Oranje krijgt vóór de reis naar Italië
„Fransche les" I
VRIJDAG 11 MEI 1934
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD. PAG. 13
Enkele wijzigingen en keeper-blunders,
die 'n nederlaag veroorzaken
De Franschen verdienden onge
twijfeld met 5-4 te winnen
Anderiessen niet op het appèl..00 en
Mijnders ziek!
Die laatste mededeeling, eerst In het Sta
dion bekend geworden, deed de gezichten
betrekken, maar meer nog de mededee
ling, dat in zijn plaats thans Mol (K. F. C.)
op de linksbuitenplaats was opgesteld en
Mulders van Ajax voor hem gepasseerd
't Is achteraf gemakkelijk praten, maar
dat was 'n grove fout van de Keuze Com
missie, want Mol was op deze plaats abso
luut een mislukking.
We willen deze 45-nederlaag tegen de
Franschen absoluut niet goed praten, de
Franschen verdienden de overwinning,
wij de nederlaag, omdat de invallers in de
Oranjeploeg verre beneden de prestaties
van de eigenlijke elftal-spelers bleven,
vooral ook, omdat Keizer onvergeeflijke
fouten maakte, die allerwege de verzuch
ting deden slaken: hadden we van Male
maar. Aan Keizer bleef nu geen draad
meer goed....
De wedstrijd is intusschen leerzaam ge
weest. Bovendien was hij vóór de reis
naar Italië een geweldige les, dat 't on
overwinlijke elftal niet onoverwinlijk is.
Deze nederlaag behoeft intusschen niet
de veronderstelling op te wekken, dat we
nu in zak en asch zitten. Absoluut niet,
want in de eerste plaats was het on-
dankt de goede prestaties van het Ned er-
landsch elftal in de drie laatste wedstrij
den 'n eervolle nederlaag tegen een uit
stekend spelende Fransche ploeg van voet
balprofs, wier verdediging alleen in het
eerste kwartier 'n zwakken indruk maakte.
Dat befaamde kwartier was het Hol-
landsche kwartiertje, dat eiken Oranje
wedstrijd kenmerkte, doch dat ditmaal te
vroeg kwam en dat werd de Oranjeploeg
ten slotte noodlottig.
't Was voor de Hollanders ongetwijfeld 'n
teleurstelling, dat zij na 'n 30 voor
sprong ten slotte toch met 45 verloren,
maar dit resultaat kenmerkte den geest,
den onverzettelij ken wil der Fransche ploeg
om dezen tegenslag te boven te komen.
Dat is den Franschen schitterend gelukt
en daardoor heeft deze overwinning voor
hen dubbele waarde. In de eerste plaats
toch heeft dit elftal 'n eind gemaakt aan
de serie van vier nederlagen, welke sinds
1908 op htm debetzijde stonden. In de
tweede plaats heeft het elftal getoond
al is het dan ook voor de wereldkampioen
schappen bij de zwakste acht ingedeeld
'n behoorlijken wedstrijd te kunnen spe--
len en te kunnen zorgen voor de noodige
spanning en misschien verrassende uitsla
gen in dit tournooi
Maar, laten we vertellen van
DEN WEDSTRIJD OP DEN
ZOMERSCHEN DAG.
*t Was niet alleen de mooie, de prachtige
zomersche dag, die duizenden en duizen
den naar Amsterdam deed trekken. De
goedkoope reisgelegenheid der Nederland-
sche Spoorwegen doet wonderen en als we
die massa's menschen zien, die op zulk 'n
dag naar Amsterdam trekken, dan komt
de idee bij ons op, dat het Stadion wel vijf
maal grooter mocht wezen om allen te be
vatten. Maar 't zijn niet alleen Stadion
bezoekers, die naar Amsterdam trekken. Er
zijn er duizenden en duizenden, die van
wege de goedkoopere reisgelegenheid de
kans waarnemen.
En als men dan met den snellen electri-
schen trein de Grootstad tegemoet gaat, dan
zien we langs den weg 'n onafgebroken
file van auto's en fietsers, diie de stad weer
verlaat, om naar duin en zee te trekken en
in de vrije natuur verpoozing te zoeken.
De Hemelvaartsdag de Studenten-roei-
wedstrijden, bekend om het slechte weer
had ditmaal 'n zomerkleed aangetrokken,
dat uitnemend stond en dat honderddui
zenden gisteren bewonderd hebben.
Begrijpelijk, dat het in Amsterdam tjok
vol was. Vanuit het station liep haast on
afgebroken 'n storm van menschen binnen
en met de vele Amsterdammers er bij was
het al spoedig hi drukte van jewelste.
Rond het middaguur concentreerde de
belangstelling zich weer naar het Stadion.
Trams, autobussen, auto's en voetgangers.,
tientallen, honderdtallen, duizendtallen en
zon-overgoten lag daar het schoone gras
tapijt tusschen de dichtbevolkte Stadion
omheining. Voor de spelers 'n uitstekende
temperatuur ter oefening voor de Italiaan-
sche reis. Ongeveer 40.000 menschen in
bonte kleurenmengeling van zomersche
kleeding-aanvallen vulden de tribunes en.
we behoeven het eigenlijk niet weer te her
halen: er was geen plaatsje onbezet.
De entrée der spelers.
Even voor half drie betreden de Fran
schen in hun rood-wit-blauwe kleeding het
veld, dat hiertegen in felle kleur afstak.
De Marseillaise weerklonk en dan komen
de luid-toegejuichte Oranje-spelers op het
veld, begroet door het Wilhelmus, dat weer
volop wordt meegezongen.
Scheidsrechter Wittwer roept de aan
voerders bij elkaar om te tossen, maar
eerst 'n korte plechtigheid. De Fransche
aanvoerder overhandigt aanvoerder van
Heel 'n rood-wit-blauwen wimpel, die door
Puck van Heel met 'n woord van dank
wordt aanvaard. De Feyenoorder wint
weer den toss en kiest de zon, die nog 'n
tikje schuin over het veld staat, in den
rug. Daarna stellen de ploegen zich als
volgt op:
N eder land:
Keizer
Weber Van Run
Pellikaan Oprinsen Van Heel
Wels Vente Bakhuys Smit Mol
O
Aston Rio Nicolas Alcazar Keller
Lietaer Verriest Cottenier
Mattier Mairesse
Thépot.
Frankrijk:
Het spel gaat beginnen.
De Franschen doen te 2.36 uur den af
trap, dadelijk komt de bal bij Mol, doch
de Fransche achterhoede zet haar aanval
aan het werk en deze brengt het Hol-
landsche doel al dadelijk in gevaar, Weber
komt al even in botsing, voelt wat met de
handen aan het hoofd, maar 't is gelukkig
niets bijzonders. De bal blijft even gevaar
lijk voor het Hollandsche doel, maar v.
Heel brengt ten slotte opluchting. De
Franschen zitten er danig op en het is te
zien, dat zij niet met zich zullen laten spot
ten. Nicolas krijgt zelfs zeer spoedig 'n
mooie kans om te scoren, doch de bal
gaat voor het doel langs.
Onverwacht neemt Holland s
de leiding (10).
Beter dan de Oranje-verdediging weert
zich de voorhoede. Bakhuys verdeelt het
spel weer uitstekend en hij speelt vooral
op Wels. Deze weet na 4 minuten goed
voor te zetten en Vente schiet onhoudbaar
in de touwen. Holland heeft de leading
(1-0).
Dadelijk zijn de onzen weer terug en een
corner is er het gevolg was. Wels zet keu
rig voor, Bakhuys kopt den bal verder,
maar Mol schiet naast.
De voorsprong vergroot.
Uit goed voorzetten van Pellikaan, komt
de bal weer bij Wels, 'n afgemeten voor
zet, Lietaer mist leelijk en Bakhuys schiet
nummer twee in het Fransche doel (20).
Er is dan 6 minuten gespeeld.
Het Hollandsche kwartiertje komt vroeg,
wordt er opgemerkt. Inderdaad, te vroeg,
zooals later zou blijken!
Uit een vrijen trap tegen Holland vangt
Keizer het leer goed op. De Franschen
blijven goed partij geven, zijn in het veld
absoluut niet minder, maar loopen nogal
eens buitenspel.
Weer een voorzet van Wels, de backs
Mattier en Mairesse missen beiden, maar
Smit schiet naast.
Vanaf de zijlijn schiet Mol op doel, maar
daarmee heeft hij bij Thépot geen succes.
Een 30 voorsprong.
Na 13 minuten weer een goede voorzet
van Wels, Bakhuys weet Mattier het leer
te ontnemen, Thépot loopt uit, maar ook
dezen passeert de Z.A.C.'er en de bal ver
dwijnt in het leege doel (30).
De beurt is aan de Franschen.
De Franschen, zulk een grooten achter
stand allerminst niet verdienend, spelen
niet ontmoedigd enthousiast verder. Het
leer gaat mathematisch zuiver van voet tot
voet, Oprinsen mist, Aston krijgt de bal
te pakken zet over de geheele linie voor,
Keiler zwenkt iets naar binnen en met een
keihard schot, onhoudbaar voor Keizer, is
het eerste tegenpunt daar (31).
Het spel blijft snel op en neer gaan. De
i Fransche achterhoede raakt beter inge
speeld, de aanvallen wisselen elkaar snel
af en die der Franschen zijn wel het ge
vaarlijkst. Op gelukkige wijze ontkomt
het Hollandsche doel aan doorboring als
Rio tegen de bovenlat schiet en Nicolas het
doel in de lucht zoekt. Even daarna schiet
Aston over.
De stand wordt 32.
Als Keizer dan na slecht werk in de ver
dediging op het juiste oogenblik heeft'in
gegrepen en den bal in het veld jaagt, zijn
de Franschen dadelijk weer terug, Keiler
lost 'n scherpen voorzet, Keizer vangt den
bal, maarlaat hem vallen en Nicolas
is er als de kippen bij om hem 'n tikje te
gevenen de stand is 32. Er is dan 21
minuten gespeeld, maar het laat zich ter
dege aanzien dat er nog niet gewonnen is.
Weer scoren de Franschen, maar een der
Franschen schijnt hands te hebben gemaakt
want er was reeds gefloten.
De gelijkmaker.
De Franschen houden vol, hun aanval
len zijn gevaarlijk en de Hollandsche
verdediging te weinig steun vin
dend in den midhalf, wordt hoe langer hoe
meer overrompeld. De bal gaat van voet
tot voetbij de Franschen, terwijl de
Hollanders maar wat staan te kijken, tot
dat Nicolas weer de kans schoon ziet en
den gelijkmaker inschiet (33).
Nu is de beurt weer aan de Hollanders,
maar de verdediging en niet in het minst
de doelverdediger der Franschen hebben
het spel der Hollanders „door" gekregen.
Bakhuys speelt niet zoo vrij meer en bij
voorzetten van Wels grijpt Thépot resoluut
Holland scoort 43.
Toch heeft Wels opnieuw succes, want
als hij goed voorzet en Vente van den bal
wordt afgeloopen, krijgt Smit 'n mooie
kans, welke hij benut door onhoudbaar in
te schieten (4—3).
Na eenige minuten krijgt Holland de
tweede corner te nemen. Zeven doelpun
ten en twee corners in ruim een half uur!
Mol schiet hieruit juist naast.
Uit een Franschen aanval volgt plotse
ling een keihard schot op ruim 1 M. hoog
te, dat Keizer er even hard uitrammelt,
maar waarbij hij haast 'n salto mortale
maakt.
Toch weer gelijk (44).
Even daarbij begaat hij weer 'n onver
geeflijke fout, als hij, na goed naar den
bal te zijn uitgevallen, niet klem vast
grijpt en Rio inschiet.
We kunnen weer opnieuw beginnen.
De Franschen komen weer terug, Aston
lost 'n scherpen voorzet, dat Keizer....
juist op de bovenlat tipt!
Er volgt wat kick and rush en het is
rusten.
De tweede helft.
Dat er nog lang niet gewonnen is heeft
de eerste helft geleerd. Er volgt eerst
weer eenig verkennen, daarna is het eer
ste schot voor Alcazar, maar de bal is
slecht gericht en gaat naast; ook Smit pro
beert het weer, maar Thépot is op zijn
hoede. Het spel vlot niet zoo snel als voor
de rust en het is somwijlen, of de Holland
sche voorhoede stil staat.
Even 'n hachelijk oogenblik voor het
Hollandsche doel, als Weber door Aston
gepasseerd wordt, maar Keizer vangt het
schot goed.
Weber en Keizer komen bij 'n nieuwen
Franschen aanval met elkaar in botsing en
de Hagenaar blijft even liggen, 't Is geluk
kig niet ernstig, 'n Minuut later komt We
ber tegen Keiler, waarop de Franschman
blijft liggen. De Franschen krijgen 'n vrijen
schop toegewezen, doch hieruit wordt
naast geschoten.
Bij 'n goeden Hollandschen aanval snelt
Smit toe, maar Thépot is eerder bij den
bal en werpt zich er in volle lengte op.
Aardige snelle aanvallen wisselen elkan
der af en doen de hoop herleven, dat er
weer eens gescoord zal worden, want bij
een er van geeft Bakhuys Mol 'n goede
kans, de K.F.C.'er loopt nog 'n stuk naar
binnen, maar plaatst dan in plaats van
zelf te schieten voor de voeten van
Mattier, die opluchting brengt. Ook Bak
huys heeft van verre nog 'n goede kans,
als de keeper uit zijn doel geloopen is,
maar hij richt verkeerd en de bal gaat
naast. Hij herhaalt dit even later, als hij
zich listig op eenigen afstand van het
Fransche doel heeft opgesteld, vanwaar de
bal tusschen aanvallers en verdedigers ten
slotte voor zijn voeten komt.
Dan neemt Frankrijk de leiding.
Na omstreeks een half uur, als Keizer
is uitgeloopen om den bal uit een voorzet
op te vangen, benut Nicolas de kans
en passeert den keeper voor de vijfde
maal (45).
De hoop herleeft, dat deze achterstand
de Hollanders zal prikkelen, om nog 'ns 'n
befaamd kwartiertje te maken. De tijd is
er nog juist lang genoeg voor.... maar
ijdele hoop. We leven zelfs in angst en
vreeze. De Franschen, die nu voor doel
zeker nog gevaarlijker zijn, vallen op
nieuw aan en.... Weber slaat den bal
neer, doch gelukkig heeft de scheidsrech
ter zulks niet gezien en even later mee-
nen we 'n zekere overtreding van Weber
in het strafschopgebied te hebben gezien,
die een penalty tengevolge zou kennen heb
ben, maar.we hebben vermoedelijk
meer gezien dan de scheidsrechter, die het
spel nogal gemoedelijk opnam. Hij moet
intusschen de Franschen aanmanen het
spel niet noodeloos op te houden waar
voor hij echter ook tijd aftrok de tijd
verstrijkt intusschen toch en Nederland
weet zich zelfs de kans niet meer te schep
pen om gelijk te maken. Het werd een
verloren wedstrijd.
NABESCHOUWINGEN.
De overwinning van de Fransche ploeg
is volkomen verdiend. De oorzaken zijn
gemakkelijk op te sporen. In de eerste
plaats telde onze nationale team ditmaal
enkele zeer zwakke plekken en het is on
begrijpelijk, dat men bij vervanging van
eenige spelers door de harde noodzaak
Anderiessen en Mijnders men geen goe
de plaatsvervangers heeft kunnen opstel
len.
Anderiessen speelde gistermiddag niet
mee, en eerst nu kwam eens duidelijk naar
voren, wat de Ajaxied voor ons elftal betee
kent. Men miste zijn zwoegen, zijn werken
van begin tot eind, men miste zijn openen
naar de vleugels, men miste in de midden
linie de eenheid, die er tot nu toe steeds
had geheerscht. Oprinsen bracht er in de
eerste helft niet veel van terecht en in de
tweede helft ging het wat beter. Het was
goed van aanvoerder van Heel gezien om
den Noadman ten slotte half te zetten en
zelf spil te gaan spelen, waardoor er weer
ruggegraat in het elftal kwam. De totale
prestatie van Oprinsen was niet onvol
doende, maar hij haalt het nóg lang niet
bij Anderiessen. Een verzwakking dus van
niet geringe beteekenis op een der belang
rijkste punten.
Vlak voor den wedstrijd werd bekend,
dat Mol den DFC'er op de linksbuiten
plaats zou vervangen. Waarom Mol, vroeg
een ieder zich verwonderd af? Waarom
niet Mulders van Ajax, die n.b. als reserve
op de lijst stond? Mol speelt den laatsten
tijd steeds midvoor in zijn club en het
lijkt ons een fout van beteekenis van de
Keuze Commissie door in plaats van Mul
ders den reserve Mol aan te wijzen, als
plaatsvervanger van Mijnders. Mulders is
toch niet als reserve aangewezen om even
tueel op de backplaats te gaan spelen of
op de spilplaats? Het is inderdaad een
noodlottige beslissing gebleken. Niet al
leen dat gedurende vrijwel den geheelen
wedstrijd onze „beruchte" voorhoede met
slechts vier spelers aanviel Mol ver
knoeide alles! het moreel van dit mis
lukken drukt o.i. beslist op. de ploeg. Dat
des ondanks deze voorhoede kans zag vier
doelpunten te produceeren hebben we aan
het kranige viertal te danken enaan
de zwakke verdediging van Frankrijk.
En ten slotte Keizer. Keizer heeft in de
zen wedstrijd zijn tweede kans gehad en
deze totaal verknoeid. Beslist heeft hij
schuld aan minstens twee van de vijf pun
ten, maar belangrijker is o.i. de fout, dat
er vrijwel nooit contact heeft bestaan
tusschen Keizer en onze backs. Bij eiken
aanval der onzen kon men dat constatee-
ren en wij willen geenszins alle schuld
gooien op Keizer, maar wat de Ajaxied
gistermiddag liet zien was geen internatio
naal peil.
En dan nog een belangrijke oorzaak van
deze voor de Oranjehemden zoo teleurstel
lende ontmoeting. We hebben steeds maar
gekeken naar die goede voorhoede, naar
Bakhuys en zijn mannen, we hebben van
Heel, en de andere halfs bewonderd, maar
we hebben te weinig critiek gehad voor
onze achterhoede. Die achterhoede is niet
betrouwbaar. In eiken wedstrijd worden er
minstens twee doelpunten tegen ge-
Het voornaamste wat ons backstel niet
heeft is het wapen der snelheid en ge
drift. Het leek wel of men zonder brio
speelde, het spel wat kalmpjes opvatte en
bovendien, tegen de snelheid en handig
heid der Franschen waren Weber en van
Run keer op keer niet?' opgewassen. Voegt
men daar nog bij het feit, dat men totaal
geen samenwerking kon bespeuren tus
schen Weber, van Run en Keizer, dan be
hoeft het geen verwondering te wekken,
dat die slimme handige jongen van een
Nicolas kans zag eenige onverwachte, maar
onnoodige punten te scoren.
Dit waren de zawkke plekken in onze
ploeg. En de conclusie?
Nederland heeft een douche gehad op
dezen warmen Hemelvaartsdag, die meer
dan goed is geweest voor de leiders, spe
lers en niet te vergeten pers en publiek.
Een koude douche voor de waan, dat Oran
je naar Milaan zou gaan met de overwin
ning tegen Zwitserland reeds in de zak.
Dat we ook wel van Tjecho-Slowakije zou
den winnen en dat we eigenlijk groote
kans maakten om de finale te bereiken.
,Maar deze douche is nog te doelmatiger
geweest, omdat ze kwam van Frankrijk,
het land, dat immers tot de acht zwakke
re landen voor de wereldkampioenschap
pen werd gerekend. En Nederland, dat tot
de sterkste acht werd uitverkoren, leed
daartegen de nederlaag.
Ons prestige heeft een knak gekregen,
een gevoelige, maar een, die juist op tijd
kwam. Ons elftal zal te Milaan met ande
re gevoelens dn het veld komen door deze
nederlaag, de leiders zullen probeeren de
beslist zwakke plekken in onze ploeg weg
te werken, het publiek zal niet bij yoor-
FRANSCHE PERSSTEMMEN.
De „rintransigeant" schrijft: „de beste
spelers waren aan Hollandsche zijde Wels,
Vente, Bakhuys, Smit en de kanthalfs Pel
likaan en Van HeeL
Aan Fransche zijde was Thépot bewonde
renswaardig na half-time, Mairesse een bol
werk der verdediging van begin tot einde;
Verriest, die onze voorhoede toestond om
aan te vallen, zonder dat dé middenlinie
zich behoefde terug te trekken en Rio en
Nicolas waren zeer goed. Aston en Keiler
waren minder dan we van hen gewoon
zijn.
Het blad vervolgt: Holland dacht ons te
verpletteren, en na de eerste drie doel
punten leek het daar ook op. De activiteit
van de Franschen brak echter het zelfver
trouwen. De onzen wonnen het hunne meer
en meer terug. Dit is de reden, dat Hol
land in de tweede helft, terwijl zijn voor
hoede zeer gevaarlijk bleef, niet kon doel
punten. De Fransche spelers hebben een
schitterende overwinning behaald. Vier
maal sloeg Holland ons, de vijfde maal
wonnen wij en onze ploeg oogstte dit suo-
ces op het moment, dat Holland alle suc
cessen binnensleepte, en zich gereed maak
te naar Rome te gaan.
Het „Journal" spreekt van een magni-
fieken wedstrijd, die gedurende het gehee
le verloop spannend bleef. Frankrijk, zegt
het blad, heeft op Holland een onver
wacht sucoes behaald. Het blad is enthou
siast over de sportiviteit der Hollanders in
de stad en om het veld en prijst den goe
den geest en de toejuichingen, die ook aan
de Franschen ten deel vielen.
„Paris Soir" met zijn millioenenoplaag
schrijft:
„Het begin der Hollanders, in een kwar
tier drie doelpunten, was buitengewoon,
vooral voor een internationalen wedstrijd.
De eerste helft werd gekenmerkt door vin
nig enthousiasme. Men moet daarbij voor
al Bakhuys noemen, die met een merk
waardige gemakkelijkheid en met talent
speelt. De vleugels zijn vlug en dringen
snel door. De halfs spelen beter in den aan
val dan in de verdediging. De backs zijn
goed, zonder meer. De doelverdediger is
zwak, zeer zwak. Willen de Hollanders het
wereldkampioenschap behalen, dan moeten
zij iemand anders onder de lat hebben.
Lotsy zal te dien opzichte heel wat hoofd
brekens hebben.
Het sportblad „l'Auto" roemt Thépot en
acht Rio den besten man van het veld. De
geheele aanval berustte bij hem. Het
noemt Keizer niet zoo slecht als men het
wel wil voorstellen. Hij kon weinig tegen
de doelpunten doen. Weber en Van Run
waren vernietigende backs. Zij zijn snel
op den man en op den bal. De half-linie
was middelmatig. De aanval is formidabeL
Bakhuys vooral is zeer gevaarlijk. Zijn
schot aarzelt nooit.
Het blad noemt de minuten, waarin de
voorsprong door Holland werd gemaakt,
en waarin Frankrijk ophaalde, vol van
geweldige spanning en emotie. De Fran
schen, besluit het blad, hebben een betere
spelopvatting gehad en hun spel beter
opgebouwd, dat zijn de oorzaken van de
overwinning. Toch spreekt „l'Auto" slechts
van een goede kern van speler, die Frank
rijk in deze ploeg bezit.
baat in een overwinningsroes kunnen zijn.
Wat dat betreft, Nederland mag Frank
rijk hoogst dankbaar zijn voor het lesje
van gistermiddag. Want de zege voor de
Franschen was verdiend! Want in feite, de
nederlaag op zichzelf vinden wij niet zoo
erg. De fouten zijn te verbeteren en de
kern van ons elftal is goed. En er is nog
veel, heel veel van te verwachten. Maar
van moreel standpunt bezien kwam de ne
derlaag op het juiste moment. Frankrijk
heeft ons land met de feiten aangetoond,
dat we geen „wunderteam" hebben. En
dat we in alle bescheidenheid naar de we
reldkampioenschappen kunnen gaan, zoo
als België, Duitschlanden Frankrijk.
Van Heel, Bakhuys, Wels, Pellikaan zijn
de sterren van onze ploeg, daarna komen
Vente, Smit, Anderiessen, Mijnders, en
daarna weer Weber, van Run en Keizer of
van Male.
De eerste vier zijn constant goede, neen
uitstekende spelers. Vente, Smit, Mijnders,
Anderiessen passen zich daar goed bij aan,
spelen steeds meer dan voldoende, hebben
wedstrijden van opvallend spel, maar ook
wedstrijden van middelmatig spel. Weber
en van Run kunnen in prachtigen vorm
spelen, b.v. tegen Ierland, maar daarnaast
zijn hun fouten toch zoo talrijk, dat we hen
in geen enkel opzicht zouden durven gelijk
stellen met het backstel DenisVan Kol,
jarenlang de muur van het Nederlandsch
elftal. En onze meening over Keizer kent
men nu wel.
Het valt te hopen, dat Mijnders en Ande
riessen te Milaan weer op hun oude plaats
staan, Keizer zal wel vervangen worden
door van Male en dan gaan wij met ge
lijke, maar dan ook volkomen gelijke kan
sen in den strijd tegen Zwitserland.
De stijging van de prestaties van ons in
ternationaal voetbal kunnen het best uit
gedrukt worden aldus: Het Nederlandsch
elftal zal tegen elk land met gelijke kansen
in het veld kunnen treden, geen enkel
land heeft bij voorbaat van Nederland ge
wonnen.
Maar „men" dach na onze successen
