Atelier JONKER VRIJDAG 6 APRIL 1934 DE LEIDSCHE COURANT TWEEDE BLAD. PAG. CRISIS-GEDACHTEN 't Is nu ruim anderhalf jaar geleden, dat ik in dit blad eenige beschouwingen wijdde aan de crisis, meer speciaal op landbouw gebied, hare oorzaken en gevolgen en de mogelijklieden ter oplossing; en waarin ik op grond van het feit, dat elke productie het resultaat is van kapitaal en arbeid rente en loon, betoogde, dat, bij eene con junctuurdaling als we thans beleven, ook geene andere oplossing mogelijk was, dan dat beide factoren in die daling zouden deelen en het dus veel rationeeler ware. in plaats van het nemen van allerlei dure steunmaatregelen, zoowel rente als loon aan de nu eenmaal zoozeer gewijzigde omstandigheden aan te passen. Het tweede dier artikelen begon ik met te zeggen, „dat ik mij volkomen bewust was, dat men het door mij aangegeven middel een formidabele onmogelijkheid zou noemen; doch waar het nu eenmaal een niet te weerspreken feit is, dat aan rente en loon nooit meer kon worden uit betaald, dan de waarde der door beide factoren geproduceerde goederen, men er uiteindelijk wel toe zou moeten komen, zoo niet goedschiks dan kwaadschiks". Laten we nu eens zien in hoeverre de feiten mij hebben in 't gelijk gesteld. De catastrofe, welke ik toen voorspelde, is niet uitgebleven. Conjunctuurheffingen en dalingen hebben zich altijd voorge daan; doch men zal zeker meer dan een eeuw in de geschiedenis moeten terug gaan, om eene zoodanige algemeene ver arming te vinden, als waarvan onze tijd getuige is. Niet alleen van den arbeiders stand, die door den geesel der werkeloos heid wordt getroffen, maar ook wel de gelijk van den bezittenden stand, die dat bezit al maar meer zag slinken en waar van velen niets anders meer is overge bleven, dan 'n hoop schulden. Alles roept dan ook om steun. Steun, steun en nog eens steun, zoodat de gesteunden uitein delijk weer moeten helpen anderen te steunen; met het gevolg, dat ze beiden in den put raken, 't Gaat er mee, als met onze boerenleenbanken, waar Jan en Piet borg zijn voor Klaas; Klaas en Jan voor Piet, en Piet en Klaas voor Jan, met het resultaat, dat ze met hun drieën voor geen dubbeltje meer goed zijn. En niet alleen particuliere personen, maar ook gemeenschappen, kerken, kloos ters, waterschappen, ja heele gemeenten raken in de knel en kunnen hunne lasten niet meer dragen. Maar dat is nog niets in vergelijking met den chaos der geesten, welke er op 't oogenblik heerscht. Of is het niet dwaas, te meenen, dat heel een volk uiteindelijk door steun op de been kan worden gehouden? Ziet men dan niet in, dat, zelfs afgezien van de cor ruptie. welke al die maatregelen nu een maal onafscheidelijk vergezelt, de boel ten slotte in dien wlr-war van maatregelen moet vastloopen? Ze worden bovendien door velen verfoeit, omdat ze de -bedrij ven zoodanig aan banden leggen, dat ze den toestand verstarren en een gezonde aanpassing aan de nu eenmaal verander de conjunctuur tegenhouden. Maar de grootste verwarring heerscht wel op monetair gebied. Als 't niet zoo in- treurig was, zou het vermakelijk wezen, zooals nu reeds drie jaren lang de groot ste geesten elkander bekampen om onzen gulden. Die arme gulden, onophoudelijk wordt ze door den een omhoog en door den andere omlaag getrokken. De een beweert bij hoog en bij laag, dat ons volk ten gronde gaat als de gulden valt en de ander precies hetzelfde als ze niet valt. Een oogenblik heeft de strijd geluwd, toen onze minister-president het bekende woord sprak: „wij wagen ons niet aan ex perimenten!" Boem! Dus, de begrooting sluitend gemaakt. Een tekort van 260 mil- lioen gulden moest worden weggewerkt. Met behulp van wat kunst en vliegwerk en een omzetbelasting, welke het Neder- landsche volk op 80 millioen per jaar komt te staan, gelukte zulks op 'n slordi ge 45 millioen na; waarop men besloot deze dan maar minder aan de gemeenten uit te keeren. En alle gulden gulden-ma niakken. juichten: „de begrooting sluit. Hoera, de gulden is gered!" Maar zij, die hun nuchter verstand nog niet verloren hadden en aan 't spreek woord dachten, dat 't even onaangenaam is van de kat als van den kater gebeten te worden, begrepen, dat ons volk, als volk, ook die 45 millioen zou hebben op te bren gen en dus idem zooveel armer werd. En wat blijkt nu ten overvloede? Dat men z'n verwachtingen te hoog gespannen heeft, want dat de eerste twee maanden van dit jaar de opbrengst der belastingen niet minder dan 16 millioen beneden de raming bleef. Ook al wordt in een vol gende periode de achterstand der omzet belasting welke nu reeds 6 millioen be draagt geheel ingehaald, blijft toch de op brengst der andere belastingen nog 10 millioen beneden de raming. Gaat dat zoo door, dan zitten we op 't eind van 't jaar ondanks onze sluitende begrooting met een tekort van 60 millioen. En hoe staat het nu met de door mij ge opperde idee? Reeds spoedig daarna werd hetzelfde idee in Econ. Stat. en Berichten naar voren gebracht door prof. Mees en uitvoerig uitgewerkt. Sindsdien hebben verschillende mannen van naam in on derscheidene artikelen hetzelfde betoogd. Wie eenigszins aandachtig de financieele rubriek van ons grootste katholieke dag blad heeft gevolgd, heeft zulks herhaalde malen kunnen constateeren. Nu is het zoover, dat men algemeen er kent, dat het vasthouden aan den gouden standaard onvermijdelijk tot de conclusie •oert van eene verlaging der vaste lasten, aartoe natuurlijk ook de rente behoort. Wel heeft onze minister-president ge zegd, dat hij ook daaraan niet denkt, maar, VOOR EEN BIZONDER PORTRET THANS BREESTRAAT 29 BRUIDSFOTO'S wanneer niet spoedig een ommekeer in de geheele wereldconjunctuur komt, zul len de omstandigheden er ten lange leste wel toe dwingen: en hoe langer men uit stelt, hoe meer het algemeene rentetype verlaagd zal moeten worden, ten einde tot meer normale omstandigheden te gera ken. Trouwens in het voorloopig verslag over het thans reeds door de Tweede Kamer aangenomen wetsontwerp tot het aangaan van een conversieleening van 900 millioen gulden gingen reeds stemmen op de rente voet te bepalen op 3 y2 pet., terwijl dit naar anderer meening nog te hoog was. Zoo ziet men, dat de natuur toch altijd boven de leer gaat. Dit is ook wel geble ken bij de korting op de Indische pen sioenen, waar, ondanks het principieele verzet van den voorzitter, verscheidene leden der Katholieke Kamerfractie voor die verlaging stemden, eenvoudig omdat hun gezond verstand hun zeide, dat 't noodzakelijk was. Moge het getal derge nen, die inzien, dat het thans geen tijd is om strijd te voeren over princiepen maar veel meer van nuchter oordeelen, steeds toenemen. (In goede princiepen is de uit spraak van „nuchtere oordeelen" vastge legd! Red.) Het zal ons volk in z'n ge heel ten zegen zijn. Maar de boeren zijn er nu toch zeker wel bovenop met al die steun, zullen mis schien velen vragen. Het antwoord daarop in een volgend artikel. J. B. WESSELINGH. Oegstgeest, April 1934. Zou 't dan toch waar zijn wat prof. Gimbrère beweert, dat de financieele po litiek van onze Regeering het land ten gronde richt! BUITENLAND DUITSCHLAND. De nieuwe Kulturlcampt DE PADS SPREEKT TOT DE DUITSCHE JEUGD. In audiëntie op het Vaticaan. Gisteren heeft de Heilige Vader drie hon derd vijftig Duitsche jongelingen, leden van de vereenigingen „Sturmschar" en „Neu- Deutschland", in audiëntie ontvangen. Groepsgewijze, in marschtempo, waren zij, met hun vanen, het Vaticaan binnenge trokken, vergezeld van hun geestelijke as sistenten en den rector van het „Collegium Germanicum". De Paus hield een lange toespraak tot de jeugdige pelgrims, die in deze voor hen zoo moeilijke tijden naar Rome waren ge komen om bij Christus' Stedehouder troost en kracht te zoeken. De H. Vader sprak hen over de moeilijk heden, waarmede de Duitsche jeugd te kampen heeft, moeilijkheden, lijden en strijd, welke de Paus innig meevoelt en medelij dt. Ook het lijden der Duitsche katholieke moeders is het Zijne. Met voldoening had hij over haar veel verheffende dingen ver nomen. Maar hier, in het Vaticaan, hadden de jongelieden dezer dagen weder de glorie mogen aanschouwen en meevieren van hun Moeder, de H. Kerk, rondom den gemeen- schappelijken Vader der christenheid, saam met de katholieke zonen van alle landen. De Paus zeide hun verder, dat hij van den toestand in Duitschland nauwkeurig en beter dan wie ook op de hoogte was. Da gelijks ontvangt de H. Vader dienaangaan de berichten, helaas geen goede. Desondanks heeft de Plaatsbekleeder van Christus de hoop en het vertrouwen niet opgegeven op een betere en schoonere toe komst, welke misschien reeds spoedig zal aanbreken. Men moet de Voorzienigheid niet de be- leediging aandoen, den moed op te geven. God kan zeker tusschen beide komen, en zal dit zeker slechts doen ten gunste van de katholieken. Voor hen is in tusschen de ure gekomen, om te bidden, te vertrouwen en te geden ken, dat zij voor Jezus' naam smaad verdu ren. In uwe oogen, aldus de H. Vader, lees ik den Ijzeren wil, om het vaandel moedig hoog te houden. Velen uwer hebben het lij den reeds leeren kennen. De Duitsche ka tholieken jeugdbonden hebben ook reeds bewijzen gegeven van een heldhaftigen moed, een geloof en een levenskracht, wel ke de herinnering wakker roepen aan de martelaren. De H. Vader beloofde hun, alles te doen, om de Duitsche jeugd, welke Hem zoo dier baar was, te beschermen, al kan Hij helaas niet direct in den strijd ingrijpen. Steeds zal de H. Vader, ten koste van al les, de waarheid zeggen en de rechten der katholieke jeugd verdedigen, hetgeen te vens beteekenl, dat Hij op de bres zal staan voor de verdediging van de vrijheid van hei katholiek geweten, het katholiek geloof en de eer van God. Zonder Katholicisme, zonder Kerk, zon der katholieke leer en katholiek leven blijft er nagenoeg niets van het christian isme over. En de ervaring van den laatsten tijd bewijst, dat wat overblijft zelfs geen valsch christianisme, maar zuiver heidendom is. De Duitsche Katholieken moeten zich in- tusschen vaster dan ooit aaneenscharen rond hun herders, sterk in het geloof, op dat het ware christendom verdedigd wor de en ter overwinning worde geleid. EEN BISSCHOPPELIJK WOORD. De bisschop van Osnabrück heeft het vol gend schrijven gericht aan de leiders en le den der Katholieke organisaties: „In artikel 31 van het op 20 Juli 1933 tusschen den H. Stoel en de Duitsche rijks- regeering afgesloten Concordaat heeft de Rijksregeering aan de Katholieke organisa ties en vereenigingen eigen zelfstandigheid, inrichting en werkdadigheid gewaarborgd. Wanneer de uiterlijke actie van de katho lieke organisaties hier of daar op last van regeeringsautoriteiten werd beperkt of ge heel verboden, dan mag men aannemen, dat zulke maatregelen van voorbij gaanden aard zijn en slechts een tijdelijk karakter dra gen. Over de definitieve regeling en de uit voering van de bepalingen die in artikel 31 zijn vastgesteld wordt op dit oogenblik nog tusschen den H. Stoel en de Rijksre geering onderhandeld. Ik verzoek de lei ders en leden der katholieke organisaties met den meesten aandrang om trouw lid te blijven van de organisaties die onder lei ding van de Kerk staan. Met groote offer vaardigheid moeten zij de tijdelijke beper king, die aan hun optreden naar buiten is opgelegd verdragen, om met des te meer ijver gezamenlijk hun godsdienstig leven en denken, alsmede hun echt-Duitsche ge negenheid te verzorgen, zooals ook het voornaamste doel is van de katholieke orga nisaties." Het is natuurlijk vanzelfsprekend, dat geen enkele katholieke vereeniging zich met politiek mag bemoeien. Het katholieke volk kan met gerust vertrouwen het einde der onderhandelingen tusschen den H. Stoel en de Rijksregeering tegemoet zien, want de hooge onderhandelaars zullen niet dul den, dat trouwe Duitsche volksgenooten voortdurend bedreigd en achteruitgezet worden, omdat ze lid zijn van katholieke vereenigingen, die de plechtige verzekering hebben gekregen, dat zij door den Staat be schermd zouden worden". DE PERS AAN BANDEN. De Nationaal-Socialistische regeering heeft voor de bladen een verbod uitgevaar digd om het bekende bericht van de „Köl- nische Volkszeitung" over te nemen, waar in een eigenhandig schrijven van den H. Vader werd gepubliceerd dat een Paasch- groet bevatte aan de Katholieke Jeugd van Duitschland. De Commissaris van Politie te Dantzig heeft het aldaar verschijnende katholieke dagblad „Danziger Volkszeitung" voor den tijd van drie maanden verboden, in verband met de publicatie van een artikel getiteld: „De katholieken van Danzig in den strijd voor de rechten der Kerk". De geheele op lage van het blad is in beslaggenomen. De Directie van dit katholieke dagblad heeft reeds bij den Senaat van Danzig een pro test ingediend tegen deze wederrechtelijke inbeslagname, tot nog toe echter zonder eenig resultaat. FRANKRIJK. HOEVER IS HET ONDERZOEK IN DE ZAAK STAVISKY? Doolhof van processen. Iets meer dan drie maanden zijn er nu verloopen sinds het „schandaal-Stavisky" de gemoederen in Frankrijk in heftige be roering bracht en de aandacht der geheele wereld begon te trekken. Thans vragen de Parijsche bladen zich af hoe ver men eigen lijk met het onderzoek is gevorderd en wat er tot dusver is bereikt. Niemand heeft het nog klaargespeeld met volstrekte nauwkeurigheid aan te ge ven welke zaken en welke personen er b\j de zaak-Stavisky betrokken zijn. Het blijkt ondoenlijk de tallooze vertakkingen precies na te gaan. Aan de groote „affaire" zijn al lerlei kleine schandaaltjes vastgeknoopt, en ofschoon zij er onafscheidelijk mee Zijn verbonden, staan ze toch ook weer op zich zelf. De vraag is of het de justitie ooit zal gelukken het kluwen te ontwarren. Als eenige „cijfers" zijn bekend: ongeveer 20 politici zijn bij de zaak betrokken, on geveer tien justitieele en politie-ambtena- ren, een vijftal journalisten, een zes of ze ven bankiers. De geheele Stavisky-zaak omvat om en nabij tien andere kleinere schandaalzaakjes. 't Was den 23en December van het vorig jaar, dat de arrestatie van Tissier, directeur van de Bank van Leening te Bayonne, dat gene deed losbarsten wat men toen nog be- scheidenlijk „het schandaal van het Crédit Municipal" noemde. Dit aanvankelijk zoo onschuldig uitziende schandaal nam even wel met een razende snelheid een omvang aan, die het op politiek terrein bracht en een soort nationale paniek veroorzaakte. Dalemier, Raynaldy en Georges Bonnet uit het kabinet-Chautemps werden gecompro mitteerd. Chautemps trad af, maakte plaats voor Daladier, die debuteerde met een ad ministratieven maatregel, welke de open bare meening in ernstig verzet bracht: hot ontslag van den politie-prefect Chiappe. Dit had de straatgevechten van den 6en Fe bruari ten gevolge, welke op hun beurt weer leidden tot Daladiers heengaan en het optreden van Doumergue's nationaal kabinet. Naast de hoofdpersonen in het drama (Stavisky, Arlette Simon, die later mevr. Stavisky zou worden, Hayotte, de directeur van de Parijsche Music Hall „Empire", en Romagnino, Stavisky's secretaris) bewegen zich ontelbare lieden van hooge maatschap pelijke standing, zoowel als mannen van zeer verdacht allooi. Hun namen zijn den laatsten tijd herhaaldelijk genoemd: mr Guiboud-Ribaud, die voor Stavisky als werktuig in het ministerie van financiën werd gebruikt,' dr. Pierre Vachet, die val- sche medische certificaten verstrekte om de terechtzittingen uitgesteld te krijgen, de journalisten Dubarry („Volonté") en Da rius, de Kamerleden Proust en Puis, mr. Raymond Hubert, die een poging tot zelf moord pleegde, en nog een groot aantal per sonen van kleiner allure. Tenslotte hield de moord op den heer Prince, Raadsheer in het Hooggerechtshof, nauw verband met het schandaal. Hoe sterk de zaak-Stavisky ook op ad ministratief gebied heeft ingegrepen blijkt uit het feit, dat zij de oorzaak is geweest, dat de Süreté Générale een nieuwe direc teur heeft gekregen, den heer Berthoin, evenals de Parijsche Police Judiciaire, den heer Charles Meyer. De heer Langeron is prefect van politie geworden. Dit zijn slechts enkele namen uit deze monster-zaak, die in omvang verre uitgaat boven het Panama-schandaal. Meer en meer rijst twijfel of men het ooit zal klaarspe len de berechting tot een goed einde te brengen, zonder nu daarbij direct te den ken aan een poging om haar in de doofpot te stoppen. Zou het inderdaad gelukken het proces-Stavisky op een het rechtsgevoel be vredigende wijze te beëindigen, dan resten er nog zooveel zaken te behandelen, die met Stavisky verband houden, dat de rechter lijke macht in Frankrijk nog lange maanden de handen vol zal hebben. Tenzij men op een goeden dag opeens mocht besluiten, ten einde niet nog méér modder naar de opper vlakte te brengen, een streep door alles te halen nadat de allernoodzakelijkste zuive ring zal zijn geschied. Er zijn hier en daar teekenen, welke er op wijzen dat men in die richting werkzaam is. Het is echter de vraag of de openbare meening in zulk een besluit zal berusten, omdat zij nu eenmaal „de misdaad gestraft" wil zien, ook al wordt hierdoor op den duur groote schade aan het prestige van het land toegebracht. SPANJE. PENSIOEN VOOR SPANJE'S OUD- GEESTELIJKEN. Scherp verzet der sociaal-democraten. De Spaansohe Cortes hebben Woensdag met 281 tegen 6 stemmen het wetsontwerp aangenomen, krachtens hetwelk pensioen zal worden uitgekeerd aan die geestelijken, die zich vóór de uitroeping der republiek in staatsdienst bevonden. De maatregel heeft slechts betrekking op hen, die minder dan 7000 pesetas per jaar ontvingen. Op grond van de nieuwe wet zal de staat 6.500.000 pe setas per jaar aan pensioenen moeten uit- keeren. Bij de behandeling van het wetsontwerp stonden de fracties scherp tegenover elkaar. De sociaal-democraten verklaarden, dat de toekenning van pensioen aan de betrokken geestelijken in strijd zou zijn met de grond wet; ten slotte verliet de socialistische frac tie zelfs de zittingzaal. Door het afdwingen van de stemming sneed de regeering elke verdere discussie over het wetsontwerp af. OOSTENRIJK. TERUGKEER TOT DE KATHOLIEKE KERK. Sedert de ontbinding der Sociaal Demo cratische Partij in Oostenrijk keeren dui zenden, die hun geloof verloren hadden,, wederom tot de Kerk terug en wel voor namelijk in de parochies waar de beroemde arbeiderswoningen staan, die werden ge sticht en beheerd door het socialistisch ge meentebestuur. Deze flats boden ruimte aan meer dan 400 gezinnen en waren zeer confortabel in gericht; het comfort moest evenwel betaald worden met een anti-godsdienstige gezind heid. Thans nu de Socialistische Partij ont bonden is, keeren de flatbewoners wederom in massa terug tot de Kerk. In enkele wij ken is het aantal praotiseerende Katholie ken zoo zeer toegenomen, dat de geestelijk heid niet bij machte is, hen alleen de lei ding te geven, die zjj wenscht. Want de be keerde Socialisten stellen zich niet tevreden met het bijwonen der godsdienstoefenin gen, maar zij verzoeken aan de priesters om hen ook met raad en daad te willen bij staan in de reorganisatie van hun maat schappelijk leven. In verband met dezen nieuwen toestand heeft de Kardiinaal-Aartsbisschop" in ver schillende parochies het aantal zielzorgers aanmerkelijk uitgebreid. ROEMENIE. DE MOORDENAARS VAN MINISTER DUCA. Een vrijspraak en misschien een Ministercrisis. In het proces tegen de moordenaars van minister-president Duca heeft het militaire recht te Boekarest gisteren na 14 dagen erhooren en beraadslagingen, vonnis ge veld. De student Konstantinescu, die de doode- lijke schoten op Duca lostte, werd veroor deeld tot levenslangen dwangarbeid, even als zijn beide medeplichtigen, de studenten Belimace en Caranica. Alle andere beklaagden werden vrijge sproken. Oók de leider der „IJzeren Garde," Codreanu en generaal Cantacuzino. Het vonnis heeft in Boekarest een gewel digen indruk gemaakt, wijl men er een re habilitatie in ziet van de „IJzeren Garde" en een ernstige nederlaag van de regeering Tatarescu. Wat de regeering doen zal, valt op het oogenblik nog niet te zeggen. Een week ge leden verluidde het, dat, in geval van vrij spraak, de ledder der regeering zou aftre den. De kamer en de senaat, die juist het wets ontwerp tot bescherming van den staat be handelden, hebben hun zittingen onderbro ken. Gisteravond vond een ministerraad plaats. Geruchten, die gisteravond de ronde de den, volgens welke de regeering reeds zou zijn afgetreden, zijn voorbarig. BÜITENL. BERICHTEN. NIEUWE TREINRAMP IN RUSLAND. Spoorbeambten door Gepoe gearresteerd. Bij het station Klin, in de nabijheid van Moskou, zijn, naar uit Moskou gemeld wordt, twee treinen op elkaar geloopen, waarbij twee locomotieven en 29 wagens werden beschadigd. Het aantal slachtoffers is niet bekend gemaakt. De Gepoe heeft vijf beambten in arrest gesteld. KINDERWAGEN DOOR BLIKSEMTREIN GEGREPEN. Moeder en kind op slag gedood. Een tragisch ongeluk heeft te Axminster plaats gehad, zoo meldt de „Daily Express". Een jonge moeder reed met een kinder wagen, met haar baby van 3 maanden erin, over den „overloop" van het eene perron naar het andere. Zij hoorde niet, hoe er een trein aan kwam. Het was de Exeter express, die het station Axminster met een snelheid van meer dan 100 kilometer per uur passeerde. Leden van het stationspersoneel en rei zigers zagen het ongeluk aankomen, maar niemand kon meer hulp bieden. Haar 9-jarig zoontje, dat naast haar had geloopen, was juist te voren reeds de lijn overgestoken. Hij kon niet zien. hoe zijn moeder door den trein werd meegesleurd en op slag gedood, want hij was druk be zig een leegen coupé voor haar op te zoe ken. Het ongeluk moet worden toegeschreven aan zenuwachtigen angst der vrouw, dat zij haar trein zou missen. Want een kruier stond op het punt haar te helpen om den kinderwagen over de rails te rijden, maar zij had geen geduld en liep den man reeds vooruit, met het gemelde ongelukkige ge volg. Tusschen Axminster en Chard werd de express tot stoppen gebracht en werd de vernielde kinderwagen onder den eersten wagen uitgetrokken. REUZENBRAND TE RECKOW. Negen-en-twintig gebouwen in asch gelegd. In den nacht van Woensdag op Donder dag is er in het vlak aan de Duitsch'-Pool- sche grens gelegen dorp Reckow een brand uitgebroken, die tengevolge van de groote en den sterken Oostenwind met razende snelheid om zich heen greep en in korten tijd verscheidene boerenhofsteden in vuur en vlam zette. De bevolking stond tegenover den zich steeds verder uitbreidende brand machte loos, zoodat de autobrandspuit van het dis trict Buetow ter assistentie moest uitruk ken. Bovendien waren ook de brandweren uit tal van omliggende plaatsen aanwezig. Het vuur woedde den geheelen nacht tot den vroegen morgen voort en legde in to taal 29 gebouwen met alle landbouwmachi nes, stroo- en voedervoorraden in asch. De meesten van de door den brand ge troffenen konden slechts het veege lijf ber gen, waarbij velen brandwonden opliepen. De oorzaak van de catastrofe is vermoe delijk te wijten aan brandstichting. Voor de noodlijdende bevolking heeft d'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1934 | | pagina 6