R. H. W. 2SIÜÜ2
FRUITSODA ZEGT NIETS
HONSG'S TOMATENSOEP 6 borden voor 20 ets
WOENSDAG 21 FEBRUARI 1934
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD - PAG. 9
GEMENGDE BERICHTEN
AANRIJDING MET DOODELIJK
GEVOLG.
Verleden week kwam de 52-jarige mijn
werker N., toen hij zich per rijwiel naar
de Oranje Nassaumijn I begaf te Heerlen,
in aanrijding met een voetganger. Hij sloeg
tegen den grond en moest in bedenkelijken
toestand naar het R. K. Ziekenhuis wor
den overgebracht. Daar is hij nu Maandag
aan de gevolgen overleden.
TEGEN EEN TELEFOONPAAL
GELOOPEN EN GEDOOD.
Gistermorgen is te Papendrecht het 10-
jang meisje J. K., op weg naar school, te
gen een telefoonpaal geloopen, met het ge
volg, dat zij achterover sloeg en bewuste
loos bleef liggen. Zij werd in een nabijzijn-
de woning gebracht, waar zij na enkele
minuten is overleden. „Vad."
ERNSTIGE BRAND TE WELL.
Een der helpers valt van het dak en wordt
zwaar gewond.
Gisternacht heeft te Well een heftig uit
slaande brand gewoed in het woon- en
winkelhuis van den heer A. Kopper. De
vlammen vonden in den voorraad kapok en
kleeden gretig voedsel, zoodat, toen de
brand werd ontdekt, deze reeds een zooda-
nigen omvang had aangenomen, dat de be
woners zich slechts door de slaapkamerra
men langs een ladder in veiligheid konden
brengen. Een der personen, die hierbij be
hulpzaam wilden zijn, de heer T., kwam
over het dak van het belendende huis toe
gesneld. Hij struikelde echter en viel om
laag. De man kwam hierbij op een hard-
steenen stoep terecht, en kreeg zulke zware
inwendige kneuzingen, dat de ontboden ge
neesheer direct overbrenging naar het R.
K. Ziekenhuis te Venlo gelastte.
Te ongeveer 3 uur was de brandweer het
vuur meester.
De schade is aanzienlijk, doch wordt door
verzekering gedekt.
BOERENHOFSTEDE AFGEBRAND.
Het vee omgekomen.
Zondagmiddag brak brand uit in de boer
derij van den landbouwer J. H. Kortstee te
Emmen bij Dalfsen, meldt de „Zw. Crt."
Behalve de boerderij werden een naast-
staande schuur, 2 hooibergen, een kernhuis,
kippenhok en wagenschuur eveneens een
prooi der vlammen. Een paard, 7 koeien, 1
kalf en 2 varkens kwamen in de vlammen
om. Een zeug, die zware brandwonden had
bekomen, moest worden afgemaakt. De
brandweer kon wegens watergebrek niets
uitvoeren en moest zich er toe bepalen de
hooibergen met brandhaken uit te halen.
Alles was verzekerd, doch zeer laag. De
oorzaak van den brand moet gezocht wor
den in het spelen door kinderen met luci
fers.
DE TYPHUSGEV ALLEN AAN BOORD
VAN DE „WILLEMSPLEIN".
Vijf opvarenden met de „Maaskerk" in
Nederland terug.
Het Nederlandsche stoomschip „Maas-
kerk" van de HollandWest Afrika Lijn,
is gistermiddag te drie uur in de Amster-
damsche haven aangekomen, met aan boord
vijf opvarenden van het Nederlandsche
stoomschip „Willemsplein", die uit het hos
pitaal te Dakar zijn ontslagen, waar zij wer
den opgenomen in verband met de typhus-
gevallen aan boord van laatstgenoemd
stoomschip.
Behalve de gezagvoerder van de „Wil
lemsplein", de heer R. Schaap, zijn in het
vaderland teruggekeerd de tweede machi
nist P. van Klaveren, de stoker Verhoeven,
de matroos Jenesen, en de tremmer Boer,
allen uit Rotterdam.
Op advies van den scheepsdokter van de
„Maaskerk" is kapitein Schaap, die overi
gens geheel hersteld is, voor een korte rust
kuur opgenomen in het Burgerziekenhuis
te A'dam, waarheen hij dadelijk na aan
komst van het schip per ziekenauto is ver
voerd.
Met de vier anderen, die eveneens vol
komen genezen zijn en die er monter en
gezond uitzagen, hadden wij nog even een
kort gesprek. Allen waren opgetogen over
de uitstekende behandeling, welke zij in
het militaire hospitaal te Dakar, waar zij
gedurende vier weken werden verpleegd,
in alle opzichten hebben ondervonden.
Voorts betuigden zij hun tevredenheid met
de voortreffelijke verzorging aan boord van
de „Maaskerk", welke ertoe heeft bijgedra
gen, dat zij in korten tijd weer geheel op
krachten zyn gekomen.
Wat de oorzaak van de ziekte is geweest,
heeft men nog niet kunnen vaststellen. Een
paar dagen na het vertrek uit Buenos Aires
voelden eenigen der bemanning zich onwel.
Aangezien er geen scheepsdokter aan booid
van de „Willemsplein" was, konden de ty-
phusgevallen eerst te Dakar worden gecon
stateerd.
Zooals men weet heeft, de besmettelijke
ziekte twee slachtoffers geëischt, n.l. de ka
juitsjongen De Haan en de timmerman
Maaskant, die beiden aan de gevolgen zijn
overeleden.
Op het oogenblik bevinden zich nog drie
leden der bemanning van de „Willemsplein"
te Dakar: de eerste stuurman, die nog ziek
is en de derde machinist en een matroos,
die zoo goed als genezen zijn en binnenkort
naar ons land zullen terugkeeren.
OVERVAL OP EEN VROUW NABIJ OSS.
De dader gegrepen en ingesloten.
Gistermiddag te ongeveer één uur heeft
op de heide nabij Oss een overval plaats
gehad. Een vrouw uit Schaik begaf zich per
fiets van de Occer weekmarkt terug naar
huis, toen zij, in de heide gekomen, door 'n
van de tegengestelde richting komenden
persoon werd aangehouden.
Deze vroeg haar of zij in het bezit was
van een rijwielplaatje, waarop de vrouw
„ja" antwoordde en haar portemonnaie te
voorschijn haalde, waarin zich het plaatje
bevond. De man rukte haar toen de porte
monnaie uit de hand. In de portemonnaie
bevond zich een bedrag aan geld, alsmede
het fietsplaatje.
De man koos hiermede het hazenpad, te-
wijl hij zijn rijwiel achterliet. Eenige voor
bijgangers namen het rijwiel in bewaring
en waarschuwden de Koninklijke mare-
chausse te Oss.
Hetonderzoek, dat deze instelde, had
spoedig tot resultaat, dat B. uit Oss kon
worden gearresteerd en geboeid naar de
kazerne werd overgebracht. Bij zijn ver
hoor legde B. een volledige bekentenis af.
Hij is daarna in voorloopige hechtenis ge
steld en zal voor den Officier van Justi
tie worden geleid.
REEDER WEGENS OPLICHTING
GEARRESTEERD.
Te Haarlem opgesloten.
Op last van de justitie is de recherche te
IJmuiden overgegaan tot de arrestatie van
den reeder L. P., wiens naam reeds
eerder genoemd is in verband met de zoo
geruchtmakende zaak van de „Spaarne-
stroom JJm. 65". Dit is de stoomtrawler die,
op 12 Juni 1933, onder de Deensche kust
nabij Hornrif opzettelijk tot zinken is ge
bracht.
P. was vroeger eigenaar van de
„Spaarnestroom", maar had deze zeer oude
schuit voor een heel hoogen prijs verkocht
aan de Gebroeders Dekker te Egmond aan
LIMONADEFABRIEK TE LEIDEN
UIT DE RADIOWERELD
Zee. Gebleken is echter, dat hij voor deze
koopsom voo# het grootste deel hypotheek
verleende. Wij hebben destijds omtrent
deze zaak, die aan het licht gekomen is
door de bekentenis van den machinist K.,
dat hij voor den Raad vcor de Scheepvaait
een meineedige verklaring had afgelegd,
uitvoerige mededeelingen gedaan en toen
reeds melding gemaakt, van de vermoedens,
die bij de justie waren gerezen, dat de ree
der P., die als grootste hypotheekhouder
direct belanghebbend was bij de uitbetaal
de verzekeringssom, in deze affaire niet ge
heel vrij uit zou gaan.
De arrestatie van P. zou derhalve thans
een bevestiging van die vermoedens zijn.
De aangehoudene is dadelijk naar Haar
lem overgebracht en na voorgeleiding voor
den officier van justitie in het huis van be
waring aldaar ingesloten. Daar bevinden
zich, in verband met de „Spaarnestroom"-
zaak, ook nog steeds in arrest een der Ge
broeders D., de machinst K. en de tweede
machinst B., aldus „Het Volk".
VERKEERD BEGREPEN.
„Ik kom". Maar „hij" kwam niet.
Een dokter in een Westlandsch dorpje,
dicht bij Den Haag, bezit een vernuftige
vinding om zenuwachtige menschen, die
hem bij nacht en ontij komen alarmeeren,
wat te kalmeeren, waardoor zij ook bewo
gen worden wat eerder den knop van de
electrische bel los te laten.
Naast de voordeur van zijn woning staan
de woorden „Ik kom" gegraveerd en indien
des nachts de bel. den dokter uit zijn slaap
wekt, ontsteekt hij het lampje, dat de ge
ruststellende mededeeling den bezoeker
voor oogen toovert.
Zoo geschiedde ook een dezer nachten;
er werd gebeld en de dokter seinde: „Ik
kom".
Hij schoot wat kleeren aan, begaf zich
naar de voordeur om den nachtelijken
cliënt te ontvangen.
Hoe de dokter ook keek, hij kon niemand
ontwaren, die de bel bij 'hem geluid had.
In een weinig prettige stemming begaf
de geneesheer zich weer ter ruste; belletje
trekken in den nacht is al heel onplezierig.
Nauwelijks geraakte de geneesheer weer
„onder zeil" of opnieuw raasde de bel. Op
nieuw seint de dokter, dat hij op komst is,
opent de voordeur en ziet ten tweede male
niets.
In een nog onprettiger stemming begaf
de dokter zich opnieuw ter ruste. Och arme,
nog geen tien minuten later rinkelt ten
derden male de schel en berooft den dok
ter van zijn zoo noodige nachtrust.
Thans seint de dokter niets van zijn
komst, zachtjes daalt hij de trappen of en
plotseling opent hij de buitendeur.
Voor hem staat een stevige landbouwer,
die niet weg loopt, maar een beetje nijdig
kijkt.
„Hebt u vannacht al meer keeren ge
beld", informeert voorzichtigheidshalve de
geneesheer eerst.
„Ja", betuigt het boertje, „ja meneer dok
ter, al twee keer. Maar met dat lichie zei
u iedere keer wel „ik kom" maar uwes
kompt niet. Want iedere keer als u dat lichie
hebt aangedaan, heb ik thuis op u zitten
wachten".
Toen begreep de dokter, dat hij het
slachtoffer was van een afschuwelijk mis
verstand. Dat was de zoo geroemde platte-
landsche „gemoedelijkheid".
Programma's voor Donderdag 22 Februrai.
Huizen, 301 M.
8.00 VPRO., 10.00 NCRV., 11.00 KRO.,
2.00—11.30 NCRV.
8.009.15 ep 10.00 Gramofoonpl.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonpl.
11.Uitzending van de begrafenisplech
tigheden van koning Albert te Brusse>
12.15 Orkestconcert.
1.00 Lezing. i
I.20 Vervolg concert.
2.00 Cursus Fraaie Handwerken.
3.003.30 Voor de vrouw.
4.00 Bijbellezing.
5.00 Mandenarbeid v. d. jeugd.
5.30 Zang door Mara Dijxhoorn, o.l.v. Th.
v. d. Pas (piano), en gramofoonpl.
6.30 Gramofoonpl.
6.45 Causerie H. Amelink.
7.15 Ned. Chr. Persbureau.
7.30 Weekoverzicht.
8.00 NCRV-Kleinorkest.
8.55 Dr. J. Smit spreekt over beroeps
keuze.
9.30 Vervolg concert.
9.30 Vervolg concert.
10.3011.30 Gramofoonmuziek.
Ca. 10.00 Vaz Dias.
Hilversum, 1875 M.
AVRO-uitzending.
8.00 Gramofoonpl.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonpl.
10.30 Concert door Th. Koning (piano),
mevr. M. HemsingHooge (zang) en E.
Veen (beg.)
II.00 Uitzending van de begrafenisplech
tigheden van koning Albert.
11.30 Vervolg concert.
12.50 Ensemble Rentmeester en gramo
foonpl.
2.15 Gramofoonpl.
2.30 Vioolrecital Boris Lensky. A. d. vleu
gel: E. Veen.
3.00 Kniples.
4.00 Voor zieken en ouden van dagen.
4.30 Gramofoonpl.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 Dajos Bela en zijn orkest.
6.30 Sportpraatje H. Hollander.
7.00 Dajos Bela en zijn orkest.
7.30 Engelsche les Fred Fry.
8.00 Vaz Dias.
8.05 Omroeporkest o.l.v. A. v. Raalte m.
m.v. W. Andriessen (piano).
9.15 Fransche chansons door Marie Du-
bas.
9.30 2de en 3de bedrijf van „De Trein-
duivel". van A. Ridley en B. Merivale.
Regie: K. Kleyn.
10.15 Dajos Bela en zijn orkest.
11.00 Vaz Dias.
11.1012.00 Gramofoonmuziek.
Daventry, 1500 M.
10.35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsein en berichten.
11.05 en 11.2011.40 Lezingen.
12.20 Het Rutland Square en New Vic
toria Orkest.
1.20 Gramofoonpl.
2.20 Voor de scholen.
3.20 Vesper.
'4.10 Voor de scholen.
4.25 Schotsch Studio-orkest.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Berichten.
6.50 Wolf's liederen.
7.10 Spaansche causerie.
7.50 Lezing.
8.20 „The old music-halls", revuepro
gramma m.m.v. koor, orkest en solisten.
9.20 Berichten.
9.40 Lezing.
9.55 C. H. Trevor (orgel) en A. Catterall
(viool).
10.50 Kerkdienst.
11.0512.20 Dansmuziek door het BCC1
Dansorkest.,
„Radio-Paris", 1796 M.
7.20 en 8.20 Gramofoonpl.
12.50 Pascalorkest.
8.20 Kwartetconcert en zang.
Kalundborg, 1261 M.
11.201.20 Concert uit het Bellevue-
Strandhotel.
2.054.05 L. Preil's orkest.
7.30 Radio-Symphonieorkest en Radio
koor.
0.5011.50 Dansmuziek.
Lange nberg, 456 M.
5.25 Gramofoonpl.
6.30 Militair concert.
10.50 Gramofoonpl.
11.20 Populair concert.
3.20 Gramofoonpl.
4.35 Weragorkest en -koor.
7.35 Uit Warschau: Philh. Orkest.
8.20 Weragorkest.
9.40 Gramofoonpl.
10.2010.50 Dansmuziek o.l.v. Eysoldt.
Rome 421 M.
8.05 Symphonieconcert.
t.
Deutschlandsender, 1571 M.
7.35 Zie Langenberg.
8.15 RadiotooneeL
9.20 Berichten.
9.40 K. G. Sell: „Worüber man in Ame
rika spricht".
10.05 Berichten
10.2511.20* Omroeporkest.
Gemeentelijk Radio Distributie-bedrijf
te Leiden.
(3e Programma). 1
8.0012.20 Langenberg.
12.2015.20 Londen Reg.
15.2017.35 Langenberg.
17.35—20.50 Midland Reg.
20.3022.50 Straatsburg.
22.50Afl.: Daventry.
(4e Programma).
11.20—12.20 Kalundborg.
12.2014.30 Luxemburg.
14.30—16.05 Kalundborg.
16.0517.20 Londen Reg.
19.30Afl.: Langenberg.
(Wijziging voorbehouden).
DE UITVAART VAN KONING ALBERT
UITGEZONDEN.
Naar wij vernemen zal de Requiemmis
in de St. Gudule te Brussel voor de ziele-
rust van Koning Albert van België, als
mede de plechtige overbrenging van het
stoffelijk overschot naar den Koninklijken
grafkelder te Laeken a.s. Donderdgaoch-
tend te ongeveer elf uur door den K.R.O,
worden uitgezonden.
Ook de eedsaflegging van den nieuwen
koning, Z. M. Leopold III, en de eventueele
troonrede in de Kamer der Volksvertegen
woordiging te Brussel a.s. Vrijdag van 10.40
tot 11.30 uur zullen door den K.R.O. wor
den uitgezonden.
Mocht het niet mogelijk zijn in verband
met de technische overbelasting van den
Belgischen Omroep om het ooggetuigen
verslag der j plechtigheden door den K.R.
O.-reporter te doen verzorgen, dan zal in
elk geval de uitzending van den Belgischen
Omroep in de Vlaamsche taal worden ge-
relayeerd.
In overleg met de Belgische Radio-Om-
roepvereeniging zal ook de A.V.R.O. de
plechtigheid op Donderdag a.s. uitzenden.
FEUILLETON.
DE TWEELINGZUSTERS
Uit het Engelsch van
PATRICIA WENTWORTH.
(Nadruk verboden).
27)
XVII.
Anne had een onderhoud met juffrouw
Pettigrew. Juffrouw Pettigrew zat aan een
tafel, waarop zich een schrijfmachine be
vond, een cyclostile, een telefoontoestel en
een groot register. Ze had grijzend-bruin
haar, ouderwetsch opgemaakt en een rond,
blozend gezicht, waaruit een paar vriende
lijke, maar onderzoekende porcelein-blau-
we oogen de bezoekster aankeken.
„Bent u gisteren ontslagen?" De stem
klonk helder en pittig.
„Ja."
„Was u maar dadelijk hier gekomen. Het
is jammer dat u dat niet gedaan hebt
heel jammer. Waarom hebt u dat niet ge
daan?"
„Ik ben naar vrienden geweest."
„Ja."
Anne zei niets. Juffrouw Pettigrew liet
een halve minuut zwijgend voorbijgaan,
toen vervolgde ze:
„Nu, vandaag heb ik helaas niets voor u.
Logeert u bij uw vrienden?"
„Neen."
Het ontging de helder-blauwe oogen
niet dat alle kleur uit Anne's gezicht weg
trok. De stem ging voort:
„En waar hebt u vannacht geslapen?"
Anne keek op en een sprankje humor
lichtte in haar blik.
„Ik heb niet ergveel geslapen. Ik heb
op de Embankement gezeten."
„Geen geld?" informeerde juffrouw Pet
tigrew.
„Acht pence", antwoordde Anne met een
flauwen glimlach.
„Ze stuurden u toch niet weg met niet
meer dan acht pence in uw zak?"
„O, neen. Ik dacht dat in voldoende had
ik ben bang dat ik wat royaal ben ge
weest."
Juffrouw Pettigrew gaf een knikje.
„Dacht natuurlijk, dat haar vrienden zich
over haar zouden ontfermen en dat ge
beurde niet", was haar onuitgesproken
conclusie.
„Nu, dat gaat zoo niet", hernam ze toen.
„Ik zal probeeren om voor vannacht on
derdak voor u te vinden. In dezen tijd van
het jaar is dat niet moeilijk. Laat ik eens
zien wat kunt u al zoo?".
„Het kan me niet schelen wat ik doe
als ik maar iets heb om mee te beginnen."
„Ervaring?"
„Niet veel."
De telefoonbei rinkelde en juffrouw
Pettigrew nam den hoorn op.
„Ja gunst met Miss Pettigrew. Wie?
U? O, goeden morgen."
Een gonzend gebrom klonk eenigen tijd
in den hoorn dp stem van den spreker
of spreekster aan den anderen kant van de
lijn waartusschen juffrouw Pettigrew uit
roepen liet hooren als: „Juist, ja, ja, nu,
het spijt mij." Toen wierp zij een snellen
blik op Anne en zei in de telefoon.
„Als u even geduld hebt, bel ik u zoo
nog op." Daarop legde ze den hoorn neer.
„Dat was mevrouw Gates", richtte ze
zich tot Anne. „Ze is een trouwe klant
van ons. Zij zoekt een binnenmeisje."
Anne keek hoopvol naar Miss Pettigrew.
„Dat zou iets voor mij zijn", zei ze.
„Zonder de minste routine?"
„Ja, ik weet zeker,, dat ik het zal kun
nen", verklaarde ze vol vuur, een kleur
krijgend.
„Nu, dan zullen we er maar het beste
van hopen! Ik zal u naar haar toe sturen.
Ze is wanhopig om hulp verlegen; het
meisje, dat ik haar 't laatst stuurde, is gis
teren op stel en sprong vertrokken. Ze is
natuurlijk ontzettend uit haar humeur. Het
is geen gemakkelijke betrekking." De laat
ste opmerking kwam er, na 'n pauze van
misschien een seconde, droog achteraan.
Weer tintelde een glimp van vroolijk-
heid in Anne's oogen.
„Hoe lang blijven de meisjes er gewoon
lijk?" vroeg ze.
Juffrouw Pettigrew's eigen gevoel voor
humor werd op een zware proef gesteld.
Maar haar frisch gezicht stond heel ernstig
toen ze antwoordde:
„Van drie dagen tot drie maanden."
„Waarom zoo kort?"
„Dat moet u maar zelf ontdekken zou Ik
zeggen. Ze klagen niet
„Maar blijven doen ze evenmin," vulde
Anne aan. „Maar enfin, ik kan me niet de
luxe permitteeren pretentieus te zijn."
Juffrouw Pettigrew knikte goedkeurend.
„Dat is verstandig. Ik onthoud mij altijd
van pressie. Maar als ik raad moest ge
ven
Om Anne's lippen speelde de inspiree-
rende, zonnige glimlach, die aan Anne Be
linda Waveney hoorde en niet aan Annie
Jones. Miss Pettigrew schrok er even van.
„Ik zou anders erg dankbaar zijn voor
uw raad."
„Och, die heeft niet veel te beteekenen.
Zooals ik al zei, ik geef geen raad, maar
als ik het deed zou ik zeggen; Wen u aan,
u een beetje doof te houden. Menschen,
die veel praten, meenen niet altijd elk
woord dat ze zeggen. Wees niet overgevoe
lig en denk er aan dat een goed getuig
schrift, na bijvoorbeeld een half jaar er
gens te zijn geweest, het mij aanmerkelijk
gemakkelijker zal maken een betere be
trekking voor u te vinden."
„Dank u", was Anne's bescheid en de
woorden kwamen uit een oprecht dankbaar
hart.
XVIII.
John reed langzaam naar de stad terug.
Hij reed langzaam, omdat hij moest den
ken. Dat eene verschrikkelijke woord:
„dievegge" loerde als een grijnzend ge
drocht in het centrum van zijn geest en tel
kens als het weer in zijn hersens hamerde,
gaf het hem een gruwelijke, weeë sensatie.
„Dievegge gevangenis" monsterach
tige woorden die buiten elk verband
stonden met iemand's eigen leven, met
zijn familie, met de vrouwen van zijn fa
milie; leege klanken, die nooit tastbare
werkelijkheid hadden ingehouden!
Hij reed in het bleeke, klare zonlicht
tusschen hagen, beladen met een blanke
weelde van meidoornbloesem. Uit 't Noord-
Oosten kwamen wolken opzetten aan den
helder-blauwen hemel wolken als voort
geblazen veeren en even wit als de mei
doornbloesem. Toen hij tien mijlen gereden
had, was John zichzelf weer meester Hij
had nog eens alles nagegaan, wat Nicho
las tegen hem en wat hij tegen Nicholas
gezegd had. Hetgeen hem aan het eind het
sterkst getroffen had, was dat, waarop ook
bij het begin zijn aandacht gevallen was:
niet Anne's aandeel in de geschiedenis,
maar dat van Jenny het verbazing
wekkende getal van leugens, dat Jenny op-
gedischt had en het gemak, waarmee ze-
het had gedaan.
Bij het begin al, Anne stapt in de taxi
en komt niet op tijd aan het station opda
gen. Jenny wacht niet op haar. Jenny
vertelt haar vader dat Anne in de stad bij
vrienden blijft logeeren. Waarom? Waarom
in vredesnaam zei zff niet, dat Anne de
trein gemist had? Als ze drommels goed
wist, dat Anne niet terugkwam en ze daar
voor een reden moest opgeven. Daarna
volgden stroomen van leugens en ze
moest ze deksels goed hebben verteld ook,
anders zou deze of gene het wel gemerkt
hebben. Maar niemand kwam achter de
waarheid tot Jenny op haar huwelijksreis
was en het liegen aan juffrouw Jones
moest overlaten. Het ging juffrouw Jones
klaarblijkelijk niet zoo goed af als aan
Jenny en Sir Anthony ontdekte, dat hem
wat op de mouw was gespeld.
Jenny vertelde het Nicholas van Anne
een week nu hun trouwen. Dat was een
van de dingen, die 'John het meest gesto
ken had. Jenny had Nicholas op de hoogte
gebracht, toen ze 'n week getrouwd waren!
Dat wilde zeggen, dat ze Nicholas, het als
de anderen systematisch had voorgelogen.
Ze had hem verteld van de ziekeninrichting
dat Anne van niemand bezoek mocht heb
ben en het dagelijksche bericht niet te ver
geten: „Die lieve Anne is vandaag veel be
ter, vindt je het niet heerlijk" of „O, Nico,
Anne is niets goed." Ze had hem een rad
voor de oogen gedraaid hem zoet gehou
den met mooie praatjes en krokodillen
tranen geweend, omdat Anne geen bruids
meisje kon zijn. En toen, een week na hun
huwelijk, had ze den euvelen moed gehad
om hem kalmweg te vertellen, dat ze hem
en alle anderen voor den gek had gehouden
(Wordt vervolgd).
