GROOTE MEETING TE WARMOND
Vlammende Katchen.
MAANDAG 26 JUNI 1933
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 6
ERNSTIG AUTO-ONGELUK NABIJ
OOSTERBEEK.
Vijf gewonden.
Gisteren vond op den straatweg Ooster
beekRenkum een ernstig auto-ongeval
plaats, waarbij vijf jeugdige personen min
of meer ernstig gewond werden. Omstreeks
acht uur reed op den gladden weg, de z.g.
Kievitsdel een auto uit Hilversum, be
stuurd door den 18-jarigen A. van P. uit
Hilversum, waarin nog vier andere perso
nen waren gezeten, twee heeren en twee
dames. Plotseling slipte de auto, vermoe
delijk door te groote snelheid. De wagen
kwam op de trambaan terécht en sloeg
daarna tegen een boom te pletter. De vijf
inzittenden weden uit den wagen geslin
gerd. De bestuurder A. van P- was er met
den naast hem zittende W. de S. het erns
tigst aan toe. Met beenbreuken en een her
senschudding werden zij opgenomen. De
derde heer H. B. bekwam vleeschwonden,
terwijl Mej. G. S. een hoofdwonde op
liep en een lichte hersenschudding en
Mej. W. K. vleeschwonden bekwam. Alle
vijf slachtoffers werden naar het gemeen
teziekenhuis te Arnhem overgebracht,
waar zij ter verpleging zijn opgenomen.
Het waren alle jongelui, afkomstig uit Hil
versum, die een plezierritje hadden ge
maakt en nu op weg waren naar huis. De
auto is totaal vernield en moest in twee
stukken worden weggesleept. De tram had
geruimen tijd dopr dit ongeval vertraging.
WIELRIJDER AANGEREDEN.
Gisteravond omstreeks 9 uur kwam de
30-jarige E. K. uit Bussum met zijn rijwiel
uit de Prinsenstraat rijden, toen van den
Laarderweg een auto naderde, bestuurd
door den heer S. uit Voorburg. Door nog
niet opgehelderde oorzaak viel K. plotse
ling tegen de auto, waarvan de portier-
kruk zijn hoofd gedeeltelijk verbrijzelde.
In stervenden toestand werd hij overge
bracht naar de Majella Stichting.
AUTO GESLIPT.
Gistermorgen omstreeks acht uur is op
den Epe'rweg te Vaas sen een auto uit Leeu
worden in den bocht geslipt, waardoor de
bestuurder het stuur kwijt raakte en tegen
een boom opreed, tengevolge waarvan de
auto over den kop sloeg. Twee inzittend
dames werden door glasscherven aan hoofd
en armen gewond. Twee inzittende heeren
en twee kinderen kwamen met den schrik
vrij. De auto werd geheel vernield.
DE ONBEWAAKTE OVERWEG.
Motorrijder door trein gegrepen en gedood.
Gistermiddag omstreeks twee uur is de
56-jarige metselaar J. Wolf uit Epe met
zijn motor op den onbewaakten overweg
in de buurtschap Zuuk door den trein van
Zwolle naar Apeldoorn gegrepen en op
slag gedood. Het slachtoffer was gehuwd
en vader van tien kinderen.
De hoeveelste jaai-lïjksche cncycliekmee- 1
meeting gisteren in den Kring Leiden van
den Ned. R. K. Volksbond is gehouden,
weten we niet. Maar daar zijn er heel wat
geweest. En ook in Warmond was het niet
de eerste.
Wij constateeren dit niet, omdat wij zou
den mcenen, dat nu maar 'ns voorloopig
het organisecren van zulke meetings moet
worden stopgezet. Volstrekt niet. Men kan
trouwens onze meening ten deze kennen
uit een artikeltje dat wij verleden week
hebben geschreven.
Maar wèl zouden wij toch de opmerking
willen plaatsen, dat het misschien ge-
wenschl is, een nieuwen vorm voor dezelfde
zaak te zoeken. Een meer concrete en spre
kende titel b.v. Vorige keeren stond op het
program steeds, als we 't ons wel herinne
ren: encycliek-meeting. Nu was er op ver
meld: groote meeting; zonder meer. Dit
zegt zeker niet veel.
Een groote meeting mocht 't inderdaad
wel heeten. Er waren veel deelnemers uit
Warmond, Oegstgeest, Noord wijk, Zoeter-
woude II, Noordwijkerhout, Leiden, Hoog-
made, Lisse, Voorhout, Zoeterwoude, Voor
schoten, Wassenaar, Roel ofarends veen,
Sassenheim en Katwijk. Ze had echter nóg
grooter kunnen zijn; uit. enkele plaatsen
was de deelname werkelijk te klein.
LOF MET TOEPRAAK.
De parochiekerk te Warmond was om
2.30 gevuld met deelnemers; velen moesten
buiten blijven staan.
De zeereerw. heer Pastoor A. J. Oude-
jans hield onder het Lof een korte toe
spraak. De voorzitter der plaatselijke af-
deeling had Zijneerw. verzocht om de mee
ting te beginnen met een Lof, omdat het
passend is, eerst wat te bidden. De Pas
toor wilde deze opmerking gaarne beves
tigen en aanvullen. Het is passend, de mee
ting te beginnen met een oprecht en har
telijk gebed. En met welk gebed? De ecrw.
spreker wijst op het heerLijke „Onze Va
der", waarin wij alles vragen, wat wij naar
ziel cn lichaam.noodig hebben. In dezen t'jd
vooral moeten wij met aandrang bidden
de bede uit het „Onze Vader": Geef ons he
den ons dagelijksoh brood. Wij moeten vra
gen het dagelijksoh brood niet voor ons
zelf alleen, maar voor alle menschen; wij
moeten het vragen voor heden, om morgen
de bede weer opnieuw te doen. Wij vragen
in die bede geen overvloed, doeb wat wij
noodig hebben.
De mensch leeft echter niet van brood
alleen, maar hij heeft ook voor zijn ziel
noodig het. Goddelijk Brood, het Hemelsch
Manna. Ook om dat Brood moeten wij bid
den en verlangen.
Zijneerw. wekte allon op om de oogen-
bli'kken, die zé nu in de kerk zullen ver
toeven rondom den Eucharistischen Chris
tus, hartelijk en vurig te smeeken: Geef ons
heden ons dagelijksoh brood,
OPTOCHT.
Na het Lof werd do Optocht opgesteld,
die door het dorp ging trokken.
Een stoet met zoovele vaandels en ba
nieren geeft, vooral als de zon schijnt, altijd
een schoon sohouwspel van kleurcn-rijkdom
cn goud-gcflonker. En de zon overstraalde
inderdaad de optocht met haar volle licht
glans.
De vele toeschouwers langs den weg had
den dan ook veel bewondering en waardee
ring voor don kleurigen stoet.
Behalve de Volksbond-afdcelingen liepen
ook cenige jeugdorganisaties mee, oa. do
frissche en fleurige Warmondsche Graal.
En vier muziekkorpsen, n.l. „St. Matthias"
uit Warmond, „Jeanno d'Arc" uit Noordwij
kerhout, Adolf Kolping" uit Lisse en „Pe-
rosi" uit Leiden luisterden den optocht op
cn bliezen Warmonds straten en wegen vo!
mot hun fanfares.
DE MEETING.
In voorbeeldige orde trok de stoet naar
het terrein van de meeting, den tuin van
de pastorie.
Een ideale plaats voor oen openlucht-
meeting!
In den tuin was een katheder geplaatst,
versierd mot het beeld van Paus Leo XIII
en do pauselijke kleuren.
De voorzitter van het uitvoerend comité,
de heer Derks, voorzitter der Volks
bond-afdeel ing te Warmond, riep hier allen
een welkom toe, in een kort woord wijzend
op de beteekenis van deze meeting.
Spr. deelde mede, dat de Burgemeester
had medegedeeld door familieomstandighe
den niet aanwezig te kunnen zijn (we ver
namen, dat de edelachtbare heer Ketelaar
gisteren juist jarig was) en ook nog tele
grafisch zijn beste wenschen voor het wel
slagen van de meeting had toegezonden.
Behalve leden van bovengenoemde deel
nemende Volksbond-afdeelingen waren ook
vele anderen naar het meeting-terrein ge
komen. Dc hoogeerw. heer mgr. Taskin gaf
blijk van zijn belangstelling en meeleven en
bevond zich tusschen de aanwezigen. Ook
waren op het terrein de pastoor en kape
laan van Warmond, eenige professoren
van het- seminarie, enkele geest, adviseurs,
de theologanten van het groot-seminarie,
dr. Walenkamp, de gemeente-secretaris van
Wa/rmond, de heer v. Delft, leden van
den gemeenteraad enz.
Rede Kapelaan v. Alphen.
De weleerw. heer W. C. O. M. van Al-
pren, kapelaan te 's Gravenhage, begon zijn
rede met te wijzen op de chaos, waarin de
wereld thans verkeert.
In dezen tijd moeten de katholieke ar
beiders verdiepen heb inzicht in de macht
van hun eenheid. Allen moeten beseffen het
vermaan, onlangs gegeven door den edelen
voorzitter van het R. K. Werkliedenver
bond, dat n.l. een door innerlijke verdeeld
heid verzwakte katholieke arbeidersbewe
ging zeer beslist een afbraak beteekent
van wat in vele jaren onder cultureel en
sociaal opzicht is bereikt.
Wat er ook in het oeconomisoh leven
moge worden verbeterd, een blijvende ver
betering zal dat niet zijn, als de menschen
niet'de helpende hand van God willen vast
grijpen.
Men vraagt, waarom God nu niet Zijn
macht toont door redding te brengen in
de chaos-; en de mensch-heid heeft door lief
deloosheid, zucht naar geld, winstbejag,
-hier en daar zelfs met gcbal-de vuist, God
de maatschappij uitgejaagd
Wij moeten eerst zoeken het Rijk van
God. Op die voorwaarde, maar op die voor
waarde alléén heeft God toegezegd, dat al
het overige zal worden boegeworpen.
Do positie van de Kerk is veilig. Overal
in dc beschaafde wereld wordt de strijd
aangebonden om de Kerk te vernietigen,
maar het is een dwaasheid, waarop de vol
keren zinnen.
Doch waarschuwend zijn die feiten in
Rusland, Spanje, Duitschla-nd en andere
landen waarschuwend, dat het lic-ht
der Waarheid zich wel 'ns zou kunnen ver
plaatsen van het Westen naar het Oosten!
Do katholieke organisaties hebben 't ech
ter in banden, om de triumph van het onge
loof hier te voorkomen. Met Gods genade
is het lot'der mensohheid in ónze handen,
zegt de Paus in „Quadragesimo anno".
Zoo ooit, dan is daarom nu de katholieke
arbeidersbeweging van vitaal belang!
(Applaus).
„Quadragesimo Anno" geeft den Katho
lieken, ook in 't bijzonder den arbeiders, een
opdracht, een ultimatum tot veroverend
wereld-upostolaat.
Spr. kan de beteekenis dezer encycliek,
die de richtlijnen aangeeft voor maatschap
pelijke hervorming, hier niet uiteenzetten,
doch wil reeds verwijzen naar artikelen,
welke Rector Bots hierover zal schrijven
in het tijdschrijfb „Leering en Leiding".
In dezen moeielijken maar ook prachti
ge n tijd heeft de R. K. Volksbond do taak,
om te vormen en te leveren de menschen,
die zullen moeten zijn -het katholieke gist Ln
het neutrale deeg van de bedrijfsorganisa
tie.
Met ©en opwekking, om vol optimisme
den strijd voor ons heilig ideaal te strijden,
besloot spr. zijn hartelijk toegejuichte rede.
Rede van den heer Vulink.
Tweede spreker was de heer H. A. Vu
link, hoofdbestuurder van den R. K. Bond
van Overheidspersoneel.
Deze begon met een gelukwensch aan de
leiders van deze groote meeting, waarop
men in Amsterdam jaloerseh zou zijn.
Kort en kernachtig schetste spr., hoe
de toestand der arbeiders was toen „Re-
rum No varum" verscheen 15 Mei 1891.
Veel is er verbeterd na dien in den toe
sband, maar nog niet is verslagen het stel
sel van het oeconomisch liberalisme, dat
misschien zelfs nu sterker is dan ooit.
Daarom is versohenen de encycliek „Qua
dragesimo anno".
De Paus heeft ons de taak opgelegd,
jm te werken aan de vorming ©ener nieuwe
maatschappij.
Dat is een moeielijke taak in dézen tijd!
Maar, aldus spr., hier is aanwezig een
ruim 90-jarige pauselijke zouaaf, en ik
•Taag u: hebben indertijd de zouaven ge
vraagd. of wat de Pau- van ben vroeg
moeielijk was? (Er werd ©en ovatie ge
bracht aan den zouaaf, den heer Slootjes
uit Leiden). Zoo ook moeten wij de daad
stellen. De daad van een consequent Katho
licisme, met onweerstaanbare liefde en of
ferzin.
En spr. schetste in een treffend voor
beeld, hoe voor de arbeiders de apologia
van de daad is: zich onder de kameraden
voorbeeldig te gedragen, katholiek te zijn.
en zich voor hen een kameraad, te toonen in
merg en been.
Na nog gewezen te hebben op de sympa
thieën, welke het fascisme ook onder Ka
tholieken, er vooral jongere Katholieken
vindt, besloot spr. met een oproep om te
zijn: ridders van den arbeid, dis den arbeid
brengen op de eereplaats en door den ar
beid het menschdom tot Christus.
Ook deze rede werd levendig toegejuioht.
Het blijkbaar onder kundige leiding goed
geschoolde R. K. gemengd zangkoor van
„St. Matthias" te Warmond gaf voor en tus
schen en na de redevoeringen enkele zeer
gewaardeerde gezangen te genieten.
De voorzitter sloot met ©en dankwoord
^.ezc meeting, waarop hij en alle anderen
die haar hebben voorbereid en seorgani-
seerd, met voldoening mogen terugzien!
Warmonds Katholieke bevolking had den
meeting-bezoekers feestelijk ontvangen;
overal wapperden de vlaggen en pauselijke
wimpels.
GEMENGDE BERICHTEN
AUTO OP FIETSENDE MEISJES
INGEREDEN.
Een der meisjes zeer zwaar gewond.
Gisteravond heeft op den straatwei
PrincenhageIR'ijsbergen een ernstig auto
ongeluk plaats gehad. Een auto, toebehoo-
rend aan een notaris uit Heemstede, be
stuurd door diens echtgenoot, kwam door
de gladheid van den weg te slippen, botste
eerst tegen een boom en reed vervolgens
vier op 't rijwielpad fietsende meisjes aan.
Drie der meisjes kregen slechts schaafwon
den, doch het vierde meisje, d© 18-jarige
dochter van den hovenier van Es uit Prin
cenhage, bleef 'zwaar gewond op den weg
liggen. Zij bekwam zware inwendige kneu
zingen. Haar toestand was hedenmorgen
zorgwekkend. Van de inzittenden van de
auto kreeg niemand letsel.
AAN BEKOMEN VERWONDINGEN
OVERLEDEN.
De heer P. Pols, die Zaterdag te Ier-
-seke door een vallende mast ernstig werd
verwond, is gistermorgen aan de betomen
verwondingen in het ziekenhuis te Goes
overleden.
Als U een goedkoopeje ïpo{t koopll
beteekent dit eene besparincf v^n slechts^
enkele centen Als U Blbe pahd koopt,
is Uw winst: de geruststellende zeker
heid dat U de beste kwaliteii/iebt gekocht
die in Holland te krijgen is. Blue Band
is het prijsverschil van slechts enkele
centen per pakje dubbel en dwars waard!
Weet wat U eetl
30 cent
per halfponds-
P<*i» 1
VERSCH GEKARND
MET 40 °lo ALLERFIJNSTE ROOMBOTER ONDER RIJKSCONTROLE
FEUILLETON.
Naar het Duitsch van
PAUL OSKAR HöCKER.
(Nadruk verboden).
5)
Katarina draaide steeds het hart in het
lijf om als ze genoodzaakt was in het huis
van haar schoonmoeder met den ontzet-
tend-leelijken hond aan tafel te zitten.
Maar mevrouw had een bijna afgodische
vereering voor het ondier. Ze sprak vaak
tegen den dog als ze alleen was en beweer
de dat het verstandige beest alle's ver
stond. Katarina sloot de oogen en nam
een slok uit haar kop geurige zwarte kof
fie.
„Zonder room? Wat is dat nou - weer
voor een nieuwigheid En vertel me creis,
Katchen, wat is dat voor malligheid dat
je je in je hoofd hebt gehaald Naar En
geland? Bij Dutton? Als volontair? Jo
denkt toch zeker niet, dat ik dat toesta 1"
Daar zaten ze al direct midden in het
netelige onderwerp.
Mevrouw sprak nu aan een stuk door,
ze liet de tegenpartij letterlijk niet aan
woord komen, maar ze at óók voortdu
rend en voederde onder de hand den hond.
Er lag een menigte kleine bdoodjes op de
brood bak. Mevrouw at ze zonder boter,
ze had het druk over haar leefregel om
niet dik te worden ze zag er echter
niet naar uit alsof die veel hielpen het
eene broodje na het andere doopte zo in
haar koffie, beet. er ren stuk af. doopte de
rest nog eens in en liet dan de hond er
van happen.
Steeds probeerde Katarina iets in hot
midden te brengen. Mevrouw luisterde er
niet naar. Ze sprak met een volle mond,
mopperend en snauwend, zonder ophouden
verder. Zooals ze daar zat te eten en te
grommen, had ze voor Katarina ©en on
loochenbare gelijkenis met den begeerig-
slobberenden en kwaadaardig grommend en
hond.
„Dus je moet die Engelsche meneer maar
een briefje schrijven, hoor je, Katchen,
dat je van plan veranderd bentcn
verder wil ik geen woord meer over die
malligheid hooren. En geef je bagagerecu
aan den huisknecht, dat hij je groote ba
gage van het station kan halen." Ze was
opgestaan en deed den buldog het servet
af. Hij was er op gedresseerd haar daar
op zijn snuit als voor een kus toe te ste
ken, waarop ze hem een klap om zijn
ooren gaf. De hond sprong op den grond
en mevrouw voerde rondom de groote eet
tafel een wilde rondedans met hem uit.
Hij blafte, huilde, gromde en zij amuseer
de zich kostelijkze zette het spelletje
voort tof ze heelemaal buiten adem was.
Inmiddels was het kamermeisje binnen
gekomen.
„Mina, zeg' tegen Ulrich, dat hij naar
het station moet en dat hij een beetje
voortmaakt. Vooruit Katchen, geef je
recu maar aan Mina. Heb je het niet bij
je'? En je taschje ligt daar toch?"
Nu eerst kon ze aan het woord komen
en nu moest juist het kamermeisje er
bij zijn, een verzwarende omstandigheid,
die mevrouw haar schoondochter nooit
vergaf.
„Ik heb verder geen bagage, M^ma."
„Hé, wat? Ik heb je toch in het rijtuig
zien komen. Je had toch alleen maar dat
eene koffertje? Waar heb je je andere
bagage dan?"
„Mijn andere bagage?.... Die is al in
Engeland, Mama."
„Tk geloof, dat je slapcldol bent gewor
den. In Engeland? Maar wat daolit je dan
in vredesnaam
„Ik heb u toch alles geschreven, mama.
En Viktor heb ik ook alles uitvoerig uit
gelegd. Moeten we dan nu direct.Ik
geloof, dat het toch beter was...."
„O zoo. Je denkt, dat het me voor Mina
niet onverschillig is, hoe ik door mijn
schoondochter behandeld word. Je blijft
hier, Mina. Er is geen sprake van, dat je
nu weggaat en de ontbijtboel hier maar
laat staan. Je denkt zeker, dat er niets te
doen is in huis. De kanten nachthemden
moeten vanochtend ook eindelijk eens ge
streken worden. Jo komt gewoon tot niets,
Mina, dat kan zoo niet langer. En in de
kamer van den jongen meneer roetzwart
wordt je, als je daar gaat zitten op de
boekenkast ligt liet stof een duim dik. Je
denkt maar, dat ik niets zie en de jonge
meneer ook niet. Maar ik zie alles, hoor
Mina, alles. En nu kun je direct hier gaan
zitten* Katchen, en een briefje schrijven
aan Meneer Dutton in Engeland, dat als
de bagage aankomt, die direct terug moet.
Of weet je- wat: ik |>elegrafeer direct."
„Beste mama, dat is werkelijk onmoge
lijk. En bovendien doelloos. In de eerste
plaats is de ba-gage natuurlijk niet aan de
firma geadresseerd, maar aan een expedi
teuren in de tweede plaats zal ik mijn
woord houden."
..Je woord Je woord Zoo Mevrouw
Troilo was heelemaal buiten adem. Haar
boezem ging hijgend op en neer. Haar don
kere oogen, die op kleine gitzwarte knoop
jes leken, schitterden venijnig. Ze. had nu
werkelijk iets van haar buldog: in d© vij
andig© manier, waarop ze het jonge meisje
van het hoofd to de voeten opnam.
„Ik zou zoo denkenje woord heeft
Viktor."
„Maar mama.
„Hou je ge-mama voor je. Antwoord wil
ik. hebben.' In een plotselinge vlaag van
woedp stond ze op: „Sta daar niet zoo
brutaal te luisteren, Mina, als je mevrouw
wat te bespreken heeft." De hond, die de
stemming van zijn meesteres begreep, vloog
blaffend op het meisje toe, dat in doode-
lijken schrik met haar volgeladen blad
haastig naar de deur toe ging.
Mevrouw had den knop van de deur al
in de hand. Met vasten tred en in het vol
le bewustzijn van haar recht, stapte ze de
kamer uit; haar stem schalde door het
heele huis, terwijl ze het personeel aan
merkingen maakte. Ook sprak ze op zeer
luiden toon tegen den hond.
In een mismoedige stemming bleef Ka
tarina nog een tijdlang in de eetkamer
zitten. Ze daoht aan tientallen dergelijke
tooneelen, die zich hier in huis met Vik
tor's stiefmoeder hadden afgespeeld. En
steeds weer had haar verloofde gesust, haar
verzekerd, Mama meende het werkelijk
zoo kwaad niet, het was alleen maar haar
eenigszins ruwe aard
Maar Katarina voelde: dezen keer viel
er niets te sussen en bij te leggen.
„En natuurlijk weer zoo volgeladen, dat
het een wonder ie, dat de boel niet kort
en klein gaat. Maar dat kost ook je eigen
geld niet: Mevrouw is er goed voor. Scha
men moest je je. Op niemand kan jo
meer vertrouwen tegenwoordig. Ik raad
je.... Katchen, maak me niet driftig. Dus
er is geen sprake van, dat je naar Enge
land gaat."
„Ik moet." Katarina was innerlijk
doodsbang, maar ze raapte al haar moed
bijeen.
„Ik verbied het je. Dat zal me waar
achtig wat moois worden. Zoo'n jong ding
wil d'r eigen baas zijn. Maar ik maak
korte metten. In den herfst ben ik te toe
geef el ij-k voor je geweest. En daarom durf
j© mi. Maar ik laat geen loopje met me
ONDER DE TRAM GERAAKT.
Het slachtoffer overleden
Gistermorgen omstreeks half ©lf, is op
den Ouden Soheveningschen weg te Den
Haag, nabij de Riouwlaan, de veertig-jari
ge Belgische juffrouw A. H„ onderwijzeres
in de Fransche taal, bij de Van Speyk-
straat door een tramwagen overreden en
gedood. Mejuffrouw H. liep te praten met
een vriendin, mejuffrouw T. op de tram
baan, in de veronderstelling, dat er aan do
IRLouwlaan nog ©en tramhalte was, welke
echter is opgeheven. De bestuurder K. gaf
nog noodsignalen, waarop beide dames
zich van de trambaan verwijderden.
Mej. T. liep rechts van een langs den
weg staanden boom, juffrouw H. echter
links. Zij kwam te struikelen en viel mid
den op de tramrails en ondanks dat de be
stuurder uit alle macht remde, ging de mo
torwagen haar over het lichaam, zoodat
het slachtofer dood op de rails bleef lig
gen. In deerlijk verminkten toestand is het
lijk naar het ziekenhuis aan den Zuidwal
overgebracht.
Den bestuurder van de tram treft geen
schuld.
nemen. Je blijft hier."
„Mama, het spijt me, dat U zioh zoo
over die zaak opwindt. Maar ik kan nu
niet meer terug en ik wil ook niet. Het is
voor ons allemaal beter, als ik dezen tijd
nog gebruik om te leeren, ik zou voor geen
geld ter wereld hier het heele jaar nog
zoo'n beetje rondloopen en nietsdoen
„Vastbinden kan ik je niet. Maar als je
gaat, Katchen, dan is het uit tusschen
ons. Versta je? Kijk me niet zoo brutaal
aan. Dat kan ik niet verdragen. Ga nu
maar heen en neem een besluit."
„Er is geen besluit te nemen, mama. Ik
ga Dinsdag na- Paschen weg."
„Als je tenminste niet al eerder gaat."
Mevrouw Dora Troilo gaf haar dog een
nijdigen schop en zei: „En nu ga ik direct
op den trein en reis naar Karlsruhe. Ik
wil toch wel eens zien, of Viktor zich weer
door jou op den kop zal laten zitten."
Katarina wist niet, hoe ze het de kij
vende vrouw duidelijk moest maken. „Hoe
zal ik het u uitleggen, mama. Het is toch
werkelijk geen vijandigheid van mij, ook
niet de zucht om tegen u in te gaan; al
leen maar het gevoel: ik ben nog te jong
om hier maar als vijfde rad aan den wa
gen
„Ja, natuurlijk de hoofdpersoon zou jo
hier willen zijn", viel de oudere dame haar
onverwacht en onvriendelijk in de rede.
„Ja, dat kan ik me voorstellen. Heel lief
van je, meisje, heel lief. Ik hoor natuurlijk
bij het oud roest. Dat bevalt je niet, dat
ik er nog ben en wat te zeggen heb, hë?
Maar door jou laat ik me nog lang niet
den mond snoeren, meisje. Viktor heeft
toch ook nog een woordje mee te spre
ken, denk ik zoo. Die zal je heusch wel
voor de keuze stellen, wees maar gerust.
Versta je? Of je zult je schikken, of we
maken de verloving af."
£Wordt vervolgd).
