ZATERDAG 29 APRIL 1933 DE LEIDSCHE COURANT VIERDE BLAD PAG. 13 DE AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND Organisatie-hartstocht bij onze Oostelijke buren. MacDonald en Roosevelt zijn het samen eens. Er is heel wat werk aan den winkel van de Econo mische Conferentie te Londen. Spaansche ver kiezingen. Organisatie. De verkiezingen zijn weer achter den rug en aan de hevige belangstelling in de binnenlandsche poli tiek is voldaan, thans vraagt de buiten- landsche politiek weer de aandacht. Wij mogen bij deze overgang van binnen land op buitenland nog wel even wijzen op het buitengewoon vlot verloop van de publicatie der uitslagen van de jongste Tweede Kamerverkiezingen. Dat schenen wij vroeger onze Oosterburen maar niet te kunnen nadoen. Bij de presidentsver kiezingen bijv., toen het ging om Hitier of Hindenburg was de uitslag reeds den eigen nacht na den stemdag bekend en bij de Bijksdagverkiezingen verliep ook alles veel vlotter dan bij ons; ondanks het ieit, dat het Duitsche Rijk zooveel grooter is. Het was een kwestie van organisatie en daarin zijn onze buren ons altijd de baas geweest. Maar wij leeren het ook wel. Dat is deze week gebleken. Woensdag om 5 uur sloot de stembus en 12 uur later 's nachts om 5 uur was de zetelverdeeling uitge rekend en even later vlogen de extra-edi ties van de Leidsche Courant van de pérs. Wat is journalistiek anders dan georgani seerde berichtgeving? En hoe beter geor ganiseerd, des te beter berichtgeving. Maar wij zouden het hebben over de buitenlandsche politiek. Die organisatie-hartstocht in Duitsch- land wordt op het oogenblik uitgevierd door Hitler, die zooals wij verleden week reeds zeiden alles en allen bezig is „gelijk te richten". Dat gaat niet overal zonder weerstand en met name de Stahlhelm-organisatie wil de zich maar niet goedsmoeds laten in- deelen bij de S.A.-mannen van Hitier. Er waren twee stroomingen, in de lei ding, de eene vóór en de andere tegen aan sluiting, en het bestaan van deze tegen stelling is dezer dagen aan het licht ge treden door de sensationeele afzetting van overste Düsterberg. Deze intertijd nog tegencandidaat van Hindenburg om het presidentschap was tweede bondsvoorzitter en kreeg Woensdagmiddag plotseling van zijn chef Seldte, den eersten bondsvoorzitter, een brief, waarin hij van zijn functie ontheven werd. Dit ontslag werd weldra gevolgd door bet ontslag van eenige andere leiders. Het doel van deze „zuivering'1 werd spoedig daarop bekend, toen Donderdag avond in een radio-rede de chef Seldte aankondigde, dat hij zich bij de nationaal- eocialisten had aangesloten en alle Stahl- helmers uitnoodigde hem te volgen. Wie niet wilde meegaan, werd ontslagen van den eed van -trouw. Aldus verliest ook deze zoo machtige organisatie in Duitschland zijn zelfstan digheid. Het is dan ook niet gemakkelijk om z'n •elfstandigheid thans te bewaren in het politieke nest, nu het Hitleriaansche koe koeksjong hoe langer hoe dikker wordt Overzeeschebesprekingen. In „den lande van overzee" heeft Mac- donald na een tijdje de gast van Roosevelt te zijn geweest, afscheid genomen; hij ver trekt weer ijlings naar zijn eigen land. Over het resultaat van zijn besprekingen is weinig bekend, maar „men" schijnt toch vrij algemeen de hoop te koesteren, dat de beide leidende staatslieden elkaar zullen verstaan en dat de a.s. Economische Con ferentie te Londen geen mislukking zal worden. Er is over de besprekingen te Washing ton tusschen Roosevelt, Macdonald en Herriot wel veel geschreven, en er zijn do zijnen veronderstellingen gemaakt, maar de eenige houvast, weLke wij hebben, is gelegen in de officieele communiqué's en deze zijn gewoonlijk zóó veel zeggend, dat men er alles en niets uit kan halen. Het gemeenschappelijk communiqué, dat Macdonald en Roosevelt bij het vertrek van Macdonald hebben uitgegeven, luidt als volgt: „Onze besprekingen over de kwesties, welke op de a.s. economische wereldcon ferentie behandeld zullen worden, hadden niet ten doel tot accoorden te geraken, hetgeen aan de conferentie zelf moet wor den overgelaten. Onze beraadslagingen hebben echter wel geleerd, dat onze beide regeeringen wat de voornaamste onderwer pen der conferentie betreft dezelfde plan nen nastreven en het eens zijn over de te volgen methoden. Zij zijn voorts doordron gen van de vitale noodzakelijkheid, dat internationale accoorden voor de oplos sing van bedoelde vraagstukken in het be lang van alle landen zijn. De practische methoden om tot oplossing te geraken zijn gedurende de achter ons liggende bespre kingen onderzocht en geanalyseerd. „Wij zijn tot het besef gekomen, dat een algemeene verhooging van het prijzen- niveau van het allereerste belang is. Te dien einde moet een gelijktijdige actie on dernomen worden op economisch mone tair terrein en moet een nieuwe oriëntatie worden gegeven aan de handelspolitiek. Er moeten waarachtige pogingen in het werk worden gesteld om de allerhand soort beperkingen, die den handel belemmeren, te matigen. De centrale banken dienen door een ge meenschappelijke actie uitbreiding aan het crediet te geven en alle ten dienste staan de middelen te gebruiken om het aldus geschapen crediet in omloop te brengen. De ondernemingen moeten gestimuleerd worden door het scheppen van een toe stand, die de opleving ten goede komt, en de regeeringen hiertoe bijdragen door de ontwikkeling van programs, welke het uit geven van kapitaal vereischen. Eveneens moet het definitieve herstel van het evenwicht der internationale de viezen onder de oogen woYden gezien. In dien de omstandigheden dit toelaten, moet de internationale gouden standaard zoo danig hersteld worden, dat hij met succes zai functionneeren, zonder dat de prijzen gedrul* worden. Herhaling -an de ramp spoedige fouten, die in het verleden zijn gemaakt, dient te worden vermeden. De zilverkwestie is besproken, aldus gaat het communiqué verder, en voorloo- pige voorstellen zijn ter sprake gekomen Huidujrfelag. Wasch de aangedanêfcla^tten met warm water en Purolzeep, Wroogl daarna voor zichtig af, doe er daA watJ Purol op en strooi daar overheen n|g/wat Purolpoe- der. Herhaal dit eiken dag, zoolang het noodig is.42i->9 om den zilverprijs te verbeteren. Al deze problemen zijn ten nauwste met elkaar verbonden en kunnen niet opgelost worden, zoolang de naties elk op zich zelf handelen. De verwezenlijking van een duur zaam en stevig wereldherstel hangt af van de coördinatie der binnenlandsche genees middelen, welke aangevuld moeten worden met een internationale actie. De behandelde plannen zullen met de andere naties, die te Washington waren uitgenoodigd, worden besproken, ten ein de op die wijze vóór de bijeenkomst der conferentie van Londen een zoo groot mo gelijke kans te scheppen op een gemeen schappelijk accoord. De Amerikaansche en Engelsche regeeringen hopen, dat de we reldconferentie in Juni bijeengeroepen kan worden." Tot zoover het communiqué. Het is vrij uitvoerig en wat er vooral uit blijkt is dit, dat er op de Economische Wereldconferentie nog heel wat te bepra ten en te beslissen valt. Als deze conferen tie in hetzelfde tempo opschiet als wij dat van groote conferenties gewend zijn, dan kunnen de Amerikanen nog menig glas bier drinken op het welzijn van de crisis. Lang zal ie leven! Spaanscheverkieiingen.- Wij zijn met verkiezingen begonnen, wij zullen er ook mee eindigen. In een groot deel van Spanje zijn Zon dag gemeenteraadsverkiezingen gehouden. Op zichzelf niets opmerkelijks, wanneer deze verkiezingen geen wijder strekking hadden dan alleen om eenige honderden edelachtbare heeren in hun raadszetel te helpen. Het waren twee jaar geleden ook de ge- gemeenteraadsverkiezingen, wier uitslag koning Alfonso tot abdicatie noopte. Dit jaar kon het effect dezer verkiezin gen ook wel eens iets dergelijks zijn. Over de heele linie zijn n.l. de oppositie partijen overwinnaars gebleven, hetgeen niet bepaald aangenaam is voor de socia listische regeerders in Madrid. Deze zijn echter heel wat meer zetelvast dan koning Alfonso; zij denken niet aan aftreden. In tegendeel heeft de minister-president Aza- na zelfs te verstaan gegeven, dat hij eer der de dictatuur zal uitroepen. Hoe de partij-verhoudingen in Spanje zijn, schetst de „Msb." als volgt: „Uiterst rechts staan de monarchisten, die nog verdoofd zijn van de plotselinge ineenstorting éler monarchie, en slechts een gevaar voor de regeering kunnen opleveren, doordat zij de rangen der oppositie kun nen versterken. Veel machtiger zijn de conservatieven, die wel de republiek aan vaarden, maar nooit de huidige regeering zullen steunen. Het zijn de Katholieken, die het gezag schragen, maar nooit zullen kunnen berusten in de schandelijke maat regelen, welke Azana tegen Kerk en gods dienst, tegen kloosterorden en onderwijs heeft getroffen. Deze partij wacht slechts op een sterke, eensgezinde organisatie in den lande, om een geweldigen invloed op het landsbestuur uit te oefenen; want het is de ontstellende verdeeldheid der Katho lieken in dit land, welke de vijanden van Kerk en godsdienst in staat stelt om een vervolging te ontketenen, welke reeds zoo vele rampzalige gevolgen heeft gehad op religieus, sociaal en onderwijsgebied. Gevaarlijker voor het bestaande regiem zijn, voorloopig ten minste, de partijen nog linkscher dan de linksohe regeering: syndicalisten, anarchisten en extreme communisten, die van de bit-tere ontgooche lingen in de sovjet-republiek niets geleerd hebben en nog steeds van een bolschewis- tisch paradijs in Spanje droomen; die nog steeds op een proletarische revolutie hopen en voldoende agitatie blijven ontketenen om de mogelijkheid van een zij het ook kortstondig sovjet-Spanje wakker te hou den. Tusschen deze twee formaties in staat, wat men in Spanje „de normale oppositie" pleegt te noemen; een complex, dat in hart en nieren republikeinsch is, dat zeker een groot eind weegs met elke republikeinsche regeering zal meegaanmaar van socia listische en socialiseerende experimenten niets moet hebben, en bovendien realis tisch genoeg is om te beseffen, dat men op religieus gebied uitermate voorzichtig moet zijn, wil men niet op den langen duur in de kaart der monarchisten spelen. Dat is de politieke staalkaart van Spanje. Zullen wij binnenkort nog schokkende veranderingen op dezen kaart aanschou wen? SPORT VOETBAL I. V. C. B. Overzicht De laatste restjes van de oompetitie ko men thans aan de beurt. In de eerste klasse G. is nog slechts de wedstrijd DONK GDA vastgesteld, terwijl de 2e klasse O twee ontmoetingen heeft In de eerte plaats is dit de wedstrijd LeidenBlauw Zwart, die enkele maan den geleden met een 20 voorsprong voor Leiden wegens regen werd gestaakt. De Leidenaars kunnen dus ongetwijfeld hun programma goed besluiten en zullen dit ongetwijfeld doen, indien zij het goede voorbeeld gezien hebben van de Leiden- reserven, die te half één, daarvoor dus, een wedstrijd spelen tegen de stadgenoote Rood Wit. Dat zal ongetwijfeld weer een aardige wedstrijd van de Leidsche kam pioenen worden. R. K. Sportver. „Leiden". Leiden I speelt morgen op het Sport park den laatsten competitiewedstrijd te gen Blauw Zwart I uit Wassenaar. Inder tijd is deze wedstrijd na 30 min. speleas gestaakt met een 2O-voorsprong voor Lei den. Deze voorsprong blijft morgen gehand haafd. Er kan dus gewonnen worden en om geheel veilig te zijn is dat noodig. La ten we hopen op een prettigen wedstrijd. Aanvang 2.30 uur. De kampioenen binden om 12.30 uur den strijd aan met Bood-Wit I. Van belang is deze wedstrijd voor geen van beide elf tallen meer. Voor het tweede zal het echter een eer zijn „ongeslagen" kampioen te zijn Het zal dus haar beat doen deze laatste wedstrijd te winnen. Het zelfde geldt voor onze jongste kam pioenen. Zij speeln hun laatsten wedstrijd tegen A.S.C. I-Junioren in Zoeberwoude. Ook zij kunnen „ongeslagen" kampioen worden. Morgen dus je beste beentje voor. Aan vang 12 uur. Vertrek 11,15 uur van Doeza- stnaat per fiets. Als leider gaat mee de heer van Haaeteren. Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag. Kamp. Oost. voorro n d e: Aohil- les—SDOU,C. Ie klasse A: Sitt. BoysValkenburg; Caesar—ChèvremontKerkradeVolhar ding KimbriaWH; MarsanaR.-K.V. V.L. Ie klasse BDEV—GennepVenlo SVB. Ie klasse E: VostaPH. Ie klasse F: VolendamFortitudo VVZ—HMS; Wilskracht—De Meer. 2e klasse I: Leiden—Blauw Zwart (15 en 45 min. beginstand 20); Lisse— Lenig en Snel. DIOC. HAARL. VOETBALBOND. R. K. Sportver. „Teylingen". A.s. Zondag speelt Teylingen II haar 2en degradatiewedstrijd tegen N.A.S. II om 2.30 op Sporthof. De uitwedstrijd werd met 5—2 verloren, wat ook wel te begrijpen was, gezien het elftal dat daarheen trok, doch thans is alles weer compleet, zoodat wij den toestand nog niet zoo duister inzien voor het 2e elftal. Om 12.30 uur spelen do Junioren op Sporthof waarschijnlijk tegen S.J.C.-Junio- ren. Het 3e elftal gaat op bezoek bij S.M.C. II te Warmond. Om 2.30 uur vangt do wed strijd aan. Dit kan, als wij ons niet bo dnegen, een aardige partij zijn! Vertrek per fiebe om 2 uur vanaf het Sporthof. Dat vanaf het Sporthof wordt vertrok ken, vindt zijn oorzaak hierin, dat het 3e elftal nog zonder aanvoerder is, en gezien Zondag gespeeld wordt, moet er eerst een aanvoerder gekozen worden. Wij verwach ten dan dat alle spelers van Teyl. 3 welke zijn aangeschreven, om 12.30 uur op Sport hof present zijn. Op 14 en 28 Mei zullen op Sporthof te Sassenheim Bekerwedstrijden worden ge speeld, tusschen vier voreenigingen n.l.: Lis-se I, SJ.C. I, Blauw Zwart I en Tey lingen I. Het doel van deze wedstrijden ia, om in het Leidsch District nog eens wat opleving te brengen onder de R. K. F.-elf- tallen. Wij herinneren ons nog zoo van voor enkele jaren terug, wanneer er zulko wedstrijden plaats vinden, dat er toch 15 1800 toeschouwers present waron, doch dit laat de laatste tijden wel wat te wen- schen over. O.i. vindt dit zijn oorzaak hier in, dat er ook de laatste jaren niet z<ulko programma's georganiseerd zijn. De loting heeft vorige week plaats ge had, zoodat wij hier den uitslag geven: BI - Zwart ITeylingen I, Lisse IS.J.C. I. Op 14 Mei spelen: S.J.C. ILisse I om 1.30 uur; en Teylingen IBl.-Zwart I om 3.30 uur. Op 28 Mei: om 1.30 uur de verliezers van 14 Mei, om 3.30 uur de winnaars van 11 Mei. Athletiek. Dat er in dezen tak van sport ook wat op til is, komt ook al duidelijk naar voren. Niet allocn op den trainingsdag zijn allen prosent, maar bui ten dien is men avond aan avond aan t hardloopen. Vooral do Estafette-ploeg is flink aan 't trainen. Zoo moet het ook gtian om op 21 Mei ©enig succes te boeken. De 21ste Mei moet voor 't Sassenheimsoh pu bliek een waar succes worden; dit zal don abhletiek zeker ten goede komen. R. IC Sportver. „Kolping Boys". Ons eerste elftal zal aa. Zondag te gast zijn bij N.V.C. te Noordwijkorhout, waar deze veroeniging voor haar tweede elftal op dien dag oen bekertournooi heeft geor ganiseerd. Mede zullen Foreholto I cn Blauw Zwart III van de partij zijn. De eerste ronde brengt onze jongens al direct tegenover hun gasthoeren, wat hier van de uitslag zal zijn is niet twijfeluchtig, als or niet beter gespeeld wordt dan in de laatste competitiewedstrijd. Moohtcn jullie echter op het laatste moment je. goe de oude vorm te pakken krijgen, dan is het heelemaal niet onmogelijk, dat onze naam genoemd wordt bij de winnaarsronde. Bestuur cn elftalcommissie wensohen jullie veel sniocos en.... „vol verwachting klopt ons hart". Supporters worden eraan herinnerd, dat de reis gemaakt wordt per rijwiel, waar mede te 10.30 uur gestort, wordt vanaf den Stationsweg hoek Rijnsburgersigel. feuilleton. DE BEKER VAN KONINGIN ELIZABETH Naar het Engelsch van FERGUS HUME. (Nadruk verboden). 16) Fanshaw vond juist, dat het nu tijd voor hom werd om tusschenbeide te komen en hij had al een stap naar voren gedaan om op het tweetal toe te springen, toen de vechtenden plotseling met krachtige hand van elkaar werden getrokken door Ricky, die met een doodleuk gezicht in de deuropening was verschenen. „Zijn jullie niet wijs om zoo n spektakel te maken, terwijl ik hier ben?" vroeg hij, toen ze hijgend en blazend achteruit deins den. En daarop tot zijn neef: „Lionel, ik wou, dat je dien idioot van een tuinman riet meebracht om zich te bemoeien met dingen, die hem niet aangaan." „Ik heb niemand hier meogebracht", begon Lionel, maar Thomas gaf hem geen gelegenheid om verder te spreken. „Het gaat mij wèl aan, meneer Gould", schreeuwde hij met een onheilspellende glinstering in zijn blauwe oogen. ..en dat weet u drommels goed. Rose is binnen u bobt hier een afspraakje met haar, terwijl »e van mij is en niet van u. Ook dat hoef ik u niet te vertellen." „Zoo, zoo,' hernam Gould, nog steeds tergend bedaard, terwijl hij op zij ging om het meisje, dat nu ook naar buiten was L gekomen, door te laten. Ze was bleek, maar toch tamelijk kalm. „Tante stuurde me hierheen met een pannetje soep voor Tollhurst", begon ze stamelend, omdat ze wel begreep, dat haar leugen niet zou worden geloofd. ..Je bent hier gekomen om die.... om „Als je gaat schelden, sla ik je de tan den uit je mond," dreigde Ricky. Do tuinman had nu geen verdere uitda ging noodig en sprong met gebalde vuis ten naar voren maar Fanshaw greep hem stevig bij den schouder en voorkwam zoo een tweede vechtpartij. ,,'t Is nu zeker wel genoeg, hè?" beet hij hem toe. „Richard, jij moest je scha men, dat je het zoover hebt laten komen. Thomas, houdt je kalm en gedraag je als een man met verstand inplaats van een wild dier. Jij, Rose, bent de oorzaak van alle ellende." Rose keek boos. „Ik mag toch houden van wien ik wil, meneer Fanshaw", flapte ze brutaal uit, maar toch ook met een zweem van vrees in haar stem. „Dat ben ik", schreeuwde Thomas, die nog steeds door den jonker in bedwang werd gehouden. „Neen ik," riep Ricky en hij legde zijn arm om Rose's middel, wat Thomas nog wilde maakte. Fanshaw moest hem stevig vasthouden om te voorkomen, dat hij Richard Gould opnieuw aanvloog en de oude Tollhurst, die ijverig poetste en het tooneel het kennelijk welgevallen gade sloeg, lachte wraakzuchtig. „Dat is je verdiende loon, Thomas", klonk zijn norsche gromstem en meer dan ooit leek hij op een kwaadaardigen menschaap. „Thomas' drift zakte wat, ondanke het sarren van den ouden man; hij bezat blijkbaar meer zelfbeheersching, dan al gemeen gedacht werd. Hij keek Rose smeekend aan. „Toe, Rose, je houdt tooh van mij", pleitte hij, maar Rose had haar oogen kwasi-verlegen naar den grond gericht, of» schoon het haar ijdelheid niet weinig streelde, zooals haar beide aanbidders om haar gunst streden. „Rosé", zei Fanshaw, „je moet je keus eindelijk eens bepalen cn eeu eind ma ken aan dezen ongelukkigen toestand. Richard, ben je van plan het meisje te trouwen „Ja zeker, als zij wil", verklaarde Ricky. „Ze is niet van uw stand, meneer Gould", snauwde Thomas. „Als ze een dame was, zou het wat anders zijn." „Hoe durf je /.ooiets te zeggen barst te Rose in heftige verontwaardiging uit. „Ik ben wèl een dame, en mooi ben ik ook Ik hoef voor niemand onder te doen, hoorBovendien heeft Ricky geld, wat jij niet. hebt, Thomas." „Meneer Gould heeft géén geld", ver beterde Lionel. „Wat weet jij daarvan?" vroeg Richard onvriendelijk. „Bemoei je asjeblieft met je eigen zaken", voegde hij er met een boo- zen blik op zijn neef aan toe. „Meneer Gould krijgt geld", menpde dc oude Tollhurst zich nu in het twist gesprek. „Hij krijgt m ij n geld, als hij met het meisje trouwt. Hij heeft mij het zwarte goedje gegeven, en als ik jou een hak kan zetten, Thomas, doe ik dat met het grootste pleizier, versta je? Trouw met Rose, meneer Gould, ©n de duizend pond en meer, die ik overgespaard heb, zijn voor u, als ik dood ben." „Richardriep Fanshaw onthutst. „Zóó zul je j© toch niet verlagen „Ik begrijp niet, wat jij daarmee te ma ken hebt", antwoordde Ricky bits. „In ioder geval d i t, dat je je niet meer op de Hall hoeft te vertoonen, als je dit schandelijk aanbod aanvaardt." „Hij zal het niet kunnen aannemen", krijschte Thomas, wiens woede weer met vernieuwde kracht terug kwam. „Ik zal hem voor dien tijd vermoorden. En wat jou betreft, Bose, ik geef je niet op; je zult mijn vrouw worden, al nmet ik er he mel en aarde voor bewegen. Maar ik weet nu, wat me te doen staat, enen...." Hij balde de vuisten en zijn woorden stierven weg in redeloos gemompelin zijn ziedende drift was hij niet meer in staat te spreken. Toen keerde hij zich om; hij rende de laan af en botste in zijn blin de woede tegen ©en vreemde op, die juist kwam aanwandelen. „Hé, vriend," riep de man nit. ,.De we reld is niet van jou alleen Thomas keek niet naar hem om, maar holde door. Ziende, dat de kust nu vrij was, trok Gould Rose weer in het huisje en de oude Tollhurst ging, grijnzend van pleizier, weer aan hel poetsen Fanshaw wierp een blik op den vreemde, die was blijven stilstaan, een groote, goed-gebouw- de man met dik, wit haar en een zonge bruind gezicht en doordringende blauwe oogen. „Wat een woesteling," sprak dc onbe kende op luide toon, „hij was blijkbaar zeer ontstemd." Toen hij zweeg, klonk een korte, ver schrikt© uitroep en Anita, die dichtbij het tooneel van don strijd was gebleven, kwam te voorschijn, zoo bleek als een doek. Ze staarde naar den man met (iet witte haar, alsof het een geestverschijning was. „Vader!" riep ze toen gesmoord VII. Oog in oog, Lionel Fanshaw keek snel van den va der naar de dochter. In haar oogen stond hevige ontsteltenis te lezen en toch scheen de vader, oppervlakkig beschouwd, heele maal niet iemand om b.»ng voor te zijn. Hij was onberispelijk gekleed en zijn gebronst gezicht had een vriendelijke uitdrukking. Men zou gezegd hebben, dat ieder meis je trotsch op zoo'n vader mocht zijn. Toch deinsde Anita terug, toen hij op haar toe kwam. „Ik ben blij je te zien, mijn kind", be gon de kolonel, zich voorover buigend om haar een kus te treven. „Wat zijn de we gen hier slechtTk ben in Isby, het dichtstbijzijnde station, uit den trein ge stapt en vandaar af'uren onderweg ge weest." „Dan hebt n zeker niet den hoofdweg gehouden", merkte Fanshaw belecM op, onderwijl Anita gelegenheid gevend tot zichzelf te komen. „Als u den korsten weg genomen had, zoudt u gemerkt heb ben. dat de afstand niet meer dan drie mijlen is." „Zoo", gaf de kolonel op koelen toon ten antwoord. „In ieder geval ben ik nu aan het eind van mijn reis. doordat ik miin dochter heb ontmoet. Maar het is onbeleefd, kindlief, mij niet aan meneer hier voor te stellen", en hij maakte een buiping voor den jonker. „Meneer Fanshaw mijn vader, kolonel Baxter", zei Anita, bijna onhoorbaar. 1 (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1933 | | pagina 13