•F
ZATERDAG 22 APRIL 1933
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD PAG. 13
DE AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND
Verjaardag van pa Hitier. Hindenburg als be
schermer der Duitsche Joden. Het Russisch pro
ces en de Engelsche reactie. Waarom trad Enge
land niet met evenveel energie tegenover Japan op?
Roosevelt's valuta-politiek en de afgezanten van
Engeland en Frankrijk.
Hitlerjarig. Hitiers verjaardag is
Donderdag in Duitschland gevierd alsof het
de verjaardag van den keizer zelf was. Het
begon met een parade te Berlijn en eindig
de met een radio-hulde van partijgenoot
Göbbels, die overvloeide van enthousiasme
en bewondering voor den Führer. Bij kar re-
vrachten vol werden de cadeaux uit alle
hoeken van het Duitsche. Rijk aangevoerd,
waaronder de meest vreemdsoortige stof
felijke blijken van vereering. Nagenoeg a!
deze geschenken verhuizen naar liefdadi
ge instellingen. Tevens wordt bekend ge
maakt, dat de Führer geen vleesch eet,
niet drinkt en niet rookt, zoodat hij niet
blij te maken is met een kistje fijne siga
ren, noch met een gerookt hammetje of
met een oer-oud fleschjo. (Tusschen twee
haakjes, op onze redactie is er niemand,
die zóó verstorven leeft, duo....)
In ieder geval kan Hitier dit jaar met
voldoening op dezen verjaardog terugzien,
want hij heeft zijn doel bereikt en zijn
program wordt op het oogenblik met kracht
doorgevoerd, in alle lagen der maatschap
pij worden de krachten van het Duitsche
volk „gelijk gericht". Op politiek gebied is
deze „Gleichschaltung" nagenoeg voltooid;
nu is men bezig aan de cultureele en econo
mische gelijkrichting. Een zekere weer
stand wordt ondervonden van de zijde van
den Ötahlhelm, een organisatie, welke Hin
denburg tot eere-president heeft en dus
niet voor de poes is. Men is op het oogen
blik doende om deze organisatie in te lij
ven bij de S.A.-marmen.
De Joden. Een donkere vlek op di
nationale revolutie in Duitschland blijft de
Joden-boycot
Het blijkt thans, dat president von. Hin
denburg de hand heeft gehad in het op
heffen van den boycot. Dr. Schacht en vou
Neurath, zoo wordt gemeld, hebben met
Hindenburg gesproken om hem te wijzen
op het gevaar dat Duitschland dreigde.
Hindenburg heeft daarop eerst von Papen
ontboden, die ook al weinig gesticht was
van de gebeurtenissen .waartegenover hij
machteloos stond; vervolgens heeft tnj
Hitier bij zich laten komen. Hij wees Hitier
op het grondwettig onduldbare van hetgeen
de zijnen tegen de „joodsche staatsburgers"
beraamden. Hitier zat verlegen met het
geval tegenover den ouden president en
sprak van een „spontane volksbeweging",
die het niet in zijn maoht lag te stuiten.
Daarop moet Hindenburg hebben ver
klaard, dat, als Hitier daar geen kans toe
zag, hijzelf ervoor zou zorgen. Hij kon des
noods de krijgswet afkondigen en de rijks-
weer opdragen den boycot te beletten.
Toen besefte Hitier hoe gevaarlijk de
iingen gingen worden. Want deze maat
regelen zouden beteekenen: overdraging
van de macht aan de eenige elementen in
het Duitsche Rijk die het tegen hem durf
den en konden opnemen. Daarop werd de
boycot afgelast.
Russisch proces. Deze week is
ook het sabotage-proces te Moskou geëin
digd en wel met de veroordeeling van de
Engelsche Vickers-employé's tot gevange
KUNST/O OGEN
vervaardigen \4j natuurgetrouw
voor onze patieirafjTF. Ad. Muller
Söhne, Wiesbadeb. In'deiv^aag op
26 en 27 ApriXja33/Hotel du
Passage. Passage 3\./ 1085
SPORT
nisstraf en verbanning. Het was een eigen
aardig proces. Wij hebben al meer van die
sabotage-processen meegemaakt en nooit
veel geloof gehecht aan de gegrondheid der
beschuldigingen. Dezen keer hebben al
thans twee der gearresteerde Engelschen
zich in een eigenaardig licht geplaatst, door
schuld te bekennen, welke bekentenis zij
later weer introkken. Macdonald en Thorn-
ston hébben eerst bekend, daarna weer
ontkend, terwijl Macdonald ten slotte toch
weer bekende.
Men vraagt zich bij dat alles af, hoe
het nu eigenlijk zit. Hebben de Sovjets au
tooh gelijk met hun vermoeden* van sabo
tage en spionnage? Maar dan is de felle
houding van de Britsche regeering ook
weer niet goed te verklaren. Zoodra be
kend werd, dat het Moskousche proces ge
eindigd was met een veroordeeling (oveii
gens nogal vrij milde vonnissen in verband
met den ernst van de beschuldigingen!)
heeft de Engelsche regeering daarop on
middellijk gereageerd met een invoerver
bod, waardoor 80 pet. van den Russischen
invoer in Engeland wordt verhindeid. Dat
dit een ernstige straf is voor de stoute
Sovjets kan men nagaan, wanneer men
weet, dat Rusland in de laatste 5 jaren
voor 135 millioen pond sterling aan Groot-
Brittannië heeft verkocht, waartegenóver
slechts een inkoop staat van 25 millioen
pond sterling.
Dat invoerverbod is dus een flinke strop
voor de Sovjets en daar zij dezen maatre
gel hebben zien aankomen, moeten zij toch
wel sterk m hun sohoenen gestaan hebben,
om dat alles te nskeeren voor het plezier
een paar Engelschen te kunnen straffen.
Japan. Ais wij de zaak eens van
een andere zijde bezien, dan is de vraag
ook wel gewettigd, waarom Engeland, dat
thans zoo forsch optreedt tegen Sovjet-
Rusland in het belang van een 6-tal Brit
sche onderdanen niet op dezelfde forsche
wijze tegen Japan is opgetreden, zoodra
het duidelijk werd, dat Japan van plan
was het prestige van den Volkenbond aan
z'n laars te lappen.
Eenige maanden geleden heeft Engeland
een uitvoerverbod van wapens afgekondigd,
niet voor Japan alleen, maar voor China
en Japan, door welke maatregel Japan niet
alleen niet getroffen werd, maar zelfs be
voordeeld werd. Was Engeland eerder met
economische sancties voor den dag gexo-
men ,dan was de Japansche opmarsch
waarschijnlijk gestuit. Thans breidt de Ja
pansche actie in China zich uit als een olio-
vlek.
Een paar weken geleden hebben wij op
deze plaats reeds voorspeld, dat de Japan
sche troepen zich door de Chineesche muur
niet zouden laten tegenhouden, al beweer
den de generaals nog zoo plechtig, dat zij
vaat en zeker geen stap verder zouden
'gaan. Op het oogenblik zijn wij al zoover,
dat Peking en Tientsin worden bedreigd.
De Japanners staan nagenoeg voor de
poorten van Peking en hebben reeds bom
men geworpen over één der voorsteden.
't Is een fraaie geschiedenis. En de Vol
kenbond laat goedmoedig met*zich soll?n.
omdat de machtige leden, die kracht ach
ter zijn actie zouden kunnen zetten, er voor
passen om eens flink in te grijpen.
Valuta-politiek. Wie niet voor
ingrijpende maatregelen terugschrikt is
president Roosevelt.
Dezer dagen is de wereld plotseling op
geschrikt doer het bericht, dat de Vereen.
Staten den gouden standaard officieel heb
ben los gelaten en den dollar hebben laten
schieten, omdat men wil komen tot een ge
controleerd prijsniveau, zooals het eupbe-
mistisch luidt in de verklaring van presi
dent Roosevelt.
Deze jongste valuta-maatregel van Ame
rika is wel een volkomen verrassing. Men
meende wel inflatie-neigingen te bespeu
ren, maar dat de inflatie van den dollar
reeds zoo spoedig een feit zou zijn gewoi-
den, had men niet verwacht.
In het buitenland is men er onaange
naam door getroffen. De Engelsche pers
noemt deze maatregel een grove onbeleefd
heid tegenover MacDonald, die op weg naar
Washington, thans voor een voldongen
feit is komen te staan.
Roosevelt heeft Engeland koelbloedig
van zijn huidige valuta-voordeelen beroofd.
Macdonald zou het beste doen, met bot
eerstvolgende schip aaar Europa terug te
keeren, zonder met Roosevelt te hebPen
onderhandeld schrijft „Financial News
Het is mogelijk, dat thans ook andere lan
den tot het opgeven van den gouden stan
daard worden gedwongen, wat een alge-
meene chaos zou beteekenen en een terug
keer tot gezonde valuta-verhoudingen voor
langen tijd zou tegenhouden. Indien ook
Frankrijk den gouden standaard losliet, zou
de wereld geen houvast meer hebben. Men
gelooft, dat Zwitserland, Nederland *n
ook België misschien nog eerder dan
Frankrijk don gouden standaard zouden
kunnen loslaten. In Engelsche bankkringeh
is men dan ook zeer pessimistisch gestemd
ten aanzien van de Economische Were.d-
conferentie en men beschouwt haar reeds
thans als mislukt.
„Financial Times" verklaart, dat Roose
velt de taak van Macdonald belangrqk
heeft verzwaard. Een inflatie in Amerika
beleekent uitstel voor onbepaalden tijd
van de oplossing van het valuta-vraagstuk
temeer omdat een stabilisatie een langdu-
rigen overgangstijd eischt. Of men erin zal
slagen de prijzen van de wereldmarkt om
hoog te drijven, is naar Engelsche opvat
ting twijfelachtig. Een concurrentie in de
stabilisatie der valuta's zou het econo
misch herstel tien of meer jaar uitstellen
Men ziet het, erg opgewekt klinkt dat
niet. Macdonald, die het bericht aan boord
van de „Berengaria' vernam, meende, dat
nu de Economische Wereldconferentie
maar vervroegd bijeen moest komen. Har
riot, aan boord van de „Ile de France".,
was van meening, dat deze conlerentie nu
maar voor onbepaalden tijd moest worden
uitgesteld.
Wij beleven vreemde tijden.
VOETBAL
DE LEIDSCHE COURANT
BEKER.
INSCHRIJVING EN LOTING.
De inschrijvingen voor den strijd om
bovengenoemden beker hebben dertien
vereenigingen uit het Leidsch District te
zamen gebracht.
De elftallen, die aan den kamp om den
beker, welke vorig jaar door S. J. C. II
werd gewonnen, zullen deelnemen zijn de
volgende:
NVC I, St. Bernardus I, Foroholte I,
SNA I, VVL I, Alphensche Boys I, Adoll
Kolping 1, Lisse II, Leiden II, SMC I, ASC
I, SJO II, Meerburg I.
Van de dertien vereenigingen die zijn
ingeschreven, hebben echter nog slechts
vijf het inleggeld betaald. Dat is niet in
orde. De inschrijving moest vergezeld
gaan van het inschrijfgeld.
Intusschen heeft de loting plaats ge
had, doch indien het inschrijfgeld niet
voor 1 Mei is betaald, worden de wed
strijden voor de nalatige vereenigingen
als verloren beschouwd.
De loting had het volgend resultaat:
Eerste ronde.
Meerburg ISt. Bemardus I.
SMC ILeiden II.
Adolf Kolping I—Lisse II.
ASC IAlph. Boys L
VVL I-SJC II.
Foreholte 1SNA I.
N\'C I vrijgeloot
2 e ronde.
G. NVC I—Winnaar E.
H. Winnaar B—Winnaar D.
I. Winnaar CWinnaar A.
Winnaar F. vrijgeloot
De wedstrijden der le en 2e rondo wor
den gespeeld op de terreinen der eerst
genoemde vereenigingen.
Halve beslissing.
J. Winnaar FWinnaar H.
K. Winnaar I—Winnaar G.
Deze wedstrijden vinden plaats op na
der aan te wijzen terrein.
Beslissing.
L. Winnaar J—Winnaar K.
De finale wordt gespeeld op het Sport
park „Haagweg" te Leiden.
C. J. v. LEEUWEN,
Secr.-Penningm
I. V. C. B.
OVERZICHT.
Morgen begint de eerste wedstrijd om
het kampioenschap van den I V. C. B.
tusschen SDOUC en Achilles, welke wed
strijd gespeeld wordt voor de Oostelijke
voorronde.
In de eerste klasse G. zal morgen zeer
waarschijnlijk de beslissing om het afdee-
lingskampioenschap vallen. Het zou ons
tenminste al sterk verwonderen, indien
DHL morgen op Leonidas niet minstens
een gelijk spel zou behalen De De'ftenaars
hebben dus slechts één punt noodig om
kampioen te zijn.
In Noordwijk wordt verder nog gespeeld
de wedstrijd SJCDONK, die de Sint
Jeroensclub gemakkelijk kan winnen
waardoor dan tevens nog kans bestaat,
dat deze club op de vijfde plaats zal ein
digen.
In de 2e klasse O staat voor Leiden een
belangrijke wedstrijd op het programma.
Leiden krijgt nl. bezoek van Lenig en
Snel. Als Leiden de laatste twee wedstrij
den wint. want Lenig en Snel niet meer
boven haar komen, 't 16 dus zaak morgen
terdege aan te pakken en te winnen.
Spartaan Tl is drie punten voor op Le
nig en Snel. Indien dus morgen van Wil
helmus gewonnen wordt, zijn de Rotter
dammers een heel eind in de goede rioh-
ting.
Lisse tenslotte kan haar positie nog
verstevigen door een overwinning op
Graaf Floris.
R.-K. S.V. „Leiden."
Morgen ontvangt Leiden I op het Sport
park Haagweg L. en Sn. I uit Den Haag.
Voor Leiden een belangrijke wedstrijd, im
mers de verliezers maakt een „goede" kane
voor de onderste plaats.
Wil Leiden I.V C.B.'er blijven dan die
nen de laatste twee wedstrijden gewonnen
te worden. L. en Sn. is een faire ploeg en
wanneer alle spelers zich geheel geven kan
er gewonnen» wordon. Aanvang 2.30 uur.
Opstelling:
H. Simonis
J. Pompe H. Goddijn
A. Kamnhues S. Brakel J. Lek
W. v. d. Kraan F. Goddijn Th. Kerkvliet
W. Goddijn B. Goddijn
Leiden 3 speelt om 2.30 uur aan de
Nieuwe Vaart tegen Kolping Boys I. Zal
het harde werken van dit elftal morgen
met een overwinnine bekroond worden'
We hopen 't van harte.
Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag.
Kampioenscompetitie.
Oost. voorronde: SDOUCAchilles.
Ie klasse A: KimbriaCaesar: Sitt.
Bovs—ChèvremontValkenburg—Marsa-
na;* KNV^VVH; Volharding-BKONS.
Ie klasse B: Mulo-WIK; RKTVV
Geel Zwart.
le klasse C: DEV—Best Vooruit;
Venlosche BoysVenlo; WilhelminaGen
nep.
le klasse E: ZwollePH.
1 e klasse F: WilskrachtFortitudo;
EMM-De Meer; VIC-VVZ; Volendam—
Linivio.
le klasse G: LeonidasDHL; SJO
DONK.
2e klasse O: Leiden—Lenig en Snel
Spartaan II—Wilhelmus (2 uur); Graaf
FlorisLisse.
DIOC. HAARL. VOETBALBOND.
LUSTRUM „R0 0D-WIT".
De laatste dag van het voetbaltournooi
belooft de clou der voetbaldagen te wor
den.
In de boofdafdeoling zullen Teijlingen
en de gastheoren elkaar niets toegevem
Onze kampioonsploeg zal zeker alle zei
len moeten bijzetten, want de gasten be
schikken over een taaie ploeg, die niets
zal toegeven.
In de B-afd. waoht ons tweede even
eens een zware strijd. SNA, dat in de
competitie in een hoogere afdeeling speel
de en ook in de vorige wedstrijden een
goeden indruk maakte, zal zeker trachten
met den eersten prijs te gaan strijken,
maar Roodbroeken: niets toegeven hoor!
In do verliezersronde komen beide Zoo-
terwoudeche clubs tegen elkaar. Het zou
ons niets verwonderen wanneer het een
gelijk spel werd.
Ook in de laagste klas komt een Rood-
Wit-ploeg in actie. Een overwinning der
gasten achten wij het meest in de lijn
liggen, maar jongel/ui, verkoopt je huid
zoo duur mogelijk.
Als slot zal het eerste in het strijdperk
treden tegen VAC I. Deze Haagsche
ploeg, die uitstekende krachten in haar
gelederen telt. zal het ons eerste uiterst
lastig maken. Het is een snelle, tractische
ploeg, die de kansen weet te benutten.
Rood-Witters jullie weet dus wat je to
wachten staat. Zorgt voor een pakkend
slot van de Lustrum Voetbal wedstrijdenI
FEU!' I ETON.
DE BEKER VAN
KONINGIN ELIZABETH
Naar het Engelsch van
FERGUS HUME.
(Nadruk verboden).
10)
Julius belde en het galmen van het ge
luid door het leege huis deed de eenzaam
heid en verwaarloozing om hen heen nog
triester en troosteloozer lijken. Anita, die
bijzonder gevoelig was voor dergelijke in
drukken, rilde even en ze was blij, toen
de hooge, breede deur geopend werd door
een klein vrouwtje met een rozig, gerim
peld gezichtie en scherpe, zwarte oogen.
Ze sloeg de handen ineen, toen ze zag, wie
de bezoekers waren.
„Dat vind ik aardig, kinderen, dat jul
lie weer eens komt; jullie zijn in geen
eeuwen hier seweest. TJ ziet er best uit.
jongeheer Julius en jongejuffrouw Jidia
neen maarEn weer sloeg ze haar kleine
handen ineen, bij gebrek aan woorden
blijkbaar.
„D't is onze gouvernante", stelden de
tweelingen in koor voor.
„Alsof ik dat niet wist. juffrouw", rie"
de huishoudster uit. „Tk heb al zooveel
van u gehoord, dat u zoo geleerd en zoo
mooi be^tMaar ik laat u hier maar op
den drempel staan, inplaats. dat ik u ver
zoek binnen te komen. Wat lomp van
me
„Zou meneer Fanshaw er niets tegen
hebben vroeg Anita aarzelend.
„Natuurlijk niet, juffrouw. Hij is de
vriendelijkheid en gastvrijheid in persoon.
Komt u een oogenblikje uitrusten, juf
frouw, en in de kast is vast wel wat voor
de kinderen, of mijn naam is niet juffrouw
Grant."
„De kinderen noemden u Tuckle", zei
Anita op vraserden toon, terwijl ze het
huis binnen ging.
Julius en Julia schaterden het uit. ter
wijl de huishoudster ten derde male de
handen ineens sloes. „Dat is een grapje
van meneerTuckle is een naam uit een
of ander boek."
„Uit Picwick's Papers van Charles
D'^kens," wist Julius haar in te lichten.
„Maar zegt u eenszijn het krenten
broodjes
„Veel lekkerder dan krentenbroodjes,
jongeheer Julius. Komt u maar eens kij
ken. juffrouw
„Juffrouw Baxter", vulde Anita aan.
„Maar ik vind, dat u die twee bengels
schandelijk verwent."
„Maar het is alleen maar wat nogat.
die meneer voor me meegenomen heeft uit
Londen."
Het tweetal klapte zielsgelukkig in de
banden, bij het hooren van deze mede-
deelins. Anita bleef in de Hall wachten,
terwijl juffrouw Tuckle. door Julius en Ju
lia meesetrokken. in de diepten van het
groote huis verdween. Het was een buiten
gewoon blijhart's. levendig vrouwtje voor
haar jaren, dat de kunst verstond kind te
zün met <le kinderen, omdat in haar eisen
vriendelijk cemoed het arselooze en kin
derlijke nooit gestorven was.
De hall, waar Anita zich op een bank
had gezet, wat imposant van afmeting,
geheel van marmer en met ronde pilaren
op eenigen afstand van de wanden, Tus
schen de pilaren Romeinsche borstbeel
den on een hoog voetstuk. Het was onge
twijfeld grootsch, maar koud en bet te
gendeel van behaaglijk, wéér huiverde
Anita even toen bedacht ze dat ze in af
wachting van juffrouw Tuckle en de kin
deren wel een kleine onderzoekingstocht
in het toch immers onbewoonde huis kon
ondernemen. Ze stond op, liep de hall
door en opende een deur. Ze zqg een
groot vertrek, waarvan de muren van on
der tot boven schuil gingen achter boe
ken de bibliotheek dus... Maar toen ze
de kamer was ingegaan en de deur ach
ter zich dicht deed. kwam ze tot de ont
dekking, dat er 'niet alléén boeken in het
vertrek waren; aan een groote schrijfta
fel bij het raam zat een jongeman, die bij
haar binnenkomen in verbazins naar haar
staarde. Misschien deed hij dit omdat ze
een onbekende was, misschien ook, omdat
hij diep Betroffen was door haar exotische
schoonheid. Maar hij zei nietsgeen
begroeting, geen vraag kwam over zijn lip
pen. Anita kreeg een kleur als vuurze
besreep. dat ze onaansediend bij den heer
des huizes binnengedrongen was en ze
nam het juffrouw Tuckle eigenlijk kwa
lijk, dat deze haar niet over de terug
komst van meneer Fanshaw had inge
licht. Maar echte vrouw als zij was, had
haar verwarring niet belet op te merken,
dat de landheer een knap man was, goed
gekleed, met bruin baar. bruine oogen,
een glad geschoren, reselmatig, fijn ge
zicht en een krachtig, goed-sebouwd
lichaam. Hij leek meer op een sportsman
dan op een boekenwurm.
Onwillekeurig had ze langer naar den
man aan het schrijfbureau gekeken, dan
ze zelf wist en pas toen ook Fanshaw be
gon te blozen, werd ze zich bewust van de
pijnlijke situatie.
„Ik vraas u wel excuus", stamelde ze
en ze wendde zich half om, „maar juf
frouw Tuckle heeft me er niets van ge
zegd. dat u weer thuis was."
„Ik ben vanmorgen onverwacht terug
gekomen", lichtte de landjonker haar in,
terwijl hij haastig opstond, ,maar gaat u
alstublieft niet zoo direct weg, juffrouw.,
juffrouw.
„Juffrouw Baxter. Ik ben de gouver
nante van de kinderen van dr. Dawson".
„Van mijn vriend en vriendin Julius en
Julia? Ik verbeeldde me al, dat ik hun
stemmen hoorde."
Anita knikte. „Ze zijn met juffrouw Tuc
kle meegegaan om nogat te snoepen."
„Ik heb een doos voor haar meege
bracht. Ze i« net zoo verzot op zoetigheid
als detweelinsen." Hij beson te lachen.
„Juffrouw Tuckle is natuurlijk haar wer
kelijke naam niet."
„Ze vertelde me, dat ze Grant heette",
antwoordde Anita, onmiddelliik op zijn
vroolijken toon ingaande. „Ik herinner me
ook nog wel een enkele bladzijde uit
Dickens, meneer Fanshaw." Even zweeg
ze. weer verlegen. „Nu zal ik de kinderen
maar eens gaan zoeken en
„Neen, doet u dat nog niet dadelijk",
drong Fanshaw aan, terwijl hij een stoel
dichter bij den haard schoof. „Ze hebben
het heusrh naar hun zin bij juffrouw
Tuckle. Bli'ft u hier maar kalmnjes bij
het vuur zitten, juffrouw B-vter. totdat
terugkomen. Juffrouw TvHe is zoo dol
op ze, dat ze het u nooit zou verbeven
wanneer u te spoedig een einde maakte
aan hun bezoek. Gaat u toch zitten."
Er was zoo'n vriendelijke glans in zijn
oogen en hij glimlachte zoo aanmoedigend
dat Anita zich liet overreden en zich in
den zachten, gemakkelijken stoel zette.
Boverdien, het uiterlijk van den jonker
trok haar aan en ze moest zichzelf beken
nen, dat ze er niet afkeerig van was een
poosje in zulk prettig gezelschap door te
brengenze kwam den laatsten tijd niet
al te veel met jonge menscben in aanras
king
„Ik kan niet langer blijven dan tot Ju
lius en Julia terug komen", zei ze glim
lachend.
„Dan zullen we minstens een half uur
genoeglijk kunnen praten. De kinderen
hebben nooit haast, als ze bij juffrouw
Tuckle zijn. Wacht, daar schiet me opeens
te binnen, dat ik voor hen ook wat heb
meesebracht."
Hij trok een lade van zijn groote schrijf
tafel open.
„Deze windbuks is voor Julius en do
armband voor Julia."
„Ze zei al, dat u een armband van tur
kooizen voor haar zou- meenemen." ver
telde Anita, terwijl haar oogen rustten
op het dunne kettinkje, waarin op regel
matige afstanden diep-blauwe steenen wa
ren gezet. „Maar kan Julius geen kwaad
met dat geweer?"
„O, neen. De jongen is heel voorzichtig
en kan uitstekend schieten. Mijn neef
Gould heeft hem wel eens een echt go-
weer in handen gegeven en dat ging per
fect. Julius is een geboren sportsman.
Meneer Dawson vond het goed. dat ik de
zen buks voor den jnnsen meebracht; ik
heb het hem cevriasd vóór ik op reis
gins, omdrt mün vrc-'die Julius er zoo
graag een hebben wilde."
(Wordt vervolsd)
