Alg. Vereen, v Bloembollencultuur
BINNENLAND
DINSDAG 21 MAART 1933
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 6
HET SANEERINGSPLAN AANGENOMEN
Discussies volgden na de
beslissing.
De belangrijke vergadering, welke de, Alg.
Vereen, v. Bloembollencultuur gisteren hield,
heeft een verrassend en ongewoon verloop
gehad. Toen na openingswoord en oproe
ping der afgevaardigden goed en wel met
de agenda werd begonnen, was deze in tien
minuten tijd afgehandeld! In tien minuten
hadden de overigens tamelijk breedsprakerige
„Staten-Generaal" van het Bloembollenbedrijf
zich uitgesproken vóór een saneeFings-plan.
Maar de voorzitter, die een geboren tacti
cus is, begreep, dat deze onverwachte wen
ding, welke te voorschijn was geroepen door
de (gewijzigde motie) van SchotenVelgen,
velen zwaar op de tong lag!
De heer Krelage stelde daarom hoewel
het geheele saneeringsplan in een ommezien
van de baan was toch de gelegenheid open
tot algemeene beschouwingen, van welke gele
genheid een overvloedig gebruik is gemaakt
zonder dat echter veel nieuws aan het daglicht
trad. De discussies in de algemeene vergade
ring hebben doorgaans iets mats gevolg
van het feit, dat de afgevaardigden meesten
tijds in het Krelage-huis komen met een nauw
keurig omschreven imperatief mandaat en ter
algemeene vergadering niet veel anders ver
tellen, dan hetgeen in de afdeelingsvergade-
ringen van Fivelango tot Oost-Zeeuwsch-
Vlaandereq in den breede is besproken.
Tegen het plan, dat door het Centraal
Bloembollencomité in overleg met den L.T.B.,
bij Minister Verschuur is ingediend, bestonden
bezwaren, zoodat verschillende afdeelingen
zich tegen dezen vorm van saneering verklaar
den en het einde der discussies een nieuwe
stemming verlangden over de vraag: „Hecht
de algemeene vergadering haar goedkeuring
aan het saneering- en steunplan, dat het Cen
traal Bloembollen-comité bij de Regeering is
ingediend?"
Het is, zooals ieder kan inzien, van het
allergrootste belang, dat de vraag: saneering
ja of neen, met de meest-mogelijke eenstem
migheid wordt genomen. De Regeering immers
zal weinig animo gevoelen met een plan voor
de Kamer te komen, dat bij een aanzienlijk
deel der betrokkenen niet in den smaak valt.
Het gevolg van een verbrokkelde stemming
zou ongetwijfeld zijn: een nieuwe aarzeling
hij „de heeren in den Haag", nieuwe onder
zoeken, nieuwe rapporten, op die wijze voort
gaande zou het vak reeds gestorven zijn voor
aleer het geneesmiddel kon worden toegediend
En zelfs de Regeering is niet in staat een
doode nieuw leven in te' blazen.
De heer Krelage die, zooals wij reeds schre
ven, een tactisch man is, zag de gevaren en
greep in. Een enkele tusschenzin: „in beginsel
en met inachtneming van de in de vergadering
gemaakte opmerkingen" had het effect van
wonderolie. Het „beginsel" van het steunplan
C. B. C. ging erin als zoete koek en werd met
overweldigende meerderheid aangenomen.
De Regeering heeft aldus een krachtige
steun gekregen in die richting door te werken
Hoe het plan eruit zal zien is nog steeds niet
in finesses vastgelegd. Want hoewel zoovele
„kopstukken" uit de Bollenstreek hun advie
zen aan de Regeering geven, mag men de
gereede verwachting koesteren, dat het plan
met de velerlei belangengroepen in de Bol
lenstreek voldoende rekening zal houden. Er
zullen zeker minder aangename kanten aan
dit saneeringsplan zijn, die offers van menig
een zullen vragen. Doch alles is beter, dan
doorgaan op den weg van de grootste onge
bondenheid. Zóó toch ging het niet langer.
Na de redevoering van den voorzitter
kwam in behandeling het bij de Regeering
ingediende saneeringsplan.
De afd. SchotenVelsen had ten aan
zien van deze bohandeling een motie inge
diend om niet in details te treden.
„De algemeene vergadering spreekt zich
slechts in principe uit vóór saneering en
drage bij aanneming van het principe de
uitwerking van het plan op aan de hoofd
besturen van onze grooto vakorganisaties.
De algemeene vergadering drage het
hoofdbestuur op, om zorg te dragen, dat
het eventueele saneeringsplan gericht zij
op:
le. directe hulpverleening aan noodlij
dende bedrijven;
2e. vernietiging van het bestaande te
veel aan bloembollen en voorkoming van
nieuwe overproductie;
3. het instellen van minimumprijzen, en
op te^ komen voor gelijke vertegenwoordi
ging in de commissie van uitvoering.''
De afd. Lisse zal blanco over deze mo
tie stemmen, omdat do motie tóch in dé
tails treedt, ondanks de bedoeling niet in
bijzonderheden te treden. In gelijken geest
sprak do afd. Noordwijk.
De voorz. achtte het moeilijk deze motie
door de vergadering te doen behandelen,
omdat er verschillende wenscben betref
fende het saneeringsplan in ter sprake
worden gebracht.
De afd. SchotenVelsen verklaarde
zich bereid de detailpunten uit dit xnotie
te schrappen.
De motie werd daarna aangenomen met
149—110 en 43 stemmen blanco.
De voorz. zeide, dat hiermede de bespre
kingen feitelijk gesloten konden worden 1
Doch daar de motie zich uitspreekt „bij de
behandeling niet in details te treden" wil
spr. de gelegenheid openen zich alsnog uit
te spreken.
De afd. Rijnsburg wenscht de handel in
het buitenland vrij en minimum-pijzen in
't binnenland.
De afd. Bovenkarspel was het hiermede
volkomen eens, en daarom heeft zij bezwa
ren tegen dit saneeringsplan. In West-
Friesland is door de veilingvereeniging een
ander saneeringsplan ontworpen, dat reeds
ten departomente is ingediend.
Minimumprijzen voor het buitenland kun
nen funest werken. Spr. acht het onmo
gelijk vóór Augustus te bepalen de hoeveel
heid plantgoed, die uit den handel wordt
genomen. Spr. verzoekt in overleg te tre
den met de kweekers-organisatie in West-
Friesland, opdat er kome een plan in 't
belang van 't geheele vak.
De voorz. zeide, dat de vereeniging West-
Friesland lid is van het Centraal Bloemb,-
Comité en zich bij het ingediende sanee
ringsplan heeft neergelegd. Zonder het C.
B. C. daarvan in kennis te stellen, komt
WeskFriesland met een nieuw plan. Dit
acht spr. onorganisatorisch niet juist.
De afd. Noordwijk is vóór een sanee
ringsplan. maar heeft ernstige bezwaren
tegen de minimum-exportprijzen.
De afd. dringt aan op meer zekerheid
van vernietiging van een gedeelte plant
goed.
De afd. Langendijk vond dat als men
nu weer met nieuwe plannen kwam, er van
het geheele saneeringsplan niets terecht
zqu komen. Spr. wekte op vertrouwen te
hebben in de gekozen vertegenwoordigers,
die behooren tot de besten van het vak.
De afd. Lisse had déze grief tegen het
plan, dat de buitenlandsche prijzen niet
voldoende verband houden met de mini
mum-prijzen in het binnenland.
De afd. Hoogkarspel deelde mede, dat
het bestuur der veilingver. West-Friesland
eerst vóór het plan was, doch de ledenver
gadering heeft anders beslist, daar is een
commissie beneomd, die ten denartemente
een ander plan heeft ingediend.
De afd. Oegstgeest wilde onder de aan
dacht brengen, dat de minimum-prijzen in
het binnenland de teeltinkrimping zullen
tegengaan. De afd. had nog verschillende
bezwaren.
De afd. Sassenheim behoeft zich niet uit
te spreken, dat zij is vóór of tegen sanee
ring van het vak. Spr. is verheugd, dat de
vergadering zioh daarvóór heeft uitgespro
ken.
Op de meest korte en besliste manier
moet worden gehandeld. De kunnen in Den
Haag niet sterk genoeg aandringen op
spoed en op een royale houding, daar het
hier geldt een staatsbelang.
Laten wij bij dit plan meer letten op 't
geen ons bindt, dan op 't geen ons scheidt.
Bij alle plannen, die gemaakt worden komt
zoo spoedig het eigenbelang. Spr. wil en
kele o-pmerkingen maken over het plan
zelf.
Onjuist acht spr. het prijzen voor het
buitenland vast te stellen, zonder dat we
de productie in de hand hebben. Men
moet in 't binnenland vaststellen een prijs,
die dwingt te verkoopen met een ma
tige winst.
In 't binnenland moet vastgesteld wor
den een prijs, die de productie dekt en de
export moet maar voor zichzelf zorgen, Of
deze wensch in vervulling zal gaan betwij
felt spr.
Als we vroeger gekomen waren, dan zou
den wij onze wenschen kunnen te berde
brengen, maar thans hebben we ons te
sohikken in wat de heeren in Den Haag
noodzakelijk achten. Spr. heeft nog geen
helder beeld van de beheersching de pro
ductie.
De beperking van de productie moet zoo
gesteld worden, dat elkeen in Nederland
die bloembollen teelt, ook aan de saneering
zal bijdragen.
De afd. Bennebroek betoogde, dat men
geen angst behoeft te hebben, dat de mi
nimum-export-prijzen te hoog zullen zijn
voor de buitenlandsche kooplust. Spr. gaf
een denkbeeld, hoe het Regeeringsplan er
uit zal zien, dat naar spr. vernomen heeft,
30 Maart in de Kamer zal worden inge
diend. Aan de inkrimping wordt veel aan
dacht gesohonken en de regeling daarvan
zal er anders uitzien dan de meesten den
ken. Spr. bepleitte het plan van het C. B.
O. in groote meerderheid aan te nemen
anders wordt het wetsontwerp nog meer
opgehouden.
De afd. Warmond bracht enkele bezwa
ren naar voren over de minimum-prijzen,
speciaal voor hyacinthen.
De heer W. de Ruyter uit Noordwijk
gaf enkele practische wenken, hoe men het
beste kan komen tot een inventarisatie
van de met bloembollen beteelde opper
vlakte.
De voorzitter bestreed de opvatting, dat
men kan volstaan met een binnenlandsche
minimumprijs. Het hoofdbestuur acht een
controle op de buitenlandsche prijzen nood
zakelijk. Verschillende exporteurs verschil
len echter van meening over de hoegroot
heid der prijzen en wenschen, dat deze
prijzen meer in overeenstemming komen
met de binnenlandsche productieprijzen.
Deze bezwaren zullen onder de oogen
worden gezien, want tot een definitieve
beslissing is men in Den Haag nog niet ge-
omen.
Aangezien verschillende afgevaardigden
jp stemming aandrongen over de in de Be
schrijvingsbrief gestelde vraag: „Hecht de
algemeene vergadering haar goedkeuring
Ruimhartige overweging
ERNSTIG BERAAD
Naar aanleiding van de beweringen
van prof. Veraart, dat in de R. K.
Staatspartij zijn meenjngen niet „ruim
hartig zijn overwogen en ernstig in ern
stig beraad genomen", schrijft het maand
blad ter voorlichting van de leden en
de organen der R. K. Staatspartij, uit
gegeven door het dageiijksch bestuur,
o.m. het volgende:
Volgens de procedure, in het Partij
reglement voorgeschreven, (aan welker
totstandkoming prof. Veraart destijds
met zijn erkende bekwaamheid en met
zijn in hem passende omstandigheden
even bekend enthousiasme heeft made-
gewerkt), is het ontwerp-program 1933
reeds in Juli 132 aangeboden aan de
Kieskringbesturen en aan de R. K. pers.
Het is in de kiesvereenigingen' en in 'e
pers ruim en breed besproken. Mateloos
bejubeld door de pers, noemde prof.
Veraart het, toen hij van zijn verre van
onverdeelde instemming deed blijken. In
de kiesvereenigingen bleven de amende
menten niet uit. Niet minder dan 115
vonden via de Kringvergaderingen den
weg naar den Partijraad. Daarbij kwa
men nog 5 moties, waaronder die vin
den Haag, alsmede 147 amendementen
en 7 moties, die ir de Kringvergaderin
gen geen meerderheid hadden gevonden.
Dit alles was bij het Partijbestuur bin
nen op 25 October en moest behandeld
worden in de vergadering van den Par
tijraad van 25 en 26 November 1932. Men
kan een oogenblik twijfel voelen opko
men, of deze werkwijze op den duur de
meest aanbevelenswaardige is. Het be
zwaar van prof. Ve-aart kan hierin niet
zijn gelegen. Hij zelf heeft de werk
methode met gejuich binnen gehaald.
Het is volkomen juist, dat niet alle
denkbeelden, in amendementen en mo
ties vervat, zakelijk even belangriik wa
ren. Ook waren er, welke een geliike of
ongeveer gelijke strekking hadden. Uit de
behandeling in kiesvereenigingen en
later ook in sommige „studieclubs"
was gebleken, dat bepaa'de denkbeelden
en bepaalde uitingen van teleurstelling
of onvoldaanheid van uit een centraal
punt kant en klaar waren doorsegeven,
en soms op niet bepaald zaakkundige
wijze in kleine vergaderingen werden
behandeld. Op dit verschijnsel wezen
wij reeds in het October-nummer van
dit blad (193*2blz. 62). Wii waarschuw
den tegen teleurstellingen, die naar onze
vaste overtuiging van een dergelijke
wijze van behandeling niet konden uit
blijven.
Maar natuurlijk .mocht bet Partijbe
stuur ziet door dit alles niet laten
weerhouden van zijn plicht om ieder in
gekomen denkbeeld zakelijk, op zijn
eigen Waarde, te beoordeelen, los van
den voorrang, dien de voorstellers zelf
er wellicht aan zouden willen geven.
Anders zou ieder vertrouwen in gelijk
waardige behandeling verloren gaan.
Dit sloot geenszins uit, dat in zichzelf
meer belangriike denkbee'den meer diep
gaande behandeling zouden vinden. In
tegendeel. het zuivere uitgangspunt van
beoordeeling geeft daarvoor juist, den
bes+en waarborg.
En zoo heeft het Partijbestuur in zeer
uitvoerige prae-adviezen (ruim 18 folio's
druk) een ordelijke en nauwgezette be
handeling in den Partijraad voorbereid.
Natuurlijk kan en mag geen enkele ad
viseur verlangen, dat men het steeds en
in alles met zijn denkbeelden eens is.
Zelfs kan hij zich niet op victorie beroe
pen, wanneer die denkbeelden worden
overgenomen door het orgaan, dat de
beslissing in handen heeft, i.e. de Partij
raad. Maar het gaat n.et aan, den voor-
lichtingsarbeid met één pennesteel; voor
nietszeggend te verklaren. En zeker is
bet objectief in strijd met de waarheid,
wanneer men zou durven beweren, dat
hier meeningen niet ruimhartig zijn
overwogen en ernstig in beraad geno
men". Juist prof. Veraart, met zijn er
varing èn uit den Partijraad èn in het
Parlement, weet, dat het zwaartepunt
van de behandeling niet ligt in een col
lege van 200 of 100 menschen, maar dat
veel, zoo niet alies afhangt van de voor
bereiding in kleinere colleges die uit
het grootere zijn voortgekomen.
Aan die voorbereiding is in 1932-'33
méér zorg besteed, dan ooit te voren,
ruimhartig, ernstig en onbevooroordeeld.
Door dit vaat te stellen doet men nie
mand te kort. De tijden zijn ernstieer
en daarmede do plichten zwaarder,
zwaarder ook dan in 1929, toen prof.
Veraart zelf con amor,.- medewerkte.
Zwaarder ook dan In 1925, toen wij vol
stonden met een kort program van actie
aan het saneerings- en steunplan, dat door
het Centraal 'Bloembollencomité bij de
Regeering is ingediend", werd, nadat op
voorstel van den voorzitter tusschen de
woorden „vergadering" en „hare goedkeu
ring" de tusschenzin was ingelascht „in be
ginsel en met in achtneming van de in de
vergadering gemaakte opmerkingen", tot
een nieuwe steming, overgegaan.
De vraag werd met 195 stemmen vóór, 61
tegen en 19 blanco bevestigend beant
woord.
Bij de rondvraag werd door de afd.
Voorhout de aandacht van het H. B. ge
vraagd voor de in te voeren omzetbelas
ting.
De heer De Ruyter uit Noordwijk ver
tolkte ten slotte de gevoelens dezer zeer
druk bezochte vergadering, toen hij den
heer Krelage huldigde voor zijn uitsteken
de leiding.
De voorzitter sloot hierna de bijeen
komst.
van zes punten, in een anderen crisis
tijd, die tegeno/er de teeenwoordige we
reld-catastrofe inmiddels gehee' in het
niet is gezonken. Dit program bejubelt
prof. Veraart in zijn .Opstellen over
Politiek" (blz. 67) als vcigt:
„De vergadering van de R. K. Staats
partij op 30 en 31 Januari j.l. (s.c. 1925)
is dan ook geworden van een geheel
bijzondere beteekenis. Ongedeerd door
de onbekwaamheden van enke.c leiders
in het jongst verleden, onbeschadigd
door de geschillen, die anti-democrati
sche elementen hadden toegespitst, plaat
ste zij zich eenstemmig achter het Pro
gram van Actie".
Eenstemmig dit denkbeeld was den
hoogleeraar lief. Op dezelfde bladziide
van zijn boek brengt hij in herinnering
twee leidende gedachten, welke de vor
ming van de practische Staatkunde in
de R. K. Staatspartij moeter beheer-
sehen: „Dat eisch van staatsnrogram
slechte mag worcen, wat door de com
munis opinio tot practische staatkunde
is gemaakt, en dat de meerderheid Blechts
die punten aan de minderheid mag op
leggen. waarvan zij inziet, dat de min
derheid er redelijkerwijze aan kan wor
den gebonden'".
Die eisrhen hadden de Haagsche af
gevaardigden in de Partijraadsvergade
ring van 96 November 1932 blijkbaar
voor ooeen. Na de amnele behandeling,
schriftelijk en mondeling, trokken zij
hun voorstellen in. Het nrogram-1933
werd eenstemmig vastgesteld.
Nu echter bij prof. Veraart geen ju
bel slechts een gevoel van bittere mis
kenning, waaraan hij niet alleen op
scherpe wijze uiting geeft, maar dat hem
voert tot uittreden en tot vorming van
een afzonderlijke groepeering van Ka
tholieken.
Hoe is dit alles mogelijk op de grond
slagen van Veraart-zelf Hoe kan hij
zóó het verleden vergeten en zioh ver
gissen in zichzelf?
Wij weten maar óén oplossing en do
sleutel daartoe ligt in het „Residentie-
bode"-artikel van 2 Maart. Prof. Veraart
heeft de overtuiging, dat zijn crisispro
gram zou worden onderschreven d6or de
meerderheid der Katholieken in Neder
land. mits zij in de gelegenheid gesteld
werden er onbevooroordeeld hun mee
ning over te doen blijken bij de verkie
zingen. Wij kunnen ons desnoods nog
eep oogenblik voorstellen, dat prof. Ver
aart voor zichzelf die meening had, toen
hij het besluit nam om uit te treden.
Onbegrijpelijk is het, dat hij die mee
ning nog heeft, na de teleurstellingen,
welke hij moest ondervinden bij zijn po
gingen om een nieuwe beweging in het
leven te roepen „met voldoenden diep
gang en offervaardigheid" tenzij hij
zou bedoelen, dat de meening der kie
zers eerst dan „onbevooroordeeld" zou
kunnen blijken, wanneer hij alléén de
vorming dier meening in de hand zou
kunnen nemen.
Maar waarop des professors overtui
ging ook moge berusten, duidelijk is,
dat zij „stoelt op den zelfden wortel",
waaruit Troelstra's vergissing in 1918
ontsproot: hij wil de stemmen bij voor
baat bepalen naar eigen inzicht.
Sterk hechten aan eigen inzioht en
het plaatsen van vertrouwen, zijn twee
dingen, die nu eenmaal moeilijk te ver
eenigen zijn- Men mag dit constateeren,
in het volle besef van de feilbaarheid
van „eigen inzicht". Want, dat bij den
„leider" Veraart gebrek aan vertrouwen
een groote rol spelen moet, blijkt uit
een artikel, dat een van diens tegen
woordige officieele medewerkers. de
heer F. B. Evers, kort voor de vergade
ring van den Partijraad schreef in „De
Residentiebode" van 18 November 1932.
De heer Evers bespreekt daar o.m. de
inleiding, die het Partijbestuur aan de
praeadviezen deed vooraf gaan. De heer
E. schrijft:
„Hij (d.w.z. de activist; degene, die
daden wil zien) wantrouwt de plecht
statige vermaningen om beperking tot
algemeene richtlijnen en denkt, dat zjj
die zich zetelvast voelen, de handen
vrij willen houden om ze straks in
den schoot te laten rusten. En hij wil
daarom zelf precies zeggen hoe het
moet".
En verder:
„Maar'als ik dan met goeden wil en
uiterste objectiviteit de betoogen en
motiveeringen van dat Partijbestuur
lees, meet ik meestal bekennen: ja, als
dit algemeen beginsel nu maar in een
goeden geest wordt uitgevoerd, dan is
die of die detailleering overbodig en
soms weinig fraai; dan kunnen we dat
of dat wel aan onze fractie ter nadere
en mogelijk betere uitwerking overlaten,
dan kunnen we ook wel volstaan met
richtlijnen. Als we maar vertrouwen heb
ben".
Aan het slot van zijn artikel, dat on
getwijfeld alle kenmerken draagt van een
eerlijke poging om een uitweg te vinden,
spreekt de schrijver deze hoop uit:
„En indien de Partijraad het meer
beperkte voorstel-Utreoht, maar beter
nog het doortastende vooretel-Den Haag
(wellicht door amendeering iets minder
stringent gesteld1 aanneemt dan heeft
hij tevens aan prof. Veraart de voldoe
ning verschaft, dat de juistheid van zijn
economisch inzicht dat hoogconjunc
tuur terecht ook geen belastingverlaging
toestond erkend wordt, een erkenning,
die hem op ander, hem nog dierbaarder
gebied, bij de gedeeltelijke verwezenlij
king zijner denkbeelden door anderen,
maar al te veel onthouden is".
En daarom mogen wij de conclusie
trekken
net gaat niet om het ontbreken van
ruimhartige overweging en van ernstig
beraaa
Wij willen niet in twijfel trekken, dat
prof. Veraart voor zichzelf nog meent,
dat hem in dit opzicht onrecht is ge
daan.
Wanneer men de feiten „onbevoor-
Kunt U onecht van echt
onderscheiden
Niet altjjd, maar toch dikwijls. Bjj „ASPI-
RIN-TABLETTEN" is het al zeer eenvoudig!
De echtheid van ASPIRIN" is steeds te
herkennen aan bet Bayer-kruis.
Let in Uw eigen belang steeds hierop.
Uitsluitend verkrijgbaar in buisjes met
oranje-band met 20 tabletten a 70 ct. en
oranje zakjes met 2 tabletten 10 cent.
oordeeld" nagaat, ie die meening objec
tief onhoudbaar.
Het gaat om den moed en het ver
trouwen om eigen inzicht trapsgewijze
te doen doorwerken en zóó invloed te
oefenen, het gaat ook om vertrouwen
in de leiding.
In de scherpe woorden, waarvan prof.
Veraart zich voorai in den a' 'erlaatsten
tijd bedient, hebben wij geen aanleiding
gevonden tot een beschouwing in over-
eenkomstigen vorm. Wij kunnen veel
verklaren en daarom begrijpen.
Maar aan het werk van onze partij
en aan haar eer waren wij verplicht
zakelijk vast te stellen, dat wij in over
weging en beraadminder dan ooit zijn
te kort geschoten! Wat langs verBtan-
delijken weg kon en moest worden ge
daan, is overvloedig geschied. Voor de
roerselen des harten is het belaas thans
niet de meest geëigende sfeer.
ST. VINCENTIUSVEREENIGING.
HONDERDJARIG BESTAAN.
Het 100-jarig oprichtingsfeeBt van de
St. Vinoentiusver. zal voor het Bisdom
Haarlem worden gevierd te 's-Graven-
hage op Hemelvaartsdag a.s., 25 Mei.
Z. H. Ex. Mgr. J, D. J. Aengenepb zal
te 10 uur in de kerk aan de Parkstraat
een pontificale H. Mis celebreeren.
's Middags zal er een feest vergadering
zijn in het Gebouw voor K. en W.,
waarop de weleerw. pater H. de Greeve
S.J. een feestrede zal uitspreken.
Te Parijs zal de centrale viering voor
de St. Vinoentiusver. zijn op Zaterdag
20 Mei. Z. Em. Kardinaal Verdier aal
op dien dag pontifioeeren, terwijl verder
bijeenkomsten enz. zijn georganiseerd,
MEUBEL- EN BEHANGERS BEDRIJF.
Nieuw collectief ccntract gesloten.
De ledenvergaderingen van de drie
samenwerkende gezellenorganisaties (Mo
derne, Roomsoh-Katholieke en Christe
lijke) in de meubelindustrie en in de be-
hangerij zijn in groote meerderheid ac-
ooord gegaan met het advies van de
hoofdbesturen, strekkende het voorstel
van den rijksbemiddelaar mr. De Vries
inzake een nieuwe collectieve arbeids
overeenkomst voor den duur van een
jaar te aanvaarden.
De Bond van Meubelfabrikanten in
Nederland en tie Roomsch-Katholieks
Patroonsorganisatie „St. Reinoldus" heb
ben eveneens besloten het voorstel van
den Rijksbemiddelaar te aanvaarden. De
Bond van Behangers- en Meubelmakers-
patroons heeft besloten zijn leden vrij
te laten.
ARBEID IN BANKETBAKKERIJEN.
De minister van oeconomische za-ken
en arbeid heeft aan hoofden of bestuur
ders van banketbakkerijen in alle ge
meenten des rijks vergund, dat in de
weken van 8 tot en met 15 April en van
29 Mei tot en met 3 Juni in hun onder
nemingen door arbeiders van 16 jaar of
ouder, in afwijking van het bepaalde in
de artikelen 23 en 14 der Arbeidswet
1914, arbeid wordt verricht volgens on
derstaande werktijdregeling:
Maximum aantal werkuren per dag
resp. voor mannen, vrouwen en voor
jeugdige personen van 16 en 17 jaar:
Maandag 10 April 8*$ uur, 8 uur; Dins
dag 11 April 8% uur, 8 uur; Woensdag
12 April 8H uur, 8 uur; Donderdag 13
April 10 uur, 10 uur; Vrijdag 14 April
10 uur, 10 uur; Zaterdag 15 April 11 uur,
10 uur; Maandag 29 Mei 8^* uur, 8 uur;
Dinsdag 30 Mei 8V$ uur, 8 uur; Woens
dag 31 Mei 8H uur, 8 uur; Donderdag
1 Juni 10 uur, 10 uur; Vrijdag 2 Juni 10
uur, lo uur; Zaterdag 3 Juni 11 uur, 10
uur. een en ander onder voorwaarde, dat
de arbeidstijd op genoemde data van
Maandag tot en met Vrijdag in zijn ge
heel gelegen is tusschen 7 uur des voor
middags en 7 uur des namiddags en op
Zaterdag tusschen 7 uur des voorraid-
dags en 10 uur des namiddags.
H. J. DE GROOT.
Na vijftig jaar het Nijverheidsonderwijs te
hebben gediend.
De oud-inepecteur-generaa! van het Nij
verheidsonderwijs, de heer H. J. de Groot,
heeft met ingang van 1 April eervol ont
slag verzocht als voorzitter van het Alge
meen College van Toezicht, Bijstand en Ad
vies voor het Rijkstucht- en Opvoedings
wezen.
I De heer De Groot, die op 1 April den
75-jarigen leeftijd bereikt, heeft van de in
stelling van bovengenoemd ooilege in 1903
af. onafgebroken daarin zitting gehad, ter
wijl hij sinde 1927 het voorzitterschap be
kleedt:
ln het bijzonder waren de belangen van
hef nijverheidsonderwijs, dat gegeven wordt
aan de onder het toezicht van dit college
staande Rijksopvoedingsgestichten en par
ticuliere 6tiohtingen aan zijn zorgen toe
vertrouwd, zoodat de aftredende voorzit
ter levens een 50-jarige werkzaamheid in
dienst van het nijverheidsonderwije defi
nitief afsluit.
