DE ZILVERKONING
17>
MAANDAG IS JANUARI 1933
UE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD PAG. 9
DE MOORD TE HOENSBROEK.
De vrouw op beestachtige wijze om het
leven gebracht.
Over dezen afschuwelijken moord meldt
de „Limb. .Koerier" nog de volgende byzou-
derneuen.
Bij ae familie Rutten in de Zandstraat
te Hoensbroek was eenige dagen thuis Je
23-jarige Anna Kr. uit Kerkrade, die ge
scheiden leeit van haar man en moeder 16
van een kindje.
Tijdeus naar verblijf te Hoensbroek, en
ook reeds daarvoor kreeg de vrouw her-
haakielijk bezoek van zekeren Jan Sen.,
een 25-jarigen j-ongenian uit Sittard die als
vechtersbaas bekend staat.
De dader, die veimoedde, dat zijn vriend,
die ook in Hoensbroek was, een medemin
naar van de jonge vrouw was, was met
dezen vriend gaan wandelen en had onder
weg een aantal glazen bier gedronken.
Toen béiden weer in de Zandstraat terug
kwamen troffen zij daar bij de woning van
Rutten de 23-jarige Anna Kr. Na een korte,
wooruenwisseling zag de vriend, dat Sch
een mes trok en daarmee naar de vrouw
stak.
De vriend nam de vlucht om zelf den
tweeden steek te kunnen ontgaa*n, waarna
Anna de keuken achter de woning binnen
vluchtte, nagezet door den woedenden Sch.
In dit keukentje heeft een vreeselijke
vechtpartij afgespeeld. Sch. heeft de vrouw
met het mes bijna geheel den half afgesne
den. Nadat het is de keuken één groot
bloedbad was geworden is hij vertrokken.
Terstond werd de politie van een en an
der in kennis gesteld. Inspecteur Vos3en
was met assistentie spoedig ter plaatje
terwijl later ook burgemeester van de
Kroon op de plaats van het drama aanwe
zig was.
Eerstgenoemde leidde het onderzoek.
Vóórdat hij in de woning kwam was de
onverlaat nog eens de keuken komen bin
nenstormen en had onder het uitroepen
van: „Anna het is je eigen schuld!" de ster
vende vrouw hevig geschopt en getrapt.
Terwijl de politie met een dokter hot
slachtoffer behandelde en de kapelaan de
H. Olie toediende, werd er plotseling weer
aan de keukendeur gestompt.
De Inspecteur opende de deur en voor
hem stond de dader Sch.
Wat kom je doen? vroeg de heer Vos
sen.
Nog even haar goeden dag zeggen,
was het antwoord.
Hierna werd de man gegrepen en naar
het bureau overgebracht. Onderweg be
kende hij volledig.
Terwijl de man werd overgebracht naar
het bureau, stierf in het kleine keukentje
aan de Zandstraat, terwijl de geheele fa
milie Rutfcen wezenloos erbij om de tafel
zat geschaard het jeugdige slachtoffer van
dezen wreedaardigen moordaanslag.
Tot laat in den avond duurde het onder
zoek voort.
Dit verschrikkelijk drama heeft in
Hoensbroek groote opschudding te weeg
gebracht.
DE ROOFOVERVAL TE OLDENZAAL.
De daders op het spoor.
Zooals we indertijd meldden, werd in den
avond van 10 Dec. j.l. een roofoverval ge
pleegd in de Molenstraat te Oldenzaal, ten
huize van den alleenwonenden heer B. Hei-
nink.
Genoemde H. werd toen door twee man
nen aangevallen, verwond en gekneveld.
Hem werd een doek voor oogen en mond
gebonden en onder bedreiging met een re
volver werd hij gesommeerd de plaats aan
te wijzen, waar hij zijn geld geborgen had.
Het onverwacht bezoek van een vrouw aan
de achterdeur van 't huis van den heer II.
bracht voor dezen uitkomst: de beide ban
dieten kozen het hazenpad, zonder hun
doel van berooving te hebben bereikt.
Sindsdien werden door de marechaussée in
alle richtingen nasporingen gedaan. Eenige
personen werden aangehouden, echter zon
der resultaat.
Thans is, meldt de „Zwolsche Courant"
de marechaussée de daders op het spoor.
Na ontdekking van de daders van deu
overval op den kolenhandelaar B. kreeg
men achterdocht. Foto's werden opge
vraagd en toen deze den heer H. werden
getoond, herkende hij onmiddellijk hierbij
de daders van den overval te zijnen huize:
de eene, ook de hoofddader van den over
val op B. en de andere een zekere v. F.,
beiden afkomstig uit Mühlheim a. d. Ruhr
en thans.om andere misdrijven in Duitsch-
land in gevangenschap. Ook de vrouw van
H., een medeplichtige aan den roofover
val op B., te Oldenzaal woonachtig en
thans, zooals we dezer dagen meldden, in
arrest, herkende beiden als de personen
die op den bewusten lOen December en ook
daags te *oren ten huize van den arres
tant H. te Oldenzaal hadden vertoefd. Ook
een verpleegde ten huize dier vrouw her
kende ze dadelijk. Zonder twijfel zijn du9
ook de daders van laatstgemelden bruta
len overval ontdekt.
De heer Heinink zal nu in de gevangenis
sen in Duitschland, waar beiden vertoeven,
met dezen geconfronteerd worden.
VAN 70 METER HOOGTE
GESPRONGEN.
Van de spoorbrug over de Koningshaven te
Rotterdam.
Zaterdagmiddag omstreeks vier uur ia
een 19-jarige jongeman, een zekere F. L. C.
Vlasblom uit de Frederikstraat te Rotbe-
dam, van het hoogste topje van den onge
veer zeventig meter hoogen heftoren van
de spoorbrug over de Koningshaven in het
water gesprongen en eenigen tijd nadien
door een motorboot zonder ook maar het
minste letsed te hebben bekomen aan wal
gebracht.
De „TeL" schrijft hierover:
Wanneer er geen mensehen aanwezig wa
ren geweest, die dit, men mag wel zeggen
waanzinnige bravourstukje hebben aan
schouwd, wanneer de politie er niet bij te
pas was gekomen ^n er later proces-verbaal
van had opgemaakt, nadat de jongeman
haar zelf het relaas van het gebeurde nad
gedaan, zeker zou men het nauwelijks kun
nen gelooven. Wat den jongeman bezield
heeft om op dezen kouden Zaterdagmid
dag naar hoogere sferen te tijgen en daar
als een Jan van Schaffelaar van den hoo
gen toren naar beneden te springen^n het
verre van aanlokkelijke water, zal zelfs
voor zijn allernaaste familieleden wel im
mer een raadsel blijven. Aan de politie ver
klaarde hij later dat hij eens wilde weten
van welke hoogte een mensch, die in nood
verkeert, wel kan springen, zonder daar
van ernstige gevolgen te ondervinden. Hoe
men ook over deze daad mag denken, dis
staat vast dat Vlasblom een ervaring rij
ker is geworden, een ervaring die hij, ge
lukkig voor zichzelf en voor zijn ouders, nog
na heeft kunnen vertellen.
Dat de j-ongeman heel goed wist wat hij
wilde, is achteraf wel zeer duidelijk komen
vast te staan. Eenigen tijd voordat hij op
weg ging om uitvoering aan zijn dolzinnig
plan te geven, een plan, dat hij reeds 'aog
bij zicb schijnt te hebben omgedragen, had
men hem nog gezien in de Frederikstraat.
Hier stond hij te praten met eenige buur
jongens. Plotseling zou hij gezegd hebben:
„Kom jongens, ik zal eens van dien twee
den heftoren afspringen", waarop een zij
ner kornuiten zeer begrijpelijk antwoord
de: „Dat durf je toch niet". Na deze woor
den liep V. in de richting van de Prins
Hendrikkade. Een der vrienden, die den
overmoedigen jongeling blijkbaar beter
kende, ging hem achterna. En waarlijk
Op de Prins. Frederikkade zag deze hem
op een hek klauteren waarlangs hij na
eenige moeite op de spoorbaan kon komen.
De belangstelling bleef niet beperkt tot
dien eenen toeschouwer. Velen, die niet be
grepen, wat die jongeman daar op de
spoorbaan deed, bleven staan kijken en
wachtten op de dingen die komen zouden.
Vlasblom trof het dat hij op zijn wande
ling over de lange spoorbaan niemand te
genkwam, die hem op dit verboden terrein
vroeg waar hij naar toe moest. Vlasblom
kreeg, naar mate hij den heftoren naderde
en vooral toen hij ging klimmen, steeds
meer bekijks. Niemand begreep nochtans
wat hij eigenlijk wilde, want aan het vei-
haal van zijn vriend, die daar beneden de
menschen op de hoogte bracht van den
sprong dien zijn makker zou doen, hechtte
UIT DE RADIO-WERELD
Programma's van Dinsdag 17 Januari.
Huizen, 296 M.
K.R.O.-uitzending. 4.005.10 H.I.R.O.
8.00 Morgenconcert.
10.00 Gramofoonplaten.
11.30 Godsdienstig halfuurtje door pas
toor Perquin.
12.15 Lunchconcert door het KR O-sextet
o.l.v. Piet Lustenhouwer, met gramofoon-
ïntermezzo.
2.00 Dames-orkest o.l.v. Edith Lorrand.
2.30 Causerie voor de vrouwen: „Aardige
voorwerpen uit weinig materiaal."
3.00 Modecursus.
4.00 Afgestaan aan den HIRO.
5.10 Het trio-Pasquier (viool, alt, cello).
6.20 Espera nto-cursus.
6.40 Landbouwcrisis en Crisissteun, mi
crofoon-vraaggesprek met prof. dr. G. Min-
derhoud door Th. Arts over „De economi
sche toestand van den Nedcrlandschen
landbouw".
7.10 Prof. dr. Alph. Steger over „Quadra-
gesimo Anno"'.
7.45 Verbondskwartiertje.
8.00 Wagner-programma door het EKO-
orkest o.l.v. Joh. Gerritsen m.m.v. Anton
Dirks, operazanger.
9.00 Vaz Dias.
9.10 Populair concert door het KR O-or
kest o.l.v. Joh. Gerritsen, afgewisseld door
een tweetal voordrachten door E. KeLe-
naers.
11.00 Gramofoonplaten. >Y
H i 1 v e r 8 u m, 1875 M.
A.V.R.O.-uitzending 5.30 V.P.R.O.
8.00 Gramofoonplaten.
10.00 Morgenwijding
10.15 Gramofoonplaten.
10.30 Concert. Mary Kahn en Mej. Ot-
tens (quatre-mains), Mevr. D. Mielart-
Brouwer (zang) en Egb. Veen (begeleiding).
11.00 Voordracht door Julia de Gruyter.
11.30 Vervolg concert.
12.002.15 AVRO-Kamerorkest o.l.v. L.
Schmidt m.m.v. G. Holthaus, zang en Egb.
Veen, piano.
2.30 Gramofoonplaten. j
3.00 Knipcursus.
4.00 Vioolrecital Boris Lensky, mjn.v.
Egb. Veen, piano.
4.30 Radiokinderkoorzang o.l.v. J. Hamel.
5.00 Verhalen voor kleine kinderen door
Ant. v. Dijk.
5.30 Jeugdhalfuurtje v. d. VÏPRO.
6.00 Gramofoonplaten.
7.00 Kamermuziek door Guarneri-
Strijkkwartet.
7.30 Engelsche les.
8.00 Vaz Dias.
8.05 AVRO-Kleinorkest o.l.v. N. Treep.
8.30 „Ann and Harold", hoorspel van L.
Godrich. 1ste tafereel o.l.v. Kommer Kleyn.
8.45 Vervo'g concert.
9.00 2de taferèel van „Ann and Harold".
9.15 AVRO-Kleinorkest (vervolg).
9.30 3de tafereel van „Ann en Harold'*.
9.45 Vervolg concert.
10.15 Gramofoonplaten.
10.30 Kovacs Lajos en zijn orkest. OEüe-
freinzang: Bob Scholte.
11.00 Vaz Dias. ■m
11.05 Gramofoonplaten.
11.1512.00 Vervolg Kovacs Lajos.
Daventry, 1554 M.
8.55—8.05 Cricketreportage.
10.35 Morgenwijaing.
bijna niemand eenige waarde, daar een der
gelijk waagstuk toch wel al tc dol zou zijn.
Zij die hem terug wilden houden van zijn
drieste poging konden niet anders doen dan
door geschreeuw hem te waarschuwen, doch
Vlasblom klom en liet zich riiet intimidee-
ren. Vlasblom klom steeds verder, totdat
men eindelijk vanaf den beganen grond
daar in de verre hoogte tusschen het rader
werk van den toren niet meer dan een nie
tig menschelijk wezentje kon waarnemen.
Nog hooger klom hij, tot hij ten slotte op
een hoogte van niet minder dan 70 meter
was aangeland. Hier bleef hij eerst nog
GEMENGDE BERICHTEN
PAARD OP HOL GESLAGEN.
Wagenbestuurder gedood.
Vrijdagmorgen sloeg op den Telefoon-
weg te Ede een paard op hol waardoor de
bestuurder, van Beek, onder de kar te
recht kwam en vermoedelijk een trap van
het paard kreeg. v. Beek is naar het Zie
kenhuis te Arnhem overgebracht, waar üij
Zaterdagnacht is overleden.
SPAANSCH STOOMSCHIP AAN DEN
GROND.
Op eigen kracht vlot gekomen.
In den nacht van Zaterdag op Zondag
is tijdens dikke mist. het Spaansche stoom
schip „Urkiola Mendi" ter hoogte van paal
66, even ten Noorden van Zandvoort voor
bij Hotel „d'Orange", aan den grond ge
raakt. Het schip, metende ongeveer drie
duizend ton. was op weg met een lading
ijzererts van Bilbao naar IJmuiden. Toen do
kapitein bemerkte, dat hij te dicht op de
kust zat, trachtte hij weer naar zee te
komen, hij was echter reeds tusschen de
derde en vierde bank en raakte bij de po
ging weer in diep water te komen, vast op
de kierde bank.
Uit IJmuiden voeren de sleepboot en
Stentor en Mynter ter assistentie uit. De
kapitein van het s.s. wees assistentie af,
daar hij hoopt, Zondagmiddag om vijf uur
bij hoog water, op eigen kracht, vlot te ko
men.
Pogingen, Zondag in den ochtend aange
wend, om los te raken, zijn mislukt.
Uit den Nieuwen Waterweg vertrokken
nog de sleepbooten „Noordzee" en „Blan
kenburg" eveneens ter assistentie.
Zondagmiddag te ruim half vier bij op
komend water is het schip op eigen kracht
weer vlot gekomen.
Botsing tusschen auto en motorrijder.
Toen de automobilist D. M. uit Zand
voort gistermiddag te ongeveer half twee
op den Rijksweg by Naarden, komende van
Laren, wilde draaien, daar hij vrienden, die
hem zouden volgen, en die hij niet meer
zag, tegemoet wilde rijden, kwam hij m
botsing met den motorrijder S. H. uit Am
sterdam, dien hij niet had zien naderen. l)e
heer H. kreeg een gecompliceerde rechter
beenbreuk. Hij werd overgebracht naar de
Maj el la-Stichting te Bussum. Zijn toestand
is ernstig.
Landbouwschuur afgebrand.
Zondagmorgen omstreeks half acht is te
Ooltgensplaats brand uitgebroken in de
landbouwschuur van den landbouwer J.
Beyer. De schuur en de geheele inventaris
gingen in de vlammen op. Twee paarden
werden met veel moeite gered.
NA DEN MOORD TE NUMANSD0RP.
Drama in de Dordtsche gevangenis.
Zaterdagnacht heeft zich in de gevan
genis te Dordrecht, waar, gelijk men weet
de beide daders van den moord, 3 dezer ge
pleegd op den landbouwer de Reus te Nu-
mansdorp zich bevinden een drama afge
speeld.
De hoofddader B. heeft daar namelijk de
hand aan zich zei ven geslagen. Toen des
morgens om 7 uur bij het wisselen van de
wacnt de cellen werden gecontroleerd, be
vond men dat de ongelukkige zich met zyn
in stukken gescheurd laken had verhangen.
Onmiddellijk werd nog een geneesheer te
hulp geroepen, doch deze kon niet anders
dan den dood constateeren.
FEUILLETON.
Uit het Engelsch van
ALFRED WILSON BARRETT.
Hij richtte zich fluks op, toen hij een
klop op de deur vernam en Susie weer bin
nentrad met een dienblad in de handen.
„Kan ik dekken vroeg ze.
Hij knikte en ging voor het raam staan
om in de duisternis te staren. De dienster
begon zijn maaltijd gereed te zetten en
bekeek hem onderwijl met oogen, waarin
bewondering voor zijn flink, kaarsrecht fi
guur. vermengd was met verwondering over
zijn stilheid en kennelijke hevige vermoeid-
heid.
Omdat hij maar bleef zwijgen vatte zij
ten slotte moed om hem opnieuw aan te
spreken.
„Weet u", zei ze, „dat u er heelemaal
niet als een zeeman uitziet?"
Denver keerde zich plotseling om.
„Waarom niet? Waarom denk je dat?"
vroeg hij snel, bijna ruw.
Susie lachte en bloosde. „Zeelui zijn al
tijd opgewekt en vroolijk en.... ze willen
me altijd kussen" zeide ze.
En alsof zij geschrokken was van haar
vrijpostigheid, voegde zij er snel aan 'toe:
„Maar ik weet wel, dat uw voet u pijn
doet. U moest er John. den stalknecht,
eens naar lrten kijken. Van verstuikingen
on zoo weet hij bijna net zooveel als een
dokterhij weet wel wat u er aan moet
doen."
Denver schudde het hoofd. „Neen, neen,
laat me maar alleen, meer verlang ik niet",
zei hij met een poging om vriendelijk te
zijn „en vergeet, de krant niet."
Hij ging aan tafel zitten en dwong zich
zelf iets te gebruiken van het maal, dat
Susie voor hem klaar gezet had, toen hij
plotseling ontdekte, dat het meisje de deur
had laten openstaan. Hij stond op en er
heen strompelend stond hij op het punt
haar te sluiten toen een stem zijn oor trof,
waardoor hij stil bleef staan. Het was de
stem van den man, dien hij in de rede was
gevallen bij bet voorlezen, buiten. „Ik heb
maar eens gehoord, dat er een vonnis werd
uitgesproken", zei hij, „ik was toen nog
een kleine jongen, maar ik zal het nooit
vergeten."
„Mijn hemelDenver stond als aan den
grond genageld, de handen uitgestrekt om
de deur te sluiten, terwijl de stem van
Parkyns voortsprak, scherp, en eentonig,
en toch met een plechtigheid, welke'den
luisterenden mannen de haren ten berge
deed rijzen.
„Het betrof James Beecroft, den moor
denaar van Aylesbury en de jury had twee
uur beraadslaagd en het was laat ia den
avond, en het hof was in die dagen nog
verlicht met kaarsen. En een van de kaar
sen was bijna heelemaal opgebrand en be
gon op mijn schouder af te druppelen. En
ik kon me niet bewegen, want we stonden
als haringen in een ton gepakt. De jury
kwam binnen en iedereen hield zich dood
stil, en de voorzitter van de jury las de
uitspraak voor en die kaars ging uit op
hetzelfde oogenblik d~t hij „schuldig" zei.
En de vrouw van den man was in de zaal
en ze smeekte den rechter haar man te
redden en ze moesten haar wegvoeren uit
het hof en terwijl ze weggedragen werd,
bleef ze maar schreeuwen als een krank
zinnige. En de rechter snikte als een klein
kind, en toon 't weer rustig geworden was
in de zaal, zette de rechter de zwarte
muts, die ze op hebben als ze een dood
vonnis uitspreken weer af...."
Met een wilden kreet greep Denver de
deur beet en wierp haar dicht. Groote
God, dat kon hij niet langer hebben. Kwam
er nu maar een eind aan
Verward keek hij op, toen hij zag, dat
Susie weer naast hem stond; hoelang ze
daar gestaan had, wist hij niet.
„De krant, meneer", zei zeDenver
nam het blad werktuigelijk aan en wachtte
tot ze de kamer verlaten had als droomde
hij. „De krant". Toen het goed tot hem
doordrong was het was, keek hij vlug de
kolommen door, opgewonden zoekend.
Hij kon niets vinden over den moord in
Hatton Garden. De heele voorpagina was
ingenomen door een relaas over een vree-
selijk spoorwegongeluk. Maar van netgeen
hij zocht was er geen letter te bekennen.
Niets dan lijsten van dooden, gewonden
en vermisten. De express van Buston van
zeven-vijf-en-dertig wasMaar, dat was
de trein, waar hij had ingezeten.
Ademloos liep hij het verslag door.
„Verschrikkelijke ramp met een express-
treinbij het bestijgen van een hel
ling. de express van 7.35 uit Euston
kwam in botsing met eenige losgeraakte
goederenwagons, die de helling afkwamen
op dezelfde lijn.... een van de wagons was
geladen met petroleumde vaten
sprongen tengevolge van den schok open,
de ol:c kwam in aanraking met het vuur
van de locomotief en in minder dan geen
tijd stond het voorste gedeelte van den
trein in vlammen, die zoo hevig waren,
dat van blusschen geen sprake kon zijn.
De drie eerste rijtuigen met alle inzitten
den waren binnen een uur door het .vuur
verteerdtengevolge van de ontzettende
hitte was het onmogelijk het vuur te na
deren. Er bleef niets over dan wat asch.
Onder de omgekomen reizigers bevond
zich Wilfred Denver, die in den afgeloopen
nacht den moord in Hatton Garden pleeg
de. Zoo heeft deze du3 geboet voor zijn
misdaad terwijl hij zijn rechtvaardige
straf poogde te ontloopèn."
Wilfred Denver doodHij sprong op, keek
ontzet rond; hij kon zijn oogen niet geloo
ven, en was niet in staat zioh er reken
schap van te geven, dat dit hem betrof.
Een oogenblik bleef hij beweegloos staan,
geheel in de war; toen greep hij opnieuw
naar de krant en las en herlas het relaas
van het gebeurde steeds weer opnieuw. De
waarheid begon nu tot hem door te drin
gen en terugvallend op zijn stoel boog hij
het hoofd over zijn handen en begon
hartstochtelijk te schreien.
Dood Dan was zijn gebed verhoord
En Nelly? Zou zij het nieuws gelezen
hebben en ook denken, dat hij dood was.
Zoo was het beter, beter dan dat zij ge
bonden was aan een moordenaar!
„O, mijn lieveling, schat van mijn leven
fluisterde hij. Ik heb je leed genoeg berok
kend. Leef verder in 't besef dat je geen
moordenaar tot man hebt."
Hij belde direct om Susie, die binnen
trad, verbaasd over de plotselinge veran
dering van zijn manier van doen.
„Hoe ver ligt het naaste station van
bier?" vroeg hij.
„Een mijl, meneer."
„Gaat er vanavond nog een trein naar
Bristol
„Ja, meneer, over een uur komt de mail-
trein lang».
10.50 Tijdsein, berichten. T
11.0511.20 Lezing.
12.20 Orgelspel S. Gustard.
I.05 Commodore Grand Orkest o.l.v. J.
Muscant.
2.20 Voor de scholen.
4.45 R. Tapponpier en zijn orkest.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Berichten.
6.50 Schumann's pianomuziek door A. de
Lara.
7.10 Italiaansche conversatie.
7.40 Gershom Parkington kwintot m.m.v.,
E. Stefnasson, tenor.
8.50 Lezing.
9.20 Berichten.
9.40 Symphonie-concert m.m.v. Thoa Phi
lips, sopraan, o.l.v. Landon Ronald.
II.0012.00 Lew Stone en zijn Band.
„Radio Pari»". 1724 M.
12.20 Concert door het Omroeporkest.
7.40 Concert door het Omroeporkest.
8.20 Rado-tooneei.
Kalundborg. 1153 M.
11.201.20 Concert uit het Bollevue-
Strandhotel.
2.204.20 Omroeporkest en solisten o.l.v.
E. Reesen.
7.20 Voor de vrouwen.
8.30 Oude Fransche dansmuziek o.l.v.
Gröndahl.
9.20 De Comedian Harmonist. (Gramo
foonplaten).
9.50 Beethoven's sonate voor viool en
piano in a kl. t., op. 23.
10.2011.50 Dansmuziek oJ.v. Warny.
Laogeoberg, 473 M.
6.25 en 10.40 Gramofoonplaten.
12.20 Concert o.l.v. Eysoldt m.m.v. bari
ton.
1.50 Gramofoonplaten.
4.20 Concert door piano en kwartet.
7.20 Gevarieerd programma m.m.v. We-
ragorkest o.l.v. Eysoldt en tooneelonsem-
ble.
R o m e,441 M.
8.05 Concert door politiemuzieklcorps o.L
v. A. Marchesini.
8.50 RadiotooneeL
9.20 Vervolg concert.
Brussel, 508 en 338 M.
503 H.: 12.20 Omroepkleinorkest o.l.v.
Leemans.
1.30 Zang en piano.
1.50 Gramofoonplaten.
5.20 Omroeporkest o.l.v. Walpot.
6.35 Orgelconcert.
8.20 Operettemuziek oJ.v. Walpot.
8.50 Vioolrecital.
9.20 Omroepsymphonieorkest o.l.v. Men-
lemans m.m.v. Mr. Valenti, viool.
10.30—11.20 Gramofoonplaten.
338 M.: 12.20 Gramofoonplaten.
1.30 Omroepk.einorkest o.l.v. Leemans.
5.20 Omroeporkest o.Lv. Meulomans.
6.50 Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans.
8.20 Omroeporkest en solisten o.l.v. Meu
lomans.
9.35 Omroeporkest o.l.v. Ch. Walpot.
10.3011.20 Gramofoonplaten.
Zeesen, 1635 M.
7.20 „Volksschicksal im Südosten Ober*
schlesien", samengesteld door P. Kania en
Dr. E. Laglowski. Leiding: P. Kanin.
b.zu Noragorkest, mandoline-orkest, koor
en solisten o.l.v. A. Seeker.
9.20 Berichten en hierna tot 11.20 Can-
cert door het Sted. orkest te Flensburg o.L
v. Barth.
even staan; hooger kon hij echter niet ko
men. Alleen zij die goed van gezicht wa
ren zagen dat V. op het allerhoogste puntje
zijn overjas uit deed en dit klecdingstuk
op het hekwerk neerlegde. Even scheen hij
te weifelen, want men zag hem enkele
oogenblikken later weer bezig mot het
aantrekken van zijn jas. Nog enkele secon
den bleef hij staanToen sprong hij hoog
uit den toren in de gapende diepte het
glinsterend watervlak tegemoet. Men zag
het lichaam in zijn val zich keeren en wen
den en vervolgens eenige fraaie salto's ma
ken om ten slotte in het ijskoude water te
„Laat dan een paard en wagen voorko
men, ik moet hem nog halen", zei Denver
snel.
„Goddank" zuchtte hij, toen het meisjo
zich weggehaast had. „Vannacht nog be
reik ik Bristol morgen verlaat ik Engeland.
Wilfred Denver is dood. Morgen begin ik
een nieuw leven."
TWEEDE DEEL.
Hoofdstuk XIV.
De tijd rolt voort en een half jaar zijn
verstreken voor we de peTsonen weer ont
moeten, met wie we in het vorige deel heb
ben kennis gemaakt.
In deze jaren is het kapitein Skinner,
do Spin, de gentleman-inbreker, verbazend
goed gegaan. Nooit is er eenige verden
king op hem gevallen, dat hij eenige
connectie zou hebben met de onderwereld,
laat staan eenige gedachte, dat hij de
hand zou gehad kunnen hebben in de nu
vergeten moord in Hatton Garden.
In de beste kringen wolbekend als de
interessante kapitein Skinrier, verkeerde
hij in de huizen der rijken als een welkom*»
gast; zoo geraakte hij op de hoogte van
hun omstandigheden welke wetenschap
hem goede diensten bewees als hij in zijn
rol van de Spin zijn bende desperado's
geleidde in een van die zeldzame handige
inbraken, die zoo'n consternatie teweeg
brachten in het heele land.
(Wordt vervolgd).
