DINSDAG 10 JANUARI 1933
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 8
BOSKOOP.
IJsclub „Boskoop". Dezer dagen hield
de ijsclub „Boskoop" haar jaarvergadering
De voorzitter, de heer J. Mossel, opende
deze vergadering met een woord van wel
kom. De notulen der vorige vergadering
worden onveranderd vastgesteld. Uit het
verslag van den penningmeester blijkt, dat
een bedrag van 345.45 nog in kas is.
De volgens rooster aftredende bestuurs
leden, de heeren D. Nieuwesteeg, A. Klijn,
A. C. v. Wilgen en Jac. Sohoemaker wer
den herkozen. Besloten werd om evenals
het vorig jaar geen contributie te heffen.
Bij mogelijke vorst, zal, indien de kas te
veel moet worden aangesproken, een be
roep op de leden gedaan worden. Hierna
sluiting van deze vergadering
Geboren: Simon Arie z. van N. van
Gemeren en A. Ligtvoet. Wijnand, z. van
W. Groeneveld en F. W. Wwinkelenberg.
Gijsbertus Johannes z. van G. J. Houtman
en W. H. de Rijk Adriana d. van M. v.
Tienhoven en C. Vermeul.
Ondertrouwd: M. P. Magenburg en
M. Snabel.
Getrouwd: A.'Sluijs 43 j. en C. M.
t. d. Werf 31 j.
GEMEENTERAAD VAN ZOETERWOUDE
WOERDEN.
Oplichting. De heer C. G., winkelier
alhier, heeft aangifte gedaan bij de politie,
dat hij is opgelicht door een zekere S. uit
Nieuwkoop. Proces-verbaal wordt opge
maakt.
Aanrijding. Zondagavond te 11 uur is
een luxe-auto, waarin vier personen geze
ten waren, met een vaart van 70 k 80 K.M.
nabij Groepenburg tegen de leuning dier
brug opgereden. De auto was geheel aan
„puin". De inzittenden bekwamen geen
letsel. Toen de politie ter plaatse kwam,
was alleen nog de bestuurder G. v» M. uit
Utrecht bij de auto. Vermoedelijk verkeer
de deze onder invloed van alcohol, hetgeen
de oorzaak van het ongeval schijnt te zijn
geweest.
Kiesvereenigïng. Gisteravond hield
de R.-K. Kiesvereenigïng alhier, een druk
bezochte ledenvergadering in hotel Neuf.
Na verwelkoming door ,den voorzitter
sprak deze tot allen zijn nieuw jaars-
wensoh uit, waarna de notulen werden
voorgelezen en goedgekeurd.
Het verslag van de laatste gehouden
Kieskringvergadering te Gouda werd op
zeer uitvoerige wijze uitgebracht door den
heer C. F. Snel, waarvoor hem dank
wordt gebracht.
Aan de orde is dan de verkiezing van
vier bestuursleden wegens aftreding van
de heeren J. J. Ruys, J. Ga Lunenburg, C.
Streng (Barwoutswaarder) en F. v. d.
Bosch (Rietveld).
Uitgebracht werden 45 stemmen. Met
overgroote meerderheid werden de aftre
denden herkozen.
De voorzitter doet dan eenige mede-
deelingen betreffende het organiseeren def
winterlezingen, waarbij hij dank brengt aan
de andere drie vereenigingen voor de goe
de samenwerking.
Plannen zijn uitgewerkt om tot een per
manent propaganda-comité te komen,
waarvoor eveneens het samenwerken met
meerdere andere R.-K. vereenigingen is
aangezocht. Deze samenwerking hiervoor
is reeds toegezegd.
In verband met de a.s. verkiezingen
houdt de voorzitter een gloedvolle rede
over de taak der kiezers, de Katholieke
Partij en wat haar kracht is (haar eenheid
en beginselvastheid). Nooit mag onze partij
worden, aldus spr., een belangenpartij en
zij heeft tot taak ook de Katholieke zaak
in alles te dieneu.
Vrees voor de kiezers, aldus spr., is het
begin van politieke onwijsheid.
Critiek is gemakkelijk en goed, indien
ze opbouwend is. Waar het vooral op aan
komt is de goede gezindheid. Uitvoerig
behandelt spr. de woorden, van den Paus
tot de Bisschop van Haarlem gesproken
bij diens bezoek: Eenheid vóór alles, bo
ven alles en ten koste van alles.
Onze eerste taak moet zijn hen, die na
ons komen, te scholen in vastberadenheid
en zelfbedwang.
We moeten werken ïn de komende
maamden, voor de Katholieke Staatspar
tij, eensgezind en krachtig. Met deze aan
sporing besloot spr. zijn rede.
Op duidelijke wijze zet de voorzitter
dan uiteen het stelsel der „candidaatstel-
ling en verkiezingen voor de groslijst."
Met klem wordt door hem gewezen op
de volle vrijheid, die hierbij in acht geno
men wordt, mits deze vrijheid het alge
meen belang en het partijbelang niet
schaadt.
Door het bestuur zijn candidaat gesteld
de heeren Loerakker, Kampschöer, Keestra
M. P. v. d. Weijden en Hellenberg Hubar.
Van geen enkele kiesvereeniging is nog
een verzoek binnengekomen om een of an
dere bepaalde candidaat te steunen.
De heer v. d. Werff wilde gaarne een
fvertegenwoordiger voor overheidsperso
neel naar voren gebracht.
Deze spr. wórdt gelegenheid gegeven nog
tot Vrijdagvond een candidaat in te- die
nen.
Met <3e genoemde candidaten wordt
voorlopig accoord gegaan.
Voor de randvraag geven zich meerdere
sprekers op.
De heer Snel vraagt naar een ingeko
men schrijven van de vereeniging voor R.K.
Gemeenteraadsleden.
De heer Smorenburg begrijpt niet, waar
om bij het samenstellen van een propa-
gandaclub men zich ook niet richt tot den
R.K. Boeren- en Tuindersbond. De voorzit
ter antwoordt, dat hiermede rekening zal
worden gehouden.
De heer v. d. Werf vraagt naar het ge
val der uittreding van prof. Veraart. Te
vens merkt spr. op dat in de laatst gehou-
i den raadsvergadering va-n eensgezindheid
geen 6prake is geweest.
Maandagmorgen vergaderde de gemeen
te raad onder voorzitterschap van den bur
gemeester. Alle leden waren aanwezig.
Te ongeveer 9.30 uur opent de voorzatter
de vergadering, waarna de secretaris de
notulen der vorige vergadering leest, die
onveranderd worden vastgesteld. Bij loting
wordt dan bepaald dat de rondvraag en
eventueele stemmingen een aanvang zullen
nemen bij den heer Ant. Paardekooper.
Hierna spreekt de voorzitter een nieuw
jaarsrede uit, waarop de heer van Benne-
kom, als oudste raadslid dankt, onder aan
bieding van wederkeerige geluhwenschen.
Daarna geschiedt mededeeling van de
ingekomen stukken, waarvan o.m. de vol
gende voor kennisgeving worden aangeno
men: Missives van Ged. Staten houdende
verdaging van de beslissing omtrent de
gemeente-begrooting voor 1933 en van de
begrooting van het waterleidingbedrijf
voor hetzelfde jaar, terwijl machtiging
wordt verleend tot het doen van ontvangs
ten en uitgaven op die begrootingen voor
zoover Ged. Staten van hunne bezwaren
tegen eenige post niet hebben doen blijken.
Hierna wordt, opnieuw vastgesteld heb
vroeger geprojecteerde uitbreidingsplan
langs den Vrouwen- en Vlietweg, met dien
verstande dat de bekouwingsvoorschriften
thans soepeler zijn gemaakt.
Aan de orde is dan een voorstel van B.
en W. om den weg LeidenZoetermeer,
voor zoover onder deze gemeente gelegen,
aan de provincie Zuid-Holland in eigen
dom, beheer en onderhoud over te doen,
tegen een jaarlijksche betaling van 2715,
in te gaan op een nader overeen te komen
tijdstip. Meerdere leden wenschen zeker
heid of de provincie ook de in den weg ge
legen kunstwerken zal overnemen, terwijl
anderzijds gevraagd wordt op welke wijze
de weg in de toekomst zal verbeterd wor
den. Nadat over dit onderwerp eenigen tijd
gediscussieerd is wordt besloten de beslis
sing omtrent het voorstel aan te houden tot
een volgende vergadering.
De Raad weigert de belasting
te verhoogen.
Vervolgens komt in bespreking een
schrijven van Ged. Staten waarbij deze
mededeelen dat zij er bezwaar tegen heb
ben dat de raad een bedrag van 3500.
zijnde een gedeelte van het vermoedelijk
batig slot van den dienst 1932, aanwendt
om een sluitende begrooting voor 1933 te
krijgen. Ged. Staten wenschen andere dek
kingsmiddelen, die alleen door belasting-
verhooging te verkrijgen zijn. B. en W. stel
len derhalve voor den vermenigvuldigings
factor voor de heffing van opcenten op de
pcrsoneele belasting te bepalen op 1,2 (20%
verhooging), waardoor een meerdere op
brengst verkregen wordt van 2000.en
heffing van 50 opcenten, in plaats van 50
op de hoofdsom der gemeentefondsbelas
ting, waardoor een meerdere opbrengst
wordt verkregen van 1500
De heer jVIeijdam verklaart zich pertinent
tegen verdere belasting verhooging, omdat
z.i. de belastingschroef niet verder aange
draaid kan worden. Spr. wijst er op dat om
een sluitende begrooting voor 1931 te krij
gen, gedurende het 1932 werd beschikt over
een gedeelte van het batig slot van den
dienst 1930, tot een bedrag van 7000.
en begrijpt niet dat Ged. Staten toen niet
en nu wel bezwaren hebben. Spr. heeft uit
do met Ged. Staten gewisselde stukken ge
zien dat er over 1932 een batig slot van
6000.wordt verwacht, zoodat z.i. te
recht over een bedrag van 3500.be
schikt kan worden.
De heer Bergers verklaart zicli ongeveer
in den zelfden geest als de vorige spreker
en is tegen belastingverhooging, vooral
waar de personeele belasting toch reeds zoo
'Qg is.
De heer Paardekooper is eveneens tegen
belasting verhooging zoolang er nog andere
dekkingsmiddelen zijn.
Wethouder Noordman zegt dat aan Ged.
Staten gemotiveerd is medegedeeld hoe de
werkelijke toestand is, zoodat dit college
voldoende op de hoogte is. Blijkbaar wil
men niet accepteeren dat de gemeente er
nog niet zoo beroerd voorstaat.
De voorzitter antwoordt dat aan den
wensch van Ged. Staten moet tegemoet ge
komen worden en raadt aan aldus te be
sluiten. Het gedane voorstel achten B. en
W. het billijkste. Na nog eenige discussie
wordt dan het voorstel in stemming ge
bracht hetwelk dan wordt verworpen met
8 tegen 8 stemmen. Voor stemmen de beide
wethouders en de heer van Bennekom.
Ten aanzien van een aqdere opmerking
van Ged. Staten met betrekking tot den
kapitaaldienst stellen B. en W. voor aan
genoemd college te berichten, dat het
noodzakelijk is dat een tweetal brugdekken
worden vernieuwd en dat, wanneer de noo-
dige gelden niet uit een geldleening be
streden kunnen worden beschikt zal kunnen
worden over een batig saldo hetwelk de
kapitaaldienst nog aanwijst. Met algemeene
stemmen wordt aldus besloten.
Daarna wordt z.h.s. een salarisregeling
vastgseteld voor het thans in dienst zijnde
secretariepersoneel, met handhaving van de
thans door hen genoten jaarwedden.
De heffingsverordening op de hondenbe
last:' wordt gewijzigd conform de door
Ged. Staten aangegeven, wenschen, terwijl
tenslotte bepaald wordt, dat ingaande 1
Januari j.l. aan diegenen, die uit een werk-
loozenkas trekken, een toeslag op de uit-
keering zal worden verstrekt gelijk aan het
verschil tusschen het bedrag dat de kas-
trekker eventueel aan steun zou ontvangen
en het bedrag dat hij aan uitkeering uit de
werkloozenkas geniet.
Bij de nu volgende rondvraag deelt de
voorzitter mede, dat blijkens een van den
gemeente-ontvanger ontvangen schrijven
geen personen ten onrechte op de school
geldkohieren zijn gebracht en dat de palen
bij den toegang tot het Watertje zijn ver-
pTaaist, zoodat geen met paard bespannen
wagens daar meer kunnen rijden.
De heer Wessel verzoekt in het vervolg
nummers te doen uitgeven aan de tribune
bezoekers, omdat het is voorgekomen dat
personen die meenden dat zij eerder toe
gang hadden dan anderen niet meer toege
laten konden worden omdat de tribune vol
was.
De heer Meijdam brengt de verlichting
.ter sprake in het Lègerak in verband met
de werkzaamheden aan den berm die daar
geschieden.
De heer Bergers wijst er op, dat zich ben
zine dampen bevinden in een woning van Z.
aan den Hooge Rijndijk en verzoekt een
onderzoek te doen instellen of zulks in ver
band kan staan met de zich naast die wo
ning bevindende benzinetank
De voorzitter zegt aan een en ander aan
dacht te zullen schenken.
Een motie.
Hierop dient de heer Bergers de navol
gende motie in:
„De raad der gemeehte Zoeter wonde
spreekt hiermede de wenschelijkheid uit, de
gehuwde onderwijzeres aan de R. K. Jon
gensschool alhier, ten spoedigste te doen
vervangen, door een mannelijke gehuwde
kracht of een ongehuwde kostwinner(ster),
zulks op sociale en pnncipieele gronden en
besluit deze motie ter kennis te brengen
van het betrokken -schoolbestuur.''
De heeren de Graaf, van Haastregt en
Meijdam ondersteunen deze motie.
De voorzitter zegt dat deze motie in deze
vergadering niet thuis hoort, terwijl de bei
de wethouders, alsmede de heeren van Ben
nekom en Ant. Paardekooper zich tegen die
motie verklaren, deels omdat men zich op
een terrein begeeft dat niet voor dé ge
meente bestemd is, en anderszijds omdat
men niet bevoegd is een oordeel uit te
spreken zonder de motieven te weten die
geleid hebben tot de benoeming en hand
having van de bedoelde leerkracht. Over
dit onderwerp'wordt dan vrij uitvoerig ge
discussieerd, waarna tenslotte de voorzit
ter de motie instemming brengt die dan
wordt aangenomen met 6 tegen 5 stemmen.
Tegen stemmen de beide wethouders als
mede de heeren Van Bennekom, Paarde
kooper en van der Krogt.
Hierna verzoekt de heer Bergers beter
politietoezicht aan den Hooge Rijndijk in
verband met de baldadigheden die daar tel
kens geschieden, waarna sluiting.
Wat onze Missionarissen
moeten lijden
KIANGSÏ, December 1932.
In de laatste 20 jaar zijn 217
Missionarissen gevangen ge
nomen door Communisten
en roovers; 31 Missionarissen
onder wie een Apostolisch
Vicaris en Bisschoppen wer
den vermoord.
(Uittreksel uit het „China
year Book 1932"),
Wie een Missionaris uïtnoodïgt, om eens
wat te verhalen van zijn ontmoetingen,
klopt gewoonlijk aan doovemansooren. On
dragelijke vermoeienissen, brandende dorst
vergiftige insecten, alsmede de voortdu
rende bedreiging van een langdurige ge
vangenschap of een gruwelijke dood, zijn
zoo onafscheidelijk verbonden aan zijn da-
gelijksche leven, dat hij ze als iets van
zelfsprekends is gaan beschouwen. Om
deze reden en nog vele andere zwijgt hij
hij maar liever over zijn wederwaardighe
den.
Op het wandeldek van een rivierstoom
boot, die de Yangtsze opvoer, ontmoette
ik een missionaris, die zich naar zijn post
begaf, ergens ver in de binnenlanden van
het verre Westen. Het was een heelijke
sterrennacht; een koele bries deed de
Yangtsze zachtjs kabbelen en bij het hel
dere maanlicht konden we de hutten on
derscheiden langs de beide oevers van de
breed rivir. Hier en daar pinkte een lich
tje.... roovers en andere verschrikkingen
leken thans wel heel ver wegAlleen
de zwaar gewapende soldaten op het dek
herinnerden ons er aan, dat we door een
gevaarlijk
De voorzitter antwoordt, dat het geval-
Veraart inderdaad iets is, wat jammer is,
maar kan hierover verder niets mededee
len.
Betreffende de „eenheid" der R.-K.
Raadsfractie antwoordt het raadslid, mr.
v. d. Bosch, uitvoerig.
Deze kwestie, die vooral gaat over het
in de laatste vergadering gedane voorstel
van den' heer Snel betreffende de gemeen
tebedrijven, wordt over en weer besproken
door de heeren Snel, v. d. Bosch en v. d.
Werff, waarbij zich ook het raadslid, de
heer Smits voegt.
Hierna volgt sluiting met dank voor de
groote opkomst.
MARKTBERICHTEN
ZOETERWOUDE, 10 Jan. Veiling „Ik
leer nog". Aanvoer 2612 stuks Prijzen: kip
peneieren 3.704.50, kuikeneieren 3.50
3.70, eendeneieren 3.80, per 100 stuks;
boter 73 cent, kaas 19—34 cent per pond,
hanen 1.051.35, duiven 8 cent en ko
nijnen 0.551.85 per stuk.
HAZERSW0UDE, 10 Jan. Eierenveiling
Aanvoer 6364 stuks. Prijzen: kippeneieren
3.504.25, eendeneieren 3.503.80 per
1 100 stuks. Kippen 80 cent per stuk.
ROTTERDAM, 9 Januari. Binnenland-
sche granen en peulvruchten. Gerst f4.50
5.50, Haver f 44.50, Eerwten, kleine
groene f7—11; extra kwaliteit tot f 12.50,
Schokker-erwten f 1315. Verder van f S—
12, Bruine boonen f78.50, alles per 100
K.G.
Buitenlandsche granen. Stemming
vast. Rogge 72/3 k. Zuid-Russische disp.
f 3.653.70, 76/7 k. Noord-Russische f 3.75,
Canada No. 2 disp. f 3.85, Amerik. No. 2
disp. f 3.85, Amerik. No. 2 disp. f 3.65, 74/5 k.
La Plata f 3.75, 72/3 k. Duitsch/Poolsch
f 3.65.
Gerst Amerik. No. 2 disp. f 78, 62/3 k.
Zuid-Russische disp. f 74, 64/5 k. dito dito
f 76.50, 60/1 k. Donau disp. f 74, 69/70 k. La
Plata 'aangekomen f 88, 72 k. Poolsch Che
valier disp. fS8.
Haver Canada No. 3 disp. f 4.75, Canada
feed No. 1 disp. f4.70, 38 k. White Clipped
disp. f 4.20, 46/7 k. Donau disp. f 3.70, 51-2
k. Boheemsch aangekomen f 3.80.
Mais per 2000 kg. La Plata aangekomen
f 71, dito stoomend f 7172, Donau/Galfox
aangekomen f 67, dito stoomend f 676S,
Amer. Mixed No. 2 disp. f 72, gele witte
Mixed Russische f 68.
Fijne zaden. (Boerennoteering: Blauw
maandzaad f 3637, karwijzaad f 1819,
blauwbloei zaailijnzaad f 1213, witbloei
zaoilijnzaad f 1214, alles per 100 kg.)
De gevangen priester.
„Daar was het", zei mijn reisgenoot,
wijzende naar een punt in de verte. „Daar
hebben de communisten een mijner vrien
den gevangen genomen. Hij was daar mis
sionaris in een klein dorpje, honderden
mijlen verwijderd van alle Europeesche ne
derzettingen en van al zijn kennissen en
vrienden verlaten. Zijn parochianen war
ren vriendelijke menschen; hij had voor
hen reeds een kerk gebouwd en hoopte
weldra te kunnen beginnen aan een zieken
huis.
Dag en nacht was hij in de weer voor
zijn kleine kudde, en bij dat werk was hij
oprecht gelukkig. Maar langzamerhand
werd de bevolking meer en meer opgewon
den door de herhaalde invallen van roo-
versbenden. Weldra werd het voor een
Europeaan hier onhoudbaar. De Catechis
ten gingen op de vlucht, zelfs de bedien
den van den Missionaris verdwenen, de
een na den ander. De Chineezen werden
voortdurend meer anti-Europeesch ge
zind de Christenen werden bevreesd, dat
men hen voor vrienden van de buitenlan
ders' zou aanzien en met den dag werd het
al meer en meer eenzaam rond den verla
ten Missionaris. En toen gebeurde, wat
men reeds lang had kunnen voorzien.
Juist toen hij zijn karig avondmaal veror
berd had, hoorde de Missionaris vréémd©
stappen op zijn waranda. Hij ging naai
buiten om te zien, of iemand zijn hulp
verlangde, enviel in handen van
zwaar gewapende bandieten. Er werd hem
geen tijd gelaten om iets te regelen of zelfs
ook maar om zijn deur te sluitenonmid
dellijk moest hij met hen mede, en heel
den nacht en den daarop volgenden dag
ging hij steeds dieper het onbekende bin
nenland in.
„Hij was nog slechts 55 jaar maar het
nimmer rustend zwoegen had hem reeds
vroegtijdig oud gemaakt. Door de hitte,
de ontbering en de vermoeienissen van den
langen tocht was hij des avonds de uitput
ting nabij. Maar hij hield zich sterk en
zelfs de roovers hadden eerbied voor zijn
moed. In het hoofdkwartier aangekomen
stelden zij hem in een tent te kijk aan do
samengestroomde menigte. Een der ban
dieten vertelde aan de gapende nieuws
gierigen de bekende gruwelverhalen om
trent Chineescbe kinderen, die door de
■wreede Christenen de oogen werden uitge
stoken, en meer dergelijke dwaasheden.
De gevangen priester werd herhaaldelijk
mishandeld, maar nimmer liet hij den
moed zinken en wanneer zich een geschik
te gelegenheid aanbood hield hij zelfs een
toespraak, waarin hij uiteenzette, met
welk doel hij naar China was gekomen.
Niet zelden dwong hij niet alleen de Chi-
neesche boeren, maar zelfs de roovers tot
luisteren. Hij maakte zooveel indruk op
deze onbeschaafde heidenen, dat ze hem
niet durfden dooden, en ten slotte vrijlie
ten.
U zult misschien denken, dat de Missio
naris na zooveel lijden en ontbering en
zenuwsloopende sensaties een tijdlang va-
cantie heeft genomen. Hij keerde echter
zoo spoedig mogelijk naar zijn dorpje te
rug, waar hij slechts de puinhoopen van
zijn kerkje en zijn woonhuis terug vond.
Maar drie maanden later was hij met eeni
ge bekeerlingen al weer een nieuwe kerk
aan het bouwen:
Het leek mij of hij een al te zware taak
op de schouders genomen had. Zijn stap
had niet meer die veerkracht van vroe
ger, en gedurende zijn gevangenschap had
hij twee zijner vingers verloren. God alleen
weet hoeMaar zijn geest was nog sJ-
tijd onvermoeid en frisch als altijd.
Dit is het type van den waren missiona
ris, die zijn leven geeft voor zijn volk...
Er zijn vele missionarissen, zooals deze, al
weten slechts weinige buitenstaanders iets
van hun heldhaftigheid en hun geloof...."
„Meermalen had ik het voorrecht een
der vooruitgeschoven missieposten te be
zoeken. Aan den voet der heuvels, die U
daar voor U ziet, is er ook een gevestigd.
De Missionaris hoopt daar nog eenmaal
een school, een weeshuis en een ziekenhuis
te kunnen stichten. De verwilderde hon
den snuffelen daar 's nachts langs de hui
zen, in de hoop er voedsel te kunnen vin
den. Een enkelen keer vinden ze het ook
wel.
In tijden van grooten nood, als het land
wordt geteisterd door overstrooming, hon
gersnood of pestziekte, als de moeders
geen voedsel meer kunnen vinden voor
hare kinderen, en hen. toch niet willen
zien sterven van honger, dan leggen zij
hen te vondeling langs de wegen. Dit
komt wel niet zoo vaak meer voor als vroe
ger, maar in'tijden van hevige crisis is het
onvermijdelijk.
Nu is daar een klein weeshuis, waarin
de verlaten kinderen kunnen worden opge
nomen. Vaak kan de Missionaris evenwel
niet spoedig genoeg komen, en zijn de hon
den hem voor geweest.... Misschien
vraagt iemand zich wel af, waarom de
Chineezen de kinderen niet zelf naar het
weeshuis brengen. Zij laten dit niet na uit
onmenschelijke wreedheid, maar wijl ze
meenen, dat al wie een lijdende helpt, het
zelfde lijden moeten ondergaan. Zij weten,
dat de priester niet voor deze bijgeloovig-
heid terugschrikt en komen hem zoo spoe
dig mogelijk waarschuwen, wanneer zij een
verlaten kind hebben gevonden.
Uren ver moeten de menschen zich hier
van huis begeven om werk te kunnen vin
den. lederen avond keeren zij weer terug
naar hun dorpje, met zijn dicht opeenge
pakte huisjes. In het midden loopt een
nauwe straat, waar de barbier zijn klanten
scheert in de open lucht, er is ook een
thee-huis, er woont ook een Chinees, die
nationale „sanshu" verkoopt, een gegiste
drank, die uit rijst bereid wordt. Met het
oog op de veiligheid is het dorpje omge
ven door een wal van aarde of steenen, al
naar het materiaal, dat ter plaatse ver
krijgbaar is. De onuitroeibare vrees voor
„duivels" en vooral voor buitenlandscho
geesten, is de voornaamste oorzaak van
de uitbarstingen van haat tegen de Missie.
Aangehitst door dweepers, die propagan
da maken voor de verdrijving van alle
vreemdelingen, loopt het volk soms plot
seling te hoop. Over het algemeen is de
Chinees evenwel zeer gehecht aan den
missionaris. Deze is voor hem tegelijk een
vader, een vriend, en een geneeskundige;
waar het kruis is geplant, doet de hy
giëne haar intrede, en de schoonste blad
zijden uit de annalen der Chineesche ge
schiedenis zijn die, waarop de heldhaftig
heid staat beschreven, die de Missionaris
sen hebben betoond in tijden van besmet
telijke ziekten.
De liefde en eerbied van het volk voor
hun priesters uit zich niet zelden op ont
roerende wijze.
De inwoners van het dorpje, ginds aan
den linkeroever der rivier, vernamen on
langs, dat een bende communisten hen wil
den komen berooven. Zij verborgen al hun
waardevollen bezittingen, kuilden hun
rijst in én vluchtten naar het gebergte, zoo-
dra zij d3 rooden zagen naderen. De Mis
sionaris ging met hen mede en deelde hun
nood en ellende. Onderhandelingen wer
den aangeknoopt met de rooversde dor
pelingen mochten vrij naar hun huizen te-
rugkeeren, mits de „vreemde duivel" uit
geleverd werd. Dit voorstel werd evenwel
verontwaardigd van de hand gewezen, en
ofschoon de hoeveelheid levensmiddelen
geheel was opgebruikt en enkelen reeds
van ontbering waren omgekomen, werd de
missionaris niet naar het kamp der roo
vers uitgeleverd. Ten slotte trokken deze
ontmoedigd af en de Chineezen deden met
hun Missionaris een triomfantelijken in
tocht in het dorp."
„In de groote steden zijn clubs en tehui
zen waar vreemdelingen uit hetzelfde land
elkaar kunnen ontmoetenmaar de pries
ter die het binnenland intrekt, om daar
het Evangelie te prediken leeft in voortdu
rende eenzaamheid. Hij woont in een der
kleine dorpjes langs de kust, of in de een
of andere provincie, ver van elke stad. En
ondanks alle mislukkingen, begint hij tel
kens weer met nieuwen moed aan zijn klei
ne taak van het groote plan: China zijn
eigen Clerus, zijn eigen hiërarchie en
eigen seminaries te schenken
Somtijds lijkt alle inspanning doelloos..
Maar daar zijn ook oogenblikken van stil
len triomf. Soms hoort, men toevallig van
een Missionaris, op een eenzamen post,
ver van alle vrienden en collega's, die een
nieuwe irrigatiesysteem heeft uitgedacht
of de boeren heeft geleerd de veredelde
Europeesche graansoorten te verbouwen.
Het beeft lang geduurd eer de Chineesche
boer Europeesche aardappels wilde pooten.
Maar de ,demonstratie proefvelden" der
Missionarissen overtuigden bem ten slotte
dat de buitenlandsche rassen een grooter
opbrengst gaven dan zijn eigen pootgoed
Als kinderen zoo blij, waren de Chineezen
met hunne groote oogsten, maar zij ver
zuimden voldoende pootgoed te bewaren
voor het volgende jaar. De oogsten werden
jaar op jaar kleiner tot de Missionaris
weer nieuwe knollen uit Europa liet ko
men. De aardappelknollen werden voortaan
volgens de eischen der kunst uitgekozen.
En ten slotte bekeerde zich het heel©
dorp tot het Heilig geloof.... -
Gebeurtenissen als deze illustreeren op
treffende wijzen deze woorden van een
niet katholiek schrijver, die onlangs zijn
lezers vToeg: „Beseffen wij wel voldoende,
welk een grootsche taak de Katholieke
missie in China heeft volbracht 1"
WIE ZIJN TIJD BEGRIJPT,
PROPAGEERT DE
KATHOLIEKE PERS
