OPENT REKENING
v'Bi COURANT
HET HUIS
OP HET EILAND
WOENSDAG 21 DECEMBER 1932
DF LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD PAG. 9
Andere bladen schrijven
EXCELLENTIE, ZIE ER VAN AF.
Het Huisgezin schrijft:
Een belasting op weeldeverteringen.
Natuurlijk, zal men zeggen; wie zich dc
■weelde van den aankoop of het verbruik
van dure dingen veroorlooft, moet daarvoor
maar dokken.
Toch is de zaak niet zoo eenvoudig als
ze misschien lijkt, en er zijn aan de zaak
bovendien allerlei kanten.
Wat is een weelde-artikel?
Een paraplu?
Geen sprake van, zal men antwoorden.
Toch was de regeering aanvankelijk voor
nemens alle paraplu's te treffen, en eerst
na overleg met de commissie van voorbe
reiding is ze er toe overgegaan de belas
ting pas te laten beginnen bij de regen
schermen met een verkoopsprijs of waarde
van meer dan vier gulden.
Wie zal nu uitmaken of een paraplu van
vijf gulden de kenmerken van een weelde
artikel vertoont? wij niet.
Onze groote grief tegen de weeldever-
terings'belasting in het algemeen is, dat zij
het debiet zal schaden en de werkloosheid
zal doen toenemen.
Het debiet schaden; men mag in den
tegenwoordigen tijd ook wel even naar de
zaken kijken, die, onder zware lasten ge
bukt. den verkoop uiteraard reeds hebben
zien terugloopen en thans door een nieuwe
vermindering in hun afzet worden bedreigd.
En wat de werkloosheid betreft, een
maatregel, die deze zou vergrooten, ver
dient .daarom reeds afkeuring.
Een regeering die tientallen millioenen
aan steun besteedt, geld uitgeeft waarvoor
niets gedaan wordt; die andere tientallen
noodig heeft (door de belastingplichtigen
laat opbrengen) voor ook min of meer
kunstmatige werkverschaffing, moet niet
door fisca.e maatregelen werkloosheid in
bedrijven gaan uitlokken.
Nu ontkent de minister niet dat een
weeldeverteringsbelasting vermindering van
werkgelegenheid tot gevolg kan hebben,
maar zegt hij, de maatregel is noodig wil
men een sluitend butget verkrijgen.
Tegen deze redeneering zou men kunnen
inbrengen dat dit maar schijn is, in zoover
verminderde werkgelegenheid de regeering
direct of indirect geld kost en dus het slui
tend zijn der begrooting weer in gevaar
'brengt.
Bovendien is de minister inconsequent
Haarden en vulhaarden, toch wel een
weeldeartikel, zeker als men ze mefpara-
plu's vergelijkt, stelt de minister vrij omdat
„het gietijzerbedrijf in zeer moeilijke om
standigheden verkeert".
Goed gezien; maar welk ander bedrijf
kan thans een nieuwe aderlating in den
vorm van minder bestellingen lijden?
Neem het boekbindersbedrijf.
Een ingebonden boek kan men met eeni-
gen goeden wil als een weelde-artikel be
schouwen; met veel goeden wil mis-
schiers, daar een band het behoud van een
boek waarborgt en feitelijk onmisbaar is.
Prachtbanden zijn uiteraard een luxe
artikel; maar is het verstandig deze door
een belasting in den ban te doen en aan
nijvere, kunstvaardige handen werk te ont
nemen
De z.g. hotelbelasting houdt de regeering
terug, alweer om de zeer plausible reden
dat thans niet tot de invoering van zooda
nige belasting kan worden overgegaan, „om
dat het hotelbedrijf een zeer moeilijken tijd
doormaakt, terwijl het toch reeds door an
dere heffingen zwaar wordt belast".
Volkomen juist; maar staan winkelza-
iken met andere dan courante levensmidde
len-artikelen er niet eveneens heel moeilijk
voor?
Geldt wat de minister voor het hotelbe
drijf aanvoert niet ook voor hen?
Nog eens: een weeldeverteringsbelasting
lijkt redelijk en volkomen verantwoord,
maar als men ze op den keeper beschouwt
is men geneigd te zeggen: Excellentie, ge
doet er het bedrijfsleven kwaad mee (een
Ihooger invoerrecht hebt ge niet eens dur
ven heffen van artikelen, die hier te lande
niet vervaardigd worden), zie er dus van af.
GEMENGDE BERICHTEN
RAADSELACHTIG GEVAL TE OYEN.
Misdrijf of ongeval.
Zooals reeds gemeld, bemerkte j.l. Vrij
dagmorgen elf uur een voorbijganger bij
den Litherweg onder de gemeente Oyen
(bij Oss) in een langs den weg gelegen wa
terplas in een z.g. wiel het lijk van
een bejaard man. Onmiddellijk waar
schuwde hij de marechaussee te Oss, die
spoedig met den burgemeester van Oyen
ter plaatse verscheen. Het lijk werd uit
het water gehaald. Het bleek de 85-jarige
M. Gooien uit Oss te zijn. Een ontboden ge
neesheer stelde vast dat de dood eerst
kortgeleden door verdrinking was ingetre
den. Daar op het lijk, dat voorover in het
water lag, geen sporen van geweldpleging
werden aangetroffep, moest men wel aan
nemen, dat de oudé man, die dikwijls ovev
zware hoofdpijn klaagde, op zijn dagelijk-
sche morgenwandeling onwel is geworden
en van den weg in den plas is gevallen,
welke zich ter plaatse zeer dicht langs den
weg bevindt. De pet van den overledene
vond men op een paaltje liggen langs den
waterkant. Het lijk werd naar het zieken
huis te Oss overgebracht en is Maandag
morgen ter aarde besteld.
Nu doen over dit verdrinkingsgeval ter
plaatse allerlei geruchten de ronde. Vol
gens de familie droeg de oude man steeds
een gouden horloge met ketting in zijn
vestzak, dat hem ter gelegenheid van zijn
50-jarig dienstjubileum bij de Jurgens Mar-
garinefabrieken, een tiental aren geleden
was uitgereikt. Ook Vrijdagmorgen had
de oude man het horloge bij zich gestoken
toen hij zijn» woning verliet. Toen een der
kleinzoons echter in het ziekenhuis bij
het lijk werd toegelaten bleek hem, dat
het horloge met ketting ontbrak. Voorts
moet de overledene, die den vorigen dag
juist zijn ouderdomsrente had ontvangen,
een knipbeurs inhoudende naar schatting
20.bij zi,ch gehad hebben. Ook deze
wordt vermist. Verder droeg de oude man
gewoonlijk nog enkele kleinigheden in de
zakken, waaronder een rozenkrans; ook
deze voorwerpen zijn verdwenen. De klein
zoon heeft van deze vermissing de politie
terstond in kennis gesteld, waarna men
terstond den plas heeft afgedregd, vermoe
dende, dat de voorwerpen misschien uit de
kleeren van den man in het water waren
gevallen. Dit dreggen heeft evenwel geen
resultaat opgeleverd. Bij het verdere onder
zoek is gebleken, dat Coolon des morgenb
omstreeks negen uur van huis is gegaan om
zijn dagelijksche wandelingetje te maken.
Eenige personen verklaren hem omstreeks
halftien op den Litherweg te hebben ge
zien. Een hunner heeft zelfs met den
ouden man in 't voorbijgaan nog eenige
woorden gewisseld. Deze persoon heeft
niets bijzonders aan Coolen opgemerkt.
Voorts heeft het slachtoffer op dien weg
omstreeks tien uur nog een café bezocht.
Ook daar heeft men niets vreemds aan hem
ontdekt. De familie beschouwt het een
raadselachtig geval en vraagt zich af of in
verband met de vermissing van de genoem
de voorwerpen, hier wellicht sprake kan
zijn van eenig misdrijf of berooving. Zij
hoopt, dat de politie er in zal slagen de
vermiste voorwerpen op te sporen, waar
door elke twijfel bij haar zou worden weg
genomen. De politie zet het onderzoek
voort.
Aan de gevolgen overleden.
De heer v. K. die Zondagavond te Don
gen door een auto of de stoomtram is aan
gereden en zwaar gewond langs den weg
werd gevonden, is a-an de bekomen ver
wondingen overleden.
De vw»dwenen 20.000 gulden.
De hulpbesteller der posterijen J. v. d. S.
te Winschoten is in verband met het ver
dwijnen vaui de aangeteekende zending
met 20.000 naar het huis van bewaring
aldaar overgebracht.
SLUWE OPLICHTER GEVAT.
Landbouwer in Echt de Dupe.
Bij een 70-jarigen landbouwer te Echt,
die reeds geruimen tijd gescheiden leeft
van zijn vrouw, verscheen dezer dagen een
jongeman, die voorgaf namens een verzeke
ring te komen.
De welbespraakte, keurig gekleede heer
vertelde, naar de ,Tel." bericht, dat zijn
verzekering, welke gevestigd was te
Utrecht, zich voornamelijk ten doel stelde
steun te verleenen aan gescheiden man
nen en vrouwen in ons land. Zij, die voor
steun in aanmerking kwamen, moesten om
lid dezer verzekeringssociëteit te worden,
een inleggeld betalen van 20. Zoodra dit
bedrag dan op bet hoofdkantoor te Utrecht
was gestort of, wat nog beter en eenvou
diger was, aan den vertegenwoordiger was
afgedragen, kreeg de verzekerde zijn ge-
heele verdere leven, zoolang hij echter ge
scheiden van zijn wederhelft bleef leven en
ook niet opnieuw huwde, een uitkeering
van 6 por week, ongeacht den leeftijd van
den mannelijken of vrouwelijke gescheiden
levende verzekerde.
Toen de oude man liet blijten, dat het
toch wel onwaarschijnlijk was, dat een ver
zekering voor een bedrag van slechts ƒ20
iemand gedurende zijn verder leven 6
per week zou uitkeeren, beaamde de ver
zekeringsagent volkomen, dat zulks ook
niet mogelijk was. Maar het Rijk en ook de
gemeente, alwaar de voor uitkeering in
aanmerking komende gescheiden levende
man of vrouw woonde, betaalden aan de
verzekeringssociëteit te Utrecht een aan
zienlijke premie voor eiken verzekerde, zoo
deelde de jongeman nog in vertrouwen me
de. Toen begreep de oude, eenzaam le
vende landbouwer, dat de zaak in orde
was en betaalde den man twee biletten
van 10, zijnde het verlangde inleggeld.
Op het raadhuis konden ze hém verder
nog alle mogelijke inlichtingen verstrek
ken, deelde de jongeman bij zijn afscheid
nog mede. Inderdaad ging de verzekerde
na eenige dagen op het raadhuis eens in-
formeeren hoe de uitkeering van de 6
per week zou geschieden. Eindelijk bleek
hem, dat hij met een handigen oplichter
te doen had gehad. De politie stelde een
onderzoek in, waarbij bleek, dat de jonge
man nog enkele andere personen, die ge
scheiden van hun wederhelft, had trachten
gelukkig te maken met een uitkeering
voor hun leven, echter op de meeste plaat
sen met minder succes.
De politie heeft Maandag een 24-jarigen
jongeman uit Susteren gearresteerd, die
aan het opgegeven signalement beant
woordde. Hij bekende inderdaad zich op
verschillende plaatsen als verzekerings
agent van de „Verzekeringssociëteit tot
steun van gescheiden mannen en vrouwen
te Utrecht" te hebben uitgegeven.
SMOKKELENDE HEEREN.
Een auto met 10.00 boekjes sigaretten
papier en eenige revolvers met
50 patronen in beslag genomen.
In het Noord-Limburgsche grensplaats je
Arcen heeft een Nederlandsche douane
beambte twee reeds langs gezochte heeren
uit Eindhoven gearresteerd. Zij werden
er van verdacht in de Nederlandsche
grensstreek goederen te vervoeren, die
voor den smokkelhandel op Duitschland
bestemd zijn en waarvan de vereischte pa
pieren niet voorhanden zijn. Gisteren werd
op den Lingsfordweg aldaar een auto
aangehouden, dia bij onderzoek 10.000
boekjes sigarettenpapier, eenige revolvers
en 50 patronen bleek te bevatten. De auto
werd bestuurd door een heer uit Eindho
ven, die evenals zijn medepassagier, ook uit
Eindhoven afkomstig, werd gearresteerd.
De auto, het sigarettenpapier en de wa
pens zijn in beslag genomen.
„Hbld."
VEESMOKKELARIJ.
De vrachtauto „het" moderne hulpmiddel.
De smokkelarij van Nederlandsch vee uit
Zeeuwsch-Vlaanderen naar België neemt
vooral de laatste weken afmetingen aan,
UIT DE RADIO-WERELD
Programma's voor Donderdag 22 December
Huizen, 1875 M.
8.00—9.15 KRO., 10.00 NCRV., 11.00 KRO.,
2.00 NCRV.
8.00915 en 10.00 Gramofoonpl.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonpl.
11.3012.00 Godsd. halfuurtje.
12.15 Orkestconcert en gramofoonpl.
2.00 Handwerkcursus.
3.00 Voor de vrouw.
4.00 Bijbellezing met muzikale mede
werking.
5.00 Pianorecital door Rosine de Cocq.
5.45 Cursus Handenarbeid voor de
jeugd.
6.15 Causerie door J. Bokma.
6.45 Knipcursus,
7.00 Weekoverzicht.
7.45 Ned. Chr. Persbureau.
8.00 Chr. Radiokoor m.m.v een plein or
kest en solisten o.l.v. G v. d. Burg. Ca. 9 00
9.30 Causerie door L. W. J. van Hasselt.
10.30 Vaz Dias.
10.4011.30 Gramofoonpl.
Hilversum. 296 M.
A VR O-uitzending
8.00 Gramofoonpl.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonpl.
10.30 Concert W. Raadman (piano), J.
Boelen (zang) en E. Veen (begeleiding).
11.00 Ivóok- en bakpraatje.
11.30 Vervolg concert.
12.00 Ensemlóle Rentmeester en gramo
foonpl.
2.0030 Voor de vrouw.
2.45 Gramofoonpl.
3.00 Naaicursus.
3.45 Gramofoonpl.
4.00 Ziekenuur.
5.00 Max Tak: „Het Jazz".
5.30 Gramofoonpl.
6.30 Sportpraatje.
6.55 Kamermuziek door het Elly Ney-
trio.
7.30 Engelsche les.
8 00 Vaz Dias.
8.05 Gramofoonpl.
8.15 „Het Krekeltje bij den haard", naar
Ch. Dickens. Vert.: Czopp. Regie: Kommer
Kleyn.
9.00 Fragmenten uit het Weihna-chtsora-
torum van J. S. Bach. Solisten, Koor van
de Utr. Ver. voor Kerkgezang en het Ver
sterkte Omroeporkest o.l.v, J. Wagenaar.
10.15 Gramofoonpl.
10.30 Kovacs Lajos en zijn orkest. Re
freinzang Bob Scholte.
11.00 Vaz Dias.
11.05 Gramofoonpl.
11.15—12.00 Kovacs Lajos en zijn orkest.
Daventry, 1554 M.
10.35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsein en berichten.
11.05 Lezing.
12.20 Orgelspel R. Foort.
1.05 Concert (sopraan, bariton, viool,
piano).
2.05 Midland-Studio-orkest o.l.v. F. Can-
tell.
3.20 Vesper.
als in de geschiedenis der smokkelarij tot
nu toe nimmer is voorgekomen. Op talrijkt
punten der grens worden vrijwel onafge
broken pogingen aangewend om des nachts
groote groepen hoornvee in België fraudu
leus binnen te voeren. Men schat, dat som
mige nachten alleen aan de Zeeuwscb-
Vlaamsche grens honderd vijftig tot twee
honderd hoorndieren naar België gaan.
Het smokkelvervoer geschiedt naar moder
nen trant in toenemende mate per vracht
auto, waardoor transporten van 1015
stuks in een minimum van tijd „in veilig
heid" zijn gebracht. Herhaaldelijk echter
geschieden arrestaties, zooals dezer dagen
te St. Laureijns (nabij Aardenburg), waar
een groep van dertig stuks vee in handen
der Belgische douaniers viel. Een schade
post van ruim drie duizend gulden voor den
„smokkelbaas"
4.05 BBC-dansorkest- o.l.v. H. Hall.
4.35 Mochetto's orkest.
5.35 Kinderuur.
6.20 Berichten.
6.50 Mozart's Kwintetten.
7.10 en 7.40 Lezing.
7.50 B3C-orkest o.l.v.'A. Boult, m.m.v.
E. Lush (piano) en S. Allen (sopraan).
9.20 Berichten en lezing.
9.55 Concert, M. Foster (sopraan) en I.
Scharrer (piano).
1050 Kerkdienst.
11.0512.20 Dansmuziek door het BBC-*
Dansorkest o.l.v. H. Hall.
„R a d i o-P a r i s", 1724 M.
8.05 Gramofoonpl.
12.50 Orkestconcert.
6.50 Dito.
7.40 Orkestconcert.
9.05 Concert door Assoc. Colonne o.l.v.
Pierné.
Kalundborg, 1153 M.
11.20—1.20 Concert uit Hotel Angleterre.
2.204.20 Omroeporkest o.l.v. Gröndahl.
7.05 Radiotooneel.
7.20 Kerstconcert.
8.05 Radiotooneel.
830 Pianorecital V. Fischer.
8.2510.25 Moderne Deensche mnziek
door Omroeporkest en solisten.
10.2511.50 Dansmuziek uit rest. „Ritz'\
Langenberg, 473 M.
6 25 cn 10.40 Gramofoonpl.
1L20 Weragorkest o.l.v. Spitz.
12.20 Concert ol.v. Eysoldt
1.50 Gramofoonpl.
4.20 Deragorkest o.l.v. Buschkötter m.m.
v. II. Wolff (sopraan).
6.20 G'-amofoonpl.
6.50 „Die Holzschuh im Himmel", Kerst
spel van H. Luhmann. Regie: Haslinde.
7.50 Uit Berlijn: „Jurg Jenatscli', mu
ziekdrama van Kaminskim. m.m.v. het Om
roeporkest o.l.v. Scherchen.
9.50—11.20 Conceit.
Rome, 441 M.
8.05 Gevarieerd concert (orkest en so
listen). In de pauze: Radiotooneel. Na af
loop: Berichten.
B r u s 8 e 1, 508 en 338 M.
508 M 12.20 Gramofoonpl.
1.30 'mroepkleinorkest o.l.v. Leemans.
5.20 Omroeporkest o.lv. Walpot.
6.35 Gramofoonpl.
6.50 Ornroepkleinorkest o.l.v. Leemans
8.20 Oi -ocporkest o.l.v. Kumps m.m v.
F. Sevenats (piano.
10.3011.20 Gramofoonpl.
33b M.12.20 Ornroepkleinorkest o.l.v.
Leemans.
1.30 Gramofoonpl.
5.20 Concert o.l.v. Meulemans.
8.20 Spaansche muziek o.l.v. Walpot.
10.3011.20 G'amofoonpl.
Z e e s e n, 1635 M.
650 Fragmen.en uit het Weihnachtsora-
torium van J S. Bach o.l.v. prof. dr. G.
Schumann.
8.20 Causerie.
8.50 fer'chfon.
9,00 Kaïnernini'/ ek door Trio (klarinet,
cello, piano).
9.40 Beuchtf ii Hierna tot 11.20 Duitsche
dansmuziek 71 CO—1932, uir. Hamburg.
In verband met den veesmokkel aan
don Belgischen kant dor Zeeuwsoh-Vlaam-
scbe_ grens de douaniers- en gendarmepos-
ten in sommige gevallen zeer belangrijk
vorsterkt.
IIIIMliMIIMl
9794
FEUILLETON.
Naar het Engelsch van
ARCHIBALD MARSHALL.
(Nadruk verboden).
Er volgde, een stilte. Ze waren alle drie
ontsteld door Calthorp's gevolgtrekking.
„Welk bewijs heb je daarvoor?", vroeg
George eindelijk.
„Geen bewijs natuurlijk. Maar het is de
eenig mogelijke verklaring. Iemand kan
een voorgevoel hebben^dat hij zal sterven
in een zeker jaar, maar niemand kan zijn
leven er 15 jaar op instellen, dat het op
een bepaalden datum zal ten einde loo-
pen. Hij verwachtte ook niet vóór van
daag te sterven, zoodat bij zijn dood zijn
voorbereidingen nog niet voleindigd wa
ren. Gesteld, dat mevrouw Herbert's vei-
onderstelling juist is, dan zou hij uit het
leven gescheiden zijn op den vijf en twin
tigsten verjaardag van zijn zoon.... Zijn
lijk zou naast- dat van zijn vrouw zijn bij
gezet en hun begraafplaats vernietigd door
het inlaten van water. Dit laatste deel
van het programma had Martin Ri
chards alsnog op den vastgestelden datum
willen uitvoeren, evenals het openbaren
van de identiteit van den zoon en erfge
naam en het dezen ter hand stellen van
zijn vermogen. Het lijkt mij niet onmoge
lijk, dat we een geschreven verklaring van
Martin zullen vinden, voor het geval dat
hij verhinderd was een mondelinge explica
tie te geven.... zooals inderdaad ge
beurd is."
Opnieuw viel er een zwijgende ande
ren overdachten ernstig de door Calthorp
ontwikkelde theorie.
Ten slotte nam George het woord.
„We moeten onzen tijd niet verspillen
met onvruchtbare beschouwingen", zei hij
„er moet iets worden gedaan. Om te be
ginnen moet iedereen hier in huis weten
wat er gebeurd is. Mevrouw Herbert moet
Peggy op de hoogte brengen. Dat kan zij
beter dan ik. Wie vertelt het aan Lord
Garadoc?"
„Dat kun jij het beste doen", meende
Guy.
„Ja, dat vind ik ook", viel Bobby hem bij.
„Goed", zei George. En daarop tot Cal
thorp „Wat ben jij verder van plan,
Dick V'
„Om te beginnen onmiddellijk maatre
gelen te -nemen om het water uit de ge
heime kamer en de tunnels weg te krijgen.
We zullen Lord Caradoc moeten overtui
gen, dat het beter is, dat hij het huis voor
oen poos verlaat."
„Ik ben bang, dat hij heelemaal uit zijn
gewone doen zal zijn, als hij het nieuws
hoort", Zei George. „Ik zal maar direct
naar hem toegaan."
Lord Caradoc was inderdaad erg van
streek. De goedige kamergeleerde hield
niet van dergelijke sensationeele evenemen
ten en nog minder was hij er op gesteld,
daar van dichtbij in betrokken te wor
den. Hij stelde mevrouw Herbert dan ook
onmiddellijk een ultimatum, dat de huis
houding den volgenden dag opgebroken
moest worden.
Peggy ontving de mededeeling van haar
vader's dood en dubbel leven met een
schok van verbazing, maar met geen he
vige uitbarsting van verdriet.
„Ik heb nooi van hem leeren houden",
zei zij, toen ze 'n beetje had gehuild tegen
den schouder van mevrouw Herbert. „Maar
hij was nooit onvriendelijk tegen mij, toen
ik bij hem in Glasgow was en ik wist, dat
hij bet prettig vond mij bij zich te heb
ben."
Zij ging naar Londen met haar nieuwe
vriendenBobby Conder vergezelde hen
en George, Guy en Calthorp bleven op
Wetstones om daar hun sombere taak te
verrichten.
Heb bleek niet moeilijk het water uit de
geheime banner en de tunnels weg te krij
gen en toen het zoover was, daalden de drie
vrienden opnieuw in het gewelf af. Met
bleeke gezichten gingen zij den sinisteren
weg omlaag, die hen kort geleden bijna in
den dood had gevoerd.
Martin lag nog op de plek, waar het ge
weld van het neerstortend water hem had
neergeslagen. Er was geen enkel spoor van
lijden op zijn gezicht; integendeel, een
glans van vrede, die George en Guy er
nooit tijdens zijn leven op hadden gezien.
George stapte voorzichtig langs hem heen
naar de lichamen van de twee, die hij thans
als zijn vader en moeder was gaan be
schouwen. De beweging van het water had
hun positie veranderd en ze lagen nu dicht
bij den dooden man. die, wat zijn fouten
ook mochten zijn geweest, hen trouw ei«
naa^ beste weten gediend had. De jeugd en
de schoonheid van de vrouw was na vijfen
twintig lange jaren ontroerend goed be
waard door de wonderbaarlijke balsemkunst
van de Italianen. Diep-bewogen staarde
George naar het lieve, jonge gezicht. Hij
had zijn liefde als zoon aan een ander ge
schonken en zijn hart zei hem, dat hij dit
nooit zou betreuren. Dit- zachte en teere
wezen had z^ijn genegenheid en dankbaat-
heid méér dan verdiend
Daarop keek hij vol eerbied naar het
gezicht van zijn vader, naar het edele voor
hoofd en de strenge, rechte houding, die
van een koning der menscheneen
vorst van intellect en van manlijke schoon
heid.
Opeens voelde hij een brok in de keel
hij dacht er aan, dat Lord Caradoc en hij
tusschen de papieren van Sir Roderick de
kleine, historische studie hadden gevonden
die door de Universiteit bekroond was.
Deze ontdekking -had George toen wel wat
verwonderd, maar het feit, dat zijn studie
een onderwerp behandelde, waarin Sir
Roderick belang had gesteld, scheen een
voldoende verklaring. Maar het boekje was
apart gehouden van andere, soortgelijke
papieren en George hoopte, dat het zijn va
der genoegen had gedaan, omdat het z ij n
werk was geweest. Later zou George de
bewijzen vinden, dat Sir Roderick zijn
zoon, zooal niet voor de wereld, dan toch
wel in zijn hart, als zoodanig had erkend
De drie dooden werden opgebaard in de
kleine kapel van Wetstones en later begra
ven op het vredige kerkhof van Morthwaite
waar zij, na hun buitengewoon leven rus
ten naast de lichamen van de andere Ber
trams cn van eenige dienaren, die dat no
bele geslacht even trouw hadden gediend
als Martin.
HOOFDSTUK XXIX.
Het raadsel wordt opgelost.
Calthorp's veronderstelling, dat SirBer-
tram* jarenlang het ziekelijke voornemen
had gehad, zich op een tevoren vastgestel
den dag van het leven te berooven, werd
nooit bevestigd, maar overigens bleken
zijn vermoedens pn die van mevrouw Her-
bert, volkomen juist. On het lichaam van
Martin werden de officieele documenten
gevonden, die hetgeen hij van plam was
geweest mondeling mede te doelen, had
den moeten staven.Wat hij had willen
verklaren, was ongetwijfeld het feit, dat
het levende kind van Lady Bertram en
het doodo van mevrouw Greenfield, waren
verwisseld. Ten overvloede werd het kleine
grafje te Spoleto geopend en wat men
daarin vond, ruimde do laatste hinderpalen
uit de,n weg, om den jongeman, die altijd
bekend was geweest onder den naam
George Greenfield in rechte te doen erken
nen als den zoon van Sir Roderick Ber
tram en den erfgenaam van diens enorm
vermogen.
Het bericht van Martin's dood deed
zijn vroegere deelgenoot McDougall naai
Wetstones komen en deze verschafte in
lichtingen, welke het raadsel en allo daden
van den man, die onder twee namen hatf
geleefd, volkomen ophelderden.
Mc Dougall was een Schot van middel
baren leeftijd met een uitgedroogd gezicht
en op dc meest-onaandocnlijke wijze ver
telde hij zijn geschiedenis, die eenigszins
het eigenaardig aandeel verklaarde, dat hij
zelf in de zaak had. Want McDougall was
de eenige mensch op de Britsche eilanden,
die had geweten, dat Riehards, die kalm
ziin zaken in Glasgow dreef, en Robert
Martin, die door alle politiebeambten van
het Vereenicd Koninkrijk werd gezocht,
een en dezelfde persoon waren en hij had
geen poging gedaan om dit te verraden.
(Wordt vervolgd).
