ra. M. HOIH PLATEELl
I St. Nicolaas Geschenke i
DAMES...
H. G. i. WOLF
RELIEF
D.R.U. - EAMILLE
1 JAN DE NIE ZONEN 1
SIGARENMAGAZIJN
Specialiteit in ASSORTlMENT-
KISTEN in s§99@ Prijzen
Magazijn
'T HOEKJE
DE HAA3@„ N. mm 44 A
WERKELBJiC
VOOR ST. NICOLAAS
H. VR 0 0 M
In nuttige St. Nicolaascadeaux
L. de VRIES Haartoiraat 21 Tel. 1DG3
SINT NICOLAASCADEAUX
FIRMA ERIEJER-3LE1J3
DE l.EIDSCHE COURANT
DE DUBBELE
ST.-NICOLAAS SURPRISE
Minny stond op het station; in ongedul
dige verwachting verbeidde zij den trein,
waarmee Chris moest komen om den St.
Nicolaasavond, gezellig bij haar ouders te
vieren.
Wat zou ze wel van hem krijgen? Wat
zou de avond voor verrassingen bergen?
Haar oogen glansden verwachtingsvol en
er kwamen kleine lach-flikkeringen in, by
het herdenken van alle surprises en plage
rijen, die zij voor hem gemaakt had en die
vanavond ui het bijzijn der geheele familie
te voorschijn zouden komen.
Haar broertje Bram, stond baldadig zijn
•choenenen kapot te schoppen tegen een
stations bank.
„Bram, houdt je beenen toch eena stil",
gebood ze.
„Zeur niet", was het vriendelijke ant
woord van het jongemensch, terwijl hij er
dadelijk bijvoegde:
„Of die trein nooit komt, zeg".
„Daar is-tie, daar xs-tie", juichte Minny
met een kleur van blijdschap.
De trein stoomde puitend en blazend de
overkapping binnen; portiers werden open-
verspreiddenFzich over het perron.
Een blonde jonge een valiesje
uit het net tegenove^MMLa klom uit de
coupe. Hij liep armen van
Minny, die hem stralei^Rl^elkomde.
„Zoo meiske, ben je daar?", en hij drukte
haar innig in zijn armen.
„Hallo, Chris' een stem achter hem.
„Zoo, Bram, hoe gaat het?"
„Laat mij dat valies".... en Bram greep
naar de zwarte tasch, die Chris niet wilde
loslaten.
„Nee jongen, daar jutten veel te fijne
•pullen in, mag je met aankomen, hoor".
Geïnteresseerd tuurde Minny naar het
onschuldig uitziend handvalies. Zou de
armband er in zijn? Haar hart klopte van
vreugdige voorpret. Zij trok Chris' arm
door den hare en aan den anderen kant
haakte Bram in; zoo aanvaardden ze ge-
dneen den tocht naar huis door den kou
den winteravond.
Ze werden by aankomst luidruchtig be
groet door Minny's zuster, Suze en haar
beide ouders.
Buze trok Chris dadelijk bij een arm mee
naar binnen.
„Zeg, kan jy goed dichten?"
„Nee, heelemaal met", loog het slacht
offer.
„Och jawel, je hebt natuurlijk pracht-
gedichten voor Minny gefabriceerd, toe
help mij even?"
De huiskamer verkeerde in een ongeloof
lijke wanorde. De heete tafel was overdekt
met slordig dooreengeworpen papieren,
doosjes, touwtjes, stukjes lak, houtwol en
andere rommel. De radio zoemde jazz
muziek.
Ma, die met een verschrikt gezicht en on
navolgbare snelheid iets onder de tafel
deed verdwijnen, lachte goedig, hartelijk;
haar heele gezicht glum, de haren hingen
in slordige pieken over haar voorhoofd, ze
had haar vinger gebrand met het lakken
van een pakje en er vertoonde zich een
vuurroode plek van agitatie op haar rech
terwang.
Pa grijnsde boven zijn flauwgevallen
boordje en zat stiekum met kleine lach-
stiupjes van plezier een gedicht te fabn-
ceeren, hij transpireerde van inspanning
om de goede rijmwoorden te vinden.
Suze zat te fluisteren met Chris, die zij
een potlood in de vingers had geduwd en
die onbedaarlijk lachte over een mop, die
zij hem scheen te vertellen.
„Wat doen jullie geaeunzinnig, zeg", zei
Minny.
„Ja hoor, mag jij niet weten, blijf nu
maar éven een eind van je geliefde Chris
weg", wenkte Suze met een armbeweging.
Pa overzag met veldheersblikken de ta
fel.
„Waar is de rol touw?", vroeg hij.
Bram graaide gedienstig in de overblijf
selen van het slagveld op de tafel.
Onder een hoop papieren vond hij ein
delijk het gevraagde.
„Kom", zei Ma, „gaan jullie nou maar
hiernaast, er moet gedekt".
Bram duwde dadelijk Minny en Chris
samen op de canapé. Suze verdween met
gebeim?nnig gezicht naar boven. Pa was
nog altijd aan het dichten, wat merkbaar
was aan zijn absolute afwezigheid, als hem
iets gevraagd werd. Door de radio werden
Sint-Nicolaasversjes gezongen:
„Vol verwachting klopt ons hart,
„Wie de koek krijgt, wie de gard".
„Wat schattig", riep Bram minachtend
„Zie ginds komt de stoomboot
„Uit Spanje weer aan,
„Hij brengt ons Sint-Nicolaa-s
„Ik zie hem reeds staan.
„Wat huppelt zijn paardje
„Op dek heen en weer...."
De heele familie zong luidkeels mee.
Bram schreeuwde er om het hardst boven
uit; het was een oorverdoovend kabaal,
toen opeens de radio:
„Dames en heeren, wij vragen uw aan
dacht voor een politiebericht....
„Uit trein No. 436 is bij aankomst.... is
bij aankomst.... ontvreemd.... een zwart
leeren valies.... een zwart leeren va-
lies.... inhoudende..., een aantal kost
baarheden.... aantal kostbaarheden...
gouden ringen.... armbanden.... dasspel
den..». voor een waarde..., voor een
waarde van.... 1350.vermoede
lijk.
„O, jakkes", Minny sprong op en draai
de een ander station aan. Muziek zoemde
weer aan, op hot rythme danste zij terug
naar de canapé. Chris ving haar op in zyn
armen.
„Wat krijg ik van jou?" fluisterde zij aan
zyn oor.
„Niks hoor, een hart van marsepein
en hij drukte haar vlug een kus op de lip
pen.
Ma kondigde aan, dat do soep op tafel
9tond en mea zette zich rond don disch.
Na het eten verdween Chris met een
raadselachtig gezicht naar do gang on
scharrelde in een hoekje met zijn tasch.
Hy knipte het deksel open en toen....
vertoonde zich aan zijn blikken een inhoud,
waar hij de herkomst niet van kon door
gronden. Donker groene leeren étui's.
maar was danwaar was.... de pakjes
voor Minny en Suzeen...., hij staar
de versuft, niet begrijpend. Hij ontsloot een
étui, het glinsterde voor zyn oogen; gouden
ringen met briljanten.... maar hoe kor
dat/ Het volgendo etui bevatte gouden
armbanden
Hij werd vaal bleek, een herinnering dook
op in zijn bewustzijn.dus hij had.net
verkeerde valies natuurlijk.... ook zwart.
Ter waarde van 1350
Met een smak sloot hy het deksel.
Ma verscheen uit de kamer, lachte hem
glunder toe, maar haar lach verstarde, töen
zij zijn gezicht zag.
„Jongen, wat ia er?" vroeg zij angstig.
Chris legde zijn vinger op de lippen, be
duidde haar niets binnen te zeggen.
„Ik moet dadelijk naar het politiebu
reau", stamelde hij.
„Wat zeg je?" Ma zwom in verbazing.
„Stil, ik, kom zoo gauw mogelijk terug",
en hij liep de trap af, zijn schoonmoeder
op dezen gedenkwaardigen avond in de
grootste verwondering achterlatend.
DE SURPRISE
„Zouden we van het jaar maar niet eens
overslaan", vroeg Johanna, de getrouwde
dochter, toen ze over de viering van St.
Nicolaasavond begonnen,
„Overslaan, waarom?'* riposteerde de
zestienjarige Karei die er eer toe te vin
den geweest was of twee of drie maal
strooiavond te houden dan in het geheel
niet.
„Och, het kost weer zooveel geld in de
zen duren tijd, en danWillem en Ber
nard zijn onder dienst, 't Zal immers toch
niet zijn, zooals andere jaren
„Gekheid, Jo", besliste Papa, „*t is waar,
maar daarom kunnen we nog wel iets -be
ters doen dan met de voeten in de asch
te gaan zitten of te lamenteeren. We vie
ren den vijfden December juist als andere
jaren en zoo mogo.ijk nog een beetje beter,
want dit jaar moet iedereen maar eens uit
kijken of hij niet een blijden St. Nicolaas
kan bezorgen aan anderen, wier blijde
strooiavond wat ernstiger gevaar loopt dan
de onzen".
„Heb je misschien al iemand op het oog,
manlief", vroeg mevrouw met haar zachten
lieven glimlach.
„Anders heb jij wel iemand, die in de
termen valt, nietwaar? Nu, kom er maar
mee voor den dag, hoor. Wij, die geldelijk
al heel weinig te lijden hebben, moeten de
rijksdaalders maar wat ruim onder de
menschen brengen".
„Nu, als jelui dan eens om Bet de werk
ster willen denken, al verdient haar man
in gewone tijden voor een werkman genoeg
geld, met twaalf kinderen is er natuurlijk
geen kijk op om een stuivertje over te leg
gen voor den kwaden dag. En wat ze van
het armbestuur krijgen, daar kan ze van
'.even, maar er St. Nicolaas van houden met
haar twaalftal.... je begrijpt, hè!"
„Er zal voor gezorgd worden, hoor
vrouwlief.. Karei, ga jij maar eens met je
pet rond, maar mondje dicht tegen Bet
hoor, 't moet wezelijb een verrassing zijn,
anders is het geen St. Nicolaasfeest*'.
De col.ecte bracht, dank zij vooral de
vrijgevigheid van Papa, ruim genoeg op om
het groote gezin der arme werkster een
blijden strooiavond te bezorgen, en de oud
ste zoon nam op zich om, met raad en daad
door moeder geholpen, de surprise te ar-
rangeeren.
„Maar we behoeven voor Bet ons zelf
niet te vergeten, kinderen", hernam Papa
weer. „Dus afgesproken; we maken 'n
©ven prettig en druk St. Nicolaasfeest als
andere jaren; Johanna komt met haar
heele clubje hier, en de jongens zuilen wè
daar ginder wel het noodige sturen".
Het was vijf December.
In den ruimen, gezelligen salon der fa
milie Verdooren zat een groot gezelschap
bijeen. A-leen de zoon des huizes ontbrak
nog vanwege de zorgen voor het twaalftal
der goede Bet, waarvan hij zich met prij-
zenswaardigen ijver gekweten had.
'Eteeds waren de eerste pakjes aangeko
men. en Johanna zat een beetje triestig
't duurde maar een oogenblikje te turen
op een eau-de-cologne flacon in den vorm
van een steenen hart. Op het laatste pa
piertje dat er om heen zat, had een plaag
geest geschreven: pour remplacer, en die
woorden deden Johanna niet zonder een
beetje weemoed bedenken, dat ze van
avond voor het eerst in haar huweiijk den
St. Nicolaasavond zonder haar Willem vier
de. Maar kom, ze had immers goede be
richten van hem. Hij was gezond en had er
op aangedrongen, dat zij even prettig
strooiavond zou vieren als hij met zijn
makkers daar in de kazerne hoopte te
doen. De kinderen kwamen haar uit haar
droomerig gepeins wakker schudden. „O
moe, kijk toch eens'', riep de een.
„Een echte vliegmachine maatje", juichte
de andere en de blijdschap der kleinen
deelde zich aan haar mee. De kamer be
gon al heel aardig het ietwat rommelige
van den drukken strooiavond te vertoonen.
Johanna zat rondom in de papieren: de
tafel vóór haar lag vol met geschonken en
heerlijkheden en aardige verrassingen,
waaronder een serie foto's uit haar man»
militaire omgeving, niet de minst welkome
was.
Daar werd opnieuw gebeld. „Voor me
vrouw Johanna Verdoom", stond er op het
kleine pakje toen zij met de noodige voor
zichtigheid al de papieren, die met be
wonderenswaardig geduld aan alle kanten
vast geplakt waren, los gemaakt had, kwam
er voor den dag, een io vieren gevouwen
papiertje, zóó plat, dat er onmogelijk nog
iets in kon zitten. Teleurgesteld keken do
anderen toe, maar ze waren niet weinig
verbaasd, toen ze Johanna opeens zagen
opvliegen en met een k.eur van blijdschap
op de wangen naar de voorkamer zagen
snellen. Want al had er op dat briefje
niets anders gestaan dan: „Kijk eens even
in de voorkamer", de liefde had terstond
geraden wat voor haar te vinden was, en
echt gelukkig keerde ze het volgende oogen-
blik aan den arm van haar man in den sa
lon terug. Verbaasde uitroepen van de
eenen, een blik van verstandhouding van
papa, en toen moesten de verklaringen ko
men. „Je hebt toch pas je vier en twintig
uren gehad, Willem'*, vroeg er een. „Stil.e-
tjes weggesnapt?" informeerde de andere.
„Neen zusje, dat is me te gevaarlijk",
was het antwoord, „maar toen de majoor
een boodschap hier naar L. te doen had,
die bepaald vandaag nog gebeuren moest,
was ik er toch niet« rouwig om dat hij aan
mij dacht. Maar 't is morgen héél vroeg op,
Jo''. lachte hij, „want ik moet met de eer
ste gelegenheid weer terug, en de eersta
gaat vóór zevenen al".
„O, dat is niets'', klonk het gul. „nu ik je
vanavond maar hier heb, is alles goed.
Want een strooiavond zonder jouHier
brak ze plotseling af, begrijpend dat dia
confidenties toch wel wat al te vertrouwe
lijk waren, zelfs voor deze familiekring.
Er werd harte'ijk gelachen, maar papa
en mama wisselden een blik. d-at Willem en
Jo zoo gelukkig met elkander waren.
ENZ. ENZ.
Br eestraat
TELEF. 2828 S
RUIME KEUZE: 6|
HUISHOUDELIJKE ARTIKELEN
H Gero Zilver - Gero Zilmeta 1
H Gero Gromalca 1
Vraagt prijs v^n complete =5
H KEU KEN UITRUSTING EN H
P HET HAARDENHUshv p
K. Rapenburg 10 opgericht Heerengracht 112
Telef. 25 '89" Telet. 1549
BREESTRAAT 88
hfokJAAARSMANSSTEEG, Tel. 948
BEKIJK MET UW VERLOOFDE, MAN EN KINDEREN
ONZE ETALAGE EN U ZIET EN HOORT VAN HEN, WAT
ST. NICÖLAAS KAN GEVEN.
Bijv. Kaarten ën doozen figuurzaaggereedschap. Doozen, kis
ten, kaarten en kasten uitsluitend goed gereedschap. Roest
vrije en gewone zakmessen, Scharen, Brood- en Tafelmessen.
Schaatsen en Rolschaatsen, Strijkijzers, Schemerlampjes, Brood
roosters, Kookplaten, Theelichtje^, Electr. Klokjes, Rijwiellam
oen, Handwarmers, Staaf- en gewohc Zaklantaarns, Geldkisten
Electrische apparaten. Houtsnij, tarsu en blanke voorwerpen,
enz. enz. Meccanodoozen en vliegtuigbouwdoozen. Onderdeeten
BREESTRAAT 120
TEL, 2418 LEIDEN
ONZE SORTEER8NG BS ENORM
SIGAREN
AANSTEKERS
NU 35 CENT
Zie' onze Keuze
VAASJES
Diverse modellen
95 CENT
CACTUSPOTJES
25-30 CENT
SIGARETTEN
KOKERS
NU 35 CENT
Pijpje* 19 cL
VAPO'S
NIKKEL 1.35
V erder groote
•orteering
KRISTALSPUITEN
ZWART ZIJDE
AVOND-TASCHJE
bij on» 1.60
HEEREN-
PORTEMONNAIES
Saffiaan NU 60 ct.
Pracht Sorteering
PORTEMONNATES
goud bedrukt 50 ct.
met Tasch je, zeer
apart 1.60
MANICUUR
ETUI'e vanaf 70 ct
KAPDOOZEN
Nu 1.00
GITBANDJES
95 CENT
Brooheeren zeer
apart 50 cent
SALON LAMPJES
zeer apart
4.25
BIJ ONS EEN
KEUZE UIT RUIM
1000 BROCHES
EN COLLIERS
U WEET DAT ELKE KOOPER vanaf f 1.00 EEN FLACON LIMAJO EAU DE
COLOGNE, 90 ALC., ALS PROEF ON TVANGT! WAARDE 30 ct TOT f 2.00.
Grootste en meest uitgebreide keu ze in Geschenk-Artikelen voor Dames,
Heeren en Kinderen.
BrDadtroRiiBels
Fluitketels
Bedkruiken
Snelkokers
Messenslijpers
Tafel- en
Celdkisfen
Dessertmessen Eereedschap-
8rondmessen
kisten
Zakmessen
Llnnenscliaren
Zakscharen
(Zagen) Gereedschap-
donzen
Figuurzagen
Spijkerkisien
Tot en met 5 Dec. a s. 10% korting
op alle staalwaren (fabr. Hsrder)
MORSCHSTRAAT 2-4-6 TELEFOON 2739
een zeer groote sorteering
tegen lage prijzen. - Zie tie
Etalage bij
Goederen nu gekocht worden bewaarden op dag zelf bezorgd
KOOPT UW
BESTAANDE UIT LUXE FLACONS
EAU DE COLOGNE DOOZEN ZEEP OF
ANDERE NUTTIGE GESCHENKEN
BIJ DROGISTERIJ
NOORDEINDE 24 LEIDEN
TELEFOON 1168
