DE KERKVERVOLGING IN MEXICO
De beruchte CALLES.
Eenige jaren geleden maakten de couran
ten bijna iedren dag melding van de ver
volging der Katholieken in Mexico. De
naam van den toenmaligen president Calles
kreeg in onze ooren een zeer ongunstige
klank. Die kerkvervolging in zijn scherpste
uiting is daarna eenigszins geluwd, maar
volstrekt niet geëindigd en met evenvee!
booze ijver als te voren weren zich de kerk-
vervolgers opnieuw in Mexico.
De geschiedenis herhaalt zich. Ook nu
heeft Z. H. de Paus een encycliek gezonden
aan alle aartsbisschoppen en bisschoppen
der Mexicaansche staten, zooals de Paus
dat deed in 1926 en ook nu antwoorden de
viianden der Kerk hierop met nieuw onrecht
en scherper maatregelen.
Het is wel een diep droevig schouwspel
en aan de Kerk wordt in Mexico zeker ont
zaglijk onheil berokkent, maar wellicht
moet wellicht moet dit alles geleden wor
den om daardoor het katholicisme in Mexi
co in nieuwen stralenden luister te doen
opleven.
In elk geval wordt uit het kwade zeer dik
wijls het goede geboren en altijd weer was
het bloed der martelaren het zaad der kerk
Gezicht op Mexico City.
De bevolking, digheden en ondanks alle pognigen van del
Mexico telt ongeveer 18 millioen inwo- godsdienstlooze haters der Kerk. Maar welk
ners, die uit verschillende rassen is samen- een misdaad begaan zij daarmede. Wij
gemengd. Doch hoe vroeg de vermenging kunnen het niet beter duidelijk maken danj
ook begonnen is, er is geenszins een een- door aan te halen wat de Protestantsche
heid uitgegroeid, zooals bij de bewoners schrijver Sutherland zes jaren geleden
van de Ver. Staten. In N. Amerika werden schreef:
de Indianen volkomen terug gedrongen en „Wanneer ik iemand het geloof aan het
bijna tot uitsterven gebracht, zooda* de be- groote onbekende, dat aan de overzijde van
volking nagenoeg geheel blank is gewor- het graf ligt, ontneem, zoo beroof ik hem
SP?ui' den. I van een schat, van een troost, van een
op^oe de Kerjfen^enïodsdiensfte^ernietiln Mexico zien we een andere ontwlkke-1 krachtbron, welke hij in dit geloof gevon-
g?nEenigJiaren geleRde„ "e vervnU i «1* Daar aantal binnenrende ,m- den heeft.
i nen werden niet uitgeroeid,
f u i j onder de bevolkinc drie groepen kunnen richt is en aan hetwelk het leven zeer wei-
N^onve/ "hftT onderscheiden! nameliik Indianen" Kleurfin- nig aannemelijks biedt.
Nu zoover is het nog met. zoover zal het (Mestiezen) en Blanken (Creolen) Het eenige, wat het duistere van zijn
Wen'den°mri%i^nsThernïernfeHS De Indianen vormen pl.m. 40 procent van aardsch bestaan verlicht, wordt hem nu ge-
def Kerk tot een begeerenswaarSedoel de be™lkinR- ln vele taalgroepen geschei- welddadig ontroofd. Het mag nief meer tot
wel veter den- leven zii n0R grootendeels volgens hun zijn zoo goedhartigen Vader gaan, hem zijn
Shm 1- her ,1„» altoude gewoonten van de tijden, toen de leed niet meer in het oor fluisteren, zijn
m„ al rfrhtte'hlini iideinftfnrt Spanjaarden voor het eerst in hun land ver- raad en zijn zegen niet meer ontvangen, en
tegen de katholieke ke k en de Kölieke scher,en' 0fschoon zi' zich meer en meer dit alles slechts, omdat het den verblinden
geest el i ik h d d katholieke aan de moderne tijden beginnen aan te pas_ van haat vervulden bolsjewieken zoo be-
„Calles is een sluw man", aldus schreef se" e,n de neiging bemerkbaar wordt zich haagt"....
een Protestantseh publicist. „Hij laat de °°k ,e la,en S?lden' z,l" JU over t alge-
ïin' w! Ia 7<„n« migranten lang zoo groot niet en de India- Hier is een volk. dat in harden arbeid, in
wrklaart hebben*U na 1926 het Sn- werden niet uitgeroeid, zoodat we nu armoede en ontbering leeft, weinig onder-
De Kathedraal.
voor goed. De Paus zegt hiervan in zijn
Encycliek van 1 December 1926: „Herhaal
delijk sloegen de burgertwisten om in ker-
vervolging en de vertegenwoordigers van de
H. Stoel werden zeer vijandig behandeld en
uit het land gedreven. Na de scheiding van
Kerk en Staat had de Kerk geen rechten
meer, maar door de Grondwet van 1917
werd alles nog verscherpt zoodat de Kerk
zelfs geen rechten meer verkrijgen kon. Vol
gens die wet kan de burgerlijke overheid
haar gezag laten gelden in de uitoefening
van den eeredienst. De bedienaren \an den
godsdienst worden gelijk gesteld met ieder
ander met dit verschil evenwel dat zij gebo
ren Mexicaan moeten zijn tn dat zij het ge-
Mgr. RUIZ Y FLORES, de aartsbisschop en
pauselijk legaat, die Mexico moest verlaten.
dienst mocht doen vastgesteld om van slui
ting van kerken enz. maar niet te spreken.
Zoo werden begin Juni in Mexico alle ker
ken door de politie gesloten omdat de i arts
bisschop van Mexico niet de 150 nog aan
wezige priesters er 34 aanwees, die dan
nog maar alleen dienst zouden doen, zoo
als de wet voorschreef.
En nu heeft de H. Vader vorige week op
nieuw een encycliek uitgevaardigd, waarin
hij priesters en geloovigen troost en de ge
dragslijn aangeeft, welke zij te volgen heo-
ben.
Daarop is al het bevel gevolgd den
Aartsbisschop van Mexico,, tevens pauselijk
legaat, het land uit te zetten.
Hoe is het mogelijk?
Er zijn vele oorzaken, die deze vervolging
mogelijk gemaakt hebben. Wij zullen ze niet
alle noemen. Maar de groote fout van de
Katholieken zelf is, dat zij geen eenheid
vormen. Ook niet die Katholieken die van
goeden wille zijn en wien het geloof nog
diep in het hart zit.
Wij hebben hier menschen voor ons, die
wel hetzelfde geloof belijden, maar overi
gens, door verschil in ras en beschaving,
aaneenhangen als los zand. De dunne bevol
king, de groote afstanden en de weinige
verkeersmiddelen zijn niet bevorderlijk voor
een nauwere aaneensluiting. Bij dit alles
komt nog een belangrijke factor; het ge
brek aan ontwikkeling bij de bevolking,
Altijd onrast.
protestanten in Mexico voor het moment ™.eeP eenvoudige, vredelievende boeren. Mexico was vroeger een Spaansche be-
rnpt met r,f cnppit ,0 i0aa„ Ho ir^h«ii.i,0„ die heelemaal -
lrl hun bedrijf opgaan zitting, totdat het zich in 1810 onafhanke-
De Kleurlingen tellen eveneens pl.m. 40 verklaarde en in 1821 ook werkelijk
procent van de bevolking. Groot gewicht onafhankelijk werd, ofschoon Spanje dit
wordt gehecht aan den graad van bloedver- pas jn jg3g erkende. Het staatswezen werd
menging, waarvoor vele verschillende bena- geheel ingericht naar het model van de Ver.
mingen bestaan. Daaraan beantwoordt weer staten zoodat Mexico nu bestaat uit een
een bepaalde graad van gevoelens van federatieve bondsrepubliek van 30 staten,
eigenwaarde en trots, die bij de andere Het uitvoerend bewind berust bij den pie-
groepen weer de noodige minachting sident, die voor 6 jaar gekozen wordt. De
voorschijn roept. De Kleurlingen dringen wetgevende macht wordt uitgeoefend door
meer op f*e.n v0°rSr°n£' maar het Congres, den Senaat en de Kamer van
hebben toch nog te weinig ontwikkeling om. Afgevaardigden.
hot in p i' h h k r>ibv "ftn, vreemdelingen te kunnen missen. Zij ver-Nauwelijks had men zich van Spanje los
hll Zlrarln* Z J ÏShni® w t00nen 5tced8 660 gr°°te neiKlfl* t0t onrust gemaakt of de hevige partijschappen braken
het overgroote deel Katholiek is zoo maar en woelingen. i Jls
j'aar in jaar uit een kerkvervolging kan woe-| De Blanken, die de overige 20 procent üet werd een janeduriee striid die leidde
den, hoe de toestand daar aldus geworden'innemen, bestaan hoofdzakelijk uit Span-1 tot™'
kan zijn. En als er nog zoovele katholieken jaarden, in Mexico geboren (Creolen). ^£3Set economtsch leven er de
zijn, wier geloofsmoed en volharding ook Werkelijk onvermengde Blanken zijn er wfardoor men er meermalen
door den Paus geprezen worden, hoe het onder hen weinig, maar ook de lichtere f0'kwanrde goederen vrn de Ke™r[rvan
dan komt, dat men aan dat onrecht geen Kleurlingen worden er bij gerekend. Behal- d buitenlanders aan te tasten wat weer
voerde tot verwikkeling me5,'vreemd mol
gendheden. Niettemin zijn er onder de pre-
met rust of speelt ze tegen de Katholieken
uit, waardoor hij bereikt, dat de Protestan
ten van het naburige land hem rustig laten
voortgaan.
Maar luistert eens naar mijn voorspelling,
mijne vrienaen: zoodra hij Rome nederge-
veld zal hebben, zal zich zijn haat tegen de
overige geloofsgenootschappen keeren en
hij zal ze even ongenadiglijk bestrijden."
Hoe is het mogelijk.
Men vraagt zich af hoe het mogelijk is,
moeilijk te begrijpen en om hierin eenig in
zicht te krijgen is het noodig land en volk
nader te beschouwen,
i Het land.
Het tegenwoordige Mexico heeft een op
pervlakte van pl.m. 2 mil. K.M.2, d.i. onge
veer 60 X zoo groot als Nederland. Het
grootste deel is een hoogland, dat 1000—
2200 M. hoo, is en in het Z. steil afbreekt.
Deze steile zuidrand is bezet met meerdere
groote, werkende vulkanen, met toppen
van meer dan 5000 M. hoogte, zoodat zij
boven de sneeuwgrens uitsteken.
Aan den Oostkant van de hoogvlakte
sidenten een paar krachtige en sterk "p den
voorgrond tredende persoonlijkheden ge
weest, die energiek voor de eer en de be
langen van het land zijn opgekomen.
In 1848 ontstond er een oorlog met de
Vereenigde Staten, omdat Texas zich af
scheidde. Het koste Mexico ook nog Nieuw-
vreemdelingen, vooral Amerikanen en Duit-
schers.
Godsdienst.
De bevolking van Mexico is voor 99 pro
cent Katholiek. Het geloof is levendig, maar
niet vrij van bijgeloof en uit zich wel in
praktijken, die ons eenigszins vreemd voor
komen. Dat behoeft niet bijster te verwon
deren als men ziet naar de buitengewoneMexico en Californië.
samenstelling der bevolking, aan de nog' ln 1861 stuurde Frankrijk een leger naar
geringe ontwikkeling, aan het klein getal Mexico, Maximiliaan v. Oostenrijk werd er
priesters, dat er de zielzorg onder moeilijke keizer, het liep uit op het fusilleeren van
omstandigheden moet uitoefenen. I Maximiliaan in 1867. Daarop volgden weer
Het moet veeleer verwondering wekken, voortdurende woelingen tot Porfirio Diaz
dat vooral de eenvoudige landbouwbevol- president werd, die lange jaren met vaste
ligt een laagland; beide zijn van nature zeer king, goeddeels Indianen den godsdienst hand regeerde, zoodat orde rust en eilig-
vruchtbaar en zeer rijk aan delfstoffen. 'trouw blijven ondanks ongunstige omstan-.heid terugkeerden. Aan zijn bewind werd
een einde gemaakt door de Vereenigde Sta
ten, ontevreden, dat het niet genoeg olie
concessies kreeg. Sindsdien is het weer een
warboel in 't groot. Madero, de opvolger
van Diaz werd in 1913 vermoord. Na hem
werd Huerta president, maar deze viel niet
in den smaak van Amerika. Hij werd door
Wilson niet erkend en moest in 1914 'eeis
plaats maken voor Carranza. In 1920 kwam
Obregon aan het bestuur en in 1924 de be
ruchte Calles.
Wat er tijdens en na zijn regeering ge
beurde ligt nog versch in het geheugen.
De kerkvervolging.
De vervolging der kerk in Mexico ateert
niet sinds vandaag of gisteren. De beide
groote partijen Yorkinos en Escosesas
(eigenaardig dat deze partijen zoo genoemd
werden naar den Yorkschen en Schot -hen
ritus der Vrijmetselaars) streden ver./oed
om de heerschappij, maar beiden branJ-
schatten graag de kerkelijke goederen.
Maar vooral nadat in 1857 de Katholieke
godsdienst niet meer tot staatsgodsdienst
verklaard werd, braken er zware tijden aan
vooral voor de kloosteringen, de bisschoo-
pen werden verbannen en het getal pries
ters ging steeds achteruit.
Onder Carranza Degon de vervolging pa^
Indiaansche vrouwen in Mexico voor een Moeder-Godsbeeld.
tal niet mogen overschrijden, vastgesteld
door de wetgevers der verschillende sta
ten. Als menschen, die een zware misdaad
begaan hebben of die ontoerekenbaar ver
klaard zijn, worden zij beroofd van hun po
litieke en burgerlijke rechten. Kloosterge
loften uitspreken is niet geoorloofd; Orden
of Congregaties mogen er zelfs niet be
staan. De godsdienst mag niet uitgeoefend
worden, tenzij binnen de kerken en rnder
toezicht van de regeering. De kerken Kehoo-
ren aan den staat; de woningen van bis
schoppen en pastoors, seminaries, kloosters
hospitalen en alle inrichtingen van li fda-
digheid worden aan de Kerk onttrokken. De
kerk toch krijgt geen eigendom, van welke
zaak ook en de goederen, welke zij bezat
toen de wet uitgevaardigd werd, zijn ver
vallen aan den staat, ln huwelijksaangele
genheden heeft de kerk totaal niets meer te
zeggen. Het onderwijs is vrij, maar zoo, dat
het aan priesters en kloosterlingen niet toe
gestaan wordt scholen te stichten of te be
sturen en dat het onderwijs godsdienstloos
moet zijn.
De bisschoppen hoopten nog, dat de re
geering langzamerhand zou inzien hoeveel
nadeel er uit deze wet voortsproot voor
het volk en dat zij haar dus, terwille van
vrede en eendracht niet of zoo zacht mo
gelijk zou toepassen."
Men weet hoe wreed en onrechtvaardig
tegen priesters, kloosterlingen en Katho
lieke leeken is tekeer gegaan.
De vervolging is later weer geluwd er
werd een „modus vivendi" getroffen maar
dat is al lang weer geschonden.
En op hoevele manieren heeft men geen
onrecht gepleegd, vóór alles er voor zor
gend het volk van zijn priesters te beroo-
ven. Eerst werden de priesters niet-Mexi-
caan het land uitgewezen, dan trachtte men
een soort nationale kerk te stichten en wil
de de priesters dwingen in het huwelijk te
ireden,, dan werd het aantal priesters dat
vooral bij de Indianen, die juist de trouwste
katholieken zijn. Hierdoor worden er ver
tegenwoordigers naar Kamer en Senaat ge
stuurd, die blijkbaar niet voor hun taak
berekend zijn. Door laksheid en te weinig
vastheid van beginsel, door te weinig ont
wikkeling, door ras- en belangenstrijd, zijn
zij niet opgewassen geweest tegen den irulc
van weinige, maar vastberaden godsdienst
haters, en hebben zoo wetten gemaakt of
helpen maken, waardoor hun eigen geloof
onderdrukt wordt.
Het is van oudsher het twijfelachtig voor
recht der Kerkvervolgers geweest, om aan
hun gruweldaden en wreedheden een 'mo
gen graad van huichelarij te paren, waar
mede zij dan trachten hun geweldmaatre-
gelen in een mantel van wettigheid te hul
len. Het toppunt van huichelarij blijken wel
de kerkvervolgers te bezitten, die in Mexico
regecren.
De pas afgetreden president
ORTEZ RUBIO.
