WOENSDAG 21 SEPTEMBER 1932
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 5
BUITENLAND
ONTWAPENING
DE DUITSCHE FACILITEITSEISCH.
BEROEP VAN HOOVER
OP DUITSCHLAND.
Verdere Duitsche deelneming aan de
conferentie gewenscht.
President Hoover hééft gisteren het
volgende verklaard: Wat de persberichten
uit Parijs over de Duitsche gelijkgerech
tigdheidskwestie betreft, is de houding
der Amerikaansche regeering duidelijk:
De eenige kwestie, waarvoor ons land be
langstelling heeft, is een stapsgewijze be
perking der bewapeningen over de ge-
heele wereld. Wij behooren niet tot de
mogendheden, die het verdrag van Ver
sailles onderteekend hebben en derhalve
ook niet tot de deelhebbers aan de bepa
lingen over de Duitsche bewapeningsbe
perking. Dit is enkel en alleen een Euro-
peesche kwestie. De Vereenigde Staten
hebben steeds verklaard, dat zij daarover
niet in discussie willen treden,
Wij stellen er prijs op dat Duits oh land
pok verder deelneemt aan de ontwape
ningsconferentie, die thans voor de ge-
heele wereld zoo zeer succes belooft en
zijn medewerking tot bereiking van dit
groots doel ter beschikking stelt.
Dertien jaar lang gedwongen minder
waardigheid hebben bij het Duitsche volk
verontwaardiging moeten wekken, die nog
versterkt werd, doordat de geallieerden
hun gegeven beloften niet opvolgden.
Ten aanzien van de door de geallieerden
aangegane verplichtingen kan men de
Duitsche delegatie echter slechts één ant
woord geven, dat in overeenstemming is
niet slechts met de eer, doch ook met het
behoud der goede internationale betrek
kingen en met het doel, waarom de na
ties ter ontwapeningsconferentie zijn bij
eengekomen.
De gekoesterde verwachtingen berusten
op een belofte, die door de geallieerden is
gegeven en reeds veel te lang onvervuld
bleef. De toestand eisoht dat er hande
lend wordt ingegrepen.
De voornaamste betrokken mogendhe
den kunnen den toestand vergemakkelijken
door het afleggen van een verklaring over
haar voornemen omtrent de vervulling van
de indertijd te Versailles aangegane ver
plichtingen.
Een dergelijk optreden zou er toe kun
nen bijdragen, het Duitsche volk en de an
dere overwonnen mogendheden er van te
overtuigen, dat het lidmaatschap van den
volkenbond inderdaad gelijkheid van rech
ten, plichten en verantwoordelijkheid be-
teekent.
Het zou een definitief antwoord zijn op
den Duitsc-hen gelijkgerechtigdheidseisch en
de verklaring zou de taak der ontwape
ningsconferentie vergemakkelijken.
DE HOUDING VAN ENGELAND.
Britsch voorstel om Duitschland
moreele voldoening te geven?
De Londensche correspondent van Ha-
vas zegt te kunnen melden, dat de Brit-
sche regeering er over denkt, om aan
Duitschland moreele voldoening te geven
en binnen het kader van een ontwapenings
conferentie de militaire ongelijkheid, waar
over Duitschland zich beklaagt, uit den
weg te ruimen. Zij zou voornemens zijn,
een overeenkomst op te stellen, die voor
een bepaalden tijd, bijv. vijf jaar, in een
verlaging der bewapening voorziet. Na af1
loop van dezen tijd zou de overeenkomst
aan een herziening worden onderworpen
opdat er met inachtneming van de be
staande positie verdere verminderingen
zouden kunnen worden aangebracht.
Er wordt op gewezen, dat men door deze
vooi-zichtige methode stapsgewijze het te
genwoordige verschil tusschen het bewa-
peningspcil van de overwonnenen.».en dat
van de andere mogendheden zou verklei
nen. Voorwaarde voor deze 'procedure zou
echter zijn dat Duitschland weer aan de
ontwapeningsconferentie zou deelnemen.
Critiek op Britsche nota aan Berlijn.
In Londensche kringen schijnt men tot
de erkenning te komen, dat de nota der
Engelsche regeering een psychologische
fout is geweest waar het de Duitsche pu
blieke opinie betreft.
Immers, het was de bedoeling door de
nota het Duitschland gemakkelijker te ma
ken weer aan de onderhandelingen te Ge
neve deel te nemen, terwijl de critiek
op de Duitsche stappen juist het tegendeel
bewerkstelligt.
De Britsche instanties trachten thans
door te verwijzen naar de practische voor
stellen in het laatste deel der nota in dier
voege op de Duitsche publieke meening in
te werken, dat het weer deelnemen aan
de ontwapeningsonderhandelingen moge
lijk wordt.
Henderson komt krachtig op voor de
Duitschers.
In de „News Chronicle" wijdt de voorzit
ter der ontwapeningsconferentie, Hender
son een nieuw artikel aan den Duitschen
eisch.
Hij schrijft o.a.:
De groote teleurstelling der Duitsche de
legatie over het feit, dat men haar her
haaldelijk tot uiting gebrachte wenschen
in- slechts gebrekkige mate rekening werd
gehouden, was gedurende het eerste ge
deelte der conferentie algemeen bekend,
zoodat niemand ter ontwapeningsconferen
tie verrast was door het feit, dat deze
kwestie thans op den voorgrond werd ge
steld.
FEUILLETON.
DE DOCHTER
VAN DEN DICTATOR
ROMAN VAN EDGAR JEPSON.
Vertaald door F. van Velsen.
(Nadruk verboden).
Ï4)
„Bent u dan op het laatste oogenblik
toch nog van gedachten veranderd V' vroeg
zij met een schittering van verlangen in
haar mooie oogen.
Ik schudde ontkennend mijn hoofd.
„Neen", antwoordde ik, „dat niet. Ik kan
er niets aan veranderen, dat heb ik al her
haalde malen verzekerd. Het ligt niet in
mijn macht het plan te veranderen."
„Waarom bent udan niet tevreden?" zei
ze spottend, „als u dan toch het plan uit
voert is het maar beter dat 5t vlug gebeurt
dan is 't achter den rug."
„Daaraan dacht ik niet", antwoordde ik
rustig. „Ik ben ontevreden omdat ik u nu
minder zien zal en minder kan spreken. Er
gaat werkelijk veel goeds van u uit. U bent
kalm en rustig en in uw tegenwoordigheid
denk ik niet aan al die verkeerde dingen."
Er kwam een licht blosje op haar wan
gen en zij wendde zich van mij af. Wij ke
ken naar de ondergaande zon.
Cumberland kwam naar ons toe en
strekte zijn arm uit. „Zie je dien grooten
toren daar aan je linkerhand, die het
dichtst bij het paleis staat."
„Ja", zei ik onverschillig.
„Wij logeeren in de kamers van de bo-
ENGELAND
LIBERALE MINISTERS UIT HET
BRITSCHE KABINET?
Meeningsverschillen i. z. Ottawa.
In politieke kringen te Londen is de
laatste dagen veel gesproken over de po
sitie der vrijhandelsgezinde liberale leden
van de regeering, in verband met de re
sultaten der conferentie van Ottawa. Thans
is officieel medegedeeld, dat het onmoge
lijk is vóór 28 September een- kabinetszit
ting te houden voor een laatste bespreking
van de wettelijke maatregelen, die uit de
overeenkomsten van Ottawa voortvloeien.
Dat een dergelijke verklaring door Dow-
ningstreet wordt uitgegeven, wordt als een
belangrijke aanwijzing beschouwd van den
ernst, waarmede de mogelijkheid van af
treden der bedoelde ministers ook in de
hoogste kringen onder de oogen wordt ge
zien. Een verklaring van Herbert Samuel
en zijn liberale collega's in de regeering
aangaande hun toekomstige houding wordt
eerst na 28 September verwacht.
NIEUWE ONLUSTEN TE BIRKENHEAD
Vier en veertig arrestaties.
Te Birkenhead is het opnieuw tot com
munistische onlusten gekomen. Hoewel de
politie met honderd man versterkt was,
vormden zich reeds om zes uur 's morgens
groote samenscholingen. De menigte plun
derde de winkels en sloeg de ruiten stuk.
De politie werd met flesschen en steenen
gebombardeerd, zoodat zij met stokken
moest chargeeren. Vier en veertig perso
nen, o.w. een der communistische leiders,
werden gearresteerd. Tegen acht uur
's morgens was de rust vrijwel hersteld. De
straten in de wijken, waar de onlusten
hadden plaats gegrepen, leverden een too-
neel van verwoesting op. Zij zijn bedekt
met glasscherven en etalagevoorwerpen.
Uit Liverpool zijn 120 agenten te voet en
12 bereden agenten te Birkenhead aange
komen.
BRITSCH-INDIE
GANDHI'S HONGERKUUR.
Zijn laatste maaltijd.
Gistermiddag om 12 uur is, zooals ge
meld, Gandhi, die nog steeds in de gevan
genis vertoeft, met vasten begonnen, hoe
wel uit alle deelen van het land een be
roep op hem was gedaan, om van de hon
gerstaking af te zien.
venste verdieping. De prins geeft ons die
apartementen altijd, omdat, volgens zijn
oordeel, frissche lucht goed is voor Emma".
„Zoo", zei ik gerekt.. „Zoo zoo".
„En zie je die kleine uitwas daar boven
tegen den rechterhoek van den grooten to
ren V'
„Ja".
„Daar worden de kroonjuweelen be
waard
„Zoozei ik norsch.
Emma verwijderde zich en ging de ka
juitstrap af.
„Daar zal weer wat voor u op zitten aan
het diner", zei ik, „waarom was het ook
noodig, dat u met zooveel geestdrift over
die juweelen begon."
Hij keek mij beteuterd aan. Zooiets had
hij van mij zeker niet verwacht. Ik ging
naar beneden om mij te kleeden.
XV.
Kennismaking met den prins.
Op ongeveer honderdvijftig meter van
de kade ging de „Snowdrop" voor anker.
Kleine bootjes manoeuvreerden om ons
heen, havenbeambten kwamen aan boord
om onze passen en de lading te inspectee-
ren, doch nog vóór wij aan tafel gingen
waren alle formaliteiten achter den rug.
Het diner verliep voor Cumberland wer
kelijk in de alleronaangenaamste stemming
Emma snauwde hem vreeselijk af en toen
hij bemerkte, dat ik niet tot praten ge
neigd was dien avond, verviel hij in een
somber neerslachtig zwijgen. De vriende
lijke glimlaohtjes van Emma. die voor mij
bestemd waren, monterden mij wel op
maar ik was toch te zeer vervuld van de
aanstaande scheiding tusschen ons beiden,
Even vóór twaalven gebruikte de mahat-
ma zijn laatsten maaltijd van den dag, be
staande uit bruinbrood, dadels in water
geweekt, tomaten, sinaasappelen en ge
stremde melk. Met bevende handen reikte
Gandhi's secretaris, Madeo Desai, daarop
den gebruikelijken drank aan, bestaande
uit citroensap met wat soda, waarna de ma-
hatma mededeelde, dat zijn vasten was be
gonnen. Te zamen met Desai begon hij ver
volgens te bidden.
Gandhi heeft eergisteren nog verschil
lende Hindoe-leiders, o.w. afgevaardigden
van de paria's, ontvangen, doch voor gis
teren had de geneesheer alle bezoeken ver
boden. De mahatma had in vrijheid gesteld
kunnen worden, maar de Britsch-Indische
regeering had zekere voorwaarden gesteld.
Gandhi zou zijn intrek moeten nemen in
een particulier huis, waaruit hij zich niet
mocht verwijderen en had van vele Hin
does aanbiedingen ontvangen, om in hun
huis te vertoeven. Hij weigerde echter de
gevangenis te verlaten en de voorwaarden
van de regeering te aanvaarden en deze
is niet van plan hem te dwingen uit de
gevangenis te vertrekken.
Op het laatste oogenblik is nog getracht
tijdens een conferentie tussohen pandit Ma-
lavija en dr. Ambedkar, den leider der pa
ria's, een accoord te verkrijgen over de
regeling van het kiesrecht voor laatstge
noemden, in welk geval Gandhi niet tot
de hongerstaking zou zijn overgegaan, doch
die pogingen zijn mislukt.
In Ahmedabad heeft een poging, om pa
ria's toe te laten tot de Hindoe-tempels,
tot wanordelijkheden geleid. Leden van de
Hindoe-secte, de orthodoxe Jains, posteer
den zich voor een der tempels en beletten
den paria's den tempel binnen te gaan. De
politie moest de menigte, die voor het ge
bouw betoogde, uiteenjagen.
BUITENL. BERICHTEN.
CHOLERA-EPIDEMIE IN CHINA
Reeds 2500 dooden.
Volgens berichten uit Peking is in de streek
van Tsjangtsjoe een ernstige cholera-epidemie
uitgebroken. De ziekte heeft tot dusver in 160
dorpen gewoed en reeds 2500 dooden ge-
cischt.
ERNSTIG ONGELUK IN EEN
CHEMISCHE FABRIEK.
Drie arbeiders, die bezig waren een distil
leerketel in een chemische fabriek te Boeda
pest te reinigen, werden door de achtergeble
ven gassen bedwelmd en zijn aan de gevol
gen overleden.
MIJNONGELUK NABIJ AKEN.
In een der mijnen van Kohlscheid (distr.
Aken) zijn Maandag drie mijnwerkers bedol
ven, doordat een gedeelte van een nieuwe
gang instortte. Een der werklieden werd op
slag gedood, de tweede-stierf korten tijd na
zijn overbenging naar het ziekenhuis en de
derde is levensgevaarlijk gewond.
INVAL IN EEN FABRIEKSKANTOOR
Volgens een bericht van „El Mati" hebben
acht met revolvers gewapende individuen een
inval gedaan in het kantoor van een groote
fabriek te Barcelona. Zij bedreigden den por
tier en employé's met hun wapens en ver
trokken met een buit van 30.000 peseta's.
De Spaansche schatvinders zijn weer doende.
De Spaansche schatvinders zijn weer aan 't
werk. Ditmaal wordt in de brieven, die met
een cyclostyl verveelvuldigd zijn, aangegeven,
dat een vermogen van Mk. 300.000 bij een
Duitsche bank gedeponeerd is, dat verkregen
kan worden, indien de ontvanger van den
brief naar Spanje komt en een bedrag van
5.700 Mk. voor gerechtskosten betaalt.
Daarvoor zal hij dan het deposito-bewijs be
komen met de noodige documenten, om in
Duitschland het bedrag te innen.
Een leprageval.
Naar eerst thans bekend is geworden werd
Zondag j.l. in het ziekenhuis te Heinrichswalde
in Oost-Pruisen een vrouw opgenomen, die
lijdende was aan lepra. De vrouw die in een
dan dat ik vroolijk of zelfs maar opgewekt
had kunnen zijn.
Spoedig ging ik, onder voorwendsel dat
het in het salon nog al benauwd was, naar
het dek, waaj-heen 'zij mij volgde. Wij
wandelden samen op en neer maar het ge
sprek vlotte slecht. Cumberland kwam na
eenigen tijd ook naar boven en stelde voor
een kaartje te leggen. Ik had daar echter
geen lust in. Hij knorde wat binnensmonds
en ging een praatje maken met den kapi
tein.
,.lk veronderstel, dat u zich ten paleize
wel zult amuseeren", zei ik. Er klonk eenige
ironie in mijn stem. „Men zegt dat de
prins steeds een aangenaam gezelschap om
zich heen heeft."
„Ja, het is er steeds heel pleizierig
verleden jaar tenminste', antwoordde Em
ma. „Nu heeft het voor mij geen beko
ring. De menschen die er steeds zijn ken ik
eigenlijk onvoldoende, maar er heerscht al
tijd een aangename sfeer"
„Uw tegenwordigheid zal daartoe niet
weinig bijdragen."
„Het schijnt dat mijn tegenwoordigheid
u vanavond niet bijster aangenaam is...."
zei zij en keek mij van ter zijde aan.
„Ik ben mistroostig, omdat de prettige
dagen ten einde zijn. Ik blijf nu weer aan
mijzelf overgelaten en dat stemt mij som
ber. Hoe is de prins V' vroeg ik opeens.
„Heel aardig", antwoordde zij, maar ik
kon uit den toon waarop zij dit zei wel
opmaken, dat hij haar overigens onverschil
lig liet. Dat stelde mij althans eenigermate
gerust. Dat zij feitelijk verkapt medewerkte
aan het plan van haar vader scheen zij
niet te weten. „Waarom zouden uw pret
tige dagen plotseling ten einde zijn 1" ver
volgde zij.
UIT DE RADIO-WERELD
Programma's voor Donderdag 22 Sept.
Huizen, 296 M.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonplaten.
10.15 Ziekendienst.
10.45 Gramofoonplaten.
11.3012.00 Godsd. halfuurtje.
12.15 Orkestconcert.
2.00 Handwerkcursus.
3.003.30 Vrouwenhalfuur.
4.00 Ziekenuur.
5.00 Cursus handenarbeid voor de jeugd
5.45 Orgelconcert door Dick van Wilgen
burg.
6.45 Knipcursus.
7.00 Declamatie door H. Feenstra.
7.45 Ned. Ohr. Persbureau.
8.00 N. C. R. V.-kleinorkest o. 1. v. P. v.
d. Hurk, o.a. Suite, Schein.
8.45 Causerie door Dr. J. Riemens.
9.15 Gramofoonplaten.
10.15 Vervolg N. C. R. V.-kleinorkest,
a. Fant. „Die Verkaufte Braut", Smetana.
ca. 10.00 Vaz Dias.
11.0011.30 Gramofoonplaten.
Hilversum, 1875 M.
(Uitsluitend A. V. R. O.-uitz.)
8.00 Gramofoonplaten.
9.00 A. V. R. O.-kleinorkest o. 1. v. N.
Treep.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonplaten.
11.00 Kookpraatje.
11.30 Pianorecital door Ali Hügel.
12.002.00 A. V. R. O.-kamerorkest o. 1.
v. L. Schmidt.
2.15 Gramofoonplaten.
2.30 Kamermuziek door het A. V. R. O.
kwartet.
3.00 Graofoonplaten.
4.00 Ziekenuur.
5.00 Radio-kinderkoorzang o. 1. v. J.
Hamel.
5.30 Kovacs Lajos en zijn orkest; refrein-
zang: Bob Scholte.
6.30 Sportpraatje H. Hollander.
7.008.00 Kovacs Lajos en zijn orkest,
m. m. v. May June (zang en piano).
8.00 Gramofoonplaten.
8.15 Uit het Concertgebouw te Amster
dam A. V. R. O.-concert door het Con
certgebouworkest o. 1. v. Emmerich Kalman
Werken van Kalman, m. m. v. Vera
Schwarz (sopraan) en Hans Fidesser (te
nor), o.a. „Faschingsistfee"; „Zigeunerpri
mas"; „Zirkusprinzessin" en „Grafin Ma-
ritza". In de pauze: Gramofoonplaten.
10.30 Vaz Dias.
10.4512.00 Gramofoonplaten.
Daventry, 1554 M.
10.35 Morgenwding.
10.50 Tijdsein en berichten.
11.05 Lezing.
12.20 Orgelspel E. O.'Henry.
1.20 Shepherd'6 'Bush Paviljoenorkest.
2.202.50' Concert J. Snowden (piano).
eenzaam, vervallen huisje in de nabijheid van
Heinrichswalde woonde, ging weinig of niet
met andere menschen om, daar zij geestelijk
niet geheel normaal is. Volgens de verklarin
gen van de oude vrouw lijdt zij al 32 jaar
aan deze huidziekte. Alle maatregelen zijn
genomen om uitbreiding van deze gevaarlijke
ziekte tegen te gaan.
KULTURKAMPF IN JOEGO-SLAVIE.
Uit Joego-SIavië komen in den laatsten tijd
steeds nieuwe verontrustende berichten binnen
over terroristische daden, door de Joego-Sla-
vische politie gepleegd op deelnemers aan
katholieke geloofsmanifeslaties.
Indertijd maakten wij reeds melding van een
overval der politie op een processie tijdens
het Eucharistisch congres te Ragusa waarbij
eenige kinderen werdén gedood.
Thans meldt Kipa uit Belgrado, dat in
Szrinjinin twee „becic", die tijdens een pro
cessie een kerkvaan, met een afbeelding van
het H. Hart droegen, door de politie werden
doodgeschoten.
In Bramijic vermoordden politiemannen
Plotseling drong een geroep tot ons door.
Er was beweging in de buurt van do
„Snowdrop", ik hoorde Cumberland roe
pen, dat de trap moest worden uitgezet.
„De prins", zei Emma kalm.
Ik deed moeite om geen leelijk woord tc
zeggen en ging," wat achteraf, in eefi dek-
stoel zitten.
Het gerammel der kettingen klonk in de
stille avondlucht, men liet de trap zakken.
Stemmen stegen omhoog en eenige oogen-
blikken later verscheen Cumberland in ge
zelschap van twee heeren.
Ik stond op. Een van de twee heeren liep
onmiddellijk op Emma toe, greep onstuimig
haar beide handen en kuste deze. Zij
scheen er verlegen onder te worden. Zijn
optreden had haar waarschijnlijk verrast,
Ik voelde mij in elk geval zeer onaange
naam getroffen door deze scène.
„Sta me toe", zei Cumberland met eeni
ge plechtigheid, ,,u mijn vriend, mijnheer
Hulston voor te stellen, hoogheid."
Ik maakte een buiging en de prins keek
mij aan met iets vijandigs in zijn sluwe
oogen.
„Mijnheer Hulston, graaf d'Estorges",
zei Cumberland den ander aanwijzende. Ik
knikte.
Wij namens plaats en de prins begon on
middellijk te vertellen van zijn ontmoeting
met Emma in Parijs. De winter was hem
lang gevallen, zei hij vleierig, omdat hij
voortdurend met groot verlangen naar haar
bezoek had uitgezien. Het scheen dat mijn
tegenwoordigheid hem niet op zijn gemak
stelde want weer keek hij mij aan met dien
picenaardigen vijandigen blik. Ik gedroeg
mij onverschillig en deed alsof niemand der
J aanwezigen mij bijzonder interesseerde. Ik
achtte het raadzaam op mijn hoede te blij-
3.20 Vesper I
4.05 BBC-dansorkest o. 1. v. H. Hall.
4.50 Sohofcsoh Studio-orkest o. 1. v. G.
Daines.
5.35 Kinderuur.
6.20 Berichten.
6.50 Gramofoonplaten.
7.10, 7.40 en 7.50 Lezingen.
8.20 Promenadeconcert (Haydn en Mo
zart) uit de Queen's Hall. BBC-orkost en i
solisten o. 1. v. Sir Henry Wood, o.a. Sym
phonic 83 in g ld. t„ Haydn en uit „Figaros
Hoohzeit", Mozart.
10.00 Berichten en lezing.
10.35 „The fall of the Houss of Usher",
van Creswell en B. Burnham.
1.1012.20 Dansmuziek door het BBC-
dansorkest o .1 .v. Henry Halle.
„R a d i o-P a r i s", 1725 M.
8.05, 12.50 en 7.35 Gramofoonplaten.
8.20 Historisch hoorspel „Le Procés de
Louis XVI".
10.20 Gramofoonmuziek, oa. Tod und
Verklarung", R. Strauss.
Kalundborg, 1153 M.
12.202.20 Concert uit rest. „Wivex".
3.205.20 Radio-harmonieorkest en so
listen o. 1. v. Gröndahl.
8.30 Radio Symphonieorkost o. 1. v. Prof.
N. Malko, m. m. v. Tossy Spiwakowsky
(viool), o. a. 3de satz ut de Pathetische
Symphonic, Tsohaikowsky en Vioolconcert
D. gr. t. op. 35, dito.
10.5012.50 Dansmuziek uit rest. Wivex.
Langenberg, 473 M. J
7.258.20 Concert uit Frankfurt.
12.20 Gramofoonplaten.
1.202.50 Concert o. 1. v. Eysoldt!
5.206.35 Concert o. 1. v. Wolf.
7.20 Uitzending ten bate der werkloozen
8.30 Werag-kleinorkest o. 1. v. Eysoldt,
o. a. uit „Undine", Lortzing en „De Pro
feet", Meyerbeer.
10.4012.20 Concert o. 1. v. Wolf.
Rome 441 tn.
9.05 Concert en radio-tooneel, o. a. uit
„Louise", Charpentier en „Les deux Pier
rots", oomedie van E. Rostand.
Brussel. 508 eo 338 M.
508 meter:
5.20 Massenetooncert o. 1. v. A. Meule-
mans.
8.20 Concert o. 1. v. Walpot, m. m. van
Rubeau (tenor), o.a. uit „Dédé", Christiné
en Ouv. „Dichter und Bauer", Suppé.
10.3011.20 Gramofoonplatenconcert.
338 meter:
5.20 Concert o. 1. van Walpot.
8.20 Uitzending uit Malines (Katholie
ke Radiodag).
Z e e s e n, 1635 M.
8.20 „Othello" of „De moor van Vene
tië", van William Shakespeare.
9.50 Concert o. 1. v. Bruna Seidler-Win-
kler.
10.3512.20 Dansmuziek uit Weenen.
een 13-jarig knaapje, dat een kerkvaandel
droeg.
Een 16-jarig meisje moest haar arm laten
amputeeren, wijl haar schouder door een slag
met een geweerkolf geheel verbrijzeld was.
Vele deelnemers aan de processie werden
door bajonetsteken gewond.
Toen de bisschop van Spalato tegen deze
onmenschelijke daden protesteerde werd hij
met geweld van wapenen tot zwijgen gebracht.
In de Skoepsjina werd de regeering reeds
tweemaal wegens deze ongehoorde voorval
len geïnterpelleerd. Zij achtte het echter niet
noodig op de desbetreffende interpellaties te
antwoorden en verbood den bladen, over deze
incidenten te schrijven.
De „Jutarniji List", die het desniettemin
waagde de terroristische daden le vermelden,
werd terstond in beslag genomen.
Bij deze gelegenheid mag ook wel eens ge
wezen worden op de ondragelijke houding der
politie tegenover den Kroatenleider, mgr. Ko-
roszek en andere vooraanstaande Kroaten,
wefke zij als boosdoeners overal op den voet
volgt.
venen in geen geval te laten blijken dat
ik hem wantrouwde.
Het gesprek ging vervolgens over de ge
noegens van ons zeereisje en over het aan
zienlijk verlies dat Cumberland in Monte-
Garlo te boeken kreeg.
De prins jerimieerde naar aanleiding
daarvan, over de zorgen voor zijn hofhou
ding en de moeilijkheden die hij bij het be
stuur daarvan ondervond. Het scheen zijn
bedoeling te zijn om de belangstelling van
Emma daardoor te trekken. Hij maakte den
indruk van een onevenwichtig man met
weinig karaktervastheid. Volgens de praat
jes die in de wereld de rondo deden nam
hij het leven nog al luchtig op en leefde
op veel royaler voet dan zijn financiecle
positie eigenlijk toeliet.
Zijn uilerlijk was niet aantrekkelijk. Hij
had zwart haar en diep-donkere oogen,
waarin iels droomerigs lag. Zijn lippen wa
ren dik en slecht gevormd. Zijn geheel®
verschijning maakte een indruk van loom
heid hoewel hij druk gesticuleerde als hij
sprak zooals alle zuiderlingen.
Nu en dan liep het gesprek over per
sonen, die aan het hof verkeerden en die
ik niet kende. In die oogenblikken had ik
voldoende gelegenheid om zijne hoogheid
goed op te nemen en spoedig bemerkte
ik dat hij meer dan gewone aandacht had
voor Emma. Dat hinderde haar, want zij
schoof onrustig op haar stoel heen en weer.
Toen de prins haar weer een van zijn com
plimentjes maakte, zag ik Cumberland
breed lachen. Hij verkneukelde er zich in,
dat zijn dochter nog zooveel aantrekkings
kracht op den prins bleek te bezitten, wat
voor de uitvoering van zijn plannen natuur
lijk zeer bevorderlijk was.
(Wordt vervolgd).
