JONGELUI
WOENSDAG 24 AUGUSTUS 1932
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 8
GEMENGDE BERICHTEN
UIT DEN TREIN GEVALLEN.
Aan de gevolgen overleden.
Gisterenmiddag te ongeveer 1 uur 15 is
op de spoorlijn tusschen De Klomp en hal
te Heuvelschesteeg, onder de gemeente
Amerongen, een man van middelbaren leef
tijd uit den trein gevallen.
De machinist, waarschijnlijk gewaar
schuwd, stopte en reed onmiddelijk terug
naar de plaats waar de man was gevallen.
Een geneesheer, die toevallig in den trein
zat, kon bij het slachtoffer niet andere dan
den dood, tengevolge van een sohedelfrac-
tuur, conistateeren. De man bleek te zijn de
schipper W. van Sohaik te Rotterdam. De
trein, welke van Arnhem kwam, had een
kwartier vertraging.
Doodelijke val.
De echtgenoote M., wonende in de Ha-
kert-kolonie te Heerlen, had het ongeluk in
haar woning van de keldertrap te vallen.
Zij kwam op haar hoofd terecht en overleed
spoedig. Zij laat haar man met zes kleine
kinderen achter.
MUUR VAN EEN CAF6 INGEREDEN.
Aan het Winschoterdiep in de gemeente
Noorddijk is gistermorgen een auto, die een
vrachtauto wilde passeeren, welke juist
voor een wielrijder uitweek, in botsing met
een der langs den weg geplaatste palen
gekomen. De as van den wagen werd door
den paal gegrepen met het gevolg, dat de
auto omsloeg en met de vrachtauto samen
tegen den muur van het café, tevens bak
kerij van den heer A. Schipper terecht
kwam. De vrachtauto werd zwaar bescha
digd; de personenauto eveneens. De muur
van het café werd geheel ingedrukt. De
bestuurders van de beide auto's kwamen
er goed af. De wielrijder Buning werd ech
ter het slachtoffer van het ongeluk: hij is
in het Academisch Ziekenhuis te Gronin
gen opgenomen met een wervelfractuur.
Verdronken.
In de rivier de Rijn onder de gemeente
Huissen bij Arnhem is bij het zwemmen
verdronken, de 19-jarige steenoven-arbei
der W. Perfors uit Westervoort. Het lijk
is opgevischt.
Bloedvergiftiging.
Een 17-jarige jongen te Nieuwe Niedorp
had aen het acterhoofd een klein puistje
opengekrabt, waardoor bloedvergiftiging
is ontstaan. Na een paar dagen van zwaar
lijden is de jongeman thans overleden.
MET
H.B.S., GYM. of U.L.O.
g met een onzer bekende Speciaal-
opleidingen kunt ge OOK NU Uw di-
ploma productief maken! 12 Sept.
aanv. cursussen: Privé Secretaresse.
Boekhouder-Correspondent(e), Steno-
typist(e). Vr. gr. broch. en prosp.
I STERK VERLAAGDE LESGELDEN.
Inachr.dag.lNST.P0NT,BREESTR.58a
DE FABRIEKSBRAND TE BUSSUM.
Zooals reeds gemeld is gistermorgen om
half tien brand ontstaan in het fabrieksge
bouw van de N.V. Hollandsche huiden- en
leermaatschappij aan den Huizerweg te
Bussum. In een oogenblik stond de geheeie
bovenverdieping van het voorgebouw langs
den Huizerweg, waar de droogkamers zijn
ingericht, in lichtelaaie. Bij aankomst van
de motorspuiten van de vrijwillige brand
weer was het dak reeds over de volle leng
te ingestort. Om 10 uur was men den brand
vrijwel meester. De bovenverdieping was
toen geheel uitgebrand. De voorraden in de
gelijkvloersche verdieping zullen waar
schijnlijk alleen waterschade hebben gekre
gen. Voor een deel zijn deze door de werk
lieden in veiligheid gebracht. De achter
gebouwen en inventaris zijn op beurspolis
verzekerd.
Bussum juicht om de vernieti
ging van den stankverspreider!
Heel Bussum juicht over het in vlammen
opgaan van de leerfabriek aan den Huizer
weg, welke juist in de achterliggende pe
riode haar reputatie van stankverspreider
weerzinwekkend hoog gehouden heeft, aldus
lezen we in het „Hbld.". Deze feitelijk in
de bebouwde kom ontoelaatbare industrie
dankt haar ontstaan aan de door de ge
meente Hilversum veertig jaar geleden ver
leende bouwvergunning. Destijds behoorde
dit gedeelte van Bussum nog tot het Hil-
versumsche grondgebied. En daar zag men
er geen bezwaar in om tegen de grens van
Bussum de daar niet gedulde fabriek te
doen stichten. Den tegenwoordigen vorm,
den langen witten gevel aan den Huizer
weg, had het gebouw sedert 1906
Om half elf stonden van het -voorgebouw
de naakte muren nog slechts overeind, doch
tot half twaalf bleef de brandweer water
geven. Daarna is men bezig geweest met
de gevaar opleverende gedeelten van den
voorgevel omlaag te halen.
De oorzaak.
Omtrent de oorzaak vernemen wij nog,
dat waarschijnlijk twee jongens, belast met
het schoonmaken van een paar vellen leer,
waarvoor benzine gebruikt werd, hebben
gerookt op den droogzolder. Dadelijk toen
om half tien de schaft intrad, werd het vuur
geconstateerd.
Van de directie vernemen wij, dat het op
beurspolis verzekerde bedrag nog niet lang
geleden is verlaagd, met het oog op de ge
daalde waarde der voorraden. Voor een
deel droeg de Mij. zelf het brandrisico. De
aanbieding, welke veertien dagen geleden
besproken is, om een bedrijfsschadeverze
kering te sluiten, had de directie in beraad
gehouden. Het bedrijf ligt volkomen lam
geslagen. De aflevering van goederen kan
slechts gedeeltelijk voortgaan. De fabriek
heeft een kleine twintig man personeel.
Het is zeer de vraag of de gemeente Bus
sum het opbouwen zal toestaan, aangezien
de fabriek ver buiten de rooilijn ligt.
Brand in een wolienstoffenfabriek te
Tilburg.
Gisternacht qmstreeks 2 uur werd brand
ontdekt in een pand behoorend tot en ge
legen achter de wolienstoffenfabriek van de
fa. S. de Cock aan het Goirke te Tilburg.
Het in het gebouw opgeslagen molenvet en
twee ontploffende oliereservoirs ontwikkel
den een geweldige rookmassa, zoodat de
vele nieuwsgierigen, die kwamen toege
stroomd, aanvankelijk dachten, dat de ge
heeie fabriek in vlammen stond. De brand
weer had veel last van den rook, doch wist
spoedig het vuur te bedwingen. Er werd
weinig schade aangericht.
ONVEILIG OSS.
Geen kippenhouder kan rustig slapen.
Gevolg: Geverfde kippen. Een Verdachte
aangehouden.
Den laats ten tijd neemt de onveiligheid
te Oss en omgeving weer in zeer sterke
mate toe. Diefstallen en inbraken zijn niet
alleen te Oss, doch ook te Berghem, Nistel-
rode en Heesch aan de orde van den dag.
Vooral op kippen hebben de dieven het ge
munt. Ten einde diefstal te voorkomen gin
gen de kippenhouders ertoe over kim die
ren met verf te merken, doch- dit bleef zon
der resultaat.
In den nacht van Maandag op Dinsdag
ontdekten twee politiemannen, die in het
Sohaiksoheveld te Qss surveilleerden, twee
mannen, die zich verdacht gedroegen en bij
de nadering van de politie de vlucht na
men. De politie achtervolgde hen, waarbij
zij verscheidene revolverschoten loste. De
vluchtingen wisten evenwel in de duister
nis te ontkomen. Een van hen werd herkend
Een aantal kippen en een partij paarden
tuig, dat de dieven hadden weggeworpen,
werden door de politie in beslag genomen!
Gistermorgen trof de inspecteur van politie
den herkenden man in een café te Oss aan.
Hij ging direct tot de arrestatie over. In
middels was ook gebleken, dat in de naoht
was ingebroken bij de weduwe Van Erp
in de Bagijnenstraat te Oss. Ook van deze
inbraak wordt de aangehoudene, een be
rucht individu, die reeds herhaa-ldelijk ver
oordeeld werd, verdacht. „Hbld."
NACHTELIJK BEZOEK IN EEN
GRAALHU IS.
Aan den Hoogewe.g in de Watergraafs
meer staat een clubhuis van de Graal,
waarin een aantal leden gisternacht eendge
spannende minuten hebben beleefd. Tegen
drie uur in het holle van den nacht, schrik
te de directie wakker, door gestommel in
haar kamer.
Toen zij opkeek zag zij een man van flink
postuur bij haar bed staan, die door het
open raam naar binnen geklommen was.
Onmiddelijk schoot door haar gedachte:
inbrekers, waarop zij den indringer kort
mededeelde :„ga maar gauw weg, er is hier
toch niets te halen", om vervolgens om hulp
te gaan roe-pen. De overige bewoonsters
stemden hiermede in, waarop de man ijlings
de beenen nam en door de voordeur ont
snapte. Even later hoorden de bewoonsters
een aut-c in snelle vaart wegrijden. De in
breker is via het dak en een platje in de
kamer van de directrice binnengedrogen.
Hoe hij echter op het dak kwam is nog een
raadsel. De politie he-eft de zaak in onder-
UIT DE RADIO-WERELD
De morgen na den vorigen avond.
„Nu denk ik deal geheelen naoht, dat ik
hoofdpijn heb, maar nu zie ik, dat het mijn
.pksteroogen geweest zijn."
Programma's voor Donderag 25 Augustus.
Huizen, 296 M.
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00-12.00
KRO. Hierna NCRV.
10.45 Gramofoonpl.
11.30 Godsd. halfuurtje.
12.15 Orkestconcert.
2.00 Gramofoonpl.
3.003.30 Vrouwenhalfuurtje,
4.00 Ziekenuurtje.
5.00 Cursus handenarbeid voor de jeugd.
5.45 Zang door Marcus Plooyer (tenor)
m.m.v. W. v. Wilgenburg (piano).
6.45 Knipcursus.
7.00 Leger des Heilspraatje.
7.45 Ned. Ghr. Persbureau.
8.00 Chr. Gem. Zangver. „Looft den
Heer", o.l.v. K. ter Heide en Ohr. Mniziek-
vereen. „Wilhelmina", o.l.v. J. v. Veen.
O.a. uit „Elias", Mendelssohn, en suite „La
Verbena", Lacóme e.a.
9.00 Causerie ca, 10.00 Vaz Dias.
10.3011.30 Gramofoonpl.
Hilversum, 1 8 7 5 M.
8.00 Gramofoonpl.
9.00AVRO-Kamerorkest o.l.v. L. Schmidt
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonpl.
10.30 Concert, Jo Juda (viool), Oh.
Bergmann (piano).
11.00 Voorlezen door mevr. M. Emeis
van Buuren.
11.30 Vervolg concert.
12-002.00 Kovacs La-jos en zijn orkest.
Refreinzang: Bob Soholte.
2.15 Concert. Rie Dys-Ochel (alt) en J.
de Vente (fluit). Begel.: Egb. Veen.
3.00 Gramofoonpl.
4.00 Ziekenuur.
5.00 Max Tak: Het Jazz.
5.30 Orgelconcert Pierre Palla m.m.v.
Albert de Booy (zang).
6.30 Sportpraatje H. Hollander.
7.00 Vervolg orgelconcert.
7.30 Vioolrecital door Boris Lensky. A.d.
vleugel: Egb. Veen.
8.00 Gramofoonpl.
9.00 Omroeporkest o.l.v. N. Treep. Oude
muziek.
9.30 Omroeporkest o.l.v. N. Treep en
de „3 Brüder Nehring (xylofoon). 0.a.
Oüv. „Si jétais roi", Adam.
10.00 Vaz Dias.
10.10 Vervolg concert. O.a. fragm. uit
„De Barbier van Sevilla", Rossini.
11.3012.00 Gramofoonpl.
Daventry, 1554 M.
10.35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsein, berichten.
12.20 Orgelspel E. O'Henry.
1.20 Religieuse uitzending.
1.55 Shepherd Bush's Paviljoen-orkest.
2.202.50 Concert, M. Frederick (viool)
en E. Tidmarsh (piano).
3,20 Kerkdienst.
4.20 Verslag van de Hondenrennen te
Rydal.
5.35 Kinderuur.
6.20 Berichten.
6.50 Beethoven's liederen door G. Par
ker (bariton).
7.10 en 7.40 Lezingen.
7.50 BBC-orkest o.l.v. Edw. Clark. O.a.
Eine kleine Nachtmusik, Mozart.
8.45 „Obsession", hoorspel van D.
Glasby.
10.00 Berichten en lezing.
10.35 Dansmuziek (gr.pl.).
10.5012.20 l^ansmuziek door het BB0-
dansorkest o.l.v. Henry Hall.
„R a d i o-P a r i s", 1725 M.
8.0512.50 Gramofoonpl.
4.50 Concert uit Fontainebleau.
7.20 Gramofoonpl.
8.20 Radio-tooneel „Le Bonheur" van
Karen Bramson.
9.50 Fransche Opera-muziek (gr.pl.) van
1880—1920.
Kalundborg, 1153 M.
12.252.20 Concert uit het Bellevue-
Strandhotel.
3.00 Liederen van Noorsche componis
ten door E. Palle Andersen. A. d. vleugel:
Fischer.
3.205.20 Concert uit Rest. „Wivex".
8.30 Oude operette-muziek o.l.v. Grön-
dahl. Oa. uit Prinz Methusalem, Strauss,
en „Le petit due", Lecocq.
9.30 Deensche liederen door Viggo Lar
son m.m.v. V. Fischer (piano).
10.20 Oude Deensohe composities door
het Radio-Symphonie-orkest o.l.v. Grön-
dahl. Oa. Symphonie No. 2 (hellas), Si
monsen.
11.2012.50 Dansmuziek uit „Nimb", o,
l.v. Warny.
Langenberg, 473 m.
7.258.20 Concert uit Bad König.
11.3512.20 Gramofoonpl.
12.201.35 Concert uit Munchen.
1.502.50 Concert o.l.v. Eysoldt.
5.206.35 Solistenconcert.
8.208.50 Werag-klein-orkest o.l.v.
Eysoldt. Oa. Musikalischen Neckereien,
Worsch.
8.50 „Alles an die grosse Glocke", vroo-
lijke tooneel-fragmenten o.l.v. Kandner.
10.4012.20 Dansmuziek o.l.v. Eysoldt.
Rome, 441 M.
9.05 Symphonieconcert o.l.v. Rito Sel-
va-ggi.
950 Radio-tooneel.
1035 Symphonie-concert (vervolg).
Brussel 508 en 338 M.
508 M.: 12.20 Gramofoonpl.
5.20 Concert o.l.v. Kumps.
6.50 Gramofoonpl.
8.20 Concert o.l.v. Fr. André. Oa. Loin
du bal. Gillet.
1.20 Concert u.h. Casino te Knocke o.l.v.
K. Candael m.m.v. G. Wouters (zang). Oa.
uit „de Jodin", Halevy en „Zauberflöte",
Mozart. Hierna dansmuziek (gramofoonpl.)
338 M.: 12.20 Gramofoonpl.
5.20 Concert o.l.v. André.
6.50 Gramofoonpl.
8.20 Concert d. h. Omroeporkest o.l.v.
Jean Kumps. O.a. Perzische dansen, Gui-
raud en uit de Onvoltooide Symphonie,
Schubert.
10.30 Uit „de Barbier van Sevilla", Ros
sini (Gramofoonpl.),
Z e e s e n, 1635 M.
8.20 Schubert's Onvoltooide Symphonie
(uit Weenen).
9.20 Voor de landbouwers.
10.20 Berichten en hierna Eduard Pfle-
ger's Blaasorkest.
FAILLISSEMENTEN
Uitgesproken:
Oornelis Ma-rie Odijk, boomkweeker,
Waddinxveen. Our.: Mr. C. Jonker,
Gouda.
FEUILLETON.
DE WREKENDE
GERECHTIGHEID.
Naar het Duitsch
(Nadruk verboden).
54)
XXI.
Even voor negen uur kwam Sandory nog
even aanloopen aan het hotel om te vra
gen of er soms iemand voor hem geweest
was. Onmiddellijk gaf Schwannflugel hem
den brief van Sigmund Ruthardt. Sando
ry scheurde de enveloppen open en door
bladerde het pakje biljetten dat ze be
vatte.
„Dat was dus de bedoeling", mompelde
hij, terwijl hij het geld noohalant in zijn
borstzak stak. „Nu we zullen eens zien of
het spel werkelijk al verloren is, dat zullen
we zien."
Daarop slenterde hij op zijn gemak, een
sigaret tusschen de lippen, door de straten
om zich te begeven naar het kleine ca-
fótje naast het politie-bureau. Toen hij
binnentrad kwam zijn kamerhuur hem al
met 'n verlegen lachje tegemoet.
„Hoe aardig van u, dat u me niet hebt
laten wachten, waarde heer Sandory I
Als het u hetzelfde is zullen we liever
niet in de gelagkamer blijven zitten, maar
daar in het kamertje van de stamgasten.
Daar kan men gezelliger praten, te meer
daar de waard mij verzekerd heeft, dat
wegens een festiviteit de stamtafel van
avond onbezet te blijven.
Sandory had als naar gewoonte met een
onderzoekenden blik zijn omgeving opge
nomen. Maar hij moest wel niets ver
dachts bemerkt hebben, want behalve een
luidruchtig gezelschap in een der hoeken
van de gelagkamer, zaten er nog slechts
twee eenvoudig uitziende menschen, die
stil voor hun glas wijn zaten. Hij voldeed
dan ook aan het verzoek van den andere
en vleide zich behagelijk in een van de
leunstoelen voor welke hij reeds een open
getrokken flesch wijn en een glas klaar
vond staan.
„Nu moet gij maar praten", zeide hij,
want ik heb een drukken en inspannen-
den dag achter den rug en voel meer voor
luisteren."
Hij vulde zijn glas hield het tegen het
lioht en dronk het dan langzaam tot den
laatsten druppel leeg.
„Een middelmatig wijntje al is het merk
wel goed. Ik heb op Russische landgoede
ren een Leoville gedronken waarbij verge
leken dit niet meer dan spoelwater is."
De heer Esschenbaoh sprak er zijn spijt
over uit, dat hij het zoo slecht getroffen
had en begon dan aansluitend aan de
laatste opmerking van Sandory over de
gastvrijheid van de Russische landheeren
te spreken.
„Ja, daar moet het nog eens prettig
leven zijn", meende hij. „Ik heb boeiende
beschrijvingen van het leven op zulk een
slot gelezen. Maar vertel me eens waar
de heer Sandory: een berenjacht, ik be
doel een echte jacht op wilde beren, hebt
u die wel eens meegemaakt?"
„Meer dan een. Maar het is niet zoo
gevaarlijk als dat in de verhaaltjes voor
kinderen wordt verteld. Een scherp oog
en een vaste hand maken de zaak even
gevaarloos als een jaoht op klein wild."
„Is het mogelijk? Och toe, vertel me
eens wat van zulk een jachtU mag het
belachelijk vinden, maar juist omdat ik
nooit een geweer in de hand gehad heb,
ben ik dol op zulke verhalen."
Sandory dronk een tweede glas leeg
en begon inderdaad op een verveelden
en onverschilligen toon te praten over een
jachtpartij, die echter niet zoo gevaar
loos bleek geweest te zijn daar het wild,
een reusachtige berin, die voor haar en
haar jongen vocht, niet alleen meerdere
honden maar zelfs een van de drijvers
had verscheurd. Hij was met zijn beschrij
ving juist in het boeiendste gedeelte ge
naderd, waar de berin nadat een schot uit
zijn tweeloops jachtgeweer gemist had,
woedend hoog opgericht op hem toe kwam
stormen. Frans Esschenbach scheen in
ademlooze spanning te luisteren, toen er
gens in de buurt een klagend langgerekt
„miauw" gehoord werd. Sandory onder
brak zijn vertelling om eens hartelijk te
lachen en de andere deelde in zijn vroo-
lijkheid.
„Ge ziet het, mijn verhaal is zoo gruwe
lijk, dat zelfs een kat er wee van wordt.
Laten we het verhaal kort maken. Geluk
kig trof het tweede schot het dier in het
linkeroog en met een gebrul dat ik mijn
leven lang niet zal vergeten wentelde het
dier zich in zijn laatste stuiptrekkingen
in de sneeuw."
Hij scheen niet meer geneigd te zijn
nog meer jachtavonturen te vertellen en
Esschenbach bracht daarom het gesprek
op een ander thema.
„Ik geloof nu wel, dat ik spoedig een
beslissing zal nemen over een der villa's
die mij te koop zijn aangeboden", meende
hij. „Maar ik zal helaas genoodzaakt zijn
er een kleinigheid aan te verbouwen om
dat ik voor alles een geschikte ruimte
voor mijn verzamelingen moet hebben. Ik
heb den plattegrond hier in mijn zak. Ziet
u maar ik verveel er u toch niet mee;
mijnheer Sandory?"
„Heelemeal niet! Geef dat ding maar
eens hierMisschien kan ik u raad geven.
Vertel maar eens op, gij onbeholpenste
van alle menschen."
Esschenbach gaf hem het opgerolde
papier en terwijl Sandory het ontvouwde
ging hij aan diens linkerzijde staan, zich
half over den linkerschouder van den
zittende buigend als om hem aanwijzin
gen te geven.
„Kijk, dat is de benedenverdieping
Daar zijn drie kamers en de keuken. De
kleine ruimte hier aan de rechterzijde",
hij legde daarbij zijn arm over het boven
lichaam van Sandory heen met den wijs
vinger op een bepaalde plaats op de tee-
kening wijzend. „Het is eigenlijk maar
een muizengaatje, niet meer dan een mui
zengaatjeIn naam des konings gij
zijt mijn gevangene
Tegelijkertijd werden de tegen het.
lichaam gedrukte armen van Sandory
vastgehouden. Deze schrale op het oog
zoo zwakke man, beschikte plotseling
over een zeldzame lichaamskracht. Met
een heesche kreet van woede trachtte de
overvallene zich aan de verlammende
greep te ontrukken, maar nog in hetzelfde
oogenblik ha-dden vier andere handen van
achteren hem bij zijn polsen gepakt de
deur naar de gelagkamer werd openge
duwd 'en de twee mannen die zoo rus
tig bij hun glas wijn hadden gezeten, pos
teerden zich op den drempel.
„Gij zieL dat iedere tegenstand vergeefs
is en uw toestand slechts kan vererge
ren", zei de zoogenaamde Esschenbach op
een geheel veranderde, strenge toon. „Ik
ben de inspecteur van de recherche Tau-
scher uit Berlijn en arresteer u onder vei-
denking van moord gepleegd op Vorst Ai-
kadi Wassiljewitsch SuworinMijnheer
Michailo, gij herkent dus met volle zeker
heid in dezen persoon den zoogenaamden
baron Hanau, dien gij wekenlang m ge
zelschap van den vorst hebt gezien
De laatste woorden waren in 't Fransoh
tot den kamerdienaar gericht, dien San
dory nu voor het eerst opmerkte En in
dezelfde taal gaf de aangesprokene met
luider stem antwoord: „Ja, ik hèrken hem
en ben bereid dit met de heiligste eeden
te bezweren."
Sprakeloos bad Sandory zijn blikken
van den eene naar den ander laten gaan.
Zijn gezicht was lijkbleek, zijn neusvleu
gels trilden. Overigens was in zijn hou
ding niets van ongewone opwinding te
merken. Toen men op bevel van den in
specteur aanstalten maakte om hem de
handboeien aan te doen, opende bij voor
het eerst weer de vast openeengeklemde
lippen en zeide weliswaar met ietwat
heesche stem dooh op zijn ouden sarcas-
tisohen toon: „Die mensehen maken zich
onnoodig druk, maar daar ik toch in uw
macht ben, kunt u mijnentwege doen wat
u wilt."
„Gij hoeft den gevangene om onnoodig
opzien te vermijden niet door de gelag
kamer en over de straat te leiden, maar
kunt hem hier binnendoor naar het politie
bureau brengen", beval de inspecteur. Er
is een verbindingsdeur in de muur."
Rudolf Sandory lachte spottend.
„Daarom hebt gij dus voor ons gezel
lig onderhoud van dezen avond dit ge
moedelijk cafétje uitgezocht, dat zoo lief
vlak bij het politie-bureou is gelegen Ten
slotte zal mijn meening u weinig kunnen
schelen, maar als een van ons terecht
aanspraak kan maken op den titel van
schurk, dan zijt gij het, hooggeachte heer
inspecteur van politie Tauscher
Dan liet hij zich kalm wegleiden, kaars
recht en elastisch loopend als op den dag
toen hij gehuld in zijn regenjas uit de reis
koets stapte voor Schwanflugel's hotel „De
Koning van Spanje".
Dat er in de goede stad Waldenberg
de eerste vier weken nergens anders over
gesproken werd dan over de ontmaskering
en de arrestatie van den roofmoordenaar
dien men zoo lang als het toonbeeld van
een gentleman had bewonderd, was in
verband met de romantische bijzonderhe
den waarlijk niet te verwonderen. Ook als
ze het niet reeds van plan was geweest,
zou Dora Norrenberg nu toch genood
zaakt zijn geweest de plaats te verlaten,
waar zij door haar bekend geworden be
trekkingen tot den misdadiger een voor
werp van nieuwsgierigheid was gewor
den. Niemand, behalde de oude vertrouw
de procuratiehouder van haar vader, wist
haar verblijfplaats en ten lange leste raak
te haar naam zoowel als haar persoon in
het vergeetboek.
Dokter Ruthardt bleef de schande be
spaard zijn zoon in het openbaar "ge
schandvlekt te zien. Den dag na de arres
tatie kreeg Sigmund uit handen van den
inspecteur van politie de schuldbekentenis
terug nadat hij een verklaring van het ge
beurde had gegeven, die door Sandory
was bevestigd.
Of Sigmund van zijn vader ook volle
dige vergiffenis had bekomen voor de be
gane mistap bleef zelfs zijn moeder en zijn
zuster onbekend.
Toen hij eenige dagen later naar de
universiteit vertrok om zijn studies we
derom te hei vatten, zeide de dokter hem
bij 't afscheid slechts: „De toekomst ligt
in je eigen handen. Dwing mij door je le
ven dat ik je achten moet en ik zal hét
verleden vergeten."
Nog eenmaal sprak men gedurende vier-
en-twintig uur over niets anders dan over
Sandory, dat was, toen in alle kranten het
bericht te lezen stond, dat het den koenen
en geslepen misdadiger gelukt was op de
treinreis naar Rusland door een slimme
manoeuvre aan de aandacht van zijn be
wakers te ontsnappen. Hij had kans ge
zien tijdens de reis de coupèdeur te ope
nen en uit den trein te springen.
Maar hij was niet ver gekomen.
Toen op het door de beambten gege
ven noodsein de trein tot stilstand werd
gebracht en men langs de rails ging zoe
ken vond men den moordenaar van vorst
Suworin. Aan den aardschen rechter had
hij zich op het laatse oogenblik nog wil
len onttrekken.
Politie-inspecteur Tauscher alias pro
fessor Eschenbach zeide toen men hem
het gebeurde mededeelde: „Het was jam
mer dat hij op den slechten weg was ge
raakt. In wezen was hij gemaakt uit het
hout waaruit in gelukkiger omstandigheden
groote mannen worden gesneden."
EINDE.
