LEDE
RWAR
E
N
H
M
1
PIERROT Telefoon No.
ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1932
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD PAG. 9
DE AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND
Piccard, de lange hoogvlieger. Adolf Hitler als
Mussolini mislukt. O donna Clara Zetkin!
De gele Japanners blijven onhebbelijk.
De hoogvlieger. Prof Piccard, eisch kon de oude president niet inwilligen
de lange Belgische koogleeraar met de en daarom antwoordde hij kort maar krach-
wilde haren, heeft opnieuw bewezen, dat tig: neen.
Maarsmanssteeg 21
293
Vele spreken over de JAARLIJ
OPRUIMING ip onze afdeeling -
Wij geven Lederwaarde 3W Nog ko
KSCHE
*-
f Hebt U er al van g
eerd
rten tijd duurt deze Opruiming
eprofi
hij de grootste hoogvlieger van de we
reld is.
Lang hebben wij gewacht, wij hebben
gehoord van zijn plannen, lazen dat hij wel
starten zou, dat hij niet starten zou, dat
de vlucht morgen zou gebeuren, dat de
tocht voor onbepaalden tijd was uitgesteld
enz. enz. En dan opeens het bericht: hij is
de lucht in.
Prof. Piccard is geen acrobaat, hij weet
wat hij wil, en hij wachtte kalm af totdat
de atmosferische omstandigheden gunstig
waren.
Donderdagochtend waren zij bijzonder
gunstig en toen wrong hij zijn lange lijf in
de nauwe aluminium gondel, groette de
nieuwsgierige menigte en steeg naar hooger
sferen, tot het verrichten van waarnemin
gen en metingen, waar een gewone laag-
bij-de-grondsche aardeling geen zier van
begrijpt.
Eén ding begrijpen we echter allemaal
en dat is, dat zoo'n tocht naar een hoogte
van ongeveer 17.000 M. (17 kilometer) een
kranige prestatie is. Het wetenschappelijk
element moge bij den hoogleeraar op de
eerste plaats gestaan hebben, wij appre-
cieeren in onze onwetendheid vooral net
sportieve van zoo'n prestatie.
Je stijgt te Ziirich in Zwitserland op,
drijft over de Alpenreuzen, die tot kleine
molshoopjes ineenschrompelen, over de
puntige spitsen van Tirol langzaam naar de
ltaliaansche meren en laat je zakken in
Mantua, waar de „treue Hofer", de Tirool-
sohe vrijheidsheld, nog in het gevang heeft
gezeten. Wie doet het Piccard na?
Nu de Belgische hoogvlieger het kunst
stukje reeds tweemaal heeft uitgehaald,
lijkt het een ongevaarlijk tochtje, maar ais
je op een hoogte van 17.000 M. zit, waar
je niet eens een raampje kunt open zetten,
en je kijkt eens naar beneden, zal de ge
dachte ook wel eens bij je opkomen: goede
genade, hoe kom ik weer heelhuids naar
beneden?
Aan het gevaar moet je eigenlijk niet
denken, als je in de lucht zit. Dat is nut
teloos, als het gevaar werkelijk komt, is
het nog tijd genoeg.
Zoo denkt Mollison er ook over. Mollison
is een Engelsohe vlieger, die onlangs in
het huwelijk is getreden met de bekende
vliegster Amy Johnson. Hij is thans bezig
aan zijn huwelijksreisop z'n eenije.
Donderdagochtend is hij gestart voor een
klein Oceaantochtje van Ierland naar New
York en bij leven en welzijn ook weer te
rug. Laten we hopen, dat hij van het jonge
vlieg-vrouwtje niet te spoedig een weduwe
maakt.
Onder de rubriek Luchtvaart kan men
inmiddels lezen, dat het eerste deel van
dezen dubbelen Oceaanvlucht hem ge
lukt is.
De mie lukte Mussolini. Ver
leden week Zaterdag was het een groote
dag voor Duitschland. Adolf Hitler, de as
pirant-rijkskanselier, had toen een onder
houd met rijkspresident von Hindenbuig
en naar de berichten verluidden, had dit
onderhoud een al te vlot verloop. Van Hin
denburg bleef staan, alsof hij zeggen wilde:
maak het kort.
Op deze conferentie heeft de „sterke
man", die Duitschland redden zou, dezelfde
rechten en volmachten voor zich opge-
eischt, welke Mussolini kreeg na den op-
marsch naar Rome, d.w.z. dictatoriale
macht. Later heeft de nationaal-socialisti-
sche partijleiding dit ontkend en beweerd,
dat Hitier slechts de leiding van het ka
binet verlangd had, dus het kanselierschap
slechts begeerd had, doch de Duitsche re
geering verklaart pertinent, dat dit een
leugen is en dat Hitier wel degelijk „alle"
macht voor zich heeft opgeëischt. Dezen
FEUILLETON.
DE WREKENDE
GERECHTIGHEID.
Naar het Duitsch
(Nadruk verboden).
51)
XIX
Nog ging op Norenberg's kantoor on
danks de hopelooze ziekte van den pa
troon alles z'n gewone gang. De boek
houders zaten als gewoolijk aan hun les
senaars, aan de loketten ritselden de bank
biljetten <?n rinkelden de geldstukken, ac
curaat als reeds zoovele jaren werden de
klanten van het geziene bankiershuis be
diend en de loopende zaken afgedaan.
Maar er heerschte toch een sombere ge
drukte stemming in het huis. Niet zoozeer
de deelneming in het lot van den heer
Norrenberg dan wel de zorg voor eigen
toekomst, maakte de menschen stiller en
zwijgzamer, dan zij het vroeger zelfs on
der de oogen van den patroon waren ge
weest. Sigmund Ruthardt's neerslachtig
heid en zijn apathische manier van wer
ken viel in dezo omgeving al in het geheel
niet meer op. Niemand deed een poging
om hem te plagen zooals men dat vroeger
wel eens placht te doen, want nu was ieder
met zijn eigen droeve gedachten bezig.
Kort voor het sluiten van de kantoren
kwam wederom een weinig bemoedigen
de boodschap van de villa waar Norren-
De mislukte Mussolini verliet daarop in
een allesbehalve lieflijke stemming het pre-
sidentieele paleis.
Het is dus waar gebleken, dat Hindeu-
burg er weinig voor voelde om Hitler in
het zadel te helpen. Hij heeft integendeel
von Papen de hand boven het hoofd ge
houden en hij heeft hem beloofd, zijn ka
binet te blijven steunen met al de kracht,
waarover hij beschikt. En dat is niet weinig.
Bij zijn afscheid van von Papen heeft
von Hindenburg den rijkskanselier opgedra
gen nu maar direct een aanvang te ma
ken met de uitwerking van de plannen tot
werkverschaffing op groote schaal.
En de regeering-von Papen is ook inder
daad daarmee begonnen, alsof er geen vuil
tje aan de lucht was.
Von Papen rekent er blijkbaar op, dat
hij nog wel ©enigen tijd aan het bewind
zal blijven.
Misschien heeft hij wel gelijk; een kabi
net dat nergens steun vindt, houdt het
nog wel eens lang uit.
Het kabinet-von Papen zal op 30 Augus
tus, wanneer de nieuwe rijksdag bijeenkomt,
hoogstens één' partij (de Duitsch-nationa-
len) met zich mee krijgen en de rest zal
zich allemaal in de oppositie bevinden.
Daar deze oppositie echter niet homogeen
is, kan het best gebeuren, dat het niet
eens gelukt, om een votum van wantrou
wen er door te krijgen en dan kan von Pu-
pen op normale wijze blijven zitten, om
dat het wantrouwen wel algemeen maar
niet eensgezind is. Krijgt hij wel een votum
van wantrouwen tegen zijn hoofd, dan /al
hij waarschijnlijk nog blijven zitten en zal
de rijksdag naar huis worden gestuurd.
Die eerste zitting van den rijksdag De-
looft anders heel wat. De oude communiste
Clara Zetkin wil deze zitting absoluut ze!f
presideeren, wat de Hitlerianen een slag
vinden in het aangezicht van Duitschland.
't Zal me een spektakel geven!
O, donna Clara
Intusschen schijnt donna Clara bijtijds
ziek te zijn geworden!
Onhebbelijk Japan. Wij heb
ben reeds eerder bij ©en bespreking van
de redevoering van Stimson erop gewe
zen, dat Japan reeds dadelijk nattigheid
voelde, toen Stimson zeide, dat Amerika
voort wilde gaan op den weg van het Kei-
logg-pact en niet van plan was te gedoo-
gen, dat dit pact tot een doode letter werd.
Japan heeft plechtig beloofd, China's in
tegriteit niet te schenden, toen het het
Kelloggpact mede onderteekende, maar
desalniettemin is het ondanks alle ver-
toogen van den Volkenbond, van Amerika
en van geheel de beschaafde wereld bezig
om z'n veroveringen in Mandsjoerije krach
tig te handhaven.
Het wordt op alle mogelijke punten in
het ongelijk gesteld, maar vertikt het zich
te gedragen naar zijn eigen plechtig beze
gelde beloften. Blijkbaar is de Oostersche
mentaliteit een tikje anders georiënteerd
dan de onze. Straks zal het rapport van
de Volkenbonds-commissie-Lytton worden
gepubliceerd en men verwacht algemeen,
dat dit rapport zeer ongunstig voor Japan
zal luiden. Japan verwacht dat ook en nes
telt zich alvast stevig in Mandsjoerije. „Zie
maar, dat je mij eruit krijgt!"
En als de Volksbond veel spektakel
maakt, dreigt Japan met opzegging van het
-lidmaatschap. Gelukkig heeft Amerika ook
belang bij de zaak en dat drijft dezen groo-
ten broer meer en meer tot samenwerking
met den Volkenbond. Dat is de goede zijde
van dit onhebbelijk optreden van Japan.
berg door zijn dochter .verpleegd werd. Hij
was nog niet tot bewustzijn gekomen en
tegen den middag was zijn toestand zoo
verergerd, dat juffrouw Dora in allerijl
dokter Ruthardt had laten roepen. De pro
curatiehouder, die deze droeve mededee-
ling kwam doen, meende, dat de heer Nor
renberg den nacht wel niet zou halen.
Op een vraag van een der oudere boek
houders over de toekomst van de firma,
kon hij slechts met een schouderophalen
antwoorden en met de tamelijk nietszeg
gende opmerking dat deze wel van de be
palingen van het testament zou afhan
gen, die hem natuurlijk geheel onbekend
waren.
Toen de kantoordeuren gesloten waren,
ging men na een korte groet uit elkaar.
Sigmund Ruthardt was de laatste die het
gebouw verliet, waardoor hij er van ver
zekerd was, dat geen van zijn collega's zich
bij hem zou aansluiten. Want hij had
sinds Elli's verdwijning alle menschelijke
gezelschap gemeden. De gelukkige afwen
ding van het reeds onvermijdelijk schijnen
de ontdekkingsgevaar had hem niet de
verloren gemoedsrust kunnen weergeven.
Hij voelde zich steeds meer door het ge
voel van schuld vernederd en terneerge
drukt. Een moedeloosheid waartegen hij
tevergeefs streed, nam hem de laatste da
gen meer en meer in bezit en deze ver
lammende neerslachtigheid die de eerste
groote teleurstelling van een jong ver-
trouwvol menschenhart steeds volgt, dreig
de bij hem in zwaarmoedigheid te ontaar
den.
Het was zoover gekomen, dat hij met
zekeren schrik dacht aan de onvermijde
lijke ontmoetingen met zijn huisgenoo-
ten, aan de opmerkingen van zijn vader,
aan den vragenden blik vol zorg van zijn
Bij het zevende eeuwfeest
van Roermond
De stad Roermond herdenkt dit jaar het
feit, dat zij vóór zevenhonderd jaar van
Graaf Otto II stadsrechten verkreeg. Dit
zevende eeuwfeest zal van 20 Augustus tot
4 September a.s. met allerlei feestelijkhe
den worden herdacht. De festiviteiten zul
len worden geopend op Zaterdag 20 Augus
tus met een middenstandstentoonstelling en
©en winkelweek, terwijl op Zondag 23
Augustus een bloemencorso zal worden ge
houden. De Oranjefeesten op 31 Augustus
zullen in het kader der herdenkingsfeesten
worden opgenomen, terwijl op Zondag 4
September de historische optocht zal plaats
hebben. Het voorgenomen bezoek van prin
ses Juliana aan de stad Roermond op 23
dezer zal aan de feestelijkheden een groo-
ten luister bijzetten. Tijdens haar bezoek
aan de stad zal H.K.H. het nieuwe museum
openen.
De stad 'R'oermor.d is gelegen opgeveer in
het midden der provincie Limburg op de
plaats waar de Maas en Roer samenvloeien.
Naar aanleiding van deze ligging heeft men
dan ook dikwijls den' naam Roermond in
verband gebracht met den „mond" van de
Roer, waarmede dan de plaats moet wor
den aangeduid, waar de rivier zich in de
Maas stort. Geschiedkundigen verklaren
deze afleiding echter voor onjuist. Roer
mond is afkomstig van den ouden naam
„Ruregemunde'", zooals. de plaats in oude
annalen veelal wordt aangeduid. Rurege
munde is de samentrekking van het woord
„Rura" of „rure" met „gemunde", een Ger-
maansch woord, dat^ve^dediging, hoogte of
versterkte hoogte beteqkent. Ruregemunde
beteekent dus de hoogte bij Fi'ura of Rure.
Reeds eeuwen vóórdat--'FJjermond stads
rechten verkreeg, was er op deze plaats een
nederzetting gevestigd,ïen uit de verschil
lende vondsten, weLke men hier van tijd tot
tijd heeft gedaan, ie met bijna volkomen
zekerheid komen va§t ta staan, dat de Ro
meinen aan de samenvloeiing van Maas en
Roer en nederzetting hebben gehad. De
Romeinen hadden immers aan de Maas in
de omgeving van Roermond verschillende
nederzettingen gevormd op de plaatsen,
waar tegenwoordig de dorpen Horn, Kessel
en Asselt liggen.
De gemeente Roermond, waartoe behalve
de stad Roermond eveneens de vroegere
voorstad St. Jacob, de buurten 'Rtoer, de
Weerd, Gebroek en Kapel in 't Zand be-
hooren, telt thans ongeveer 17.000 inwo
ners. De oude>stad heeft breede straten en
een drietal zeer ruime pleinen, namelijk de
moeder en dat hij onder den ban van een
niet te onderdrukken vrees zijn schreden
vertraagde hoe dichter hij het ouderlijk
huis naderde
Plotseling was het of hij zijn naam
hoorde noemen door een stem die alle
wonden van zijn hart weer opnieuw open
reet. Onwillekeurig was hij blijven staan,
maar een zonderlinge angst hield hem er
van terug zich om te keeren. Het was im
mers onmogelijk, dat dit werkelijk Elli's
stem was geweest en de gedachte, dat hij
het slachtoffer was van met hallicunaties
beginnenden waanzin, verlamde zijn bewe
gingen.
„Goeden avond mijnheer Ruthardt",
klonk het ten tweede male met een zach
te welluidende vrouwenstem en nu zoo
dicht naast hem, dat hij niet om hoefde
te zien om de sierlijke gestalte waar te
nemen die hem snel was gevolgd. Zij was
geheel in het donker gekleed en haar ge
laat was met een dichte sluier bedekt.
Maar hij zou het geliefde wezen, wier beel
tenis dag en nacht voor zijn geest zweefde
onder nog zwaarder vermomming op den
eersten blik herkend hebben. Als dit nu
nog eens zinsbegoocheling was, dan kon hij
wel regelrecht naar het gekkenhuis gaan.
„Ellistamelde hij. „Juffrouw Poll-
nitzMaar het is toch geheel en al on
mogelijk dat u het zelf bent?"
„Toch wel, ik ben het", antwoordde zij
kalm. „En ik denk mijnheer Ruthardt, dat
u mij of mijn moeder toch zeker verwacht
had."
Sigmund was nog niet in staat zijn gren-
zcnlooze verwarring te overmeesteren. Een
geluksgevoel dat te hevig was om niet
van adembeklemmende angst vergezeld te
gaan, bracht hem heelemaal van de wijs.
„Ja zeer zeker dat wil zeggen
MUNSTERKERK.
markt, het Munsterplein en het plein van
Mariëngaarde.
Het Munsterplein is genoemd naar de al
daar gelegen Munsterkerk, welke in 1218
door graaf Gerard III werd gebouwd. De
kerk is grootendeels in Romaanschen stijl
opgetrokken, maar uitgebouwd met deelen
in Gothische en latere stijlvormen. Tegen
het schip zijn twee torens aangebracht, ter
wijl het koor een achthoekigen koepel
toren draagt, geflankeerd door twee torens.
De kerk bevat een grafmonument voor Ger
hard III, graaf van Gelre, en zijn echtge-
noote Margaretha van-Brabant. Gedurende
de jaren 1864 tot 1891 werd de Munsterkerk
onder leiding van den grooten Roermond-
schen bouwmeester P. J. H. Cuypers aan
een grondige restauratie onderworpen.
De Kathedrale kerk, ook wel de Sint
Christoffelkerk genaamd, werd voltooid in
het midden der 15e eeuw en in de tweede
helft der 19e eeuw gerestaureerd. Behalve
deze groote restauratie zijn er meermalen
herstellingen aan dit bouwwerk uitgevoerd.
Deze kerk bezit talrijke waardevolle schil
derijen, onder anderen eenige stukken van
Rubens.
Van de oude kloosters moesten vooral
worden genoemd het Karthuizer klooster,
dat sinds 1841 als Groot-Seminarie in ge
bruik is.
Bezienswaardig is ook het oude bisschop
pelijk paleis, dat thans als Gerechtsgebouw
dienst doet.
maar ik dacht, dat u op weg waart naar
Amerika, naar uw vader?"
„Naar mijn vaderherhaalde zij met
bitterheid, die hem aanstonds spijt deed
krijgen van zijn ondoordacht woord. „Het
viel u dus niet moeilijk ons voor dieveg
gen en oplichtsters te houden?"
„O, juffrouw Elli, ik heb geen oogen-
blik gedacht# dat u
„En nu, nu ge hoort, dat ik van do zaak
op de hoogte ben wat denkt u nu van
mij 1"
„Ik denk dat gij nooit iets onedels of
onrechtvaardigs hebt gedaan en ook nooit
zult doen. Ik zal altijd aan u denken als
aan het reinste en edelste wezen. Waarom
plaagt ge mij met dergelijke vragen?"
„Omdat ik niet wil dat u een betere
meening van me hebt dan ik verdien. Ik
heb u onrecht aangedaan, zwaar onrecht.
Gij zijt altijd goed voor mij geweest. Ik
had u moeten schrijven op denzelfden dag
dat ik vernam, dat men mij misleid had."
„Mijn moeder heeft mij pas bij mijn te
rugkeer van het feest gezegd, dat wij den
volgepden dag naar Brunn moesten ver
trekken voor een gastvoorstclling, waar
voor de directeur ons verlof had gegeven.
Ik vond het wel vreemd dat heel ons heb
ben en houden daarvoor werd ingepakt en
meegenomen, maar ik kon toch niet ver
moeden, welke plannen mijn moeder had.
Eerst op den tweeden dag van ons verblijf
in Brunn werd ik door een toeval gewaar,
dat ons vertrek uit Waldcnberg in werke
lijkheid een vlucht was geweest en dat wij
er nooit terug zouden keeren."
Zij sprak wel heel rustig, maar haar stem
had toch een bijzondcren klank als werd
j zij door tranen verstikt, toen zij verder
ging „En eerst gisteren ben ik ook het
laatste, het verschrikkelijkste aan de
UIT DE OMGEVING
HAARLEMMERMEER.
Geboren: Johanna Gijsbertha Maria,
d. van C. Pijlman en E. H. Zoeteman.
Karei Hendrikus, z. van H. Th. Zwctslooo
en M. P. van Steijn. Jacoba, d. van K.
W. Lammens en M. Spek. Gerardus
Hendrikus, z. van M. Weijers en A. A.
v. d. Lajis. Wijiui, d. van G van Tol
en T. Boodzand. Willemina, d. van P.
Enthoven en Th. Piairlevliet. J<un, z. van
G. Visser en J. U. Michel. Geertje, d.
van G. van der Luit en D. fcsappeo. Jan,
z. van J. Bos en B. Burggraaf!'. Jannigje,
d. van W vam Arkel en J. Brecschotou.
Margien, d. van C'. van der Beek en G. van
Rijswijk. Aaltje, d. van C. Hoekman en
M. K. do Koning. Jannetje, d. van O.
Plessius en A. Roos. Marui, d. van W.
J. W. Verhoeve en F. M. de Troye.
Ondertrouwd: H. Vervloed -7 j. en
M. v. Neuren 17 j. T. G. Hendriks 24 j.
en M. Gorter 23 j.
Getrouwd: J. Commissaris 26 j. en
M. 'leeuwen 23 j. K. Koese wedr. 26 j.
en E. B. Gös 27 j.
Overleden: S. Silver 73 j. goh. met
T. Kvvantes. G. N. van Veen 77 j. A.
Raaphorst 62 j. geh. met S. Eilander.
Vertrokken:L. lvelleruian naur Am
sterdam. E. Weide naar Meppol. J.
Visbeen naar Haarlem. Mej. G. E. Wol-
bers naar Lisse. Mej. S. van Dixhoorn
naar Willemstad. H. J. Minnaerl naar
St. Marguerite (BeLgic). A. A. Zijlstra
naar Haarlemmerliedo c.a. station Half
weg p/a. M. M. Eigenbrood. W. P. Luke
naar Amsterdam. L. v. Ginkol naar Aals
meer. Mej. A. J. Tim, wed. J. W. F. Vee-
nendaal naar Maastricht.
WARMOND.
Zangvereeniging „St. Mathias". Boven
genoemde verecniging gaf onder zeer groo
te belangstelling, zoowel van de ingezete
nen als van de in deze gemeente vertoeven
de watersportliefhebbers oen uitvoering op
de gemeentelijke muziektent, welke uitvoe
ring onder leiding van den heer J. H. van
Eganond stond. Wat ons bij deze uitvoo-
ring bijzonder trof was de zuiverheid van
toon. De nummers „Woudgedachten" en
„Zomeravond" werden bijzondor prachtig
uitgevoerd en oogstten dan ook vool bijval.
De zangvereeniging kan nog veel materiaal
gebruiken, en wij zouden daarom hen, die
wat voor muziek voelen, willen aansjioron
zich te laten inschrijven bij de zangver
eeniging hetgeen de wensch zou zijn van
ieder lid, getuige het gezongen lied „Van
eiken rang en eiken stand, naar ons Mu
ziek, Tooneel en Zang". Wij willen niet na
laten een woord van bijzonderen dank te
brengen aan den Directeur, die zooveel
moeite en zorgen aan de verecniging bo-
steed en onder wiens krachtige leiding do
verceniging zoo krachtig in bloei is toe
genomen.
Roeiboot overvaren. Een roeibootje,
waarin enkele jongenlui waren gezeten, is
op de Sprietlaek alhier overvaren door een
groote motorboot. Aan boord van dezen
boot ontstond een groote ooii/sternatic, daar
men vreesde dat do inzittenden van hot
roeibootje niet meer boven zouden ko
men. Gelukkig was dit niet het geval daar
alle roeiers goed zwemmen kondon, zoodat
zij na eenige moeite behouden aan den
kant konden komen. Met een nat pak en
do schrik kwamen zij vrij. Ook op hot wa
ter is uitkijken de boodschap.
weet gekomen. Sedert gisteren eerst weet
ik alles alles."
Een groote opwinding maakte zich plot
seling van hem meeslor. „Alles? Uw moe
der heeft u dus gezegd...."
„Neen, mijn nioedr hoeft mij niets ge
zegd. Maar zij was zoo onvoorzichtig een
brief te laten slingeren dien deze Sandory,
deze schurk aan haar heeft geschreven."
„Noem hem niet zoo, juffrouw Elli",
viel Sigmund haar in de rode. „Hij heeft
mij onlangs een bewijs gegeven van zijn
vriendschappelijk en onbaatzuchtig karak
ter."
„Dan kent u hem niet goed, want hij is
niet edel en niet onbaatzuchtig. IToe zou
hij er anders toe gekomen zijn om mijn
moeder in Brunn te schrijven dat...."
dat.
.,Ah, hij kende dus uw verblijfplaats?
Hij wist, dat gij niet naar Amerika waart
gegaan 1"
„Hij wist het zeer goed, want hij was
de eenige wien mijn moeder in vertrouwen
genomen had."
Sigmund greep naar zijn hoofd, het dui
zelde hem. „Hoe was dal. nu mogelijk? Wat
kan hij er voor belang bij gehad hebben
om met mij een onwaardige comedio te
spelen. Wat heeft hij dan wel aan uw moe
der geschreven
„Hij vreesde, dat ik er naar kon verlan
gen u een teeken van leven te geven en
hij beval haar allerdringendst dit te ver
hinderen. Over de teruggave van het ge
leende geld moest zij zich maar geen zorg
maken. Hij had dit voorloopig uit zijn eigen
zak aangezuiverd en hij had er belang bij
u nog een tijdje in de hand te houden.
(Wordt vervolgd).
RO0KJBRUG.
