UIT DE STAD VAN HET VATICAAN
ZATERDAG 13 AUGUSTUS 1932
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 6
Bolsena, de Stad van het Eucharistische Wonder en van de
H. Christina
De pelgrim die Eome bezoekt en in de
Heliodorus-zaal van het Vaticaan geweest
is, of iemand die kunstgeschiedenis gestu
deerd heeft, kent wel Raffael's groote
fresco: „De Jaarmarkt te Bolsena". Doch
zelden vraagt men den weg naar de plaats
waar het Wonder van de bloedende Hostie
zich voltrok, geen gids van de stad Rome
verwijst naar het stadje, dat gelegen is aan
het meer van dien naam, ofschoon ze bei
den zoo dicht bij de Eeuwige Stad liggen,
slechts enkele Kilometers ten Noorden van
de oude Pausen-stad Viterbo waar verschil
lende malen de Pauskeuze plaats had. Ja,
het is alsof het kleine nest zichzelven
schuil hield, alsof het niet door menschen-
mond genoemd wenschte te worden. Maar
steeds maakt men meer en meer propagan
da voor dit oord, dat getuigenis aflegt van
de zeldzaam liturgische gebruiken waar
mede men sedert eeuwen de gedachtenis
van de Stadsheilige, de H. Christina, viert.
In de oude Volsinu, het huidige Bolsena,
woonde Christina, een afstammelinge uit
een oud Romeinsch geslacht, het was te
vens haar geboorteplaats en zij is er onder
de vervolging van Diocletiaan den martel
dood gestorven. De voornaamste gebeurte
nissen van haar leven zijn vastgelegd in de
schilderwerken van Paul Veronese; deze
verzameling is te bezichtigen in de Acade
mie te Venetië en de volgende feiten wor
den daar uitgebeeld: haar doopsel, haar
weigering om voor een Appollobeeld te of
feren, de uitdeeling aan de armen van stuk
ken goud en zilver, afkomstig van heiden-
sche afgodsbeelden, die door haar vernie
tigd werden, haar geeseling met roeden, de
troost van den engel in de gevangenis, en
tenslotte haar marteling op het meer, waar
in men haar door middel van een molen
steen dien men om haar hals gebonden had,
trachtte te verdrinken, terwijl haar vader
op den oever stond en de bevelen gaf hoe
men z'n kind moest dooden.
Men moest haar echter den genadeslag
toebrengen, door haar lichaam met pijlen te
doorboren.
Den 24e Juli, den dag waarop men het
sterven van deze heiige gedenkt, en reeds
Js avonds tevoren trekt in Bolsena een
groote processie met het beeld van de hei
lige van de St. Catharinakerk naar een
hooger gelegen kapel; den volgenden dag
wordt het beeld weer in het heiligdom te
ruggebracht. Op verschillende plaatsen in
de stad worden tooneelen opgebouwd,
waar men de marteling van de H. Chris
tina als gebarenspel opvoert.
Juist op de helling van den krater waar
aan Bolsena ligt, verheft zich bij het meer
de kerk van de H. Christina; het is een
complex van vier kerken, waarvan er twee
in de rotsen ingebouwd zijn, terwijl de an
deren onder een barok gewelf liggen en op
getrokken zijn in vroeg-renaissance stijl.
In de crypte bevindt zich het graf van de
heilige; een marmeren sarcophaag waarop
een terra-cotta beeld van de H. Christina
rust.
Diep in de tufsteengroeven strekken zich
eeuwenoude catacomben uit, die nog slechts
ten deele werden bloot gelegd.
Twee trappen die door een hek zijn af
gesloten, geven toegang tot de vochtige
groeve, waar zich het altaar bevindt, waar
op in het jaar 1268 het „wonder van Bol
sena'', de bloeding van de H. Hostie plaats
had.
Het is een cyborium-altaar: vier marme
ren zuilen dragen de kronende bronzen koe
pel, die vanwege de vocht met een groene
oxyde laag bedekt is en die in zijn oude
romaansche stijl een verheffenden indruk
maakt en ontroerend aandoet. Raffaël
schilderde het Wonder van Bolsena met
volkomen vrije fantasie, zonder zich aan de
plaatselijke werkelijkheid te storen. De
ovrweldigende indruk die men krijgt bij be
schouwing van dit kunstwerk, maakt plaats
voor een vrome ontroering en vervult den
bewonderaar van een diep medeleven met
het gebeurde.
Terwijl men hier de grootsche pracht
mist van de Vaticaansche schilderij, de
hoffelijkheid van de ceremonieën, de figu
ren van Paus en assisteerende kardinalen,
de Zwitsersche garde enz., komen ons in
deze stille grot de personen voor oogen van
het gedijkwaardige Misoffer, de eenvoudige
geloovigen, de misdienaar, de Priester, het
Offer en dan het oogenblik van het Won
derBuiten is er sinds dat historisch
moment niet veel veranderd, de stad ligt
er nog juist als toen en het meer beukt nog
steeds zijn golven tegen de oevers
Wij waren van het nabije Orvieto hier
heen gekomen, waar wij de prachtige gothi-
sche domkerk hadden bezichtigd die door
Meesters van Sienna gebouwd werd. Deze
domkerk heeft haar bestaan te danken aan
het feest van het H. Sacrament in het jaar
1264, dat Paus Urbanus IV van Orvieto
voor de gansche Kerk instelde, en dat een
gedachtenis is aan de bloedende Corporale
van de H. Mis te Bolsena. In de Corporale
kapel van deze domkerk wordt in een zil
veren reliekschrijn de Corporale bewaard
die door de bloedende Hostie bevlekt werd.
Als men de geschiedenis van Bolsena na
gaat dan stuit men ook nog op een duister
punt in de germaansche geschiedenis, op de
tragedie n.l. van een aanvankelijk glansrijk
koningshuis, dat overging aan de rampza
lige erfgenamen van den groote Diederik.
In het meer van Bolsena vindt men twee
eilanden, Bisentia en Martana. Op Martana
stond vroeger een kasteel, waarin Amala-
suntha, de eenige dochter van den Goti-
schen koning Diederik gevangen zat, omdat
zij haar neef Theodat tot mederegent had
verkozen. De nationale Gothenpartij die
haar eenige zoon Athalarich ontvoerd had,
en hem een zeer losbandig leven liet leiden,
ondervond den bloedigen wraak van de ko
ningin, maar door den listigen Theodat na
men zij weer wraak. Dit werd de koningin
noodlottig. Niet in het meer, zooals de H.
Christina, maar in een bassin van het kas
teel, dat door het water van het meer ge
voerd werd, verdronk men haarGeen
graf, geen spoor, is meer van haar te vin
denHet eiland zelf, dat men vanaf de
Ohristinakerk kan zien, is slechts het eeni
ge gedenkteeken, geen verklaring, alleen
een vage herinnering
Hoe geheel verschillend werd op zoo wei
nig kilometers afstand van elkaar, hier en
bij Bolsena, het vonnis voltrokken over
twee vrouwenlevens. De eene was een
maagdelijke christelijke martelares van ro-
maansch-heidsche afkomst, de andere een
Ariaansche koningin, van germaansche
stam. De eerste nog altijd voortlevend in
e envereering op de altaren, d'e laatste weg
gezonken in de golven van het meer, dat
beiden tot zich zou nemen.
Het jaar 535 is het eindpunt van het Ger
manisme: 20 jaar later, 555, kwamen -de
laatste van den germaanschen stam, de
Oostgothen, naar Italië over. Toen was de
vereering van de H. Christina in Bolsena
reeds 150 jaar oud. En ongeveer 950 jaar na
haar dood in 1263 bloeide op de plaats van
het Wonder, aan het altaar boven den mo
lensteen, haar eeredienst, en vierde men in
het naburige Orvieto het H. Sacraments
feest, dat zijn wonderdadige macht ver
spreidt door de eeuwen heen evenals Raf-
faël's schilderwerk in het Vaticaan tot
vreugde en verheffing strekt van allen, die
den diepen zin van deze kunstscheppingen
begrijpen.
ADOLF KOLPING.
XXXXIV
Nadat we Kolping als schrijver hebben
bezien, keeren we nu weer terug tot zijn
karakteristieken naam, do Gezellenvader.
Ieder jaar ging Kolping zijn vacantie
doorbrengen in de Belgische badplaats
Ostende, om weer „fit" te zijn als de
steeds zwaarder wordende arbeid to Keu
len hem huiswaarts deed gaan. Met doel
bewuste energie heeft hij altijd gestreefd
naar het beste resultaat van wat hij genoot
en talrijk zijn de notities van zijn vele en
groote reizen. Ook over het strandleven
van Ostende gaf hij zijn meening in de vol
gende drievoudige moraal:
Ten eerste; dat onze zoogenaamde be
schaafde wereld niets dringender van noode
heeft, dan een hoogst eenvoudige, maar in
drukwekkende en doorslaande verkondi
ging van het Christendom, opdat zij van
den cultus hunner overgroote menschelijk-
heid verlost worden. Hij voegt er nog bij
Of zij hooren wil, weet ik niet, maar dat
zij eenmaal zal moeten hooren, daaraan
twijfel ik geen oogenblik. Ook zij heeft een
onsterfelijke ziel te redden, en het is onder
geen enkel opzicht onverschillig, waarnaar
zij streeft.
Ten tweede, dat onder den hoogmoed en
de pralerij der badplaatsen veel physieke
en moreele ellende schuilt en naar zijn mee
ning, de brave, eenvoudige landman, die in
het zweet zijns aanschijns wegens den
overgrooten arbeid tijdens den oogst, ge
zond of ongezond, op het veld staat te wer
ken, er veel beter aan is en veel gelukki
ger, dan de bezoekers der badplaatsen, die
hij soms meent te kunnen benijden.
En ten derde, dat de zoogenaamde hoog
beschaafde wereld niet het minste recht
heeft, den neus op te trekken over de arme
eenvoudige menschen, die in plaats van zich
de luxe der badplaatsen te veroorloven,
met den rozenkrans en het zangboek ter
bedevaart gaan om niet het lichaam, maar
de ziel te verzorgen en te versterken
Het is jammer, doch een groote waarheid,
dat het zondenregister van het leven in de
badplaats onvergelijkelijk groot is en het
komt mij voor (aldus Kolping) dat als de
geest van het Christendom ontbreekt, de
menschen geneigd zijn de aardsche gaven
van God zoo te misbruiken, dat ze hun
naar den geest ten vloek worden".
Behalvo de pracht van de zee en de
schoonheid der heerlijke duinen> zag Kol-
I ping ook dc menschen enhun fouten.
Niet dat hij alles beentiseerde; dat zou
even dwaas als aanmatigend zijn geweest,
maar hij gaf zijn opbouwende critiek, eer
lijk en onbevooroordeeld. Hij peilde de
wonden der wereld en gaf haar dan ook ook
de groote levensdraad weer terug, die het
contact bracht tusschen de zwakke wereld-
lingen en den eeuwig-sterken God
S. M.
GESCHIEDENIS DER ST. JOSEPH'S
GEZELLEN-VEREENIGING 1921.
In April nam „Vader Kolping" met on
voorzien succes deel aan een door „Vondel"
georganiseerd Tooneelconcours. Zeven van
haar voormannen zond de club in het strijd
perk, met het blijspel „Een Gezellige Ka
mer". Dit zevental keerde huiswaarts met
een 2en prijs Zilveren Medaille uitge
loofd door H M. de Koningin. Dit was de
eerste stap buitenshuis, welke later vooral
tot meerdere ontwikkeling der leden, door
meerdere en grootere stappen zou worden
gevolgd.
Als dan eindelijk het feestgedruisch ver
stomd was, werd met vernieuwde toewij-
dnig het alledaagsche organisatiewerk weer
terhand genomen en waar noodig uitge
breid of verstevigd.
Een sprekend bewijs daarvan waren wel
de goedgezochte vergaderingen, het ijverig
studeeren der tooneelisten en de zichtbare
opbloei van het bibliotheekwezen. Gelijken
tred daarmede hield de groei van het leden
tal der Vereeniging.
Hoe kan het ook anders, wijl het als van
zelf spreekt, da-t jonge menschen zich gaar
ne daar geven, waar in en door het ver-
eenigingsleven bijna voortdurend hun per
soonlijke, actieve medewerking gevraagd en
ook gewaardeerd wordt.
Geinspireerd nu, door deze gestadige, nu
merieke uitbreiding der Vereeniging be
sloot de Z.E. Praeses, in overleg met den
Raad van Bestuur ook tot uitbreiding van
dit College over te gaan.
Naar aanleiding van dit besluit nam de
Z E. Praeses aanstonds zijn maatregelen en
wendde zich tot een viertal oudere leden,
dié in het Leidsche Kolpingswerk, in on
derscheidene functies hun sporen verdiend
hadden.
De vier die voor deze onderscheiding wer
den aangezocht waren de heeren P. v. Ber
ge Henegouwen, P. Klein, W. A. Kohlbeck
en J. A. Vreeburg. De officieele benoeming
ging in op 1 Augustus, waarna de installa
tie in den Raad van Bestuur volgde tijdens
de September-vergadering d.a.v.
Deze benoeming duiden wij aan als een
derde Novum in onze geschiedenis Tot dan
toe immers koos dit College zich zijn nieuwe
medeleden uit heeren Patroons, vaak zelfs
buiten het Vereenigingsverband staande,
tot op den dag hunner toetreding als Be
stuurslid.
Met allen eerbied echter voor dit gebruik
durfde Praeses A. J. M- Hafkenscheid het
bestaan, nu eens een anderen weg te betre
den, overtuigd als hij was, met dezen daad
de Vereeniging een goeden dienst te bewij
zen.
MARIA-CONGRES
Al was 't weer wat somber in den vroe
gen morgen, toen de gezellen Zondag j.l.
per auto naar het nationale Maria-congres
te Nijmegen gingen, om de Gezellenver-
eeniging te vertegenwoordigen bij Maria's
kroning, al heel spoedig zat de goede stem
ming er in en trokken wij van Leiden langs
Utrecht en Arnhem naar Nijmegen.
Te negen uur woonden wij de Pontificale
Hoogmis bij in de Canisiuskerk aan de
Molenstraat, welke werd opgedragen door
Z H. Exc. Mgr. Jansen, Aartsbisschop van
U trecht.
Na afloop der H. Mis brachten wij nog
een bezoek aan het St. Petrus Canisius-
altaar, en aan de plaats waar 't Maria-
beeldje zou worden geplaatst, met kost
bare sieraden van goud en edelsteenen om
hangen.
Óm twaalf uur werd in de Gezellenver-
eeniging een sectie-vergadering gehouden,
uitgaande van het Centraal Verband van
Nederland, waar als spreker optrad de
Zeereerw. Praeses H. v. Ruth S J. met on
derwerp: Maria, Joseph's Bruid en de St.
Joseph's Gezellen. Deze vergadering werd
verrast met het hooge Kerkelijke bezoek
van Z.H. Exc. Mgr. J. D. J Aengenent, die
nog een kortwoord sprak tot de gezellen
en zeide: dat Hij niet graag de Joseph's
Gezellen Vereeniging zou willen missen in
Zijn bisdom, omdat het was één der mooi
ste sociale organisaties.
Toen de inwendige mensch wat versterkt
was, maakten wij een autotocht door Nij
megen langs mooi Nederland en Duitsch-
land, daarna keerden wij terug en brachten
een bezoek aan den Duivelsberg waar wij
eenigen tijd op doorbrachten. Te drie uur
keerden we weer in Nijmegen terug om
deel te nemen aan den Maria-omdracht.
Wie deze omdracht niet gezien heeft, kan
dan ook geen indruk er van maken hoe
schitterend deze Maria-omdracht is ge
weest en welk een diepen indruk deze
maakte op allen, ook op de niet-Katholie-
ken, die met duizenden en duizenden langs
de versierde straten stonden, vooral in die
straten waar de beelden, spreuken van Ma
ria en de "litanie van Maria waren aange
bracht. Wij behoeven niet te zeggen:
„waar bleef 't Katholieke volk nu", want
uit alle deelen des lands waren ze tegen
woordig om aan de Maria-omdracht deel te
nemen, van 't Hooge Kerkelijk Gezag en
de Wereldlijke autoriteiten tot aan den
ambachtsman, van eiken rang en stand, 't
was één hulde voor onze Moeder Maria.
Langs den weg werden verschillende Maria-
gezangen gezongen door de vereenigingen
van Nijmegen
Toen de Maria-omdracht teneinde was
volgde onmiddellijk een Pontificaal Lof,
gecelebreerd door Z. H. Exc. Mgr. Diepen,
die eveneens de plechtige bekroning van
't Mariabeeldjo verrichtte. Ook deze plech
tigheden werden door duizenden bijge
woond. Moge dan ook zij, die nog geen Ma
ria vereerders zijn, in de Gezellen Vereeni
ging en daarbuiten, hun bede tot Maria, de
Onbevlekte Maagd,, richten, bijzonder in
dezen noodlijdenden tijd.
Voldaan over dezen grooten overweldi
genden Maria-onulracht keerden we te on
geveer half twaalf in Leiden terug.
Ass. Senior.
SPREEKKOOR MARAN-ATHA.
De repetities van het Leekespel Maran-
Atha worden gegeven op Maandag 22
Aug. en volgende Maandagen.
Daar het Gezellenhuis geen plaats meer
biedt, is het gebruik verzocht van de groote
zaal van het St. Antonius-patronaat, wat
welwillend is toegestaan. Alle repetities zul
len daar worden gegeven.
MAANDVERGADERING
AFD. GEZELLEN.
Dinsdag a.s. heeft de maandvergadering
van de Afd. Gezellen plaats te kwart voor
negen. Elkeen kenne zijn plicht en kome
op tijd.
RETRAITECLUB.
Voor de Kerstretraite van 2528 Dec.
zijn reeds vele plaatsen bezet. Men geve
zich spoedig op en spare er voorl
RETRAITE EN KAZERNE.
Binnenkort wordt er weer een retraite
gehouden voor dienstplichtigen: d.w.z. voor
hen, die in de eerstvolgende maanden sol
daat moeten worden.
De ouders zijn bezorgd, in den regel veel
meer dan de toekomstige militairen zelf.
En toch: wie godsdienstig en braaf wil
blijven, kan het ook in de kazerne, al zijn
daar natuurlijk gevaren en omstandighe
den, die men thuis niet kende.
Een der beste middelen is echter een
retraite als voorbereiding. Wie vóór zijn
diensttijd een retraite maakt, blijft in den
regel niet alleen zelf goed, maar wordt in
dienst een voorbeeld en steun voor zwak
kere makkers.
Zulk een retraite, speciaal voor militie-
plichtigen, zal gehouden worden van 10
13 September in het retraitehuis te Noord-
wijkerhout.
Men gelieve zich daarvoor op te geven
bij ondergeteekende. De kosten bedragen
6.50 en kunnen tijdens de retraite worden
voldaan of vóór de retraite worden betaald
aan den Aalmoezenier. Na aanmelding ont
vangt men een toegangskaart met nadere
inlichtingen.
Aalmoezenier J. J. BROUWER.
Huygensstraat 6, 's Gravenhage.
Telefoon 116534. Giro 92320.
RECHTZAKEN
Poging tot doodslag.
In den avond van 12 October van het
vorige jaar vielen in de Willibrordusstraat
te Amsterdam eenige revolverschoten,
De chauffeur D. had op de vrouw geschoten
met wie hij een verhouding had gehad.
Daarna had hij liet wapen tegen zichzelf
gericht. Beide personen werden bloeden
de in een portiek gevonden. Zij bleken ech
ter geen van beiden ernstig gewond, en
herstelden volkomen.
De man heeft terecht gestaan wegens
poging tot doodslag subs, poging tot zware
mishandeling.
Het O. M. eischte tegen den man, die
reeds tien maanden in voorloopige hechte
nis heeft doorgebracht, een gevangenis
straf van vijf maanden wegens poging
tot doodslag.
De rechtbank veroordeelde den man
gisteren wegens poging tot doodslag tot
een gevangenisstraf van één jaar en acht
maanden met aftrek van acht maanden
voorloopige hechtenis.
LUCHTVAART
NOODLANDING.
Gistermiddag moest het militaire vlieg
tuig nr. 492 op de terugreis van Eelde
naar Soesterberg in de buurtschap Zeven
huizen, onder de gemeente Hoogland, een
noodlanding doen wegens motorstoring, op
ongeveer 600 meter hoogte. Bij de daling
kwam het toestel tegen een boom en
daarna tegen een landhek, welke beide
vernield werden. De beide inzitenden, de
sergeant-vlieger Dorresteijn en de ser
geant-leerling-vlieger Wolf Schoenmaker,
kregen geen letsel. Het ernstig beschadig
de toestel is ter plaatse gedemonteerd en
naar Soesterberg vervoerd.
KALENDER DER WEEK
FEESTDAG VAN ST. JEROEN.
ZONDAG 14 Aug. Dertiende Zondag na
Pinksteren. Mis: Respice. 2e gebed v. d.
H. Werenfridus. Belijder. (Zie in het
Feesteigen v. h. Bisdom); 3e v. d. H. Eu»e-
bius, Belijder. Prefatie v. d. Allerh. Drie-
eenlieid. Kleur: Groen.
Do belofte van Christus wordt vervuld
in hen, die in Christus gelooven. (Epistel).
Daarom vragen wij aan God, dat Hij neer
ziet op Zijn (Nieuw) Verbond (Introitus;
Graduale) en ons geven wil vermeerdering
van geloof. (Gebed). Een geloof zoo sterk
als dat der tien melaatschen, die zonder
nog genezen te zijn op weg gingen om zich
te vortoonen aan den priester (Evangelie).
Vertrouwende, dat ons geloof ons gezond
zal maken naar de ziel, brengen wij ons
Offer, dat, naar wij hopen, God welwillend
zal aanvaarden. (Offertorium; Stilgebed).
Wetend, dat het geloof moet leven door de
hoop en vooral door de liefde, bidden wij,
dat het Brood, dat God ons gegeven heeEt
in de H. Communie,- ons vertrouwen op de
vervulling der belofte zal versterken en
bovenal ons zal doen aangroeien in de
liefde. (Gebed).
MAANDAG 15 Aug. Feestdag van Ma
ria's Tenhemelopneming. Te vieren als Zon
dag. Mis: Gaudeamus. Kleur: Wit.
„Maria is opgenomen ten hemel. De En
gelen verheugen zich en lofprijzend zege
nen zij den Heer.
Door U, allerheiligste, triomf eerend e
Maagd, zijn ons de poorten van het Para
dijs geopend. Bid voor ons, opdat wij mo
gen wandelen in den geur uwer deugden".
(Kerk. Get.).
DINSDAG 16 Aug. Feestdag v. d. H.
Jcachim, Vader der Allerheiligste Maagd.
Mis: Dispersit. Kleur: Wit.
WOENSDAG. Mis v. d. H. Jeroen, Mar
telaar. Eerste pastoor van Noordwijk:
Laetabitur. (Zie in het feesteigen v. h. Bis
dom). 2e gebed v. d. H. Hyacinthus, Belij
der; 3e v. h. octaaf van Maria's ten He
melopneming; 4e v. h. octaaf v. d. H. Lau-
rentius (uit eigen Mis op 17 Aug.). Kleur:
Rood.
De adelijke ouders van Jeroen vertrouw
den de wetenschappelijke en godsdienstige
vorming van hun dengdzamen en gods-
dienstigen zoon toe aan bekwame buiten-
landsche vrome mannen. Naar zijn vader
land (Schotland) teruggekeerd, arbeidde
Jeroen ijverig aan het geestelijk heil zij
ner landgenooten.-Priester gewijd stak hij,
het voorbeeld volgend van St. Willibrord
en gezellen, naar ons vaderland over. De
H. Hungerus, bisschop van Utrecht, wees
hem als arbeidsveld aan Noordwijk. Bij
den inval der woeste Noorsche benden in
het rustige Noordwijk werd natuurlijk ook
de pastoor gevangen genomen. Voor den
Noorschen hoofdman beleed Jeroen onver
schrokken zijn geloof in Jesus Christus en
standvastig weigerde hij te offeren aan de
afgoden. Daarop volgden verschrikkelijke
martelingen, welke de heilige met blijd
schap op het gelaat verduurde en eindelijk
het doodvonnis, dat door onthoofding werd
voltrekken den 17en Augustus 856.
DONDERDAG 18 Aug. Feest v. d. verhef
fing v. d. relikwie v. d. H. Ravo. Mis: Gau
deamus. (Zie in het feesteigen v. h. Bis
dom). 2e gebed v. h. octaaf; 3e v. d. H.
Agapifus, Martelaar. Kleur: Wit.
Öm aan een meeningsverschil van het
volk over het graf v d. H. Bavo een einde
te maken, opende Ereboldus, Abt van een
klooster te Gent, de graftombe, waarin vol
gens sommigen het stoffelijk overschot
moest rusten. Hij vond ook werkelijk het
lichaam v. d. heilige en stelde het ten toon
aan het toegestroomde volk. Daarna werd
het in een mooie kist gelegd en naar de St.
Bavokerk overgebracht. Van deze verhef
fing wordt vandaag in ons Bisdom de ge
dachtenis gevierd.
VRIJDAG 19 Aug. Mis v. d. H. Joannes
Eudes, Belijder: Os Justi. 2e gebed van het
octaaf. Kleur: Wit.
In 1601 werd Joannes geboren in Nor-
mandië. Nog jong werd hij Oratoriaan. In
1626 ontving hij de II. priesterwijding te
Parijs en werd missieprqdiker. Bij dat
Apostolisch werk werd het hem duidelijk,
dat een parochiegeestelijkheid noodig was
om den goeden geest onder het volk te be
waren. Daarom stichtte hij in 1643 een Con
gregatie (de Eudisten) onder den Naam
van Jesus en Maria, welke Congregatie
groote verdiensten verworven heeft voor de
opleiding van geestelijken voor de missie-
prediking. Joannes stichtte ook een Con
gregatie, genoemd „de Zusters van O. L.
Vrouw van Liefde", welke bijzonder zorgde
voor de gevallen, maar goed willende meis
jes en vrouwen. Algemeene bekendheid
heeft de heilige zich verworven door zijne
geschriften en predikaties, waardoor hij
bevorderde de devotie tot de H.H. Harten
van Jesus en Maria. De heilige stierf den
19en Augustus 1680.
ZATERDAG 20 Aug. Mis v. d. H. Ber-
nardus, Abt Kerkleeraar: In medio. 2e ge
bed v. h. octaaf; 3e voor den Paus. Kleur:
Wit.
De H. Bernardus, schrijver en prediker,
apostel en hervormer, meester van het
geestelijk leven, is één der grotste sieraden
v. d. H. Kerk. Hij wordt genoemd de „honig-
vloeiende leeraar", omdat hij over Jesus
en Maria (over wie zijne geschriften vol
staan) in zulke liefderijke en ontroerende
bewoordingen geschreven heeft. Bernar
dus stierf onder Maria's bescherming den
20en Augustus 1153, als Abt van Clair-
vaux.
N.B. Tn deze week dagelijks Gloria en
Credo. Vanaf Maandag Prefatie van Ma
ria (invullenEn U om de ten Hemelopne
ming).
IN DE KERKEN DER
E.E. P.P. FRANCISCANEN:
Alles als in bovenstaande kaleivt'
Bisdom, behalve:
ZONDAG. 2e gebed v. d.Z.Z. Sanctes
van Montc-Fabri en Franciscus van Pesa-
ro, Belijders; 3e v. d. H. Eusebius.
WOENSDAG. Mis v. d. H. Rochus, Belij
der: Justus. 2e gebed v. h. octaaf van Ma
ria's ten Hemelopneming; 3e v. cl. octaaf
dag v. d. H. Laurentius. Kleur: Wit.
DONDERDAG. Mis v. d. Z.Z. Beartix
van Silva en Paula van Montaldi, Maag
den: Virgines. 2e gebed v. h. octaaf; 3e v.
d. H. Agapitus.
VRIJDAG. Mis v. d. H. Lodewijk, Bis
schop en Belader: Statuit. 2e gebed v. d. H.
Joannes Eudes; 3e v. h. octaaf.
Amsterdam. ALB. M. KOK, Pr.
