BUITENLAND Mysterie van den dood van lord Kitchener ZATERDAG 11 JUNI 1932 DE LE1DSCHE COURANT DERDE BLAD PAG. 9 DOOR DE VEREENIGING VAN DIRECTEUREN VAN GEMEENTEWERKEN werden. Vrijdag de Amsterdamsche havenwerken bezichtigd. Tijden# de bezich tiging in de Coenhaven. VOLKENBOND OOSTENRIJKS NOOD. Het leeningsplan der mogendheden. In "de financieele volkensbondscommis- sie voor de hulpverleening aan Oostenrijk namen de beraadslagingen gisteren een on verwacht verloop. Dit was vooral te danken aan een be langrijke verklaring van de Fransche re- geeringsvertegenwoordiger, waaruit bleek, dat de nieuwe regeering-Herriot toch meer ernst met haar internationale gezindheid maakt dan zulks met de regeering-Tardieu het geval was. Deze wilde de hulpverleening aan Oos tenrijk slechts toestaan als een onderdeel van het geheele plan van Tardieu voor hulpverleening aan de Donaustaten, ter wijl Harriot daarentegen thans de bereid willigheid van de Fransche regeering heeft doen uitspreken om met het oog op den bijzonder dreigenden toestand van de Oostenrijksche financiën reeds thans Oos tenrijk alleen tegemoet te komen. Tengevolge van de Fransche verklaring acht men de kansen thans gunstig, dat het grootere van de twee te Parijs ont worpen leeningsplannen de noodzakelijke goedkeuring van de groote mogendheden zal verkrijgen, namelijk het plan om Oos tenrijk een door de regeeringen gewaar borgde leening van 300 millioen schilling toe te staan, waardoor naar men hoopt, dat de Oostenrijksche financieele toestand zou kunnen verbeterd worden. In volkenbondskringen meende men te weten, dat ook de Nederlandsche regee ring bereid is, indien de andere in de fi nancieele commissie vertegenwoordigde staten dit eveneens zijn, haar medewerking aan het welslagen van dit grootere plan te verleenen. HERSTELVRAAGSTUK DE CONFERENTIE TE LAUSANNE. Slechts een voorloopige oplossing? Naar de „Echo de Paris" nit Londen meldt, zullen Mac Donald en sir K. John Simon op de conferentie van Lausanne zonder veel omhaal de algeheele schrap ping van de schadevergoedingsschuld voor stellen. Mocht het niet gelukken, Amerika tot schrapping van de oorlogsschulden te bewe gen, dan wil Engeland zich bij Frankrijk en overige betrokken staten aansluiten, om den Vereenigden Staten mede te dee- len, dat de oorlogsschulden onmogelijk kun nen worden betaald, indien Duitschland geen schadevergoeding betaalt. Te Londen is de opvatting, dat de Lau sanne slechts een voorloopige overeen komst tot stand zal komen, en men er zich dus toe zal beperken, het moratorium tot het einde van het jaar te verlengen. SPANJE SPANJE EN DE JESUIETEN. De ontnomen goederen. Door den Spaanschen minister-president is aan de Cortes een nieuw wetsontwerp ter goedkeuring voorgelegd betreffende het gebruik van de bezittingen, welke door den staat aan de Jesuietenorde zijn ontnomen, meldt Kapi uit Madrid. Volgens het ontwerp zullen deze bezittin gen worden gebruikt voor liefdadige doel einden of ten behoeve van het onderwijs. Indien wettelijk wordt bewezen, dat het bij reeds inbeslaggenomen goederen niet om bezittingen van de Jesuietenorde gaat, doch om eigendommen van particuliere per sonen, dan moet de staat aan deze perso nen een schadeloosstelling uitkeeren en valt het betreffende geval onder de bepa lingen betreffende de onteigening van eigendommen in bet openbaar belang. OP DE TENTOONSTELLINO „MOEDER EN KIND", die de volgende week in bet R. A. I.-gebouw geopend wordt, is men bard aan bet werk met do voorbereidingen. VALKENBURG (L.) - HOTEL FRANSSEN le Rangs Familie-Hotel. Alle comfortLift Prachttuin Telef. No. 38. Garago Pens. pr. F1 4.50 en 5.4409 ÖP HET TERREIN VAN HET OUDE PESTHUIS TE AMSTERDAM is Vrij dagochtend een betonnen vloer met springstof opgeblazen. De explosie. ENGELAND GEEN ACC00RD MET DE VALERA. De eed van trouw blijft afgeschaft. De onderhandelingen tusschen De Va lera en de Engelsche regeering zijn zon der resultaat afgebroken en voor onbe- paalden tijd verdaagd. In Engelsche politeke kringen heeft dit resultaat geen al te groote teleurstelling gewekt, daar men er reeds rekening mede had gehouden naar aanleiding van de jongste uitlatingen, zoowel van minister Thomas als van De Valera. Naar verluidt, hee,ft De Valera bij de besprekingen te kennen gegeven, dat hij zijn standpunt niet kon wijzigen, daar hem bij de verkiezingen nadrukkelijk het man daat is verleend om den eed van trouw a-an den koning af te schaffen. Overigens is deze afschaffing, volgens zijn opvatting, niet als een schending van het Engelsch-Iersche verdrag te beschou wen. Volgens de „Star" heeft De Valera ech ter te kennen gegeven, dat Ierland zijn politiek meer in Engelsch-gezinden geest zal wijzigen, indien het op de rijksconfe- r^ntie te Ottawa goed behandeld wordt en gelegenheid verkrijgt, gunstige tariefover eenkomsten voor zijn uitvoer te sluiten. AMERIKA DE OUD-STRIJDERS TE WASHINGTON. Nieuw verzoek van de politie, nieuwe weigering der betoogers. Te Washington zijn nu ongeveer 6000 oud strijders in een speciaal kamp bijeen. De politie heeft wederom een poging ge daan, om hen ertoe over te halen, naar hun woonplaatsen terug te keeren, waartoe zij o.a. een groot aantal vrachtauto's en boven dien voor eenige dagen levensmiddelen be schikbaar had gesteld Dit aanbod werd echter opnieuw afge- In het kamp is de katholieke priester T. R. Cox uit Pittsburg thans gearriveerd. Hij werd luide toegejuicht, toen hij een rede voering hield, waarin de mannen werden aangespoord te blijven, totdat zij zouden hebben verkregen, waarop zij recht hadden. Een resolutie werd aangenomen, waarin uitkeering van de toegezegde vergoeding wordt geëischt en afschriften van deze re solutie werden door Father Cox afsregeven op het Kapitool en op het Witte Huia. De burgemeester van Washington heeft den gouverneurs der omliggende staten ver zocht alles in het werk te stellen, om de oud-strijders, die nog op weg naar Was hington zijn, tegen te houden, aangezien hij moeilijkheden te Washington vreest. Een politiebokswedstrijd te Washington bracht 2500 dollar op. die door het politie corps werden afgestaan ten behoeve van oud-strijders. CHINA CHINA WENSCHT EEN NON AGRESSIE-PACT. Met Rusland, Japan en andere landen. In het verlangen om den wereldvrede in den geest van het Kellogg-pact te verster ken, heeft de woordvoerder van de Chinee- sche regeering verklaard dat zij bereid is onderhandelingen aan te knoopen niet al leen met SovjeWKMsland, doch ook met dc andere mogendheden, Japan inbegrepen, teneinde een non-agressie-pact te sluiten. De onderteekening van het nonagressie pact tusschen China en Rusland zou de automatische hervatting beteekenen van de Chineesch-Russische diplomatieke betrek kingen, welke in December 1927 werden ver broken. WIE OF WAT HEEFT DEN ONDERGANG VAN DEN KRUISER „HAMPSHIRE" VEROORZAAKT? Eenigen tijd geleden heeft de Amerikaan sche politie een internationalen avonturier gearresteerd, die bekend staat onder den naam van kapitein Duquesne. Dit individu werd gezocht door de auto riteiten van drie naties. Twaalf jaren ge leden maakte hij reeds kenms met de Amerikaansche gevangenissen, waaruit hij op geheimzinnige wijze ontsnapte. Hij vluchtte naar Holland, welke regeering wei gerde hem op herhaalde Britsche aanvrage uit te leveren. Engeland beschuldigde Du quesne er van de hand in het spel gehad te hebben bij een atternaat tegen het En gelsche schip „Tennyron", dat onderging in de golven van den Atlantischen Oceaan tengevolge van een ontploffing aan boord. Men kent nog niet de motieven voor de reis, die de avonturier en spion Duquesne naar Amerika had ondernomen. Toen de politie hem arresteerde, bevond zij op hem een notitieboekje, waarin aanteekeningen voorkwamen, die betrekking hadden op de mysterieuze scheepsramp van de „Hamp shire", die den 5en Juni 1916 tijdens den wereldoorlog zonk en die aan boord had lord Kitchener, minister van oorlog van Engeland. Uit die aanteekeningen meent men te kunnen afleiden, dat Duquesne ook bij dezen ramp de hand in het spel heeft ge had. De „Hampshire'' verdween onder zeer geheimnisvolle omstandigheden. Détails zijn nooit bekend geworden. De ramp hoeft aanleiding gegeven tot heftige polemieken in de internationale pers. Evenals de dood van den Oostenrijkschen troonopvolger Rudolf van Habsburg, de dood van den aartshertog Johann en die van den Russi- schen gezant te Belgrado Hartwig bij het uitbreken van den wereldbrand in 1914, is ook het tragische einde van lord Kitchener een der grootste raadsels der moderne historie, een raadsel, dat niet alleen de pu blieke verbeelding prikkelt, maar ook die der historici, die hun krachten inspannen om een objectieve lezing van^ct geval te vinden en te ontkomen aan de fantasieën over de tragedie van den kruiser „Hamp shire". Het zou dwaas zijn te ontkennen, dat er verwarrende détails in deze zaak zijn. Kit chener ging aan boord van het oorlogsschip in een kleine Schotsche haven op 5 Juni 1916. Het schip lichtte het anker en werd geëscorteerd door eenige torpedojagers van de Atlantische vloot. De minister wilde oversteken naar Zweden en voorts naar Rusland gaan, waarheen hij gezonden was in speciale missie naar den tsaar. Vier uur na het vertrek verdween de kruiser in de golven en de torpedojagers konden maar een enkelen man van de équipage redden, een matroos, luisterend naar den naam van Walter Roggerson. Deze verklaarde, dat er aan boord van het schip een hevige ont ploffing plaats had gehad en dat do „Hampshire" was gezonken, voordat de bemanning de reddingsbooten had kunnen uitzetten. Dit gebeurde ten Westen van dc Arcadische eilanden. Roggerson hield niet op te verklaren, dat nergens een periscoop van een Duitsche duikboot te zien was ge weest. i?eze verklaring klopte met die der bemanningen der torpedojagers. Maar deze verklaarden eenparig, dat ze eenige minu ten voor de ontploffing drie of vier sloepen rondom den kruiser hadden gezien. De Britsche admiraliteit concludeerde, dat het schip was getorpedeerd en dat daarmede do zaak was afgedaan. Na den oorlog eischten zekere bladen meer preciese mededeelingen. Niettegen staande de meest minutieuse onderzoekin gen in de geheime archieven van do Duit sche admiraliteit, vond men geen enkel document, dat betrekking had op het tor- pedeeren van de „Hampshire". Integendeel, men kon vaststellen, dat de Duitsche on derzeebooten nooit in de wateren kwamen, waarin het schip was gezonken. Ook de veronderstelling, dat het schip op een mijn was geloopen, moest men laten vallen. Nóch Duitschland, nóch de geallieerden hadden ooit mijnen in die wateren gelegd. In het verloop van de debatten werden er twee hypothesen opgesteld. Volgens de eerste hypothese en dat ie do meest fantastische zou de „Hamp shire" tot zinken zijn gebracht op bevel van de „Intelligence Service"', waarvan Lord Kitchener een der verbitterdste vijanden was. Deze geheimzinnige organisatio zou gehandeld hebben op order van eenige En gelsche staatslieden, die met Kitchener op den meest slechten voet stonden. In verband met deze hypothese is het van belang en merkwaardig, om een citaat af te schrijven uit een boek, dat eenige jaren geleden in Engeland is verschenen, dat tot schrijver moet hebben een der meest geziene staatslieden van Groot- Britanniö en dat tot titel heeft: „Tho Whispering Gallerie" (in de omlijsting van dit artikel het best te vertalen met: Schok kende politieke kuiperijen). De anonyme schrijver vertelt, dat hij eens aan Kitche ner vroeg, of hij gelukkig was. Kitchener de groote held van Khartoem, antwoordde: „Ik ben het niet, maar ik zou het gemak kelijk kunnen tvorden. Ziet U daar hot parlementsgebouw T Er is op het oogenblilc openbare zitting. Indien ik alle venstors en deuren kon laten versperren en hot kleinste gaatje kon doen dichtstoppen on dan het parlement zoo lang kon bombar deeren totdat alle leden gecrepeerd waren, dan zou ik kunnen zeggenik ben geluk kig". De tweede hypothese wordt begrijpelijk wanneer men het doel van de reis van Lord Kitchener naar Rusland leert kennen. Zijn lastgevers hadden hem ingewijd in détails van een samenzwering, die aan het hof van St. Petersburg werd gesmeed onder leiding van Soekhomlinoff, Russisch mi nister van Oorlog en agent van Duitsch land die later door den Krijgsraad werd veroordeeld. Lord Kitchener moest aan den tsaar de namen der Russische verraders mededeelcn en zich belasten met de defi nitieve zuivering van Tsjarkoje Zelo (bui tenverblijf van den tsaar bij Petersburg). Aan dit feit, dat later werd bevestigd, verbindt men do volgende conclusie: Soekhomlinoff en zijn medesamenzweer ders, door een spion op de hoogte gebracht van de plannen van Kitchener, zouden dc Duitsche marine-autoriteiten op de hoogte hebben gebracht en dezen dc juiste plaats hebben aangewezen, waar de kruiser zou passeeren. Gezien het feit, dat men in do Duitsche archieven documenten heeft ge vonden, die nog veel nadeeligcr zijn voor de reputatie van den vroegeren Russischen minister, is het onbegrijpelijk, dat men nooit iets gevonden heeft over dezen, haast vanzelf sprekenden stap van Soekhomli noff. Merken we voor de volledigheid nog op, dat, volgons eenige geschiedschrijvers, do „Hampshire" tot zinken zou zijn gebracht door een Russische onderzeeboot, die daar toe order zou hebben gekregen van dc ge heime Russische legerpolitie. Maar daar staat tegenover, dat de chef van deze poli tie, die mémories heeft gepubliceerd zonder eenigen schijn van terughouding, dit avon tuur absoluut niet vermeldt. Naast deze romantische lezingen is er een, die uiterst logisch is. De „Hampshiro" zou getorppdeerd zijn door een Engelsche onderzeeboot, niet handelend op bevel van de „Intelligence Service'1, maar heel een voudig per ongeluk, als gevolg van een dier vergissingen, die men zoo dikwijls in de ge schiedenis der oorlogen aantreft. De Engelsche openbare meening ver wacht met ongeduld het rapport van de Amerikaansche politie over de aanteeke ningen van Duquesne en zij verwacht voor de zooveelste maal de oplossing van het Kitchener-raadsel Men kan sceptisch staan tegenover de verklaringen van den avon turier, maar feit is, dat de ondergang van de „Tennyson" (dien Duquesne zeker op zijn geweten heeft) plaats had onder bijna dezelfde omstandigheden, waaronder 16 jaar later de „Hampshire" 'verging. (Nadruk verboden). CLAUDE IZABET.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1932 | | pagina 9