ZATERDAG 4 JUNI 1932 DE LEIDSCHE COURANT TWEEDE BLAD PAG. 6 IMTERPAROCHIEELE „KARAKTER". Mooi is het jong te zijn en 't brui sende parelende leven in zich te weten. In de toekomst zien we idealen, waar van we overtuigd zijn, dat ze verwezen lijkt worden. Werkkring, sport, vrien den, de vereeniging, liefhebberijen en nog zooveel andere bezigheden en be slommeringen, die allen tijd in beslag nemen. Toch moeten wij ons niet door de massa in de maalstroom mee laten sleuren. Gunnen we ons even tijd, one eigen innerlijk wezen te bezien. Wij zullen dan nog zooveel verkeerde zijden en grove kanten aan ons karakter onderscheiden. Onder voorbehoud, dat men royaal en eerlijk tegenover zich zelf staat. Kostbare oogenblikken zijn het, om als 't ware met flitslicht een moment in ons binnenste te schouwen. Met één slag deze gebreken uit te rukken ie een on mogelijkheid. Iets anders is, gestaag en volhardend er tegen te blijven strijden. Met Gods hulp en geschoold in Kol- pings-verband zullen we 't beste resul taat bereiken. A. KOLSTRO. ADOLF KOLPING. XXXVII. Bij de deugden, die met arbeid en vlijt samengaan, noemt Kolping - op de eerste plaats de spaarzin. Daartoe be hoort zeker mannelijke ernst, volharding en ontzegging, vooral 't laatste is voor vele mensrhen nogal zwaar. „Gij kunt sparen zonder gierig te worden", zei Kol ping tot zijn gezellen, en dan noemt hij twee deugden, die voor de karaktervor ming noodzakelijk en nuttig zijn, en die tevens de spaarzin vergemakkelijken n.l. onthouding en tevredenheid. Al dat overdreven rooken, sporten en uitgaan is oorzaak, dat velen geen haarbreed vooruitkomen. De groei der Gezellen-Vereeniging maakte het bovenstaande steeds meer noodzakelijk, omdat het gevaar kwam, dat er te weinig karakters en te veel „stroopoppen" hun intrede zouden doen in de vereeniging. Het bijzondere blijft ten allen tijde het familieleven; eendrachtig en broe derlijk moeten allen aaneengesloten blij ven rondom den Priester-Gezellenvader. Met klem vraagt Kolping van zijn ge zellen de ware liefde te hanteeren en te handhaven en vandaar zijn spreuk: „Werkzame liefde heelt alle wonden, woorden alleen vermeerderen slechts de smart". Tenslotte de ware vroolijkheid, gezien uit het oogpunt der beschaving. Letten wij op wat Kolping er van zegt. „Daar zijn soorten van beschaving, evenzoo van vroolijkheid. De valsche vroolijkheid is een uit de zonde geboren misvormd kind. De goede komt van God en een goed geweten. Haar bron is de vrede en deze vrede uit eigene ziel is volgen? de H. Schrift: „een bestendig vreugdemaal". Iemand, die niet goed vroolijk was, mocht Kolping evenmin lijden als St. Ber- nardus een novice, die, aan zijn luimen toe gevend, hem met een lang gezicht voorbij- ging. Na de vier deviezen hier in 't kort be sproken te hebben, komen we nu tot de Duitsche „Wanderschaften". Kolping merkte er bij op: le. Het reizen ter ambacht heeft een kwade en een goede zijde. De liohtvaardi- gen zullen spoedig naar den kwaden kant ove- i de bezadigden zullen zich den goeden ten nutte maken. 2. Een beroep moet men aanleeren voor het verder leven. Reizen en arbeiden ia den vreemde, zal de laatste school zijn, om als meester aan zijn stand te kunnen voldoen. 3e. Toon op reis, wat ge zijt, wat gij weet en wat gij kunt. 4e. Houden aan de grondregels en een vast karakter hebben zal U voor schip breuk-lijden behoeden. Wees jegens ieder een beleefd en voorkomend in woorden en dienstbetoon. 5e. Wees behoedzaam in den omgang met menschen, die gij niet kent. Pas op voor den vleier, die is meestal een schurk in zijn hast. 6e. Houd uw hart vrij, dan zult gij steeds tevreden en vroolijk zijn. Dat alles werkte hij dan verder uit tot 27 punten, van groot belang voor de Duitsche jeugdige katholieken. In ona land komt het Duitsche trekken- op-het-ambacht zoo goed als niet voor. Ik geloof niet dat we er om behoeven te treuren. S. M. KEMPERMANFONDS. Do Propaganda-commissie Kemperman- fonds heeft tot doel het kapitaal uit te breiden bestemd voor het nieuwe Gezel- lenhuis." Zij is daartoe onder voorzitter schap van den Praeses samengesteld uit leden van allerlei plaats in onze Vereeni ging. De Raad van Bestuur is in deze oom missie vertegenwoordigd, twee Commissa^ rissen hébben daarin zitting, en zijn leden uit de afdeeling Gezellen en uit de afdee- ling Gehuwden. En ook een eerelid neemt actief deel. De Commissie heeft groote en zelfs zeer groote plannen gemaakt. In de uit voering hiervan werd* zij eohter telkens verijdeld. Een van hare kleinere, maar vrucht bare acties was de vrijwillige bijdragen der leden. Nu is door allerlei omstandigheden deze actie den laatsten tijd verzwakt maar in hare laatste bijeenkomst met de zela- teurs werd besloten om nu in dezen tijd grootere acties zoo moeilijk zijn dit mid del ter uitbreiding weer eens stevig aan te pakken. De groep zelateurs is uitgebreid, de geheele actie wordt gereorganiseerd. Ver wacht wordt nu de medewerking van allen. Met kleine geregelde bijdragen verza melen wij in een jaar een mooie som. Ge tuige ons bloeiend St. Petrus-Liefdewerk. Zoo moet het ook gaan met deze actie voor het Kempermansfonds. In den loop dezer maand wordt aan de leden een des betreffende circulaire uitgereikt. Men vuile de bijgaande strook in. Geen bedrag is te groot, geen bedrag te klein! „Propaganda-Commissie Kempermansfonds". LIEBAARD-EXCURSIE. Onze Liebaard-excursie vertrekt mor gen te 9.15 uur vanaf het Gezellenhuis. Te 12 uur worden wij in de K. R. O.-studio's verwacht. Te 6 uur zijn wij de gasten van den Liebaard-praeses. Deelnemers zijn allen op tijd en brengen hun 12 uurtje mede. JAARVERGADERINGEN. De jaarvergaderingen der onderafdee- linigen zijn begonnen. Reeds werden ge houden die van de Retraite-club, van de Damclub en van de Liedertafel. De Se cretaris der laatste kwam zelfs met een verslag op rijm. Opkomst en verloop was bij allen uitstekend. Voor deze week staat op de agenda de Kolpings Boys. Tevens zijn genoteerd Stu die-club en Turnclub. De secretarissen der andere clubs wenden zich spoedig tot den Praeses tot vaststelling van nadere datum. Alle Penningmeesters en Secretarissen worden ook herinnerd aan de bepaling, dat voor 1 Juli de jaarverslagen moeten worden ingezonden bij den Secretaris van den Raad van Bestuur, weled. beer C. van Oerle, Rijnsburgerweg 9. BUSTER KEATON. DE MAN, DIE GOED VALLEN KON. Zeven en dertig jaar geleden trad in een klein West-Amerikaansch stadje een va riété-gezelschap op. Een van de nummers van het programma was: „The two Kea- tons", doch het werd plotseling van het pro gramma afgevoerd en de menschen moes ten het zonder aorobaten-duo stellen. Kor ten tijd daarna waren er drie Keaton s twee groote en oen baby. Deze baby was de thans beroemde „man met het stalen snuit" Buster Katon en ala een van de merkwaar dige feiten van zijn geboorte is bekend, dat zijn vader en moeder zoo arm waren, dat zij alle kosten, die de nieuwe wereld burger met zich bracht niet konden beta len. Papa Keaton trad toen eenige dagen op als straatacrobaat, vlak voor een kerk en toen hij drie dagen op deze wijze wat geld verdiend had-, werd in diezelfde kerk Buster Keaton ten doop gehouden. Bij deze eerste voorstelling van Buster aan liet publiek, bleek, dat de baby heeie- niaal geen Buster heette, maar gewoon Joe net als z'n vader en toen Joe Jt. zijn eerste wankele 6chreden op dit ondermaan- sche gezet had, werd besloten, dat hij zoo spoedig mogelijk tot acrobaat opgeleid zou worden. Een paar jaar later heette het nummer dan ook:' „The three Keatons" en de bescheiden rol van de derde, die aan vankelijk bestond in het aangeven van al lerlei dingen, werd belangrijker, naarmate hij groeide. Zijn vader leerde hem oan op alle manieren te kunnen vallen zonder zich pijn te doen en de kleine Joe bleek vele talenten in die richting te bezitten. Hij viel zoo virtuoos, dat de beroemde acro baat Houdini, hem ziende, riep: „What a buster!" en van dat oogienblik heette Joe Keaton Buster. „The three Keatons" „maakten" hun nummer zeventien jaar lang. En meer en meer toonde Buster zich uit het goede acrobatenhout gesneden. Hij kon zoo raar niet vallen, of hij krabbelde weer overeind, zonder zich bezeerd te hebben en langza merhand werd deze eigenschap de clou van het variéténummer. „Ik weet nog goed", vertelt Buster, „dat we eens speelden, ter wijl een troep aangeschoten studenten op een van de eerste rijen in de zaal zat. De jongelui waren erg vervelend en toen zij op een gegeven oogenhlik moeder uitlach ten, werd vader zoo boos, dat hij me op nam en midden tusschen de lawaaimakers in gooide. Ik kwam er natuurlijk goed van af, maar de studenten minder en er ie later nog een heel kabaal over dit geval ge weest". Toch is Buster Keaton eenmaal zóó te recht gekomen, dat het hem wèl pijn deed. Al® slot van het nummer gooide vader Keaton zijn zoon over een heele serie obstakels heen, in zee. Dat wil zeggen: in zeedecor. Een soort canvas hangmat ving hem op. In een theater had men echter deze vangmat naast een muur gehangen en dat wist papa niet. „Ikzelf merkte het, toen ik op de muur viel en een paar rib- BUSTER KEATON ben brak", vertelt Buster heel droog. Het waren dagen van hard werken en meestal weinig verdienen. De kleine fami lie, altijd op reis, nooit zeker van een engagement had niet bepaald een prettig bestaan, maar het optimisme van den ouden Keaton hield er den goeden geest in. Uit deze periode stamt ook de kennis making van Buster met zijn huidigen re gisseur Edward Sedgewick. Ook deze werk te oorspronkelijk in het variété, tesamen met zijn ouders en broers in een equilibris tennummer „The five Sedtge wicks". In ieder geval waren de tooneelknechts en de andere artisten nog niet gelukkig, wanneer de Keatons en de Sedgewicks in één programma optraden, want de jongelui maakten altijd een heidensch spektakel en zetten steeds de boel op stelten. Wanneer Buster Keaton en Edward Sedgewicüs oude herinneringen ophalen, kan men ge- looven, dat er heel wat gelachen wordt. Die dagen in het variété waren voor den lateren filmacteur een prachtige leerschool. Hij kreeg danslessen, kon piano spelen, •goochelen, kende allerlei tooneeltrucs en was ook een uitmuntend imitator. Na ver loop van jaren was Buster Keaton, wiens eenige talent was, dat hij kon vallen zon der zich pijn te doen: expert in dansen, zingen, acrobatiek, goochelen, musiceeren, jongleeren en er waren niet veel zaken op variétégebied, waar hij niet in thuis was. Toch nam zijn carrière in dit bedrijf een spoedig einde, toen de film in opkomst kwam. Als jongeman van 18 jaar kwam Buster in aanraking met een zekere Ros- ooe Arbucle, die eenigen tijd later als „Fatty" groote bekendheid zou verwerven. Deze liet Buster in komische tweeacters optreden als slagersjongen en zoo kwam Buster in het filmbedrijf. Toen Fatty be kender werd ging Buster in hetzelfde genre voort en bij maakte op 20-jarigen leeftijd reeds een heele serie komische filmpjes. De vriendschap van Fatty en Buster is steeds blijven bestaan. Men weet misschien, dat Arbuole later in een groot schandaal be trokken werd (naar later bleek: ten on rechte) zoodat hij in de filmwereld onmo gelijk werd, nxaar Buster heeft hem nooit in den steek gelaten en is nu zelfs bezig om Fatty in Engeland aan een engagement te helpen. Langzamerhand ging Buster meer geld verdienen en de zorgen van de familie Keaton werden met den dag geringer. Tot dat die oorlog ook bier als spelbreker op trad. Bus ter nam dienst, werd naar Frank rijk gezonden, maakte een goed deel van de actie in en om de loopgraven mede en keerde, zonder noemenswaardige verwon dingen, als eergeantnmajoor naar Yankee land terug, waar hij onmiddellijk weer aan 't filmen ging. In 1921 trouwde hij met Na thalie Talmadge, de zuster van Norma en Constance en het huwelijk is zeer geluk kig, terwbi Buster thans de trotsche vader is van twee zoons, Bob en Joe. Na den oorlog steeg de vraag naar Kea- ton-films. Vooral Europa was buitengewoon met den „man met het bevroren gezicht" ingenomen en uit dien eersten tijd na den oorlog stammen films als „The Navigator", „Go West young man", Battling Butler", „The General", en anderen, die de heele wereld lieten lachen. Daarna volgde zijn contract met Metro Goddwyn Mayer. Voor deze maatschappij maakte hij eerst „Een huwelijk uit wraak'" en „De Cameraman terwijl hij zijn talkie- carrière begon met „Free and Easy". Zijn vader en moeder.leven op het oogenblik rustig in Hollywood en wonen dicht bij hun zoon, die zoo snel beroemd werd, mede om dat hij nooit lachte. Keaton is in bal van opzichten een uniek filmartist. Niet, omdat zijn genre nu een maal het quasi-ernstige is, maar omdat hij zijn films met evenveel zorg opbouwt, als 'n architect een huis ontwerpt. Hij berekent zorgvuldig den tijd van iedere scène, werkt met fracties van seconden en laat niets aan het toeval over. Wij mogen hier nog wel vertelden, dat Buster Keaton in bet dagelijksch leven heelemaal geen „stalen snuit" heeft. Inte gendeel: hij lacht graag en heeft een zui ver gevoel voor humor. Vaak haalt hij in de studio's malle streken uit. Buster is overigens een zeer bescheiden man. Hij stelt zeer veel belang in tech nische problemen en is een verdienstelijk mecanicien. Verder is hij een goed musicus en een geestdriftig base-ball speler. Keaton is aanvoerder van het Metro-Goldwyn- Mayer base-ball-team en de primus van de ploeg. Een andere hobby is: het groot brengen van allerlei dieren. Buster bezit een groote boerderij waar de meest uiteen- loopende dieren opgevoed worden. En verdereen hard werker, een goed zakenman.en een aangenaam causeur, die in de filmkolonie geen vijanden heeft. Zijn beste vrienden zijn «z'n regisseur. Edward Sedgewick, William Collier Jr. en een bekend baseball-speler Judge Landis. RECHTZAKEN KANTONGERECHT TE WOERDEN Trekhondenleed? W.t besteller van v. Gend Loos te Woer den, zou op zekeren dag zijn hond onder den wagen hebben laten trekken, terwijl het dier bloedend verwond was. Verd. ontkende het hem tenlaste gelegde en voerde aan, dat de hond onder behandeling was van den die renarts v. V. te Woerden. Deze deskundige achtte de hond alstoen geschikt om te trek ken. De algemeene inspecteur van de anti- Trekhondenvereeniging was een andere mee ning toegedaan toen hij, controle uitoefenende te Woerden, de hond zag bedekt met wel acht jeukende wonden, zij het dan ook dat enkele kalen plekken door de beweeglijkheid van den hond stuk waren gegaan. De staart b.v. bloed de tamelijk zoodat het bloed aan den wagen te zien was. Agent W. te Woerden verklaarde dat de hond goed verzorgd werd en dikwijls dacht dat de liefde die verdachte, als hij kinderen had, aan die kinderen zou gegeven hebben, nu aan de hond gaf. De staart was wel gewond en bloedde iets, maar hij behoefde, zoo zeide getuige, toch niet met de staart te trekken. De inspecteur' merkte op, dat deze logica niet op ging en dat 't, met de hand op de trekh.wet, verboden was dat gewonde honden als trek hond gebezigd werden. Agent van politie K. te Woerden deelde eveneens mede, dat verd. goed voor zijn hond is. Van het feit zelf wist hij niets af. Z.i. was de hond geschikt als trekhond. De ambtenaar van het openbaar ministerie achtte het bewijs geleverd door de verklarin gen van den inspecteur den H. te s Graven- hage. Deze getuige maakt er speciaal werk van om toezicht te houden op den trekhond, terwijl de twee getuigen décharge geen ver stand van honden hebben. De hond was ge wond, bloedde en het dier kon niet stil staan van de jeuk. Hij eischte daarom een geld boete van 4 of 1 dag. De kantonrechter, burgemeester van Kem pen, achtte het noodig om het verzoek van den inspecteur in te willigen om den hond zelf in oogenschouw te nemen, hetgeen be paald werd op 12 uur in den middag. Precies dien tijd diende de zaak weer. Al lereerst werd door den inspecteur op het lichaam van den hond de plekken aangewezen waar de hond jeuk had en telkens bloedplek- ken voor zullen komen. Vroeger noemde men. het schurft, maar tegenwoordig betitelt men het met zachtere woorden namelijk huidziekte. De veearts meende, dat de inspecteur geen deskundige was, waar de inspecteur tegenover stelde ,dat hij ruim acht jaren niets anders deed dan hondenkeuren. Deze hond zou b.v. in Rotterdam onmiddellijk afgekeurd worden. Het beest zit heel in elkaar, heeft spreivoeten eD kan niet stilstaan van de jeuk. De veearts meende, dat de hond tot werken in staat was. De inspecteud merkte nog op, dat de honden in Woerden slecht gekeurd werden, hetgeen bleek bij het zien van dit beest. De punt van de staart b.v. is geheel verrrot. Nadat verd. er bij bleef dat het zoo erg niet was, verklaar de de kantonrechter verd. schuldig, maar meende geen straf te moeten opleggen. Hier mede waren beide partijen tevreden. Vader heeft het gedaan. O., te Woerden stond op de vorige zit ting terecht terzake dat hij, als melkventer, melk afgeleverd zou hebben die niet goed van samenstelling was. Verd. ontkende alstoen en voerde aan, dat hij nooit melk ventte, en dus niet gestraft kon worden. Thans was de keur meester verschenen die mededeelde dat niet verdachte, maar vader, die ook aanwezig was, de schuldige was. Toen kwam de aap uit de mouw. Verdachte werd vrijgesproken, maar aan vader werd beloofd dat hij de volgende maal gedagvaard zal worden. Eieren zoeken. De gebroeders V., te Nieuwkoop, had den eieren gezocht van meerkoetjes. Dit was verboden, doch verdachten zeiden het niet te_ weten. De ambtenaar van het openbaar minis terie zeide, het maar half te gelooven en eischte een boete van 3 of 1 dag voor elk der verdachten. Het vonnis luidde conform den eisch. Verboden op het gras te loopen. M. te Woerden, zou op het gras hebben geloopen om goudvisschen in een vijver dood te kooien. Het laatste feit is niet strafbaar ge steld. Het eerste wel. Verdachte zeide op het ijs te willen en dus over 't gras te moeten. Dit werd direct geloofd, maar de kantonrechter vonniste tot een geldboete van 4 of 1 dag hechtenis. Motorrijden zonder achterlicht mag niet. R., te Nieuwkoop, was aan het motor rijden geweest, maar zonder achterlicht en re flector. De politie is daar altijd zeer oplettend i en had het gezien. Verd. ontkende het feit niet en voerde aan sinds maanden werkloos te zijn en met zijn moeder samenwoonde die weduwvrouw was. De ambtenaar begreep niet dat als hij niet verdiende zich de weelde kon veroorloven motor te gaan rijden. Verd. zeide dit nu niet meer te kunnen doen. Het vonnis luidde 2. of 1 dag. Hem werd de raad gegeven alvast maar te gaan sparen, opdat hij straks de boete kan betalen. Laat uw auto inschrijven v. D., te P a p e k o p, had gereden met een auto, die niet ingeschreven was. Hij erkende, maar voerde aan, dat hij zoo vaak iemand hoorde zeggen, dat zijn auto niet ingeschreven De kantonrechter zeide, dat als een ander net een auto reed die niet ingeschreven was dit hem het recht nog niet gaf dit ook te doen Eisch en vonnis 5 of 2 dagen. 4u ECHTE FRIESCHE r&ffl HEERENBAAI 20-50 a per or» ^^verscha/t U wvtken xranp&tof-f Goed rechts houden. G. de P., te Woerde n, reed met zijn vrachtauto, met stroo beladen, op den weg naar Linschoten. De weg is daar kronkelend en niet te breed. L. te Utrecht kwam met zijn auto aangereden en hield uiterst rechts. Toch ontstond een aanrijding omdat verdachte niet voldoende rechts hield. Hij zeide, dat hij bang was voor verzakking in den berm. Getuige v. d. P. te Utrecht zeide, dat de weg goed ver hard was en verdachte wel 30 c.M. naar rechts gekund had. Eisch 15 of 5 dagen hechtenis. Vonnis overeenkomstig den eisch. De zitting wordt daarna gesloten. Uit de Landbouwwereld WAT ELKE MAAND TE DOEN GEEFT. 1e helft Juni. Voor dozen Leer willen w© ©en greep doen uit het juist ontvangen Verslag van de in 1931 in Overijsel aangelegde proef velden. En dan wordt onze aandacht en be langstelling het eerst en het meest getrof fen door wat meegedeeld wordt over d© verschillende stiikstofmeststoffen, die den laatsten tijd in concurrentie met elkaar op de markt verschijnen. In West-Overijsel werden circa 180 proef- veldjes aangelegd. Naast voldoende fosfor- zuur en kali werd op 6 perc. 45 K.G. zui vere stikstof gegeven, respectievelijk in den vor van Chili, zw. ammoniak, louna (mon- tan)-salpeter ureum kalkammonsalpeter en kalksalpeter. Het middelste veldje ontving geen stikstof. Ziehier de conclusies, waar toe de Verslaggever komt: De ureum werkt op alle grondsoorten slechter dan de overige meststoffen, deze Stikstofmeststof is dus in 't algemeen niet gelijkwaardig met de meest gebruikelijke meststoffen. De vraag komt naar voren of leunasalpeter gelijkwaardig is te achten met de andere stikstofmeststoffen. Op laag- veen, waar het kleinste aantal proefvelden ligt, kon deze mestof met de andere mee komen, doch op zand en klei is dit niet ge heel het geval. De zw. ammoniak had op zand en klei en gelijke werking als de Chili, op 't laagveen was de werking min der goed. De prijs in aanmerking genomen, is ze het voordeeligst geweest. Men dient hierbij in aanmerking te nemen, dat bij ge bruik van zw.-ammoniak af en toe moet worden gekalkt. (Wij beklemtonen). De kalksalpeter, Chili en kalkammonsalpeter hadden overal een vrijwel gelijke werking Tenslotte komt uit de oogstcijfers duidelijk naar voren, dat op kleigrond de opbrengst vermeerderende werking belangrijk gerin ger was, dan op zand- en veengrond. De opbrengsten zonder stikstofbemesting wa ren op de klei het hoogst. De rapporteur geeft in zijn samenvatting het advies, om geen kalkstikstof en ureum, en voorloopig evenmin leuna- of montansalpeter te ge bruiken. Als goede stikstof meststoffen noemt hij: Chili, kalksalpeter, zw.-ammo- niak en kalkammonsalpeter. De werking van kalksalpeter ten opzichte van Chili is ongeveer gelijk. De werking van Chili en zw.-ammoniak verschilde dooreengenomen, heel weinig, al zouden we er aan toe willen voegen, dat op de lage natte gronden de langzame werking van de ammoniak voor deze meststof een nadeel is; de lage prijs is echter weer een voordeel. Te Steenwijkerwold werd op een aardap pelveld (Eigenheimers) een bemestings- proef genomen, waarbij naast slak en pa tentkali verschillende giften stikstofmest werden gegeven: één perceel géén stikstof, één 225 K.G. zw.-ammoniak, een 3de: 225 K.G. zw.-ammoniak plus 100 K.G. Chili, een 4de 225 K.G. ammoniak en 300 K.G. Chili. De conclusie van het rapport luidt, dat een stikstofbemesting, zelfs bij de tegenwoor- die lage prijzen der producten, nog goed rendabel blijft. Blijkens andere proeven zal men op meerdere zandgronden bij granen en aardappelen nog met voordeel kunnen bemesten met ongeveer 60 K.G. stikstof per Hectare. Wij hébben de laatste jaren al meerma- len gewezen op het gebrek „blauw" bij aardappelen, dat soms in zoo erge mate voorkomt, dat de aardappels onverkoop baar zijn. Gelukkig is gebleken, dat bet ge brek geheel of goeddeels kan worden voor komen door een behoorlijke kali-toediening. Zelfs op gronden, waar geen directe kalibe mesting noodzakelijk schijnt, d.w.z. een kali-gift geen verhooging der aardappelop brengst tengevolge heeft, dan de kali zeer nuttig werken door verhooging der kwali teit. Opnieuw kwam dit in het licht te Her- culo bij den proefnemer W. Mulder. Er werd volledig bemest met kunstmest. Pa tentkali werd gegeven in hoeveelheden van 500, 750 en 1000 K.G. per Hectare. In d© oogstcijfers der knollen van de verschillen- de perceelen was weinig verschil, maar des te grooter in de percentages „blauw". 't Perceel zonder kali gaf bijna 60 procent i „blauwe" knollen, andere drie perc. 12 13 procent. Het rapport constateert dan ook, dat de kahbemesting de kwaliteit als con sumptieaardappel buitengewoon heeft doen stijgen. De aardappels van de nulveldjes (die zonder kali) zouden beslist als con sumptie-aardappels onverkoopbaar geweest zijn. Een kalibemesting van 500 K.G. pa tentkali per Hactare bleek zeer goed op zijn plaats te zijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1932 | | pagina 6