DINSDAG 26 APRIL 1932 DE LE1DSCHE COURANT DERDE BLAD PAG. 10 zette onderhandelingen hebben er inmid dels toe geleid, dat allen, met uitzondering van den eigenaar van het perceel Hee rensingel No. 44, zioh alsnog bereid ver klaard hebben hun gedeelten voortuin aan de gemeente te verkoopen tege" den ge- bruibelijken prijs van 10 per M2. Hierdoor kon de rijwegbreedte bij die voortuinen in plaats van op 8.30 meter op 8.70 meter worden gebracht en konden tevens iets breeder trottoirs worden ge maakt, waarmede een bedrag van onge veer 1300.was gemoeid. De aankoopkosten van de gedeelten voortuin bedroegen, met inbegrip van de overdrachtskosten, ongeveer 1100. Extra crediet behoeft voor een en ander echter niet te worden aangevraagd, ver mits het totaal benoodigde bedrag van pl.m. 2400.kon worden bestreden uit de reeds bij raadsbesluit van 10 November 1930 toegestane som van 46.500. Verbouwing „tijdelijk" gemeentehuis. Het is ons gebleken, aldus B. en W., dat het lokaal op de eerste verdieping van het tijdelijk gemeentehuis, waar de af- deeling Financiën der gemeeritesecretarie gevestigd is, niet aan redelijke eischen voldoet. Het lokaal toch is te klein voor het aantal ambtenaren, dat daarin plaats moot vinden, en voor de te bergen stuk ken, terwijl bovendien de t-oetreding van licht en lucht geheel onvoldoende is. Het is dan ook dringend noodig in dezen on- doelmatigen en uit hygiënisch oogpunt be- denkelijken toestand verbetering te bren gen. Ook de daaronder op den begancn grond gelegen localiteiten van de afdee- ling Algemeene Zaken behoeven uitbrei ding; zoowel voor de ambtenaren, als voor de berging van het archief en voor het pu bliek. hetwelk dagelijks in grooten getale zich bij deze afdeeling moet vervoegen, is de ruimte te beperkt, aldus B. en W. Met het oog hierop hebben B en W. een nlan voor vergrooting van de bedoelde localiteiten doen opmaken. Zooals uit een teekening blijkty is de noodige ruimte ver kregen door het ontwerpen van een aan bouw op de open plaats. Op den beganen grond wordt door het tevens wegbreken van een be-staanden gangwand een ruime bergplaats verkregen, terwijl het lokaal, waar de afdeeling Algemeene Zaken is gehuisvest, eveneens belangrijk wordt vergroot. Dit is ook het geval met de ruimte van de afdeeling Financiën, waar voorts door het maken van een plafond- raam met licht- en ventilatorkoker voor een behoorlijk licht- en luchttoetreding wordt gezorgd. De kosten van deze verbouwing, tegen de uitvoering waarvan de eigenaar van het perceel geen bezwaar heeft, worden geraamd op pl.m. 6000.Dit bedrag kan worden geput uit het Stadhuisfonds. GEMENGDE BERICHTEN ONGELUKKEN. KIND DOODGEREDEN. De autobestuurder reed door. Gisteravond te ongeveer kwart voor zeven kwam een luxe auto uit de rich ting Roermond, in snelle vaart aangere den ter hoogte van den Moesdijk onder Weert. Daar waren eenige kinderen aan het spelen. Het tienjarig zoontje van den heer Jansen werd door de auto gegrepen en op slag gedood. Door den schok reed de auto tegen een boom. De wagen werd beschadigd, doch geraakte niet defect en de bestuurder reed weg, zonder zich iets van het ongeval aan te trekken. De baanwachter van den spoorwegover gang heeft intusschen het nummer van de auto onthouden en dit aan de politie medegedeeld, welke thans een onderzoek instelt. KINDJE IN EEN BEERPUT GEVALLEN. Levenloos er uit gehaald. Gisterenmorgen is het twee-jarig kindje van den arbeider A. Brommers te Etten en Leur bij het spelen in een in den "grond gegraven 1 Meter diepe carbid-bus, die als beerput dienst deed, gevallen. De moeder, die buiten aan het werk was, miste op een gegeven oogenblik haar zoontje. Toen zij ging zoeken vond zij het met het hoofdje omhoog in den beer put liggen. Op haar geroep kwam een voorbijkomende automobilist, die een dokter uit Goes bleek te zijn, te hulp. Er werd nog getracht door middel van kunstmatige ademhaling de levensgeesten weer op te wekken, doch tevergeefs. Do inmiddels ontboden dokter uit Etten, constateerde den dood door verstikking. Een vreemde historie. Te Boschkapelle had de deurwaarder uit Hulst een inboedel op straat gezet. De eigenaar verliet het huis eigener be weging, doch zijn zuster moest met hulp van den sterken arm uit het huis worden verwijderd. Toen den volgenden dag de politie terugkeerde, bleek de voorgevel van het huis geheel omver gehaald en ook verder waren groote vernielingen aangericht. De zuster van den bewoner zat te midden der puinhoopen. Een na der onderzoek wordt ingesteld. „Mab." VAN HET SMOKKELFRONT. GEVAREN AAN DE DUITSCHE GRENS Automobilisten doen beter er 's nachts weg te blijven. De Kon. Ned. Automobiel Club deelt het volgende mede: In verband met den uitgebreiden smok kelhandel van Nederland naar Duitsch- land zijn door de Duitsche Regeering zeer strenge maatregelen genomen ter bestrij ding daarvan. Vooral worden automobielen, komende van de Nederlandsche grens aan een streng onderzoek onderworpen. In een circulaire, welke van wege de Duitsche douane-beambten wordt verspreid, wordt er op gewezen, dat het opheffen van een arm, of het zijwaarts uitstrekken van een of beide armen, gedurende den nacht met een rood licht als een teeken moet worden beschouwd, dat gestopt dient te worden. Ambtenaren in civiel zijn te herkennen aan een groenen band met koperen plaat je, aan een dienstpet of rijksvlag met het opschrift „Zoll". Om ongelukken te vermijden, is het volstrekt noodzakelijk, het bevel van den ambtenaar onmiddel lijk op te volgen. Geschiedt zulks niet dan zal zoo noo dig van schietwapens gebruik worden gemaakt. Ook is het mogelijk, dat de wegen door hindernissen versperd zullen zijn, zoodat het aanbeveling verdient met de grootste voorzichtigheid te rijden. Het behoeft geen betoog, dat onder deze omstandigheden het rijden met een auto in het nachtelijk uur niet zonder gevaar moet worden geacht. Behalve met Rijksweertroepen is de grensstrook tot 15 K.M. diepte bezet met douanebe ambten in burgerkleeding zooals hierbo ven reeds is aangegeven. Wordt derhalve met een rood licht op den weg een sig naal gegeven, dan is ieder bestuurder verplicht terstond te stoppen. Het is na tuurlijk zeer wel mogelijk, dat personen zioh met minder goede bedoelingen op den weg zullen bevinden om te trachten na het geven van deze signalen, hun slag te slaan, b.v. door de reizigers te beroo- ven en te mishandelen. De K. N. A. C. acht het zich dan ook tot een plicht alle automobilisten ernstig voor de gevaren te waarschuwen welke hen bij het rijden nabij en over de Duit sche grens bedreigen. GROOTE BRAND TE GENDEREN. Landhuis, twee schuren en een stal afgebrand. Te Genderen bij Waalwijk is gisteren middag brand ontstaan in het groote, meer dan 250 jaar oude landhuis, ge naamd „De Hoef", eigendom van den heer Van der Does de Willebois te 's-Her- togenbosch en bewoond door de gezinnen A. de Ruyter en C. van Kooijck, land bouwers. De brand is ontstaan in de schuur van den landbouwer de Ruyter. In een oogen blik stond de geheelo schuur waarin zich eenige hokken met konijnen bevonden en waarin twee geiten waren gestald, in lichte laaie, zoodat het daarin zich be vindende vee niet meer kon worden ge red. Onmiddellijk sloegen de vlammen over op de schuur van den landbouwer Van Kooijck. Het vee kon hier nog bij tijds gered worden. Intusschen hadden de vlammen zich ook medegedeeld aan den stal van De Ruiter; alhoewel spoe dig hulp bij de hand was, kon toch niet worden voorkomen, dat vier kalveren den dood in de vlammen vonden. Daar de brandweer slechts de beschik king had over een handbrandspuit, wel ke betrekkelijk weinig water gaf. kon niet worden voorkomen, dat ook de stal van Van Kooijck in vlammen opging, als mede de woningen van De Ruyter en Van Kooijck. Van de inboedels kon zoo goed als niets worden gered. De brandweer van Zetten en later die van Heesbeen, kwamen assistentie ver- leenen, doch moesten zich beperken tot het nathouden van een boerderij die een 50 meter verder was gelegen en waarop de vonken terecht kwamen. Het mooie oude historische huis is slechts laag verzekerd, de inboedel van De Ruyter in het geheel niet en die van Van Kooijck slechts matig. WONING TE EINDHOVEN UITGEBRAND. Zondagavond is, omstreeks half negen, door onbekende oorzaak, tijdens afwe zigheid der bewoners, brand ontstaan in het huis Jan v. d. Biltstraat 6 onder voormalig Woensel, eigendom van de ge meente Eindhoven en bewoond door den huissohilder A. Couteaux. in minder dan geen tijd hadden de vlammen zich ook medegedeeld aan de daken der belenden de perceelen, bewoond door de weduwe Flink en den heer G. Bonseler Buiten huis. De brandweer slaagde er in het vuur tot deze beide panden te beperken, dooh kou nel voorkomen, dat de woning van den Huisschilder totaal uitbrandde exi do daken der naastgelegen panden geheel vernield werden. Ook één der ka mers van de weduwe werd door het vuur aangetast en brandde geheel uit. De inboedel van het eerste huis is to taal verloren gegaan. Verzekering dekt de schade. BOERDERIJ AFGEBRAND. Een heele veestapel omgekomen. Gisterochtend is onder Oosterwolde (Fr.) de boerderij van K. Jellema, be woond door den heer Th. de Jong, afge brand. Dertien koeien, acht kalveren en tien paarden kwamen in de vlammen om. Verzekering dekt de schade. De oorzaak is onbekend. Postduiven neergeschoten. Dezer dagen schoot een landbouwer te Krabbendijke op een vlucht postduiven, die over kwamen, met het gevolg, dat er drie dood neervielen. Dit werd door in de omgeving werkzaam zijnde personen opgemerkt, die er den eigenaar der dui ven mee in kennis stelde. Deze is in overleg met den schutter getreden met het gevolg, dat de laatste 50 kon neer tellen als schadevergoeding. LAND- EN TUINBOUW DE COLORADOKEVER. DE VERSPREIDING GAAT VOORT. Gemeenschappelijke maatregelen. De correspondent van de „N. R. Crt" schrijft: In 1923 is de Coloradokever te Bordeaux met een partij legervoorraden „uitgela den". Aanvankelijk sloeg meu er weinig acht op, maar allengs heeft hij zich ovei vier departementen verspreid. 1 Het dier was toen in de buurt van aardappelvelden gekomen. Men weet, dat hij daarvan het liefst vreet. Vindt, hij geen aardappels, dan neemt hij b.v. met asperges genoegen Men kan niet zeggen, dat de parasiet ongemerkt zijn werk verriohtte. Hij is te vergelijken met een Lieve-heers-beestje van ongeveer één cM. lengte met twaalf zwarte strepen, door gele afgewisseld. Als hij in een kamer over den grond wandelt, trekt hij onmiddellijk de aandacht. En omtrent zijn schadelijkheid kon de plan- tenziektenkundige dienst even min in het onzekere zijn. Ni Eft, dat deze daartegen niets heeft uit gericht. Er is gespoten, niet alleen met ko persulfaat. In 1890 deed de Coloradoke ver in Duitschland zijn intree en wel in de buurt van Hamburg. In Nederland wekte dat toen dadelijk onrustheid. Ouderen van dagelijk herinneren zich liedjes, die daar op gemaakt werden. Het gevaar werd toen met Duitsche grondigheid aange pakt. Met man en maoht. zelfs met de mi litaire macht, werd er tegen opgetreden. De besmetting bleef gelocaliseerd en het dier kon worden uitgeroeid. Daartoe heeft men thans de dingen te lang op hun beloop gelaten. In deze om standigheden is het uiterst moeilijk, daar tegen op te treden. Driemaal jaars teelt de kever, die vliegen kan, voort. Duizenden larven worden geboren, en de verspreiding geschiedt gemakkelijk aan vrachtauto's. Iemand uit Limoges zag onlangs in den trein naar Parijs zoo'n kever over zijn knie wandelen. Dien dag had hij in een auto door het besmette gebied gereden. Op het oogenblik is hij al tot bij Orleans doorgedrongen Het zou wel wonder zijn, Andere bladen schrijven DURE BOTER. Verkeerde Volksbelasting? Van verschillende kantan wordt thans "ritiek op het Margarinewetje geleverd er het blijkt, dat dit wetje veel tegenstand zal ontmoeten, omdat het een belasting legt op een der eerste levensbehoeften van het volk, een belasting, die weliswaar de wellicht meer welgestelde verbrui kers van boter zwaarder treft dan de margarineconsumenten, maar die tooh op het stuk van progressiviteit wel beter had kunnen zijn. Men betreurt het in het alge meen, dat de groote massa der loontrek kende arbeiders en ambtenaren den ach terstand der zuivelboeren moet betalen met een taxe op de boter. In de Tijd lezen we over dit bezwaar: „Wat het eerste element betreft: het verdeelen van den last over alle lagen van het volk, tegenover deze methode als zoodanig staan wij niet antipathiek zoo lang nog tientallen millioenen worden uit gegeven aan vermaak en overbodige ver tering. Wanneer het op het oogenblik den exploitanten van bioscopen, sportterreinen, café's en den fabrikanten van kunstzij, bier sigaretten, chocolade, zelfs den tandartsen goed gaat, dan kan men wel zeggen: be last deze kringen 'het éérst. Toont hun welvarendheid niet het meest overtuigend aan, dat de draagkracht van de „groote massa" nog lang niet zóó uitgeput is als men haar we! eens voorstelt? Wij gunnen de hierbovengenoemde groepen van staats burgers en den in hun bedrijven nog goed betaalden arbeiders héél graag hun be trekkelijke welvaart, doch het lijkt ons maatschappelijk gesproken een irrationee- le verhouding, dat de weeldebedrijven ren- deeren, terwijl de verzorgers van de eerste levensbehoeften, de landbouwers, de zwaarste armoede hebben te verduren. Een irrationeel verhouding die in laatste instantie geschapen wordt door een irra tioneel verbruik. Wij weten, dat het mes der weelde-uit- gaven aan twee kanten snijdt. Zooals het een feit is, dat er vroeger massa's geld werden uitgegeven aan sterken drank, om dat de proletariër zijn ellende wilde ver drinken, zoo kan het thans ook zijn, dat het den bioscoopexploitanten goed gaat, omdat de toestand zoo treurig is. Andere symptomen wijzen uit, dat dit. de verkla ring voor onzen tijd niet is. Is het niet on langs gebleken, dat men hier en daar het spek het gezonde voedsel bij uitnemend heid voor den arbeider voor nog geen twintig cent per kilo moest verkoopen, eenvoudig omdat er geen vraag naar be staat. Enkele weken geleden zijn in een plaatsje van ons land door een slager varkenskoppen aangeboden voor 5 cent per stuk. Ze werden niet verkocht. En toen hij besloten had, ze buiten voor het grij pen neer te leggen, bleek het den volgen den dag, dat er nog enkele xemplaren door een concurrent aan waren toege voegd. Weggenomen was er geen een. Men kan dit een vermakelijk voorval noe men, in ieder geval is het welsprekend en geeft het meer dan voldoende aanwijzing over de richting, die het volksverbruik heeft genomen. De verbruiker heeft in deze crisis al veel moeten booren, doordat hij te weinig con sumeerde. Wij zouden hem willen verwij ten, dat hij irrationeel consumeert. Het lijkt ons ten eenemale irrationeel om mar garine te gaan gebruiken in plaats van boter alleen om meer geld voor drank, ta bak of film vrij te krijgen. Een bepaling .echter als het margerine- wetje, dat de prijzen van boter en ge mengde margarine sterk omhoogzet, komt ons toch voor als in zijn algemeenheid on juist. Belastingen op de eerste levensbe hoeften op zout en suiker, enz. zijn ons nu eenmaal niet sympathiek. Behalve, dat de lasten, die dergelijke heffingen op leggen, over een jaar genomen vaak heel zwaar zijn, dwingen zij vaak den „kleinen man" tot het verbruik van .minderwaar dige surrogaten om andere redenen, dan de hierboven genoemde. Bepaald toejuichen kunnen daarom het ingediende margarine-wetje; hoewel wij van den anderen kant toch het streven naar afronding het streven naar een zich zelf kunnen bedruipen, een redelijken steun aan de producenten door de consu menten er in kunnen waardeeren. Alleen vinden wij er een misrekening in voor de margarinefabrikanten, die nu een even groot kwantum als zij aan bo ter zullen meemengen, moeten afschrijven op de margarine-productie van hun fabrie ken. Hoewel onze bezwaren dus groot zijn, meenen wij echter nog maar bezwaar^ te moeten vinden in een financiering direct uit de belastingopbrengst. Daartoe lijkt ons psychologisch de toestand totaal onge schikt." DE WERKELIJKHEID. In een beschouwing, welke dr. Wibaut aan Ivar Kreuger wijdt, lezen wij: Wij vonden thans ergens opgemerkt, dat Kreuger, die bekend stond als een trouw kerkganger, dus een laag hartige huichelaar bleek. Zulk oor deel gaat uit van de stelling, dat uitoefening van godsdienstplichten een grootere waarborg zou bieden voor oprechtheid dan onthouding op dit punt. De werkelijkheid leert, dat uiteenloopende levensopvattingen en levensgewoonten gelijkelijk worden beïnvloed door sterk ingrijpend le- vensgebeuren. De Maasbode schrijft hierbij De werkelijkheid is, dat bet werkelijk beleven van de voorschriften van den godsdienst, hetgeen iets anders is dan uiterlijke plichtsvervulling, een absoluut zekeren waai*borg biedt tegen bedriegen, vervalschen en zich zelfmoorden. De werkelijkheid is verder, dat het aantal zelfmoorden, evenals dat der echt scheidingen, het hoogst is bij ongeloovi- gen. Iedereen kan dat, behalve uit de statistieken, ook rondom zich zien en de bewering van den heer Wibaut, die marxistisch „voor mekaar" is, heeft met de werkelijkheid niets te maken. Geen sterveling twijfelt er aan of Kreuger zou niet tot zijn daden zijn ge komen indien hij als een eenvoudig en waarachtig geloovïge had geleefd, diep overtuigd, dat hij van zijn doen en laten eens rekenschap zou hebben af te leggen aan den oppersten Rechter. Wie dat niet aannemen, komen bij de moraal van „Wordend Huwelijk" en soortgelijke extravaganties terecht. als het gebied van Parijs daarvoor ge spaard bleef. Ir. Sevenster, rijkslandbouw- consulent daar ter stede, had zich al uit eigen beschouwing van het vraagstuk op de hoogte gesteld. De levensvoorwaarden van den kever zijn bekend. Behalve in Amerika komt het vooralsnog alleen in Frankrijk voor. Ook in Amerika wordt hij natuurlijk bestreden, blijkbaar zonder kans hem te verdelgen. En wat Frankrijk betreft, moet men rekening houden met de jeugd van den plantenziektekundigen dienst. Wat nu? Omtrent het Fransch-Neder landsche overleg to verzachting van de maatregelen is het nog te vroeg mededee- lingen te doen. Er bestaat eenige hoop, dat een schikking gevonden wordt. Neder land zal wel naar samenwerking met an dere getroffen landen streven. Men weet, dat de regeering te Londen op de Neder landsche druk geoefend had tot het tref fen van het invoerverbod, dat men te Pa rijs als voorwendsel voor dezen zonderlin- DE AVONTUREN VAN EEN VERKEERSAGENTJE. 351. Bij den eindstreep wist de kikvorsch heel vlug van de kippenrug te springen en bereikte nog eer het eind punt dan de kip, die er niets van begreep. Hoe kon nou die kikvorsch met die rare puoten het van haar winnen? 352. Zij, die bij de eindstreep hadden gestaan en de streek van den kikvorsch gezien, wilden niet, dat de kik vorsch den eersten prijs kreeg, want die had hij niet ver diend. Maar de verkeersagent, die altijd rechtvaardig wilde zijn, zeide, dat de kip ook niet goed had gedaan, door over de hindernis te vliegen, want dat was toch ook niet eerlijk. gen wederkeerigheidsmaatregel aangegre pen heeft. Daarmee is een novum in de handelsbetrekkingen van West-Europa in gevoerd. Tot nu toe zou men zoo'n prece dent misschien in den Balkan moeten zoe ken. De ernst van dit precedent werd al uiteengezet. Groot-Brittannië voert niet van beteekenis de landbouwproducten uit, die thans in ons land en Duitschland ge troffen worden. Het vorige jaar gingen ongeveer 60.000 ton aardappelen uit Duitschland naar Frankrijk, tweemaal zoo veel als uit Nederland met dezelfde be stemming. Tomaten voeren wij zoo goed als niet naar Frankrijk uit. De bloembollenuitvoer steeg de laatste twee jaar. Wat versche groente aangaat, komen vooral kool, spruitjes, uien en schorseneeren in aanmer king. Een geluk bij een ongeluk is, dat pootaardappelen vrijgelaten worden op de gemeldt voorwaarden. Drie duizend wa gons hebben wij daarvan het vorige jaar naar Frankrijk verzonden. Ten slotte zal bij het a.s. overleg Spanje ter sprake ko men, waar in de buurt van Barcelona veel aardappelen worden verbouwd en schijnt het in het algemeene belang, een interna tionale conferentie samen te roepen tor beraming van gemeenschappelijke maatre gelen tegen de Coloradokever. Papa de violist snijdt het vleesbh.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1932 | | pagina 10