nieuwjaars-
Advertentiën
«BTHELT'S
JENEVER
In Milaan,de hoofdstad van Lombardije
RECHTZAKEN
DONDERDAG 24 DECEMBER 1931
0£. LE1U3CME CUUKANT
VIERDE BLAD PAG. 1"
EEN REIS NAAR HET H. LAND.
door
Dr. FELIX HUTTEN.
Wie Milaan van vroeger kent, staat ver
rast bij den aanblik van het nieuwe sta
tion. Is me dit grootsoh en weelderig en
rijk opgezet! Een Babylonische tempel,
waarbij we herinnerd worden aan het Pa
leis van Justitie te Brussel. Maar dit hier
is geheel in wit marmer en blinkt op het
oogenblik nog in al den glans van zijn
nieuwheid.
Het ligt achter het vroegere station, en
dus even wat verder van de stad af. Het
oude wordt afgebroken, dan zal in de
plaats daarvan een groot plein den toe
gang tot de stad verfraaien. Zeer zeker is
de opzet van het geheel, dat hier den
vreemden bezoeker aanstonds een hoog
denkbeeld bijgebracht worde van de
grootheid van het nieuwe Italië. Het is
als een zegeteeken opgericht voor het
triomfeerend fascistisch regiem. Met
groote stappen daalt'men er af in de eerste
hal: en het station van Antwerpen is er
niets bijDan betreedt men een tweede
hal, hobggebouwd als een kerk, en even
prachtig: en hier rijden auto's en wagens
binnen, zooals men tot nu tce alleen maar
kende bij een schouwburggebouw. Bij de
ingangspoorten staan twee reusachtige pij
lenbundels, de „fasces" der oude Romei
nen, die door Myssolini als symbool geko
zen zijn voor het rijk zijner schepping.
Terwijl al het ander straalt van witr
heid, zijn deze pijlbundels uit een bran
dend-geel marmer gebeeldhouwd. Wanneer
we nu buiten 't gebouw naar zijn hoogen
gevel opzien gepaarde zuilen, die een
geweldige fries dragen, met daarboven op
de hoeken twee gevleugelde rossen, door
symbolische figuren bij den toom geleid
laat onze gids niet na om er ons van op de
hoogte te brongen, dat het geheel d.w.z.
het gebouw zelf en het nieuwe emplace
ment, de som van drie milliarden heeft
gekost. Maar het doel is bei'eikt: de vreem
de bezoeker staat vol verbluffing op te
zien naar deze „porta d'Italia".
Een kerkhof der ijdelheid.
En nu rijden we aanstonds naar het
kerkhof, dat niet buiten de stad ligt: het
behoort tot de bezienswaardigheden der
stad, evengoed als het Sforza-paleis -en de
befaamde dom.
Maar wat gaat de bezoeker, die voor
het eerst in Italië komt, van dezen doo-
denakker denken?.... Ik vraag me zelf
af, wat ik u daarvan zeggen kan.
Het is je reinste kermis der ijdelheid.
Onze gids noemt dit dan ook: het
schitterendste der wereld. Maar te Genua
gaat men er eveneens trotsch op, het
mooiste kerkhof te bezitten. Prachtig zijn
ze beide. Maar het zijn geen doodenak-
kers naar onzen geest, naar onzen smaak
en naar ons gevoel. Hier heerscht een la
waaierigheid van uiterlijkheden, waarbij
ons de haren te berge rijzen. Stel u hon
derden van enorme standbeelden en kapel
len voor, in marmer en in brons, met le-
vensgroote en nog veel grootere figuren.
Engelen en sfinxen, nabootsing der gestor
venen, symbolische gestalten en emblemen.
Alles is hier even reusachtig, van afmetin
gen en van vormen, en telkens gooit de
gids. die er alles van weet, heele millioenen
van lires tusschen zijn verhalen door.
„Is dit een Roomsch kerkhof vraag ik
hem.
„Si, si, signore", zegt hijandersdenken
den, de Joden 'o.v. hebben hun eigen af-
deeling.
Maar het kruis is verre van het alge
meen en allesbeheerschend symbool. Chris
tus deelt er het rijk met-ik-weet-niet-wie
al niet. Zeker spreekt uit 'vele steenen en
monumenten het geloof in de eeuwigheid
en een toekomstig weerzien. Maar het is
toch vooral een uitstalling van romanti
sche smart. Het is een wanhopig worstelen
tegen den dood na het verscheiden, en een
wil, hartstochtelijk en toomeloos, om iets
te blijven in het land der levenden, om
niet geheel uitgeschakeld te zijn. Alles
minder dan berusting en vrede, hetgeen
den schoonen stempel drukt op onze een
voudige begraafplaatsen; de Duitscher
spreekt dan ook van „Friedhof", vrede
hof. Maar Jiier kan het u voorkomen alsof
de dooden hier den vrede niet vinden zul
len, om het vertoon en het spektakel dat
er boven op hun graven gemaakt wordt.
Men zou een boek kunnen schrijven over
dit. kerkhof alleen al. De foto's der ver
schillende grafmonumenten zijn te koop
bij den ingang, alsof het een museum was.
Er zijn dan ook heel merkwaardige stuk
ken daaronder. Ik zag nog maar één uitge
sproken modern werk, dat onze gids ons
aanwees met misprijzen. De Italiaan houdt
vooral veel van het bombastisch-uiterlijk en
voelt niets voor ingehouden innerlijkheid.
Maar hoe zullen wij zoo'n kerkhof van Mi
laan naar waarde schatten? Daarvoor zou
men zelf Italiaan moeten zijn.
De dom: een goedgelukte
koekebakkerstaart?
Hoort dat er zoo niet een beetje bij,
dat je als goed onderlegd Italië-reiziger
moet schelden» op den dom van Milaan?
Hoe dikwijls heb ik daarover al gelezen,
dat de schrijvers dit bouwwerk gering
schattend een goedgelukte koekenbakkers
taart noemenMisschien niet alle. Maar
toch wil 't mij voorkomen, dat het ge
kleed staat, om dit pronkstuk van louter
wit marmer, uit honderden pinakels op
gebouwd, te kleineeren.
We zagen op het eind eener bescha
duwde straat er eerst één hoekje van:
wonderlijk filigraanwerk, geweven tegen
de blauwe middaglucht. En toen daarna
eerst, langzaam en geleidelijk, den groei
van het geweldige gevaarte, tot zijn volle
pracht ontplooid. Juist scheen de namid
dagzon op de eene zijde en den voorge^
vel. Het geheel verijlde in zijn weergaloo-
ze slankheid en fijnheid, teer en rag, on
gelooflijk blank tegen den blauwen hemel.
En daar de zon reeds begon te neigen had
haar licht dien tooverachtigen, warmen,
rooden toon gekrogen, die over de dingen
een rozigen schijn verbreidt. In dezen
bloei van het licht ontvouwde de architec
tuur haar luister. Het was één en al kant
werk, ragfijn en als een verijlend spinsel
geweven. Die dom bezit geen toren, die
het geheel bestrijkt, maar in de plaats
daarvan dan wel duizend kleine torentjes,
die alle zijn als leliestengels en bloese-
mende staafjes. Zooals dat kantwerk van
nok en daklijst langs de. lucht stond uit
gelijnd, was het van een onbeschrijfelijke
ijlheid en fijnheid. Het zou een steenen
hart vermurwd hebben. En ofschoon ik
vast besloten was om een goedgelukte
koekenbakkerstaart in dit gevaarte te
zien, werd ik er door ontroerd, zonder
dat ik bel wilde of wist, en liet ik me niet
dan met tegenzin meetronen naar het in
wendige, waar de zon niet was en alles in
een geheimzinnig duister verzonk achter
den kleurenbloei der 16e-eeuwsche ra
men.
Het lijk van een heilige in vol
ornaat.
Wij daalden er in de krypte af, om in
een kapel met zilveren zoldering, en neer
gelegd in een zilveren sarcofaag, het ge
beente te zfen van den H. Carolus Borro-
maeus, dat daar rust in volledig ornaat,
met goudbestiksels en rijk gesierd met ju-
weolen. Zoo wordt dit gebeente ook nog,
met het bruingeworden doodshoofd en de
witte tanden in de kaak, om de zooveel
jaar in processie door den dom gedragen.
Pompeuze en barokke heiligenvereering,
waarvan men in Italië houdt.
Kerken als deze, die de glorie, verkon
digt van St. Ambrosius, en waaraan de
kunstenaars van een geloovig en rijk volk
heele eeuwen bouwden, zijn gewoonlijk
ook niet arm aan merkwaardigheden.
Ook deze heeft haar bijzonder-vereerd
genadebeeld, dat zich bevindt in den om
gang achter het hoogaltaar, en waar een
menigte van kleine kaarsen en lampjes
stond te branden. Aan een ander Madon
na-beeld, wier geschilderd paneel achter
glas geborgen stond, was onlangs nog een
halssnoer vereerd van onschatbare waar
de, aan Maria vereerd uit dankbaarheid
voor de genezing van een ziek kind. Tot
de merkwaardigheden van den dom be-
hooren verder de drie ontzaglijke gebrand
schilderde vensters achter het hoogaltaar,
die het heele oude en nieuwe testament
in kleine tafereeltjes bevatten, en niet
minder de nieuwe deur van den dom, in
brons gedreven: een kunstenaarswerk van
onzegbare schoonheid, eerst in deze laat
ste jaren aldaar aangebracht. Maar de
grootsche schat van den dom van Milaan
is de kostbare reliek die boven het al
taar bewaard wordt, ingesloten in het hoe-
ge gewelf, waar zij veilig is voor elke aan
randing, n.l. een der drie nagels waar
mee de Heiland aan het Krui^ werd vast-
ge recht.
Op den derden dag van Mei wordt ieder
jaar een feest gevièrd, waarbij deze reliek
op plechtige en eigenaardige wijze wordt
vereerd. Dan daalt de H. Nagel uit het ge
welf af, gedragen op een houten wolk, die
daartoe bijzonder bestemd is, en wordt
dan zoo op het altaar neergebracht en tei
vereering uitgesteld. Ook deze steenen
kathedralen leven hun eigenaardig leven,
en hoe meer er overbleef van de primitief-
heid der vroom-geloovige middeleeuwen,
hoe meer hun zielen ons ontroeren in dezen
nuchteren, door het rationalisme zoo be
dorven tijd.
HET NIEUjWE CENTRAAL STATION TE MILAAN.
Hlllllllllll
UITSLUITEND
BIJ VOORUIT-
BETALING
VANAF HEDEN TOT EN
MET 28 DECEMBER AS., IS
DE GELEGENHEID OPENGE
STELD: AAN ONS BUREAU.
BEZORGERS IN DE STAD, EN
BIJ ONZE AGENTEN, OM IN
HET NUMMER VAN 31 DE
CEMBER DEN GEBRUIKE-
LIJKEN NIEUWJAARSGROET
TE PLAATSEN. DE PRIJZEN
DEZER ADVERTENTIEN ZIJN
1— 4 REGELS0.50
5—8 ,.l__
912 1.50
13—16 2.—
DE ADMINISTRATIE
DE OVERVAL OP DE LAAN VAN
NIEUW-OOST-INDIE.
Menherinnert zich, dat in den avond
van 5 November te ongeveer kwart voor
zes, in het perceel Laan van Nieuw-Oost-
Indië 67 in Den Haag, waarin een manu
facturenzaak, gedreven door mej. Boode, is
gevestigd, een overval, door twee mannen
heeft plaats gehad, waarbij de eigenares
en de winkeljuffrouw mej. Hihs met een
pistool werden bedreigd door te zeggen
„Blijf staan of ik schiet". De bedreiging
had evenwel niet de gewenschte uitwer
king, want mej. B. liet zich daardoor niet
intimideeren, liep naar de straatdeur en
rukte die open en riep om hulp, waarop
de indringers op de vlucht sloegen.
Wegens poging tot diefstal met bedrei
ging stonden gisteren voor de Haagsche
Rechtbank terecht de dertigjarige
buffetchef M. van W. en de 20-jarige rei
ziger A. H. W. W., die beiden bekenden
den dag te voren poolshoogte te hebben
genomen waar het beste een roofoverval
kon plaats hebben. Des anderen daags
gingen beiden gewapend met een alarm
pistool, naar den winkel W. vroeg om een
stukje zeep, terwijl van W. heb gordijntje
voor de winkelruit dichtschoof. Mej. B.,
die zich in een kamer achter den winkel
bevond, kwam naar voren en zei: „dat gor
dijntje moet open blijven" en trad op den
man toe, waarop deze bovenvermelde be
dreiging uitte.
De getuige, mej. B., gaf een uiteenzetting
van het gebeurde.
U hebt u flink gehouden zeide de presi
dent.
Na verhoor van de winkeljuffrouw en
de beide verdachten, die bekenden, was
het woord aan mr. P. J. Blok, die er in
zijn requisitoir op wees, dat overvallen
als deze, behoudens de gefingeerde, tot de
zeldzaamheden behooren.
Spr. achtte het gebeurde, ook al bleek
later dat men slechts met een alarmpis
tool te doen had, van ernstigen aard. Beide
verdachten hebben reeds meermalen met
de justitie kennis gemaakt. Eisch tegen
iedeg van de verdachten drie jaar en 6
maanden gevangenisstraf.
Mr. Sap pleitte het eerst voor den 2en
verdachte en betoogde, dat hier geen uit
voeringshandeling heeft plaats gehad en
zijn cliënt geen mededaderschap kan wor
den ten laste gelegd. Pleiter concludeert
tot ontslag van rechtsvervolging met in
vrijheidstelling van W.
Mr. Schaap begon met een woord van
hulde te brengen aan het cordaat optre
den van de beide dames en sloot zich aan
bij zijn medepleiter wat betreft het mede
daderschap. Pleiter meent dat geen straf
bare poging is gepleegd en verzocht even
eens ontslag 'van rechtsvervolging, subs,
clementie.
Vonnis 5 Januari a.s.
Mr. Sap meende, dat de rechtbank niet
competent was, aangezien W. in militairen
dienst is en de zaak dus bij den Krijgs
raad thuis behoort.
Het O. M. ging met deze zienswijze ac-
coord, zoodat de rechtbank den officier
niet ontvankelijk in zijn vordering ver
klaarde.
POGING TOT DOODSLAG.
Voor de Haagsche Rechtbank stond gis
termiddag terecht de 20-jarige tuinder N.
H. v. L. uit Rijswijk, thans gedetineerd.
Aan van L. is bij dagvaarding ten laste
gelegd, dat hij op 3 October j.l. op een
jac'ntboot onder Rijswijk op 40 M. afstand
uit een met hagel geladen jachtgeweer
heeft geschoten in de richting van den on-
bezoldigden rijksveldwachter W. L. Kop-
penol aldaar,, die evenwel door het schot
niet werd geraakt. Subsidiair was bedrei
ging met doodslag ten laste gelegjl.
In deze zaak waarin mr. E. S. Bourlier
als verdediger optrad werden van de zijde
van het O. M. drie getuigen gehoord, ter
wijl door den verdediger 8 getuigen a dé
charge waren opgeroepen.
Verdachte ontkende in de richting van
n Literflesschen f. 3.40
!n Va Literfl. f. 1.75
exclusief glas 1?383
ALOM VERKRIJGBAAR!
K. te hebben geschoten. Toen hij in gezel
schap van een kameraad in het veld was
zag hij nadat een haas door hem was ge
schoten, plotseling een in blauwen kiel ge
kleed persoon die een paard bij de hand
hield. Deze riep daarop: „staat stil of ik
schiet". Onmiddellijk daarop werd een
schot gelost. Verdachte riep daarop, dat
kan ik ook en schoot daarna met zijn ge
weer in de lucht.
De getuige K., die van een en ander een
uitvoerig proces-vérbaai had opgemaakt,
zeide daarbij te blijven volharden. Met op
zet had getuige zich als boer vermomd om
v. L„ die een berucht strooper is te kun
nen verschalken. Verder zeide getuige dat
hij geroepen heeft „politie", en dat toen
verdachte daarop trachtte te vluchten een
schot heeft gelost, dat door v. L. met een
schot hagel in zijn richting beantwoord
werd. Getuige is evenwel niet geraakt.
Als deskundige werd gehoord de wapen
handelaar G., die als zijn meening te ken
nen gaf dat een schot gelost op 40 Meter
afstand uit een geweer als ter terechtzit
ting aanwezig doodelijk kon zijn. Een klei
ne riebtfout was voldoende om het doel te
doen missen.
Door Mr. Bourlier werden de getuigen
k décharge ondervraagd omtrent den per
soon en de hoedanigheden van verdachte
als schutter. Hun verklaringen kwamen
hierop neer, dat zij unaniem v. L. als een
van de beste schutters ter plaats kenden,
zooals ook in een rapport van den com
mandant der Burgerwacht tot uiting
kwam.
Verschillende staaltjes van dc schiet-
kunst van v. L. werden door deze getuigen
naar voren gebracht.
Bij de ondervraging door den president
zeide verdachte nogmaals in de lucht te
hebben geschoten. Het geweer thans aan
wezig is volgens hem niet het geweer
waaruit hij schoot. Dit toch was naar hij
beweerde een tweeloops geweer.
Het O. M. waargenomen door mr. P. J.
Blok, zeide dat de feiten zooals die door
hem in de dagvaarding waren ten laste
gelegd gebaseerd zijn op het procesver
baal van den veldwachter K.
Volgens spreker staat het vast, dat v. L.
getracht heeft den veldwachter onschade
lijk te maken. Dat hij daarbij zijn doel mis
te, doet aan het opzet niets af. Spr. zal de
poging tot doodslag niet handhaven, doch
wel de poging tot zware mishandeling met
geweldpleging tegen een ambtenaar in de
rechtmatige uitoefening van zijn functie en
eischt te dier zake tegen verdachte twee
jaar gevangenisstraf.
In een uitvoerig pleidooi heeft mr. Bour
lier, zoowel het proces-verbaal als de an
dere getuigenverklaringen k décharge be
streden.
Pleiter gaf toe dat v. L. iemand is wien
het stroopen in het bloed zit. Onomstoote-
lijk staat vast, dat v. L. iemand is die
schieten kan als de beste, en het is niet
aan te nemen dat wanneer hij zou schie
ten op een afstand van 40 M. met hagel, i
waarvan de verspreidingsruimte 2 Meter
bedraagt, toch z u missen. Daaruit alleen I
is komen vast te staan, dat v. L. niet op
K. gericht heeft, doch wel in de lucht heeft
geschoten.
Pleiter concludeert derhalve tot vrij
spraak en verzoekt ontslag uit de preven
tieve hechtenis, welk verzoek evenwel dooi
de Rechtbank werd afgewezen.
Vonnis 5 Januari a.s.
KALENDER DER WEEK
N.B. Als niet anders wordt aangegeven
dagelijks "Gloria en Credo. De Prefatie en
de „Communicantes" van Kerstmis. Dage
lijks het gebed voor den vrede (op de laat
ste plaats).
ZONDAG 27 Dec. Feestdag v. d. H. Joan
nes, Apostel en Evangelist. Mis: In medio.
2e gebed v. h. Kerstoctaaf. Kleur: Wit.
In de vreugde van het Kerstfeest viert
de H. Kerk ook het. feest van den H. Joan
nes den meest beminden leerling des Hee
ren. Na zijn uitverkiezing zien wij Joannes
steeds in de innigste gemeensohap met
Christus. Hij stond ook onder het kriiis, hij,
die geruft had aan 's Heeren borst bij het
laatste Avondmaal.
Joannes stond aan het hoofd der Kerk
in KI. Azië en werd onder keizer Diocie-
tiaan (8196) gevangen genomen en in een
ketel met kokende olie geworpen, waar hij
echter ongedeerd uittrad. Als balling op
het eiland Patmos schreef hi, zijn „Boek
der Openbaring", het laatste der boeken
v. d. H. Schrift. Van zijn hand hebben wij
ook een Evangelie (n.l. dat volgens den H.
Joannes )cn drie brieven. In zeer hoogen
ouderdom is de H. Joannes te Ephese over-
overleden.
MAANDAG 23 Dec. Feestdag v. d. H.H.
Onnoozele kinderen. Mis: Ex ore. Geen
Gloria. 2e gebed van het kerstoctaaf. Na
het Graduale wordt niet het Alleluja met
vers, maar de Tractus gebeden. Kleur":
Paars.
„Heden vieren wij den feestdag der kin
deren, die volgens het Evangelieverhaal
door den allerwreedsten koning Herodes
vermoord zijn.
Ziet, de aardsche vijand zou door eerbe
tuigingen die gelukkige kleinen nooit zóó
veel voordeel hebben kunnen brengen als
hij nu gedaan heeft door zijn haat". (St.
Augustinus).
DINSDAG 29 Dec. Mis v. d. H. Thomas
van Kante berg, Bisschop en Martelaar:
Gaudeamus. 2e gebed van het Kerstoctaaf.
Kleur: Rood.
Tot groote teleurstelling van koning Hen
drik II van Engeland was Thomas Becket,
zijn tot Aartsbisschop van Kantelberg ver
heven rijkskanselier, een onverschrokken
verdediger der Kerk, wier rechten de ko
ning in zijn hartstochtlijke heerschzucht
aanrandde. Bedreigingen, noch vleierijen
konden Thomas doen wankelen. Ten slotte
was hij wel verplicht te vluchten. Jarenlang
verbleef hij onder de bescherming van Paus
Alexander en den Franschen koning Lode-
wijk in Italië en Frankrijk als balling. Door
de bemoeiingen des Pausen en van den
Franschen koning kwam er een einde aan
Thomas' ballingschap. Maar spoedig na zijn
terugkeer werd hij weer spoedig het slacht
offer van valsche beschludigingcn, zoodat
de koning in Thomas een vijand b'eef zien
van het rijk en hij zich bij zijne hovelingen
beklaagde, dat er één priester was in het
rijk, met wien hij geen vrede kon houden.
Deze woorden brachten de hovelingen op
de gedachte den koning van dien éénen
priester te bevrijden. Zeer goed begrijpende,
dat Thomas die ééne priester was, hebben
zij hem lafhartig vermoord tijdens de Ves
pers in de Kathedraal van Kantelberg, den
29en Dec. 1170.
WOENSDAG 30 Dcc. Mis v. d. Zondag
onder het Kerstoctaaf: Dum medium. 2e ge
bed van het Kerstoctaaf. Kleur: Wit.
DONDERDAG 31 Dec. Mis v d H. Sil
vester, Paus en Belijder: Sacerdotes. 2e ge
bed van het Kerstoctaaf. Kleur:Wit.
Den H. Silverster was het gegeven onder
het bevrijdend bestuur van keizer Constan-
tijn de Groote de Kerk uit do verborgen
heid, waarin zij tijdens de vervolging ge
leefd had binnen te leiden in het openbare
leven. Hij maakte heilzame wetten en be
palingen om leiding te geven aan den heil-
zamen groei-naar-buiten van de Kerk.
Vrij geworden van den vijand van bui
ten, moest zij nu gaan strijden tegen den
den innerlijken vijand n.l. de ketterij. Maar
Silvester was de trouwe wachter. Hij be
streed den vijand krachtig. Onvermoeid
strijder is hij geweest tegen de ketterij van
Arius, die Christus' Godheid loochende. Op
de Algemeene Kerkvergadering van Nicea
veroordeelde deze Paus Arius' dwalingen.
Na een bestuur van 22 jaren overleed Sil
vester in 335.
VRIJDAG 1 Januari. Feestdag van
's Heeren Besnijdenis. Dag van devotie.
Mis: Puer. Kleur: Wit.
Worden wij bij ons H. Doopsel aan God
toegewijd, bij de Joden geschiedde de toe
wijding van ieder mannelijk kind door de
besnijdenis. Dan ontvingen die kinderen
ook een naam. Ook aan den Godde'iiken
Zaligmaker werd de godsdienstige plechtig
heid van de besnijdenis verricht. Want daar
Hij in alles aan ons gelijk werd. behalve in
de zonde wilde Hij zich niet aan die Jood-
sehe Wet onttrekken, ofschoon Hii natuur
lijk niet onder, maar hoven die Wet was.
Het Goddelijk Kind ontving to«n ook Zijn
Naam n.l. Jesusv d.i. Verlosser. Want. a'dus
had de Engel gozegd: ,.Gij zult Zün Naatn
Jesus noemen. Hij immers zal Zijn volk
verlossen van de zonde".
ZATERDAG 2 Jan. Octaaf v. d. H. Ste-
phanus, eerste Martelaar. Mis: Sederunt,
(als on 26 Dec.). 2e gebed ter eere van Ma
ria (Deus qui salutsi); 3e voor Kerk of
Paus. Geen Credo. De gewone „Communi
cantes". Kleur: Rood.
IN DE KERKEN DE E.E.P.P. FRAN
CISCANEN:
Alles als in bovenstaande kalender, be
halve:
WOENSDAG. 2e gehed v. d. Z.Z. Marga
rita Colonna en Matthia van Nazzarei,
Maagden, 3e v. d. octaaf.
ZATERDAG. Mis v. d. Z.Z. Bentivolius
de Bonis en Gerardus Cagnoli. Belijders:
Confiteantur. 2e gebed v. h. octaaf v. d. H.
Stephanus; 3e ter eere van Maria.
Amsterdam.
ALB. M. KOK pr.