nieuwjaars- Advertentiën «BTHELT'S JENEVER In Milaan,de hoofdstad van Lombardije RECHTZAKEN DONDERDAG 24 DECEMBER 1931 0£. LE1U3CME CUUKANT VIERDE BLAD PAG. 1" EEN REIS NAAR HET H. LAND. door Dr. FELIX HUTTEN. Wie Milaan van vroeger kent, staat ver rast bij den aanblik van het nieuwe sta tion. Is me dit grootsoh en weelderig en rijk opgezet! Een Babylonische tempel, waarbij we herinnerd worden aan het Pa leis van Justitie te Brussel. Maar dit hier is geheel in wit marmer en blinkt op het oogenblik nog in al den glans van zijn nieuwheid. Het ligt achter het vroegere station, en dus even wat verder van de stad af. Het oude wordt afgebroken, dan zal in de plaats daarvan een groot plein den toe gang tot de stad verfraaien. Zeer zeker is de opzet van het geheel, dat hier den vreemden bezoeker aanstonds een hoog denkbeeld bijgebracht worde van de grootheid van het nieuwe Italië. Het is als een zegeteeken opgericht voor het triomfeerend fascistisch regiem. Met groote stappen daalt'men er af in de eerste hal: en het station van Antwerpen is er niets bijDan betreedt men een tweede hal, hobggebouwd als een kerk, en even prachtig: en hier rijden auto's en wagens binnen, zooals men tot nu tce alleen maar kende bij een schouwburggebouw. Bij de ingangspoorten staan twee reusachtige pij lenbundels, de „fasces" der oude Romei nen, die door Myssolini als symbool geko zen zijn voor het rijk zijner schepping. Terwijl al het ander straalt van witr heid, zijn deze pijlbundels uit een bran dend-geel marmer gebeeldhouwd. Wanneer we nu buiten 't gebouw naar zijn hoogen gevel opzien gepaarde zuilen, die een geweldige fries dragen, met daarboven op de hoeken twee gevleugelde rossen, door symbolische figuren bij den toom geleid laat onze gids niet na om er ons van op de hoogte te brongen, dat het geheel d.w.z. het gebouw zelf en het nieuwe emplace ment, de som van drie milliarden heeft gekost. Maar het doel is bei'eikt: de vreem de bezoeker staat vol verbluffing op te zien naar deze „porta d'Italia". Een kerkhof der ijdelheid. En nu rijden we aanstonds naar het kerkhof, dat niet buiten de stad ligt: het behoort tot de bezienswaardigheden der stad, evengoed als het Sforza-paleis -en de befaamde dom. Maar wat gaat de bezoeker, die voor het eerst in Italië komt, van dezen doo- denakker denken?.... Ik vraag me zelf af, wat ik u daarvan zeggen kan. Het is je reinste kermis der ijdelheid. Onze gids noemt dit dan ook: het schitterendste der wereld. Maar te Genua gaat men er eveneens trotsch op, het mooiste kerkhof te bezitten. Prachtig zijn ze beide. Maar het zijn geen doodenak- kers naar onzen geest, naar onzen smaak en naar ons gevoel. Hier heerscht een la waaierigheid van uiterlijkheden, waarbij ons de haren te berge rijzen. Stel u hon derden van enorme standbeelden en kapel len voor, in marmer en in brons, met le- vensgroote en nog veel grootere figuren. Engelen en sfinxen, nabootsing der gestor venen, symbolische gestalten en emblemen. Alles is hier even reusachtig, van afmetin gen en van vormen, en telkens gooit de gids. die er alles van weet, heele millioenen van lires tusschen zijn verhalen door. „Is dit een Roomsch kerkhof vraag ik hem. „Si, si, signore", zegt hijandersdenken den, de Joden 'o.v. hebben hun eigen af- deeling. Maar het kruis is verre van het alge meen en allesbeheerschend symbool. Chris tus deelt er het rijk met-ik-weet-niet-wie al niet. Zeker spreekt uit 'vele steenen en monumenten het geloof in de eeuwigheid en een toekomstig weerzien. Maar het is toch vooral een uitstalling van romanti sche smart. Het is een wanhopig worstelen tegen den dood na het verscheiden, en een wil, hartstochtelijk en toomeloos, om iets te blijven in het land der levenden, om niet geheel uitgeschakeld te zijn. Alles minder dan berusting en vrede, hetgeen den schoonen stempel drukt op onze een voudige begraafplaatsen; de Duitscher spreekt dan ook van „Friedhof", vrede hof. Maar Jiier kan het u voorkomen alsof de dooden hier den vrede niet vinden zul len, om het vertoon en het spektakel dat er boven op hun graven gemaakt wordt. Men zou een boek kunnen schrijven over dit. kerkhof alleen al. De foto's der ver schillende grafmonumenten zijn te koop bij den ingang, alsof het een museum was. Er zijn dan ook heel merkwaardige stuk ken daaronder. Ik zag nog maar één uitge sproken modern werk, dat onze gids ons aanwees met misprijzen. De Italiaan houdt vooral veel van het bombastisch-uiterlijk en voelt niets voor ingehouden innerlijkheid. Maar hoe zullen wij zoo'n kerkhof van Mi laan naar waarde schatten? Daarvoor zou men zelf Italiaan moeten zijn. De dom: een goedgelukte koekebakkerstaart? Hoort dat er zoo niet een beetje bij, dat je als goed onderlegd Italië-reiziger moet schelden» op den dom van Milaan? Hoe dikwijls heb ik daarover al gelezen, dat de schrijvers dit bouwwerk gering schattend een goedgelukte koekenbakkers taart noemenMisschien niet alle. Maar toch wil 't mij voorkomen, dat het ge kleed staat, om dit pronkstuk van louter wit marmer, uit honderden pinakels op gebouwd, te kleineeren. We zagen op het eind eener bescha duwde straat er eerst één hoekje van: wonderlijk filigraanwerk, geweven tegen de blauwe middaglucht. En toen daarna eerst, langzaam en geleidelijk, den groei van het geweldige gevaarte, tot zijn volle pracht ontplooid. Juist scheen de namid dagzon op de eene zijde en den voorge^ vel. Het geheel verijlde in zijn weergaloo- ze slankheid en fijnheid, teer en rag, on gelooflijk blank tegen den blauwen hemel. En daar de zon reeds begon te neigen had haar licht dien tooverachtigen, warmen, rooden toon gekrogen, die over de dingen een rozigen schijn verbreidt. In dezen bloei van het licht ontvouwde de architec tuur haar luister. Het was één en al kant werk, ragfijn en als een verijlend spinsel geweven. Die dom bezit geen toren, die het geheel bestrijkt, maar in de plaats daarvan dan wel duizend kleine torentjes, die alle zijn als leliestengels en bloese- mende staafjes. Zooals dat kantwerk van nok en daklijst langs de. lucht stond uit gelijnd, was het van een onbeschrijfelijke ijlheid en fijnheid. Het zou een steenen hart vermurwd hebben. En ofschoon ik vast besloten was om een goedgelukte koekenbakkerstaart in dit gevaarte te zien, werd ik er door ontroerd, zonder dat ik bel wilde of wist, en liet ik me niet dan met tegenzin meetronen naar het in wendige, waar de zon niet was en alles in een geheimzinnig duister verzonk achter den kleurenbloei der 16e-eeuwsche ra men. Het lijk van een heilige in vol ornaat. Wij daalden er in de krypte af, om in een kapel met zilveren zoldering, en neer gelegd in een zilveren sarcofaag, het ge beente te zfen van den H. Carolus Borro- maeus, dat daar rust in volledig ornaat, met goudbestiksels en rijk gesierd met ju- weolen. Zoo wordt dit gebeente ook nog, met het bruingeworden doodshoofd en de witte tanden in de kaak, om de zooveel jaar in processie door den dom gedragen. Pompeuze en barokke heiligenvereering, waarvan men in Italië houdt. Kerken als deze, die de glorie, verkon digt van St. Ambrosius, en waaraan de kunstenaars van een geloovig en rijk volk heele eeuwen bouwden, zijn gewoonlijk ook niet arm aan merkwaardigheden. Ook deze heeft haar bijzonder-vereerd genadebeeld, dat zich bevindt in den om gang achter het hoogaltaar, en waar een menigte van kleine kaarsen en lampjes stond te branden. Aan een ander Madon na-beeld, wier geschilderd paneel achter glas geborgen stond, was onlangs nog een halssnoer vereerd van onschatbare waar de, aan Maria vereerd uit dankbaarheid voor de genezing van een ziek kind. Tot de merkwaardigheden van den dom be- hooren verder de drie ontzaglijke gebrand schilderde vensters achter het hoogaltaar, die het heele oude en nieuwe testament in kleine tafereeltjes bevatten, en niet minder de nieuwe deur van den dom, in brons gedreven: een kunstenaarswerk van onzegbare schoonheid, eerst in deze laat ste jaren aldaar aangebracht. Maar de grootsche schat van den dom van Milaan is de kostbare reliek die boven het al taar bewaard wordt, ingesloten in het hoe- ge gewelf, waar zij veilig is voor elke aan randing, n.l. een der drie nagels waar mee de Heiland aan het Krui^ werd vast- ge recht. Op den derden dag van Mei wordt ieder jaar een feest gevièrd, waarbij deze reliek op plechtige en eigenaardige wijze wordt vereerd. Dan daalt de H. Nagel uit het ge welf af, gedragen op een houten wolk, die daartoe bijzonder bestemd is, en wordt dan zoo op het altaar neergebracht en tei vereering uitgesteld. Ook deze steenen kathedralen leven hun eigenaardig leven, en hoe meer er overbleef van de primitief- heid der vroom-geloovige middeleeuwen, hoe meer hun zielen ons ontroeren in dezen nuchteren, door het rationalisme zoo be dorven tijd. HET NIEUjWE CENTRAAL STATION TE MILAAN. Hlllllllllll UITSLUITEND BIJ VOORUIT- BETALING VANAF HEDEN TOT EN MET 28 DECEMBER AS., IS DE GELEGENHEID OPENGE STELD: AAN ONS BUREAU. BEZORGERS IN DE STAD, EN BIJ ONZE AGENTEN, OM IN HET NUMMER VAN 31 DE CEMBER DEN GEBRUIKE- LIJKEN NIEUWJAARSGROET TE PLAATSEN. DE PRIJZEN DEZER ADVERTENTIEN ZIJN 1— 4 REGELS0.50 5—8 ,.l__ 912 1.50 13—16 2.— DE ADMINISTRATIE DE OVERVAL OP DE LAAN VAN NIEUW-OOST-INDIE. Menherinnert zich, dat in den avond van 5 November te ongeveer kwart voor zes, in het perceel Laan van Nieuw-Oost- Indië 67 in Den Haag, waarin een manu facturenzaak, gedreven door mej. Boode, is gevestigd, een overval, door twee mannen heeft plaats gehad, waarbij de eigenares en de winkeljuffrouw mej. Hihs met een pistool werden bedreigd door te zeggen „Blijf staan of ik schiet". De bedreiging had evenwel niet de gewenschte uitwer king, want mej. B. liet zich daardoor niet intimideeren, liep naar de straatdeur en rukte die open en riep om hulp, waarop de indringers op de vlucht sloegen. Wegens poging tot diefstal met bedrei ging stonden gisteren voor de Haagsche Rechtbank terecht de dertigjarige buffetchef M. van W. en de 20-jarige rei ziger A. H. W. W., die beiden bekenden den dag te voren poolshoogte te hebben genomen waar het beste een roofoverval kon plaats hebben. Des anderen daags gingen beiden gewapend met een alarm pistool, naar den winkel W. vroeg om een stukje zeep, terwijl van W. heb gordijntje voor de winkelruit dichtschoof. Mej. B., die zich in een kamer achter den winkel bevond, kwam naar voren en zei: „dat gor dijntje moet open blijven" en trad op den man toe, waarop deze bovenvermelde be dreiging uitte. De getuige, mej. B., gaf een uiteenzetting van het gebeurde. U hebt u flink gehouden zeide de presi dent. Na verhoor van de winkeljuffrouw en de beide verdachten, die bekenden, was het woord aan mr. P. J. Blok, die er in zijn requisitoir op wees, dat overvallen als deze, behoudens de gefingeerde, tot de zeldzaamheden behooren. Spr. achtte het gebeurde, ook al bleek later dat men slechts met een alarmpis tool te doen had, van ernstigen aard. Beide verdachten hebben reeds meermalen met de justitie kennis gemaakt. Eisch tegen iedeg van de verdachten drie jaar en 6 maanden gevangenisstraf. Mr. Sap pleitte het eerst voor den 2en verdachte en betoogde, dat hier geen uit voeringshandeling heeft plaats gehad en zijn cliënt geen mededaderschap kan wor den ten laste gelegd. Pleiter concludeert tot ontslag van rechtsvervolging met in vrijheidstelling van W. Mr. Schaap begon met een woord van hulde te brengen aan het cordaat optre den van de beide dames en sloot zich aan bij zijn medepleiter wat betreft het mede daderschap. Pleiter meent dat geen straf bare poging is gepleegd en verzocht even eens ontslag 'van rechtsvervolging, subs, clementie. Vonnis 5 Januari a.s. Mr. Sap meende, dat de rechtbank niet competent was, aangezien W. in militairen dienst is en de zaak dus bij den Krijgs raad thuis behoort. Het O. M. ging met deze zienswijze ac- coord, zoodat de rechtbank den officier niet ontvankelijk in zijn vordering ver klaarde. POGING TOT DOODSLAG. Voor de Haagsche Rechtbank stond gis termiddag terecht de 20-jarige tuinder N. H. v. L. uit Rijswijk, thans gedetineerd. Aan van L. is bij dagvaarding ten laste gelegd, dat hij op 3 October j.l. op een jac'ntboot onder Rijswijk op 40 M. afstand uit een met hagel geladen jachtgeweer heeft geschoten in de richting van den on- bezoldigden rijksveldwachter W. L. Kop- penol aldaar,, die evenwel door het schot niet werd geraakt. Subsidiair was bedrei ging met doodslag ten laste gelegjl. In deze zaak waarin mr. E. S. Bourlier als verdediger optrad werden van de zijde van het O. M. drie getuigen gehoord, ter wijl door den verdediger 8 getuigen a dé charge waren opgeroepen. Verdachte ontkende in de richting van n Literflesschen f. 3.40 !n Va Literfl. f. 1.75 exclusief glas 1?383 ALOM VERKRIJGBAAR! K. te hebben geschoten. Toen hij in gezel schap van een kameraad in het veld was zag hij nadat een haas door hem was ge schoten, plotseling een in blauwen kiel ge kleed persoon die een paard bij de hand hield. Deze riep daarop: „staat stil of ik schiet". Onmiddellijk daarop werd een schot gelost. Verdachte riep daarop, dat kan ik ook en schoot daarna met zijn ge weer in de lucht. De getuige K., die van een en ander een uitvoerig proces-vérbaai had opgemaakt, zeide daarbij te blijven volharden. Met op zet had getuige zich als boer vermomd om v. L„ die een berucht strooper is te kun nen verschalken. Verder zeide getuige dat hij geroepen heeft „politie", en dat toen verdachte daarop trachtte te vluchten een schot heeft gelost, dat door v. L. met een schot hagel in zijn richting beantwoord werd. Getuige is evenwel niet geraakt. Als deskundige werd gehoord de wapen handelaar G., die als zijn meening te ken nen gaf dat een schot gelost op 40 Meter afstand uit een geweer als ter terechtzit ting aanwezig doodelijk kon zijn. Een klei ne riebtfout was voldoende om het doel te doen missen. Door Mr. Bourlier werden de getuigen k décharge ondervraagd omtrent den per soon en de hoedanigheden van verdachte als schutter. Hun verklaringen kwamen hierop neer, dat zij unaniem v. L. als een van de beste schutters ter plaats kenden, zooals ook in een rapport van den com mandant der Burgerwacht tot uiting kwam. Verschillende staaltjes van dc schiet- kunst van v. L. werden door deze getuigen naar voren gebracht. Bij de ondervraging door den president zeide verdachte nogmaals in de lucht te hebben geschoten. Het geweer thans aan wezig is volgens hem niet het geweer waaruit hij schoot. Dit toch was naar hij beweerde een tweeloops geweer. Het O. M. waargenomen door mr. P. J. Blok, zeide dat de feiten zooals die door hem in de dagvaarding waren ten laste gelegd gebaseerd zijn op het procesver baal van den veldwachter K. Volgens spreker staat het vast, dat v. L. getracht heeft den veldwachter onschade lijk te maken. Dat hij daarbij zijn doel mis te, doet aan het opzet niets af. Spr. zal de poging tot doodslag niet handhaven, doch wel de poging tot zware mishandeling met geweldpleging tegen een ambtenaar in de rechtmatige uitoefening van zijn functie en eischt te dier zake tegen verdachte twee jaar gevangenisstraf. In een uitvoerig pleidooi heeft mr. Bour lier, zoowel het proces-verbaal als de an dere getuigenverklaringen k décharge be streden. Pleiter gaf toe dat v. L. iemand is wien het stroopen in het bloed zit. Onomstoote- lijk staat vast, dat v. L. iemand is die schieten kan als de beste, en het is niet aan te nemen dat wanneer hij zou schie ten op een afstand van 40 M. met hagel, i waarvan de verspreidingsruimte 2 Meter bedraagt, toch z u missen. Daaruit alleen I is komen vast te staan, dat v. L. niet op K. gericht heeft, doch wel in de lucht heeft geschoten. Pleiter concludeert derhalve tot vrij spraak en verzoekt ontslag uit de preven tieve hechtenis, welk verzoek evenwel dooi de Rechtbank werd afgewezen. Vonnis 5 Januari a.s. KALENDER DER WEEK N.B. Als niet anders wordt aangegeven dagelijks "Gloria en Credo. De Prefatie en de „Communicantes" van Kerstmis. Dage lijks het gebed voor den vrede (op de laat ste plaats). ZONDAG 27 Dec. Feestdag v. d. H. Joan nes, Apostel en Evangelist. Mis: In medio. 2e gebed v. h. Kerstoctaaf. Kleur: Wit. In de vreugde van het Kerstfeest viert de H. Kerk ook het. feest van den H. Joan nes den meest beminden leerling des Hee ren. Na zijn uitverkiezing zien wij Joannes steeds in de innigste gemeensohap met Christus. Hij stond ook onder het kriiis, hij, die geruft had aan 's Heeren borst bij het laatste Avondmaal. Joannes stond aan het hoofd der Kerk in KI. Azië en werd onder keizer Diocie- tiaan (8196) gevangen genomen en in een ketel met kokende olie geworpen, waar hij echter ongedeerd uittrad. Als balling op het eiland Patmos schreef hi, zijn „Boek der Openbaring", het laatste der boeken v. d. H. Schrift. Van zijn hand hebben wij ook een Evangelie (n.l. dat volgens den H. Joannes )cn drie brieven. In zeer hoogen ouderdom is de H. Joannes te Ephese over- overleden. MAANDAG 23 Dec. Feestdag v. d. H.H. Onnoozele kinderen. Mis: Ex ore. Geen Gloria. 2e gebed van het kerstoctaaf. Na het Graduale wordt niet het Alleluja met vers, maar de Tractus gebeden. Kleur": Paars. „Heden vieren wij den feestdag der kin deren, die volgens het Evangelieverhaal door den allerwreedsten koning Herodes vermoord zijn. Ziet, de aardsche vijand zou door eerbe tuigingen die gelukkige kleinen nooit zóó veel voordeel hebben kunnen brengen als hij nu gedaan heeft door zijn haat". (St. Augustinus). DINSDAG 29 Dec. Mis v. d. H. Thomas van Kante berg, Bisschop en Martelaar: Gaudeamus. 2e gebed van het Kerstoctaaf. Kleur: Rood. Tot groote teleurstelling van koning Hen drik II van Engeland was Thomas Becket, zijn tot Aartsbisschop van Kantelberg ver heven rijkskanselier, een onverschrokken verdediger der Kerk, wier rechten de ko ning in zijn hartstochtlijke heerschzucht aanrandde. Bedreigingen, noch vleierijen konden Thomas doen wankelen. Ten slotte was hij wel verplicht te vluchten. Jarenlang verbleef hij onder de bescherming van Paus Alexander en den Franschen koning Lode- wijk in Italië en Frankrijk als balling. Door de bemoeiingen des Pausen en van den Franschen koning kwam er een einde aan Thomas' ballingschap. Maar spoedig na zijn terugkeer werd hij weer spoedig het slacht offer van valsche beschludigingcn, zoodat de koning in Thomas een vijand b'eef zien van het rijk en hij zich bij zijne hovelingen beklaagde, dat er één priester was in het rijk, met wien hij geen vrede kon houden. Deze woorden brachten de hovelingen op de gedachte den koning van dien éénen priester te bevrijden. Zeer goed begrijpende, dat Thomas die ééne priester was, hebben zij hem lafhartig vermoord tijdens de Ves pers in de Kathedraal van Kantelberg, den 29en Dec. 1170. WOENSDAG 30 Dcc. Mis v. d. Zondag onder het Kerstoctaaf: Dum medium. 2e ge bed van het Kerstoctaaf. Kleur: Wit. DONDERDAG 31 Dec. Mis v d H. Sil vester, Paus en Belijder: Sacerdotes. 2e ge bed van het Kerstoctaaf. Kleur:Wit. Den H. Silverster was het gegeven onder het bevrijdend bestuur van keizer Constan- tijn de Groote de Kerk uit do verborgen heid, waarin zij tijdens de vervolging ge leefd had binnen te leiden in het openbare leven. Hij maakte heilzame wetten en be palingen om leiding te geven aan den heil- zamen groei-naar-buiten van de Kerk. Vrij geworden van den vijand van bui ten, moest zij nu gaan strijden tegen den den innerlijken vijand n.l. de ketterij. Maar Silvester was de trouwe wachter. Hij be streed den vijand krachtig. Onvermoeid strijder is hij geweest tegen de ketterij van Arius, die Christus' Godheid loochende. Op de Algemeene Kerkvergadering van Nicea veroordeelde deze Paus Arius' dwalingen. Na een bestuur van 22 jaren overleed Sil vester in 335. VRIJDAG 1 Januari. Feestdag van 's Heeren Besnijdenis. Dag van devotie. Mis: Puer. Kleur: Wit. Worden wij bij ons H. Doopsel aan God toegewijd, bij de Joden geschiedde de toe wijding van ieder mannelijk kind door de besnijdenis. Dan ontvingen die kinderen ook een naam. Ook aan den Godde'iiken Zaligmaker werd de godsdienstige plechtig heid van de besnijdenis verricht. Want daar Hij in alles aan ons gelijk werd. behalve in de zonde wilde Hij zich niet aan die Jood- sehe Wet onttrekken, ofschoon Hii natuur lijk niet onder, maar hoven die Wet was. Het Goddelijk Kind ontving to«n ook Zijn Naam n.l. Jesusv d.i. Verlosser. Want. a'dus had de Engel gozegd: ,.Gij zult Zün Naatn Jesus noemen. Hij immers zal Zijn volk verlossen van de zonde". ZATERDAG 2 Jan. Octaaf v. d. H. Ste- phanus, eerste Martelaar. Mis: Sederunt, (als on 26 Dec.). 2e gebed ter eere van Ma ria (Deus qui salutsi); 3e voor Kerk of Paus. Geen Credo. De gewone „Communi cantes". Kleur: Rood. IN DE KERKEN DE E.E.P.P. FRAN CISCANEN: Alles als in bovenstaande kalender, be halve: WOENSDAG. 2e gehed v. d. Z.Z. Marga rita Colonna en Matthia van Nazzarei, Maagden, 3e v. d. octaaf. ZATERDAG. Mis v. d. Z.Z. Bentivolius de Bonis en Gerardus Cagnoli. Belijders: Confiteantur. 2e gebed v. h. octaaf v. d. H. Stephanus; 3e ter eere van Maria. Amsterdam. ALB. M. KOK pr.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1931 | | pagina 13