Roofoverval op de Boerenleenbank
te Schipluiden.
MAANDAG 9 NOVEMBER 193*
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD PAG. 9
DE KASSIER NEERGESLAGEN.
De daders met een buit van ongeveer tienduizend galden ontkomen
Een brutale roofoverval heeft Zaterdag
avond te Schipluiden plaats gehad, waarbij
den daders een bedrag van ongeveer
10.000.bijna geheel bestaande uit bank
papier, in handen is gevallen.
De kassier van de Boerenleenbank te
Schipluiden, de heer H. van Velzen uit
Delft, houdt o.a. op Zaterdagavond zitting.
Het kantoor der bank is gevestigd aan de
Tramkade en is aangebouwd aan de woning
van de Wed. van Adrichem. Het bestaat
uit een wachtkamer, een tusschenkamer en
het eigenlijke kantoor, waar de kassier zit
ting houdt. De cliënten der bank worden
door den kassier ontvangen achter eeu
tafel. Tusschen het kantoor en de wo
ning van de Wed. van Adrichem bestaat
geen verbinding.
Als laatste bezoeker voordat de aanslag
heeft plaat-s gehad, heeft de ongeveer 25-
jarige Corn, van Adrichem, de zoon van de
Wed. van Adrichem, den heer van Velzen
bezocht. Er zaten toen drie personen, ver
moedelijk tusschen 21 en 30 jaar, in do
wachtkamer.
Toen de heer van Adrichem vertrokken
was, kwa-m een dezer drie mannen het kan
toor binnen en begon een gesprek met den
kassier. Spoedig daarop versoheen een
tweede persoon en samen zijn zij den heer
van Velzen te lijf gegaan. Een van hen
sloeg den kassier met een hard voorwerp
op het hoofd, terwijl de ander uit een re
volver een schot loste. Doordat de heer van
Velzen met den arm trachtte af te weren,
ging een kogel door den linkerduim en als
schampschot langs het jukbeen. Door de
slagen op het hoofd viel de heer van Vel
zen echter neer en daar hij, hoewel niet
bewusteloos, toch niet in staat was iets
tegen de beide overvallers te doen, bleef
hij liggen.
De indringers gingen toen naar de open
staande brandkast, waaruit zij een bruin
lederen wisselloopersportefeuille met bank
papier namen en vertrokken. De derde per
soon heeft in dien tijd vermoedelijk op den
uitkijk gestaan om bij eventueel onraad
te waarschuwen of verzet te plegen.
Toen de beide mannen verdwenen waren,
heeft de heer van Velzen om hulp geroepen
en heeft geklopt op den muur, die zijn kan
toor van de woning van de Wed. van Adri
chem scheidt. De heer Corn, van Adrichem,
die wel eenig gerucht gehoord had, doch
niet had begrepen wat er gebeurde, is toen
naar het kantoor gegaan, waar hij den heer
van Velzen vond liggen.
De heer van Adrichem waarschuwde
daarop onmiddellijk den burgemeester van
FEUILLETON.
LIEFDE OVERWINT
Naar een oud verhaal bewerkt
door
P. G. HOCKS.
(Nadruk verboden).
.20)
„En.... die strooperwas dat mijn
vader?" vroeg Hanna met gebroken stem en
tranen in de oogen.
Zo had veel verloren op dat oogenblik,
want he« beeld van haar vader stond niet
meer voor haar geest in ongerepte braaf
heid, zooals hij steeds geleefd had in haar
gedachten. Het versoheen plotseling iri
een ander licht dan vroeger, bevlekt door
een ondeugd en te gelijker tijd verdween
de ster der hoop uit haar hart, de ster,
die de liefde voor Karei in haar had doen
opgaan. Nooit, nooit kon ze de vrouw
worden van den zoon van den man, die
haar vader had gedood
„Ja, kind, die strooper was je vader",
antwoordde de oude nyin als in een droom,
en jij, jij hebt dezelfde oogen als hij.. Die
heb jij van hem geërfd. Ik ging naar
huis en wilde mijn chef het voorgevallene
melden, zooals 't mijn plicht was. Maar
onderweg kreeg ik allerlei vreemde ge
dachten, gedachten om de schuld van me af
te wentelen, want een onrechtvaardige
daad maakt een mensch altijd laf. Wel had
ik geen straf te wachten, want het was
gebeurd bij 't uitoefenen van mijn ambt,
maar wel beschouwd had ik gehandeld te
gen mijn dienstorder, die het gebruik van
wapens slechts toestaat in geval van ver-
dediding. Ik zou dus zeker een berisping
krijgen of overgeplaatst worden naar een
andere houtvesterij en dit vooral zou ik
verschrikkelijk hebben gevonden en zou
ik niet hebben kunnen verdragen. En dan
mijn vrouw had verpleging noodig.
Haar ziekte kostte veel. Hier kon ik de
kosten betalen, want Eikenhorst is een
Schipluiden, den heer D. J. M. van Gent
en de politie. De beide veldwachters van
het dorp waren spoedig ter plaatse, doch
de burgemeester stelde tevens onmiddel
lijk de politie van Delft van het gebeurde
in kennis. Ook de dokter, de heer dr. F. H.
Reynders, werd gewaarschuwd.
De overval heeft te ongeveer negen uur
plaats gehad- en tegen tien uur waren de
hoofdinspecteur van politie uit Delft C.
Borstlap en de inspecteur van de recher
che, de heer A. I. Oerlemans, ter plaatse.
Dr. Reynders had intusschen den heer
van Velzen verbonden. Zijn toestand was
vrij gunstig. Hij heeft eenige slagen op het
hoofd gekregen, hij kan niet zeggen, waar
mede dit geschiedde en was door het schot,
zooals gezegd, aan de duim en in het ge
laat gewond.
Hij was vrij kalm en kon van het gebeur
de een goed relaas geven zonder evenwel
een goed signalement van de beide man
nen, die hem hadden overvallen, te kun
nen opgeven.
Na het eerste verhoor is hij per auto
naar zijn woning te Delft vervoerd.
Gebleken is, dat ongeveer een bedrag
van tienduizend gulden door de beide man
nen is meegenomen, te weten twee bank
biljetten van 1000.oud model, een of
twee bankbiljetten van 1000.nieuw mo
del, negen bankbiljetten van 300.—, 40 of
50 bankbiljetten van 100.een bankbil
jet van 60.twee bankbiljetten van
50.en twintig bankbiljetten van 25.
en verder 80 kwartjes in twee rolletjes van
40 stuks.
De justitie werd tevens op de hoogte ge
bracht van den overval.
Nog Zaterdagavond werd met een poli
tiehond in de omgeving gezocht, doch eenig
spoor van de daders heeft men tot dusver
niet kunnen vinden. De drie mannen waien
vermoedelijk in grijze costuums gekleed.
Hoe zij vertrokken zijn, heeft men tot nu
toe evenmin kunnen vaststellen.
De overval heeft in het anders zbo rusti
ge plaatsje groote consternatie verwekt..
Toen het gebeurde in den loop van Zon
dagochtend bekend werd, verzamelden zich
groepjes voor het kantoor om het gebeurde
te bespreken. Het kantoor en de woning
van de Wed. van Adrichem liggen op on
geveer 50 Meter afstand van de overigo
aan de Tramkade gelegen huizen. Behalve
de kassier en de heer C. van Adrichem
schijnt niemand in het dorp iets van de
daders te hebben gezien.
Het onderzoek van politie en justitie
wordt voortgezet.
van de beste houtvesterijen van st land en
bij overplaatsing zouden wij tot armoede
moeten vervallen. Dat wilde ik niet en deze
overweging bracht mij er toe mijn daad ge
heim te houden. En dit was de eerste laf
heid van mijn leven. Ook had ik kunnen
zeggen, dat- ik uit noodweer gehandeld
had en dat de wilddief op me geschoten
had ja, dat had ik kunnen bewijzen.
Maar dit stuitte me geheel en al tegen de
borst. Zoo diep was ik niet gevallen om
zooiets te doen.
Ik keerde dus op mijn schreden terug en
droeg het lijk door het dal en over de
beek naar den weg, dien de houthakker»
altijd volgen en legde het daar neer. Het
afgeschoten geweer nam ik mee en wierp
het in het moeras achter het berkenboseli.
Toen ging ik naar de houtvesterij en liet
denn dooden reebok door de jagersknechts
halen zeggende, dat ik hein zelf had ge
schoten en niemand kwam den volgenden
morgen, toen het lijk van Mertens gevon
den werd, op de gedachte, dat ik hem had
gedood, omdat niemand wist; dat hij een
strooper was.
Maar mijn vrouw zag scherper dan al
de anderen. Zij merkte aan al mijn doen
en laten, dat ik de schuldige was. Ze las
het op mijn gezicht, want ik werd verteerd
door berouw. Geen vroolijkheid was er
meer in me te vinden en somber werd ik
en eenzelvig. Toch zweeg ze en eerst op
haar doodsbed bekende ze mij, dat ze al
weken wist, wat me hinderde en toen heb
ik haar beloofd te zullen zorgen voor je
moeder en voor jou zoolang als ik leefde.
Die belofte heb ik gehouden, zoo goed als
ik kon. Een vriend van mij, een notaris in
de stad, heeft elke maand uw moeder
eenig geld doen toekomen. Meer durfde ik
niet te doen, want anders zou ik me heb
ben verraden.
Mijn vrouw stierf en sedert dien tijd
ben ik hard geworden als steen en be>.
ik het leven doorgegaan zonder eenige
vreugde en als ik Karei niet had bezeten,
zou 't niet te dragen zijn geweest voor me.
De menschen denken, dat ik niet van hem
DE ROOFMOORD TE GORCUM
EEN SPOOR VAN DEN DADER?
Donderdagavond omstreeks zeven uur
stond op de Vischmarkt te Gorcum een
rechercheur van politie, die een oogje in
het zeil moest houden, omdat er in een na
bij gelegen lokaal een verga-denng van dc
communisten zou plaats vinden. Deze re
chercheur moet gezien hebben, dat om
streeks kwart over zeven de notaris pas
seerde, in gezelschap van een heer, die een
fiets bij zich had. Het rijwiel werd voor de
deur geplaatst en de notaris benevens de
heer gingen het kantoor binnen. De fiets
werd te voren tegen den muur van hel
kantoorpand geplaatst.
Deze verklaring komt overeen met uie
van een dame, die aan de politie verklaard
heeft, dat ze omstreeks kwart over acht
voor het kantoorpand een rijwiel heeft
zien staan en op het kantoor vail den no
taris druk heeft hooren praten.
De rechercheur heeft 's avonds uit deu
aard der zaak weinig aandacht aan deze
dingen geschonken, maar gisteren, toen de
moord bekend werd, heeft bij van z'n be
vindingen kennis gegeven. Het vreemde
geval doet zich voor, dat de bewuste man,
die herhaaldelijk het urinoir bezocht en
zeer ongunstig bekend stond, gisteren den
geheelen dag onvindbaar is gebleven.
Tot Vrijdagavond laat heelt de politie
te Gorinchem alle mogelijke moeite gedaan
om met eenige zekerheid te kunnen vast
stellen, op welk tijdstip de notaris om het
leven gebracht is.
Zooals reeds medegedeeld, neemt do po
litie aan, dat de moord moet zijn gepleegd
kort nadat de notaris het restaurant van
den heer D. J. van fcStain aan de Hoog
straat heeft verlaten. Dit zou dus hierop
neerkomen, dat het tijdstip tusschen zeven
en acht uur moet zijn gelegen.
De laatste Gorcummer, die den notaris
in leven zou hebben gezien, zou dan de
heer Stam geweest zijn, Deze heeft een
fijne bakkerszaak, maar achter zijn winkel
de gelegenheid opengesteld om te dineeren.
Regelmatig komen daar officieren van de
vestingartillerie en notabelen om geza
menlijk het middagmaal te gebruiken.
De heer van Stam verklaarde, dat het
slachtoffer dagelijks in zijn inrichting kwam
om te dineeren, uitgezonderd Zaterdags en
Zondags, omdat hij dan naar den Haag
placht te gaan, ten einde zijn vrouw en
kinderen te bezoeken. Donderdagmiddag
was notaris C. omstreeks zes uur in het
restaurant gekomen en zoo verklaarde
de restaurateur hij was even opgewekt
als altijd.
Tijdens het diner heeft hij nog herhaal
delijk gesproken met andere gasten, waar
na hij om zeven uur de inrichting verlaten
heeft. De notaris moet daarbij aan den heer
van Stam verklaard hebben, dat hij het
voornemen had om naar huis te gaan. Of
het-slachtoffer inderdaad aan dit voortnv-
men gevolg heeft geggven, kan niet mot
zekerheid verklaard wbrden.
Wel is waar. neemt de politie aan, dat
de moord vroeg in den avond gepleegd is,
maar tenslotte rust 'deze veronderstelling
eigenlijk op geen enkelen grond. Zeer
eigenaardig immers is in dit verband te
hooren, wat een winkelier uit de Molen
straat moet verklaard hebben. Deze zat om
bij twaalf uur voor het raam, toen hij meen
de den notaris in gezelschap van een heer
en een viertal dames te zien voorbijgaan.
Hij heeft verklaard er aanvankelijk van
overtuigd te zijn geweest, dat hij inderdaad
den notaris gezien had, maar hij gehoord
had, dat de notaris omstreeks acht uur
vermoord was hetgeen absoluut nog niet
vast staat meende hij zich vergist te
moeten hebben.
In elk geval hebben de heer en de vier
dames, die dau iu het gezelschap van den
houd en hij zelf gelooft dat ook, omdat
ik hem streng opgevoed heb. Ik houd juist
heel veel van hem en als ik streng was,
dan was ik het om de ondeugden, die
onze familie aankleven en die hij ook be
zit, bij hem uit te roeien. Zijn eigenzin
nigheid en zijn opvliegendheid heb ik zoo
veel mogelijk bestreden. Maar of het gehol
pen heeft is een andere vraag.
En wat nu jou betreft ik heb jou
hard behandeld en je den toegang tot het
woud verboden, omdat ik bang was je daar
te zullen ontmoeten. Je groote, ernstige
oogen lijken precies op die van je vader
en als ik er in keek, verweten ze me mijn
goddelooze daad en moest ik denken aan
de laatste oogenblikken van je vader.
En nu is het oordcel aan jou, kind. Ik
heb je vader liet leven benomen, maar hij
heeft me veel meer ontroofd: mijn geluk
en levensvreugde. Als hij geen strooper
was geweest, zou hij nooit mijn levensweg
gekruist hebben en zou mijn vrouw nog
geleefd en Karei een moeder gehad lub
ben. En wat hij aan haar verloren heeft,
heb ik in de laatste uren pas beseft. Daar
ligt hij nu. Ook hij heeft zich tegen mij
gekeerd. Als hij mag genezen, zal hij mij
verlaten en u volgen en dan.... dan ben
ik alleen enen ik kan hem niet mis
sen."
Karei sloeg zijn oogen op en strekte zijn
bevende hand uit naar zijn vader.
„Vader, ik zal bij je blijven'", fluisterde
hij met zwakke stem.
De houtvester krees een schok. Hij. die
zoo ruw. zoo verlamd scheen, maar 't in
werkelijkheid niet was, knielde overmand
door vreugde en smart neer bij 't bed van
zijn zoon.
„Kareije leeft? God zij gedankt,
dat Hij je mij teruggegeven heeft
„Ik heb alles gehoord, vader", zoo ver
volgde Karei fluisterend. „Toen u Hanna
begon te vertellen van uw sehuld. kwam ik
bij kennis, Eersl was 't me. of ik uw
stem in de verte hoorde en dan werd ze
hoe langer hoe duidelijker Wat hebt
u veel geleden, vader. Misschien meer
UIT DE RADIO-WERELD
Programma's voor Dinsdag 10 November.
Huizen 1878 M
8 00—9,15 Gramofoonpl.
10,0011,30 Concert KRO-Kunstensenvble.
11,30 Gods. halfuurtje
12,15 Concert KRO-trio
I,45 Gramofoonpl
2 00 Vrouwenuurtje
3,004.15 Orgelconcert door E. Haak.
m.m v J v Buggenum (zang).
4,30— 6,20 Gramofoonpl.
6,20 Bedrijfsoontrolecursus
6,45 Engelsche les
7,10 Fransche causerie over de Russische
mentaliteit en het Bolsjewisme
7,458 00 Verbondkwartiertje
8.0011,00 Concert uit Maastricht Sted.
Orkest van Maastricht o.l.v. H Hermans
en H Heyendaal (orgel) o a Derde sym
phonic, St. Saëns.
II.00 Gramofoonpl.
Hilversum, 298 M.
Uitsl. AVRO-uitzending.
8.00—10,00 Gramofoonpl.
10,00 Morgenwijding
10,15 Gramofoonpl.
10,30 Voor de vrouw.
11,00 Orgelconcert door Frans Hasselaar.
Soliste Han Hcydcnrijk (zang)
12 00—2,00 Ensemble o.l.v. A. Xooteboom
2 30 Gramofoonpl.
3,00 Knipcursus.
4.00 Concert. Egbert Veen Jr. (viool) en
Egbert Veen Sr (piano)
4,30 Radiokinderkoorzang
5,00 Gramofoonpl.
5,15 Omroeporkest o.l v Nico Treep
6 30 Moderne Fransche kamermuziek. B
v. d. Sigtenhorst Meijer (piano), vertolkt
Debussy
7,00 Kamermuziek.
7,30 Engelsche les, Fred. Fry
8,00 Vervolg kamermuziek
9 15 Vierde zitting van „De strafzaak Vi-
vienne Ware".
9,1510.00 Kovaos Lajos en zijn orkest
10,00 Vaz Dias
10,1511,00 Vervolg Kovacs Lajos
11,00—12,00 Gramofoonpl.
D a v e n t ry 1554 M.
10 35 Morgenwijding
11,05 Lezing
12.20 Concertorge'Jbespeling
1,20 Picadilly Hotclorkest
2,15 Voor de scholen
2,50 Muziekles
3.55 Fransche les
4 25 Voor de scholen
4 50 Trocadero-cinema-orkesl
vermoorde zouden zijn gezien, zich bij de
politie nog niet aangemeld.
Wat de bedrijfschef van den
nachtveiligheidsdienst vertel
de. Er waren reeds veilig
heidsmaatregelen getroffen.
Men meldt nader aan de „N. R. Crt.":
Zaterdagochtend omstreeks 10 uur is dr.
Huist te Gorcum gearriveerd voor het ver
richten van de sectie. Daarbij waren tevens
tegenwoordig dr. van Leddo Hulseboscli,
het parket uit Dordrecht en de commissa
ris van politie van der Marei.
Het was aan het blad ter oore gekomen,
dat liet huis van den vermoorden notaris
onder bewaking stond van de N.V. Nacht-
veiligheidsdienst en daarom heeft het zich
tot den bedrijfschef, den heer W. van dei-
Wal, gewend met het verzoek eenige in
lichtingen te willen verstrekken.
Deze vertelde, dat hij zelf 's nachts altijd
de kantoren controleerde, die bij zijn dienst
zijn aangesloten, üp den bewusten avond
dan u hebt verdiend.... Ik zal u niet ver
laten, vader. Ik blijf bij u."
De oude had zijn gelaat in het kussen
gedrukt en hij beefde over al zijn 'eden
„En.... en houd je dan nog van me?"
bracht hij eindelijk uit. ..Ben je niet boos
op me, omdat ik je altijd zoo streng be
hand eld heb
De zieke schudde het hoofd.
„Je hebt gehoord, wat ik bedreven heb
en je.. je veroordeelt me niet?"
„Neen, vader, ik niet."
Karei richtte zijn blikken smee'rend op
Hanna, op wier gelaat duidelijk te lezen
stond, welk een zwaren strijd ze voerde in
haar'hart. Hij probeerde haar hand te vat
ten. Ze trok die evenwel terug.
„Vergeef jij vader ook? Ik smeek je
er om", fluisterde hij.
,.U hebt gehandeld in toorn en zonder
nadenken", zei Hanna tot den houtvester,
„en u hebt daarvoor zwaar moeten boe
ten. Ik haat u niet, want ook mijn vader
had schuld, maar ik kan de hand, die. mijn
vader gedood heeft, zoo maar niet ineens
verzoenend drukken."
„Dat kan je wel, Hanna. Deuk aan het
„Onzo Vader", waarin staat: „Vergeef ons
onze schulden, gelijk wij vergeven aan on
ze schuldenaren", zei Karei.
Daar ging de deur open en Iegelijk met
tante Tine trad Houtman, <le zaagmolc-
naar. binnen. Allen keken om.
Houtman bleef met gebogen hoofd bij
de deur staan.
„Heer houtvester", zei hij zacht, „heer
houtvester, heb meelij met jen vader, die
gebukt gaat onder de schande van zijn
zoon. Breng me niet voor 't gerecht ter
wille van mijn vrouw en .nijn dochter, die
?een van beiden schuld hebben en God zal
't u loonen."
Den houtvester ging een lieht op.
„Dan heb ik toch vel ijk gehad. Ik vei-
moedde 't wel't Was dus....
„Ja. houtvester, 't was Frans, mijn zoon.
Ik heb hem near Ameri'n •">«'nurd. near
Canada en zal hem waarschijnlijk nooit meer
terugzien. Maar beter is 't voor hem gin
5.35 Kinderuurtje
6.20 Nieuws
6,50 Moderne pianomuziek
7,10 Fransche lezing
7,40 Variété
8 50 Literaire causerie
9 20 Nieuws.
9,40 B, B. C. Klein, orkest o a Trauniorei,
Schumann
10,40 Oorlogs-poësie
10,5512 20 Dansmuziek
Radio Paris 1725 M
8,05, 12,30, 1 25 en 6 50 Oraniofnnnpl.
8,20 Concert o.a. Ouverture „Roi d'Ys,
Lalo
9.05 Orkestconcert
9,50 „Les noces de Jeanette" van v.
Masse
L&ngenberg 473 M.
6.25—7,20, 9,33—11,05. 11,05—1130 Gramo
foonpl.
12,25—1 50 Orkest concert
4,205.20 Solistenconcert
7.20—8 15 Avondconcert. O a Ouvert.
„Oberon" Weber
8,20 Trio-concert.. O a. Trio-B-dur, Schu
bert, (viool, cello, piano)
Ka lundborg 1153 M
,20—1,20 Strijkcóncert
2,204,20 Orkestconcert met. so'isten
7 208,00 Beroemde rhapsodiën oa. 2de
'RLapsodie van Liszt
8,25 Liederen
8,45 Blijspel
9,00 Moderne pianomuziek
9.5510,25 -8ste Symphonie F-dur van
Beethoven
Brussel 508 en 338 M
508 m. 5,20 Omroeporkest
6,50 Wagnerconcert (gramofoonpl.)
820 Les deux Médaillons", muzikale co-
medie van Van Ooste
9 35 Concert, o.a. Aubade prinhuniere,
La com be
338 M. 5,20 Orkestconcert
6.50 Gramofoonpl.
8,20 Orkestoonccrt o.a. Rienzi-ouverture,
Wagner
Rome (Napels) 441 M.
8.20 Orkestconcert oa. uit „Gotterdam-
merung", Wagner
Z e e s e n 1635 M.
6,50 Oostenrijksche liedorenavon
7.35 Lezing
8 20 „Bunte Reihe", o.l.v. H. Brunar
9,25 Berichten en hierna tot 11,50 dans
muziek door de Band Carol Balan uit de
trocadero Londen
van den moord is hij om 10 uur uitgegaan
tot het doen van zijn eerste ronde. Om
streeks elf uur kwam hij voor de eerste
maal bij 'het pand., waar hij geen licht in
het kantoor zag- branden, zoodat hij ver
moedde, dat de notaris, óf uit was, óf zich
reed» ter ruste had begeven. Nadien heeft
de heer van der Wal in den loop van den
nacht nog driemaal liet huis gecontroleerd,
maar nimmer heeft hij iets verdachts op
gemerkt.
De vraag, of hij den notaris persoonlijk
goéd gekend had, beantwoordde hij be
vestigend.
Wanneer ik, aldus de bedrijfschef den
lieer Coiirrech Staal op straat tegenkwam,
dan sprak ik hem altijd aan en dan bege
leidde ik hem verder naar hu^s. Soms kwam
ik hem wel eens in zijn auto tegen; dau
noodigde hij mij uit om met hom mee tot
huis te rijden.
Dat waren, aldus onze vraag, dus spe
ciale maatregelen, die u getroffen had cm
voor de veiligheid van den notaris te wa
ken?
der hard te werken dan hier eerloos ja
ren door te brengen in do gevangenis."
De oude Krans was naar hern toege
gaan. Hoog opgericht stond hij voor den
inalcnaar en zijn oogen fonkelden weer van
toorn.
„En jij jij durft hier te komen om
vergeving te smeckcn voor dien moorde
naar, terwijl mijn Karei daar ligt, doode-
lijk gewond vroeg hij ziedend van drift.
De molenaar liet het hoofd diep op de
borst vallen en vouwde wanhopig zijn "han
den samen. Zeggen kon hij niets nicer.
Toen trad Hanna tusschen beiden in.
„Vergeef hem", zei ze togen dc hout
vester „opdat ook u vergeven worde."
Diepe stilte lieersclite op dat oogenblik
in het vertrek. Over het starre gelaat van
den houtvester gleed een zenuwachtig
trekken. Dc harde uitdrukking verdween
langzaam aan. Eén oogenblik nog stond hij
besluiteloos en dan plotsoling greep hij
Houtman's hand.
„Ga naar huis, Houtman. Tk heb met het
verleden afgedaan. Alles is vergeven. Ga
naar huis en zeg tegen je vrouw en je
dochter, dat alles goed is."
Houtman, die sterke reus, beefde van 't
hoofd tot de voeten cn de tranen kwamen
hem in de oogen.
„God zal 't u loonen, houtvester", sta
melde hij, „loonen in uw kindpren, omdat
u mijn armen jongen voor gevangenis en
ons voor smaad cn schande hebt be-
waa rd."
Hij verliet het huis en op 't gelaat van
den houtvester verscheen een tevreden
glimlach. Hij had gczegevie.rd over den
duivel van de drift, die hein altijd de baas
geweest was.
„En jij Hanna?" vroeg hij nu.
„Vergeef ons onze schulden, gelijk wij
vergeven aan onze schuldenaren. Ik ver
geef u van harte, houtvester ter liefde
Gods. Want. God is liefde. Zijn liefde
overwint altijd."
En ze reikte hem dc hand.
EINDE
