DE AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND Bij Hoofdpijn en bij Kiespijn De zeven Raadsels ZATERDAG 3 OCTOBER 1931 DE LE1DSCHE COURANT TWEEDE BLAD PAG. 5 Onzekerheid. Alles hangt nog in de lucht; de tijden zijn onzeker. De financieele crisis heeft alles wat nog niet op losse schroeven stond en dat was al niet veel meer los gediraaid en nu staat de heele wereld te wadikelen op haar fundamenten. Vooral Engeland, dat door het stevig vasthouden aan zijn oude tradities als oer degelijk bekend stond, heeft zijn prestige als zoodanig totaal verloren. Wij hebben er op gewezen bij vorige gelegenheden zooals bij de noodzakelijke bezuinigingen van Snowden, bij het oproertje op de Britsche vloot en bij het opheffen van den Gouden Standaard wij kunnen thans de feitenreeks, die op een noodlottige instor ting van de Engelsche solidairiteit wijst, voortzetten. Een feit, waar de Engelsche bladen blijkens de uitvoerigheid, waarmee zij er melding van maken, giroot gewicht aan schijnen te hechten is de vreeselijke gebeurtenis.... dat Gandhi zich een dezer dagen verslapen heeft! Dat was de vonge week op Zaterdagochtenda.Het was Vrijdag- avond wat- laat geworden en toen Gandhi, zooals gewoonlijk, 's morgens in alle vroegte van zijn sponde verrees om de voorgeschre ven gebeden te verrichten, had de eerbied waardige man nog zoo'n slaap, dat hij van zijn ochtendgebed weer tusschen de wol kroop, om nog even een uiltje tte knappen. Toen volgde evenwel het drama. De wekker liep niet af en Gandhi kwam een half uur te laat beneden! Mahatma Gandhi, je bent van je verhe ven voetstuk gestort, waarop de verloo chening van alle weelde en genot je gesteld had. Voortaan ben je maar den heel ge wone mensch weer, die 's ochtend nog siaap heeft enuitslaapt. Een andere tegenvaller is de Britsche nationale regeering. De bedoeling daarvan een kabinet te vormen, welke steunde uiet op één partij maar op de drie groote na tionale partijen, Conservatieven, Liberalen en Labours. Op het oogenblik zitten wel mannen uit die partijen in de regeering, maar zij steunt op nagenoeg geen enkele partij meer. De zg. sterke regeering op aa- tionalen grondslag, is afgezakt tot een zie lig meubelstuk op een kreupele poot en de leider Maodonald brengt zijn dagen door met de knoopen te tellen van zijn vestje: zal ik nieuwe verkiezingen uitschrijven of zal ik het niet doen? Zal een nieuw parle ment het pond doen zakken of rijzen? En wat is het beste, een klein imflatie-tje of op peil houden? De tijden zijn onzeker, alles hangt in de lucht. Na de twaalfde. De resultaten van de twaalfde Volkenbondsbijeenkomst, te Genève hangen eveneens in de lucht, zóó hoog, dat er al een heel geoefend oog voor noodig is om ze te onderscheiden. Er zijn natuurlijk wel schoone redevoeringen ge houden, maar de menschheid heeft thans minder dan ooit oor voor theoretische be schouwingen. Het volk wacht op daden! De bevrijdende daad heeft Genève niet gesteld. En als de Volkenbond ergens te leurgesteld heeft, dan is het juist in de be spreking van die onderwerpen, welke de redding uit den economischen chaos ten doel hadden. In dit opzicht is de twaalfde Volkenbondsvergadering een absolute mie- lukking geweest. Wel teekenend is, dat, terwijl alle Geaieef- sche deskundigen het afbreken der tolmu ren als de eenige mogelijkheid aangeven om uit de huidige ellende te komen, door de schuld van bijna alle landen de Laatste naties, welke nog aan het vrije ruilverkeer hebben vastgehouden, de dringende noodza kelijkheid voelen om de oude beginselen prijs te geven en een protectionistisch ta rief te gaan heffen, dat de moordende tol muren weer met eenige honderden kilome ters gaat verlengen. Waardoor, zij het dat in de betrokken landen wellicht eenige ver lichting zal gevoeld worden, de wereldcrisis weer verergerd en verlengd zal worden. In hot Japansch-Chineesch geschil heeft de bond alles gedaan, wat met eenige kans op succes verricht kon worden. Veel te wei- nog ongetwijfeld, naar veler oordeel, maar juist het bijleggen van zulke diepgaande conflicten is het moeilijkste werk, dat den bond is opgedragen. Het belangrijkste feit der twaalfde as semblee ligt o.i. echter in het initiatief van eon bewapeningsvaoantie, genomen zoowel dioor de Nederlandsch-Scaaidinavisch-Zwit- sersche groep als, verderstrekkend, door den Italiaanschen gedelegeerde Grandi. Het doel hiervan was om met het oog op dé groote ontwapeningsconferentie van 1932 een atmosfeer van rust en welwillend heid te scheppen, waarin het grootsciio werk van den vrede met meer kans op wel slagen verricht zou kunnen worden. Het voorstel der bovengenoemde groep (de vijf ex-neutralen Nederland, Denemar ken. Noorwegen, Zweden en Zwitserland) ie ten slotte aangenomen. De Vergadering heeft derhalve den Raad verzocht, er bij all$ staten op aan te drin gen, van 1 November a.s. af hun bewape ning niet uit te breiden; tevens zullen de staten worden uibgenoodigd, .vóór 1 No vember te verklaren of zij op verzoek al dan niet willen ingaan. De maand October zal dus de beslissing brengen of de groote conferentie van a.s. Februari de staten zal aantreffen in een geest van bewapening, of in de goede „va- cantie' '-stemmin g. Visite. Wat die goede stemming betreft, is alvast een niet onaardig begin gemaakt door Frankrijk en Duitschland. In het begin van deze week zijn n.l. de Fransche minister-president Laval en de Fransohe minister van buibenla.ndsche za ken Briand de gasten geweest van rijks kanselier Briining en van den Duitschen rijksminister van buitenlandsche zaken Curtius. Men is het, overtuigd dat de economi sche crisis, waaronder thans de geheele wereld lijdt, hét tot plicht maakt, voor alles op' economisch gebied samen te werken ten einde een oplossing te vinden ter leni ging van dien nood, eens geworden over de instelling van een Fransch-Duitsche coni- misisde, waarin naast ambtelijke leden ook vertegenwoordigers van het economische leven en van de arbeiders-organisaties zul len zetelen, en dit tot taak zal hebben de den beiden volken rakende economische kwesties te onderzoeken en zoo mogelijk tot oplossing te brengen. Nadrukkelijk wordt daarbij verklaard*, dat het geenszins de bedoeling is bij dat streven naar een nauwere economische samenwerking tegen de economische belangen van anderen in te gaan. Integendeel is het de bedoeling medewerking van anderen te verkrijgen zoodira dit noodig is. Aldus hoopt men een grondslag te leggen voor den algemeenen wederopbouw. Wat deze commissie zal kunnen tot stand brengen zal moeten worden afgewacht, maar het feit van hare tot stand koming is toch wel van zeer bijzondere beteekemis. SPORT VOETBAL UIT HET KATHOLIEKE KAMP. Het herstweer der laatste dagen is wel zeer aanlokkelijk, voor de voetballers zoo wel als voor d'e kijkers. Het kan dan ook niet anders of velen zullen langs de lijnen de prestaties der trappende jeugd vodgen. In de eerste klasse E der R. K. F edenatie belooft het danig te zullen spannen. Dat is af te leiden uit de enkeel wedstrijden, die de eerste twee oZndagen opleverden. De zware clubs van het vorig jaor: D.H.L., Leo- nidas en TYBB boekten alle reeds verlies- punten. Met spanning zien we dan ook uit naar den komenden wedstrijddag. Leonida-s ont vangt de club uit Beverwijk, die vorig sei zoen ternauwernood het degradatie-gevaar ontsnapte. Wat de Noord-Hollanders thans waard zijn, weten we niet. We dienen de eerste wedstrijden af te wachten, maar in ieder geval meenen we niet te veel te schrij ven, indien we beweren, dat zij al heel erg verstrekt moeten zijn, zoo zij morgen suc ces willenboeken op Leonidas. We houden het voorloopig op de Rotterdammers. GDA heeft het thuis niet gemakkelijk tegen Graaf Willem, maar de Hagenaars zullen toch vermoedelijk wel het onderspit moeten delven. Spartaan gaat op bezoek bij DONK, dat na een nederlaag in Den Haageen gelijk spel boekte op GDA. Dat wijst erop, dat de Gouwenaars niet bepaald slecht zijn. HBC, dat met een overwinning op Leo nidas begon, gaat morgen op bezoek bij TYBB. De Haarlemmers zullen dienen aan te pakken, anders In de tweede klasse O krijgt Teylingen de Poeldijksche club op bezoek. De Sasscn- heimers geven blijk re dat seizoen zin in te hebben. Zij begonnen met twee overwin ningen op oude tegenstanders en we twij felen eir niet aan, of zij 'zullen zich ook do nieuwelingen wel van het lijf weten te hou den. Y Lisse gaat op bezoek bij Lenig en Snel. Bedriegen we ons niet,, dan zal Lisse het, dank zij vooral meerdere routine, wel tot een goede plaats op- de ranglijst brengen. Blauw Zwart ontvangt Wilhelmus en kan winnen, gezien hetgeen-"Wilhelmus in Sas- senheim presteerde. R. K. FEDERATIE. R. K. S. V. „Teylingen". A.s. Zondag speelt Teylingen I voor de derde maal een thuis-wedstrijd om 2 uur op Sporthof. De tegenpartij is weer een nieuwe 2e klasser: PFC I uit Poeldijk. Na de twee vorige wedstsijden zoo mooi te hebben gewonnen, mogen wij wel rekenen, dat toch voor de derde maal de thuiswed strijd minstens gelijk ^gespeeld wordt. De PFC-ers blijken er weL zin in te. hebben, daar zij vorige week jL en Sm I met 20 inmaakte. De oude vereenigingen krijgen het tegen de nieuwe nog hard te verant woorden, doch wij zijn op den goeden weg, Teylingers, dus vast houden, eensgezind, keuring samenspel, tot het einde doet altijd het beste verwachten. Nog eenmoal verzoeken wij, dat de spe lers zorg dragen om een kwartier voor den wedstrijd aanwezig te zijn, daar men zich toch moet verkleeden, zoodat dan alles precies om 2 uur kan beginnen. Onthoudt dit nu eens! Teylingen II gaat bij' ASC I op bezoek. Om 2.30 uur vangt de wedstrijd aan, zoo dat het vertrek is bepaald om 1 uur vanaf K.S.A. per auto. De vorige week trok Tey- lirngen dusdanig van leer. Zou men Zondag weer zoo een kans hebben? Wij betwijfelen het! Teylingen III moet naar Alphen IIIom 2.30 uur aanvang; vertrek om 1 uur per auto vanaf K.S.A. Hier is moeilijk iets te voorspellen,daar wij de sterkte der tegen standers nog niet kennen. R. K. S. V. „Leiden'. Zondag zal het derde elftal ©en bezoek krijgen van de R. K. Sportvereeniging »St. Matthias" uit Warmond. Wij gelooven wel, KALENDER DER WEEK N.B. Als niet anders wordt aangegeven dagelijks Gloria en Credo. De gewone Pre fatie. ZONDAG 4 Oct. Negentiende Zondag na Pinksteren. Mis: Salus populi. 2e gebed v. d. H. Fran cisons van Assisië; 3e v. h. oc taaf v d. H. Bavo. (Zie in het Feesteigen v. h. Bisdom). Prefatie v. d. Allerh. Drie eenheid. Kleur: Groen. Allen worden wij geroepen tot het brui loftsmaal des hemels. Maar om daaraan te kunnen deelnemen, moeten wij den ouden mensph, d.i. de zonde m ons dooden en leven een nieuw leven, gesierd met bet brui loftskleed der heiligmakende genade. (Epis tel en Evangelie). Prijzen wij God om onze roeping tot den hemel (AlleLujavers), maar bidden wij Hem ook, dat Hij alles, wat ons een beletsel is voor den hemel, van ons wegneme (Graduale en Gebed). Vragen wij, dat het H. Misoffer ons heilzaam moge zijn (Stilgebed), ons geve voort te gaan op den weg des Heeren (Communio) en onze hei lige Communie ons de kracht verleen© Gods H Wet aan te hangen (Posteommmnio). Want dan zullen wij eenmaal behooren tot de „uitverkorenen" en God zal ons heil zijn, onze Heer in eeuwigheid. (Introïtus). N.B Waar vandaag de plechtige uiter lijke viering plaats heeft van het- feest v. d. Allerh. 'Rozenkrans, mogen alle H. Missen zijn van het Rozenlcransfeest. Mis: Gaude amus (Zie 7 Oct.) Gloria. 2e gebed v. d. 19en Zondag na Pinksteren. 3e (alleen in stille H.H. Missen) v. d. H. Franciscus. Credo. Prefatie van Maria (invullen: En u op het feest). Laatste Envangelie v. d. Zondag. Kleur: Wit. MAANDAG 5 Oct Mis van een dag on der het octaaf v. d. H. Bavo: Gaudeamus (als op 1 Oct. in het feesteigen v. h. Bis dom). 2e gebed v. d. H H. Placidus en Ge zellen, Martelaren; 3e Ooncede (ter eere van Maria). Kleur: Wit. Of de H. Mis v. d. H.H. Placidus en Ge- zelen: Salus autem. 2e gebed v. h. octaaf; 3e Ooncede. Kleur: Rood. DINSDAG 6 Oct. Mis v. d. H. Bruno, Be lijder: Os Justi. 2e gebed v. h. octaaf. Kleur: Wit. Tijdens zijn verblijf te Parijs maakte de H. Bruno het volgende voorval mede: Bij het bidden der Getijden voor de Overle denen bij gelegenheid van den dood van een professor richtte de overledene zich bij de woorden „responde inihi" d i. „antwoord mij" het hoofd op en nep: „Ik ben aange klaagd door een rechtvaardig oordeel Gods". Dit herhaalde zich driemaal. Dit voorval gaf den doorslag aan Bruno's be sluit om in bet klooster te gaan De over weging over de gestrenge oordeelen van Gods rechtvaardigheid brachten hem tot de stichting van de zeer strenge Orde der Karthuizers. Bruno stierf als Abt zijner Orde den 6en Oct 1101. WOENSDAG 7 Oct. Feestdag van O.L. Vrouw v.. d. Allerh. Rozenkrans Mis: Gau deamus. 2e en 3e gebed (alleen in stille H.H. Missen) v. d. H. Marcus I, Paus en v. d. H.H Sergius en Gezellen, Martelaren. Pre fatie van Maria invullen: En U op het feest). Kleur: Wit „Verheugen wij ons op het feest v. d» Allerh. Rozenkrans, bij het bidden waar van wij herdenken de geheimen van leven en dood en verrijzenis van Gods Zoon. Bid len wij onzen rozenkrans godvruch tig en waardig, opdat onze weesgegroeten zijn als rozen, die geuren voor Maria (Com munio) DONDERDAG 8 Oct. Octaafdag v. d. H. Bavo Mis: Gaudeamus (als op 1 Oct.) 2e gebed v. d. H. Birgitta, Weduwe. Kleur: Wit. „St. Bavo's feest is voor ons een reden tot vreugde, want glorievol is hij in den hemel, waar hij voor ons een voortdurende voorepreker zal zijn" (Kerk. Get.) VRIJDAG 9 Oct. Mis v. d. H.H. Diony- sius en Gezellen, Martelaren: Sapientiam. 2e gebed A Cunctis; 3e naa-r keuze v. d. priester. Geen Credo. Kleur: Rood. Dionysius de Areopagiet, d i. lid v. h. gerechtshof te Athene, bekeerde zich op de predikatie v. d. H Apostel Paulus, gehou den op den Areopaag (d. i. de plaats waar het gerechtshof vergaderde). De H Paulus doopte hem met vele anderen. Dionysius werd eerst aan het hoofd der Kerk ge plaatst te Athéne, later is hij naar Frank rijk gezonden om het Evangelie te verkon digen. Daar is hij met den priester Rus- tieus en den Diaken Eleutherius na vele kwellingen te Parijs onthoofd. ZATERDAG 10 Oct. Mis v. d. H. Fran ciscus Borgias, Belijder: Os Justi. 2e ge bed A Ounctis; 3e naar keuze v d. pries ter; 4e voor den Paus. Geen Credo- Kleur: Wit. Toen de H. Franciscus Borgias 'het reeds misvormde gelaat zag van de overledene keizerin Isabella, werd hij zoo getroffen door de mensohelijke vergankelijkheid, dat hij besloot afstand te doen van al zijne be- zitingen en, zoodra hij kon, alleen den Ko ning der koniAgen te dienen. Na den dood zijner echtgenoot© werd hij Jezuiet en later zelfs de Generaai-Overste. Buitengewoon was zijne liefde voor het Allerh. Sacrament. IN DE KERKEN DER E E.P.P. FRANCISCANEN: Alles als in bovenstaande kalender, be halve Dagelijks Gloria en Credo Prefatie v. d. H. Franciscus, behalve Woensdag. ZONDAG. Feest van onzen Serafijn- schen Vader der Heiligen Franciscus, Be lijder. Mis: Gaudeamus. 2e gebed en laat ste Evangelie v. di Zondag. Kleur: Wit. MAANDAG. Mis v. d. Z. Felix Meda, Maagd: Dilexisti. 2e gebed v h. octaaf v. d. H Franciscus; 3e v. d. H.H. Placidus en Gezellen. Kleur: Wit. DINSDAG. Mis v. d. H. Maria-Francis- ca v. d. vijf heilige Wonden, Maagd: Dilex- *isti. 2e gebed v d. H. Bruno; 3e v. h. oc taaf. Kleur: Wit. DONDERDAG. Mis v. d. H. Birgitta, Weduwe: Oognive. 2e gebed v. h. octaaf v. d. H. Franciscus. VRIJDAG 2e gebed v. h. octaaf; 3e Con cede ZATERDAG. Mis v. d. H.H. Daniël en zes Gezellen, Martelaren. Sapientiam. 2e gebed v. d. H. Franciscus Borgias; 3e v. h. octaaf; 4e voor den Paus. Amsterdam. ALB. M. KOK, pr. dat dit een wedstrijd zal worden in het voordeel va-n Leiden, daar Matthias een pas opgerichte vereeniging is. Toch moeten de Leiden-spelers het niet te gemakkelijk opnemen. Aanvang wedstrijd helf één. De junioren spelen een vriendschappelij ken wedsetrijd tegen de junioren van Mat thias. Aanvang w er strijd 1 uur. Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag. Eerste klasse A. KimbrdaSittardsch© BoysMarsana Ohèvremont; ValkenburgSVB; Volhar dingRKONS. Eerste klasse B. RKTVVYenl. Boys; MuloBrabantia. Nlijnhardt's Poeders 9202 Doos 45 ct. Bij Uw Drogist. Eerste klasse D. VICDo Meer; WilskrachtSDO. Eerste klasse E. LeonidasDEM; GDAGraaf Willem; DONKSpartaan; TYBBHBC. Tweede klasse O. Lenig en SnelLisse; Blauw ZwartWil helmus; TeylingenPFC. TAywttdL CptnfLfck FEUILLETON. door CHRISTIAN HAUGEN. 16) „Nu merkte de majoor nuchter op, ik vind, dat je je daarover de laatste dagen toch waarachtig niet te beklagen hebt. Ik heb gisteren samen ontbeten met Bur- dack, 'n inspecteur van politie. Een vriend van me kende hem goed en met diens be middeling ben ik in connectie met hem ge komen. Hij heeft ook over jouw aangele genheid gesproken. Hij had blijkbaar niet 't minste bezwaar, om alles te vertellen wat hij wist. Jammer genoeg, wist hij zoo goed als niets. Zijn chef had hem niet na der willen inlichten, doch had laten door schemeren, dat de politie van jouw geval zoo weinig mogelijk notitie zou nemen. Van dien kant behoeven we dus niet op eenige medewrking te rekenen. Ik geloof zelfs al zou een man met het litteeken of een ander, die in dienst van mr. X. staat, ook een moordaanslag op je plegen". „Het is hopeloos werk om te trachten 'n verklaring te vinden voor de houding van de politie, meende Kenton schouderop halend. Heeft de chef van de detective-af- deeling dan heelemaal niets losgelaten, wat voor ons een vingerwijzing zou kunnen zijn" „Neen. Toen Burdack hem vroeg, waar om je zoo behandeld werd gaf hij een ont wijkend antwoord en zeide niet in te zien waarom hij zich druk zou maken over za ken, die hem niet aangingen. Dit schijnt al even idioot als al 't andere. In ieder geval weten we nu toch zeker, dat we ab soluut op ons zelf aangewezen zijn." Perring stak^ een nieuwe sigaret op on ging dan verder: „Maar we bezitten niet te onderschat ten hulpmiddelen. Wij zijn beiden rijk." „Wat helpt ons dat?" vroeg Kenton on verschillig. „Nu, we zouden b.v. een klein lijfwachtje van particuliere detectiven kunnen aan stellen". „Zijn er nog niet genoeg menschen bij deze zaak betrokken?" antwoordde Ken- ton, wien dit voorstel maar matig kon be vredigen. „Ik weet zeker, dat cLze aange legenheid in 'n oogenblik op te lossen zou zijn, als ik den man met het litteeken of mr. X. maar eens te spreken kon krijgen. Dat er voor mij direct levensgevaar dreigt, kan ik niet gelooven. Zij hebben al te dik wijls een gunstige gelegenheid gehad om me ongemerkt te laten verdwijnen." Er werd op de deur geklopt. Het kamermeisje trad binnen en reikte Kenton een brief over. Haastig brak hij 't couvert open wijl hij vermoedde, dat 't de beloofde brief van Evelyn zou zijn. Hij las: Lieve Dick, Dezen avond bel ik je op en dan zul len we afspreken waar wij elkaar zullen ontmoeten. Maar je mag niet komen. Zeg maar, dat je ziek bent en verlaat op het afgesproken uur je kamer niet. Morgen kan ik misschien alles ophel deren. Iemand, die je niet welgezind is, zal meeluisteren als ik telefoneer. Maar kom onder geen enkele voorwaarde. Wees voor- zionti, ook om mij. Vernietig dezen brief EVELYN. XIII DE DEUR, DIE GEOPEND WERD EN WEER WERD GESLOTEN. Sir Richard las dezen merkwaardigen brief tweemaal over. Dan keek hij zijn vriend verward aan. „Wat is er?" vroeg de majoor. Doch Kenton antwoordde niet. Hij las de enkele regels nog eens door zonder er ook maar iets van te begrijpen en gaf den brief aan Perring. „En, wat zeg je ervan?" vroeg Kenton. ,,Het is van hetzelfde genre, als al het andere", antwoordde de majoor een weinig ontstemd. „Ik krijg bijna lust om terug naar huis te gaan, dan kun je 't zaakje allen opknappen. Wie zich moedwillig in 't gevaar begeeft, moet zelf de gevolgen maar dragen". Hij stond op en liep met groote passen de kamer op en neer. Kenton echter kénde zijn vriend en wist, dat deze hem niet in den steek zou laten, zoolang er ook maar 't minste gevaar dreigde. Zorgvuldig vouwde Dick het briefje op en stak het in zijn portefeuille. Ondanks alles, was 't toch de eerste liefdesbrief van haar. En nu hij wist, dat zij hem beminde, was zijn ijver, om in de geheimzinnige ge beurtenissen licht te brengen, nog verdub beld. De majoor bleef plotseling staan en blies een geweldige rookwolk uit. „Maar wat, voor den drommel, wil ze dan toch V' riep hij woedend uit. „Eerst vraagt ze je, om haar te volgen en waar schuwt je dan, met een belachelijk briefje. In Goed belt ze je op om je nauwkeurig uit te duiden, waar je haar treffen kunt en zi# wacht je onderweg op om je te zeggen, dat je maar terug naar Londen moet gaan. En nu weer schrijft ze, dat je beslist niet mag ingaan op een telefonische afspraak, die nog moet volgen". Hoe meer Perring sprak, hoe meer hij zich over de zaak ergerde, die hem nu weer heelmaal in beslag nam. Met een ruk trok hij een stoel bij en zette zich tegen over Kenton. „Volgens mijn meening", ging hij ver der, „wordt de houding van dat meisje be paald door twee of meer beweegredenen, en daarom juist is het bijna hopeloos om een oplossing te vinden. Kun jij je b.v. in denken, waarom ze telefonisch een af spraak maakt, waaraan je je besliBt niet moogt houden?" „Neen", antwoordde Kenton, „of het zou moeten zijn, dat haar ouders of misschien wel haar verloofde haar daartoe dwingen, om mij in een hinderlaag te lokken. Al geef ik toe, dat deze verklaring nogal gezocht is". „Ja, en heel ver gezocht". „Maar 'n andere oplossing kan ik niet vinden. Wat denk jij „Ik heb nog slechts één vermoeden: ze ker is, dat die jonge dame als lokvogel ge ëxploiteerd wordt. Maar zij werd verliefd op je en wil je nu waarschuwen voor een val, die ze voor je gespannen hebben. Maar wie? Niet door iemand, die enkel 'n mede minnaar in je ziet. Je ruimt tooh waar achtig niemand uit den weg, omdat hij toevallig op je toekomstige vrouw ver liefd wordt?" „Enfin", zuchtte Kenton, „we moeten afwachten, tot er weer iets gebeurt. An ders worden we nooit iets wijzer. Waarom om zou iemand mij in een val willen lok ken? Niemand kan tegen mijn wil m'n geld bemachtigen en niemand kan eenig voor deel bij mijn dood hebben. Morgen zal tenminste alles opgehelderd worden wat Evelyn betreft." Er werd geklopt en het kamermeisje meldde, dat oen adme sir Richard aan de telefoon vroeg. „Nu alriep de majoor uit. „Het is pas half zeven". De telefooncel stond op 't eind van den gang, vlak naast Pering's kamer. Terwijl Kenton telefoneerde, keek hij onafgebro ken door 't kleine raampje en hoewel het reeds duister begon te worden, kon hij toch nog den geheelen gang overzien. Lady Evelyn's stem klonk rustig als al tijd. Niets in haar toon verried een bijzon dere gemoedsgesteldheid, maar uit haar woordkeus kon hij opmaken, hoe zij haai merkwaardige vragen beantwoord wensch- te te zien. Nadat zij elkander begroet had den vroeg zij: „Maar waarom ben je gisteren toch niet gekomen, Dick? Was je ziek?" „Ja, ik voelde me heelemaal niet lek ker." „Dat spijt me. Hoe bevalt 't jt anders hier? Hoe vindt je ons strand?" (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1931 | | pagina 5