Mgr. Dr. W. .NOLENSt ZATERDAG 29 AUGUSTUS 1931 DE LEIDSCHE COURANT DERDE BLAD PAG. 9 De plechtige H. Mis van Requiem, wel ke Dinsdagmorgen te 10 uur in de parochie van den H. Willibrordus te 's-Gravenhage voor de zielerust van Mgr. dr. W. H. No- lens wordt opgedragen, zal door den K. R. O. worden uitgezonden. DE WAARDEERING VAN MGR. NOLENS TE GENEVE. Uit Genève bericht men aan het „Hbl.": In het Internationaal Arbeidsbureau is het bericht van den dood van mgr. No- lens met groote droefheid ontvangen. Mgr. Nolens werd hier als een der trouwste aanhangers van de internationale arbeidsbe weging beschouwd en is dan ook geregeld, sedert de eerste arbeidsconferentie te Wash ington in 1919, leider der Nederlandsche delegatie ter arbeidsconferentie geweest. Het Intr. Arbeidsbureau voelt, dat het door het heengaan van mgr. Nolens een van zijn voornaamste steunpilaren heeft verloren, die door zijn rechtvaardig, maar krachtig optreden, veelal als bemiddelaar in moeilijke strijdvargen, herhaaldel ma len en ook nog in Mei tijdens de bespre kingen over het steenkoolprobleem, een op lossing heeft vergemakkelijkt. In 1926 was mgr. Nolens voorzitter der Arbeids conferentie, en zijn heldere leiding werd hier algemeen gewaardeerd. Albert Thomas, die zich op het oogen- blik in Nederland bevindt en een persoon lijk vriend van mgr. Nolens was, had het voornemen hem aan zijn ziekbed te bezoe ken. Niemand hier, hoewel met bezorgd heid de berichten omtrent zijn ziekte wer den gevolgd, had gedacht, dat mgr. No- lens zoo plotseling zou heengaan. Huldiging van den heer Sokal. De correspondent van de „Msbd." te Genève seint d.d. 28 Augustus: De heer Sokal, de voorzitter van do In ternationale Arbeids-conferentie ""van Juni 1.1. deed mij, als vertegenwoordiger der „Maasbode" de volgende verklaring toeko men, als een laatste hulde zijnerzijds aan Mgr. Nolens, wiens overlijden hij zoo diep betreurt. De verklaring is als volgt: „Met het diepste leedwezen verneemt ik het overlijden van Mgr. Nolens, den uitne- menden Nederlandschen staatsman cn den grooten leider der Christelijk Sociale be weging. Ik heb het voorrecht gehad sinds tal van jaren met Mgr. Nolens te mogeu samen werken en nog laatst in Juni, tijdens de arbeidsconferentie. Wij allen hebben lee- ren waardeeren zijn onvennoeibaren ar- beidslust, zijn steeds rechtvaardige en krachtige interventies in de debatten, de helderheid van zijn geest en de diepte van zijn kennis. Hetgeen bij Mgr. Nolens vooral trof, was het evenwicht in zijn opvattingen, de bijzondere sterkte van zijn rechtsgevoel. Onder het eenigszins terughoudende uiter lijk van den politieken leider en van den uitnemenden jurist, ontdekte men weldra een diep bewogen ziel en een hart vol liefde en medelijden voor alle mensche- lijke ellende. Het was niet een politieke of juridische opvatting, die van Mgr. No- lens, een zoo hardnekkig verdediger van de arbeidersklasse maakte. Het was zijn oprechte liefde voor de armen en onterf den, die mgr. Nolens er toe dreef, met hartstocht en met alle gaven van zijn grooten geest de belangen der arbeiders te bepleiten." „Groot en evenwichtig is hij gestorven". Aan een artikel in de „Maasbode" door ir. M. C. E. Bongaerts (die met mr. Aal- berse exec. test. is) ontleenen we: „Welvoorbereid en kalm berustend in het onvermijdelijke is dr. Nolens heenge gaan. De ziekte had het krachtige lichaam geleidelijk verzwakt, het weerstandsvermo gen ondermijnd, de werkkracht lamgesla gen. Vermoeid zat hij daar tusschen de ver trouwde boekenrijen, verzonken in herin neringen uit het lange werkzame leven dat ten einde spoedde, vooral in jeugdherinne ringen. Zijn geest bleef helder, zijne wils kracht haast onverzwakt. In volledige zelfbeheersching heeft hij al hetgeen hem wenschelijk scheen tijdig geordend. Groot en evenwichtig is hij gestorven zooals hij heeft geleefd." „Gestorven in vrome eenzaamheid". Prof. mr. P. J. M. Aalberse besluit een in memoriam in het „Centrum": „Wat is eigenlijk het levensgeheim van dezen buitengewonen man geweest? Ik geloof dit: schuchter in alles, was hij schuchter boven ales in het heilige. Daarom viel het niet op, maar de grond toon van zijn wezen werd gegeven door zijn priester-zijn. Hij las z-n Mis a-ltijd in het kleine huiskapeltje, en hij had daar liefst niemand bij. Maar de enkelen, wien dit voorrecht ten deel viel, kwamen er van daag diep gesticht. Zoo was het ook op zijn ziekbed. Alle vertoon wenschte hij gesmeden. Eeeds op Dinsdag 4 Augustus ontving hij de laat ste H.H. Sacramenten, maar er mocht niets van gepubliceerd worden. Telkens waneer ik bij hem kwam, zeide hij: „ik ben geheel geresigneerd", en dan weer ,,'t is goed, wat er met me gebeurt, maak daarover geen zorg." Zoo is hij gestorven, in vrome eenzaam heid, zooals hij geleefd heeft." Een Christenstaatsman. De (A.-E.) „Eotterdammer" schrijft in een artikel: „Aan luidruchtige exclamaties over de coalitie en het samengaan der Christe lijke beginselen heeft hij zich nooit schul dig gemaakt. Integendeel, we hadden het wel eens wat forscher en militanter ge zegd willen hebben. Maar was er ooit eeni- ge twijfel mogelijk aan zijn oprecht begee- ren om Nederland een Christelijk bewind te garandeeren .We mogen niet klappen uit geheime conferenties, maar dat hij niet de man der kille berekening was, is bij de onderhan delingen, welke geleid hebben tot, althans niet verhinderd hebben de vorming van het kabinet-Colijn in 1925, duidelijk aan het licht getreden. Voor ons staat het vast, dat de Roomsch-Kath. fractie in de samenwer king met de andere rechtsche groepen vaak een offer aan belangen en per sonen heeft gebracht, en ook Dr. Nolens heeft dat gaarne, wellicht ook persoon lijk gedaan. Immers, zoo vaak het pas gaf, heeft hij verklaard, dat hij slechts bij „uiter ste noodzaak" samenwerking met de lin kerzijde zou aanvaarden en dat hij bleef zoeken naar een gemeenschappelijke ac tie op de grondslag der Christelijke begin selen". En het blad besluit: „En zoo toonde Nolens zich immer weer, overeenkomstig zijn aard en karakter een Christenstaatsman, die zeker partijman was, doch in den goeden zin des woords, om dat hij in en door zijn partij Koningin en Vaderland wilde dienen en de eere van den grooten Koning zocht in zijn veelomvat- tenden arbeid op zoo onderscheiden levens terrein. Zijn kerk en zijn partij lijden een groot verlies en wij treuren daarin met de treu renden omdat het is als van oudsde Heere heeft hun hoofd weggenomen. Wie zou dan niet weenen?" Het „Volk" wijdt eenige beschouwingen aan de nagedachtenis van mgr. Nolens. Hij imponeerde. Aan een redactioneel artikel ontleenen we: „Monseigneur Nolens was geen man, die de spontane geestdriftige genegenheid der menigte verwekte, maar hij imponeerde door zijn vastberaden verschijning, door zijn nuchtere zakelijkheid, door zijn groo- te kennis niet alleen van de staatkundige verhoudingen, doch ook van den mensch en zijn zwakheden." J. J. de Eoode schrijft in genoemd so ciaal-democratisch orgaan over „Monseig neur te Genève"; hij geeft eenige herinne ringen, o.a. deze, over de Achturen-overeenkomst. „In de eerste arbeidsconferentie, die te Washington werd gehouden, is Nolens de kampioen van de achturen-overeenkomst geweest. Reeds in die eerste conferentie stonden arbeiders en werkgevers scherp tegenover elkaar. De werkgevers hebben alles gedaan wat zij konden om het tot standkomen van de acbturenovereen- komst te saboteeren. Op een oogenblik was de spanning zoo groot, dat de arbei ders dreigden de conferentie te verlaten, en, zonder ingrijpen van Nolens, zou er van de conventie mischien niets zijn te rechtgekomen." GEMENGDE BERICHTEN ONGELUKKEN. SLACHTOFFERS VAN HET VERKEER. Auto tegen een tram gebotst. Een Auto tegen een tram ge botst. Eén doode, één gewonde. Gisteravond, tegen negen uur, heeft zich op den Rijswijkscheweg, bij de Laakhaven te 's-Gravenhage, een ernstig ongeval voor gedaan. Ter hoogte van het H.T.O. reed een personenauto, waarin twee chauffeurs waren gezeten, tegen een daar rijdende tram. De 21-jarige Cor van Dam, wonende Bergweg 351 te Rotterdam, werd hierbij zeer ernstig getroffen. Zijn borstkas werd ingedrukt en hij kreeg inwendige bloedin gen. De Geneeskundige Dienst bracht hem naar het ziekenhuis aan den Zuidwal, waar hij na eenigen tijd den geest gaf. De an dere, N. van Willigen, uit de Wolstraat te Rotterdam, die eveneens naar het zieken huis wexd getransporteerd, was er minder ernstig aan toe. Deze bekwam een linker dijbreuk en een hoofdwond, doch zijn toe stand is niet ongunstig. De beide slachtoffers waren met den auto op weg naar Scheveningen, vanwaar zij hun vrouwen en kinderen, die daar ver toefden, zouden terughalen. Volgens den tramconducteur moet de oorzaak van de aanrijding gezocht worden in het springen van een band van den auto. Auto-ongeluk met doodelijken afloop. Donderdagavond 7 uur is bij het over steken van den weg een voetganger te gen een auto, komende uit de richting 's-ixertogenbosch, geloopen. Geneeskundige en geestelijke hulp wa ren spoedig ter plaatse. Bij het slacht offer, den 80-jarigen heer H. van Heesch, kon echter slechts den dood worden ge constateerd. Gecompliceerde aanrijding. Gisterenavond had aan den Kaldenker ker weg te Venlo een ernstig auto-ongeluk plaats. De 35-jarige mej. H., wonende aan de Vier paard jes te Venlo kwam per fiets van uit de Heutzstraat den Kaldenkerkerweg oprijden, juist op het moment, dat een Fordvrachtauto beladen met fruit en be stuurd. door J. S. uit 's-Gra vend eel, vanuit de richting Kaldenkerken naderde. Mej. H. heeft blijkbaar de macht over haar fiets verloren en reed tegen het voorgedeelte van den auto aan. Zij kwam te vallen, waarbij zij een ga pende hoofdwonde opliep en ernstige in wendige kneuzingen kreeg. O.a. waren een paar ribben, gebroken en in een der lpngen gedrongen. De chauffeur, die de aanrijding nog pro beerde te voorkomen, wierp het- stuur ge heel naar links om, met het gevolg, dat hij tegen den fietsenden slagersjongen H. aan reed, die eveneens kwam te vallen en zijn linkerschouder ontwrichtte. De zwaargewonde mej. H. is naar het E. K. Ziekenhuis vervoerd. Haar toestand is hopeloos. DE ONBEWAAKTE OVERWEGEN. Wederom een slachtoffer. Gistermorgen is op den onbewaakten overweg tusschen Sittard en Gel een een ongeveer 3.0-jarige man, wiens identiteit nog niet is vastgesteld, door den perso nentrein gegrepen en op slag gedood. Meisje verdronken. Donderdag is te Naaldwijk het 5-jarig dochtertje van een schipper, terwijl het naar men vermoedt op de schuit aan de Stokdijkkade aan het spelen was, te water geraakt en verdronken. Lijk gevonden. In een watermolen op de Jeker bij Maastricht is het lijk gevonden van den 40-jarigen J. G., wonende aldaar. Hoofd en armen waren verbrijzeld. HET DRAMA TE ZUIDBROEK. De begrafenis der slachtoffers. Gisteren zijn onder groote belangstelling de slachtoffers van den roofmoord te Zuid broek op de algemeene begraafplaats al daar ter aarde besteld. In den stoet was aanwezig als eenig familielid, een halfbroer van de weduwe, verder de burgemeester, wethouder Thielman, de gemeentesecreta ris en eenige vrienden van de overledenen. Burgemeester Buurma sprak aan het graf als volgt: Er zijn in het begin enkele aanwijzingen geweest, die deden denken aan ouderlingen twist, aan moedermoord. Persoonlijk heb ik daaraan niet kunnen gelooven, omdat door zooveel bewoners mij Hendrik Molanus werd geschilderd als iemand, die geen afstand kon doen van de dieren, die hij verzorgde en zou iemand die zoo'n groote liefde voor dieren bezat, in staat kunnen zijn de hand te slaan aan het beste wat de mensch op de wereld bezit zijn moeder? Ik ben blij dat de sectie op het lijk heeft uitgewezen, dat aan moord en zelfmoord niet mag worden gedacht en voor dat uw stoffelijk overschot met aarde wordt bedekt, Hendrik Molanus, wil ik u van dien blaam bevrijden. Wij zullen ons best doen de daders van dezen gruwel moord op te sporen, maar ook wanneer wij ze niet kunnen vinden zullen zij hun straf niet ontgaan. Verder werd aan het graf niet gespro ken. Diep ontdaan verliet men den doo- denakker. HET „BEROOVINGSGEVAL" TE BERLIJN. Den radio-importeur is niets overkomen. Zooals wij gisteren meldden, zou, vol gens Duitsche bladen, te Berlijn een Ne derlander door zes lieden beroofd en daarna ontvoerd en misschien wel ver moord zijn. Uit de verklaringen van een Duitsch koopman, die met den beroofde van te voren in den trein kennis had gemaakt, was gebleken, dat het slachtoffer een Amsterdamsch radio-importeur was. De W.-correspondent van het „Hbld." te Berlijn meldt nu, dat inmiddels de be wuste Nederlander zich bij de politie heeft aangemeld; hij is nóch aangevallen, nóch beroofd, zoodat het verhaal van de Duitsch dagblad 'n kostelijk verhaal over hebben berust. HET PREUTSCHE ZUTPHEN Es ist nicht wahr Onder het opschrift „de meest preut- g'che stad ter wereld" schreef de Am- sterdamsche correspondent van een Duitsch dagblad e kostelijk verhaal over een zonderlinge politieverordening van de gemeente Zutphen, welkeheelemaal niet bestaat. Het blad schreef dan, dat Zutphen zich verheugt in het bezit van een bio scoop en tevens van een politieverorde ning welke verbiedt, dat in diezelfde bio scoop mannen en vrouwen naast elkaar zitten. Zoowel echtelieden als verloofden moesten zich stipt aan dezen regel hou den. Toen onlangs, aldus vertelt het blad verder, de politie een inval deed, kwam zij tot de ontstellende ontdekking, dat een heer naast een dame zat. Weliswaar kon hij bewijzen, dat zij zijn rechtmatige echtgenoot was, maar dat deed niet ter zake. Het gevolg van deze overtreding was, dat.de gemeenteraad besloot de bioscoop voor den tijd van vijf jaren te sluiten. De „Zutphensche Courant", die het ge- heele verhaal als een uitknipsel uit het Duitsche blad van een belangstellende lezeres ontving en die veronderstelt, dat het uit de „Casseler Zeitung" is, stelt ons dadelijk gr ust met de mededeeling, dat van het relaas niets waar is. Het blad veronderstelt, dat de correspondent een oud verhaal weer heeft opgehaald. Iets1 in dien zelfden geest - maar dan in mindere mate moet zich geruimen tijd geleden in het Noord-Brabantsche plaatsje Eucphen hebben afgespeeld. Een naamsverwarring en wat Duitsche fan tasie hebben hier een bericht in de we reld gebracht, dat den buitenlanders wel een vreemden kijk moet geven op de Ne derlandsche zeden. Incasso 10 cent. We lezen in „St. Christoffel", orgaan der E. K. Handelsreizigers: Een onzer leden vertoefde voor zijn arbeid in een mooi en rustig plaatsje aan de Vecht, dicht bij Utrecht. Hij voel de aan zijn maag, dat het tijd werd, om den inwendigen mensch op gepaste wijze te versterken. Welgemoed stapte hij de daarvoor in aanmerking komende gelegenheid binnen en bestelde een en ander, terwijl hij on der de hand nog eenige zaken afwikkelde Het smaakte hem goed en hij vroeg na voldaan te zijn aan den eigenaar, aan gezien deze alle functies tegelijk uit oefende, „hoeveel krijgt u van me?" Heel gewichtig sprak de baas: „ik zal de rekening even uitschrijven". (Vermoe delijk eigenaar geweest van een voor naam hotel). De rekening kwam en aan het eind stond: „incasso 10 ct." Ons lid stond paf en de eigenaar keek verbaasd, want op het gelaat van zijn klant, vertoonden zich verwoede blikken. Enfin, ik zal u den woordenstroom we derzijds besparen. Maar het afscheid was hartroerend en ons lid is vast van plan, geregeld terug te' komen. Wie lacht daar? Mogelijk is dit een uitvloeisel van de actie van den bond van boerenherbergen, waarvan art. I der statuten luidt: „Ieder lid is verplicht om de kellners af te schaffen en alles zelf te doen". Toelichting. „Aangezien we tegen het fooienstelsel zijn, berekenen we 10 cents incasso, voor ons zelf". We hebben plaatsnaam etc. niet ver meld, aangezien we bedoelden eigenaar een orgaan zullen zenden onder het mot to: „iedereen is voor verbetering vat baar". Hoog water. De Maas voor de gemeente Grave is zoodanig gewassen, dat de laaggelegen uiterwaarden reeds zijn ondergeloopen, zoodat men genoodzaakt was, het vee naar huis te halen. Ook alle los- en laad plaatsen staan onder water; de schepen en stoombooten leggen aan dé oude ves tingmuren aan. Binnendijks heeft men in .deze streek, ofschoon de Raamsluizen gesloten zijn, geen last van het Peelwa- ter, daar het electrische gemaal te Grave het met gemak kan weghouden (14.400 M. wordt er per uur uitgeworpen). Te Neerloon en Dieden, bij Eavenstein zijn de boeren druk bezig de zomerkaden langs de uiterwaarden met planken en zoden op te hoogen. BUITENL. BERICHTEN ONGELUKKEN. BRITSCH-INDISCHE STAD DOOR AARDBEVING VERWOEST. Door een ontzettende aardbeving is, naar gemeld wordt, de stad Sharigh in het Quetta-district (Noord-Indië) volkomen van den aardbodem verdwenen. De uitloopers van de aardbeving waren tot in Karatsji waarneembaar. Overstroomingen aan de Russisch-Perzische grens. Volgens in Tiflis ontvangen berichten hebben nabij de Russisch-Perzische grens groote overstroomingen plaats gehad, waar door talrijke personen zijn omgekomen. Tot nog toe heeft men 27 lijken gebor gen. Honderden personen worden nog ver mist en men vreest, dat zij allen zijn om gekomen. Doodelijk ongeval bij golfspel. Ronald Davis, de eigenaar van een be kende uitgeverij van kunstwerken, is op tragische wijze om het leven gekomen. Op het golfterrein naderde hij een speler, die zijn aankomst niet hoorde en hem onver wacht met een golfstick aan den slaap trof. Davis viel bewusteloos neer en is, zondor tot bewustzijn te zijn gekomen, in het zie kenhuis overleden. Verkeersongelukken in Duitschland. Vrijdagmorgen reed een wever uit Ohorn met zijn motor tegen een postauto, waar mede eenige schoolkinderen werden ver voerd. Hij kwam onder het achterwiel te recht en overleed tijdens het transport naar het ziekenhuis aan de bekomen wonden. Te Markershof is een slagersknecht met zijn motorfiets in botsing gekomen met een anderen motorrijder. Eenige uren later is hij aan de bekomen wonden overleden. Bij een botsing tusschen twee motorrij ders te Roebrsdorf is een bouwondernemer zoodanig gewond., dat hij later aan de ge volgen is overleden. ROODE BANDIETEN MOORDEN IN CHINA. Missionarissen gevangen. Tengevolge van den typhoon, die in het overs troomingsgebied van de Yangtse heeft gewoed, zijn naar schatting van Reu ter honderdduizend personen verdronken, terwijl millioenen in nog hopeloozer ellen de zijn gestort. Volgens de berichten uit Yangchou aan de commissie van hulp in den hongersnood heeft de typhoon den dijk van het Groote Kanaal over een afstand van acht' mijlen vernield, met het gevolg dat honderddui zend vierkante mijlen oppervlakte met dor pen en steden en een dichte bevolking overstroomd zijn. Terwijl heel het dal der Yangtse geteis terd wordt door overstroomingen en pest, profiteeren de communistische bandieten van den verschrikkelijken toestand der boe ren, om te stelen en te moorden. Een pater-missionaris van de Missie van Sint (Jolumbanus is bij Yokiakow gevangen genomen, zoodat thans zeventien missiona rissen van verschillende nationaliteit zich in handen van de Rooden bevinden. De meesten zijn Spaansche en Italiaansche priesters, doch onder hen zijn ook vijf reli gieuze Zusters, van wie drie Fran^aises en een Italiaansche. ANGSTIGE UREN VOOR LUCHT- PASSAG IERS. Op een vliegtuig-wrak in zee. Een vliegtuig, dat een passagiersdienst onderhoudt, is te Glaucester in volle zee neergestort, toen de piloot, daartoe ge-* dwongen door den dichten mist, op zoo trachtte te dalen. Een passagier is verdron ken, terwijl 13 andere personen zich. twee uur lang aan de brokstukken van het toe stel vastklemden, aleer een visschersboot hen oppikte. Over het Kanaal gewandeld. Het Engelsch Kanaal heeft gisteren een nieuwe vernedering ondergaan, meldt Reu ter. Reeds herhaalaelijk heeft men getracht, en met succes, het zwemmend over te ste ken, maar gisterenmiddag, tegen half vijf kwam te Dover een man aangestapt, die in letterlijken zin voor 't eerst over het Ka naal was gewandeld. Het is een jonge Oostenrijker, Karl Nar- mestnik geheelten, die des morgens op zijn waterski's bij kaap Gris Nez iu het water was gestapt en zijn wandeling in den tijd van 8 uur 50 minuten volbracht. Het kleinste „postkantoor". Het kleinste „postkantoor" ter wereld bevindt zich niet ergens „diep in de bin nenlanden", maar in de straat van Magol- haen. Daar bij een miniatuur-eiland tus schen het vasteland van Zuid-Amerika en Vuurland, is een beschilderde kist met een stevige ketting aan een rotspunt verankerd. Als een soort groot-model brievenbus hob belt het natuurlijk waterdichte gevaarte daar, dag-in-dag-uit, met den wisselenden golfslag op en neer. Voorbijvarende sche pen zetten een boot uit om do post aan het postkantoor te deponeeren en zich eventueel daar bevindende stukken ter ver dere verzending mee te nemen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1931 | | pagina 9