Alg. Vereen, v. Bloembollencultuur
In „De Witte Zwaan"
MAANDAG 13 APRIL 1931
DE LE1DSCHE COURANT
DERDE BLAD PAG. 9
166e ALGEMEEN E VERGADERING.
De Alg. Vereeniging van Bloembollencul
tuur hield hedenmorgen een alg'emeene ver
gadering in het Krelagehuis aan de Leidsche
Vaart te Haarlem.
De voorz., de heer E. H. Krelage, opende de
vergadering met de volgende rede:
Sedert de vorige algemeene
doorleefde de vereeniging een veelbewogen
tijdvak, rijk aan prettige zoowel als aan on
aangename ervaringen.
De uitvoer van afgesneden bloemen.
Kon ik in onze December-vergadering nog
spreken van een naar omstandigheden gezon
den toestand van het bloembollenvak, omdat
het van de wereldcrisis nog geen noemens-
waardigen invloed had ondervonden in de
sinds verloopen maanden heeft zich de toe
stand gewijzigd, niet zoozeer als gevolg van
die crisis, dan wel als uitvloeisel van den
reeds eerder ongunstigen toestand in den land
bouw en in de groenteteelt, waardoor steeds
meer bedrijven in de bollenteelt werden om
gezet. Een belangrijke uitbreiding der tulpen
teelt was daarvan het gevolg en in de laatste
maanden hebben wij ons een denkbeeld kun
nen vormen van den omvang van de overpro
ductie van dit artikel, door de groote hoeveel
heden getrokken tulpen, die van ons land uit
naar het buitenland verzonden zijn. Bestond
dit te veel aan Tulpen niet, dan zou het aan
tal bloemen voor export niet noemenswaardig
zijn geweest, en althans niet den nadeeligen
invloed op den bollen-export hebben gehad,
die dit seizoen kenmerkt.
Deze moeilijkheden ondervindt de bollen-
export op 't oogenblik in hooge mate zoowel
in Engeland, als in Duitschland en Frankrijk.
De verklaring dat de verzenders der bloemen
geheel afzonderlijke bedrijven hebben en dat
zij in geen verband staan met de exporteurs
van bloembollen, blijkt niet voldoende om de
buitenlandsche klanten te bevredigen.
Zij hebben slechts oog voor het feit, dat op
hetzelfde oogenblik, waarop zij gereed staan
de door hen zeiven getrokken bloemen aan de
markt te brengen, waarvoor zij de grondstof:
bloembollen uit Nederland tegen normale
prijzen hebben gekocht, hun land overstroomd
wordt door Nederlandsche bloemen van bol
gewassen, tegen zeer lage prijzen voor even-
goede kwaliteit als die de buitenlandsche trek
ker zelf heeft gekweekt.
De ontstemming van den buitenlandschen
broeier als geregelde kooper van Nederland
sche bloembollen is volkomen gerechtvaar
digd, en zou zich in de toekomst wel eens
kunnen uiten in onthouding van den aankoop
van bloembollen.
Wil men het zoover laten komen? En hoe
zal men het uiterst moeilijke vraagstuk op
lossen?
Wanneer men doorgaat, jaarlijks een teveel
aan bloembollen te telen, zal het overschot
steeds via de veilingen de trekkers in ons land
bereiken en zullen deze doorgaan hun honder
den millioenen Tulpenbloemen op de buiten
landsche markt te werpen. De verkoop van
bollen aan de buitenlandsche trekkers zal
daardoor belangrijk inkrimpen.
Neemt men zich echter voor, zijn overschot
niet tegen lagen prijs op te ruimen en wordt
deze gedragslijn algemeen gevolgd, dan zullen
de binnenlandsche trekkers niet in staat zijn
goedkoope bollen voor den vroegbroei te krij-
en en wordt een eind gemaakt aan de over
strooming der buitenlandsche markten met
bolbloemen.
Dit zou natuurlijk beteekenen, derving van
eenig geldelijk voordeel, maar men zou er
zich het behoud van de buitenlandsche koo-
pers door verzekeren. Het geeft echter niets,
of de eenling dat doet; het moet algemeen ge
schieden en de ervaring heeft nu wel afdoende
geleerd, dat men, althans bij het artikel tul
pen waarop het hier aankomt, niets bereiken
kan door afspraken of verbintenissen op het
gebied der teeltbeperking.
En daarom zal het verloop van deze inzin
king zich wel niet onderscheiden van dat van
overeenkomstige vroegere perioden, en zal
door de gebruikelijke kringloop van lage prij
zen inkrimping van teelt herstel van de
juiste verhouding tusschen teelt en verkoop
weer een normale toestand worden bereikt.
Een zwarte bladzijde, geschreven
in Amerika.
Een zwarte bladzijde in de
het bloembollenbedrijf wordt gevuld door het
geen zich in Amerika heeft afgespeeld bij de
conferentie, door de Plant-Quarantaine Ad
ministration uitgeschreven ten einde na te
gaan of het invoerverbod voor Narcissen ge
handhaafd moest worden.
Uit de mededeelingen van een comité van
in Amerika vertoevende Nederlandsche bol-
lenexporteurs, opgenomen in het Weekblad
voor Bloembollencultuur, is af te leiden dat
eenige andere Nederlandsche firma's in onder
ling overleg al het mogelijke in het werk heb
ben gesteld om het invoerverbod voor Narcis
sen door de Amerikaansche regeering te doen
handhaven.
Het is in hooge mate bedroevend en teleur
stellend, dat daaronder firma's zijn, die wij
meenden tot de eersten van ons vak te mogen
rekenen, wier firmanten of directeuren deel
uit maken of gemaakt hebben van onze bestu
ren en onze commissies, wier inzendingen
geregeld op onze keurinen verschijnen, en die
wij nimmer in staat zouden hebben geacht tot
een actie in zoo flagranten tijd met het alge
meen belang van den Nederlandschen bloem-
bcllenhandel.
Wij kunnen een open oog hebben voor de
belangen, die deze firma's allengs in Amerika
hadden verkregen, wij zouden er vrede mede
kunnen hebben indien zij, ter liquidatie van
die belangen, een overgangstijd hadden be
pleit, vóórdat tot eventueele openstelling van
Amerika voor Narcissen werd overgegaan,
maar er bestaat geen enkele verontschuldiging
voor de anti-Nederlandsche houding, die zij.
hebben aangenomen en het is nog zeer de
vraag, of zij hun eigen belang daarmede heb
ben gediend.
Wij zullen eens rustig moeten overwegen, óf
er iets, en wat, gedaan moet worden om het
vakbelang te vrijwaren tegen een herhaling
van het gebeurde Overijlde maatregelen, on
der den verschen indruk der algemeene ver
ontwaardiging, verdienen stellig geen aanbeve
ling, en terugwerkende kracht zouden even
tueele reglementaire bepalingen, die wij noodig
mochten achten, tóch niet kunnen hebben. Maar
in allen gevalle kunpen de vereenigingen er
legen -Waken, dat aan degenen, die ons vak
dit hebben aangedaan, posten van vertrouwen
in het organisatieleven worden toevertrouwd.
Een opgewekte slotbeschouwing.
Gelukkig kan naast deze sombere beschou
wingen ook een opgewekter toon klinken.
Tot de lichtzijden in de afgeloopen maan
den kunnen de Kerst- en de Februari-tentoon-
stellingen gerekend worden, beide schitterend
geslaagd en een triomf voor onze broeiers. Het
was verheugend, deze uitkomsten van de broei-
techniek bijeen te zien en den gestadigen voor
uitgang op dit gebied te kunnen vaststellen.
Het strekt tot voldoening, dat het bloembol
lenbedrijf thans over een centraal gebouw be
schikt, waarin dergelijke tentoonstellingen
kunnen worden gehouden en de ervaring heeft
geleerd, dat de vakgenooten deze gelegenheid
op prijs stellen.
Hierin ligt een aanwijzing, dat op dezen weg
moet worden doorgegaan en dat regelmatig
Kerst- en Februari-tentoonstellingen in ons
gebouw moeten worden gehouden. De uit den
aard der zaak nog steeds naar verhouding
bescheiden Kersttentoonstelling zal wellicht
elk jaar kunnen worden herhaald, de Februari-
tentoonstelling, die zooveel meer voorberei
ding en offers eischt, bijvoorbeeld om de twee
jaar. Acht men dit den juisten regel, dan zou
den in de tusschenliggende jaren de afdeelin-
Sproete fl^j/tnen vroeg in
het voorjaar, kooa tijdig een pot
SpPUtol. Bi/alle Drogisten.
Pot Uil ct., Tube öft et.. Zeep 60 et.
-1004
gen, die dit wenschen, plaatselijke tentoon
stellingen kunnen houden, zoodat ook deze
ten volle tot haar recht kunnen komen.
Hetgeen op dit gebied in de naaste toe
komst tot stand zal worden gebracht, zal ze
ker niet achterstaan bij hetgeen het vak in
December en Februari heeft doen zien. En zoo
zal bij voortduring het bewijs geleverd wor
den, dat de vaktechniek steeds vorderingen
maakt en de vakmannen, den ongunst der tij
den ten spijt, op de hoogte blijven van hun
taak en zich niet door tegenspoed laten ont
moedigen. Evenals het bloembollenbedrijf de
vroegere perioden van inzinking glansrijk te
boven is gekomen, zal het ook uil deze de
pressie verjongd en gereed tot nieuwe krachts
inspanning en vooruitgang, te voorschijn ko
men. Met den wensch, dat deze verwachting
niet beschaamd moge worden, open ik deze
algemeene vergadering.
(Wordt vervolgd).
GEMENGDE BERICHTEN
ONGELUKKEN.
SLACHTOFFERS VAN HET VERKEER.
AUTO TE WATER GEREDEN.
VIER PERSONEN VERDRONKEN.
Zondagavond omstreeks kwart over zes
heeft op den Rijksweg Meppel—Assen tus
schen Hoogersmilde en Hijlkcrsmilde een
ernstig auto-ongeval plaats gehad, dat aan
4 personen het leven heeft gekost.
Omstreeks dien tijd reeds op den weg
richting Assen een Fordauto, waarin 4 per
sonen waren gezeten. Een luxewagen reed
hen achterop en passeerde hen. Men heeft
momenteel nog niet precies kunnen vast
stellen wat er gebeurde, maar op een ge
geven oogenblik zagen verschillende per
sonen den Fordauto slingeren, tusschen de
rails van den tram geraken, waarna ten
slotte de wagen in de Drentsche Hoofd
vaart terecht kwam. Vermoedelijk heeft de
luxe-auto de Fordauto bij het passeeven
aangereden, waardoor de laatste bekneld
is geraakt, geslipt is met het, voornoemde
gevolg.
Eenige jongelui, in een autobus van een
wedstrijd te Meppel naar Groningen terug-
keereud, zagen ook het ongeluk gebeuren.
Onmiddellijk schoten zij te hulp en ||ook
van andere zijde kwamen personen toege
sneld om te trachten de iuzi tienden van d-e
veróngelukte auto te;"bevrijden. Eenige
mannen sprongen in een boot en wisten
door middel va'n 'scheépshaken een gat in
den bovenwand van de auto, die in Lus se hen
gezouken was, te maken, waarna zij na
verloop van ceuigen tijd de vier inzittenden
te voorschijn wisten te 'halen.
Do luxe- auto had inmiddels gestopt en
nadat then het gebeurde had gezien, reed
men onmiddellijk door naar Smilde om-me
dische hulp te halen. De doktoren B. Boon-
zaaijer en C. Tholen waren spoedig ter
plaatse en poogden door het toepassen van
kunstmatige ademhaling de levensgeesten
weer op te wekken. Helaas, dit mocht niet
meer baten. De doktoren konden slechts
den dood constateeren. De vier slachtoffers'
zijn de 23-jarige, ongehuwde G. Kamst, de
ongeveer 22-jarige, ongehuwde Jan Lanting,
de 30-jarige ongehuwde J. Uiterdijk, en de
j 50-jarige weduwnaar Steenbergen.
I De slachtoffers hadden een tochtje ge-
maakt naar Koekange, waar een dezer da
gen Steenbergen, die bakker is, een nieuwe
bakkerij zou openen. In de tot bakkers
wagen verbouwde Fordauto waren zij op
den terugtocht naar Gieten, waar allen
woonachtig zijn. De marechaussé uit Smil-
j de was spoedig ter plaatse en stelde een
voorloopig onderzoek in. Nog in den loop
UIT DE RADIO-WERELD
Programma's voor Dinsdag 14 April.
Huize n, 1S75 M.
8.00—10.30 N.C.R.V. Daarna K.R.O.-
uitzending.
8.00—8.15 Schriftlezing.
8.159.30 Morgen concert.
10.3011.30 Gramofoonplaten.
11.3012.00 Godsd. Halfuurtje door
Pastoor Perquin.
12.00—12.15 Politieberichten.
12.151.45 Concert K. R. O.-Trio o. 1.
v. P. Lustenhouwer.
I.452.00 Gramofoonplaten.
2.004.00 Concert K. R. O. Salorx-or»-
kest o. 1. v. M. van Jt Woud.
-1.00—5.00 Vrouwenuurtje.
5.006.00 Vervolgconcert van 2.00.
6.006.30 Onderwijsfonds voor de Bin
nenscheepvaart.
6.30 Verbondskwartiert-je
6.457.15 Schriftverbetenugscursus.
7.157.45 Causerie.
7.45—S.00 Politieberichten.
8.00—11.10 Concert K. R. O. orkest o. 1.
v. J. Gerritsen. Na no. 5 Hoorspel Filo
soof van het Sashuis", bew. Mevr. Nieu
wen huis van der Rijst, naar den roman v.
M. Sabbe.
9.30 Vaz Dias.
II.1012.00 Gramofoonplaten.
H i 1 v e r s urn, 29S M.
(Uitsluitend A. V. R. O.-uitzending)
8.00Ö.50 Gramofoonplaten.
10.0010.15 Mo rg en w ijdi ng
10.3012.00 Concert A. V. R. O.-kwartet
o. 1. v. D. Groeneveld.
12.002.00 Concert Omroeporkest o. 1.
v. N. Treep.
2.303.00 Gramofoonplaten.
3.004.00 Knipcursus.
4.004.30 Pianostudiemuziek Egb. Veen
en L.' Schmidt.
4.305.00 Radio-kinderkoorzang o. 1. v.
J. Hamel.
5.00 Gramofoonplaten.
7.007.30 Engelsclic les Fred Fry.
7.308.00 Muz iekba 1 i' u ur t j e H. Ruiters:
„Hong. Volksliederen" M. Basilides (zang)
.8.0010.30 „La Damnation de Faust",
uit Leiden. Muziek H. Berlioz. Jo Vin
cent (sopraan), L. van Tulder (tenor). Ch.
Panzera (bariton), J. Lammen (bas), Toon
kunstkoor uil Leidon. Residentie-orkest.
Leiding Ant. H. Tierie.
10.30 Vaz Dias.
10.1512.00 Gramofoonplaten.
D a v e n t r y, 1554.4 M.
10.35 Morgenwijding.
11.05 Lezing.
12.20 Orgelspel door E. 'Henry.
1.20 Orkestconcert.
2.15 Televisie.
2.25 Gramofoonplaten.
4.20 Concert.
4.50 Oikestconcert.
5.35 Kinderuuftje.
6.20 Lezing en Berichten.
7.00 Zang door S. Wilson.
7.2Ö Lezingen.
8.05 Concert door Instrura. Kwintet.
8.50 Orgelconcert door S. Curtis.
10.00 Concert-.
„li a d i o-P a r i e", 1725 M.
S.05 Gramofoonplaten.
12.50 Gramofoonplaten.
I.25 Gramofoonplaten.
6.50 Gramofoonplaten.
8.20 Concert. Orkest en soliste.
K a I u n d b o r g, 115? M
II.201.20 Orkestconcert.
2.20-4.20 Orkestconcert, en voordracht.
7.20—8.10 Operette-uitzending.
8.108.40 Piano-recital.
S.4Q8.55 Hoorspel.
9.30—10.20 Solisten-concert.
Brussel, 508.5 en 338.2 M.
508.5 M.:
5.20 Orkestconcert.
7.05 Gramofoonplaten.
8.20 Gramofoonplaten.
338.2 M.:
5.20 Gramofoonplaten.
7.05 Gramofoonplaten.
8.20 Orkestconcert. Koorzang.
Langen b r g, 473 M.
6.25—7.20 Gramofoonplaten.
9.35—10.35 Gramofoonplaten.
10.3510.55 Gramofoonplaten.
11.30 Gramofoonplaten.
12.251.50 Concert. Orkest en bariton.
4.20—5.20 Orkestconcert en zang.
7.20—7.50 Concert.
8.05 „Auf Schlc III". Drama van C.
Trau t.
Z e e s e n, 1635 M.
5.4011.50 Lezingen.
11.5012.15 G ra m o foonp laten.
12.151.20 Berichten.
1.20—2.10 Gramofoonpklen.
2.103.50 Voordrachten.
3.50—4.50 Concert.
8.20 „Der junge Schiller" o. 1. v. E. Kop
pen.
9.35 Berichten. Daarna lot 11.20 Vroo-
lijk concert.
van den avond werd het parket van Assen
dergebraeht is de, in de nabijheid gelegen,
lcalkzandsteenfabriek.
Uit den aard fier zaak heeft het ongeval
te Gieten groote beroering veroorzaak).
Ernstig motorongeval.
Op den hoek van de P. C. HooEtstraat
bij de Stadhouderskade te Amsterdam
heeft gistermorgen een ernstige botsihg
plaats gehad tusschen een motorrijder en
een wagen van lijn 3. De tram, die de P. C.
Hooftstraat uitkwam, had haar komst aan
gekondigd door het branden van een rood
seinlicht. De motorrijder scheen daar niet
op gelet te- hebben en reed in vollen vaart
tegen de tram. Met een zware hersen
schudding is hij naar het Tessels-chade-Zie-
kenhuis vervoerd. Zijn toestand was heden
morgen ernstig.
Oude vrouw verbrand,
Te .Beerta kreeg de 86-javige weduwe A.
Mulder, toen een stoof in brand geraakte,
erusiige brandwonden. De toestand is ho
peloos.
BRANDEN.
Te Geldrop.
Zaterdagmorgen hak' tien brak brand
uit in de woning van T i. Sloots op Hoog-
braak te Geldrop. De woning met schuur
bi-andde geheel uit. Niemand der bewoners
was bij liet uitbreken van den brand aan
wezig. De buren wisten, evenwel een" ge
deelte van den inboedel te redden. Het be
lendende perceel van den lieer v. d. Vel
den werd door het krachtig optreden der
brandweer behouden, doch beliep aanmer
kelijke waterschade. Een viertal fietsen
werd mede een prooi der vlammen. De in
boedel was slechts gedeeltelijk verzekerd.
öoschbrantl te Oudeschoot.
Door het spelen met lucifers door jon
gens ontstond een brand in liet bosch van'
den heer B. 'e Oudeschoot bij Oranjewoud.
Ruim vier. H.A. bosch werd een proui der
vlammen.
VERDUISTERING VAN 65.000 GULDEN
Ten nadeele van een commissionnair
in effecten te Amsterdam.
Naar de „Tol." verneemt is eenige maan
den geleden bij een commissionnair in ef
fecten, kantoor houdende aan de Keizers
gracht te Amsterdam, een belangrijke ver
duistering gepleegd. Een bediende kreeg
opdracht voor eenige cliënten inkoopen te
doen, voor een bedrag van 65.000. De
man deed dit niet en maakte een valsclw
schriftelijke verantwoording op. Met bet
geld is hij verdwenen. Lal er is hij terug-
éekopien en thans is hij door de politie ge
hoord. Het verdwijnen van dit belangrijke
bedrag is oorzaak geworden, dat de firma
faillissement heeft moeten aanvragen.
FEUILLETON
Uit het Duitsch
van
ADOLF HER ZOG.
Maar u moet het voor lief nemen, dat
we ons avondeten nog moeten gebruiken.
Voor meneer Pfalzdorf geneeren we ons
niet, die doet mee.
Avanti, papa. riep Vilma en trok haai
vader, die nog steeds over de viool gebo
gen zat en aan de oude tijden dacht, aan
zijn schouder. Vooruit, papaatje, meneer
Pfalzdorf heeft koffie gezet en wil daar wel
eens een complimentje over hebben.
Heinrich moest op de kleine sofa gaan
zitten, Rechts van hem zat Vilma die kof
fie inschonk, links de oude musicus in zijn
rieten stoel. Het helle licht van de zomer
zon ziftte door de tuile overgordijnen, zet
te de weinig! meubels en de met helder-wit
gedekte tafel in een gouden gloed en wierp
een lichtschijnsel in ht haar en op de ge
zichten van de drie wenschen. Zoo zaten ze
vróoiijk pratend bijepn, alsof ze elkaar ja
ren kenden, in het pure licht van den zo
mermiddag.
Toen het begon te schemeren, vroeg
Heinrich den ouden Meinard vriendelijk
om wat te spelen op de viool, die hij had
meegebracht. De oude musicus liet zich
niet lang nooden en terwijl hij het instru
ment stemde, maakte Heinrich den ande
ren kant' van de sofa vrij voor Vilma en ze
kwam naast hem zitten. De handen van
den kunstenaar deden de poésta-liederen
van Brahms met hun juichende vreugde en
wilde smart door de. kamer zingen en ze
drongen in 't hart van de beide hoorders.
De musicus liet zijn strijkstok zinkem ter
wijl hij de viool nog aan zijn kin gedrukt
hield.
Hongarijezei hij kort en met den
strijkstok naar Vilma wijzend: Daar
komt zij vandaan!
Toen speetdé hij voort. Hoe dieper de
violist opging in zijn meesterlijk spel, des
te sterker kwam. Heinrich onder den in
druk en hij niet niet nalaten een geestdrif
tig gebaar van bewondering tegen Vilma te
maken. Ze begreep hem en een licht rood
van trots kleurde haar fijn gezichtje.
Dat zijn eigen composities, fluister
de ze.
Heinrich was verrast. Hij hacl wel zoo
veel verstand van muziek, dat hij deze
scheppingen naar waarde kon schatten. Die
armoedige man, in wiens ziel deze fonke
lende schoonheid van tonen geboren was en
die zijn viool wist te laten zingen alsof deze
ziel in h a a r gevaren was, leek hem on
doorgrondelijk. a
Opeens legde Meinard de*viool weer in
het étui en liep de deur uit.
Ik ben dadelijk weer terug, 'k Ga
even den tuin in.
Laat u hem maar, zei Vilma zacht,
toen Heinrich hem wilde volgen. Dat
doet hij altijd als hij zoo heelemaal in zijn
spel is opgegaan.
Ik begrijp heb niet, zei ITeinrich ern
stig en hij schudde het hoofd. Zulk een
spel heb ik zelden gehoord. Hij moest toch
een heel andere positie kunnen innemen
Sinds het hem tegengeloopen is, beeft
hij den moed verloren. Hij heeft geen vei-
trouwen meer in zijn eigen kunstenaars
schap.
Dan moeten we hem dat vertrouwen
teruggeven en hem er weer bovenop hel
pen, juffrouw Meinard, zei Heinrich met
Dat zal hem niets kannen schelen
Sinds hij met dien Roman omwt die nog
een erger pessimist is dan hijzelf, is zijn
levensmoed heelmaal dood.
Ach was, pessimisme, riep Heinrich,
terwijl hij van de sofa opsprong. Da-ar
komt hij wel overheen Dien meneer Ro
man zuilen we wel meteen bekeeren, ik
ken hem. Maar uw vader in de eerste
plaats. Ik zal hier nog wel 'n keertje va
ker komen en dan zullen we. samen alles in
het werk stellen en we zullen onze pogin
gen niet eerder opgeven, voor hij weer
moed gekregen heeft. Als het moet, geef ik
hem mijn eigen viool. In de eerste plaats
moet hij dezen winter een concert geven
om de aandacht op zich te vestigen. Vilma
zat in een hoek van de kamer, bleek en ner
veus.
-— U bent vandaag voor hel eerst hier,
zei ze aarzelend na een pauze.
Verlegen keek Heinrich op. Ikben
toch niet te vrij geweest 1, stotterde hij en
toen zij niet direct antwoordde, voegde hij
er aan too: U móet me wel voor heel erg
indringerig houden, vooral omdat ik zelf
niets beteeken.
Toen sloeg ze haar lange, door tranen
vochtig-geworden wimpers op.
Doet u wat u daarnet gezegd hebt,
doet u hetIk zal u helpen en ik ben u on
uitsprekelijk dankbaar.
Ze drukte hem stevig de hand en Hein
rich boog zich voorover en impulsief raak
te hij haar vingers met zijn lippen aan.
Zwijgend zaten ze naast elkaar in den
zoeten zomeravond, die als de afspiegeling
van een ander wereld over de aarde lag.
Van buiten hoorden ze Meinard's stem ko
men. Hij zei iemand goedenavond.
Verschrikt stond Vilma op.
O, hemel, zei ze, ik heb heelemaal
vergeten dat ik zangles moet geven.
De deur ging open en Meinard noodig-
de een dame naar binnen.
O, zei. deze en bleef op den drempel
staan. Hebt u bezoek
Een jonge vriend, juffrouw Fried rich,
antwoordde de musicus. Och, maar u kent
hem natuurlijk. Dat ik daar niet dadelijk
aan dacht
Heinrich had bij den eersten oogoslag
Lisa Fried rich herkend en met een beleefde
begroeting ging hij op haar toe.
Meneer Pfalzdorf, hoe komt u hier
Ik heb meneer Meinard een be zo om
gebracht.
En juffrouw Meinard ook? Ja, ja! U
kent elkaar dus en mijn leerares heeft m*»
er nog nooit van verteld, dat er behalve
ik, nog iemand anders uit „De Witte
Zwaan" hier komt.
We hebben vandaag voor liet eerst
het genoegen, antwoordde Vilma. Maai
meneer Pfalzdorf zal nog wel opus vaker
komen, heeft hij beloofd.
Dat gelooE ik graag, merkte Lis-*
lachend op en ze keek de beide jongelui
aan tot ze er eenigszins verlegen onder wei
den. Dafc geloof ik graag, herhaalde ze.
De vader van meneer Pfalzdorf was
een vriend van mijn vader, zei Vilma.
En ik ben erg blij, dat meneer Pfalz
dorf vader een beetje gezelschap heeft wil
len houden. Zullen wc met de les begin
nen
Heinrich nam zijn hoed om afscheid te
nemen, maar Lisa maakte hier ernstig be
zwaar tegen.
Het zou wat moois zijn als ik u weg
joeg. Laten we maar doen alsof ik al les
gehad heb en dat u mij daarvoor toestaat
een poosje in uw vriendclijken kring te blij
ven.
Heinrich voelde zich prettig getroffen üij
deze woorden.
We hebben bier en boterhammen,
ging het meisje voort.
Een bedelaar geeft meer dan hij mis
sen kan. bromde de oude man op den ach
tergrond.
Mag ik mee-eten 1, riep Lisa. Dat
is leuk. Nu krijgen jelui me heelemaal niet
meer weg! %c zette haar hoed af. Mag
ik mee naar de keuken dan kan ik helpen.
U weet niet, hoe prettig ik dat vind.
Meinard had intusschen sigaren te voor
schijn gehaald. Als er nu toch niel gezon
gen hoeft tc worden, meende hij, dan
kunnen wc er wel eentje opsteken. De bei
de mannen zetten zich aan liet open ven
ster en rookten en praatten en luisterden
naar de vroolijke stemmen van Lisa en Vil
ma, die druk bozig waren in de keuken.
Door ded eur naar de gang, die open was
blijven staan, zag Heinrich. dat Vilma mei
een paar kannen in de hand, door de voor
deur naar buiten wilde- gaan en in een
oogenblik was hij aan haar zij.
Waar gaat u naar toe, juffrouw Mei
navd
Eventjes bier halen, twee huizen vei
der. Een dienstmeisje houden we er nie'
op na.
Geef u ze mij maar. En hij nam haa
de kannen uit de hand.
Ze stopte hem vertrouwelijk geld in
hand en wees hem, waar hij hel ede'
vocht kon krijgen.
(Wordt vervolgd)
