UIT DE PERS
SPORT
In „De Witte Zwaan"
WOENSDAG 8 APRIL 1931
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD PAG. 9
HET CONGRES OER S. O. A. P.
S. schrijft in het Centrum:
Het Arnhemsche Congres heeft wel zeer
overtuigend uitgewezen, welk een moeilij
ken tijd onze S.D.A.P. beleeft.
Het is nog erger, dan men, na de hef
tige polemieken in de dagen en weken vóór
het Congres kon eerwachten.
Wel is waar, heeft de officieele leiding
Dog steeds de meerderheid der partij ach
ter zich, maar de uitslag der stemming
over de op den eersten dag door het
bestuur voorgestelde resolutie, vertoont
alle kenmerken van een moeizaam be
haalde overwinning.
Niet slechts was er een mindehèid, veel
sterker, dan men vermoedelijk had ver
wacht, maar het groot aantal blanco stem
men wijst er tevens op, dat de jongste ge
beurtenissen velen in de S. D. A. P. aan
het twijfelen hebben gebracht.
Niet slechts was er een minderheid, veel
partij in de partij.
De „linkervleugel" blijkt geduchte vor
deringen te hebben gemaakt, zóó zelfs, dat
men eer van twee partijen kan spreken,
dan van één.
Personen, die elkander zoo fel te lijf
gingen als te Arnhem het geval was, kan
men zich toch moeilijk als partijgenooten
voorstellen, duurzaam werkend en strij
dend in hetzelfde organisatorische ver
band.
Gebleken is, dat de sociaal-democra
tie ernstig wordt bedreigd door communis
tische inv^eden, hier en elders, nationaal
en internationaal.
Die invloeden zijn ook in ons land sterk
geworden.
En voor een partij, welke nog altijd,
theoretisch althans, op den grondslag
van revolutie en klassenstrijd staat, is dit
te bedenkelijker, wijl, in zulk een partij
vooral, de extremisten op het jongerb
geslacht de grootste aantrekkingskracht
plegen uit te oefenen.
Het Arnhemsche Congres heeft, al
werd ook naar uit gebruik de Internatio
nale gezongen, geen vrede, geen toenade
ring, geen oplossing gebracht. Het heeft
de tegenstellingen in de S. D. A. P. veel
eer nog verscherpt.
Onder den titel „Een Pyrrhus-overwin-
ning" schrijft de Volkskrant:
Ons congres is geslaagd:
Goed, mooi, uitstekend geslaagd.
Dit zal door de sociaal-democratische
pers ook van dit Paaschcongres wofden ge-
tuicd, zooals het van vroegere, gezegd is.
En toch
Toch heeft de partijleiding op het voor
naamste punt een overwinning behaald,
die alleen met Pyrrhus-overwinning naar
waarheid kan worden bestempeld.
Het voornaamste punt was niet het
trouwens uitgestelde, ofschoon heb Volk
te voren verklaard had dat het niet uitge
steld mocht worden onderwijsvraagstuk,
niet het militaire vraagstuk, niet de crisis
werkloosheid, nauwelijks aangeroerd, niet
de „arbeiderspers", het was bet vraag
stuk van „een partij in de partij", dat de
grondslagen der organisatie betrof.
Mocht zooals het partijbestuur het
had geformuleerd worden toegelaten,
dat de linkervleugel der S.D.A.P. opti-ad
op een wijze, die onvereenigbaar was met
het lidmaatschap der partij, in strijd met
de resolutie van Nijmegen van 1920, en
moest niet aan het partijbestuur opdracht
worden gegeven, nauwgezet voor de nale
ving van dat besluit te waken en bij over
treding er was reeds overtreding on
middellijk de maatregelen te nemen, die in
het belang waren van de eenheid en strijd
kracht der partij 1
Welnu, vóór deze resolutie verklaarden
zich 33S sternen, tegen 493, blanco 204.
Hier werd niet enkele de kabinetskwes
tie gesteld, het ging om bet wezen en de
eenheid der partij.
De linkervleugel was niet alleen zonder
eenig respect voor de leiding der partij
zij week niet slechts op alle punten af van
hetgeen de leiding leerde en te gelooven
voorhield; zij had ook met andere, dissi
dent-e, groepen in het buitenlnad samen
gespannen om 'n nieuwe internationale in
het leven te roepen, waarin ook ruimte zou
zijn voor de communisten.
Welnu, tegenover de ruim S00 die de
partijleiding volgden, waren er bijna TOO
die zich tegen haar verklaarden of weifel
den.
Voor een bestuur is dit in een zoo be
langrijke aangelegenheid haast een uitslag
om weg te loopen.
Men moet daarbij niet vergeten, dat vóór
de stemming de heer Albarda, die méér
voorzitter is dan de heer Oudegeest al
kunnen ze geen van beiden bij wijlen mr
Troelstra halen het optreden van den
linkervleugel als verderfelijk voor de partij
had gesignaleerd.
Dat de Rolterdamsche wethouder De
Zeeuw de rede van Albarda een ontmaske
ring noemde en in Fimmen niet een link
schen socialisi. maar een communist zag.
Welnu, desondanks weigerden 700 van
de 1500 stemgerechtigden de partijleiding
te volgen.
De uitslag zal meer dan een teleurstelling
voor het partijbestuur zijn geweest: wan
neer ten aanzien van een zoo kardinaal
punt de kleine helft der partij niet achter
de leiding staat, moet er, om het zeer
voorzichtig uit te drukken, toch iets hape-
Misschien zal door de sociaal-democrati
sche pers uit het gebeurde leering worden
getrokken.
Leering alvast in dezen zin, dat ze in
het vervolg wat minder absoluut oordeelt
over meeningsverschillen bij andere oar
tijen.
Hoe dikwijls hebben wij niet ervaren,
dat, wanneer bij ons tweeërlei inzicht zich
openbaarde, Y o 1 k en Voorwaarts
om strijd getuigden, dat de scheuring er
was of moest komen, dat het samenblijven
in één partij onzedelijk moest worden ge-
heeten.
Toch hebben wij nooit voor een zóó prin-
cipeele beslissing gestaan als thans
van de S. D. A. P. werd gevraagd.
Laat de sociaal-democratische pers in de
toekomst eerder naar den balk in eigen
oog dan naar den splinter in het oog van
een ander kijken.
UIT HET KATHOLIEKE KAMP
DE TIEN GEBODEN VOOR EEN
KATHOLIEKE VOETBAL-
'VEREENIGING.
In het fraaie lustrum-boek van de
Maastriohtsche vereeniging ,,JR. A. P. I. D."
treffen wij de „Tien Geboden" aan voor
die vereeniging, den leden voorgelegd door,
den welbekenden pater Oscar Huf S J.
Waar deze tien geboden voor elke ka
tholieke sport vereeniging zijn voor te
schrijven, nemen wij dit artikel hieronder
over, de welwillende lezer kan dan zelf
den naam van „R. A. P. I. D." wijzigen in
dien vau zijn vereeniging.
Een Vereeniging, in dit geval een R. K.
Sportvereeniging. oprichten: dat is nog
zoo 'n reuzenwerk niet! Daarvoor heeft
men noodig: den man van 't initiatief, die
'n groepje sportlievende nette R. K. Jon
gens bijelkaar weet te brengen tot een
solidaire sportbeoefening. Je houdt wat
vergaderingen, jaagt er wat vuur in, zorgt
voor het noodige materiaal, stelt Statu
ten en een Huishoudelijk Reglement op en
laat 'n Bestuur kiezen: en klaar is Kees
met de oprichting van een R. K. Sportver
eeniging.
Maar als er nu niets méér gebeurt, dan
is dat pas-geboren kindje meteen ook
doodgeboren! Een vereeniging oprichten
moet. wil het geen beter-niet-begomien en
doelloos werk zijn. ieveus in zich sluiten:
den vastberaden wil om die Vereeniging
ook tot groei en bloei te brengen, en daar
toe moet door alle Leden onder leiding van
het Bestuur krachtig en biijver.d worden
samengewerkt en wel volgens het vast en
scherp-omschreven plan van eenige a-bso-
luut-noodzakelijke principen, die niet kun
nen worden prijsgegeven, waaraan men
zelfs niet kan tornen, zonder den groei en
den bloei der Vereeniging bepaald in ge
vaar te brengen.
Wij hebben ons „R. A. I. D." samen
opgericht en samen ook willen wij ons ,,R.
A. P. I. D." laten groeien en bloeien, daar
voor waren wij er Oprichters en zijn wij er
Leden vandaartoe moeten en willen wij
dan ook allen medewerken! en wel vol
gens het vast en scherp-omschreven plan
van de volgende principen, die voor den
groei en bloei van ons „R. A. P. I. D." ab-
soluut-noodzakelijk in practijk moeten wor
den gebracht:
Eerste Gebod.
Ons „R. A. P. I. D." is bedoeld en op
gericht en wil zijn: bepaald een uitgespro
ken R. K. Sportvereeniging, en waar elke
R. K. Sportvereeniging uiteraard van de
oprichting af aan moeilijkheden en strijd
heeft en sommige hulpmiddelen der zoo
genaamde Neutrale Sport mist, moet ons
„R. A. P. I. D.", evenals iedere andere R.
K. Sportvereeniging, haar kracht op de
eerste plaats en bovenal en altijd zoeken
in haar R. K. Beginsel, waarop zij gegrond
vest is en waarvan zij doorleefd moet zijn,
om door strijd tot zegepraal van groeien-
den bloei te geraken.
Tweede Gebod.
Op de tweede plaats zal men zich, bij
wijze van zekcrheidsstelling en waarborg
voor het eerste punt, de vriendenhulp en
-leiding moeten zien te verwerven van °en
bekwaam Geestelijk Adviseur, die liefde
genoeg heeft voor de jongens, om zich tijd
te verschaffen: zich met toewijding aan de
geestelijke en stoffelijke belangen van zijn
sportjongens te geven met hoofd en met
hart.
Derde Gebod.
Op de derde plaats dan de keuze va*h
een Bestuur, dat uitsluitend moet be
staan uit krachten, die doordrongen zijn
van het R.-K. Beginsel en die daarbij ook
echte werkers zijn! geen nare stroopoppen
of ijdele baantjesjagers. Alleen beginsel
vaste sportlui en werkers, zoo leert de
ondervinding, zijn in staat om zich als
Bestuursleden de. vele opofferingen te ge
troosten, die de goede leiding eener R.K.
Sportvereeniging noodzakelijk met zich
meebrengt. En vooral dient er dan ook
voor te worden gezorgd, dat het Bestuur
op vastgesteld en tijd dikwijls vergadert.
Vierde Gebod.
Op de vierde plaats moet bij net aanne
men van nieuwe Leden vooropstaan dit
vaste beginsel, waarvan men nooit mag
afwijken: geen enkel nieuw Lid worde aan
genomen alléén om zijn spelEen nieuw
Lid moet voor de Vereeniging een aan
winst zijn en als het eenige wat een
nieuw Lid meebrengt z'n goed spel is, is
die speler voor de Vereeniging geen winst,
doch eerder verlies! Want. wat. men zou
kunnen winnen door zbi enkel spel, ver
liest men zeker dubbel rip andere wijze.
Pater H. Koo.vman, S.J., de kundige en be
minde Adviseur van Nijmegen's „Union"
aarzelt niet te schrijven: „Een goed Be
stuur wijst" minstens een vierde der zich
aanbiedende uieuwe Leden af. Juist daar
door zal de aanvraag stijgen."
Vijfde Gebod.
Een vijfde punt van belang is bet milieu
waaruit men zijn Leden recruteert. In sta
den en industrie-centra werft men zijn Le
den het best uit een bepaalden stand. Ver
menging van standen is in het algemeen
bepaald af te raden. Intusschen mag deze
stands-keuze niet te maken hebben met
een onchristelijk voor anderen den-neus-
optrekken. Het standcnverschil is er nu
eenmaal, omdat O. L. Heer het zóó heeft
gewild, maar mag ook niets te maken
hebben met klassen-strijd, die niei van O.
L. Heei', maar van de ijdel-domme men-
schen komt.
Ook in dit opzicht moot het Bestuur
streng zijn. Het zal zelf schijnbare voor
deden moeten laten varen, om zich voor
deze zelfbeperking spoedig beloond te
zien.
UIT DE RADIO-WERELD
Programma's voor Donderdag 9 April.
Huizen, 1875 M.
8.009.30 Gramofoonpl.
10.0010.30 Zang Damerkoor NCRV.
10.3011.00 Ziekendienst,
11.0011.30 Gramofoonpl.
11.30—12.00 Godsd. Halfuurtje door
Pastoor Perquin.
12.0012.15 Politieberichten.
12.151.45 KRO. Trio o. 1. v. P. Lus-
tenhouwer.
I.452.15 Gramofoonpl.
2.15—3.15 Handwerkcur6us.
3.153.45 Vrou'wenkalfuurtje.
4.005.00 Ziekenuurtje.
5.005.45 Cursus Handenarbeid voor
de jeugd.
5.456.30 Concert'.
6.306.45 Knipcursus.
6.45—7.00 Gramofoonpl.
7.007.30 Vragen'ha.lfuurtje.
7.308.00 Politieberichten.
8.00 Concert door het Luth. Kinderkoor
„Een vaste Burg" o. 1. v. J. A. Berkhout
8.309.00 H. Amelink: „De interna
tionale positie van de öhr. Sociale Ar-
b ei d e rs -hew egi n g".
9.00 Vervo'g Concert.
9.25 Intermezzo.
9.35 Slot concert.
10.00 Vaz Dia-s.
10.1011.30 Gramofoonpl.
Hilversum, 298 M.
U itelA V R O- Uizending.
8.0010.00 Gramofoonpl.
10.0010.15 Morgenwijding.
10.3012.00 Concert AVR O-kwartet o.
I. v. D. Groene veld.
12.002.00 Gramofoonpl.
2.303.00 Concert. Mevr. Grebe de
Lange (zang) B. Drukker (piano).
3.003.30 Gramofoonpl.
3.404.00 Gitaars-pel door Louise Wal
ker.
-1.005.00 Ziekenuurtje.
5.005.30 Loetafoon-programma.
5.30—7.00 Concert Omroeporkest o. 1.
v. N. Treep.
7.007.30 Radio Volks Universiteit.
7.30S.00 Sportcauserie H. Hollander.
8.00 Gramofoonpl.
8.1510.15 Aansluiting Concertgebouw
Amsterda m.
10.15 Vaz Dias.
10.3011.15 Concert-, Kovacs Lajos ~n
zijn orkest.
II.1512.00 Gramofoonpl.
D a v en t r y, 1554.4 Ai.
10.35 Morgen-gwding.
11.05 Lezing.
12.20 Orgelspel.
Zesde Gebod.
De R. K. Sportvereeniging zal goed
doen zooals ons „R. A. P. I. D."! ver
band te houden met een R. K. Organisatie
van zuiver-geestelijken aard. Dit is een
veilige steun, een vruchtbare voedingsbo
dem voor de instandhouding en bloei der
R. K. Beginselen, van wier huldiging de
groei en bloei der R. K. Sportclub abso
luut afhankelijk is.
Zevende Gebod.
Geen moeiie wordt gespaard te zorgen
voor het goed in-orde-zijn van ailes, wat
het spel-materiaai betreft. Maar daartoe
is ook noodig, dat de Leden hun contribu
tie-plichten trouw volbrengen, en hun best.
doen: door het werven van Donateurs, de
kasmiddelen te stevigen. Een goed Lid
moet alles-behalve uitsluitend „slokdarm"
zijn! Hij moet bovenal „hart" hebben voor
zijn Vereeniging! En wie liefde heeft, is
meteen ook vindingrijk als de liefde!
Achtste Gebod.
Moet het ..Eerste Elftal" de „trots" der
Club zijn, de „Jongste Elftallen" moeten
de „liefde" der Club zijn. Zonder ze te
vertroetelen, moet er echt goed voor wor
den gezorgd door Bestuur en Adviseur. Tu
de verwaarloozing van dit punt bestaat de
kapitale fout van bijna alle Sportclubs;
1.20 Concert-.
2.202.50 Gramofoonpl.
3.20 Kerkdienst.
4.05 Dansmuziek.
4.50 Orkestconcert.
5.35 Kinderuurtje.
6.35 Berichten.
7.0o Concert Strijkkwartet.
7.20 Lezingen.
8.05 Piano-recital door Poushnoff.
6.35 Cabaret-programma.
9.20 Berichten en lezing.
9.55 Concert.
10.5012.20 Dansmuziek.
12.2012.25 Televisie.
„R a d i o-P a r i 9", 1725 Al.
8.O0 Gramofoonpl.
12.50 Gramofoonpl,
I.25 Gramofoonpl.
4.05 Dansmuziek.
6.50 Gramofonopl.
7.50 Gramofoonpl.
8.20 Uit-z. van een opei. comique. So
listen, koor en orkest.
L a n g e u b e r g, 473 M.
6.207.20 Gramofoonpl.
9.35—10.35 Gramofoonpl.
10.3511.15 Gramofoonpl.
II.30 Gramofoonpl.
12.251.50 Orkest concert.
4.205.20 So'ietenconcert.
7.50 Concert. Orkest, en J. Szigeti
(viool). Daarna berichten en tót 11.20
Concert.
Kalundborg, 11.53 M.
11.201.20 Orkestconcert.
2.204.20 Orkestconcert en declamatie.
7.108.10 Orkestconcert m. m. v. so-
lisent. Finsche avond.
8.10—1.20 Radio-bal. Moderne Dansmu
ziek door verschillende Bands-.
Brussel, 508.5 e n 338.2 Al.
5.20 Concert Omroeporkest-.
7.05 Gramofoonpl.
8.20 Orkestconcert onder auspiciën va-n
de RESEF. (Gramofoonpl.).
338.2 M.5.20 Kamermuziek.
7.05 Gramofoonpl.
8.20 Orkest-concert en zang. Onder aus
piciën van K. V. R. O.
Z e e s e n, 1635 AL.
5.4011.^0 Lezingen.
11.2012.15 Gram ofoonpl.
12.151.20 Berichten.
1.20220 Gramofoonpl.
2.203.50 Lezingen.
3.504.50 Concert.
4.508.10 Lezingen en berichten.
8.10 Hoorspel „Leben und Sterben des
groszen Sangers Enrico Caruso" van G.
Eioh en AI. Raschke.
9.20 Berichten. Daarna tot 11.50 Dans
muziek.
ligt dikwijls zelfs de oorzaak van haar on
dergang. Wie de jeugd heeft, heeft de toe
komst. Dat is een feit, dat overal opgaaf
óók in de Sportclub! Alaar de Juniores
moeten hunnerzijds ook medewerken om
dit uiteraard, zeer lastig geval tot een re
delijke oplossing te brengen, waar zij
overigens zelf het meeste voordeel bij
hebben. Door huil handelbaarheid en door
niet onredelijk-veel-eischeud te zijn, moe
ten zij 't aan het Bestuur ook mogelijk ma
ken binnen gepaste grenzen bijzondere
zorg aan hen te wijden.
Negende Gebod.
Een R.K. Sportvereeniging als ons „R.
A. P. I. D." moet een aangeboren scl.rik
en weerzin hebben van een soort concur-
rentiegoesf of het na-apen van de z3
Neutralen: wij zijn heclemaal niet „neu
traal" en wij willen dat ook niet zijn. Wij
zijn beslist „R.K.", en doen het on-^ op
onze manier. Wat de „Neutralen" doen,
moet ons koud laten! daar hebben we
niets mee te maken. Vooral behooren wij
in het oog te houden, dat wc ons door h:n
niets als „stylo" moeten laten opdringen
in onmatig en ongepast feesten, in buiten
sporigheden bij wedstrijden, waardoor we
al heel gauw alle sympathie en tenslotte
ook onze heelo bestaansreden zouden ver
liezen.
FEUILLETON
Uit het Duitsch
van
ADOLF HER ZOG.
16)
Boven 111 de woonkamer zat Lisa met
een vriendin thee te drinken. Haar moe
der was tegen den middag even op ge
weest, maar had gauw haar bed weer op
gezocht. Het humeur van haar man was
niet bepaald bevorderlijk aan de genezTüg
van haar zenuwhoofdpijn.
Om niet den heelen middag alleen te
moeten blijven, had Lisa den loopjongen
met een briefje naar haar vriendin ge
stuurd met het verzoek een poosje bij haar
te komen. De vriendin, een allerliefst meis
je met prachtig blond haar on mooie blau
we oogen, had dadelijk aan de uitnoodiging
gevolg gegeven, en nu zaten beiden in de
huiskamer bij elkaar en deden elkaar con
fidenties. Want ondanks hun verschil in
karakter waren Lisa en de stille Gertrud
von Wald heel intiem met elkaar. Fraulein
von Wald was het eenige kind van de
weduwe van een staats-ambtenaar. Om de
inkomsten van haar moeder, die van een
karig pensioen moest leven, te vergrooten
en tegelijk haar eigen levensonderhoud zoo
veel mogelijk te verdienen, stuurde de jon-
ie dame, die een uitstekenden stijl schreef
aak novellen en artikelen naar dagbla-
en en tijdschriften en was vaak zoo ge-
kkig ze geplaatst te zien en er een aar-
uig honorarium voor te krijgen. Vandaag
had Gertrud von Wald de laatste hand aan
een roman haar eerste groote werk
gelegd, waarvan ze nu haar vriendin zat te
verte Hen.
Maar dat is reusachtig, zei Lisa enthou
siast. Je praat over socialisten en commu
nisten, alsof je iederen dag met die men
sehen omgaat. Gaat een dergelijke onder
werp'niet boven je krachten?
Het is een eerste poging op dit ge
bied, antwoordde Gertrud bescheiden.
Ik heb 'tn hesle boel ectuur moeten door
worstelen om den roman te kunnen schrij
ven. Boeken met een socialen achtergrond
vinden tegenwoordig meer aftrek dan ge
wone liefdesromans, en toen heb ik ge
dacht laat ik het maar eens probeeren.
Ja, jij durft wat aan, zei Lisa met
een oogeublik van peinzend zwijgen.
Ik heb den roman al aan het „Tage-
blatt' hier gestuurd.
Wat? Ter plaatsing aangeboden?
Ja, ik dacht, ik zal de stoute schoenen
maar eens aantrekken.
Je hebt gelijk, wie niet waagt, wie niet
wint.
Lisa- was opgestaan en ging langzaam
naar de piano en onwillekurig liet hij haar
vangers over de toets glijden.
Hoe sta je met je zaaglessen, Lisa?
vroeg Gertrud.
Lisa hield plotseling op.
Ja, zei ze weemoedig. Jij kunt je in
jullie prettig warm milieu beeleaiaal aan
je kunst wijden en je hebt daarbij den
moreelen steun van je moeder. Maar ik? Ik
word er nog gek van. Je kent mijn familie
en de opvattingen die ze er hier op nahou
den. God, wat een leven heb ik hier.
Gertrud legde zacht haar arm om haai
vriendin heen:
Stil maar, kind, dat komt wel in orde.
Je behoeft mij werkelijk niet tot voorbeeld
te nemenik ben maar een dilettante eu
ben daar volkomen tevreden mee.
Als ik, antwoordde Lisa, zoo'n lief,
gezellig thuis had als jij, zou ik er ook mee
tevreden wezen, alleen maar een dilettante
te zijn.
Wij zijn heel arm, kind.
Jullie? Lisa keek haar vriendin ern
stig aan. Ik wilde, dat ik met je ruilen
kon, dan zou ik voor niets ter wereld van
huis gaan. Maar jij zou niet met mij wil
len ruilen.
Gertrud von Wald zweeg en Lisa begreep
de reden van haar stilzwijgen heel goed.
Welnu, vervolgde Lisa, dan zal je ook
begrijpen, waarom ik zoo graag aan de
opera wil. Ik zal er misschien weinig mee
verdienen, maar hier verlies ik ook niet
veel.
Kom, laten wij wat muziek maken,
stelde Gertrud afleidend voor en ze haal
de een paar muziekboeken voor den dag.
Figaro? vroeg ze.
Lisa knikte en toen de eerste tonen
van Mozart's heerlijke muziek door de ka
mer klonken, was alle leed vergeten. Lisa
zong met haar prachtige stem de frissche
rozen-aria.
Toen Konrad Barenleld in zijn kantoor
den reinen, edelen zang hoorde klinken,
was hij blij, dat hij haast met zijn werk ge
maakt had, en thans klaar was. Want wer
kelijk, hij zou met deze muziek in de ooren
niet meer in staat geweest zijn zijn klan
ten een juisten indruk te geven van de
goede eigenschappen van helder levertraan
en dergelijke. Maar terwijl hij, in zichzelf
verloren, toeluisterde, schoot hem plotse
ling het woord „opera" door de gedachte.
Hij sprong op, greep zijn hoed eu riep
Pfalzdorf toe dat hij nog even de stad in
•noest. Daarop liep hij langzaam den kant
van den Rijn uit, diep in gedachten, maar
hij voelde dat zijn stemming steeds som
berder werd.
Kom, dacht hij tenslotte. ik loop
eens even bij Schoner aan, dat is net de
man, om je van een beroerde bui af te
helpen.
En meteen sloeg hij den weg naar het
rerlactiebureau in.
IJet begon al een beetje te schemeren,
locn I en Gertrud denzelfden weg na
men, dien Kon rad Barenfeld zooeven ge
gaan was. Lisa had er op gestaan haar
vriendin een eindje weg te brengen. Het gaf
haar altijd een gevoel van rust om met
het zachte, steeds harmonisch gestemde
meisje te praten. Onwillekeurig hield Frau
lein von Wald haar schreden in, toen ze
het machtige gebouw van het wereldbe
kende dagblad naderden, waar haar eer
ste poging op het gebied der romanschrijf
kunst thans op een beoordeeling lag te
wachten. Juist toen de beide meisjes met
nieuwsgierige oogen de groote toegangs
poort inkeken, kwain daar een heer uit,
dien, toen hij hen passeerde, diep den hoed
afnam.
Wie was dat?, vroeg Gertrud von
Wald nieuwsgierig. Heb je keiinissen bij
de redactie? Dat zou prachtig zin.
Lisa was even geschrokken, >n zn Ba
renfeld zoo opeens tegenover zich had ge
zien en ze had blozend zijn groet beant
woord. Ze ergerde zich nu. lat ze zich zoo
schaapachtig aangesteld had.
Neen. antwoordde ze een beetje
scherp, die meneer is niet van de. krant,
het is onze bedrijfsleider.
Gertrud von Wald merkte den eenigs-
zins geprikkelden toon van haar vriendin
niet op zoozeer waren haar gedachten ver
vuld vau haar romen en van alios wat haar
kon helpen, om dien gedrukt te krijgen.
Met 't eogisme dat zelfs de nobelste mensoh
onder bepaalde omstandigheden bezit,
klemde ze zich vast aan den stroohalm
van een nieuwe hoop.
Misschien kent hij wel' iemand van de
redactie
Dat geloof ik wel. Tenminste een
poosje geleden zag ik gTaaf Schoner op hem
wachten. Die is aan de krant, heb ik ge
hoord.
Lisa
Ja?
Zou je me een grootea dienst willen
bewijzen
Als ik kan, natuurlek!
Jullie bedrijfsleider zou het gesprek
misschien eens op mijn roman kunnen bren
gen en de aandacht vau den graaf er op
vestigen. Je weet niet, hosveel je soms
aan zoo'n beetje protecie hebt.
En dacht je, merkte Lisa lachend op,
dat ik de juiste persoon ben, om den
bedrijfsleider dat met .en paar vriendelijke
woorden te vragen?
Natuurlijk Lisa., dolgraag, als je 't doen
wilt.
Nu goed, ik zal zien, wat ik kan doen.
Maar nu moet ik gauw maken dat ik tbui.i
kom. Moeder is niet gJ°d, en vader en
fin. je weet. er alles van! liet kan een ge
zellige avond worden. Dag Gertrud. Kom
maar gauw weer eens aanloopen.
Over een paar dagen, hoor. En bij
voorbaat hartelijk da ik, Lisa.
("Wordt vervolgd).
