DE KONINGEN VAN DEN BALKAN Toen de Balkan vrij werd. De Balkan is zeer lang reeds een deel van Europa geweest, dat altijd weer opnieuw de belangstelling trok. Het is een verbrok keld land, waar allerlei volksstammen en groepen dooreen wonen. Het heeft eeuwen lang zich gekromd onder de Turksche heer schappij en pas in de Negentiende eeuw ge leidelijk zich vrijgeworsteld. In 1812 moest Turkije Bassarabië aan Rusland afstaan, in 1817 kreeg Servië het recht op een zeker zelfbestuur, terwijl Grie kenland in een heldhaftigen vrijheidsoorlog zich de onafhankelijkheid verwierf. Bulgarije werd in 1878 als onafhankelijke staat erkend, Roemenië, Servië, Montene gro werden geheel zelfstandige staten en Bosnië en Herzegowina kwamen onder Oos- tenrijksche administratie. De verschillende staten en staatjes moes ten geregeerd worden en kregen koningen. Griekenland bijvoorbeeld kreeg een Beier- sche prins en daarna een Deensche prins, Bulgarije koos tot vorst prins Alexander van Battenburg, die in 1868 ten val werd ge bracht en opgevolgd door Ferdinand van Coburg. Roemenië, dat in 1881 koninkrijk werd koos zich een prins, Karei van Hohen- zollern tot koning, terwijl in Servië Milan uit het Servische geslacht Obrenowitsj in 1882 den koningstitel aannam. Maar de groote wereldoorlog die immers in gebeurtenissen op den Balkan haar aan leiding vond, heeft van zelf hier veel veran derd. Sommige der Balkanstaten zijn zeer aanzienlijk vergroot, andere, die de verkeer de partij hadden gekozen, hebben zich erg zien besnoeien. Oostenrijk is geen Balkanstaat meer om dat het stukken van den Balkan zou be- heerschen, neen de voormalige dubbelmon archie van keizer Fr~-s Jozef heeft groote landsdeelen moeten afstaan aan nieuw ge vormde of vervormde Balkanstaten. En met de koningen op den Balkan is het ook niet alles gebleven, zooals het voor den oorlog was. Ja we mogen wel zeggen, dat na den oor log en juist in de laatste jaren de Balkan koningen op bijzondere en op niet altijd even sympathieke wijze de aandacht op zich getrokken hebben. We denken bijvoorbeeld aan de vreem de geschiedenis van koning Carol van Roe menië, die 't vorig jaar weer plotseling als koning opdook, we denken aan het huwe lijk van' koning Boris van Bulgarije met een Italiaansche koningsdochter en zijn nog pas opgeschrikt door het bericht van een aan slag op den jongste der koningen Achmed Zogoe van Albanië. Laten we daarom de koningen van den Balkan eens de revue doen passeeren. Waarom zouden we niet met den nieuw- sten koning beginnen. De koning van Albanië. Albanië is nog niet zoo groot als Neder land (27.500 K.M.2), al scheelt het zooveel niet. Maar het is bergachtig en vrij dun be volkt. Het heëft nog geen millioen inwoners. Er zijn daarvan 175.000 Grieksch-ortho- doxen, een kleine 90.000 katholieken en de rest beleidt den Mohammedaanschen gods dienst. Die Mohammedanen echter zijn geen Turken ondanks eeuwen Turksche heer- I schappij. 1 De Albaneezen vormen vermoedelijk een der oudste volkeren van Europa, gespro ten uit de Illyrisch-Thracische stammen, die vroeger de buren uer Grieken waren. Eerst in 1912 toen de Turken verslagen en bijna uit Europa verjaagd werden, ver overden zij hunne onafhankelijkheid. Hun nationaliteit hebben "zij 3000 jaar staande gehouden, zoowel tegen Grieken als Byzantijnen, teeen Franken en Slaven, ten slotte tegen de Turken. De moderniseering van het land is aan gevangen nadat in 1913 na de nederlaag der Turken, de mogendheden den onafhan- kelijken Albaneeschen staat hadden uitge roepen. Prins Wilhelm von Wied, gesteund door een internationale gendarmerie ging regee- ren over het nieuw gecreëerde Vorsten dom. De nieuwe vorst moest na een korten tijd het land weer verlaten ondanks het heldhaftig verzet zijner kleine krijgsmacht waarbij de Nederlandsche majoor Thom- son het leven liet. Tijdens den oorlog is Albanië beurtelings door verschillende krijgsmachten bezet. Achmed Zogoe is de zoon van een trot- sche feodale clan, die een woest bergpla teau in de ontoegankelijke bergen tusschen Skoetari en Tirana bewoont. Op negenja rigen leeftijd werd hij naar Constantinopel gezonden aan het hof van den Sultan waar hij veel kennis opdeed en groote droomen droomde. Toen de oorlog van 1912 uitbrak vluchtte Achmed uit het paleis van den sultan naar Achmed Zogoe zijn geliefde bergen. Vervolgers werden uit gezonden doch Achmqd ontsnapte en keerde juist intijds bij zijn volk terug om zich aan 't hoofd van zijn stam te zetten ter bestrij ding van de Serviërs die het bergvolk be laagden. Negen jaar streed hij voor de onafhan kelijkheid van zijn land en eindelijk werd hij minister, ten slotte zelfs president van Albanië. Van Italië, welks politiek hij steun de, ontving Achmed veel eer, en in 1928 is hij vrij onverwacht tot koning uitgeroe pen. Dat niet alle Albaneezen het ..iet den koning eens zijn, blijkt wel uit den aanslag, vorige week op hem gepleegd. En in Yoego Slavië is men ook niet te best over hem te spreken, omdat koning Zogoe te veel op Italië steunt. Joego-Slavië. Joego-Slavië, ja dat is een nieuwe staat, die in 1918 na den grooten oorlog gescha pen werd. Een nieuwen staat is het eigenlijk niet, het is Servië, het land waarom de groote wereldoorlog begonnen werd. Maar er is nu een groot stuk bijgekomen, Kroatië behoort er onder andere bij. Joego-Slavië is een koninkrijk zooals Servie dat was en z'n koning Alexander schijnt het nog al verstandig aan te leg gen. Men heeft dat van de Servische ko ningen nog niet vaak kunnen zeggen. De eerste koning Milan, gehuwd met n«a- thalia Obrenowtsj was een losbol en ver kwister. Hij liet toe dat Natalia in ballingschap werd gezonden, omdat de Oostenrijksche gezant er haar van verdacht voor Rusland te spioneeren. Ze trok met haar zoon naar Wiesbaden waar ze van Milan het verbod ontving ooit nog den voet in Servië te zet ten en eenige maanden later werd de jonge Alexnder door den Servischen minister van oorlog generaal Protitsj ontvoerd en naar Servië gebracht. In 1899 schenen :r voor Natalia geluk kige jaren aan te breken. Milan deed ten behoeve van Alexander afstand van den troon, zich onamiddellijk naar Frankrijk be gevend wa«ar hii nog lang als graaf van Takovo leefde. Natalia zag haar huwelijk weer geldig verklaard en zich met de ver dere opvoeding van haar zoon belast. Het ongeluk bleef haar echter vervolgen. De jonge Allessandro werd geheel door een hofdame ingepalmd en hij wilde Draga Ma- chin weduwe van een ingenieur zelfs trou wen. Deze Draga was intusschen een agen te van Oostenrijk en Ritsland's gezant de Balkan-politiek is altijd onverkwikkelijk geweest ageerde tegen den koning. In den nacht van 10 op 11 Juni 1903 werden Alexander en Draga door samenzweerders vermoord. Prins Karapeorgevitsj werd tot koning uitgeroepen. Hii was de vader van den hui- digen koning Alexander en de afstamme ling van een geslacht dat eeuwenlang met de Obrenowitsj om de oppermacht had gestreden. Koning Alexander is getrouwd met prin ses Maria van Roemenië en hij doet alles om zijn onderdanen te bevredigen. Want ze voelen zich lang niet allemaal Serviërs. Roemenië. In Roemenië is het eigenlijk de laatste ja ren, v-at het koningshuis betreft een ver warde en vervelende boel geweest. Hier is 't vorig jaar zooals men weet niet de zoon den vader, maar juist andersom, de vader den zoon opgevolgd. Carol, die nu koning van Roemenië is, trouwde in 1921 met prinses Helena van Griekenland. Hij was toen kroonprins, maar werd bij zijn vaders dood, vier jaar geleden geen koning. Hij bad toen toch trouwens niet voor de eerste keer afstand gedaan van zijn rechten op den troon. Hij leefde in het buitenland met een andere vrouw en is dan ook in 1928 van koningin Helena ge- schelden. Carol werd dan ook geen koning doch zijn zoon. Het kereltje kon natuurlijk niet zelf re- geeren en er kwam een regentschapsraad, waarin koningin Maria, de grootmoeder dus koningin Helena, de moeder en prins Ni- colaas, de broer, van den jongen koning een rol speelden. Maar lang heeft de kleine koning niet ge regeerd, want zijn papa is plotseling weer naar Roemenië teruggekeerd, hij is er tot koning uitgeroepen en heeft dus z'n eigen zoontje opgevolgd. Deze is nu weer kroon prins. Koningin Nathalie van Servië met haar zoon die later vermoord is. Men mag aannemen, dat Carol in den tijd van zijn verbanning wel wat geleerd zou hebben. En misschien kon het goed gaan met hem als koning als hij de liefde en po pulariteit van het volk geheel kon terug winnen. Daarvoor is natuurlijk allereerst noodig dat hij zich verzoent met zijn vrouw koningin Helena, maar dat is nog altijd niet gelukt. Op die verzoening heeft nog aitijd de kroning van koning Carol gewacht. Men kan natuurlijk niet beoordeelen aan wie dat ligt, maar dit mag wel gezegd orden, dat Carol een niet al te solieden indruk maakt. Als deze pagina handelde niet over vor- sten, maar over vorstinnen van den Bal kan, dan zouden we zeker weer uitvoerig moeten spreken over de moeder van ko ning Carol, koningin Maria. Zij was een zeer ondernemende vrouw. Het is haar werk geweest, dat Carol intertijd huwde met He lena, de oudste dochter van den Griekschen koning. Haar oudste dochter Elizabeth trouwde daarna met kroonprins George van Griekenland en haar tweede dochter Maria met koning Alexander van Joego-Slavië. Zoo scheen het of haar droom de weder- keerige rust in den Balkan te bevestigen door onderlinge vorstenhuwelijken in ver vulling zou gaan. Om dan nog niet te spre ken van de standing der koninklijke moe der, die het had weten klaar te spelen haar eene dochter tot koningin van Griekenland, haar andere tot koningin van Zuid-Slavië te maken. Het is anders geloopen. De Grieksche dy nastie werd omver geworpen en ex-koning George en ex-koningin Elisabtth zwerven thans doelloos rond; Carol van Roemenië deed afstand van zijn rechten en dat hij tenslotte teruggekomen is, was niet eens met haar blijde instemming. Haar invloed schijnt niet groot meer. Bulgarije. Bulgarije heeft ook een koning. Boris. Hij is zijn vader opgevolgd, reeds tijdens diens leven. Ex-koning Ferdinand is nog in le ven, hij is deze week zeventig jaar ge worden. Er is altijd iets tragisch in een onttroon den vorst, maar met Ferdinand van Bulga rije kunnen wij toch moeilijk medelijden hebben. Hii heeft indertijd veel, te veel ge daan om zijn troon te behouden. Ir 1894 werd Ferdinand, getrouwd met Marie Lou'se de Bourbon Parma, een zoon geboren Boris en deze werd geheel be hoorlijk Katholiek gedoopt. Maar Ferdi nand wilde de gunst van den Russischen Czaar koopen. In 1896 werd Boris over-gedoopt in de Grieksche kerk, waarmede aan den eisch welken Czaar Nicolaas II had gesteld, werd voldaan. Na dit bewijs van onderwerping kon Bulgarije rekenen op den steun van Rusland. Ferdinand van Bulgarije, die in den groo ten oorlog de zijde der Duitschers koos, heeft zich niet kunnen handhaven. Maar Bulgarije is niet als vele andere landen een republiek geworden. Boris is er nu koning. Hij maakt onder de Balkankoningen wel den soliedsten indruk en het vorig jaar is hij getrouwd met de Italiaansche konings dochter prinses Giovanna. Ex-Czaar Ferdinand van Bulgarije. Dat heeft eerst moeilijkheden gegeven, politieke en andere. Zeker dit is een huwe lijk uit liefde, maar Italië heeft groote be langen op den Balkan en tegenstanders van de Italiaansche strevingen vreesden, d-at dit huwelijk te veel ook Italie's belangen kon dienen. Daarbij behoorde Boris immers tot de Grieksch-Orthodoxe-kerk, prinses Giovanna is goed Katholiek. Men kan echter den ko ning moeilijk aanrekenen, dat hij als twee jarig knaapje uit politieke overwegingen lid van de Grieksch-Katholieke Kerk gemaakt werd. Men zegt trouwens, dat hij slechts formeel daartoe behoort. Evenwel dat kan in de toekomst als er een troonopvolger komt, moeilijkheden .geven. Men mag ech ter aannemen dat Boris als eerlijk man z'n kinderen Katholiek laat opvoeden. Korving Boris heeft een liefhebberij, hij speelt graag machinist. Voor eenige jaren toen hij met zijn broer Cyril weer eens machinist en stoker speelde, gaf dat een aardig incident. Ze waren in dienstcostuum, gestapt op de locomotief van den sneltrein, die van Varna naiar Plevna loopt. De reis verliep zonder ongelukken en bij aankomst meldden zich de vorstelijke broers, onkenbaar onder hun roetlaag aan het kantoor van de inspectie om het voorgeschreven rapport uit te bren gen. Daar ze enkele minuten te laat binnen- geloopen waren en de chef der controle dien dag van slecht humeur was, kregen ze een ongezouten standje. Men begrijpt de schrik van den con troleur, toen hij uit de handteekeningen on der het proces verbaar van zijn machinis- Koning Boris van Bulgarije met zijn vrouw. ten zag, wie hij zoo uitgeveterd had. Maar koning Boris lachte. Bij een opening van een nieuwen spoor dijk heeft koning Boris eens een rede ge houden, waarbij hij het besturen van den staat vergeleek met het rijden van een locomotief en ongeveer dit zeide „Men staat op de machine en in razende vaart gaat het voort ondanks duisternis en nevel. Waarom? Omdat het moet. En wan neer men een goed en wel onderlegd ma chinist is dan heeft men zijn machine in zijn macht, maar toch wie zegt ons dat niet eenige honderden meters verder een breuk in de rails is, of er geen schroeven ontbre ken, of er geen paal dwars over onzen baan gevallen is? Het kan ook zijn dat er aan de machine iets hapert dat er een vei ligheidsklep niet functioneert, of dat er een moer is losgeraakt, maar desalniettemin wij gaan voort, het is de geest des tijds in verbinding met den wil van het reizend pu bliek dat de snelheid niet verminderd worde. En wanneer dan een ongeval mocht plaats grijpen, zeggen wij een meer of minder heftige schok, zeggen wij zelfs een onge luk, waarbij dooden en gewonden vallen, wien stelt liet publiek daarvoor aansprake lijk? Natuurlijk dengene die de machine be diende. Later en dat kan een paar uur, maar ook een gansche generatie duren, ja, later dan wordt misschien wel eens bewezen, dat den machinist geen blaam kon treffen, maar intusschen is het vonnis geveld. Wel licht een wreed vonnis, wellicht een mee- doogenloos in elk geval een menschelijk vonnis, omdat het niet anders is dan een logisch gevolg van het menschelijk instinct lk geloof dat het met degene, die is aan gewezen den Staat te besturen, niet anders is gesteld. Want ook hij wordt maar al te dikwijls schuldig geacht voor datgene, wat de staatsmachine overkomt. En hoe dikwijls komt het voor, dat ook de machine die wij den Staat mogen noe men, maar heógst gebrekkig functioneert." In den Balkan is dit zeker vaak het ge val geweest en de machinisten van den trein de vorsten hadden daar wel een bijzonder moeilijk taak. Dit mogen we bij de beoordeeling niet vergeten. E. W. (Nadruk verboden). Koning Alexander van Joego-Slavië. Van rechts naar links Koning Carol, kroonprins Michaël en prins Nicolaas.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1931 | | pagina 5