DE AFGËLOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND LETTEREN EN KUNST SPORT Om Honderd Duizend Dollar! ZATERDAG 21 FEBRUARI 1931 DE LEIDSCHE COURANT VIERDE BLAD PAG. 13 Spanje. Spanje beleeft een antie ken tijd. Deze week heeft men ,zioh met eeniiige bezorgdheid afgevraagd, of het nu werkelijk tot een uitbans-ting zou komen. De toestand was zeer gespannen na het aftre den van generaal Berenguer. Zijn positie was onhoudbaar gewerden door de houding der partijen ten opzichte van de a.s. verkie zingen. Tot zijn opvolger werd aanhankelijk Sanchez Guerra aangewezen, doch deze speelde het niet klaar, evenmin a.ls Alvu-rez, die beiden niet de noodige steun konden krijgen van de diverse partijen, welke zij voor de basis van hun kabinet meenden nioodig te hebben. Men begon al te spreken van een nieuwe dictatuur en van algemeen© staking; het scheen alsof een staatsgreep voor de deur stond. De koning zou van zijn prerogatieven afstand moeten doen, totdat liet volk beslist zou hebben over de vraag, of en in hoeverre de koning zijn ma-eht zou kunnen behouden. Kortom, het za.g eruit, alsof de bom nu barsten zou en Spanje ein delijk zou toetreden tot de steeds grooter wordende rij der republieken. Toen kwam admiraal Aznar en hij had in een ommezien een kabinet bij elkaar. Door het optreden van dit kabinet is opeens de toestand heel wat gekalmeerd. Het is een kabinet van loyalisten, waarin mannen zitten die tot geen partij behooren, oonservatieven van verschillende ldeur, en kele liberalen en zelfs een minister die een aanhanger van Sarrhez Guerra is, den man die dezer da.gen gezegd moet hebben dat „zin voor werkelijkheid van meer belang is dan bonigsgezd/ndiheid". Men mag dus aan nemen dat het nieuwe ministerie zoo al niet een kabinet van concentratie, zooals Guerra voor den geest stond toen hij in de minister- keuze ver links wiilde gaan, er toch een van pacificatie is. In overeenstemming hiermee zijn berichten, volgens welke de linkerzijde een afwachtende houding zal aannemen en vooreerst niet meer denkt aan afkondiging van een algemeene werkstaking of andere middelen bot bestrijding der nieuwe regee ring. Tot beda-ring der elementen van links zal die verklaring van den nieuwen eerste-, minister bijdragen dat hij bereid is het nieu we parlement gelegenheid te geven om in zijn herzienaxing van de grondwet zoo ver te gaan als het zelf wil. Intusschen moet men bedenken dat men nog in de witte broodsweken van het nieuwe niet meer dic tatoriale régime is en dat de censuur her steld is „op grond van de overweging dat zij niet in den verkiezingstijd zou toegepast worden en dat wegens het uitstel 'der Cor tes verkiezing tot in Juni nu-niet meer van een verkiezingstijd kan gesproken worden." Hoe dan ook, iis het nu tot een politiek bestand in de constitutioneele crisis geko men. Het zal van de daden der nieuwe re geering afhangen, of en hoe lang de gods vrede zal voortduren. Koning Alfons. Koning Alfons, die eens zoo populair was bij zijn onderda nen, heeft den laatsten tijd zijn prestige bijna geheel verloren, In Spanje wijt men hem openlijk de hoofdschuldige te zijn aan de catastrophe in Marokko in 1921, waarbij generaal Sylvestre met 10.000 manschappen sneuvelde. Alfonso, die de dertiende koning van dien naam van Spanje is, bekleedt de-ze ■waardigheid vanaf zijn geboorte, 17 Mei 1886, daar zijn vader Alfonso XII reeds op 25 November 1885 was overleden. Zijn moe der Maria Christina va-n Oostenrijk nam het regentschap waar, t-ot Alfonso bij het be reiken van den zestienjarigen leeftijd meer derjarig werd verklaard en op 17 Mei 1902 de regeerimg aanvaardde Eenigen tijd, voor dat Alfonso meerderjarig werd, trad zijn oudste zuster Maria Mercedes in het hu welijk met Prins Karei van Bourbon. Daar deze prinses, ingeval Koning Alfons zonder nakomelingen zou overlijden, troonopvol- sfcer zou worden, ontstonden op haar huwe lijksdag hevige demonstraties en oproeren te Madrid en door het geheele land, waar door het kabinet Azcarage gedwongen werd af te treden. Het volk vreesde n.l. dat door het huwelijk met den prins van Bourbon de verhouding tot Italië gestoord zou wonden. Alfonso verkreeg een bijna uitsluitend mi litaire opvoedinghij is commandant van 't eerste regiment infanterie en van hef eerste regiment cavalerie, ten-wijl hij voorts opper bevelhebber van het geheele leger en vloot is. Behalve Koning van Spanje draagt hij nog de titels van Koning van Casti'.dë, Léon, Aragon, Sicilië, Jeruzalem, Navarra, Gra nada, Tolédo, Valencia, Galiicië, Ma jorca en Minorca, Sevollla, Oardena, Dordua, Oorce.ga, Murcië, enz., aartshertog van Oostenrijk, hertog van Bourgogne, Brabant en Milaan, graaf van Habsburg, Vlaanderen, Tyrol en Barcelona, heer van Viscaye en Milonia, enz. Hij bezit verschillende ridderorden en is doct&T honoris causa van de Universiteit van Oxford. Op 31 Mei 1906 trad hij te Ma drid in het huwelijk met Viotoria Eugenia Christina, prinses van Battenburg, die op 7 Maart 1906 tot het katholieke geloof was overgegaan. Uit dit huwelijk werden zes kinderen geboren, n.l. kroonprins Alfonso, Prins Jaime, prinses Beatrice, prinses Ma ria-Christina, Prins Juan en prins Gonzalo. Van den kroonprins gingen den Laa-tsten tijd geruchten, dat hij zich zou gaan verlo ven met zijn achternichtje Maria de l'Espe- ranza. Hoewel Koning Alfonso door zijn hu welijk met prinses Ena van Batte nburg in nauwere relaties met het Engelsche hof was gekomen, gingen zijn sympathieën tijdens den wereldoorlog toch meer uit naar den kamt der Centrale mogendheden. In 1923 werd Don Alfonso gedwongen de dictatuur in te stellen, waarbij Primo de Rivera het bewind in handen kreeg. Sinds dien tijd heeft de macht van den koning eigenlijk weinig meer te beteekenen. Een felle oppositie werd tegen hem gevoerd door Blasco Ibanez, die den koning alle rampen, welke Spanje sinds zijn regeerig getroffen hebben, verweet. Eenige maanden geleden, toen Koning Alfons het regiment jagers te Zamorra inspecteerde, hield hij een rede voering, waarbij hij-er den nadruk op legde, dat het. volk zich niet moest laten intimd- deeren. Toen hij eenige uren later de indu- strieele werken van Zamorra bezichtigde, deed de koning een merkwaardige uit spraak. Hij zeide ml. dat de vraag of Span je een republiek zal worden dan wel een monarchie zou blijven, volkomen onverschil lig was. Hoofdzaak was echter, da.t er ge werkt werd. De naaste toekomst zal uit wijzen, in hoeverre zijn vroegere populari teit nog zal zegevieren, ofwel voor goed een einde zal komen aan den monarohalen re- geeringsvonm van hef Spaansche koninkrijk. De O u s t r i c-a f f a i re. Zaken en politiek spelen in Frankrijk altijd door el kaar heen. Ook rechtspraak en politiek blij ven niet altijd gescheiden. Dat leert de zaak Oustric opnieuw. Zij is iin een nieuw stadi um gekomen. Daarom wüen we de gebeur tenissen nog eens korf. releveeren aan de hand van een samenvatting, welke het ,Vad." geeft. De zaak Oustric begon een rol te spelen in het Fransche politieke leven in October van het vorig jaar. Toen ging de bank van Oustric failliet en sleepte tal van onderne mingen mee. Al dra begonnen er genachten te loopen over politieke corruptie. De minis ter van Justitie in Tardieu's kabinet, Raoul Péret zou in Juni 1926 van zijn positie als minister van Financiën misbruik gemaakt hebben en verlof gegeven hebben de aandee- len van een Italia ansche kunstzijdemaat schappij de Snda Vi'loosa op de Parijsche beurs te brengen, omdat hij bij deze trans actie zijn eigen belangen zou kunnen be vorderen. Den 14e-n November beschuldigden de socialist Mounet en anderen Péret openlijk in de Kamer. De aanval was niet alleen tegen Péret gerdoht, maar ook tegen het Kabinet Ta-rdieu. Het Kabinet hield zich staande, doch Péret trad den 17en af. Den 28en November werd Oustric gear resteerd op beschuldiging van onrechtma tige fcoeëigening en het geven van valsche inlichtingen. Een radicale aanval in de Ka mer volgde. Men vroeg een commissie van onderzoek uit de* Kamer, hetgeen werd aan genomen. Met de commissie van 33 die de ruime opdracht kreeg een onderzoek in te stelden naar de bemoeiingen van politici en staats ambtenaren, ministens inbegrepen, met hande.szaken, wes de rust allerminst terug gebracht. Zoowel ih de Kamer, als in en via de commissie werd de strijd voortgezet. Op 28 November moesten twee onder ministers, de heeren Falcon en Lautier ont slag nemen, omdat hun nauwe betrekking tot Oustric hun positie onhoudbaar maak te. Denzelfden dag ontsnapte Tardieu's ka binet met een meerderheid van 14 stemmen aan een nederlaag in de Kamer. Maar den 4en December liet de links georiënteerde Senaat hem vallen. In de commissie, waarvan leden van alle groepen deel uitmaakten, was inmiddels een stille, doch felle strijd ontbrand tussohen de leden, wier eenig doel bij de enquête was zooveel mogeiijk bezwarend materiaal voor tegenstanders aan het licht te bren gen en partijgenooten te onlasten. Het ge volg daarvan was o.a., dat verschillende be klaagden weigerden aan dit spelletje mee te doen en verklaringen af te leggen, al kostte hun dat enkele honderden francs boete. De socialist Renaude! beijverde zich in „de Populaire" propaganda te ma ken tegen de „corrupte bourgeoisie" met het materiaal, dat hij als commissielid in han den kreeg. Na twee maanden van onderzoek is er in den loop van het proces plotseling een wending gekomen. Hoewel de commissie Mistrial haar onderzoekingen in zake Oustric aal voortzetten, heeft zij de Kamer het voorstel doen toekomen enkele der betrok ken heeren in staat van beschuldiging te stellen voor den als Hooggerechtshof zdt- tenden Senaat» Opvallend is het hce weinig cooninisieleden zich bij de stemming over deze zaak hebben uitgesproken. Er zijn ge lijk gezegd 33 leden. Met 10 stemmen (en enkele Manco's) is Péret in beschuldiging gesteld met 7 stemmen volgden de heeren Besnard, Fa-vre en Vidal. Het belooft een cause célèbre te worden H. W. MESDAG. 1831 23 Februari 1931. 23 Februari a.s. is het honderd jaar ge leren, dat Hendrik Willem Mesdag, een der bekendste Nedcrlandsche schilders uit de laatste eeuw, te Groningen werd gebo ren, waar zijn vader directeur was van de handelsbank Mesdag Zoon. Hendrik Willem Mesdag werd dan ook voor den handel opgeleid en tot zijn 35en jaar was hij bij zijn vader in de zaak werkzaam. Reeds van jongsaf had Mesdag in zijn vrije uren veel geteekend; hij kreeg te Groningen les van den bekenden mees ter Buys, die ook den beroemden Israëls onder zijn leerlingen telde. Later kreeg hij schilderles van Egenberger. In het jaar 1866 trok hij echter met zijn jonge vrouw Sientje van Houten, die later ook als schilderes bekendheid heeft verworven, naar Brussel, waar hij zich geheel op de schilderskunst ging toeleg gen. Zijn neef Alma Tadema en de land schapschilder Willem Roelofs waren hier zijn leermeesters. Mesdag schilderde en teekende hier,ijverig, doch zonder een be paalde richting te kunnen vinden. In 1868 exposeerde hij reeds eenige studies van grooten omvang te Brussel, Groningen en Amsterdam. In datzelfde jaar bracht hij de zQmervacantie door in Norderney, waar hij zich toelegde op het schilderen van de zee en zoo zijn eigen weg vond. Van toen af aan wijdde hij zich geheel aan het schilderen van de zee; hij vestigde zich een jaar later te Den Haag en bestudeerde in Scheveningen het strand en de zee met de sohepen. TTij schilderde zeegezichten bij ondergaande zon en bij maanlicht, met en zonder schepen. Hij was veel nuchterder dan zijn beroemde tijrlgenooten en onder scheidde zich van dezen vooral, doordat hij n:rt componeerde van kleur of licht uit, maar zijn schilderij meer in vorm sa menstelde. Op den tentoon?' hing te Parijs expo seerde Mesdag een groot doek, dat door den schilder Chaplin werd aangekocht, terwijl Millet, die destijds lid van de jury was, hem een eigenhandig geschreven gelukwensch zond voor die onderscheiding Aangemoedigd door deze successen, ging Mesdag steeds door veel naar de natuur te schetsen, waarbij hij gesteund werd door zijn groote energie en stoere wils kracht. Tot 1876 ging hij voort met uitvoerige studies te maken, well hem on staat stel de do factuur van zijn schilderijen breed en direct te doen worden. Mesdag was een groote bewonderaar van de meesters van Barbizon en van zijn Haagsche tijdgenoo- ten. Hij verzamelde h"n schilderijen, welke hij in 1903 aan len Nederlandschen Staat schonk, welke ?ij bijeenbrari t in het Mesdrgmuseum van de T san van Meerder- voort te Den Haag. Mesdag was bestuur der van het schildergenootschap „Pulchri" waarvoor hij zich zeer verdienstelijk heeft gemaakt. Behalve zee- en strandgezichten heeft hij ook portrcl' geschilderd en ge- etst. Bij zijn werk worde schilder steeds terzijde gestaan door den ra-d van zijn vrouw, die later ook veel invloed heeft ge- ha-1 on de vcming van het mi,c©pm Mes dag te Den Haag. Mesdag overleed te Den Haag op S4-jarigen leeftijd op 10 Juli 1915. VOETBAL R. K. FEDERATIE. Overzicht. Wanneer we zoo achter ons bureau zit ten en het zonnetje heerlijk zien schijnen in deze Februari-week, dan denkon we onwillekeurig aan prachtige voetbal-Zon dagen. Maar wanneer we dan eens buiten de stad komen en de drassige velden daar zien liggen, die in de afgeloopen weck sneeuw en regen, vorst en dooi maar al tc veel hebben moeten verdragen, dan dringt zich bij ons de vraag naar voren, of er toch werkelijk wel zooveel zal gevoetbald worden, als het zonnetje zou doen vermoe den. Voor de afwerking van het program ma hopen we echter zeer zeker, dat er flink gevoetbald zal kunnen wos-den. Beter nu, dan in het mooie voorjaar of in den heeten zomer! Het programma voor de eerste klasse E brengt de kampioenen in het veld te gen H. B. C. op Berkenrode. Na het ver rassende resultaat der Heemsteedsche club jl. Zondag tegen S. J. C. zou een nieuwe verrassing juist thans niet onwel kom wezen, omdat dit misschien nog eeni- germate de spanning om de leiding in deze afdeeling zal kunnen verhoogen. Of de Delftenaren zich daarvoor zullen laten vinden, betwijfelen we echter wel maar bovendien moet dan ook Leonidas morgen in Noordwijk winnen. Na de nederlaag, die S. J. -C. Zondag zoo onverwacht te slikken kreeg, mogen we toch wel aanne men, dat zij zich eenigermate zullen her stellen. En dan meenen we, dat S. J. C. het aan haar toeschouwers verplicht is thans van een sterkere club te winnen! Zal het lukken? Lisse krijg bezoek van Gaaf Willem. Als de Lissenaren zich nu eens terdege in spannen, kunnen ze ook morgen winnen en dan zijn ze eind van het degradatiege- vaar verwijderd. Inderdaad zelfs, als D. E. M. er dan in zou slagen van D. O. N. K. te winnen, wordt de positie van Lisse dan beter. Maar de Gouwenaars zijn zelf ook nog lang niet safe en dus zullen zij in Be verwijk ook wel hun beste beentje voor zetten. G. D. A. tenslotte kan thuis winnen van T. Y. B. B. In de tweede klasse O is wegens ziekte van Leiden-snelers uitgesteld de wedstrijd LeidenTeijlingen. Blauw Zwart krijgt bezoek van de Snartaan. Na de goede resultaten der Wassenaarsche club in de laatste wedstrij den behaald, geven we haar ook wel een kans tegen de leiders harer afdeeling. Voorts zijn hiér vastgesteld de ontmoe tingen Graaf Floris—Excelsior en Lenig en SnelDuiven. R. K. Sportvereeniging „Leiden". Voor morgen zijn voor alle elftallen weer wedstrijden vastgesteld, doch wegens ziekte van 40 pet. der leden gaat de wed strijd van Leiden I niet door. Leiden II ontvangt Teijlingen II op eigen terrein om half één. Leiden III gaat naar V. V. L. te Voor schoten en zij ontmoeten elkaar om 1 uur. Vertrek half één Korevaarstraat met fiets of tram, naar eigen goeddunken. De Leiden-junioren gaan de O. V. V.-ju- nioren bekampen op het O. V. V.-terrein, aanvang 1 uur. Wij hebben dezen keer peen voorsoellin- gen van de wedstrijden gedaan. Om de een voudige reden dat alle Leidenspelers wel doordrongen zullen zijn van de rede, die een der bestuursleden op de algemeéno vergadering 1.1. Woensdag heeft gehouden en daarbii het enthousiasme onder de spe lers in die mate heeft ongewekt, dat hpt ons haast een onmogelijkheid toelijkt, dat er nog ééne wedstrijd door de onzen ver loren zal worden. En zoo moet het gaan, wil er in 't najaar een lustrum gevierd worden. Verder kunnen wij mededeel en, dat FEUILLETON Uit bet Amerikaansch van FRANK L. PACKARD. (Nadruk verboden). 31) Hij had drie nachten in goederentreinen gereisd, en zich overdag op den achter grond gehoudenhij had den tijd. De avond van den vier en twintigsten Juni, de datum van den afspraak met Millman was niet meer veraf en hoewel die datum als in zijn hersens gegrift was, had hij voor zichzelf de vaste overtuiigng dat het niet noodig was daaraan ook maar de minste aandacht te schenken. Millman was een gemeene dief: hij had hem er op een dui- velsch-listiger manier laten inloopendie afspraak was een fictieMillman zou zich niet laten zien. Hij zou Millman ter gele gener tijd wel ontmoeten dat stond vast maar het zou niet den 24sten in New-York zijn! Toen Dave buiten de gevaarlijkste zone, de omgeving van San Francisco, gekomen was, kon hij zich wat vrijer bewegen en comfortabeler reizen. Maar het zou on voorzichtig zijn geweest, om een behoorlij ken winkel binnen te stappen en Nicolo Capriano's slecht-zittend pak, dat er tij dens de" nachtelijke reizen in goederenwa gens niet beter op was geworden, onmid dellijk voor een spiksplinternieuw te ver ruilen; daarom ging Dave toen hij Califor- nië achter zich had gelaten, naar een win kel van gedragen kleeren en schafte zich een ander costuum aan, dat er een beetje behoorlijker uitzag dan de gekregen klee ren. Pas in Chicago vond hij het pas vei lig om het costuum te koopen dat hij nu aanhad, een handkoffer en allerhande toi let benoodigdheden. De avontuurlijke reis van San Francisco naar Chicago.... eerst in Californië in goe derentreinen en met het gedwongen op onthoud van zich overdag schuil te moeten houden, had Dave een week gekost en het was nu negen dagen geleden dat hij af scheid had genomen van Nicolo Capriano. Nu hij hier in de roerige drukte van het New-Yorksche ondergrondsche station stond, was het den avond van den vier en bwintigsten JuniEn ofschoon zijn ge zond verstand hem zei, dat die afspraak in het St. Lucian Hotel maar larie was, kon hij de gedachte er aan toch niet uit zijn geest bannen Hij keek op zijn horloge en liep naar den hoofdingang van het station. Het was nu half acht. Hij gaf zijn handkoffer in 't bagage-depot af en wandelde naar bui ten. Daar vroeg hij aan een politie-agent den weg naar het St. Lucian Hotel. Er kwam een grimmige lach op zijn ge zicht terwijl hij verder liep. Hij was niet goed wijs, zei hij tegen zichzelf, om naar dat Hotel te gaan, positief niet goed wijs Maar hij was ook al niet goed wijs g«y weest, toen hij in de duivental naar het geld gezocht had, terwijl hij toch op zijn vingers kon narekenen, dat het daar niet meer wasDit was weer precies even dwars: Millman was natuurlijk niet in het hotel; evenmin als het geld in de duiven til was geweest Dave bleef staan om weer den weg te vragen en ditmaal voegde hij er nog een vraag bij, een vraag, die onderweg bij hem opgekomen was: wat voor soort gelegen heid dat St. Lucian Hotel was. Een. van de beste hotels van de stad, antwoordde de politieagent; het is hier vlak bij; twee blokken verder en dan links om. Dave glimlachte. De buurt waarin hij zich bevond, wees er wel op dat een ho tel dat hier lag, een eerste-rangsinrich ting moest ijn. Het was hier niet de om geving voor een hinderlaagEn hij trok de hand die onwillekeurig de kolf van de revolver in zijn zak omklemd Had, weer t* voorschijn, terwijl hij voortliep. Hij keek opnieuw op zijn horloge, toen hij den hoek omsloeg dien de politie agent hem gewezen had. Het was nu vijf minuten voor achten. Een meter of tien verder lag het hotel. „24 Juni, 's avonds om 8 uur in het St. Lucian Hotel". De woorden van Millman's afspraak klonken hem als een bittere hoon in de ooren Een oogenblik later stond hij in de rui me, weelderige hall van het voorname ho tel. Overal goud en marmer, kostbare Oostersche tapijten, gezellige zitjes met comfortabele stoelen, gepraat van opge wekte menschen in avondtoilet, de lokken de tonen van een strijkje in de verte Een klok in het hotel-bureau begon acht uur te slaan. Werktuigelijk draaide Dave zich in de richting waaruit het ge luid kwam en een secande later draaide hij zich wéér ombliksemsnel nu hij voelde plotseling een hand op zijn schou der. De politie flitste hem door de geest. Tenslotte had hij dan toch zijn sporen niet handig genoeg uitgewischt De geheele hall met het marmer en de keurig-omkapte lampen en de goedgekleede hotelgasten scheen om hem heen te draaien en eindelijk geheel te verdwijnen.... hij zag nog maar één levend wezen, iemand, in onberispelijk avondtoilet, een krachtig- gebouwd man die zijn schouder vasthield in een stevigen greep en twee heldere grijze oogen die hem recht in het gezicht keken. Dave slikte even voor hij kon spreken. Millman!,, fluisterde hij ten slotte heesch, jij Welja, was het antwoord; dit is im mers het St. Lucian Hotelhet is den vier en twintigsten Juni en acht uur des avonds. Wie anders dacht je hier te ont moeten Jou, antwoordde Dave met een gefor- ceerdcn glimlach. Millman keek den ander onderzoekend aan en er trok een schaduw over zijn vriendelijk, open gezicht. Wat is er met jou, Dave?, vroeg hij ver baasd. Dave kneep zijn handen in elkaar. Mill man v. daar was Millman! De man die hij geeu oogenblik had verwacht hier te zullen zienHij kon geen woorden vinden, het was alsof er een nevel om zijn geest kwam; alsof een harde klap hem verdoofd had. Hij begreep er letterlijk niets van. Er is niets met mij, antwoordde Dave norseh. Hij voelde Millman's hand nu om zijn arm. Ga mee naar mijn kamers, inviteerde de oudere man, het is hier een beetje te druk om te praten, vind je niet? Dave maakte zijn arm niet los uit den greep van den ander, maar ongemerkt liet hij zijn vrije hand in den zak glijden, waar de revolver zat. Terwijl hij zwijgend met Millman naar de lift liep, week de ver- dooving en hij meende den heelen toeleg te begrijpen. Een paar minuten geleden had hij de mogelijkheid van een valstrik verworpen, maar ondanks de luxueuse om geving waarin hij zich bevond, kwam het denkbeeld nu met verdubbelde kracht te rug. Er hadden zich in even aanzienlijke hotels als dit vaak genoeg geheimzinnige dingen afgespeeld, geheimzinnige moorden en onverklaarbare verdwijningen. Er was welbeschouwd geen veiliger plaats zoo iets op touw te zetten dan een eerste-rangs- hotel, waar men het minst erg in zooiets had Dave's mond stond strak. Wel, als hem een valstrik gespannen was, dan zou hij er tenminste niet blindelings inloopen.... Tijdens den tocht in de lift had geen van beiden een woord gesproken. Davo bekeek zijn begeleider koel-critisch. Er was een groot verschil tusschen het gestreepte gevangenispak dat Millman eon paar maanden geleden gedragen had en tie keurige kleeding die hij nu aan had. En fin, Millman had altijd laten doorscheme ren dat hij gentleman was Maar wat deed het ter zake? Daarom was hij geen min der groote schurk! Van het oogenblik al dal hij het celd uit de duiventil gehaald had, was Millman een schurk. Dave voelde opeens een koude huive ring over zijn rug loopen: een nieuw ge zichtspunt deed zich met verbijsterende, den adem benemende ontzetting aan hem op. Er was nog een andere mogelijkheid Gesteld dat Millman niet naar Tooler's schuur was gegaan, of een vergecfschen tocht daarheen had gemaakt, dat het geld ten slotte door een ander dan door Mill man was gevonden, puur bij toeval, bij voorbeeld door Tooler bij het opruimen van de schuur 1 (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1931 | | pagina 13