DE GALEIEN VAN RUSLAND
UIT DE RADIO-WERELD
Om Honderd Duizend
Dollar!
VRIJDAG 13 FEBRUARI 1931
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD PAG. 9
DE ZEGENINGEN DER BROEDERSCHAP.
Bandelooze Kinderhorden.
door GUERCHEL BARKEWITCH.
II.
„Het was in die dagen, dat
wij menschenvleesch aten".
In 1921 besloot de Sovjet-regeering over
te gaan tot de afschaffing van het geld.
Algemeene keukens werden ingericht. Men
stapelde alel beschikbare levensmiddelen
op in bewaarplaatsen. Al degenen, die
werken, kregen een gelijk rantsoen, maar
daarvoor moest men deel uitmaken van
een „collectiviteit". Niemand had het recht
voor eigen rekening te werken. Alle schoen
makers van eenzelfde wijk werkten teza
men in een zelfde lokaal. Alle kleermakers
waren in een ander lokaal geplaatst enz.
Maar na eenigen tijd verrotten de opge
stapelde alle beschikbare levensmiddelen
waren uitgeput en ontmoedigd. Ziekten
kwamen in het land en verspreiden zich
uitermate snel. De mannen weigerden het
werk en verkozen liever dood of de ver
banning naar Solowky. Het is in die da
gen geweest, dat wij menschenvleesch aten.
Verscholen in een boschhoek, wachtte een
groep uitgehongerden den eersten den bes
ten voorbijganger af. Man, vrouw of kind,
door het noodlot daarlangs geleid, werd
vastgegrepen, gebonden en in een naast
bij zijnde loods gesleept. Daar werd het
slachtoffer gewurgd en verdeeld, in voedsel
veranderd, dat men onder elkaar betwistte.
Oogenschijnlijk door deze schrikbarende
toestanden gedwongen, bracht de regee
ring het geld terug in omloop, liet zij de
handel weder toe. Aanstonds zag men een
groote verandering; elkeen zette zich weer
aan het werk; er kwamen weer levens
middelen; men vond kleederen. Alles her
leefde. De hoop werd in de harten gebo
ren. Uit bijna grenzelooze goedheid gaf de
regeering bovendien weer toestemming tot
aankoop van eigendommen, gronden, hui
zen en het inrichten van particuliere werk
huizen. Kortom, men dacht dat de tijden
van voor de omwenteling waren teruggo
keerd, totdat men met schrik bemerkte,
dat al deze voordeelen, een bepaald doel
beoogden. Want inderdaad, zoodra de com
munisten het oogenblik gunstig oordeel
den, begonnen zij opnieuw hun vernieti
gingswerk. Een winkelier, die voor onge
veer honderd roebel aan koopwaren bëzat,
werd belast voor twee of drieduizend roe
bel. Natuurlijk kon hij niet betalenDan
kwamen de heer der „Guépéou", die de
heeren der „Tcheka" waren opgevolgd (het
waren steeds dezelfde personen; enkel de
naam was veranderd); de goederen van den
„weerspannige" werden aangeslagen, zij
maakten zich meester van den persoon, lie
ten hem enkel zijn kleederen welke hij
droeg, en voerden hem naar Solowky. Zoo
verging het allen, die zich hadden laten
beetnemen door de oogenschijnlijke goed
heid der Guépéou, en wien het gelukt was
er weer iets bovenop te komen en iets had
den weten over te sparen. Na deze daden,
welke de inkomsten der Sovjets aanmerke
lijk vergrootten, herstelde men het stelsel
der „collektiviteit" dat op het huidige
oogenblik nog bestaat. Meermalen komen
doodelijke twisten voor; muiterijen onder
de menschen, die men als machines behan
delt en die als belooning voor hun opge
drongen werk een bakje soep en cenige roe
bels ontvangen, zijn aan de orde van den
uag. Maar de wederwraak is verschrikke
lijk en de tegenkanting van korten duur.
De roode „obligatie".
Al deze lieden zijn verplicht deel uit te
maken van de bolsjewistische coöperat'.e
(tzerapkop), willen zij recht hebben le
vensmiddelen of kleeren te koopen. Hier
voor moet inleggeld worden betaald, dat
varieert van vijftien fot dertig roebel. Te
meer wordt er van het loon afgehouden,
ten einde de begrooting der „collectiviteit'
te versterken. In hun zucht naar vernieling
en begeerlijkheid richten de leidende com
munisten zich thans, na eerst het kapitaal
en den handel te hebben vernietigd, tot
den boer. Slachtoffers moeten zij hebben.
De werkman b.v. betaalt geen lasten. Dat
zou in tegenstelling zijn met het commu
nistische stelsel. Daarentegen voldoet hij
op andere wijze zijn penning; men houdt
ongeveer de helft van zijn loon af om, zoo
als men dat uitdrukt, deel te hebben iu
de aankoopkosten van vliegtuigen om het
soviettische stelsel te steunen, om de po
litieke gevangenen in het buitenland te
helpen de omwenteling over heel de we
reld te propageeren, om de instellings-
kosten van het Roode Kruis en clubs te
bestrijden enz. Voorts is hij verplicht in te
schrijven op een door de bolsjewieken uit
gegeven obligatie, waarvan het bedrag on
geveer het salaris van een maand werk be
draagt. Nochtans mag deze obligatie niet
worden verkocht aan een bank noch aari
een derde. Het is papier, dat in den zak
van den werkman berust en geen kopek
waarde heeft. Wanneer nu do werkman,
na deze aderlatingen, er nochtans in
slaagt nog genoeg over te sparen om een
huisje te koopen, wordt hij niet meer be
schouwd als werkman. Men neemt hem zijn
algemeene rechten af en behandelt hem
als burger. Men legt beslag op zijn bezit
tingen en hij kan naar Solowky of naar Si
berië. Nadat de regeering weder het geld
in omloop had gebracht, voerde zij ook het
gelijkloonige stelsel in. Kleermaker, schoen
maker, zoowel als mechanieker of schil
der, professor, geneesheer of ingenieur zoo
goed als straatveger, ontvingen een zelfde
salaris, en de intellectueel met lange ja
ren studie, de geschoolde werkman na lan
gen leertijd, waren niet meer in aanzien
dan een putjesschepper. Onnoodig te zeg
gen, welke protesten deze belachelijke
proeve van „werkveralgemeening" in het
leven riep. Zij kon tot niets leiden en de
geschoolde werklieden lieten zich in vele
gevallen liever neerschieten dan niet méér
te verdienen dan een hulp- of ongeschoolde
arbeider. Deze proeve eindigde met nieuwe
slachtingen; zoo werd de regeering ten
slotte genoodzaakt de wet te herroepen en
haar te vervangen door de indeeling van
werk en loonen volgens klassen. Er zijn
nu verschillende klassen, volgens welke
b.v. een niet-geschoold© arbeider tot 30
roebel per maand verdient en een ge
schoolde arbeider tot 300 roebel. Een ge
neesheer, een tooneelkunstenaar verdiener,
echter slechts 100 roebel per maand. Zoo
verkeert een niet-geschoolde arbeider, die
maar 33 roebel verdient, in de onmogelijk
heid met dat hongerloon in verband met
de levensduurte rond te komen; terwijl
een geschoolde arbeider tot 300 roebel
ontvangt, verdient een geneesheer of
kunstenaar er 100, waarom zij op de meest
sobere wijze moeten leven. De commissa
rissen van het Sovjet-regime echter leven
zooals de vroegere burgers. Men heeft dus
de vroegere rijken vermoord om er nieuwe
te scheppen. Verandering van tooneel op
oen tragische wijze. De intellectueelen, de
ingenieurs, de letterkundigen, verplicht te
werken onder revolverbedreiging, verdienen
minder dan den minsten arbeider en zijn
veroordeeld een vreeselijk leven te leiden.
Dat is de wederwraak van het proletariaat
Droeve vergelding, waar elke gezamen
lijke of persoonlijke eisch wordt gestraft
met den dood of verbanning naar Solowky.
De ellende heeft de eerbaar
heid gedood.
Voor wij gaan spreken over de afschu
welijke verbanningsoorden, willen wij eerst
nog even terugkomen op de treurige toe
standen ten plattelands m de daar gevoer
de verkiezingsactie, om vervolgens een der
meest funeste gevolgen van het communis
tische stelsel, n.l. dat der ouderlooze kin
deren, te beschouwen. Men kan hier dan
tevens uit zien om welke onzinnige redenen
men met verbanning wordt gestraft. De
verkiezingen geschieden op de volgende
wijze: Al de werklieden worden opgeroe
pen op openbare plaatsen, waar communis
tische sprekers het woord voeren om het
doel van het communistische stelsel, de
samenstelling van het regime in Rusland,
de actie om de geheele wereld aan het com
munistische stelsel te onderwerpen enz.
enz. uiteen te zetten. Deze woordvoerders
stellen vervolgens de oandidatuur van een
of andere aan hun toehoorders geheel on
bekende en vragen dan hierover de mee
ning van het volk. Als één man geeft dit
zijn goedkeuring, want het volk weet, dat
de onvoorzichtige, die de keus van den can-
didaafc niet zou beamen, onmiddellijk zou
worden verbannen naar SolcJwky als „man
der oppositie". Zij, die niet kunnen bewij
zen, dat zij hun geheele leven eenvoudige
arbeiders waren, hebben geen stemrecht.
Een der verschrikkelijkste plagen van het
moderne Rusland is de „Bezprisorny", an
ders gezegd de weezen, slachtoffers der
omwenteling, diegenen, wier ouders wer
den vermoord of van honger stierven. Deze
verwaarloosde en aan hun lot overgelaten
kinderen zijn zeer talrijk, zij doorkruisen
het land, alles stelend wat onder hun be
reik komt, ja zelfs gaan zij zoo ver, dat
zij den laten voorbijganger van zijn klee
deren ontdoen. Wanneer zij worden aan
gehouden, krijgen zij de volgende straffen:
voor diefstal, een maand opsluiting; voor
een nachtelijke aanval, drie maanden; voor
een moord zes maanden. De tuchthuizen
dragen niet meer den naam van gevange
nissen maar van „verbeteringsgestichten''.
Ironie! Die verbeteringsgestichten vererge
ren n.l. nog meer de moordzuchtige opvoe
ding der jonge bandieten. Zonder onder
scheid worden in deze gestichten zoowei
moordenaars als politiek veroordeelden,
die hun overbrenging naar Solowky af
wachten, opgesloten. In de cellen, welke
aanvankelijk voor vijf personen waren ge
maakt, sluit men gemakkelijk een twintig
tal politieke gevangenen en moordenaars
tezamen op. Deze laatsten evenwel zijn
Programma's voor Zaterdag 14 Februari.
Huizen, 298 M.
UitsL KRO-Uizenjdimg.
8.009.15 Gramfoonpl.
11.3012.00 Causerie door Pastoor Per-
quin.
12.00—130 Concert KR O-sextet o.Lv. P.
Lustenhouwer.
I.302.30 Gramofoon.pl.
2.303.00 V rag enhalf uurtje voor de
Jeugd.
3004.30 Kinder uurtje.
5.006.00 Vroolijke Gramofoonipl.
6016.15 Esperanto-N ieuwsberichten.
6.15—6.35 Journalistiek Weekoverzicht
dioor P. de Waart.
635—6.45 Gramofconpï.
6.457.15Esperanto Cursus.
7.157.45 F. M. Geeoher: „Sociale Pro
blemen op Java (IV)".
7.45—10.45 Concert KRO Salon-orkest o.
1 v. M. van 't Woud. Johan Helden (viool-
8oli).
ca. 9.00 Va-z Dia-s.
104512.00 Gramofooniplaten.
Hilversum, 1875 M.
8.00 Gna.mofoon.pl.
10.00 Morgenwijding (VPRO).
10.16 Uitzending voor Arbeider® in de
Continu-bed r ij ven.
12.00 P-ólitieber.
12.15 Concert VAR A-septet
2.15 Gramofoon.pl.
2.30 Inst. v. Arb. Ontwikkeling. P. K.
Polderman: „Ontstaan en groei van het in
stituut".
2.45 Paedagogisoh concert.
4.15 Cursu® Duitsch.
4.45 Gramofoonpl.
5.00 Populaire Kunstbeschouwingen door
Otto van Tussenbroek.
5.30 Gramof->onpL
5.35 T. Landf-é: „Ons Huis een Tehuis".
6.05 SDAP-kwartiertje.
6.20 Literair Halfuurtje A. M. de Jong.
7.00 GramofoompL
7.05 M. Sruyser: „De Film en de Arbei-
dersbew egirig".
7.30Politieber.
7.45 Gramofoonpl.
8.00 Populair Avondprogramma.
10.55 VARA-Va-ria en Voetbalberichten.
11.05 Vaz Dia®.
II.15 Gramofoonpl. tot 12.00.
Daveotry, 1554,4 M.
10.35 Morgenwijding.
1105 Lezing.
1.202.20 Orkesbconcert.
3.104.50 Verslag van de Rugby-match
EngelandI er land
5.35 Kinderuurtje.
er heer en meester. Zij bemachtigen het
voedsel en de kleeding der politieke ge
vangenen, zonder dat het slachtoffer zich
durft beklagen, want dan zouden zijn da
gen zijn geteld. Ik heb met eigen oogen
daar de afschuwelijkste dingen gezien. Een
grove fout hoeft men niet te begaan om in
zoo'n verbeteringshuis te belanden. Als
een vrouw zich beklaagt over de levens
duurte, als een werkman een woord van
ontevredenheid uit, is dit voor de „Gué
péou" reeds voldoende er tusschen te ko
men. Jongens van 15 tot 16 jaar, zich voor
bereidend tot het communisme, krijgen als
titel „Com'somoletz". Belangrijke opdrach
ten worden hun verstrekt, zooals huiszoe
kingen, aanslagen van voorwerpen, des
avonds aan de deuren afluisteren wat ver
dachte personen zeggenZij zijn gewa
pend en zaaien den schrik over het land.
Huwelijk en echtscheiding zijn even snel
uitgesproken, mits betaling van 25 kopek
voor elke bewerking. Voor de echtscheiding
is het verschijnen van één der betrokkenen
vóór het „Beheer van Huwelijken" reeds
voldoende. De ellende heeft de eerbaarheid
gedood-. Het communisme heeft den familie
band vernield, omdat de ouders het recht
niet meer hebben hun eigen kinderen op
te voeden en de zedelijkheid is nog maar
enkel een woord.
6.20 Verslag van de voetbal-ma/toh Ohsi-
aeoBlackburn Rtovere.
6.35 Berichten.
7.00 Sportber.
7.05 Piane-recattal door S. Muran.
7.20 Lezingen.
7.50 „The Pursuit of Pleasure" ran L. 51e-
veki-nig.
9.20 Berichten.
9.40 „The Soo op "-Lezing.
1005 Dansmuziek en variété-nummer.
„Radio Paris", 1725 M.
8.05 Gramofoonpl.
9.20 Concert-Orkest en solisten.
12.50 Gramofoonpl.
5.05 Orkestoonoert.
9.05 „Oonte® Bruns" van de Balzac.
9.50 Jaezmuziok.
Laogeoberg, 473 M,
6.337.33 Concert.
9.3510.35 Gramofoonpl.
11.30 GnamofoonpL
12.251.50 Orkestoomcerfc.
4.205.20 Concert-Orkest en fluit.
7.05 Vroolijlke avond.
Daarna berichten en tot 11.20 Dansmu
ziek.
11.2012.20 Gramofoonpl.
Kaluudborg, 1153 M.
12.0512.35 Gramofoonpl.
250—4.50 Orkestoonoert en zang.
7.207.45 Viool-recital.
7.458.50 Orkest-concert.
9.15—930 Fluit soil
9.4510.20 Liederen-voordracht.
10.2011.35 Dansmuziek.
Brussel 508.5 M. en Leuven 338.2 M.
508.5 M.: 5.20 Dansmuziek.
6.05 Concert.
7.20 Gramofoonpl.
7.50 Gramofoonpl.
8.20 Orkestconcert.
9.20 Vervolg Orkest-concert.
338,2 M.: 5.20 Gramofoonpl. „Aida" vau
G. Verdö.
7.20 GramofoonpL
7.50 Gramofoonpl.
8.20 Orkestoo-ncert.
Z e e s e d, 1635 M.
5.401.20 Voordrachten, lessen.
1.202.20 GramofoonpL
2.203.50 Lezingen*
3.504.50 Orkestooncert".
4.507.20 Lezingen en lessen.
7.20 Vroolijke Avond.
8.20 Berichten.
8.30 „Al® Veldlbte empfehlen rich Prinz
Orkiwsky en Grafin Ma-riza". Vroolijke re
vue van Rolf A. Sievers. Regie H. P.
Schmiedel met Orkest
9.50 Berichten en daarna tot 11.50 Dans
muziek.
Nieuwerwetsche kamerinrichting.
FEUILLETON
Uit bet Amerikaansch van
FRANK L. PACKARD.
(Nadruk verboden).
24)
Ik wist niet eens dat de politie achter
hem aan zat, antwoordde Nicolo zonder
veel belangstelling. Hij kwam hier 's nachts
om een uur of twee terug en had een uur
werk-bom bij zich. De idioot 1 De heele
troep van Baldy Vickers was bij elkaar ge
weest in het café van Jake Morrissey en hij
had dat ding van buiten tegen het huis
gesmeten. De idiootNatuurlijk ontplofte
het niet! Hij dacht dat dat gebeuren zou
als het met kracht ergens tegen aan werd
gegooidDe eenige manier o™ *no'n bon.
te laten explodeeren is de huls te openen
en het uurwerk te stellen. Toen hij merkte
dat er geen ontploffing volgde, raapte hij
de bom weer op en nam hem mee hier
naar toe. Hij wilde dat ik hem voor hem
zou stellen. Ik vroeg hem hoe hij er aan
kwam. Het eenige wat ik uit hem kon krij
gen was dat Lomazzi hem vertelde, waar
hij een paar dingen had verborgen: ha, ha!
Nicolo Capriano kakelde nog schriller
dan gewoonlijk en bewoog zich heen en
weer in bed met een sinister pleizier.
Ha, ha, klonk het nog eens, een van
Tony's oude bommenTony heeft dien
jongen idioot een erfenisje achtergelaten....
enfin, misschien was er ook wat geld bij.
Ik trachtte dat gewaar te worden, maar
het ook had gedaan.... vijftien jaar gelo
of ik die bom niet voor hem wou stellen.
Ik weigerde: ik zei hem dat ik niet meer
in deze branche werkzaam was, dat ik mijn
practijk er aan had gegeven toen Tony
het oo had gedaanvijftien jaar gele
den. Hij vloekte me uit en razend en
scheldend ging hij hier vandaan.... vol
slagen ontoerekenbaar in zijn woede en
wraakzucht Ik veronderstel, dat hij, daar
op die bank in het park onder een lan
taarn zelf aan dat ding heeft zitten prut
sen. Ik zou het overigens niet graag voor
hem gedaan hebben.... het was te oud,
hèZelfs mij zou het uurwerk misschien
parten li ebben gespeeld.
Ja, zei Barjan opstaande, het komt mij
voor, dat de heele geschiedenis wel in el
kaar zal zitten, zooals jij het zegt, Nicolo.
Dus dit is het einde van Dave Henderson
en van honderd duizend dollar
Hij fronste de wenkbrauwen, staarde een
oogenblik pleinzend voor zich uit, wees
toen op de kleeren op het voeteneind van
het bed en zei bruusk, als om te verber
gen, dat er even iet® van ontroering en
weemoed in hem geweest
Ik zal dat maar meenemen: voor het
gerechtelijk onderzoek.
Er ligt pakpapier in de onderste la van
de kleerenkast daar, lichtte Nicolo zakelijk
in. Daar kunt u ze wel inpakken.
Barjan knikte, haalde het papier te voor
schijn, pakte de kleeren in en nam het pak
onder den arm.
We zullen dit niet vergeten, Nicolo!, zei
hij hartelijk, terwijl hij naar de deur ging.
Dank je bromde de Italiaan, ik weet
wat dat niet-vergeten van jullie waard is!
Hij luisterde in spanning terwijl Teresa
den rechercheur inspecteur uitliet door de
voordeur. Toen hij die had hooren dicht
gaan, riep hij zijn dochter weer.
Luister, kleine meid, zei 'hij met een hu
moristische tinteling in zijn zwarte oogen,
toen ze bij zijn bed stond, ik zal je wat ver
tellen. Ignace Ferroni, die zoo stom is ge
weest om zichzelf in de lucht te laten vlie
gen, is de jongeman geworden, die onze
goede vriend Tony Lomazzi naar ons toe
heeft gestuurd en die gisteravond hier
geweest is
Vader
De oogen van het meisje werden groot
van verbazing, maar er was ook een uitr
drukking van sohrik in.
Begrijp je het, kleine meid? Hij schudde
het hoofd heen en weer en lachte zacht
jes voor zich heen. Geen woord, hoor je
Begrijp je het?
Ja, antwoordde ze een beetje onzeker.
Goed. Ik zou me hard vergissen als Bar
jan het niet als zoete koek opgegeten heeft.
Maar ik mag niets aan het toeval overla
ten, niets: ik moet zekerheid hebben. Te
lefoneer direct aan Emmanuel, dat hij klei
nen Peter voor me moet opsnorren en dien
verschrompelden schavuit direct hier naar
toe gluren.
Ja vader, zei het meisje, maar
Het is voor Tonv Lomazzi, antwoordde
hij zacht voor zijn doen.
Ze ging de kamer uit.
Nicolo Capriano sloot de oogen en zonk
terug in de kussens. Er was een glimlach
op zijn gezicht en hij lag vrijwel onbeweeg
lijk tot hij zich een uur later overeind
heesch, toen Teresa een klein, verdroogd
mannetje met een fretachtig gezicht de ka
mer had binnen gelaten.
Het is of de goede oude tijd weer te
ruggekomen is, dat ik jou hier bij mij zie,
kleine Peter, begroette Nicolo den zon
derlingen bezoeker, nadat Teresa de ka
mer had verlaten. Ik heb altijd goed be
taald, hè Dat ben je zeker niet vergeten 1
Prachtig. Ik zal wéér goed betalen. Luis
ter Ik ben er vrijwel zeker van dat de
man die vannacht in dat park door de ont-
plofifng van een bom gedood is, een pas
ontslagen gevangene was.... Dave Hen
derson heette hijen dat heb ik aan de
politie verteld. Maar het is ten slotte mo
gelijk, dat ik mij vergist heb. Ik denk het
wel niet.... maar je moet toch met de mo
gelijkheid rekening houden, nietwaar? Nu
moet ik absolufe zekerheid hebben, kleine
Peter, begrijp je? De politie zal haar on
derzoek voortzettenen de bende van
Baldy Vickers zal ook niet rusten voor ze
het fijne van de zaak weten; die zaten die
vent ook achterna. Jij bent een pientere
kleine duivel, Peter? Je moet er aohler ko-
mn of de politie iets ontdekt heeft waaruit
blijkt, dat ik me vergist heb en hetzelfde
geldt voor den troep van Baldy Vickers.
Je kent ze allemaal, nietwaar?
De kleine, verschrompelde fret grinnikte.
En ófJe kunt het gerust aan mij over
laten, Nicolo! Ik ben niet van gisteren....
Nicolo klopte den ander vertrouwelijk op
den arm.
Je hebt geen haast, kleine Peter, je hebt
den geheelen dag voor je.
Toen de kleine man verdwenen was, lag
Nicolo weer met gesloten oogen en met
een sluw lachje om zijn mond, achterover
in de kussens.
Het was al donker, toen de kleine Pe
ter weer naast het groote hemelbed stond.
Je hebt het bij het rechte eind gehad,
Nicolo, rapporteerde hij. Het was die
vent: het is vast en zeker. Ik heb zoo'n
beetje rondgehangen om de politie en die
twijfelt er absoluut niet aan. Ze hebben
zelfs het nieuws aan de kranten gege
ven.
Hij haalde een courant uit zijn zak en
gooide die op bed.
Je kunt het zelf lezen, ging hij voort.
En wat de boude betreft, dat is precies
hetzelfde liedje. Ik heb een uur geleden
door het raam geloerd en geluisterd bij
Jake Morrissey. Ze waren er allemaal, Bal
dy en Runty Mott, enfin, het heele stel en
ook nog een vent dien ik niet kende. Zeg,
ik wist niet dat Bookie Skarvan wat met
dat zoodje uitstaande had. Ze waren zoo
woest op elkaar als een troep uitgehonger
de wolven en ze gaven elkaar de schuld er
van dat de duiten naar de maan zijn. De
eenige, die zijn hoofd koel hield, was Boo
kie. Hij zat op een groote sigaar te kau
wen en veegde ze de kast uit voor hun
stommiteit. Zeg Nicolo, je moet die Boo
kie Skarvan in de gaten houden. Hij zei te
gen de bende: „Het staat vast, dat Dave
Henderson dood is, dank zij de onbenulli
ge manier waarop jullie de zaak hebt aan
gepakt. En het staat ook vast, dat dat ver
haal van Capriano in de krant ook juist is
het klopt veel te goed om niet juist te
zijn. Maar als Dave Henderson dien ouden
kerel zooveel verteld heeft, kan hij he*n
nog wel een heeleboel meer hebben gezegd,
is 't niet? De oude Nicolo is een gladde vo
gel en met honderd duizend dollar in 't
vooruitzicht zal die brave jongen niet sla
pen In ieder gevalhet is onze laat
ste kans dat Capriano weet, waar Dave
Henderson het geld verstopt heeft. Maar
Capriano is een kerel waar jullie ezels toch
niet tegen opgewassen zijnik zal dat var
kentje zelf wel wasschen 1"
Kleine Peter likte met zijn tong langs
zijn lippen, toen Nicolo var. onder zijn pe
luw een bankbiljet te voorschijn haalde,
dat een niet zoo heel gering bedrag aan
wees.
(Wordt vervolgd).
