DE GALEIEN VAN RUSLAND
VRAGENBUS
'1» tot
m
w
55.-1 65..
BEEKMAN
Om Honderd Duizend
Dollar!
DONDERDAG 12 FEBRUARI 1931
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD PAG. 9
HET VERHAAL VAN EEN ONTVLUCHTE VAN SOLOWKY.
Het bloedbad der Russische revolutie
door GUERCHEL BABJCEWITCH.
Met dit artikel vangen wij de publicatie aan van een serie
artikelen betreffende het verschrikkelijk Sovjet-regime, ver
haald door een vluchteling uit Solowky, het geheimzinnigste
eiland van geheel Siberië, waarheen hij door de „Tcheka" on
schuldig voor levenslang was verbannen, doch vanwaar hij na
gedurende tneer dan een jaar den dood te hebben getrotseerd,
hoeft weton te ontvluchten.
I.
De beschaafde Wereld moet
weten
Alvorens ik aanvang met een artikelen
reek» ovèr het schrikbarende Sovjet-regime
alsmede over de martelingen, welke ik zelf
en andere talloozè onschuldige slachtof
fers hebben doorstaan en, voor zoover het
de anderen betreft, nog steeds te verduren
hebben, wil ik eerst een korte Inleiding
geven. Door het schrijven van deze artike
lenreeks ligt het geenszins 111 mijn bcdoe
ling het medelijden van den lezer tegen
over mij óp te wekken. Ik verlang geen
me-delijden, dat mij in mijn oogen zou ver
kleinen. Enkel wil ik bewijzen en de we
reld inlichten over het vreeselijke, dat zich
dagelijks afspeelt, en dit gedurende der
tien jaren, in Rusland onder het bolsjewis
tieohe stelsel. De lezer zal gemakkelijk be
grijpen, dat het iemand niet zou kunnen
behagen een beschrijving te geven van
zoovele droeve tooneelen, indien ik mij niet
tot doel had gesteld te verhalen met een
menschelijk doel. De beschaafde wereld
moet weten, wat zich afspeelt op die uitge
strekte roode vlek, welke het zesde deel
der aardoppervlakte beslaat. Want wan
neer men zich enkel bepaalt bij de verha
len, gedaan door vreemde communisten,
wien de Russische regccring een bedrieg
lijk onthaal bereidt, zou men zich nooit
een nauwkeurig beeld kunnen vormen van
de bloedige drama's, welke er zich afspelen.
Dat men er uit nieuwsgierigheid eens een
werkman heenzende, onverschillig van welk
land, die niet ten volle aantoont, dat Rij
communist is en dat lan de werkman in
kwestie hét geluk moge kennen, Rusland
te Verlaten, evenals ik, eens vert-ello wat hij
beleefd heeft, dan zal men een oprechte
uiteenzetting van den toestand hebben
Men zal er uit zien, dat het volk enkel
een omwenteling afwacht of een oorlog, om
te vluchten van die vervlóekte plaatsen,
evenals de verbannenen snakken naar oen
internationale tusSchenkomst, waardoor zij
hun vrijheid ill het leven zouden kunnen
terugbekomón. Ik durf zelfs, wie dan ook.
die met de Russische toestanden op de
hoogte is, uitdagen te bewijzen, dat mijn
uiteenzettingen het karakter dragen van
overdrijving of inbeelding. Wat ik hier ga
schrijven is doorleefd, waar en onver
valscht. Mocht heb mijn pennevrucht ge
lukken in het hart der eerlijke lieden do
vcroordeeling te laten geboren worden van
liet communistische stelsel, dab eiken dag
aan zijn Rood Boek üog een bladzijde van
misdaden toevoegt, zal ik de uiterste vol
doening smaken 'mijn dool te hebben be
reikt door mijn plicht te vorvullen. Ik hoop
tevens, dat het als een kleine rem moge
dienen aan het doordringen in de ganscho
wereld van het commonistischo stelsel, dat
er zioh op toelegt overal ingang te vin.len
111 den kortst mogelijken tijd.
Het begin van het bloedbad.
Rus van geboorte, ben ik daor de inlij
ving van Bes.vara'oië bij Roemenië echter
Roeineensch onderdaan geworden. Ik bon
geboren in 1901 te Kechenowons gezin
telde 12 kinderen, n.l. vijf jongens en ze
ven meisjes. Mijn vader, die smid was, wist
het door zijn vlijt en spaarzaamheid zoo
ver. te brengen, dat hij een eigen smederij
met vier knechts bezat. Hij legde zioh
voornamelijk toe op het vervaardigen van
hoefijzers, waarin hij zich een bijzondere
bekwaamheid had verworven. Toen in 1917
de omwenteling uitbrak, was onze betrek
kelijke welvaart een aanleiding voor do
opstandelingen om hem als „burger" te be
schouwen. Dit werd aanleiding om hem op
de meest gruwelijke wijze om het leven te
brengen, welk menschonteercnd schouw
spel ik met eigen oogen moest aanzien.
Het gebeurde in 1918, dat „de Roo-
deu" zich met een duivelscho woede
op hem wierpen, en hem ontkleedden;
hij werd gemarteld op de vreeselijkstc wijze
en gedood. Zijn ontwijd lichaam lieten zij
op straat liggen cn gingen toen verder om
hun gruwelijke wandaden voort te zetten.
Zestig andere burgers van de stad onder
gingen eenzelfde lot. Mijn moeder stierf
langzaam door de vele ontberingen in
1021, spoedig gevolgd door twee broeedrs
en vijf zusters, die allen den hongerdood
stierven. Ik Zelf voedde mij met gras,
boombladeren, ratten, muizen, honden en
katten. Een van mijn broer» werd door de
„Tcheka." aangehouden op het oógenblik,
dat hij meel vervoerde naar een naburig
dorp. Hij werd van smokkelhandel beschul
digd en voor vijf jaar naar Solowky ver
bannen, waar hij na korten tijd overleed.
Mjjn vierde broeder werd met verschillen
de kameraden naar Siberië gezonden. Hij
zou n.l. bij do verkiezing van den voorzit
ter van het uitvoerend comité een woord
van gevaarlijke strekking hebben geuit.
Over zijn lot, heb ik verder nooit nieér iets
vernomen. Eindelijk werden mijn twee an
dere zusters, die naaister warén, op straat
geworpen, daar zij haar woning aan een
commissaris moesten afstaan. Wat er van
haar is geworden, weet ik Ook niet. Daar
ik toen nog te jong was om aaii Cenl-ge po
litieke beweging deel te nemen, Werd hot
mij aanvankelijk niet al te lastig gemaakt.
Alleen was ik gedwongen de verschrikke
lijke gebeurtenissen, welke zich in mijn na
bijheid. afspeelden aan te zioh. Als kind
had ik eenigen tijd dè school in Samara
bezocht, doch daar de finantieelö toestand
van mijn vader het niet toeliet, dat ik mijn
studies verder voltooide, werd ik van school
afgenomen om mijn vader in de werkplaats
behulpzaam te zijn. In mijn vrije avonduren
bestudeerde ik verschillende talen, zoodat
ik er bij hot uitbreken van de omwenteling
reeds eenigc machtig was. Dit zou mij in
de toekomst zeer ten goede komen. Nadat
Keren sky in 1917 gedurende drie maanden
het.heft in handen had gehad, kwamen Be
nin en Trotzkv met een gepantserde wa
gen van Duitschland naar St. Petersburg
en stelden zich aan hot hoofd van de op
standelingen. In October van datzelfde jaar
barstte de terreur in zijn vollen omvang
uit. De barbaarschheden, welke toen plaats
vonden en sindsdien voortduren, staan mij
nog* levendig voor den geest. Doodslag,
plundering en brandstichting waren aan de
orde van den dag: moorden werden vooraf
nauwkeurig geregeld. Twee dorpen, door
eigenaars bewoond, werden in brand ge
stoken. Voor mijn oogen werden jonge meis
jes levend gevierendeeld. Met sabclpunton
werden mannen de oogen uitgestoken en
de ooren afgosnoden en dit alles geschied-
do onder het gelach der moordenaars. Na
de opruiming der frontlinies en de over
winning der Rooden begon het wettige
doodschieten.
Dé spotlach van het „Recht".
Men stichtte de „Rechtbank der drie
Tohekisten", die in minder dan twee uur
tijde diegenen veroordeelden, die zich
schuldig hadden gemaakt aan een der vol
gende misdrijven, zooals: het uiten van
een woord van ontevredenheid, het in zijn
bezit hebben van levensmiddelen, het uit-
oefenen van een ambacht, een rijke ter hulp
komen, een bedelaar of een arme belcedi-
gen, enz. Het grootst aantal Black tof fers,
dat in dien tijd. viel, waren echter de men
sohen, die door hun vrienden of kennis-
Ben waren aangeklaagd. Door hun ge
hechtheid aan het communisme te betuigen
om zoodoende .eigen leven te red Jen, be
Bóhuldigde men elkaar de Regeering na
deel te hebben berokkend. Aanstonds werd
de beschuldigde aangehouden, gevonnisd
en doodgeschoten. Den volgenden dag was
echter de beurt aan den aanklager, die
dan door een bloedverwant van hot torste
slachtoffer weer van een anderen misdaad
word beschuldigd. En zoo ging het. steeds
door. Ook mijn persoonlijke levensbeschrij
ving bevat een lange en droeve periode
waarin ik groot lichamelijk en zedelijk
lijden heb gekend. Zooals ik reeds eerder
gezegd heb, werd ik door mijn jeugd niet
to veel lastig gevallen, maar daaraan al
leen is het toch niet te danken, dat ik niet
vermoord ben geworden. Na den dood van
mijn vader verplichtte mén mij, evenals
eenige andere jongens van mijn leeftijd, in
het Roode leger, dat toen in oorlog was
met „De Witten" dienst te nemen. Wij
werden op straffe van vermoord te worden
ingelijfd en gedwongen 6m in de gelede
ren van hen, die onze ouders hadden ver
moord, dienst te nemen. Wij deden, als
of wij er ons bij neerlegden, maar op zeke
ren avond, na eenige roode soldaten te heb
ben gedood, slaagden wij ar in te ont
vluchten. Het was een tragische vlucht in
den nacht. Kruipende door de bosschen, op
ellebogen en knieën, kwamen wij uitgeput
in de linies der Witten aan, die ons oven
eens door geweld wilden inlijven. Al had
ik nu persoonlijk een vrees voor de roode
soldaten, de moordenaars van mijn ouders
en de dieven van onze bezittingen, toch
voelde ik er niets Voor om dienst te nemen
bij de Witten, die al evenzeer allerlei bar-
buarschheden bedreven, daar dc oversten
huil manschappen den vrijen teugel lieten.
Ik ontvluchtte dus ook uit de legers der
Witten. Ongelukkigerwijze was ik, evenals
mijn medevluchteliiigen bekend, zoodat het
er 0111 ging uit den handen dor soldaten
to blijven. Meermalen werd ik herkend en
tegen den muur geplaatst om t-c worden
doodgeschoten; échter heb ik altijd weten
te ontvluchten. Als ik werd aangehouden,
berekende ik met groofce koelbloedigheid
het geschikte oogenblik om te ontvluchten.
Zoodra ik oók maar de mins to onoplet
tendheid bij mijn beulen bespeurde, vlucht
te ik in het nabijzijnde huis, kroop over de
daken of langs de vensters om mij ill de
tuinen of in een hondenhok te gaan ver
schuilen. Um al deze kwellingen te door
staan is wilskracht en moed noodig en
men moet het leven liefhebben oiü te weer
staan aan de verschrikkelijke uren, welke
ik in dien tijd heb doorleefd. Twintigmaal
slaagde ik er aldus in aan den doo l te ont
snappen. Sabelslagen kon ik echter niet
altijd vermijden en mijn lichaam was ge
heel met wonden overdekt. Een lange lij
densweg met bijna nog misdadiger en ver
schrikkelijker gruwelen stonden mij ech
ter nog te wachten.
UIT DE RADIO-WERELD
Programma's voor Vrijdag 13 Febr.
Huizen, 298 M.
Algemeen Programma. Nederlandsche
Omroep.
S.009.13 Gra.mofoonpl.
11.3012.00 Halfuurtje voor Zieken en
Ouden van Dagen.
12.001.30 C-onoert KR O-kwintet od.v. P.
Lu-stenhouwer.
1.30— 2.00 Gramofoonpl.
2.00—2.45 Kookpraatje^ Mej. Laiuwens.
3.004.15 Dansmuziek door de Dutsh
Gentlemen Band o.l.v. Fred. v. Zanten.
4.154.45 Gramofoonpl.
4.13—5.45 Concert door de Dutch Gentle
men Band.
5.43(3.00 Max K. Geriach: „Een reisje
naar Berlijn".
(3.000.15 Gramofoonpl.
(5.45—17.15 Cursus Engelseh.
7.157.49 Ir. J. G, Sohilthuist „AMuiltdng
en drooglegging de*r Zuiderzee en de Voor
deden daarvan".
7.45—8.15 Dr. A. de Ka-i— Angeli 110 „De
Band NederlandInddë.
8.15—11.00 Aansluiting van heit, gebouw
„De Harmonie" te Groningen. KRO-orkest
o.l.v. Joh. Gerritsen. F. Boshart (piano),
Riek Kloosterhuis (sopraan), Victoria Bin
nendijk (alt).
101512.00 Gramofoonpl.
Hilversun
1875 M.
8.00Gramofoonpl.
10.00 Morgen* ijd-kig VPElO.
10.15 Voordracht door Frame ie n Kootc
Gerrese (VARA).
10.30 Zieken-uurtje (VARA)
11.30 Gramofoonpl.
12.302.30 Concert Omroep-Orkest o.l.v.
Nico Treep en ni.m.v. Do-ra Kruyt (zang).
2-303.00 JSohoouit-zicnding.
3.001.00 Concert AVRO-kwintet oJ.v.
Ff. Lupgeiw.
4.00 Orgelspel Joh. Jong.
4.30 Mevr. A. de Beer—Plomp: „Het in
richten vun een poppenhuis".
3.15 Concert VAR A-orkest,
6.55 Actueel Allerlei door het N.V.V.
7.10 Causerie door W. H. Vlaegen.
7.30 Politieker.
7.45 Gramofoatipl.
8.01 Catechisatie. Onderwerp Middel,
eeuw&che Cultuur. Spreker Ds. F. W. J. v.
dc Kieboom.
8.30 Gramofoonpl.
9.00 Dr. H. P. Be r la ge„Bouwkunst en
Socialisme",
0.3(5 Gramofoonpl.
10.00 Persberichten van het Vrije. Pers
bureau.
10.05 Vaz Dias*
10.15 Boekbespreking.
10.45 GrasmofoonplL
11.0012.00 G ra-niofoooiplaiton.
Da ven Ir y, 1554,4 M.
10.35 Morgenwijding.
11.05 Lezing.
12.00 Concert.
12.20 Concert,
12.30 Or gei «pel.
I.50 Gramofconpl.
4.45 Uit-*, voor scholen.
4.35 Gramofoonpl.
4.50 Orkest concert.
5.35 Kin dei-uurtje.
(3.20 Lezing en Berichten.
7.00 Piano-recital door S. Munfli.
S.Ö5 Vaudeville.
9.20 Berichten en Lezing.
9.55 Concert-.
„Radio Paris", 1725 M.
8.03 Gra mof oonpl.
12.50 Gramofoonpl.
4.05 Gmniofoonpl.
n.50 Orannofoonpl.
8.20 Causerie niet muziek-ilihistratie.
9.05 Concert-Orkest en viool.
0.50 ConiOért-OrkcB't en solisten.
Langen berg, 473 M.
6207.20 Gramofoonpl.
9.3510.35 Gramofoonpl.
II.30 Gramofoonpl.
12.85—-1.50 Orkest-Concert.
.3.404.20 Hoorspel voor de jeugd,
4.206.20 Orkest conceit,.
7.00—7.50 Orkestconcerl,
7.50 „Minna vop Barnholm" of „Das Sol-
dia ten gliiek". Blijspel van G. E. Lessing.
Daarna: Berichten en tot. 11.20 Dans
muziek.
Kalundborg, 1133 M.
11.201.20 Orkesbconee-rt.
2.20420 Orkest concert en zang.
4.204.50 Kinderuurtje.
7.007.20 Liederen-voordracht.
7.20735 Concert-. Oello en piano.
7.35—10.20 t»t udcn-l en-bijeenkomst. Toe
spraken.
Brussel 508.5 M. en L e u v 0 n 33S.2 M.
508.5 M. 5.20 Kamermuziek.
G.20 Orkest-concert.
7.20 Gramofoonpl.
7.50 Gramofoonpl.
8.20 rit*/., v/h Septet, Beethoven.
9.20 Orkestconcert.
33S,2 M. 5.20 OrkesiconcerL.
720 Gramofoonpl.
7.50 Gramofoonpl.
8.20 O i-k est concert,
Z e e s e n, 1635 M.
ö.-iu11.20 Voordrachten.
11.2012.15 G raniofoonpl.
12.151.20 Berichten.
1.20—2.20 G ramofoonpl
3.50—4.50 Or keelconcert,
4.50—7.50 Lezingen en lossen.
7.50 „Heimat in Sch lesion". Koor or kot
en solisten.
8.40 Hymphomieoonoert-.
940 Berichten en va® 0.55 af Orkest con
oort»
Vraag: lk ben tijdelijk los arbeider.
Nu heb ik een ongeval gehad. Krijg ik nu
6.— uitgekeerd.
Antwoord: Wend u met uilvoerigo
inlichtingen tot den Raad van Arbeid,
Breestraat, Leiden.
Vraag: Ik heb ijzerroest in mijn lichte
kóuiron. IToe moet ik het daaruit vorwij-
deren?
Antwoord: Leg de vlek over een kan»
netje heet water, doop haar in het water
en leg er wat zuringzout (zwaar vergift)
op. Dit laat men eenigen tijd inwerken en
herhaalt zoo noodig de bewerking. Daarna
goed spoelen. De kleur kan echter uitbijten,
daarom steeds voorzichtig tv werk gaan.
V raag: Ik heb 'n lichte Sêige japon
(zomer), daar is 't /.wart in gekomen van
het transpireeren. IToe dit te verwijderen?
A 111 w o 0 r d: De japon goéd wasschén.
De oude vlekken betten met wat azijn of
citroen.
V raag: Hoe moet men ijzerteést- ver
wijderen uit peau de pêche?
Antwoord: Zie bovenstaande vraag.
Vraag: Op 'li bruin eiken stoel zir.
regenwater. Hoo dit te verwijderen?
Antwoord: De vlek met overtollige
was in de kejur van het hout bijwerken,
helpt dit uiet dan het hout afnemen met
spiritus of ammonia of afschuren. Xa het
drogen hel oppervlak opnieuw beitsen in
dé gewenschte kleur.
Colb costuum nlmaat
lie. Sfiecuxle. etalacfe
LKOREVAARiTRAATj
FEUILLETON
Uit bet Amerikaansch van
FRANK L. PACKARD.
(Nadruk verbodcil).
Wat zog je daar?, riep Barjan, nu ook
opgewonden.
Wacht, was hot eenige antivoord van
den ouden man.
In een oogenblik was Teresa terug met
haar arm vol klêcren, die ze, op een wenk
van haar vader, aan het voeteneinde van
het bed neerlegde.
Nicólö gaf haar een teeken om weer
weg te gaan. Hij keek van onder zijn zwa
re wenkbrauwen Daar Barjan.
Welnu, zei hij, zijn dit de kleeren. waar
mee 11 en de rest van de politic zicnzel.
6ön rad voor de oogen draait? Zijn dit do
kleeren van Dave Henderson of zijn ze het
niet, hè?
Barjan had de bundel kleedingstukkcn
al uit elkaar gehaald en streek er mot zijn
handen over, in een onwillekeurige, zenuw
achtige beweging.
Goéde hemel.... dab zijn ze, barstte hij
uit.
En de kleercu die do doode heeft aan
gehad.... wol, laat eens kijken. Nicolo
sprak op nadenkenden toon maar er was 'n
onmiskenbaar triomfantelijke klank in. Hij
bad de oogen half gesloten hij zag pre
cies voor zioh hoe Ignace Ferroni gekleed
was geweest en langzaam maar zonder
haperen somde hij de diverse artikelen op
waaruit het toilet van -het wérkelijke
slachtoffer van de ontploffing had bestaan.
Kn, eindigde hij, is er genoog overge
bleven van wat de man aanhad, ünl een
van de dingen die ik daar opnoem, tó
identificeeren '1
Ja, ja! Barjan was hu zijn opwinding
haast niet meer meester. Ja, dat is wat hij
aanhad, wat jij daar hebt opgenoemd....
maar wat heeft dat lil vredesnaam tö be-
tèekonën. Ik begrijp er niets van
Van de kleeren?, vroeg Nicolo sarcas
tisch. Ik weet anders heel goed was hij
heeft aangehad.... om de eenvoudige re
den dat het mijn kleeren waren. U behoeft
alleen maar naar dat zoodje op het bed te
kijken, om to begrijpen waarom ik dien
jongen het een en ander van mezelf gege
ven heb.
Barjan liep gejaagd het vertrek op en
neer. Toen de inspecteur hetn even zijn
rug had toegekeerd, permitteerde Nicolo
zich eén spottende glimlach, die echter
weer verdwenen Was, toen Barjan bij liet
bed terug kwam.
Kom voor den dag met de rest, viel do
politieman bruusk uit. Hoe kwam Dave
Henderson hier verzeild En hoe 2it dat
met die bom? Heb je hem die gegeveu?
Nicolo keek den inspecteur weer zoo
woedend aan, dat de politie-umbtenaar
vreesde voor een nieuwe, wilde uitbarsting
van drift.
Neen, dat deed ik niet grauwde de
Italiaan. En u weet heel goed dat ik het
niet gedaan heb. U wijt de schuld op mij
schuiven.... zeker als belooning dat ik u
uit heb moeras help, waar u met uw snug
gere politie ingeraakt bent.
Barjan werd weer diplomatiek.
Daar is geen sprake van, kalmeerde hij.
Je bent te prikkelbaar, Nicolo. Ik weel,
dat alles keurig in orde bij je is geweest,
sinds de bende uit elkaar is gegaan en
Tony Loniazzi gepakt ie. Nu ben je zeker
wel tevreden, hè? En vertel me nu eens
alles wat je weet over dien Dove Hender
son.
Nicolo gaf niet direct antwoord. Zijn
vingers plukten weer aan zijn dekens,
Bah gromde hij. Stroop smeren als j<
wat van den ouden Nicolo gedaan wilt krij
gen, nietwaar? Goed, luister dan maar. Da
ve Henderson kwam hier gisteren in deze
gescheurde kleeren en een bebloed gezicht
vol sneden en kerven, de sporen van een
vechtpartij waarin hij volgons zijn zeggen,
in betrokken was. Ik weet niet of zijn Ver
haal waar was of niet dat kunnen jul
lie zélf gemakkelijk uitvinden. ZèlT weet ik
niets van hem, maar dit is wat hij mij
verteld heeft. Hij zei dat zijn cel in de ge
vangenis naast die van Tony Loniazzi ge
weest was en dat hij en Tony vrienden wa
ren, dat Tony een poosje geleden is ge
storven en dat hij in den nacht dat hij
stierf tegen Henderson gezegd had naar
mij toe to gaan al? hij hulp noodig had.
Zoo!, mompelde Barjan. Hij had zich
weer in ziju stoel laten vallen en leunde
voorover naar Nicolo. Dus het was dour
Tonv Lomazzi dat hij bij jc kwam Wat
dat betreft klopt de heele geschiedenis. Ik
weet toevallig, dat zijn cel naast die van
Lomazzi lag. Maar hoe kwam Henderson
aan de bom? Die had hij in geen geval
toen hij uit de gevangenis kwam en hij is
ge scha du* d.
Dat hebt 11 al eerder gezegd, \ie| Ni
colo Capriano hem iu de rede. In ieder ge
val, u behoort te weten of té controleeren
of de rest van het verhaal waar is of niet.
Hij verleide dat hij ergens in een café met
een vreemde aanpapte, dat ze zich bij el»
kaar aansloten en de rest van den avond dê
blommetjes hebben buitengenet. Ze boo-
melden van dc eene kroeg naar dc an
dere. De expeditie eindigde bij Vinctto,
hier eén paar huizen vandaan, waar Hen
derson en zijn kameraad het aan den stok
kregen mot oen paar van Baldy Vickcrs
bende. Henderson zei dat zijn vriend neer
geslagen word en dat het géén ha-ar ge
scheeld höd, of hij was er ook bij geweest,
maar dat hij üog net bijtijds door de ach-
terdour had kunnen ontsnappen. Hij be
landde in de steeg en door den achterin
gang kwam hij hier naar binnen. Ik vroeg
hem hoe hij wist dut ik hier woonde en
hij vertelde, dat hij dat in den loop van den
middag uitgevonden had en dat hij toch
van plan was geweest oui gisteravond bij
mij te komen, maar dat hij meende dat do
politie hum in de gaten hield en daarvoor
had willen wachten tot het donker was.
Nicolo Capriano sloeg zijn oogleden
neer ora do spottende uitdrukking dio in
ziju oogen kwam fee verborgen, toen hij
tegen den in specieur vervolgde:
Als Henderson's maat inderdaad bij Vi-
notto word neergeslagen, zal het u niet
veel moeite kosten om zijn spoor te vin
don...', cn als Henderson de waarheid
heeft gesproken zal die andere man hel
kunnen bevestigen!
We hebben hem al, verklaarde Barjan
zuurzoet. Die zoogenaamde kameraad was
niete anders dan een rechercheur én ik
kan niet zeggen, dat ik de manier «aar-
op hij zijn opdracht heeft uitgevoerd, erg
bewonder. Ga verder: tot nu toe klopt de
geschiedenis hecletnaal. Je zegt dat Dove
Henderson toch van plan was hier te ko
men, afgezien van die vechtpartij bij Vi-
nello. Waarom was hij dat van plan?
Nicolo haalde de schouders op.
Geld vermoed ik, zei hij onverschillig,
het oude liedje. Tenminste dat denk ik,
want zoover zijn wo niet gekomen. De her
rie bij Vinctto schijnt maar plants vool'
één gedachte in hom to hebben gelaten. Hij
was in een soort razernij toen hij hier
kwam. Het eenige wat hij verlangde was
kleeren to krijgen dio niot de aandacht
zouden trekken, inplaats van de gehavende
plunje die hij aanhad cn om zoo gauw hot
kon weer weg tc komen cn af te rekenen
met die sohavuiton van Baldy. Hij tvi dat
hét door hun toedoen was geweest dat hij
in de gevangenis was gekomen en dat zo
nu hem loerden vanwege het gestolen geld
dut zij meenden dat hij ergens verstopt
luid. 11 ij ging tekeer als ecu krankzinnige,
hij raasde en tierde en zci teil slotte dat
hij hun en ieder ander liever in de hel zou
zien dan dat iemand met zijn vingers aan
dat gold zou koincn. Hij zwoor dat hij ni.-i
zou rusten vóór dut heele «tol van Bold.v
uit elkaar gesprongou zou zijn. Ik had er
absoluut geen org in dut- hij dut, zoonh la
tor bleek letterlijk bedoelde. Ik probeerde
hem te kalmeeren, maar ik had net «o..
goed tegen een woedende olifant kunnen re
déneeren. Ik irachtto hein te bepraten om
hier to overnachten, om rustig naar béd te
gaan, maar hij lachte wUd on zoi dat hij
die hoele bende van den aardbodem zou
verdelgen voor dc zon weer opging. Er was
geon praten tegon en daarom gaf ik hét
maar op. Toen trok hij do kleeren aan, die
ik hem gegeven had en ging weg.
Barjan knikte.
Nu i* het ook duidelijk hoe het komt. dat
dp politie zijn spoor kwijt raakte.... dóór
dat hij hier binnenliep
(Wordt vervolgd).
