UIT DE OMGEVING
DONDERDAG 8 JANUARI 1931
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 8
HET s.s. „TAWALIS" gebouwd door de Stoomvaart Mij. „Nederland"' vertrok.
Woensdagmorgen negen uur van IJmuiden voor een proeftocht
DE MENSCH JOFFRE
Het is wonderlijk, hoe Joffre nauwelijks
gestorven reeds onmiddellijk een plaats
krijgt in de rij van bijna legendarische per
sonen. Joffre heeft altijd geweigerd zijn
„Memoires" te schrijven of zich te mengen
in min of meer politiek getinte polomie-
ken. Eenvoudig en teruggetrokken leefde
hij op zijn appartement te Parijs of zijn bui
ten te Louveciennes en voor het volk bleef
hij den bijnaam behouden van „Grootvader",
hem gegeven door zijn kinderen, zijn sol
daten uit den oorlog. In dat woord \an
„Grootvader" ligt het heele karakter van
Joffre besloten, zijn eenvoud, zijn goedmoe
digheid, maar ook zijn zorg voor anderen,
zijn diepe overtuiging, dat hij als hoofd
van het gezin leiding moest geven en ver
trouwen.
Voor alles wilde hij eerlijk zijn. Geen
oogenblik aarzelde hij in te grijpen, indien
hij meende, dat het belang van zijn land,
zijn Frankrijk er mede gemoeid was. Door
de nationalistische pers was hij in 1911.
toen hij tot chef van den generalen staf
werd benoemd, als generaal van de linker
zijde uitgescholden, omdat velen van zijn
vrienden tot' de vooruitstrevende partijen
behoorden. Doch na de slag aan de Marne
bleek wel, dat Joffre buitengewoon weinig
gaf om politieke konkelarjjen en intrigues.
Zonder uitzondering vie'en in ongenade
zijn onderbevelhebbers, die niet voor hun
taak waren opgewassen, of ze katholiek
waren of vrijmetselaars. Sarrail, wiens po
litieke relaties en anti-religieuze gevoelens
algemeen bekend waren, werd weggezon
den van het front en de strei" Katho'ieke
generaal de Castelnau tot de moeilijkste
posten geroepen. En waarom? Omdat Jof
fre zich niet sloorde aan politieke of con-
fessioneelc beweegredenen, doch alleen in
hem zag den soldaat, den bevelhebber, die
faalde of slagen zou.
In dat opzicht is Joffre werkelijk be
wonderenswaardig geweesttwee leger
aanvoerders. verschillende bevelhebbers
van legerkorpsen, een groot aantal divisie-
en brigade-generaals werden door hem
weggezonden. Velen van hen waren zijn
kameraden uit zijn studietijd, zijn intiem
ste vrienden, anderen konden rekenen op
belangrijken steun uit politieke kringen,
maar niets hield Joffre tegen. Zonder aar
zelen zond hij ze weg van het front om zo
door bekwameren te vervangen. En dit is
het wonderlijke: al degenen, die door Jof
fre, hetzij tijdens de terugtocht naar de
Marne, hetzij in de vol'e actie van den
aanval werden geroepen, bleken uitstekend
te zijn. In al die tien- en tientallen muta
ties heeft hij zich geen een keer vergist.
Pétain, simpele kolonel, commandant van
een brigade, was eenige maanden later op
geklommen tot aanvoerder van een leger
corps, Franchet d' Esperey, Mangin, Hum-
bert, zij allen zijn door Joffre's nooit falen
de blik uitgekozen om mede te werken aan
de victorie, aan de glorie. En dan niet te
vergeten den grootste van allen. Foch, op
het juiste moment weggeroepen van zijn
legercorps in Lotharingen en benoemd op
de juiste plaats, het centrum van den Fran-
sche.n tegenstand, dat de Duitschers op het
punt stonden door te breken <?n waarin zij
zonder Foch geslaagd zouden zun, een ne
derlaag, die de victorie van de Marne auto
matisch in een ramp had doen keeren. Ten
slotte Wcygand, rechterarm van Foch,
toekomstig generalissimus van het Fran-
sche leger, ook gekozen door Joffre en niet
door Foch zooals nog dikwijls ten onrech
te gemeend wordt.
Gedurende de twee jaren, die Joffre na
den slag aan de Marne aan het hoofd
stond der Fransche legers, was zijn popu
lariteit haast onbeschrijfelijk. De fourier,
die belast was met de post aan den gene
ralissimus gericht, liep dagelijks letterlijk
gebukt onder de doozen, de pakken en de
brieven, die hem door onbekenden onder
betuiging van de geestdrifrigste bewonde
ring werden toegezonden. Heele kisten met
bonbons, afgezonden door de bekendste
confiseurs van de geheele wereM. ankers
champagne en fijne wijnen, fruit, wild,
kunst- of gebruiksvoorwerpen, kleeren,
rookartikelen inktpotten, pre&se-papier,
in bijna krankzinnige hoeveelheden werd
het bezorgd aan het hoofdkwartier van
Chant illy. Elke streek zond zijn e igen
specialiteit. De schi'der zijn portret, de
beeldhouwer zijn borstbeeld, de goede oude
grootmoeder een wollen das of warme sok
ken, de herder een pijp, grog-gesneden met
zijn mes. Alle fabrikanten van de wereld,
die in oorlog waren met Duitschland, zon
den hem hun voortbrengselen: uit Havana
sigaren, uit Portugal oude belegen port.
Een kapper had het eigenaardige idee zijn
portret samen te stellen met de haren van
zijn vrouw en kinderen, een caligraaf zond
hem zijn beeltenis ge-schreven in duizen
den woordjes schoonschrift, die alle zijn
lof bezongen. Brieven waren er in alle
handschifton, uit alle streken, in alle dia
lecten, brieven met teere. dankbare woor
den, uitdrukkingen van hoogste vereering,
van aanbidding bijna. Hij werd er in ge
noemd: redder van de wereld, vader des
vaderlands, uitvoerder van Gods werken,
weldoener van de mensehheidEn dit
niet alleen door Franschen. maar ook door
Amerikanen, Argentijnen. Australiërs, etc.
etc. Duizenden kinderen hadden stilletjes
een pen gegrepen en schreven hem hun
aanhankelijkheid: den naam, dien zij hem
gaven, was gewoonlijk Vader. Voor al die
kleine naieve harten was Joffre als Sint
George den draak vellend, voor hen in
carneerde hij de overwinning van hel goe
de over het kwade, van het licht over de
duisternis.
De simpelen van geest keerden zich tot
hem als tot de verpersoonlijking van de
rede. Een bewoner van Sydney smeekte
den generaal hem te komen verlossen van
vijanden, die hem achtervolgden; een an
der, een Nieuw-Zeelander, enkele soldaten
te sturen naar een buurman, die hem nog
lien pond sterling schudig was.
Ontelbare jonge meisjes overwonnen
haar natuurlijke schuchterheid en vroegen
hem dienst te mogen nemen buiten mede
weten van haar familie, anderen verlang
den slechts hem persoonlijk te mogen die-
Met welbehagen snoof Joffre al die wie
rook op, ofschoon er nooit een spoor van
te merken viel op zijn onbewogen gelaat.
Maar wanneer zijn bezigheden het hem toe
stonden, dan kon hij uren besteden aan het
doorlezen van die brieven en het bewonde
ren van de geschenken. En zijn officieren
hadden dagelijks heel wat overwerk te ver
richten met het beantwoorden van die
correspondentie, want op eiken brief moest
een antwoord volgen.
Joffre was buitengewoon eigenzinnig. Mis
schien is het woord te sterk, geeft „auto
ritair" beter zijn karakter weer. Bijna des
potisch voor zijn ondergeschikten was het
uiterst moeilijk" met hem om te gaan.
Voortdurend klaagde hij er over, dat hij
slecht ingelicht en slecht bediend werd. In
sommige politieke kringen heeft men wel
eens beweerd, dat Joffre door zijn omge
ving gedomineerd werd. Men hoeft slechts
de aanteekeningen van zijn stafofficieren
te lezen om van het tegendeel overtuigd te
worden. Ontegenzeggelijk was hij de mees
ter en slechts zeer weinigen waren er, die
niet voor hem beefden. Aan tafel kon hij
niet velen, dat zijn tafelgenooten enkele
minuten te laat kwamen en het was dan
ook algemeen bekend, dat vijf minuten voor
het diner al zijn stafofficieren hals over
kop hun bezigheden in den steek lieten om
naar de eetzaal te stormen. En wee den-
gene, die een oogenblik te laat was: een
vernietigende blik en geen woord geduren
de het geheele diner!
Wanneer hij meende, dat men iets voor
hem verborgen hield, dan had hij de ge
woonte met zijn hand over het voorhoofd
te strijken en op klagenden toon te zeggen
„Pauvre Joffre!" Datzelfde gebeurde ook,
wanneer hij iets niet wilde toestaan. En
als hij dan nog zijn rug den vrager toekeer
de, dan was het onnoodig nog eens op de
zaak terug te komen: alles was dan afge
daan.
Joffre was uiterst gevoelig voor den eer
sten indruk, die iemand op hem maakte en
slechts hoogst zelden kwam hij hierop-te
rug. Mensehen, die te veel of te luid spra
ken of met al te veel overtuiging, kon hij
niet uitstaan; hij hield er van, dat men in
zijn tegenwoordigheid bescheiden was.
Maar van den anderen kant i°oest men ook
niet bij hem broddelen of al te verlegen
zijn. Iemand, die op een advocatent>n
hem fracntte te overtuigen had het onmid
dellijk bij hem verkorven; te au'.'ritair wa«
hij om niet gestooten te worden door
iemand, die hem al te openlijk van opinie
wilde doen veranderen.
De eenvoud van Joffre gaat alle be
schrijving te buiten. Op zekeren dag was
de hertog van Connaught te Chantiily aan
gekomen om aan sommige officieren deco
raties uit te reiken. Een van de stafofficie
ren van den generalissimus vroeg hem of
men den hertog te dejeuneeren moest vra
gen. „Denkt U, dat hem dat genoegen zal
doen?" vroeg Jofre. En toen voegde hij
erbij: „Is het dejeuner goed genoeg?" En
pas nadat hij den kok had laten komen en
persoonlijk van hem de verzekering had
ontvangen, dat in alles voorzien was, stem
de hij in de uit nood iging toe. Op het
oogenblik, dat Joffre zich met zijn gasten
aan tafel zou zetten, keerde hij zich tot den
hertog en zeide hem met de grootste jovi
aliteit: „Monseigneur, gaat IT maar zitten,
waar U wilt."
Joffre poseerde graag voor de fotogra
fen. Als hij het soms vervelend vond, dan
zeide men in zijn omgeving, dat het noodig
was voor zijn populariteit en dat was hem
niet onwelgevallig. Op zekeren dag was de
fotograaf van een groot tijdschrift geko
men om hem in zijn bureau te fotografee
ren, dat groote, kale bureau met een schrijf
tafel zonder papieren, waaraan hij zich al
leen zette om stukken te teekenen. Plotse
ling bemerkte men, dat er geen kaarten
aan den muur hingen en volgens he-F idee
van het volk bestaat er geen generaal zon
der kaarten. TJib alle kamers werden tot
groot genoegen van Jofjfre kaarten bijeen
gesleept en de muien er mee behangen om
de foto maar „mooi" te maken.
Niettegenstaande zijn smaak voor popu
lariteit. hield Joffre niet van reclame. Uit
voorzichtigheid misschien, want hij wist,
hoe spoedig de civiele machthebbers, de
heeren uit Kamer en Senaat, zich beang
stigden om de populariteit van een mili
tair. Hij had de ingeboren flair van een
politicus; Tardieu heeft eens van hem be
weerd, dat hij een geboren kamerlid was
en- dat hij perfect zou kunnen manoeu
vreeren in de wandelgangen van de Kamer.
Maar nooit heeft hij hiervan gebruik ge
maakt.
Toen sommige politici een campagne
tegen hem op touw zetten, wist hij zijn
mannetje te staan. Altijd op zijn „qui-vive
tegen mogelijk verraad, was hij volkomen
op de hoogte van hetgeen er gebeurde.
Barsch, zwijgzaam, bleef hij een gesloten
vesting. Nooit gaf hij zich geheel aan zijn
medewerkers. Meer nog, als zij in hun „ver
hem op het dreigende gevaar opmerkzaam
maakten, veinsde hij ze niet te gelooven,
doch was steeds op zijn hoede. In werke
lijkheid arbeidde hij alleen, sloeg alle ge
konkel stuk door zijn stilzwijgendheid,
door zijn koppig weigeren zonder aanha
len van motieven, maar ook zonder kwaad
heid geformuleerd. En de handigste onder
handelaar ging tegenover zoo'n rots wan
hopig heen.
„De voornaamste eigenschap, die een
groot veldheer maakt," heeft Napoleon
eens tegen Las Cases gezegd, „is het vol
komen evenwicht tusschen vc stand en
karakter." En in een geometrische formu
le dat woord nog eens samenvattend, voeg
de hij er bij: „een groot veldheer moet vier
kant zijn aan de basis en vierkant in de
hoogte." Die definitie past wonder wel op
Maarschalk Joffre: evenwicht, bezadigd
heid. Anderen hebben misschien meer on
stuimigheid, meer stoutmoedigheid ge
toond. Bij geen een zoo volkomen meester
schap over zich zëfaen, hardnekkigheid,
kracht om tegen hef ongeluk op te werken,
zoo'n on verwoest 'jaar vertrouwen, dat de
hardste s'agen opvangt zonder ooit te wij
ken ofte falen.
En juist om die eigenschappen, dat vol-
komen-menseh zijn zal Joffre's naam mis
schien langer leven in de geschiedenis, dan
die van vele anderen, zal hij zeer zeker
blijven een der grootste figuren uit de mo
derne geschiedenis.
J. W. KOLKMAN.
Parijs, Januari 1931.
HOOGMADE.
Jongetje verdronken.
Het G-jarig zoontje van den heer Th.
Baak, dat volgens gewoonte nog al eens
bij de buren op bezoek ging, is op een nog
onbekende wijze achter den tuin in de sloot
geraakt en daar later door zijn moeder ge
vonden. Dr Loth, die juist, in die omge
ving was, heeft nog verschillende midde'cn
aangewend, maar het mocht hem niet ge
lukken de levensgeesten op te wekken.
Harwonie-Vereeniging. De Harmonie-
Ve.eeniging zal op Zondag 11 Januari a.s.
haar 2de uitvoering geven voor de eere
leden, donateurs en werkende leden en ook
tegen entree, in de zaal van den heer Op
dam. Opgevoerd zal worden „Het hoogste
Goed".
„St. Deus Dedit". Op Dinsdag 6 Jan.
hield bovengenoemde vereeniging haar
jaarvergadering. De Voorz. opende de ver
gadering met den Chr. groet, heette de le
den en vooral de nieuwe leden hartelijk
welkom en hoopte dat de nieuwe leden
gcede propagandisten voor den bond mo
gen zijn. Tevens wcnschte de voorz. allen
een zalig nieuwjaar, en verzocht den secr.
de notulen voor te lezen. Deze werden on
veranderd goedgekeurd. Het jaarverslag
van den-secretaris werd uitgesteld tot de
volgende vergadering. De penningm. bracht
rekening en verantwoording uit, waarvoor
hem door den voorzitter dank werd ge
bracht. Uitgekeerd was dit jaar aan de
werkloozen uit de kas 292.40. De Geeste
lijk Adviseur dankte het bestuur van St.
Deus Dedit voor hun opoffering, feliciteer
de de nieuwe leden met hun toetreden en
hoopte dat zij goede leden van den Bond
zullen wezen.
Daarna had plaats verkiezing van het
bestuur en tevens uitbreiding van het Be
stuur met 2 leden. Eerst werd er gestemd
voor voorz. De heer L. Lieverse werd met
16 van de 18 uitgebrachte stemmen geko
zen als voorzitter. Verder zijn gekozen G.
van Gcczen le secr., H. Th. Elstgeest 2e
secr., J. Borst Junior le penningm., C. Lie
verse 2c penningm.
De voorz. feliciteerde het nieuwe bestuur
cn hoopte nog ve'.e jaren met hein in het
belang van den Bond te werken. Daarna
verkiezing contro'e-commissie; C. H. v. d.
Berg, P. Zoetemelk en C. Lieverse werden
met meermalen herstemming als zoodanig
gekozen. De beschrijvingsbrief werd breed
voerig besproken. Van de rondvraag werd
veel gebruik gemaakt, en alle vragen wer
den door den voorzitter gced beantwoord.
Niets meer aan de orde zijnde sluit de
voorzitter daarna de vergadering met ge
bed.
WARMOND.
Lustrumfeest „Hanze". Op waarlijk
buitengewone wijze heeft de afdeeling
wannend van de R. K. Middenstandsver-
cenir.-ging „de Hanze" haar 15-jarig be
staan gevierd. Te rrim acht uur vereenig-
den zich de leden met genoodigden in de
feestelijk aangekleecle zaal van Hotel „De
Stc^ Rcme waar buiten het bestuur ook
aanwezig was de geestelijk adviseur der
e.eeniging Pastoor A. J. Gudejans. Ai
ters'.ond werden de aanwezigen vergast
door een pittig stukje muziek van het War-
mondsch Muz.ek-ensemble, dat voor deze
gelegenheid zijn diensten aan de jubilee-
rende vereeniging gaarne had aangebeden.
Toen reeds bleek dat allen waren opgeko
men met een ware feeststemming in zich.
Hierna nam de voorzitter der vereeni
ging. de keer F. Slager, het woord en sprak
als volgt:
Dames en Hee.en. Het is mij een bui'en
ge a oen genoegen te zien, dat ~oo velen
zijn opgekomen om het vijftienjarig be
staan onzer vereer. „Ing op een waardige
wijze te vicien en ik heet U dan ook allen
hartelijk we.i.' a. Een, bijzonder woord van
welkom rc-p ik toe aan onzen adviseur,
aan den gemeente-secretaris en aan den
heer F. Sohr ciders, meer bekend als Trou
badour, die bereid gevonden werd dezen
avond ons te vergasten op een causerie:
U-den en Satyren. Ook een woord van wel-
k;m en dan! t en aan het Warmondsche
strijkje, dat zoo bereidwillig medewerkt
dezen avond zoo gezellig mogelijk te dóen
rijn. Rest mij nog een woord van bijzonde
ren dank en hulde te brengen aan de feest
commissie die geen zorgen en mceiten
heeft gespaard, dezen avond te doen sla-
ge. en niemar zal er meer aan twijfelen
of deze avond zal slagen. Het zou mij te
ver voeien, aldus spreker, wanneer ik het
lief en leed onzer vereeniging m de afge-
icopen 15 jaar zou moeten gaan beschrijven
doch ik acht het mij een plicht vanaf deze
plaats een woord van warmen dank te
brengen aan Z. D. H. den Bisschop van
Haarlem, aan wien te danken is dat deze
vereeniging thans nog bestaat, want het
zijn zijn bezielende woorden geweest op 28
Januari 1923, toen de nog restee;ende 7 le
den de veree. jging wilden opheffen,-waar
tegen zich echter het Bestuur met kracht
vet zette, die toen de zaak m stand hebben
gehouden. Een woord van hartelijken
'dank breng aan den adviseur enzer ver
eeniging, die tien jaar als zoodanig onze
vereeniging heeft medegemaakt en gedu
rende dien tijd steeds getoond heeft zeer
veel sympathie voor onze vereeniging te
gevoelen. Hiervoor breng ik hem dank na
mens het Bestuur, waarbij het Bestuur ge
meend heeft het niet bij woorden te moe
ten laten doch opk een klem stoffelijk be
wijs te moeten aanbieden, (applaus). Dan
hebben wij nog een tweetal jubilarissen
onder onze leden, waarvan een onder het
Bestuur, nl. de heei C. Zwetsloot, die van
de oprichting af in het Bestuur heeft geze
ten. Wij allen, aldus spreker, bennen den
heer Zwetsloot als een organisatieman bij
uitstek, welnu zijn verdiensten als zoodanig
zijn te overbekend om hierover nog te
moeten uitweiden. Het Bestuur, aldus spre
ker heeft deze gelegenheid benut om te
doen getuigen van hare warme sympathie
voor u als Bestuurslid onzer vereeniging en
U dit klein aandenken te moeten aanbie
den (prachtig inktstel) krachtig applaus.
De tweede jubilaris is de heer G. de Win
ter, die vijftien jaren als bode onze ver
eeniging trouw heeft gediend en wien ik
ook van deze plaats een woord van bijzon-
deren dank breng voor zijn toewijding.
Ook hem werd een geschenk in den vorm
van een kistje sigaren aangebeden. En
hiermede verklaar ik deze feest-vergadering
geopend en geef ik het woord aan den
Pastoor als Geestelijk adviseur onzer ver
eeniging.
De Pastoor, het woord nemend, bracht
in de allereerste plaats een woord van
dank aan het Bestuur voor het hem ge
schonken cadeau. Dan breng ik mijn ge-
lukwenschen bij het 15-jarig bestaan der
vereeniging, waarbij hij een bijzonJere
felicitatie voegde voor den heer Zwetsloot
die medejubileert. Het moet hem voorze
ker een voldoening geven te zien dat de
ve.eeniging gedurende zijn bestaan zoo is
uitgegroeid, hetgeen voor een groot deel
aan zijn activiteit te danken is. Ook een
woord van dank en hulde aan den eminen-
ten voorzitter, die deze vereeniging sterk
en groot gemaakt heeft. Het was van he:
Eestuur zeer zeker goed gezien eens een
feestavond te erganiseeren in dezen tijd
waarin ieder het heeft over malaise en
crisis, en de een den ander tot pessimist
maakt. Zet voor vanavond nu maar eens
alle zorgen op zij en maak nu maar eens
pret opdat ook hierin geen malaise komt.
Verder dank ik een ieder, die heeft mee
gewerkt dezen avond te doen slagen maai
een woord van hartelijken dank breng ik
aan den heer Sohneiders die zoo bereid
wiidig was ons te komen vergasten op zijn
op prijs gestelde caiiserie over zijn Ode,
en Satyren. In een humoristisch speechje
gaf spreker een verklaring van den naa.i.
Troubadour en zeide er niet aan te twijfe
len of Troubadour zal in staat zijn ons ee.
uurtje gezellig bezig te houden.
De heer Zwetsloot thans het woord vei
krijgende, zegt zeer gevoelig te zijn vooi
de tot hem gesproken woorden en niet
het minst voor het hem aangeboden ge
schenk hetwelk hij ten zeerste appreeieeri
Spreker biengt dank aan zijn medebe
stuursleden voor de piettige samenwer
king, en wil vanai deze plaats nog even
herdenken den thans ontslapen heei
Heemskerk, die zoo veel heelt bijgedra
gen ueze vereeniging te doen groeien en
bloeien. Hiermede was het officieele ge
dee.te afgeioopen en werd overgegaan toi
afwerking van het keurig verzorgde pro
gramma vol afwisseling en verrassingen
Allereerst trad voor het voetlicht Trou
badour met zijn Oden cn Satyren. Mocht
het Bestuur een oogenblik gemeend heb
ben dat het wel eens zou kunnen gebeuren
dat. dit genie van vermaakt, niet op prijs zou
worden gesteld, dan zullen zij nu niervan
wel teruggekomen zijn Het was een uur
van fijn kunstgenot en op de hem eigen
wijze heeit Troubadour een uur lang de
geheele zaal in stemming gehouden met
zijn heerlijke en frissche humor neergelegd
in zijn verzen. Dit zouden wij alleen willen
zeggen: „Troubadour, kom nog eens een
keer'want zulke gezonde en vroolijke hu
mor wordt ons niet eiken dag gegeven.
Dat was werkelijk iets apaits. Vooral zijn
„Gde aan de vuilnisbak „Hoog bezoek
„De Groote man", oogststen zeer veel bij
val cu op zekei oogenblik was zoowat de
halve zaal aan hel dichten.
Een woord van hulde ook aan het Duo
Helleman en Laman, een duo dat er wezen
mag, en dat ons geen minuut van haar op
treden-verveeld heelt en dat wil heel wat
zeggen in dit genie. De voordrachten wa
ren doorspekt van geestigheid en werden
op waarlijk bijzondere wijze voorgedragen.
Gok dit Duo hopen wij niet voor het laatst
gezien te hebben. Rest ons nog te vermel
den de groote tombola mer de vele fraaie
prijzen. In een woord .het was een avond
van waar genoegen en pleizier, een avond
zooals w ij in langen tijd in Warmond niet
gekeild hebben en er rest dan ook een
woord van bijzondere hulde aan de heeren
Leenen, .Schavenmaker, Van .Stijn en de
Vet.en, die door hun krachtig werken als
feestcommissie dezen avond op luisterrij
ke wijze hebben doen slagen, want tot in
de kleinste bijzonderheden was deze avond
verzorgd op elk gebied. In een woord het
wa.s een feest, de Hanze waardig.
KATWIJK AAN DEN RIJN
Kiesvereeniging. De leden der R. K.
Kiesvereeniging zij er op atttent ge
maakt, dat de stemming voor de defini-
teive lijst der oandidaten voor de Prov.
Staten zal plaats hebben voor no. l op
a.s. Zondag na de V roegmis en na de
Hoogmis in de R. K. school.
Ongeval. Een der arbeiders, A. van
Rijn, weikzaam aan de onlangs aangeva
ren „Rooversbrug" aan den Nou dwijker-
w eg kreeg bij die werkzaamheden te?
der te verwerken balken legen het
lichaam, waardoor hij van de enkele
meteis hooge stelling in een schuit viel.
Doordat hij op zijn hoofd te.eclit kwam
was- het geval noga] ernstig. Hij i3 naar
den nabu.igen bewoner, P. gebracht, waar
dr. H. geneeskundige hulp verleende.
SASSENHEIM.
Ver. vcor Ziekenhuisvcrpleg.'ng.
Gisteravond kw-am bovenstaande ver
eeniging in ALgemeene Vergadering bijeen
onder voorzitte.scnap van den heer de Jong
in de School met den Bijbel. Na opening
en voorlezing van de notulen volgde be
spreking van het jaarverslag, terwijl den
kassier dank gebracht, werd vcor zijn accu
raat beheer. Tot bestuursleden verden ge
kozen de heeren G. Hogervorst Jr. en G.
van der Lip.
VOORSCHOTEN.
Verloren. Een bankbiljet gouden
dameshorloge gouden armband
broche met- gouden rand.
Gevonden. Een gordijn twee man
den.
Geboren: Maria Johanna d. van J.
C. Zoetemelk en P. M. M. C. Langelaar
Harold Jan z. van D. J. B. Allaart en G.
A. Scheurer PetronelLa Johanna Wilhel
mina d. van A. van Wetten en P. J. Am
mrelaan Johanna Albertina d. van A.
Graafland en J. Post.
Overleden: A. M. Pen geb. Brou
wer 43 j. M. C. Douwcs geb. Kadé, 86 j
Gevestigd: A. in 't Veld en gezin
van Emmen A. Helder van idem H.
Noordervliet en gezin van Wassenaar
Wed. J. A. van der Krogt van idem P.
J. Dceswijk van West-Afrika A. A. Tous-
sant en gezin van Leiden I. J. VermeTj
en gezin van Leiden.
Vertrokken: J. van der Marei naar
Hillegom Ch. M. A. Insje naar Leiden
G. Kils naar Wassenaar A. van Mui
jen naar Nieuwer-Amstel D. Jonkers
naar Rijswijk.
