Het Zilveren jubileum van den beer
H. G. de Eoer als schoolhoofd
WAARSCHUWING,
SPOOR'S rcSOSTERO.
De Man
van Nergensfiuizen
DONDERDAG 8 JANUARI 1S31
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDF BLAD - PAG. 5
Een massale huldiging door tal van corporaties.
buiselijken kring zich aan zijn lievelings
studies te mogen wijden.
Namens de afd. Leiden sprak de heer
C. P. Paardekooper, uit Oegstgeest, die er
op wees, dat eigenlijk niemand beter dan
de eigen leden kunnen beoordeelen welke
voorzitterseigenschappen een voorzitter
heeft. Spr. zeide heel veel respect te heb
ben voor den heer de Boer om zijn vele> !ei
wetenschap, want hij heeft heel wat in zijn
mars en heel veel kijk op de sch-oolprac-
tijk Groote verdiensten heeft hij zich ver
worven om zijn tact en groote collegialiteit,
die zich vooral wel kenmerkt door het feit.
dat de heer de Boer ook niet-leden der
vereeniging gaarne helpt en zelfs zijn Zon
dagmiddagen voor hen opoffert.
De heer A. van Breukelen uit Amster
dam, voerde het woord als vice-voorzitter
der St. Augustih us-vereeniging en wilde
getuigenis afleggen voor de wijze leiding
van den jubilaris, omdat ondanks alle nvr-e-
ningsverschillen de onderlinge vriendschap
nimme rwerd verstoord. Voor de groote
offers aan de D V. gebracht, zegde spr.
hartelijk dank, ook aan zijn echtgenoote.
De heer Willem Wiltschut, wederom het
woord verkrijgend, thans a's vice-voorzitter
der Federatie, wilde op de eerste plaats
deze begroeiing stellen in het teekèn van
de 25-jarige ambtsvervulling. 25 Jaar zijn
in het leven van een rrtensch toch we! iets;
25 jaar schoolhoofd te zijn zegt nog meer.
En clan te bedenken," dat het hier zuiver
en alleen ging om - het principe: het ka
tholiek onderwijs te willen dienen. God
weet hoeveel financieele offers hij zich
heeft getroost!
Spr. wijst op de groote vriendschap, die
de jubilaris- mag ondervinden aller were en
hoe hij overal een gevierd man is, ondanks
zijn eenvoud. Dat getuigt toch wel van
leunde en bennis.
Als voorzitter van de Federatie nobmt
spr. hem een voorzitter in alle volmaakt
heid, noemt hij hem die markante Hgiiur,
die-de St. Willibrordus Federatie heeft ge
bracht op de voorname plaats, die zij thans
inneemt. En vooral, zegt spr., sieio het
hem, dat hij is een persoonlijkheid, die ziin
wil weet te geven aan een meerderheid. \a
gewezen te hebben op de offers, die zijn
taak ook ten dezen opzichte heeft ver
zwaard, uit spr. de beste wenschen voor
jubilaris de Boer als hoofd der school en
dat de Federatie hem nog lange jaien a!s
voorzitter in haar midedn moge hebben
Na een korte pauze bracht het dames-
en heeren-zajigkoor van onderwijskrachten
uit de afdeeling Leiden enkele muzieknum
mers ten gehoore onder de bekwame leiding
van den heer M. Lakeman, welke zeer i:i
den smaak vielen.
Volgende spieker was de hoogeerw. heer
deken Borsboom, die er zijn vreugde ove.
uitte, dat de heer de Boer thans de vlag
eens heeft moeten strijken en niet heeft
kunnen weeistaan aan de krachten, buiten
en misschien ook wel in zijn gezin op hem
uitgeoefend, om zich deze hulde te laten
welgevallen.»
25 Jaar werken is opzichzelf al een
prestatie. In den gewonen sleur van het
dagelijksche leven is het echter niet zoo
veel bijzon..ers, maar -hoeveel te meer dan
wanneer het1 geschiedt op dé wijze, a!s.
door den heer de Boer gedaan, en meer
nog, indien daarnaast nog zoo onnoeme
lijk veel werk gedaan wordt, waarvan hier
een maar al te juist beeld wordt gegeven.
Spr. herinnert eraan, dat de heer de
Boer bij zijn komst in Noord wijk voor een
moeilijke taak stond, maar dank zij de lei
ding van clen heer de Boer is de school te
Noordwijk weei op de plaats gekomen, die.
zij behoort in te nemen.
Na hierover verder uitgeweid te heb
ben, eindigt spr., met cle lofprijzing, dat het
den jubilaris tot eer strekt liet karakter
van zijn school ook in zijn eigen privaat
leven tot uiting te brengen, waarmede hij
allen ten voorbeeld is.
De inspecteur bij hei L. O. in de inspec
tie Leiden, de heer J. Baak, noem le den
heer de Boer een édelste?*) met vele facet
ten en hij brengt den heer de Boer hulde
als leider van cle klasse, want, zoo de lei
der is, zoo zal ook de school zijn.
Hel feit, dat de heer de Boer zoover
successen heeft bereikt, meent spr. te vin
den in de wetenschap, dat hij het den apos
tel heeft nagezegd: „wat baat het den
Daar enkele concurrente fabrikanten onza stoplbsschen,
met mosterd gevuld in den handel brengen, geelt onze
naam in den bodera tEr flesch GEEN voldoende GARANTIE
voor kwaliteit.
ALLEEN nevenstaand Handelsmerk, op hot etiket,
waarborgt de bekende
mensch, zoo hij de gave der profetie heeft;
als hij cle liefde mist, zou zijn werk geen
nut hebben"'. Dat is het geheim van de
Beer: liefde tot Hem, die alles en allen
omvat, liefde voor zijn taak, liefde, groote
liefde voor den eveninensch, getuige zijn
vele vereenigingswerk,
De jubilaris moge vele teleurstellingen
hebben ondervonden, zijn pa-d is toch onge
twijfeld ook meerdere malen verlicht, want
veel zegeningen moet hij hebben genoten.
Spr. hoopt, dat hem nog vele jaren ge
geven mogen zijn voor zijn school en vcor
zijn vereenigingen en geeft hem de volgen
de les mede: „Achterwaarts de herinne
ring, voorwaarts het streven, omhoog cle
dank!"
Namens de Ver. van Hoofden van Scho
len sprak cle heer Wittenberg uit Leiden,
oud-onderwijzer t.e Delft, die er op wees,
dat de heer de Boer wel niet in het bestuur
zi. van deze vereeniging, maar dat er toch
bijna geen vergadering voorbijgaat, of hij
Leemt deel aan dc discussies. Spr. bewon
dert het geduld van den heer de Boer op
de vergaderingen van Federatie en D. V
en hij wijst er tenslotte op, dat de pae-
dagogie den heer de Boer te Noordwijk
zeer wel van pas komt.
In een zeer luimige speech bejubelde de
heer Frans Wisse, redacteur-secretaiis van
het Katholiek Schoolblad, clen heer de
Boer vervolgens als vriend. Hij herinnert
aan den ouden tijd van Zierikzec en zijn
vertrek naar Noordwijk, hij schetst zijn ar
beid als redacteur van het K. S., roemt zijn
kwaliteiten als commandant van den vrij-
willigen Landstorm op Schouwen en Dui
vel and (in den mobilisatie-tijd), enz.
Als vertegenwoordiger van het personeel
der school huldigt de heer C. Verwey uit
Noordwijk cle verdiensten van den jubilaris.
Heel kalm, met tact en zonder eenig ge-
rucht heeft de heer de Boer de Noordwijk-
sche moeilijkhe. en aangepakt en overwon
nen. Spr. roemde de aangename wijze van
samenwerken met clen heer de Boer. on
der wiens leiding zich nimmer schokken
of botsingen voordoen, althans niet van
zijn kant en hij prees hem niet alleen als
hoofd, maar ook als leider en als vriend,
die met zijn personeel meeleefde, ook bui
ten de school, daarin op voortreffelijke wij-
je door zijn echtgenoote bijgestaan.
Nadat spr. erop had gewezen, dat nie
mand hem gaarne wilde missen, eindigt hij
met een vooitreffelijk staaltje van zijn
plichtsgel rouwheid te releveeren.
De zeereerw. pater drs. B. de Goede ge
tuigde van deal eerbied, dien hij jegens
den heer c!e Boer heeft opgevat in clen kor
ten tijd, dat hij hem kent, in welken tijd
bij hem heeft leeren kennen en waardeeien
als een onderwijzer, waarin werkelijk dat
heilige vuur brandt voor het katholiek
ideaal, dat hij zich ten deel stelt. Spr. heeft
hem bewonderd om zijn ijver voor de tot
standkoming van den R. Iv. Hoofdacte-cur-
sus, waarvan hij een der meest geziene en
meest gewilde leeraren is.
Dan kwam rector Nolet aan het woord,
die heel in het kort, maar met een tref
fend voorbeeld aantoonde hoe de Boer, zelf
een uitstekend leider, ook leiding weet te
volgen en wel die van het Doorluchtig Epis
copaat. Spr. herinnert aan een polemiek-
enkele jaren geleden, waarvan de Aaris-
bisschop voortzetting verbood en de heer
de Boer zweeg. Een dagblad, tot wien dat
vérbod blijkbaar nog niet was doorgedron
gen, kwam enkele dagen later met een se
rie van vijf artikelen, waarin niets clan on
aangenaamheden aan het adres van dec
heer dc Boer werden geuit, maar. cle
heer de Boer zweeg!
Rector de Jong zag achter cle schraalheid
en schuchterheid, waarmede hij dezer da
gen zoo juist getypeerd is, een onverzette-
lijken wil en een ongebroken doorzettings
vermogen, die zich uiten in de groote liefde
voor de school en voor het kind.
Mevr. van Oerle-Nipper schetste de groo
te verdiensten van den heer de Boer voor
het nijverheidsonderwijs, waarin zijn les
sen over paeclagogie en opvoedkunde ten
zeerste gewaardeerd worden, omdat hij
deze van neutraal op katholiek standpunt
heeft overgeplaatst.
Pastoor Schiphorst haalde enkele her
inneringen op uit den tijd van Zierikzee,
waar hij als kapelaan den heer de Boer
heeft leeren kennen.
Als een van do oude garde voerde bur
gemeester G. Bulten het woord en herin
nerde aan de geschillen der twee organisa
ties van katholieke onderwijzers, aan het
werk van dèn heer de Boer als drankbe
strijder en aan zijn werk tot ontwikkeling
aan den arbeidsstand. eerst in het alge
meen, later in het onderwijs.
Ook de heer A. Brugman uit Heemstede
herinnerde aan de R. O. O. B. en wees
op de verdiensten van den heer cle Boei
voor de R. K. openbare onder wijzeis, 'dié
tenslotte in de D. V. een plaats vonden.
Hij s-chelste hem als een kerel zonder we
derga en uit den wensch, dat God hem
moge zegenen in zijn school, in zijn huisge
zin, in zijn K. S. en in de vele andere func
ties, die hij vervult.
De heer W. M. de Boer, de broer van
den jubilaris, dankte namens hun 80-jari-
ge moeder voor de vele bewijzen van be
langstelling, zijn broeder bewezen en zeide,
dat zijn moeder hem had opgedragen te
zeggen, dat zij bevreesd was, dat hij teveel
zou doen in zijn velerlei taak, ten nadeele
van zijn gezondheid, waarop de heer Vree
burg hem cle verzekering gaf, dat er ook
in onderwijzeiskringen vrienden zijn, die
hem reeds tot matiging hebben aange
maand.
Het dankwoord van den heer
de Boer.
Nadat tenslotte nog een van do oud
leerlingen van den heer de Boer, niej. A.
Holty uit Leiden, den dank der oiicl-leer-
lingen had vertolkt, kwam de heer de Boer
tot zijn dankwoord.
Spr. begon met een woord van dank aan
haar, die heeft gezorgd, dat hij met een
minimum zorg voor zijn gezin was belast
geweest, aan zijn echtgenoote, die hem in
alles zoozeer terzijde had gestaan. Als hem
geluk gegeven was veel te werken, dan
dankt hij dit aan liet voorbeeld van zijn
vader zjiliger, die hem in de harde school
van den arbeid heeft geleerd. Tot allen,
die iets willen worden, zegt spr. dat zij hun
tijd dan moeten benutten.
Uiterst dankbaar zegt spr. te zijn voor
de zoovele blijken van belangstelling, hem
in cle laatste dagen betoond, niet in liet
minst door Mgr. clen Bisschop, den Minis
ter van Onderwijs en degenen, die hier
thans tegenwoordig waren. Hij dankt net
schoolbestuur van Noordwijk, het perso
neel, weidt verder uit over den hoofdacte-
cursus en het nijverheidsonderwijs, welke
beide hem zeer lief zijn evenals het werk
voor do organisaties en wijst erop, dat de
oude;en veel werk hebben gedaan welis
waar, maar dat de jongeren zich hun taak
moeien bewust zijn, want men wil de mnal
schappij aantasten. En dit mag en zal niet
gebeuren, als men katholiek onderwijs
geeft, want clan zal van dit onderwijs ze
gen uitgaan voor onze maatschappij, voor
onze Katholieken in het, algemeen en voor
cle leerlingen in het bijzond
Hiermede was deze feestve.gaaering, die
begrijpelijkerwijs zeer druk bezocht was,
te 11 uur ten einde.
Door de besturen der Federatie van Al-
gemeene Diocesane Veieenigingen van R.
K. Bijzondere Onderwijzers in Nederland,
der Sint Augustinus-Yereeniging van R. K
Bijz. Onderwijzers in het bisdom Haarlem
en cle afdeeling Leiden dezer laatste ver
eeniging werd gisteravond in cle Burchtzaal
van Hotel „Den Burcht" alhier de aange
kondigde feeslvergadering gehouden tot
huldiging van den voorzitter dier besturen
clen heer H. G. cle Boer, uit Noordwijk, ter
gelegenheid van cliens 25-jarig jubileum als
schoolhoofd.
Deze vergadering is wel een zeer bijzon
dere geworden en de wijze, waarop den al
gemeen geachten en in onderwijskringen
zoo gewaardeerde!) leider de Boer hier dcor
tal van vereenigingen hulde is gebrachr,
laat zich in een betrekkelijk, beknopt cou
ranten-verslag niet zoo gemakkelijk uit
drukken.
De aanwezigen.
Dat het een hooggestemde vergadering
is geworden, blijkt wel reeds voldoende hiei-
uit, dat toen de jubilaris met zijn echtge
noote en kindeien alsmede, zijn broer, de
lieer \V. M. de Boer uit Heemstede, de zaa!
binnentraden, daar o.m. aanwezig waren de
hoogeerw. heer J. H. \V. Borsboom, deken
en pastoor van Noordwijk en als zoodanig
tevens voorzitter van het R. K. Schoolbe
stuur aldaar, de zeereerw. heer J. Nolet,
inspecteur van het Onderwijs in het Bis
dom Haarlem, de zeeieerw. heer W. R. Je
Jong uit Amsterfoort, inspecteur van "het on
derwijs in het aartsbisdom Utrecht, de
zeeieerw. heer P. J. M. Heskes, professor
te Warmond en adviseur van de afd. Lei
den der St. Augustinusver., 'de zeereerw
heer J. C. H. M. Schiphorst, pastoor te
Katwijk aan den Rijn, de zeeieerw. patci
drs B. De Goedé, O.F.M., directeur van de
R. K. H.B.S. voor jongens te Leiden en
directeur van de R. K. Hoofdact e-cui sus te
Leiden, de heer J. Baak Jzn., inspected
bij het L. O. in de inspectie Leiclen. bur
gemeester G. Bulten uit Voorhout, voorts
de hoofdbestuurders van de organiseeren
de organisaties, van de St. Lebuinu,s-ver
eeniging en van de Ver. van Hoofden van
Scholen, de directrice van de R. Iv. Vak
school voor Meisjes, mevr. van Oerle-Nip-
per en voorts tal van collega's, leerlingen
van den Roofdacte-cursus en zelfs oud-leer
lingen, die nu hetzelfde ambt bekleeden.
FEUILLETON
door
VICTOR BRIDGES
Vertaling van F. van Veisen.
72)
Het schijnt, dat Mercia om half tien ui/
het huis was gegaan. Wilton, die opdrae
van Gordon had, haar onder geen bed),
uit het oog te verliezen, volgde haar to
aan het huis van Sangatte op Belgrave-
Square. Zij kwam daar ongeveer kwfii
voor tienen aan en bleef ongeveer een half
uur voor het huis schilderen. Toen zag hi,
plotseling den auto van Sangatte voorrij
den en Sangatte zelf kwam met Mercia
het huis uit, waarna zij in den auto stap
ten. Er was geen taxistandplaats in den
omtrek en voor hij er een had gevonden,
was cle auto buiten gezicht. Hij dacht, dat
Sangatte v\ el licht de jonge dame thuis
zou brengen en daarom ging Wilton weei
terug om dat te onderzoeken.
Billy hield even op, terwijl de Rolls
Royce, gehoorzaam aan den bekwamen
chauffeur, als het ware als een slang dooi
de menschenzee van Mansion House-street
kroop. Met een beklemd hart en bezield
door een hevigen toorn, wachtte ik, tot hij
zijn verhaal zou vervolgen.
„Ik giste iets van heigeen er was voor
gevallen", ^begon hij, toen de auto in do
richting van Aldgate draaide. Ik wist, dat
Openingswoord.
De vergadering werd geleid door den
heer N. B. M. Vreeburg, secretaris van j
de afd. Leiden der St. Augustinusvereeni
ging, die alle bovengenoemde aanwezigen
een hartelijk welkom toe.iep, om er ver
volgens aan te herinneren, dat het eenige
jaren geleden was, dat cle heer de Boer
zijn 25-jarig onderwijzersschap in alle stil
te heeft laten voorbijgaan.
Hij wees er daarbij op, clat cle heer de
Boer is een mensch, die voor zijn persoon
alle uiterlijk vertoon het liefst terzijde j
stelt. Aan degenen, die van het feit afwis
ten, deelcle de heer de Boer zeer beslist j
mede, clat hij van geen herdenking iets
wilde weten, doch nu heeft men cle gele
genheid aangegrepen om hem bij zijn Lj- j
l jarig hoofdschap de hem toekomende hulde
te brengen.
Niet, dat het noodig is de verdiensten j
van voorzitter de Beer in het publiek te
formuleeren! lmmeis, hij, die op onder
wijsgebied in Nederland en ook daarbuiten
eemge bekendheid heeft, weet. wat de heer
de Boer presteert, maar cleze bijeenkomst
is beiegd, om van dankbaarheid te getui
gen. Die plicht van dankbaarheid wordt
cles te. vrijmoediger vervuld, omdat anderen
hierin zijn voorgegaan. Dezer dagen mocht
de heer do Boer n.l. van Mgr. Aengenent. I
bisschop van Haarlem, een eigenhandig j
schrijven ontvangen, waarin Mgr. zijn dank
uitte voor al hetgeen de heer de Boer in
al die jaren heeft tot stand gebracht. Bij
dien dank sluiten allen zich heel gaarne
aan en zij uiten clen wensen, dat cleze fees
telijke vergadering een kleine voldoening
moge zijn voor den reuzen arbeid, door den
jubilaris verricht èn in de school, èn in
do organisatie, èn in de sehoolpers.
Spr. uit er dan zijn vreugde over, dat de
heer de Boer niet alleen zijn vrouw, maar
ook zijn kinderen heeft willen medebren
gen, omdat hij voor zoo tallooze vergaderin- I
gen zich de vreugde van het gezin en den
huiselijken kring heeft willen ontzeggen.
Spr. zegt heel gced te beseffen wat dat
beteekent, maar ook; dat er vrouwen zijn,
die de actie van een man heel vaak rem
men. En zoo dankt spr. met den voorzitter
ook zijn echtgenoote, die getoond heelt voor
de idealen van haar man mede te kunnen
offeren. De afd. Leiden huldigde haar daai-
om met bloemen.
Hierna heette spr. alle autoriteiten hai
telijk welkom en verzocht daarop allen bet
door „Sylvanus" gedichte buldelied te wol
len zingen. Nadat zulks geschied was, deecl
de vooizitter mededeeling van de ingeko
men telegrammen van gelukwensch, w.o.
van den burgemeester van .Noordwijk, de
lieer van cle Mortel en van den heer Wues
tink, inspecteur in cle inspectie Haarlem.
Een rij van achttien sprekers.
Na deze mededeelingen werden de slui
zen der welsprekendheid geopend en werd
door niet minder dan achttien personen
het woord gevoerd.
Men vergeve het ons, wanneer wij hier
niet alles ïeleveeren van hetgeen gezegd is
en men vergenoege zich met de voornaamste
bijzonderheden.
Eerste spreker was de heer Willem Wilt
schut uit Arnhem, voorzitter der St. Le
buinusvereeniging in het Bisdom Utrecht
en viee-voorzitter der Federatie. Deze hul
digde den heer cle Boer voor de wijze, waar
op hij de belangen der drie vereenigingen
steeds met hart en ziel heeft willen en
weten te dienen en uitte zijn groote waar
deering voor de wijze, waarop hij dit steeds
heeft gedaan, terwijl hij hem als blijvend
aandenken een fraaie staande schemerlamp
aanbood, er den wensch aan toevoegend
dat het hem gegeven moge zijn in hel licht
van deze lamp veel aangename uren in den
Mercia clen naam van Sangatte nad hoo
ren noemen in de rechtzaal, als een van de
voornaamste getuigen van de politie, en
het was, alsof- het mij werd ingegeven,
dat hij waarschijnlijk van deze omstandig
heid gebruik had gemaakt, om haar bij zich
te laten komen. Niets, behalve de gedach
te jou van dienst te kunnen zijn, zou in
staal geweest zijn, haar le doen besluiten,
bij hem aan huis te komen daar was ik
vast van- overtuigd. Het was echter zaak,
te weten te komen, welk duivelsch spel hij
trachtte te spelen. Ik peinsde er eenige
oogenblikken over en toen kwam het mij
het beste voor, naar zijn huis te gaan en
uit te visschen, wanneer Sangatte terug
verwacht werd Wilton was het met mij
eens en onmiddellijk sprongen wij in een
taxi en reden naar Belgrave-Square. Zijn
huisknecht opende de deur 'n ongunstige
typezoo'n bleeke gluiperd. Toen ik Sa n
gatte te spreken vroeg, zei hij, dat mijnheer
de stad uit was. In het begin wilde hij
niets meer zeggen hij verklaarde, dat hij
niet wist, waar zijn heer heen was of wan
neer hij terug zou komen: en toen ik een
beetje aandrong, kreeg hij neiging tot bru-
talieit. Ik begreep, dat cle eenige weg
was, hem om te koopen. Den kerel was het
aan te zien, dat hij in staat was, zijn moe
der te verkoopen, daarom zei ik hem op den
man af, dat het mij wel tien pond waard
zou zijn, als ik Lord Sangatte voor den
avond kon spreken. Toen begon de schob
bejak te marchandeeren. Ik veronderstel,
dat hij vermoedde, dat ik Mercia zocht en
dat hij overtuigd was, dat ik Sangatte toch
niet meer zou kunnen achterhalen. Hoe dit
ook zij, hij- ging niet lager dan vijf en
twintig pond en natuurlijk stemde ik er in
toe. Toen vernam ik dc waarheid ten
minste, dat denk ik.
Sangaite was voor drie of vier dagen uit
gegaan met zijn jacht en mijn eenige kans
om hem nog te treffen was, naar Burnham
on Crouch te gaan, waar zijn boot lag."
„Billyonderbrak ik hem, „zou je den
ken, dat Mercia met -dien bruut aan boord
Billy legde zijn hand op mijn arm. „Zi;
zijn ons slechts twee uur voor, Jack", sprak
hij kalm „bovendien eischt het eenigen
tijd, om een boot van eenig belang reis
vaardig te maken."'
„Maar wat zou dat alles beteekenen"
riep ik, „welk duivelsch plan zou hij heb
ben, om Mercia naar Burnham te voeren
Zij weet
„Ik ben overtuigd" viel Billy mij in cle
rede, „dat zij er geen vermoeden van had.
dat de auto daarheen reecl. Misschien lokte
hij haar naar zijn huis, onder voorwendsel
berichten over jou te kunnen geven en
bood haar daarna aan, haar .naar de
rechtszaal te rijden. Het is maar. verouder
stelling natuurlijk, maai- het past geheel
in het kader van Sangatte en het klopt
met de feilen. Eenmaal in den auto, kon
zi| er niel uit, voor zij in Burnham zouden
zijn en wat zou een meisje clan nog tegen
twee of drie man. Reken er maar op, dat
Sangatte op zijn scheepsbemanning vertrou
wen kan."
„Als je gelijk hebt", zei ik zacht, „is "het
voor Sangaite tc hopen, dat ik hem niet
achterhaal."'
Er ontstond een korte stilte, terwijl d"
auto door de onzindelijke achterbuurten
van Stratford snorde. De vaart, waarmede
onze chauffeur goedvond te rijden, scheen
niet den bijval der bevolking weg te dra
gen, hetgeen bloei; rit de verontwaardigde
blikI en èn clen stortvloed van verwen
sohingen, die wij achter ons lieten.
„Ga. door, Billy", zei ik, terwijl ik voor
mij uitstaarde, „praat tegen mij, zeg maar,
wat je wilt, maar praat in Godsnaam, an
ders word ik krankzinnig. Vertel mij, hoe
je aan die auto gekomen bent."
„Gehuurd", zei Billy. „Ik begreep on
middellijk, dat indien die schobbejak van
een huisknecht de waarheid had gesproken,
er niets anders op zat, dan een tocht naar
Burnham te maken. Eerst dacht ik aan
jouw wagen, maar ik overwoog, dat het
misschien eenige moeilijkheid zou kunnen
opleveren, hem te krijgen en daarom reed
ik direct naar de Garettgarage in Bond-
street, waar ik een Molls Royce bestelde.
Hel duurde een minuut of tien, voor zij er
mede gereed waren inmiddels had ik Wil
ton in een taxi er op uitgezonden, om zich
te overtuigen, dat Mercia niet thuis geko
men was. Daarna zijn wij linea recta naar
Bowstreet gereden, om jou te zeggen,
hoe de zaken stonden, alvorens wij naar
Burn ham zouden rennen."
Hij hield even op, om een sigaret aan te
steken.
„Ik had natuurlijk nooit kunnen droo-
men. Jat hel bevel tot inhechtenisneming
ingetrokken was. Vertel mij er eens iels
van, oude jongen dat is beter dan te zit
ten kniezen. Je weet, clat wij allemaal ons
best doen voor je
Ik was blij, dat hij mij tot spreken
bracht. Alles was beter, dan le piekeren
over Mercia en Sangatte. Ik begon dus
onmiddellijk de geschiedenis van het plot
seling vorsehimen van Milford in de recht
zaal te vertellen.
Met groote snelheid reed de auto door
Romford en Brentwood. De chauffeur, die
éenigsxins op cle honkte was van het hoogst
s-'oecleisehende geval, gaf den machtigen
motor zooveel gas, als zijn verantwoorde
lijkheid maar eenigszins toeliet. Eenmaal
buiten laatstgenoemde stad draaiden wij in
oostelijke richting af en nu wij buiten het
menschengewoel waren, vlogen wij in
steeds sneller vaart door het vlakke bouw
land van Essex, dat ons nog van Tiei "r>ei
onzer tocht scheidde.
Ik herhaalde voor Billy de gehcelc ge
schiedenis van Milford, zoover ik het mij
kon herinneren, heigeen uithoofde van zijn
herhaalde onderbrekingen en het onder
vragen vrij lang duurde. Ik was dan ook
nog niet geheel aan het einde van mijn ver
haal, toen wij de bochtige, in- en uitsprin
gende monding van de „Crouch" bereikten
en de grijze toren van cle Burnhamsche
kerk zich op betrekkelijk korten afstand
vertoonde. Ik zal nooit cle koorlsnchlige
woede en het ongeduld vergeten, die mijn
hart schenen te doen bersten, toen do
chauffeur na een kromming in clen weg er
recht op aan stuurde.
Elke minuut van deze drie kilometers
maakte mijn foltering ondraaglijker. Ik be
merkte, dat Billy dezelfde gewaarwording
onderging als ik.. Zijn mond stond zoo her
metisch gesloten, dal een kikvorsch in zijn
winterslaap het hem niet had kunnen ver
beteren; en zoo za'"ii wij zwijgend naast
elkaar, strak starend met cle j-rtige blik
ken van vurige oogen naar het steeds
dichler naderende groote doel.
Eindelijk waren wij in het dorp. Bijna
zonder onze vaart noemenswaardig te ver
minderen, reden wij de hoofdstraat met
haar onooglijk grijze huizen door en sloe
gen toen rechts den hoek om, de kade op.
(Wordt vervolgd).
