ST. AUGUSTINUS
ZATERDAG 23 AUGUSTUS 1930
DE LE1DSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 5
430-28 AUGUSTUS—1930.
„Hom navolgen is onze
plicht." (Papini).
Van Augustinus is het inderdaad beter
te lezen uit zijn eigen werken, dan over de
verheven figuur zijner persoonlijkheid te
schrijven, omdat het bijna onmogelijk is
van een zoo diepzinnig en geniaal per
soon in woorden een zuiver beeld te ge
ven. Wij willen dan ook niet de minste
pretentie maken, onzen lezers en lezeres
sen een inzicht te geven in hel ziele]even
of in de doctrine van dezen heilige, maar
zullen ons eenvoudig bepalen bij eenige
feiten over en rond het leven van St.-
Augustinus. Aurelius Augustinus werd den
13en November 354 te
Tagaste in Numidië
geboren als zoon van
den heiden Patricius
en de vrome Christin
Monica. Ten tijde van
Augustinus bezat het
heidendom vooral zijn
macht in het onder
wijs, hetgeen de kamp
tusschen christendom
en heidendom naar in
tellectueel gebied over
bracht. - Augustinus
werd hiervan direct de
dupe. Zijn moeder is
een sterke persoonlijk
heid geweest, in het
bezit van verschillen
de deugden, welke zij
zich met een bewonde
renswaardige wils
kracht had eigen ge
maakt. Zijn vader was
daarentegen, hoewel
zeer goedhartig van
aard, ontzettend op
bruisend en vrij licht
zinnig van opvatting.
Ofschoon bij Augusti
nus in den beginne dan
ook de Christelijke op
voeding zich deed gel
den, was toch, 'bij
het aanbreken zijner
jongelingsjaren de fi
guur van zijn vader
voor hem beslissend
Augustinus ging, me
de door den invloed
van Plautus en Te-
rentius, pertinent den verkeerden weg op,
tot diepe droefheid van zijn godvreezende
moeder. Merkwaardig is echter, dat hij
met zijn helderen kop en altijd uitgespro
ken en geweldige sympathie nooit een ab
soluut gevoelsmensch is geworden, maar
altijd een intellectueele superioriteit^ heeft
bewaard. De lijn van zijn denken is de
lijn voor den opgang van zijn leven naar 't
geloof en naar God Augustinus studeerde
te Tagaste, te Madaura en te Chartago.
Achttien jaar oud werd hij vader van
Adeodatus, maar was toch niet zoo door
zijn hartstocht overmeesterd, dat hij in
375 dus twintig jaar oud uit overtui
ging het Manicheisme aanvaardde. Deze
ketterij is hem waarschijnlijk een hulpmid
del geweest, om het volgend jaar een func
tie te krijgen als leeraar in de rhetoiica,
eerst te Tagaste en vervolgens te Cartha
go. Maar Augustinus, die enorme talenten
bezat, was hiermede niet voldaan; hij wilde
hooger op in de maatschappij. Ofschoon
hij in 383 door het lezen van Cicero's Hor-
tensius reeds betrekkelijk afkeerig stond
ten opzichte van het Manicheisme, en veel
meer geneigd was tot het Neo-platonisme,
liet hij zich toch door begunstiging van
de Manicheeërs een rethors plaats bezor
gen te Rome. Het volgend jaar verbeterde
hij zijn positie door een zetel aan een
school te Milaan. Het is haast onbegrijpe
lijk, welk een ziels-strijd Augustinus mock
hebben meegemaakt in deze tien jaar, d.i.
tusschen zijn 20ste en 30ste jaar. Cièero,
Faustus en Christus vormden hem met
hun systemen en dogma's een warreling
zonder weerga. Langzaam echter, heel
langzaam, kreeg het wetenschappelijke
Katholicisme eenigen vat op hem. Monica,
die haar zoon naar Italië was gevolgd, en
Ambrosius, de krachtige bisschop van Mi
laan, met wien Augustinus had kennis ge
maakt, zijn de twee groote figuren, die
den zekeren gang van Augustinus, de vol
einding van den cirkelgang naar God meer
van nabij zich hebben zien sluiten. Eenmaal
overtuigd van de groote geloofswaarheden
van het Katholicisme, legde Augustinus
zijn professoraat neer, om zich op zijn land
goed te Cassiciacum op den doop voor te
bereiden. Met zijn vriend Alypius en zijn
zoon Adeodatus ontving hij in den Paasch-
nacht van 387 het H. Doopsel. Nog datzelf
de jaar stierf Monica, waarop Augustinus
in 388 naar Tagasta terugkeerde, om te
zamen met eenige van zijn vrienden een
gemeenschappelijk leven te leiden. Toen hij
na drie jaar in 391 Hippo bezocht en de
bisschop Valerius een priester noodig had,
werd hij overeenkomstig de gewoonte dier
tijden tot priester uitgeroepen. Op verzoek
van den bejaarden bisschop werd Augusti
nus tot wijbisschop aangesteld en bij diens
dood door het volk tot bissc.op verkozen.
Augustinus heeft deze waardigheid be
kleed vanaf 396 tot aan zijn dood. In deze
jaren is het vooral geweest, dat hij, tot
inwendige evenwichtigheid gekomen, zijn
alom bekende en geroemde werken heeft
geschreven. De „Confessiones" of „Belijde
nissen", welke Augustinus ge ruimen tijd
na zijn bekeering heeft geschreven, zijn de
bekentenissen van zijn doen en laten, zijn
goede en kwade daden, welke alle tezamen
Gods goedheid en deugd prijzen. Zoo opge
vat, is ook duidelijk te verklaren, dat
Augustinus, wanneer de Manicheeën hem
bij de uitgave van zijn boek verwijten, dat
hij zoo slecht geleefd heeft, openlijk zegt:
„N&ar gelang zij mij er een verwijt van
maken, dat ik slecht geleefd heb, in die
mate prijs ik mij dokter." Van de andere
werken, welke niet minder beroemd, maar
wel minder verspreid zijn, noemen wij: „De
Civitate Dei", „De Gratia", „De Trinitate",
„Rectractationes", „Contra Pelagianos" en
vele andere werken. In de jaren van zijn
priesterlijk leven heeft Augustinus opnieuw
blijk gegeven met hoeveel zelfvergeten-
heid hij zich concentreerde. De Pelagianen
en Manicheeën hebben de geweldige ex
pansie van zijn macht en de kracht van
zijn betoog ter dege gevoeld toen Augusti
nus hun geestelijken tegenstander was ge
worden en de zorg op zich gelegd zag, de
hem toevertrouwden tegen de ketters te
beschermen. Augustinus stierf den 2Ssten
Augustus 430, juist toen de stad Hippo
door de Wandalen werd belegerd. Zijn
stoffelijk overschot werd in 486 naar Cag-
liari op Sicilië overgebracht en in de
achtste eeuw door den koning der Longo-
barden, Luitband, te Pavia bijgezet, waar
het heden ten dage nog rust in de kerk
van St. Petrus de Coelo Aureo.
De H. Augustinus met zijn moeder de H. Monica
Hoe St. Augustinus over heel
de wereld wordt herdacht.
Het eeuwfeest van St. Augustinus' sterf
dag is mogen wij gerust zeggen een
feest geworden voor geheel de wereld. De
kerk maakte dit jaar tot een jubeljaar, dat
den 25sten April, den dag van de bekee
ring van Augustinus, aanving. Op dien dag
richtte de H. Vader een Encycliek aan de
wereld waarin Hij, volgende de vereering,
welke zijn voorgangers St. Augustinus toe
droegen, niet wilde nalaten, den lof van den
groolen Kerkleeraar te verkondigen. In
dit rondschrijven neemt de H. Vader de
gelegenheid te baat de ideeën, welke Hij
in zijn verschillende encyclieken reeds naar
voren heeft gebracht, met name in „Quas
Primas" en in „De Christiana Educatione"
aan de hand van de leeringen van den
Kerkvader te belichten en te verduidelij
ken. De lof van den H Vader hoort men
wel klinken uit deze woorden: „Want al
was hij ook de latere opvolger van de hei
lige mannen, die als de schitterendste ster
ren voor het Katholicisme hadden gesche
nen, zooals bv. Clemens Romanus en Ire-
naeus, zooals Hilarius en Athanasius, zoo
als Cyprianus en Ambrosius, zooals Basi-
lius, Gregorius, Nazianzenus en Joannes
Chrysostomus, al leefde hij ook in denzelf
den tijd als Hieronimus, toch wekt Augus
tinus nog steeds de grootste bewondering
bij het menschelijk geslacht, om de fijnheid
en verhevenheid zijner gedachten en om
de bewonderenswaardige wijsheid, die Zijn
geschriften, welke gedurende een lange
reeks van bijna 50 jaren voltooid en uitge
geven zijn, ademen".
In verband met het eeuwfeest van den
Heilige, besloot men dit jaar het Eucha
ristisch Congres te Carthago te houden,
ST. AUGUSTINUS
welke gebeurtenis plaats vond van 712
Mei j.l. Het Congres stond in het teeken
der St. Augustinus-herdenking, en behan
delde daarom als hoofdonderwerp: „St.-
Augustinus en de H. Eucharistie". Tijdens
het Congres was het beeld van den Hei
lige in de open lucht uaast de Basiliek rij-
kêlijk versierd; dit beeld werd in. 1914
door Kaïd. Leroy aldaar opgericht. Mgr.
Lemaitre, Aartsbisschop van Carthago en
Primaat van Afrika, richtte een vasten
brief tot zijn geloovigen, waarin hij hen
bijzonder aanspoorde tot een luisterrijke
viering van het St. Augustinusfeest, terwijl
Mgr. Agostino Adden O.S.A zijn gehèelen
vastenbrief wijdde aan de hooge leer van
Augus'tinus.
Verschillende andere bisschoppen beslo
ten de herdenking van den kerkleeraar in
hun kathedralen door grootsche plechtig
heden te vieren; in verschillende steden
in Italië worden conferenties gehouden
met het doel, het volk op het feest voor te
bereiden. De ongeschoeide Augustijnen zul
len speciale missies geven in Italië en
daarbuiten, terwijl zij uit alle streken bede
vaarten organiseeren naar het graf van
den Heilige. Het te Florence verschijnend
„Bulletin Storica Agostiniano" zal in de
Italiaansche taal de voornaamste werken
van den bisschop van Hippo en een volle
dige bibliographic van hem verspreiden.
De Spaansche Augustijnen hebben een in
ternationale prijsvraag uitgeschreven voor
het beste werk, handelend over een der
volgende onderwerpen
Methodische en critische uiteenzetting
van de dogmatische theologie van St.-
Augustinus; invloed van Augustinus en
zijn orde op de Westersche cultuur; orga
nische uiteenzetting van de juridische, po
litieke en sociale leer van den H. Augusti
nus, enz. In April werd te Rome een Augus-
tinusweek gehouden in de Academie van
St. Thomas, terwiil in Antwerpen den 24en
Augustus een luisterrijke optocht zal uit
trekken Op 19 Augustus zal aldaar door de
kerkfabriek een academische zitting wor
den belegd, waarop Pater Montaden, Prof.
van Ginneken en Cyriel Verschaeve zullen
spreken over St. Augustinus. Ook ons
land heeft zich niet afzijdig gehouden van
de nering van St. Augustinus Reeds in
het begin van 1929 had zich een comité ge-
vormd, -waarin de Paters Augustijnen een
werkzaam aandeel hadden. Tn alle bladen
en tijdschriften verd de 'iteraluur over St.
Augustinus verrijkt-, terwijl de Vrije Uni-
versiteit van Amsterdam zelfs een prijs-
vraag uitschreef. In Januari van dit jaar
werd door de Paters Augustijnen te Eind- j
hoven een bijeenkomst gehouden, waarop j
door Pater P. Hendrikx S.J. Prof. D.
Franses en den beer C. R. de Klerk werd 1
gesproken over Si. Augustinus. In Fe
bruari en Maart werden in de aula van de
Katholieke Universiteit te Nijmegen drie
voordrachten gehnu lec door Prof Franses.
Prof. van der Grin-en en Prof. Brom, wel
ke lezingen per radio werden uitgezonden,
terwijl laatstgenoemde hoogleeraar thans
hetzelfde doet op zijn rondreis door Ncd.
Oost-Indië Eenige maanden geleden gaf
Jan Nieland een Augustinus-oratorium uit,
dat in verschillende steden van ons land
zal worden uitgevoerd. De hoofdviering zal
echter dit jaar te Nijmegen plaats vinden,
waar in het begin November een plechtige
zitting in de Universiteit zal worden ge
houden. Wat de kunst betreft, heeft de
groote Leeraar in ons land nog eenige
kunstenaars kunnen inspireeren. J. Fran
ken Pzn. vervaardigde .«.enige houtsneden
voor de Hollandsehe vertaling van de bio-
graphie van Louis Bertrand. De Haagsche
beeldhouwer Adam Winter, afkomstig uit
het Rijnland, vervaardigde een borstbeeld
van den Hipponer in opdracht van de
Leidsche studenten, wier patroon de H.
Augustinus is. Tenslotte hebben de Paters
Augustijnen te Nijmegen een mapje uitge
geven met afbeeldingen van den Kerkva
der. De inhoud bestaat uit reproducties
naar werken van Parcher Lippi, Pollajuolo,
Rafaël en Corregio. Buitendien zijn in ons
land nog verschillende vertalingen en bio-
graphieën verschenen, o.a. de vertaling
van het werk van Bertrand, door Frans
Wahlers, welk werk een tweede verbeter
den druk mocht beleven; voorts zagen het
licht een vertaling van de Confessiones
door Frans Erens, J. Fernhout en Pater
A. J. van Lieshout O.S.A. Den geestesom-
keer en de staatsleer van den Kerkleeraar
besprak Pater Duynstee in twee afzonder
lijke werken. Tenslotte vernoemen wij nog
de Nederlandsche vertaling van het werk
van Papini door Ellen Russe en de feest
uitgave van Studiën, waarin diepzinnige
beschouwingen over den „doctor gratiae"
worden gehouden. Aan het slot van deze
enkele regels, welke wij meenden ie moe
ten wijden aan den Leeraar, aan wien
Oost en West zooveel hebben te danken,
zouden wij toch nog even willen wijzen op
Augustinus als voorbeeld. Hij immers, is
niet louter de geleerde en heilige, tegen
wien ieder moet opz.ien. Hij is een werker
en wilier geweest, die voor oogen had,
„Quod illi et ego", (wat zij kunnen, kan ik
ook). Met recht mocht daarom Papini op
zijn beurt van hem schrijven: „Augustinus
is precies als wij, hij heeft een schaduw uit
het dal behouden; hem navolgen is onze
plicht."
NIJMEGEN JUBILEERT.
700 JAAR IN HET BEZIT VAN
STADRECHTEN.
Den 31stcn Augustus zal de stad Nijme
gen den dag herdenken, waarop haar voor
7 eeuwen het eerst bij „Groot Privilegie"
stadsrechten werden geschonken. Deze
blijde gebeurtenis moest begrijpelijker
wijze feestelijk worden gevierd en het is
daarom, dat het College van B. en W. het
initiatief nam tot het organiseeren van
groote festiviteiten, als volksfeesten, open
luchtspel en straat versiering. Het parti
culier initiatief heeft zich al spoedig
enthousiast getoond voor de plannen van
het dagelijksch bestuur der gemeente en
toegezegd, dat zij zouden zorgen voor win
kelweken, sportdenionstraties en derge-
1 ijken. De voorbereidingen namen al spoe
dig een uitgebreid karakter aan; veertien
comité's zijn in verschillende wijken op
gericht en hebben intus-schen reeds veel
nuttig werk verricht.
De commissie voor tuin- en baleonver-
siering heeft groote prijzen beschikbaar
gesteld en een schitterend bloemen-corso
op touw weten te zetten.
De kunstafdeeling is voornemens een
tentoonstelling in te richten, waar de Nij-
meegsclie beeldende kunstenaars zullen
kunnen exposeeren; de inschrijving is in
middels reeds gesloten. De verschillende
andere comité's, welke wijks-gewijze zijn
samengesteld, beoogen vooral den kinde
ren speciale attracties voor te bereiden
zij zorgen ieder voor de financiën van hun
eigen kring en zullen daaruit tezamen met
de subsidie der gemeente en de opbrengst
der jubileum-speldjes, de feestelijkheden be
kostigen, welke aan ongeveer 14000 kin
deren zullen worden bezorgd. Voor hen zal
de groote kinderstoet, waarin allen ge
tooid zullen zijn met de Nijmeegsche kleu
ren, wel een van de aardigste momenten
zijn, evenals de algemecne zangersdag den
zang-liefhebbers een groot genoegen zal be
zorgen. Ter gelegenheid van het feest van
de verkregen stadsrechten heeft de musi
cus Jan Berkhoff een feestmarsch geschre
ven onder den titel: „Heil Noviomagum".
Nijmegen houdt immers van muziek, 't Is
daarom ook, dat een speciale commissie
voor muziek-uitvoeringen is ingesteld en
een massaal mannenkoor een groote uit
voering zal geven, waaraan ongetwijfeld
vele feestvierende Nijmegenaren zullen
deelnemen.
En niet alleen zij, ook de bewoners der
omliggende dorpen, vieren mede, hetgeen
blijkt uit de onderlinge besprekingen, ge
voerd tusschen de burgemeesters der na
bije gemeenten, met het doel, dat iedere
gemeente één cent per inwoner disponibel
zou stellen tot het aanbieden van een ge
schenk.
Deze feesten zijn ons aanleiding een
kort overzicht te geven van de feiten, die
geleid hebben tot Nijmegen'» verheffing
tot stad en tegelijk van de gebeurtenis
sen, welke zich in en rond deze gemeente
na haar verheffing hebben afgespeeld.
Voor zoover uit de opgravingen kan wor
den nagegaan, was de plaats, waar Nijme
gen zich thans bevindt, in net neolythisch
tijdperk reeds bewoond, hetgeen gemakke
lijk te begrijpen is, daar de hooge heuvel
rug en de 'Vaal een natuurlijke woonplaats
bieden. Na deze eerste bewoners hebben
de Kelten zich in deze streken gevestigd,
terwijl uit de opgravingen, door Dr. Hol-
werda in 1916 daar verricht, kwam vast
te staan, dat het z.g. „oppidum Batavo-
rum" een versterkto nederzetting der Ba
tavieren is geweest en gelegen was op de
plaats waar thans de Kopsche Hof ligt.
Deze versterking is onder Claudius Givi-
lis door de Romeinen in het jaar 70 na
Chr. ingenomen en tot een echte vesting
omgebouwd, welke echter meer zijwaarts
op den Hunerberg gelegen was. Intusschen
is het Romeinsche Rijk ten gronde gegaan
en hebben do invallende volkeren de ver
sterking ingenomen. Omstreeks 600 bet
juiste jaar is niet met zekerheid bekend
is in deze streken het Christendom ge
predikt en heeft zich hier een Christen
gemeente gevestigd. De Karolingsche Ka
pel, die in 709 door Leo II tot bidplaats
werd gewijd, is hiervan oen overblijfsel. In
744 liet Karei de Groote zich hier een
groot paleis bouwen, waar doorloopend een
burcht graai verbleef, hetgeen voor dc om
wonenden een reden was zich onder diens
hoede te stellen, wanneer eventueel aan
vallen van vijanden te duchten waren. Aan
den voet van het kasteel ontstond lang
zamerhand een dorp, geheel onder het be
stuur van den burchtgraaf, heer en rech
ter in die streek. In verband met het feit,
dat Roomsch-koning Hendrik VII, die in
Duitschland het bestuur in handen had
en in opkomende steden hulp zocht tegen
de rijksvorsten, drong Nijmegen bij den
koning aan op het „Handvest". Inderdaad
verleende Hendrik den 31sten Augustus
1230 te Weissenburg in een „Groot Privile
gie" stadsrechten, vrijheid van vreemde
belastingen cn tolgeld en het recht van
burgerschap.
Na vanaf 770 rijksdomeiii te zijn ge
weest werd Nijmegen in dat jaar vrije Rijks
stad. Langzaam aan kreeg zij haar muren,
en 10 poorten en werd door mooie gebou
wen versierd. In 1273 ving men aan met
den bouw van dc St. Stevenskerk, welke
echter zoo talrijke malen omgebouwd en
gerestaureerd is, dat de oorspronkelijke
bouw niet meer te onderkennen is. Het
raadhuis werd eerst in 1552'54 opgetrok
ken in de vroeg-renaissance-stijl, terwijl
in een der zalen van dit stadhuis in 1678
de vrede werd gesloten tusschen Duitsch
land, Spanje, Nederland en Frankrijk.
De kerktoren dateert uit 1592, de Waag
en Vleeschhal uit 1612, terwijl nog tal van
andere gedenkwaardige monumenten uit
verschillende tijden, overal verspreid, ie
zien zijn.
In den aanvang van den 80-jarigcn oorlog
had Nijmegen zich aan de zijde van Spanje
geschaard en leefde dus met Holland op
voet van oorlog. In 1589 trachtte Overste
Schenk Nijmegen heimelijk te overrom
pelen, maar zag zijn poging jammerlijk mis
lukken.
Gelukkiger dan deze was Maurits, die in
1590 zijn krijgstocht begon en in 1591 Nij
megen op de Spanjaarden veroverde.
In 1672 tijdens den oorlog met Frankrijk
werd Nijmegen door de Franschen ingeno
men bij hun tocht langs den Rijn, ofschoon
de uitval van Paulus Wirtz toch heeft kun
nen verhinderen, dat de Condé met 6000
ruiters naar Amsterdam reed. Bij den vre
de, welke een einde maakte aan den oor
log, werd Nijmegen weer een vrije stad.
In 1811 bracht Napoleon haar een bezoek in
gezelschap van Marie Louise; heb huis,
waar hij verbleef, bestaat thans nog en is
gelegen Kelfkensbosch 3.
Nijmegen, dat zich in de laatste tijden
sterk uitbreidt, lelt momenteel ruim 75000
inwoner», het is bekend, om zijn oudheid
kundige overblijfselen, daar het als de oud
ste stad van Nederland geldt, en om zijn
schitterende omgeving. Deze toch wordt
jaarlijks door duizenden toeristen bezocht
en zal dit jaar ongetwijfeld veel meer be
langstellenden trekken in verband met de
grootsche feestelijkheden, welke, naar wij
hebben gemeld, binnenkort zullen plaats
vinden.
KALENDER DER WEEK
N.B. Als niet anders wordt aangegeven
dagelijks Gloria, geen Credo. De gewone
Prefatie.
ZÓNDAG 24 Aug. Feestdag v. d. H. Bar.
tholomeus, Apostel. 11e Zondag na Pink
steren. Mis: Mihi autem. 2e gebed en laat
ste Evangelie v. d. Zondag. Credo. Prefa
tie v. d. Apostelen. Kleur: Rood.
Niet lang na de de Nederdaling v. d. H.
Geest over de Apostelen predikte de H.
Bartholomeiis in Indië en Armenië. Ver
bitterd om de bekeering van koning Po-
lymius, diens gemalin en twaalf steden
hitsten de heidenpriesters den stadhouder
Astyages op om den verafschuwden Apos
tel te dooden. Bartholomeiis werd gevan
gen genomen en waarschijnlijk heeft men
hem de foltering doen ondergaan van le
vend gevild en daarna gekruisigd te wor
den.
MAANDAG 25 Aug. Mis v. d. H. Grego
rius, Bisschop en Belijder: Sacerdote6. (Zie
in Het Feesteigen v. h. Bisdom). 2e gebed
v. d. II. Lodewijk, koning van Frankrijk;
3e A Cunctis (om de voorbede der Heili
gen). Kleur: Wit.
Door de omstandigheden van zijn tijd
heeft de H. Gregorius nooit de H. Bis
schopswijding ontvangen. Ongeveer twintig
jaren beheerde hij het Bisdom Utrecht met
vermaarde herderlijke waakzaamheid.
De H. Lodewijk dankt zijne heiligheid
ten deele zeker aan zijne opvoeding door
zijne moeder de H. Blanca van Castilië.
Bekend is haar heilig prachtwoord tot haar
zoon: „Ik bemin u als de appel van mijn
oog, maar liever toch zag ik u aan mijne
I voeten sterven, als ik wist, dat gij ooit
ééne doodzonde zoudt bedrijven".
DINSDAG 26 Aug. Mis v. d. vorigen
(elfden) Zondag: Deus. Geen Gloria. 2e
gebed v. d. H. Zephyrinus, Paus en Mar
telaar; 3e A Cunctis. Kleur: Groen.
Ook is geoorloofd de H. Mis v. d. H. Ze
phyrinus: Sacerdotes. 2e gebd v. d. elfden
Zondag na Pinksteren; 3e A Cunctis.
Kleur: Rood.
WOENSDAG 27 Aug. Mis v. d. H. Jo-
seph Calasanctius, Belijder: Venite. Kleur:
Wit.
Hoe mooi begint vandaag de H. Mis met
de woorden: „Komt kinderen ik zal u do
vreezo des Heercn leeren". Van God ge
roepen heeft de H. Joseph zijn leven ge
wijd aan het onderrichten van arme kin
deren in kennis en deugd. Daarvoor sticht
te hij het later tot zelfstandige Congregatie
verheven Genootschap van „de Reguliere
Priesters onder de bescherming van de
Moeder Gods der vrome leerlingen", kor
ter genaamd „de Piaristen", welke Con
gregatie zich zeer snel verbreidde over
zeer vele provincies en rijken van Europa.
De heilige stierf op 92-jarigen leeftijd in
1648.
DONDERDAG 28 Aug. Mis v. d. H.
Augustinus, Bisschop, Belijder en Kcrk-
ieeraar: In medio. 2c gebed v. d. H. Her
mes, Martelaar. Credo. Kleur: Wit.
Jeugd cn jongelingsjaren van den zoon
van Patricius cn dc H. Monica gingen voor
bij in ketterij en ongeloof tot groot ver
driet van zijne moeder. Monica hield niet
op tot God te bidden voor haren zoon en
niet tevergeefs was haar bidden. Op 33-ja-
rigen leeftijd n.l. liet Augustinus zich doo-
pen door den H. Ambrosius, Bisschop van
Milaan, die hem, zooals St. Augustinus zelf
getuigt, hem de oogen opende.
Augustinus werd priester cn later zelfs
bisschop van Hippo in Afrika. Zijne bui
tengewone talenten gebruikte hij nu tot
bestrijding der ketterijen van zijn tijd. Vele
diepzinnige geschriften zijn van den hei
lige overgebleven uit die dagen. Dit jaar
wordt het 15e eeuwfeest van zijn sterven
herdacht»
VRIJDAG 29 Aug. Feest v. d. onthoof
ding v. d. H. Joannes den Dcoper. Mis:
Loquebar. 2e gebed v. d. H. Sabina, Marte
lares (in dc kerken v. d. H. Joannes Credo).
Kleur: Rood.
Het II. Evangelie uit de H. Mis stelt
ons de gebeurtenis voor oogen, welke de
H. Kerk vandaag herdenkt.
ZATERDAG 30 Aug. Mis v. d. H. Rosa
van Lima, Maagd: Dilexisti. 2e gebed v.
d. H.H. Felix en Adauctus, Martelaren; 3e
voor don Paus. Kleur: Wit.
Op nog jeugdigen leeftijd las de H. Rosa
het leven van dc H. Katharina van Siëna.
Haar hart openend voor Gods genade,
bracht zij in beoefening wat zij las. Even
als de H. Katharina werd ook Rosa lid van
do derde Orde v. d. H. Dominicus. Om hare
deugd heeft de H. Rosa veel te verduren
gehad, zelfs van hare moeder, broers en
zusters, die haar een huichelaarster en be
driegster noemden. Alles verdroeg Rosa
met geduld volgens het voorbeeld van baai-
Goddelijk Toonbeeld, Christus. De H. Rosa
is de eerste heilige van Zuid-Amerika (ein
de 17e eeuw).
IN DE KERKEN DER
E.E. P.P. FRANCISCANEN.
Alles als in bovenstaande kalender, be
halve:
MANDAG. Mis v. d. H. Lodewijk: Os
Justi. Credo.
DINSDAG. Mis v. tl. Z.Z. Timothcüs van
Montecchio en Bcrnardus van Officia, Be
lijders: Confiteantur. 2e gebed v. d. H. Ze
phyrinus. Kleur: Wit.
Amsterdam.
ALB. M. KOK, Pr.
