ZATERDAG i^JULI 1930 DE LEIDSCHE-COURANT TWEEDE BLAD PAG. S EEN HERINNERING AAN FRATER ADRIANUS z.g. De dood wan dezen grooten weldoener der blinden, die meer dan een halve eeuw met zooveel toewijding voor hen is werk- j zaain geweest, en op wiens persoon en ar- beid Katholiek Nederland terecht, roem mag dragen, brengt mij een bezoek in her innering. dat ik twaalf jaren geleden aan hem bracht in het St. Henricus-gesticht te Grave. Vele interessante dingen vertelde hij mij toen over zijn werk, en dat alles met een eenvoud, alsof het de meest gewone zaak ter wereld was. En niet minder be langwekkend was het contact, dat ik onder zijn geleide met de blinden kreeg, waarbij ik volop gelegenheid had de heerlijke re sultaten te zien en te bewonderen, weilke zijn stage en o, zoo liefdevolle anbeid voor hun welzijn had opgeleverd. Het zal, naar ik veronderstel, den lezer niet onwelkom wezen, wanneer ik uit dat relaas hier eens enkele passages afdruk, die karakteristiek zijn voor het werk en voor den grooten, edelen mensch, die het wrochtte. Allereerst deze uitspraak van frater Adrianus Nog nooit heb ik hier iemand ontmoet, die treurde om zijn blindheid. Meer nog, er zijn er, die God danken voor hunne be zoeking, omdat deze hen voor vele gevaren beveiligt. En een van hen die reeds lang een bedevaart naar Lourdes had kunnen maken om zijn genezing te verkrijgen, zag daarvan af, omdat hij betwijfelde wel zoo gelukkig te kunnen zijn, als hij nu is, wan neer hij niet meer hier in het Huis kon blijven!.... Ge begrijpt dat de godsdienst een zeer voornamen, juister: den voor- naamsten factor vormt in deze berusting en opgeruimdheid van zin. Onze katholieke blinden treuren niet, kunnen niet treuren, als zij die geen hoop hebben op een toe komstig leven. De troost der religie is on uitputtelijk. En dan weten zij zich hier onder hun lotgenooten zoo geheel thuis. Gedeeld lijden is half lijden of minder. Binnen de muren van het huis voelen zij zich ook als 't ware niet blind. Zij ken nen den weg door de gangen, in de werk plaats, in het schoollokaal. Zij behoeven nooit uit te wijken voor anderen. Zijn ook niet bevreesd voor eenig gevaar, gaan rustig hun weg. Zij bewegen zich welis waar nooit in een rechte lijn, maar altijd meer zig-zags gewijze, doch aarzeling ken nen zij hier weinig of niet? zij loopen haast nooit ergens tegen aan. Gij kunt hen een trap hooren op of afstormen, of een ka mer zien binnengaan met een zekerheid en zelfs met een snelheid, alsof zij ziende waren. Den rondgang, welke ik onder geleide van frater Adrianus door het gesticht met zijn schoollokalen, recreatiezaal, werk plaats maakte, zal ik niet licht vergeten. Een enkel citaat: Op de speelplaats vermaakte zich de jeugd, gelijk de jeugd zich pleegt te ver maken; er werdkrijgertje gespeeld; één reed er geheel alleen op een fiets: allen bewogen zich vroolijk en vrij, als hadden zij het licht hunner oogen. En nau welijks hadden zij de stem van frater Adria nus vernomen, of-zij kwamen even toege- loopen, grepen zijn hand, vlijden zich in kinderlijke blijdschap tegen hem aan. In het schoollokaal gaven een paar jon gelui mij het bewijs van de goede leer methode, welke hier gevolgd wordt de meeste leermiddelen zijn hetzij geheel, het zij wat hun vervolmaking betreft van eigen vinding en van de uitstekende resultaten welke het onderwijs oplevert. Zij lazen vlot een paar hoofdstukken uit Duitsche en Fransche leesboeken, in Braille-druk overgebracht, hoofdstukken, welke zij voor de eerste maal onder de vin gers kregen. Daarna tikte een van hen een Engelsch zinnetje nagenoeg zonder fout op een schrijfmachine en maakte een paar sommen op een ingenieus saamgcsteld re- kenbord; terwijl de ander staaltjes gaf van bedrevenheid in de aardrijkskunde, door eerst- op een kaart van Nederland, daarna op een van Europa met werkelijk verrassende vlugheid de meest uiteenlig- gende plaatsen aan te wijzen, welke hem werden genoemd. Zelfs het aangeven van een reis-route beginnende te St. Peters burg en eindigende te Constantinopel met vermelding der plaatsen, golven, zeeën, straten, welke hij te- passeeren had, lever de geen moeilijkheden voor hem op. Het ging alles even vlot, even rustig en even zeker. Ook wanneer men zijn tastenden vinger op een of ander puilt bracht, wist hij spoedig te zeggen, welke staddaar door werd aangeduid. En dit geschiedde op houten kaarten, waarop de namen der plaatsen slechts met de beginletters waren aangeduid. In de werkplaatsen het was Pinkste ren lag de arbeid stil. Maar in de druk kerij met uifcteraard zeer bizonder en ook zeer vernuftig zelf gevonden zet- en druk- materiaal, gaf een (blindgeboren) zetter mij eenige staaltjes tn zijn kunnen. Fra ter Adrianus heeft li m door zijne vindin gen den arbeid zooveel mogelijk vereen voudigd, maar het is toch verbazend, wat ook deze blindgeborene vermag en hoe handig hij is in zetten en distribueeren. Zelfs toonde hij mij eenige regels gewoon schrift, welke hij met. behulp van een stift en een koperen plaatje, van eenige letter- vormige openingen voorzien 't is ook van eigen vinding op papier had ge bracht. „Door veel oefening en geduld zoo schreef deze verpleegde zeer duide lijk leert zelfs een blinde schrijven". In de recreatie-zaal vermaakte men zich met kaartspel, dammen, domino. Een schaakspeler er zijn uitmuntende spe lers onder de blinden was verdiept in het samenstellen van een probleem. En eenigen tijd later gaf de Harmonie 'n goede twintig man sterk een paar nummers te hooren, forsch van klank, zui ver van toon, onberispelijk van tempo en JUBILEEREND SCHEVENINGEN. Katholiek Scheveningen wel te ver staan. I Was deze maand honderd jaar gele- den, dat de vroegere „Statie" Schevenin gen Avederom haar rechten van parochie kerk verkreeg en dit heeft men er feeste lijk herdacht. Toen ik er van las kAvamen mij weer voor den geest de verhalen van mijn groot vader, die een Boomsche ScheA'eninger aa'as. O, 't was er zoo'n afgelegen dorp, on danks Huygens „Zeestraet", thans de fiere Scheveningsche Aveg, Avelke nog tot ver in de vorige eeuw de eenige begaanbare ver binding vormde met Den Haag. Toen in 1832 een cholera-epidemie de visschersbe- volking teisterde, was het voldoende oui het tolhek nabij het tegenwoordige Vredes paleis te sluiten om het verkeer nagènoeg te stremmen, Avant ook heb kanaal tegen over Seinpost was er nog niet. Louter zandpaden door de duinen voerden overi gens naar het strand, waarvan er een uitmondde ter plaatse Avaar nu de Park straat is, dus vlak bij 't Voorhout, zoo klein Avas toen „Die Haghe". 't „Nachte- gaalspad" heette dat schier onbegaan bare weggetje. Waar nu aan 't strand het café Seinpost staat met zijn 3 M. hoog Neptunusbecld Avas tot voor 40 jaar niets dan een kale duintop, welks hoogte oudtijds gebruikt Averd om aan de visscherspinken te seinen met vlagsignalen en toortsen. Vandaar nog den naam. Waar nu het badbedrijf wordt uitge oefend, daar lag Scheveningen niet. Slechts bezuiden Seinpost vond men de visschers- woningen, links en rechts van de smalle Keizerstraat in 't verlengde van den Schc- veningschen weg. Tal van poorten en slop pen vond men daar en vindt men er ten deele nog, schaars bezocht door de zo mergasten, want men pleegt slechts oog te hebben voor de zee en haar genoegens. Een Avandeling door de typische buurtjes is echter wel aan te raden; links van de Kei- I zerstraat zijn ze nog het meest ongerept; ter rechterzijde werd een breede verkeers weg uitgebroken ter ontlasting van de Keizerstraat, die de drukte werkelijk niet meer aan kon. Scheveningen heeft het lot gedeeld van zooveel andere dorpen, die na de reforma tie schier geheel Protestant Averden, Avaar- door het feit wordt verklaard, dat de eigenlijke visschersbevolking reeders, schippers en matrozen als .regel uit. an dersdenkenden bestaat; dit is 'historisch zoo geworden en zal zich vooral aa-at de vlootbemanning betreft ook Avel hand haven, Avant aan boord heerschen Protes tantsche zeden en gewoonten, zoodat een katholiek zich daar niet licht thuis zal gevoelen. Onze geloofsgenooten vindt men meer onder de vischhandelaren en Avinke- liers. Gezien de omstandigheid, dat de oude Protestantsche, voormalige R. K. kerk aan 't einde van de Keizerstraat ieder kent die het centrum van het eigenlijke vis- schersdorp vormde, lag het voor 'de hand, dat de katholieken ook daar in de buurt hun kerkje vestigden, toen zij in 1830 zulks eindelijk weer mochten doen. Pastoor J. C. van der Loos, die een mooi gedenkboek Avijdde aan de jubileerende parochie, deelt mede, dat in genoemd dorp cloor de onzen gehuurd Averd de bovenzaal van een huis, genaamd het „Hof van Holland", staande aan de Kerkwerf schuin tegenover het Protestantsche bedehuis. Thans heet- het perceel „Hotel du Nord", dat ik nu niet meer zal kunnen passeeren zonder het be langstellend aan te zien. Heel de Kerk werf trouwens verschijnt me thans in een ander licht, want op een lerrein naast het „Hof van Holland" Avellicht waar thans tusschen de huizen breede trappen naar cle tram leiden verrees ook heb eerste R. K. kerkje, gebouwd door pastoor A. C. Quant, SeheA'eningens eersten herder na samenspel geen dirigent den maatstok zwaaien kan en een der stukken reeds maanden geleden voor 't laatst Avas ge speeld. Op het klavier werd even vlekkeloos een Quatre-mains uitgevoerd en een dei- beide pianisten liet daarop een fantasie van eigen compositie volgen. Heel knap inderdaad. Er is dezer dagen weer herinnerd aan de vele vindingen, welke frater Adrianus ten bate der blinden had gedaan. Alsof dit zoo vanzelf sprak zeide hij er mij toen over: - Och, de armoede heeft dit voor, dat men zich sterker moet inspannen en daardoor soms verder vooruit komt, dan anders wel licht het geval zou zijn geweest. Wij heb ben bijna alles zelf moeten vinden aan leer middelen en hulpmiddelen bij het vak-on derwijs. En wij zijn daarin nogal gelukkig geAveest. Het is al bijna veertig jaar gele den, in 1882, dat te Amsterdam een ten toonstelling gehouden Averd van leermid delen voor blinden. Minister J. Heemskerk bracht daar een bezoek. En het toeval wilde, dat onze inzending dicht bij den in gang stond, zoodat de Minister die het eerst onder de oogen kreeg. De heer Meyer, die Zijne Excellentie rondleidde, maakte toen de opmerking, dat, Avanneer hij die inzending had gezien, Z. Exc. het voornaamste had gehad.We kunnen ook nu nog herhaaldelijk constateeren, dat we anderen vóór zijn met ons materiaal, of schoon Ave zeker geen geld hebben, om alles uit het buitenland te laten komen, gelijk andere inrichtingen. Terwijl wij deze regelen nog eens af- schrijAen, zien wij het beeld van den een- voudigen religieus weer voor ons, en voe len Avij opnieuw, diep en intens, zooals wij liet toen a-oelden, hoezeer zijn leven ande ren ten zegen is geweest, een weldadig licht in de donkerte van hun bestaan. Eere zij zijn nagedachtenis I de Hervorming, en in 1831 ingezegend door mgr. baron Wykerslooth, -bisschop van Curium, Aviens naam ik _al sinds mijn kin derjaren ken, dank zij mëërgemelden groot vader, die 't- vaak over Z. D. II. had. 't Kerkje a\-as even eenvoudig als klein; de parochie telde trouwens slechts 50 ge zinnen met 200 volwassenen, die tnt dan in Den Haag ter kerk moesten. Maar er zat groei in, zoodat onder pastoor Snic kers den lateren bisschop van Haarlem en aartsbisschop de grondslag werd ge legd voor de kerk aan den ouden Schcve- ningschen Aveg, welk bedehuis sinds enkele jaren, na geruimeii tijd geleden vergroot te zijn, door een nieuwen, ruimer tempel werd vervangen. Aanvankelijk schijnen de katholieke geestelijken in 't reclitzïnnig-protestantsche dorp niet algemeen met vriendelijke oogen te zijn aangezien. De straatjeugd moet er b.v. van gehouden hebben, den goeden pastoor Snickers "óp den sleep van zijn toog te trappen, zoodat men mag aanne men, dat er ook Avel eens een minder vriendelijk Avoord zal zijn geuit. Ik heb er trouwens zelf nog wel hooren jouwen achter den Broeder, met wien Ave als schooljongens een vacantie-wandeling naar ScheA-eningen maakten en dien de kleine „joeien" blijkens hun schimpversje voor een pastoor aanzagen. Dit zal nu avcI al lang veranderd zijn, dank zij ook het zoo a'erbazend toegenomen ATcemdelingenver- keer. De 50 Roomsche gezinnen Avelke pastoor Quant te Scheveningen aantrof, zijn zoo zeer in aantal toegenomen, dat hoeAvel er dicht in de buurt van dé oude parochie twee Haagsche R. K. kerken verrezen zijn, Avat grens vernauwing bracht tc Sehe- veningen-zelf nog een tAveede parochiekerk gesticht is en Avel nabij t Kurhaus. Eerste herder was hiervan de welbekende dichter, pastoor A. Binnen wier tz z.g., die echter den bouw niet mocht voltooien; dit, mits gaders den schoolbouAv, Avas voorbehouden aan zijn opA-olger. pastoor Roozen, sinds kort naar rustiger standplaats overgegaan. Herder der jubileerende parochie is sinds 1904 de zeer eer ay. heer H. J. van de Ven, die voordien te ScheAeningen ook als kapelaan werkzaam is geweest en dus bij zijn.komst als pastoor de parochie cloor en door kende. Hij heeft Huize „Maris Stella" gesticht, scholen gebouwd, cle kerk ver- nieuAvd, een tehuis de villa ..Planten- lust" afgestaan voor „de Graal", ter- Avijl de schitterende mozaiken in de kerk bovendien getuigen, hoezeer deze priester de kunst Aveet te waardeeren. Wel is katholiek Scheveningen sinds een eeuw gezegend vooruitgegaan. AJO. ScheA'eningsch dialect. UIT DE KATHOLIEKE WERELD Gelijkheid der kindeven op de scholen van Ceylon. Jaffna (Ceylon). Agentia Fides: Het de partement van Opvoeding heeft aan de hoofden van scholen doen weten dat cle kinderen, die weigeren zich te onderwer pen aan de reglementen betreffende de gelijke behandeling in de scholen, daarvan disciplinaire maatregelen zullen ondervin den. Indien ze a-an school aa-egblijven, moet den President van het Comité van Op voeding daarvan in kennis worden gesteld, en zullen de betreffende ouders worden vervolgd. De kwestie Avordt dus steeds moeilijker, tragisch zelfs. Want in werkelijkheid zijn de- familiés van de lage kasten geheel af hankelijk van de families van hoogere kasten, en kunnen groot nadeel lijden door het feit, dat hun kinderen zouden toestem men om op dezelfde bank te gaan zitten als de kinderen uit een hoogere kaste. Van daar het beA*el dat cle ouders aan hun kin deren geven om ondanks de a-oorschriften steeds op den grond te blijven zitten, om zoodoende de meesters en eigenaars der grond, Avaarop de menschen van de lage kasten a\*erken, niet te ontstemmen. Het gaat hier om den broode, en de noodzake lijkheid van hun leA-ensonderhoiul maakt a-oor deze arme lieden de kAvestie van ge lijkheid van behandeling van hun kinderen op school zeer ondergeschikt. Hun hutten zelfs hooren hun niet toe. Alvorens bij de creet deze kwestie te regelen, zou het beter zijn geweest de menschen van de lage kasten minder afhankelijk te maken van de hoogere kasten. Het „eigendomsrecht" der kerkelijke goederen te Kanton. Canton (China). Agenlia Fides: In den loop der maancl Mei, is cle kwestie van het eigendomsrecht der kerkelijke goederen door liet bestuur der stad Kanton behan deld. Dit bestuur weigert de Conventie Gérard, die in 1895 tusschen Frankrijk en China gesloten werd, te erkennen, en Avaarbij aan de Katholieke Missies hei ac tief en passief eigendomsrecht werd toe gekend. Inplaats daarvan slaat- men aan de Missies een eeuAvigclurende pacht toe. Daardoor wordt het recht der Katholieke Kerk practisch tot niets teruggebrachf daar het voortaan onmogelijk is om de eigendommen weer te a-erkoopen. Men zal dus of den status quo moeten behouden, of aan cle Chineesche regcering een a-olle- dige en eenAoudige afstand moeten toe staan. De ongebondenheid in de Chineesche scholen. Shanghai (China). Agentia Fides: In de Avekelijksehe rede, uitgesproken door een der leden der nationalistische regeering van Nanking, betreurde de spreker het slecnte gedrag en het- gebrek aan discipli ne op de scholen en cle Chineesche Uni versiteit. De discipline, zektë-deze officieele per- KALENDER DER WEEK N.B. Als niet anders wordt, aangegeven dagelijks Gloria, geen Credo. De gewone Prefatie. ZONDAG, 27 Juli. Zevende Zondag na Pinksteren. Mis: Omnes gentes, 2e gebed v. d. H. Pantaleon. Martelaar; 3e A Cunc- I is (om de voorbede der Heiligen). Credo. Prefatie v. d. Allerh. Drieëenheid. Kleur: Groen, De H. Kerk leert a-andaag hare kinde ren de vreeze des Heeren (Graduale). Deze toch moet ons bezielen en ons afkeerig doen zijn van alle dwaling, welke de val- sche profeten onzer hedenclaagsclie ver- heidenschte wereld onder allerlei vor men ons voorhouden. Aan hunne vruchten: ontevredenheid, opstand tegen het Avettig gezag, haat, onzedelijkheid kunnen wij hen kennen (Evangelie). Bidden wij God, dat Hij die profeten verre van ons houde, op dat hunne verderfelijke leeringen ons niet schaden en dat Hij ons verleene tot onze heiliging: het beoefenen der a\-are ge rechtigheid, het onderhouden Zijner heili ge geboden (Gebed en Epistel). Wonen wij, bezield met het ernstige voornemen den wil te doen van den he- melschen Vader, het H. Misoffer bij, offe rend met het brood en den wijn ons ver stand en Avil, dan is ons offer Gode Avelgc- vallig (Offertorium). Hij zal het aannemen en heiligen, gelijk het offer van den rccht- a'aardigen en offergezinden Abel (Stilge- bed). Het zal voor ons een geneesmiddel zijn voor onze gebreken (Postcommunio) en ons brengen in de vereischte gestelte nis om met jubelende stem toe te juichen, God, groot oA'er de geheele aarde. (In- troitus). MAANDAG, 28 Juli. Mis v. d. H.H. Na- zarius en Gezellen, Martelaren: Intret. 2e gebed A Cunctis; 3e naar keuze v. d. pries ter. Kleur: Rood. DINSDAG, 29 Juli. Mis v. d. H. Martha Maagd: Dilexisti. 2e gebed a\ d. H.H. Fe lix en Gezellen, Martelaren; 3e A Cunc tis. Kleur: Wit'. Martha toonde hare groote liefde voor den Zaligmaker door hare zorg en voor komendheid jegens Hem, a\-anneer Hij een bezoek bracht- bij de Hem dierbare fami lie: Lazarus en zijn twee zusters Martha en Maria. Haar vertrouwen op Jesus komt heerlijk uit na- den doocl van Lazarus. Vier dagen na diens dood kivam Jesus naar Bethanië. Zoodra Martha Jesus' komst verneemt gaat zij Hem tegemoet. En ze zegt: „Heer, zoo Gij hier waart geweest, mijn broer zou niet gestorven zijn. Maar ook nu Aveet ik, dat al wat Gij van Gocl vra gen zult, God het U zal geA-en." Haar ver trouwen Averd dan ook heerlijk beloond. Lazarus wordt cloor Christus ten leven op gewekt. Iu het H. Evangelie wordt verder geen melding meer gemaakt a-an Lazarus, Mar tha en Maria. Volgens een oude overleve ring zouden zij uit het Joodsche land ver dreven zijn en zich hebben ingescheept naar Frankrijk (Marseille), waar zij een kerk hebben gebouAvd, van welke Lazarus de eerste Bisschop zou zijn geAveest. WOENSDAG, 30 Juli. Mis v. cl. H.H. Abdon en Sennen, Martelaren: Intret, 2e ke gevallen de ouders zelf het a-oor zeer gevaarlijk houden om hun kinderen naar die scholen te zenden. De mogelijkheid die cle Chineesche jeugd thans loopt om een vei zorgde en ordentelijke opvoeding te krijgen, Avordt door dergelijke feiten ge heel onbestaanbaar. „Eenige directeuren van onderwijsinrich tingen, Colleges en Universiteiten, maak ten gebruik van hun leerlingen door hen aan te zetten om de lessen te staken, om demonstraties in de scholen en de straten te organiseeren en om aan opstandjes deel te nemen. Daarentegen doen deze direc teuren niets om de vooruitgang der leerlin gen in hun studie te beA-orderen, en om de discipline onder hen te versterken. Zoo zelfs, dat, Avanneer een directeur of pro fessor zijn plicht Avil doen en de leerliu- gebed A Cunctis; 3e naar keuze v. d. priester. Kleur: Rood. DONDERDAG, 31 Juli. Mis v. d. H. Ig natius, Belijder: In Nomine Jesu. Kleur: Wit. Van Spaanschen adel diende Ignatius eerst aan het Hof van koning Ferdinand van Arra-gon, later als bevelhebber in het leger van Karei V. Als zoodanig bij de belegering van de vesting Pampeluna ern stig gewond, hield hij zich in de periode van zijn herstel bezig ook met het lezen vande levens der Heiligen. Dit. maak te op Ignatius zulk een indruk, dat hij een verachter werd van alle Avoreldsohe ijdel- heid en een streng geestelijk leven begon te leiden. In een grot bij Manresa hield hij zijne geestelijke oefeningen, later door hem opgeschreven en de grondslag gewor den van cloor hem gestichte Sociëteit van Jesus. Na een leven „tot meerdere eer en glorie van God" stierf Ignatius in 1558. VRIJDAG 1 Augustus. Mis van St. Pe trus' Banden: Nunc scio. 2e gebed v. d. H. Paulus; 3e a-. d. zeven Heilige Maolia- becsche Broeders. Credo. Prefatie v. d. Apostelen. Kleur: Wit. Vandaag Avordt de gedachtenis gevierd van de wijding eener kerk te Rome, toe- geAvijd aan den H. Petrus, waar de boeien waarmede St. Petrus te Rome en te Je ruzalem geboeid geweest i«, bewaard wor den. N.B. Wegens den eersten Vrijdag is ge oorloofd een Votiefmis van het H. Hart Aan Jesus: Cogitationes. Credo. Prefatie v. h. H. Hart. Kleur: Wit. ZATERDAG, 2 Aug. Mis v. d. H. Alphon- sus de Ligorio, Bisschop, Belijder en Kerk leeraar: Spiritus. 2e gebed v. d. H. Ste- phanus, Paus en Martelaar; 3e voor den Paus. Kleur: Wit. Te Napels geboren, werd de H. Alphon sus, na volbrachte studiën, uit gehoorzaam heid aan zijn vader advocaat. Om de ge varen, waaraan hij zijne ziel zag blootge steld, onttrok hij zich aan dat beroep, Averd priester en stichtte de zoo bekende Congregatie v. d. Allerheiligsten Verlosser (Redemptoristen en Redemptoristinnen). Alphonsus stierf in hoogen ouderdom als Bisschop van St. Agatha der Gothen. Om zijne buitengeAvone a-erdiensten voor de christelijke zedenleer verhief Paus Pius IX z.g. hem tot Kerkleeraar. IN DE KERKEN DER E.E. P.P. FRAN- CISCANEN: Alles als in bovenstaande kalender, h«- halve: ZONDAG. 2e gebed v. d. Z. Maria Mag- dalena Martinengo, Maagd; 3e v. d. H. Pantaleon. WOENSDAG. Mis v. d. Z.Z. Simon van Lypniea, Petrus van Moliano en Arehan- geius van Calataphimo, Belijders: Confi- tcantur, 2e gebed v. d. H.H. Abdon en Sennen; 3e A Cunctis. ZATERDAG. Gedachtenis van de wij ding der Patriarchale Basiliek van de H. Maria ter Engelen van Portiuncula. Mis: Beatus. 2e gebed v. cl. H. Alphonsus; 3c (alleen in stille H.H. Missen^ v. d. H. Ste- plianus. Credo. Prefatie v. d. Allerh. Maagd (invullen: En U om de feestviering). Kleur: Wit. Amsterdam. ALB. M. KOK, Pr. gen tot studie aanzet, op tucht aandringt en de revolutionaire ideeën tegenwerkt, hij nooit steun vindt onder zijn collega's, en het gebeurt zelfs niet zelden dat hij van school Avordt gezonden, om de woede van de leerlingen te kalmeeren". Resumeerende, vraagt deze spreker daL krachtige maatregelen zullen Avorden ge nomen om ten spoedigste de discipline in de Chineesche inrichtingen van onderAvijs te herstellen. Het is onnoodig te zeggen, dat deze be treurenswaardige feiten in geen. enkele katholieke inrichting voorkomen. Deze worden daarom dan ook steeds meer ge zocht door de Chineesche ouders, zelfs door de heidenen, bezorgd als ze zijn om aan hun kinderen de Aveldaad van een uit stekende opvoeding te verzekeren. DEN BRIEL 600 JAAR. Het huis, waar vroeger admiraal Maarten Haroenzs. TromD woonde

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1930 | | pagina 5