v>
Pe De
De BounaiisiÉg
ZUIDERZICHT
a. J. LAIjjiGEVELD
R.H.W. Fruit-Soda
ZONEN
JAN DE NI
ZUIDERZICHT
Wijdc^tós Ie koop,
j GAAT GERUST WIET UAOAHTIE! j
BENHUIS
RUIM GELD
VERHURING
VERKOOPING
WOONHUIS MET ERF
sUi
Het Beste Adres
VERKOOPING
dertien Huizen en Erven
VERKOOPING
ZATERDAG JULI 1930
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD - PAG. IS
DE MEDAILLE AAN HET
BLAUWE LINT
door H. R.
Hans was een frissche, vroolijke jongen. Zco-
wel bij zijn medeleerlingen als professoren
was hij bemind en had hij er altijd slag van om cp
eenvoudige kameraadschappelijke manier als
bemiddelaar op te treden bij oneenigheden en
twisten, die er op kostschool dagelijks voor
kwamen. Hij was absoluut niet bang voor een
kameraad op de bres te springen, wanneer
deze van een of ander surveillant onverdiend
straf kreeg en op eerbiedige wijze verzocht hij
dan, om de ware oorzaak van de fout te zoe
ken en daarnaar de straf te bepalen.
Hans mocht dit ook doen. Hij was in de
klas een der besten, was steeds voorbeclddig
van gedrag zonder daarbij in de rol van
gluiperd of opschepper te vervallen en hij
kon, niettegenstaande hij prefect der Con
gregatie geworden was, heelemaal geen hei
lige in den ernstigen zin van het woord ge
noemd worden.
Voor ons „zwarte schapen" van het college,
die er niet toe te bewegen waren, om lid van
de Congregatie te worden, omdat wij volgens
onze meening ook voor ons verdere leven dan
verplicht waren de voorschriften te onderhou
den, die wij in het klooster beloofden na te
komen en wij waren er voor ons zelf van
overtuigd, dat hier toch niets van zou kernen
voor ons was Hans, ondanks alles een vroo
lijke, gezellige, kameraad. Toch gaven we hem
dikwijls heel wat steken onder water. Och,
waarom zou ik het thans niet bekennen, dat
wij toen, in onzen jeugdigen overmoed, on
danks college en dagelijksche terechtwijzingen
absoluut geen lust hadden in geestelijke zaken
en dat wij niet langer dan dat de vreedzame
kloostermuren ons omgaven aan God en de
dingen der eeuwigheid dachten.
Daarvoor was later nog iets ernstigers noo-
dig, een invloed, die weinig drukte maakte en
die ieder nog juist den tijd gunde tusschen het
inslaan en het ontploffen van een granaat, om
zich met God voor de reis naar het andere le
ven te verzoenen.
Ik herinner mij nog hoe ik Hans eens voor
den gek gehouden had, toen hij bij een feest
van Maria het blauwe lintje met de zilveren
Mariamedaille op zijn jas gespeld had. Ik zei
tegen hem: „Zeg Hans, als jij nu over een jaar
in militaire dienst moet, draag je dan ook
dat hemelsblauwe strikje op je uniform? en
durf je dan zóó voor de oversten te verschij
nen. Toen antwoordde hij verbaasd: „Jouw
kleine rakker, wat is dat dan voor een onder
scheiding? waarop ik zei „Tot uw dienst lui
tenant, Congregatio, beatae Mariae Virginis!"
De Congregatie van de Allerheiligste Maagd!
Mijn kameraden schaterden het uit van 't
lachen.Maar met een fijn, beminnelijk lachje
zei Hans op zijn eigen aantrekkelijke manier:
„Wacht jou, spotter, we zullen wel eens zien
wie van ons beiden het eerst de medaille be
haalt voor moed, beleid en trouw, wee, je ge
beente, wanneer ik ze het eerst heb, want dan
zal ik je iederen dag vragen, waarom je niets
op je jas hebt hangen!"
Ja, dit waren jongensidealen! temidden
van een vreeselijken tijd, die ook af en toe den
kioostervrede verstoorde en het bloeiend leven
uit onze rijen wegvoerde tot de doodstraf op
de slachtvelden.
Voor de vacantie begon gaven we nog een
groote tooneeluitvoering. Wij speelden „Wal-
lensteins dood!". Hans vervulde de rol van
Piccolomine, mijn persoontje die van Wallen-
stein.
Nog levendig herinner ik mij de scène, waar
in Max Piccolomini in schitterende uitrusting,
als een beleid der stralende jeugd, voor me
stond en afscheid nam, dat een eeuwig vaar
wel zijn zou... hem zou het voeren tot den
roem van den heldendood, voor mij zou het als
een inleiding zijn tot een eeuwigen nacht. Hans
speelde met zóóveel talent, met zóóveel per
soonlijk gevoel, dat wij allen onder den indruk
kwamen van zijn gestalte, die ons het ideaal
scheen van Schiller's fantasie...
De uilvoeringen van het college waren wijd
en zijd bekend. Zoo oogstte Hans grooten bij
val van leerlingen, paters, genoodigden en
vele ouders van studenten uit Weenen, die er
meestal ook bij tegenwoordig waren.
Maanden gingen voorbij. Het was Mei
1915. Het schooljaar liep ten einde, toen don
kere wolken aan den zuidelijken hemel zelfs
den vrede van de kostschool dreigden te ver
storen. Het deelnemen aan den oorlog van
Italië bleef voor ons niet zonder beslissende
gevolgen. De weerbare mannen, alle Tyrolers
van 16 tot 60 jaar werden door de regeering
van Tyrol opgeroepen. Toen was er geen hou
den meer aan. Wij dachten niet meer aan de
schoolbanken, noch aan ouders, paters of eind
examens. Wij "zagen alleen de rood-witte va
nen, de zilveren Tyroler adelaar op groen veld
en hel edelweiss naast de haneveer op de véld-
muts. Er voer een storm door de klaslokalen
en nadat hij uitgewoed was zag men niets meer
dan jonge gezichten en zeer ernstige paters,
terwijl hij ons in de dubbele rijen der ver
schillende bataillons had ingedeeld, die in
lange colonnes van de spoorweghaltes naar
de Dolomietenpassen opkronkelden.
Met bloemen, die wij iederen morgen in het
mandje voor het Mariabeeld in de studiezaal
moesten leggen, waren wij de Meimaand be
gonnen, en met patroontasschen, die wij nu
's morgens ontvingen om de kogels in de rib
ben der Italianen te schieten, eindigden wij
deze heerlijke maand.
Weken verliepen. Uit de jongens waren
mannen gegroeid, die naast vaders met zwarte
baarden en ernstige boeren iederen dag weer
opnieuw den dood in het gezicht moesten zien:
de gevaren tusschen rotsen en steenlawines
hoog boven aan den kam, of heel diep in de
spelonken gemakkelijk weten te ontwijken en
die eindelijk avond op avond, volgens Tiroolsch
gebruik, naast de mannen uit het eenvoudig
bergvolk neerknielden en niet meer spotten,
maar klein en nederig den rozenkrans baden.
Wie deze oogenblikken meegemaakt heeft
kan ze nooit meer vergeten. Het zijn indruk
ken die even sterk zijn als de oogenblikken van
vreeselijk doodsgevaar. Zjj vormen een beeld
van diepen vrede, misschien leven ze daarom
veel krachtiger in ons voort. Rondom de avond
stilte van het hooggebergte. zelden onder
broken door een knallend schot, dat zijn hon-
derdvoudigen echo over de rotswanden wierp.
Zacht sidderen de eerste nacht-schaduwen over
de berghellingen... geheel links hechtte de
Marniolata nog even blauwachtig wit in het
fii mament, waarboven het langzamerhand be
gon te schitteren. de eene ster naar de an
dere.
Ernstig liet ieder in de schuilplaats zijn ge
dachten den vrijen loop. „Zal het heden de
laatste maal zijn... voor mij... voor jou?'
Toen werd de stilte verbroken door de stem
van een ouden, baardigen landweerman: „Man
nen, laat ons nog ëens tot de Moeder van
Smarten bidden!"
En zonder tegenspraak klonk het van
alle lippen: „Heilige Maria, Moeder Gods...
bid voor ons zondaars, riu en in het uur van
onzen dood. Amen!"
Reeds eenige dagen dreunde het kanon van
uit het Zuidwesten., gedempt, somber, als'n
voorbereiding tot den dood.
De telefoon rinkelde onophoudelijk. De land
weermannen fluisterden dat er in het hoogge
bergte van Lafraren een zware aanval der Ita
lianen werd voorbereid... En op een namid
dag het was 13 Augustus kwam het be
vel, de ransels te pakken, geweren op schou
ders en de tocht begon, uren achtereen, langs
steile rotswanden, door beken en bergstroo-
men, over losliggend gesteente en over wegge
hakte boomen naar Het Etschdal...
Een nacht in den trein, dan inspectie op
het stationsplein van Triest door generaal
Dauhl, die ons de bijzondere wenschen van den
ouden keizer overbracht, waarop de oudste
landweermannen riepen: „Heil, keizer Frans!"
en weer ging het verder, verder marcheeren
in lange colonnes, den weg op naar Vielge-
reuth. Wagens en lastdieren kwamen ons te
gen. De menschen, die in de ladderwagens za
ten of naast de lastdieren liepen, zagen er
afgestreden, vermoeid en onverschillig uit.
Het waren grootendeels Tsjechen en man
nen uit Servisch-Kroatië, die naast enkele Ty
roler landstorm-compagnieën of tusschen de
sperforten in stelling lagen. Ook nu schoot de
Italiaan onophoudelijk, onregelmatig en dicht
op elkander. Wij kwamen bij een boschje, mid
den in lag een kerkhof, met eenvoudige krui
sen. Daarnaast stond de keuken van een af-
deeling berg-artillerie dood en leven in
bonten chaos dooreengemengeld. oorlogsver
wildering, onverschilligheid voor alles.Op de
graven zaten de artilleristen en knaagden het
vleesch van de beentjes, wierpen deze schert
send in hooge bogen midden tusschen de graf
heuvels tot een officier de lui daar verdreef.
Uit een binnenpad verscheen een andere
groep op den militairen weg. Het was een af-
deeling uit Meran, die evenals wij de infante
rie gingen aflossen. Vóór, aan het begin van
den troep draait zich een blonde jongen om:
Een kort, vroolijk weerzien; opgewonden
vertellen we elkander onze ervaringen, dan
volgen allerlei vragen naar onze kameraden,
herinneringen uit het kostschoolleven en dan
de blijdschap samen te zijn.
In onze gesprekken kwam verder tot uit
drukking de ernst der tijden, die ons te wach
ten stond. Hans lag met zijn afdeeling rechts
boven ons. Er kwamen uren, waarin ieder den
ken, ieder menschelijk bewustzijn scheen te ver
dwijnen. Slag op slag donderden de neerval
lende granaten rondom ons.steenen, ijzer,
zand en vuursteenen, die wel het meest ge
vreesd werden, dansten rond ons in de lucht,
kraakten tegen de borstweringen en brachten
schrammen en wonden toe aan hoofd, schou
ders en gekromde ruggen. Achter de borstwe
ringen hielden de jagers het uit zonder eenig
teeken van wanhoop, afmatting of verbittering
tegen deze weerlooze slachtpartijLoopgra
ven waren er niet.De harde rotsgrond maak
te ieder graafwerk onmogelijk. Boven bij Hans
hadden zij tenminste muren opgeworpen van
losse steenen, die zij in zandbakken gedaan
hadden.
16 Augustus.
Bloedrood kwam de zon op, bloediger dan
wel sinds in het jaar 1915 aan het Zuid-Ty-
rolisch front niet meer gebeurd is. De Italiaan
raasde. Uit de knetterende, mitrailleurs spuw
de hij heele vuurgordijnen over het handvol
Tyrolers. De groote kanonnen hielpen nog met
hun zwaar geschut en sloegen huilend en flui
tend de rotsblokken en zware steenen uit el
kander, zoodat honderden kleinere stukken
door de lucht vlogen en hun vernielend werk
deden, zoodat hout, ijzer, beenderen, spieren en
vleesch, rood, bloederig vleesch, als een vuile
bloederige massa door elkander gemengd en
weer weg gesmeten werd...
Een uitkijkpost op ongeveer 500 schreden
van ons, had het heel zwaar te verantwoorden.
Een geelachtige wolk trok zich dicht en smeu
lend om de enkele zandzakken.
Tegen half tien voormiddags meldde de rech
tervleugel, dat mannen van de 162ste com
pagnie op korten afstand van elkander naar
den uitkijkpost liepen. Wat was er gebeurd?
Dacht Hans, dat de veldwacht uit elkaar ge
schoten was? Waarom nog jagers opgeofferd
aan een waardeloos punt?... Wij begrepen het
niet goed, vooral omdat we eenigen tijd later
weer mannen terug zagen komen. De avond, de
nacht en de morgen van 17 Aug. gaven ons
echter niet veel tijd om na te denken. Na hel
trommelvuur kwamen de kerels uit hun holen
gekropen en vielen ons aan. Urenlang... tel
kens opnieuw. En iederen keer knetterden
weer de salvo's, ratelden de machinegeweren,
waarvan de schoten duizendvoudig door de
bergen weerkaatst werden. Vluchten voor de
Italianen! Dat nooit! Zij konden geen doorbre
ken forceeren. Bij honderden hingen ze aan
de prikkeldraadversperringen en Spaansche
ruiters, die wij met veel moeite tusschen de
steenblokken en het kreupelhout hadden aan
gebracht. Wanhopig verhief zich hier en daar
aan den draad een bleeke hand, alsof ze smee-
ken wilde: Help! Vreeselijk mengde zich het
rochelend geluid der stervenden met hun
klachten: „Moeder! Moeder!... help toch,
ik heb zoon pijn..." in het langzaam wegster
ven van den aanval.
Ik kroop terug. Mijn hoofd zoemde van een
bedrieger, die mij zoo'n wegslingerenden steen
bezorgd had, en in het vallen raakte hij nog
geducht mijn arm... In de ambulance hoorde
ik van den heldendood en de heldendaad van
Hans!.
Toen het vuur een geweldigen aanval deed
op den uitkijkpost, had hij niet vergeten, dat
juist vooraan zes jagers en drie landstormers
lagen, die alle, bejaarde getrouwde mannen
waren, terwijl hij in zijn afdeeling meest jon
ge, ongetrouwde manschappen tusschen 16 en
18 jaar had. Vlug besloten sprong hij op, zette
zijn kameraden de zaak uiteen en, aangespoord
door zijn voorbeeld, haastte de heele kleine
schaar zich enkele oogenblikken later naar vo
ren, om de kameraden af te lossen. De oude
mannen wilden niet, maar Hans riep: „Terug!
Gij zijt getrouwde mannen, wij zijn jong en
ongetrouwd en hebben niets te verliezen. Gij
hebt thuis vrouw en kinderen, wij blijven hier
en gij moet onze plaats innemen!"
De jagers moesten gehoorzamen... de ouden
sprongen terug.
Geen enkele van deze heldenjongens is in
leven gebleven. Van Hans vond men nog een
verscheurd notitieboekje in zijn bloed gedrenkt
en de congregatie-medaille... Dat was alles,
wat een moeder van haar eenig kind overbleef.
Men begroef de overblijfselen van de men-
schelijke lichamen en beenderen in een diep
graf in den schaduw der boomen naast de
veldkeuken der bergartillerie. Hel was een stil
le middag. Blauw en onschuldig straalde de
hemel tusschen de berkenboomen. Stom en
lichtend groetten de Tyrolerbergen rond het
kerkhof in het bosch... Toen de kiomoen aar
de op de houten kisten vielen, somber en
hard, schreiden wij allen luid... Mannen wien
het haar zilvergrijs om de slapen hing... kna
pen met verwarde lokken... allen stonden v ij
daar. zwijgend en ontroerd... Tyrolers, B:ie-
ren, Wurtembergers, Tsjechen, Hongaren en
een paar mannen uit Wecnen.
Majdor v. Z. sprak een paa.r korte eenvou
dige woorden: over den Tiroolschen trouw, ds
Tyroolsche plichtsvervulling, die niets kent op
de heele wereld dan het gebod: verdedig Ty
rol. Toen, aan het slot, maakte hij bekend, dat
op telegrafisch bevel van Ziine Majesteit den
Keizer zelf H. F. uit Meran de gouden me
daille voor moed, beleid en trouw, en die nu,
daar de jonge held dit teeken niet meer dra
gen kon, aan zijn moeder overhandigd zou
worden. Ontroerend schoon sprak de aalmoe
zenier van de landstormers uit Meran en Scha-
vaze. hoe godsdienst en godsgeloof, hoe de
belijdersmoed van het Mariakind zoo'n held
haftige daad mogelijk maakte en hoe veelmeer
als de hoogste onderscheiding van zijn gelief
den ouden keizer, die eenvoudige medaille te
schatten was, die aan het blauwe lint Hans'
uitverkiezing voor de eeuwigheid beteekend®
als Congreganist van Maria. Wij allen, man-
ren of knapen of vaders, die daar stonden, wa
ren diep ontroerd. Maar niemand trok de waar
heid der woorden in twijfel allen waren er
diep van doordrongen.
En toen dekte de aarde, Tyroolsche aarde,
de droeve resten toe die nog van de helden-
lichamen waren overgebleven. Een salvo...
en... alles was voorbij.
Enkele weken later liep ik langs den Tap-
peinesweg. Daar ginds in de villa wachtte mij
een zwaar en pijnlijk oogenblik. Ik ging naar
de moeder, die haar eenigen zoon verloren had
In de hand droeg ik een pakje. Een met bloed
besmeurd notitieboekje, een medaille van Ma
ria en de gouden medaille voor moed, beleid
en trouw.
Nu had Hans toch nog vóór mij zijn medaille
verworven
GEREGELD
ADVERTEiÉREN
VERGROOT UW OMZET
LET QP [TH: W. 8366
f (Keel.)
Ziet de Etalages
Sn ij boonpn molens
ff 1.30
nhuis"
Kort Rapenburg 10 - Tel. 25.
Heerengracht 112 - Tel. 1549
Opgericht 1894. 36
nieuwste uitvoejïi
vanaf
„Het Hai
r/e
II
Laatste paar dagen
Een der grootste Auto's
Verloting van Ensichede f 2.—
per lot, trekking i Aug. 1930.
Goedgek. Wip. Besl Iv Febr.
1930, No. 9pl, ten, bate van het
R.K. Twentèche Kfeuterhuis.
Loten verkr|gbaar bij H. ZIRK-
ZEE. Nieuwe Rijn 63, hoek
Hooigracht, Leiden. 984
hoek Linde/raat Jloemistenlaan
Inlichtingen H. P. JANSEN.
Oude Singel 20, Leiden, Tel.
2271. 968
KÖEK.GEBAK cn/BANKET
Z'JN/
EEN WARE: DELICATESSE
en NIET DUUR
Wed. M. v. d. BENT
i. d. Schapenstceg - Tel. 729
Haar rijke lrviMrig heeft
haar geleerd,! iii\«n natte
Zomerperiode |ioa'h-vnu nooit
Klei-Aardappe»n aan te
bieden. 323
Ten overstaan van Notaris
Jhr. J. L. STERN te 's-Gra-
venhage zal op Woensdagen
6 en 13 Augustus 1930, v.m.
11 uur, in café AL te Veur,
in het openbaar worden ge
veild en verkocht: 950
gen. A bharina^ "Hoeve",
aan den /Achterweg nok 3 te
Veur, ïJex achterhuis, vet al
len, kaMMhökn, schuren, gum,
boomjp&rd eh erf, Jrencjjj-ens
dejr ZijdepoMler aloSar, te
ramen arooj/6 H.A., 5 A., 10
c.A., in 5/perceelen en in
combinatiën; alles breeder
bij biljetten omschreven.
Bezichtiging Maandags en
Donderdags van 24 uur.
Aanv. daags na de gun
ning, bet. koopp. 15 Septem
ber 193Ö of eerder met bij
bet. van 5 pCt. rente sedert
aanvaarding.
Nadere inlichtingen ten
kantore van voornoemden
Notarie STERN, Nassaupl.
23 te 's-Gravenhage, telef.
16793, alwaar terreinteeke-
ning ter inzage ligt.
■miiiiiimiiiimiiiiiiiiiiiiimiiiiiuiiiimmiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiimimmiiimiiimimiiiimiiiiiiiiia
Sluit l/daafkn eerst aan bij de KLW. Leïdsche
Nachtyeiiïgheidsrfienst en Controle
GOEDE BEWAKIKE! BILLIJKE TARIEVEN
I KANTOOR: HEEREKGRACHT S3 TELEFOON 2883
■iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
tu/n en aahtpfuitgang. gelegen a.s.
(Jé Trambaan. Lammenschansweg
nos. 6 en 10. Ruime hypotheek beschikbaar,
tegen billijke rente.
Tevens te koop nog enkele te bouwen Heerenhuizen naast boven
genoemde. Inlichtingen: H. P. JANSEN, Oude Singel 20, Tel. 2271-
beschikbaar voor .eerste
hypo™eAen
op huizen, liifljj timen en
schepen; ookltweecf| hypo
theken en cildieteA (Han
dels-, Landboltv-, Bfdrijfs-,
Auto-, BouwcrMiet enz)., bij
KANTOOR VERGOUWEN
Heerengracht 53 - Leiden
Spreekuur van 912 uur
Notaris H. EERDBEEK te
Katwijk zal in de eerste helft
van Augustus a.s., in Hótel
..De Roskam'x (c Katwijk a. d.
Rijn. tei> verzoeke van den
Heer J. B. MESKEl^i- te
Katwijk, in het openbar ver-
koopen: Jfr
HET WOONütffS MET
BOLLENSCHUUR
en 5 H.A. BEST BOLLENLAND
te Katwijk, aan den Wasse-
naarschen Weg niet recht van
vaart naar de Valkenburgsche
Watering. In 6 perceelen en
combinatiën. 5213-7
Nadere aankondiging volgt.
Een R.K. nette
GEVRAA
indiensttreding. J
Brieven onförHio.
bureau van dit blad.
940
GELDBELEGGING.
Het Kerkbestuur St. Joseph-
kerk te Leiden, ju-aagt
geld i^r leen
onder mjjtdr td bespreken
voorwazMen.
yXamensitobt Kerkbestuur:
asm A. ffiEÜSEN, Pr.
BIJ INSCHRIJVING
van rujfri 51 He\t^ en uit-
muntaml weiland, .te egen in
het^'oordehlle te# Aarlan-
derveen, eigekd^^van mej.
de wed. P. J. v. NIEKERK
te Woerden."
Insohrijvingsbiïjefcfcen moeten
worden ingeleverd vóór of op
30 Juli 1930 ten- kantore van
Notaris H. B. J. VAN DE
KREKE, te Aarlanderveen.
OPENBARE VRIJWILLIGE
van
te Veur - Damlaan 20
ensdag
liaan no.
sectie B
1.44 Are.
straatbel.
De Notaris TH. P. J. HOP
PE, te Delft,- is voornemens
op WiMnsdag 30 ^li 1930,
bij vei ng ei
6 Augi tus di
telkens des
11 uri i, in
„De Z
dam, i: /net i
koopeij
Een Woonl
Van-, aan di
JK, kadaster
no. 1716, groi
Grondl,
f 7.15, sluisg. f 1.37, polderl.
f 4.36.
Aanvaarding tot 1 Octo
ber 1930 met vergoeding
door verkooper van 5
over koopsom van dag van
betaling tot dag van aan
vaarding.
Betaling koopsom 1 Sep
tember 1930.
Bezichtiging op 22, 24, 29
Juli a.s., van 24 uur en op
30 Juli a.s. van 1011 uur.
Nadere inlichtingen zijn te
bekomen ten kantore van bo-
vengenóemden Notaris, Ni-
ckersteeg te Delft. 880
WARMOND
Abonnementen en Ad-
vertentiën \vorden aan
genomen door
G. DE WINTER
Geen Prijsknoeierij
1 Sigaar van 8, et. kwaliteit
Sigaret» van 75 ct.
Te zamen
kwaliteit vj^or slechts 48 cent.
Alleen-verkoop voor Leiden
bijH. ZIRKZEE, Nieuwe Rijn 63,
hoek Hooigracht. 982
voor ALLE TIMMERWERKEN
is en /lijft, S
Timmerman en! Trfipjienmaker
ALOELASANVB.
Vraagt prijsopgave
ter kennis van foe-
langhebbciiUen,^4at door het
verbindend w/tyden der uit-
deelingslijst /et faillissement
van den/4 eer |V. M. DE
VOS J/P&- Hpogdndoorn)
wonerfoe te I BosBoop, is ge
ëindigd. 962
Mr* A. J. SORMANI
Leiden, 22 Juli 1930.
Rapenburg 16.
OPENBARE VRIJWILLIGE
Notaris HOUTZAGERS te
Boskoop zal op Dinsdagen
22 en 29 Juli 1930, des v.m.
11 uur, in hotel KLAASSEN
te Boskoop ten verzoeke van
mej. de Wed. G. DE JONG,
geb. KLEVER te Eindhoven,
bij inzet en opslag publiek
verkoopen5235-3
aan den Oeg onder Alphen
a. d. fUitju de plaatselijke
nummefs Ir t.m. -f3," in ^3 per
ceelen, diverse coMfmnaties
en in maflsa, allgjftn en bij
de week terfiijdffa. Wekelijk-
sohe buurg£*mengst f 42.15.
WOLJ&giO
in den Nesserpolder onder
Alphen a. d. Rijn, groot
1.85.05 H.A. in één perceel
2 combinaties en in massa.
Verhuurd tot Kerstmis 1931
ad f 400 per jaar aan S.
S OH ELLING ER H O UT.
Aanwijzer: L. C. DE JONG,
Otweg 1. Betaling 1 Sèptem-*
ber a.s. Vanaf 1 September
komt de huur ten voordeele
van koopers. Bezichtiging in
overleg met huurders. Nade
re gegevens ten kantore van
genoemden notaris,
kaart ter inzage ligt.
OPENBARE VRIJWILLIGE
Op Woensdag 30 Juli 1930,
des voormiddags te lo uren,
Zomertijd, zullen ten over
staan van denv
C. VAN DERM
Leiden; op het
café van "den 1
LEBRANt)
d. HoorafaaAsoh
contant/ gelei v
koch'
als planken,fatten en rib
hout, in di^rse maten; be
nevens schragen, traptafelr,
ladders, dommekrachten en
andere materialen en tim
mermans-gereedschappen.
Voorts: roeiboot, biljart, en
wat verder ten verkoop zal
worden aangeboden.
Te zien: daags te voren en
één uur vóór den aanvang
der verkooping. 820
LAAT IIW
PAPENGRACHT 32 - TEL. INT. 935
