ZATERDAG 5 JULI 193C
DE LE1DSCHE COURANT
DERDE BLAD PAG. IC
Uit de Stad van het
Vaticaan
door Prof. FRANS XAVER ZIMMERMAN
Rome, 29 Juni 1930.
De Sint Pieter in 't voile licht
Kan men lichtjes in letters veranderen,
kan men vlammen omvormen tot woorden,
kan men een feilen brand laten uitslaan
in bruisende volzinnen? Kan men glans en
flakkerenden schijn, stroomende lichten en
verblindende felheid, vurige strepen en
kuetterende vlammen, kan men die laten
uitvloeien in klinkers en gedachten, zoodat
zij in onze herinnering en in de verbeel
ding van anderen weer juist eender op
flikkeren, als wij ze in werkelijkheid za
gen? Heeft het menschelijk oog nog een
broeder in ons en kan de Sint Pieter in
't volle licht, zooals die vlammend voor
ons stond, nog eenmaal in ons binnenste
oplaaien
Terwijl ik hier zit te schrijven, het is
Zondagavond en uit de bronzen keelen der
klokken hebben reeds twaalf stemmen ge
klonken om het middernachtelijk uur te
verkondigen, dooven daar ginds, vlak bij
de plaats, waar deze letters over het pa
pier glijden, de lichten van den Sint Pie
ter. En het lawaai van straten en pleinen
versmelt in het geluid en het rumoer van
late wandelaars, die huiswaarts keeren,
Over de honderdduizenden, die in den
voor- of namiddag in de Basiliek van Sint
Pieter zijn geweest, waar weer verschl-
lende Zaligen de rijen der Heiligen werden
ingeleid, zijn reeds de sterren opgestegen
en nu staat daar, als een nachtfeest der
natuur, de nachtelijke hemel in lichte
laaie. Die gloed vloeit heen over huizen
en paleizen, over tempels en kerken, over
de Baden van Caracalla en het Pantheon,
het weerkaatst op de Spaansche trappen
en verzilvert Santa Maria Maggiore. Ook
rond den Sint Pieter is het stil geworden.
Soms lang na middernacht worden op de
tweede verdieping van het Apostolisch pa
leis, in de werkkamer van den Paus, de
lampen gedoofd: even later knapt op de
bovenste verdieping, in het slaapvertrek
van den H. Vader het licht weer aan. De
Paus begeeft zich ter ruste. Maar ook over
hem staan vandaag de sterren van dezen
nacht en de 7000 lichtjes, die heden aan
den Dom gebrand hebben, moeten zich in
zijn ziel weerkaatsen.
In den glans en het licht van een Ro-
meinschen vroeg-zomerschen dag was de
mcigen begonnen. Talrijke scharen vrome
pelgrims en touristen stroomden over het
breede met zuilen omzoomde Sint Pieters
plein naar den Dom, -waar groen en bloe
men, tapijten en schilderijen door duizen
den electriscke lampen bestraald werden:
honderden kandelaars, kroonluchters en
standaarden verspreidden in de zijbeuken
een zee van licht. Maar ook het schip van
Sint Pieter zelf straalde in een geweldigen
lichtglans, toen de Paus, glimlachend ze
genend, met veel praal en majesteit zijn
intocht deed in de overvolle Basiliek.
Voor de honderdduizenden uit Rome,
die geen plaatsje hadden kunnen vinden
in Sint Pieter, was heel de Zondagavond
slechts een groote verwachting van den
avond. De Basiliek en het plein van Sint
Pieter stonden in het midden van al hun
denken, daar heen richtten zich hun schre
den, toen de avond eindelijk gekomen was.
's Avonds om 6 uur vulde zich het breede
groote plein rond de hooge zuil, die als
een vermanenden vinger Gods ten hemel
wijst. Vlak bij, waar bijna 2000 jaar gele
den levende menschenfakkels hun licht
hadden verspreid, waar onschuld en trouw
aan het jonge geloof in rook en vuur moes
ten vergaan, zonder dat nochtansMe nieu
we leer verstikt of vernietigd werd: daar
zou nu het licht van liefde en verzoening
oplaaien. Honderden dienaren van het
Vaticaan, de „Sanpietrini", hadden reeds
dagen te voren druk werk gehad. Men
moet dit keurcorps van deze voortreffelij
ke romeinsche arbeiders aan het werk ge
zien hebben om dit eigenaardig gilde van
kerkdienaren te bewonderen! Langs de
heerlijke architectonische lijnen van den
Dom, waarover nog enkele late zonnestra
len spelen, hebben zij groote zware kaar
sen aangebracht die in een zware papieren
buis steken welke weer op smalle latten
bevestigd zijn: geheel symetrisch geor
dend, staan ze daar langs de gevels, pi
lasters en zuilen als stomme bewakers,
die wachten op de geheimzinnigheden, die
spoedig prachtvol onthuld zullen worden
in glanzend licht.
En, zooals ieder vlammetje in den Sint
Pieter zuiver liturgisch licht is en geen
kunstmatig gloeiende draad, zoo heeft
men ook bij de belichting van den Sint
Pieter iedere mechanisme uitgeschakeld en
ieder werk wordt hierbij door menschen-
handen verricht.
Iedere kaars wordt afzonderlijk aange
stoken. Als men op het Sint Pietersplein
staat te kijken, ziet men die honderden
Sanpietrini's op een hoogte van ongeveer
vijftig meter als behendige acrobaten of
snelle koorddansers, langs gevels, koepels
en nissen zweven: als ratten kruipen ze
langs de ijzeren haken bliksemsnel omhoog
of worden door sterke handen in 'n zweef-
stoeltje langs den breeren gevel getrok
ken. vlug, zonder een oogenblik stil te
staan, loopen ze langs de kaarsenrijen, die
overal op de kapiteelen der halve-zuilen
op den buitensten gevel van het voorfront
zijn aangebracht.
En overal ziet men ze tegelijk: ieder
heeft zijn route en iedereen kent zijn taak:
overal zien we ze opduiken, op den koe
pel, langs de pilaren, zelfs op het hooge
groote kruis, dat den Sint Pieter kroont.
Overal, overal vlammen de lichten op; en
terwijl de avond snel daalt, wordt hun
warme geelachtige gloed telkens sterker
zichtbaar achter de papieren hulzen. Alle
horizontale en loodrechte lijnen van dit
reuzen bouwwerk die overdag in het helle
licht niet zoo sterk uitkomen spreken nu
door hun met lichtjes bezette strepen met
een geweldige plastische kracht. De voor
gevel en de contouren der randen lichten
nu alsof ze met een bloeiende griffel in den
donkeren hemel geteekend zijn en als de
kroon van een graalburcht, in haast boven-
aardsche schoonheid, welfde zich daar die
koepel van Michelangelo, een oneindig
schoone boogenreeks boven de reuzen-
vlakten van de lager gelegen voorbouw
vau den grooten voorgevel.
Dit kaarsenlicht-festijn, het eerste ge
deelte der verlichting duurde tot negen
uur. Toen klonk uit de klokkenkamer met
korte zware slagen een signaal en nu
kwam er ook beweging op alle plekken
van het front tot op den koepel waarover
tot nu een kalme rust lag en waarom be
wogen da kaarsen hun licht verspreid had
den. Nu werd ook nog door de Sanpie
trini's een flakkerend fakkellicht ontsto
ken: 2000 platte metalen pannen, waarin
lange tot een kluwen gedraaide draden
liggen die met hars en pek gevuld zijn,
worden in énkele minuten tijds ontstoken
door de Sanpietrini die met een fakkel in
de hand langs boogen en steilen kruipen
om eindelijk langs touwen neer te dalen.
In de vijfhonderdduizend menschen, die
op het Sint Pieterplein dit machtig schouw
spel gadeslaan, is de spanning nu tot haar
hoogtepunt gestegen, en als de fakkels in
de balken van het groote kruis op den
koepel ontstoken zijn, dan kan dat half
millioen menschen zich niet langer beheer-
schen bij het heerlijk genot van die onge
kende schoonheid, en in talrijke enthou
siaste uitroepen geven zij lucht aan hun
bevrijd gemoed. Het beeld van den licht-
omkransten Dom die tob nog toe daar
waardig stond in haar architectonische
rust, is thans heelemaal veranderd. Er is
beweging in gekomen, 't is een flakkèfend
rythme geworden, overal schittert en
glanst het licht't is een spelen, en
stoeien, een flikkeren en opvlammen, een
jagen en sidderen, heen en weer, op en
neer bewegende vlammenrijen, springende
sterren en dansende stralen, zoodat de
contouren beven: de Sint Pieter in 't volle
licht!De Sint Pieter in 't volle licht.
Tot middernacht stroomden steeds nieuwe
golven kijklustigen over het Sint Pieters
plein: maar men ging niet alleen bij Sint
Pieter dit schoone schouwspel genieten,
ook in de verte van de hoogte van den
Pincio of den Janiculus was dit vlammen
spel overweldigend schoon. Als men op
de TJmberto-brug stond voor het Paleis
van Justitie, dan zag men, over den Tiber,
voorbij de Engelenburcht, die somber te
gen den avond-hemel afstak, lichtend en
brandend den St. Pieter! 't wa-s juist of
alle gevels en koepels der bijgebouwen en
ook de groote koepel in brand stonden.
Als een reuzen-pyramide verhief zich daar
dat wonderwerk van dit kerkgebouw stra
lend en glanzend in den schijn van zijn
duizenden en duizenden lichtjes: een
triumf van steen en licht zonder weerga,
de somberheid van het steenen bouwwerk
loste zich op in het spel der duizenden
zich bewegende lichtjes, die in den schoon-
sten architectonischen vorm bevestigd wa
ren.
Hoe verder men van de stad verwijderd
is, des te grooter schijnt de vorm van den
koepel. Vanuit de Albaner-bergen is zij
juist als een kroon die over stad en land
van Rome het lot van zijn duizendjarige
geschiedenis in de eeuwige verte draagt.
DE INTERNATIONALE
ARBEIDS-CONFERENTIE TE
GENEVE
EN DE KATHOLIEKEN.
Genève, 30 Juni 1930.
Op de Internationale Arbeidsconferen-
tie, die dezer dagen in-Genève gehouden
wordt, is door den heer Albert Thomas,
de_ directeur van het Internationale Ar
beidsbureau, een-uitvoerig verslag uitge
bracht over de werkzaamheid der Inter
nationale Arbeidersorganisatie. Een hoofd
stuk uit dit verslag behandelt de betrekkin
gen, die er bestaan tusschen het Arbeids
bureau en de verschillende kerkgenoot
schappen. Het is zeer belangwekkend, dat
men juist dit Arbeidsbureau gedurende de
laatste jaren tot het inzicht is gekomen,
dat alle pogingen om te geraken tot een
goede sociale wetgeving en een bescher
ming der belangen der arbeiders op inter
nationalen grondslag, niet het minste kans
op een succes hebben kunnen, wanneer ze
niet gesteund worden door de kerkgenoot
schappen.
De uiterste linkervleugel der socialisten
is opgekomen tegen deze, al te groote
waardeering van deze sociale bemoeiingen
der kerkgenootschappen in dit verslag,
maar niettegenstaande Albert Thomas daar
op nog moet rèpliceeren blijft hij er de na
druk op leggen, dat hij oprecht gelooft
aan: het verlangen tot samenwerking van
al degenen, die gelooven aan de mogelijk
heid om de menschelijke waardigheid te be
schermen."
Daarenboven erkent het Verslag van
het Arbeidsbureau, dat het vooral de Ka
tholieken waren, die in 1929 blijk gaven
dat zij bezield waren met den echt socia
len geest, zooals die in de Encycliek „Re-
rum Novarum" wordt beschieven. Het ver
slag constateert verder, dat de leer der
groote Encycliek op het gebied der so-
j ciale politiek een gemeenschappelijke basis
I vormt, voor al die politieke partijen, die
al zijn ze zelf niet aan een bepaalde ge-
I loofsbelijdenis gebonden, toch met het Ka
tholicisme in nauw verband staan. Zij is
het signaal om te verzamelen en zij dient
als een middel ter verzoening.
Thomas noemt dan drie gevallen, die
voor het Katholicisme in 1919 van zeer
zeer groot belang waren en waarbij kerke
lijke autoriteiten of op den voorgrond tre
dende Katholieke organisaties de katho-
lieke beginselen in een meer bepaalde vorm
I en meer met betrekking tot de sociale poli
tiek tot uitdrukking hebben gebracht.
Vooreerst de brief van Kardinaal Sbaretti
aan Bisschop Liènart van Rijssel waarin de
leer van de Encycliek wordt toegepast op
Werkgevers- en Werknemersorganisaties en
waarbij wordt vastgesteld: „Men kan aan
de Christelijke arbeiders het recht niet ont
zeggen zich te vereenigen in organisaties
die onafhankelijk zijn van die der werkge-
vers^ en ^aarin zij hun rechtvaardige eco
nomische en sociale belangen kunnen be
hartigen". Do valsche beschuldiging, die
tegen de christelijke organisaties wel eens
geuit is, als zouden zij een Marxistische en
sterk socialistisch gekleurde geest aan-
kweeken, wordt in dezelfde brief als totaal
valsch en ongegrond verklaard. Deze be
langrijke brief werd gepubliceerd in het
ambtelijk orgaan van den Heiligen Stoel,
de: „Acta Apostolicae Sedis" en heeft in
Frankrijk en Duitschland, zelfs in Amerika
zeer de aandacht getrokken.
Verder spreekt het Verslag van het In
ternationale Arbeidsbureau van de werk
zaamheden die de Katholieken in de Ver.
Staten aan den dag hebben gelegd. Het
verhaalt, hoe kort na den oorlog vier Ame-
rikaansche Bisschoppen een program heb
ben ontworpen om te komen tot den socia
len wederopbouw, en waarin zij in 't-bijzon
der de fouten gebrandmerkt hebben in de
I verdeeling van de opbrengst der produc
tie, in het onvoldoende inkomen van de
groote massa der loonarbeiders en de on
rechtvaardig groote winsten van een klei
ne minderheid van bevoorrechte kapitalis
ten. Zij eischen o.a. dat de fabrieksarbeid
van vrouwen tot op een minmum zou wor
den beperkt, dat de arbeid van personen
beneden de 16 jaar zou worden afgeschaft,
een wettelijke regeling van het minimum
loon en een omlaag drukken van de prij
zen der levensmiddelen door middel van de
coöperaties.
In het afgeloopen jaar werden er in
Noord-Amerika zes congressen gehouden,
in verschillende deelen van het land, waar
op verschillende sociale en economische
vraagstukken volgens de katholieke sociale
opvatting behandeld werden.
De bovengenoemde proclamatie der vier
bisschoppen en de daarin uitgedrukte ge
dachten vormden de grondslag voor de be
sprekingen op deze congressen.
Als derde, gewichtig feit, waaruit blijkt
wat de Katholieken in 1929 hebben tot
stand gebracht, vermeldt het Verslag van
het Arbeidsbureau de Sociale Week die
gehouden is te Weenen in Juni 1929. De
deelnemers hieraan hebben met algemeene
stemmen en geheel in den geest van het
herderlijke schrijven der Oostenrijsche Bis
schoppen 1925 verklaard, dat het niet mo
gelijk was om goed Katholiek te hande
len en tevens onsociaal.
Meermalen legt het Verslag er den na
druk op, hoe zeer ook in de dagelijksche
strijd voor de sociale belangen de mede
werking der kerkgenootschappen noodza
kelijk is. Dat zijn woorden, die men in het
overwegend socialistische milieu van het
Internationale Arbeidsbureau voor eenige
jaren nog niet kon hooren. Ze bewijzen,
dat men ook daar veel geleerd heeft.
TE MAASTRICHT wordt dezer dagen de raadskelder geopend. Jan
Gregoire bezig de muurschilderingen te maken
KALENDER DER WEEK
N.B. Als niet anders wordt aangegeven
dagelijks Gloria en Credo. De gewone Pre
fatie.
ZONDAG 6 Juli. Vierde Zondag na Pink
steren. Mis: Dominus. 2e gebed en laatste
Evangelie v. d. octaafdag v. h. feest v. d.
H.H. Apostelen Petrus en Paulus. (Zie eigen
Mis op 6 Juli). Prefatie v. d. Allerh.
Drjeëenheid. Kleur: Groen.
1 Nemen wij in tijd van beproeving onze
toevlucht tot God. Alleen hebben wij onze
beproevingen in het tijdelijke. Dan ons
oog gericht op God, ons Heil, de toevlucht
van armen en beproefden (Introitus, Alle
luja-vers; Communio). Dan gedacht aan
onze toekomstige glorie (Epistel) en....
aan Christus' woord: „De leerling is niet
meer dan dc Meester". Is Christus langs
den weg van het lijden Zijn glorie ingegaan,
dan ook wij, Christenen.
Ook in het geestelijke hebben wij onze
•beproevingen, nJ. de bekoringen. Het ge
nadeleven onzer ziel wordt belaagd van
alle kanten. Maar al stonden alle machten
der hel tegen ons op, wij vreezen niet. God
is de verdediger en beschermer van ons
genadeleven, als wij op Hem vertrouwon.
Een heerlijk voorbeeld van beloond ver
trouwen geeft ons het H. Evangelie. Bid
den wij, dat wij de gevaren mogen zien,
opdat onze ziel niet omkome door den
geestelijken dood der doodzonde en de
duivel hoonend kan zeggen: „Ik heb hem
overwonnen" (Offertorium).
MAANDAG 7 Juli. Gedenkdag der wij
ding van de eigen Parochiekerk. Mis: Ter-
ribilis 2e gebed (alleen in stille H.H. Mis
sen) v. d. H.H. Cyrillus en Methodius, Bis
schoppen en Belijders. Kleur: Wit.
Het huis Gods past heiligheid. In een
zijner brieven zegt de Apostel: „Gij zijt
de tempel, het huis van God". Waarlijk!
God woont in ons met Zijne heiligmakende
genade. Ook ons dus past heiligheid!
DINSDAG 8 Juli. Mis v. d. H. Eilsabeth,
Koningin, Weduwe: Cognovi. 2e gebed
v. h. Kerkwijdingsoctaaf; 3e Concede (ter
eere van Maria). Kleur: Wit.
Eilsabeth, dochter van Peter III, koning
van Arragon en van Constantia, trad in
het huwelijk met Dionysius, koning van
Portugal. Haren vrijen tijd besteedde zij
aan oefeningen van godsvrucht en goede
werken en geheel in het bijzonder was zij
een moeder voor de armen, welke zij van
het noodige voorzag.
Door hare goedheid, zachtheid en gene
genheid voor den koning wist zij dezen
weer terug te brengen op het goede pad.
Door hare liefde was zij wonderbaar in het
bijleggen van twisten tusschen de vorsten.
WOENSDAG 9 Juli. Feestdag van de
H.H. Martelaren van Gorcum. Mis: In-
tret. 2e gebed v. b. Kerkwijdingsoctaaf.
Kleur: Rood.
Den 9en Juli 1572 hebben te Brielle onze
glorievolle bloedgetuigen, de heilige Mar
telaren van C-orcum hun leven gegeven
voor de waarheid van Christus' wezenlijke
tegenwoordigheid in het Allerheiligste Sa
crament des Altaars en het oppergezag van
den Paus.
Bidden wij op dezen dag geheel in het
bijzonder, dat het bloed onzer negentien
vaderlandsche geloofshelden moge verwer-
ven den terugkeer onzer afgedwaalde Ne-
derlandsche broeders en zusters tot de
ééne ware Kerk van Christus, waarvan de
Martelaren zulk een heerlijk sieraad zijn.
DONDERDAG 10 Juli. Mis v. d. H.H.
zeven Broeders en Gezellen, Martelaren:
Laudate. 2e gebed v. k. Kerkwijdings-
octaaf; 3e Concede. Kleur: Rood.
Vandaag viert de H. Kerk den glorievol-
len marteldood van de zeven zonen van
oen aanzienlijk Romeinsche dame: Felici-
tas. Voor den Prefect der stad gebracht
sprak zij tot hare kinderen: „Ziet den he
mel, waar Jcsus met Zijne Heiligen u
wacht. Volhardt in Jesus' liefde en strijdt
edelmoedig voor uwe zielen".
De zeven zonen hebben zich zulk een
moeder waardig getoond. Allen ondergin
gen zij den marteldood voor Jesus Chris
tus. Janvier, Felix en Philippus werden
met knotsen doodgeslagen. Sylvanus met
het hoofd naar beneden in een afgrond
geworpen, de drie jongsten Alexander, Vi-
talis en Martialis onthoofd.
FeJicitas zelve, die om hare fiere, edele
woorden tot hare kinderen van do dienaren
kaakslagen ontving, legde vier maanden
later blij haar hoofd onder den bijl van
den beul.
VRIJDAG 11 Juli. Mis v. d. vijfden dag
onder het Kerkwijdingsoctaaf. Mis: Terri-
bilis (als op Maandag). 2c gebed v. d. H.
Pius I, Paus en Martelaar; 3e Concede.
Kleur: Wit.
ZATERDAG 12 Juli. Mis v. d. Joannes
Gualbertus, Belijder: Os Justi. 2e gebed
v. h. Kerkwijdingsoctaaf; 3e v. d. H.H. Na-
bor en Felix, Martelaren; 4e voor den Paus.
Kleur: Wit.
De H. Joannes Gualbertus beoefende
eerst den krijgsdienst te Florence. Later
werd hij tot hoogo heiligheid geroepen als
belooning voor zijn vergevingsgezindheid
(grootmoedig vergaf hij om wille van den
gekruisten Verlosser den moordenaar van
zijn broer). Hij trad in het klooster en
stierf als Abt der Camalduensen in Val-
lumbrosa (Italië).
VOOR NIET-GECONSACREERDE
KERKEN.
ZONDAG. Als in bovenstaande kalender.
N.B. Op de verdere dagen Gloria, geen
Credo, de gowone Prefatie.
MAANDAG. Mis v. d. H.H. Cyrillus en
Methodius, Bisschoppen en Belijders: Sa-
cerdotes. 2e gebed v. d. II. Willibaldus.
(Zie in het Feesteigen v. h. Bisdom). Kleur:
Wit.
DINSDAG. Mis v. d. H. Elisabeth, Ko
ningin, Weduwe: Cognovi. 2e gebed A
Ounctis (om de voorbede der Heiligen);
3e naar keuze v. d. priester. Kleur: Wit.
WOENSDAG. Mis v. d. H.H. Martelaren
van Gorcum: Intret. Kleur: Rood.
DONDERDAG. Mis als boven, maar 2e
gobed A Cunctis; 3o naar keuze v. d. pries
ter. Kleur: Rood.
VRIJDAG. Mis v. d. H. Pius I, Paus en
Martelaar: Statuit. 2e en 3e gebed ah
gisteren.
ZATERDAG. Mis v. d. H. Joannes Gual
bertus: Os Justi. 2o gebed v. d. H.H. Na-
bor en Felix; 3o voor don Paus. Kleur:
Wit.
IN DE KERKEN DER
E.E. P.P. FRANCISCANEN.
Alles als in de kalender voor niot-gecon-
sacreordo kerken, behalve:
WOENSDAG. Mis v. d. H.H. Nicolaas
en tien Gezellen, Martelaren van Coroum:
Emisi. Credo. Kleur: Rood.
DONDERDAG. Mis v. d. H. Veronica
Giuliani, Maagd, Dilexisti. 2c gebed v. d.
zeven H.H. Broeders; 3e v. h. octaaf v. d.
H.H. Martelaren van Corcum. Credo.
Kleur: Wit.
ZATERDAG. 2e gebed v. h. octaaf v. d.
H.H. Martelaren van Gorcum; 3e v. d. H.H.
Nabor en Felix; 4e voor don Paus. Credo.
Amsterdam.
ALB. M. KOK, Pr.
Rome. Agentia Fides meldt ons: Z. E.
Kardinaal van Rossum heeft benoemd tot
algemeen Secretaris van het St. Petrus
Liefdewerk Mgr. Mario Zanin. Hij volgt
Mgr. P. Coffano op die aan het Staats
secretariaat benoemd is. Mgr. Zanin is ge
boren in heb diocees Feltre (Noord-Italië)
en is 40 jaar oud. Doctor in de Theologie
en Vice Rector van het groot seminarie
in Feltre en sinds eenige jaren directeur
van de Persdienst voor de Voortplanting
des Geloofs in Italië.
De schitterende eigenschappen van de
zen nieuwen titularis voor deze belangrijke
post, zijn gedistingeerdheid en buitenge
wone beminnelijkheid, zullen veel bijdra
gen tot den bloei van het Si. Petrus Lief
dewerk, het werk zoo aangenaam aan den
H. Vader en wat zooveel goed nog kan
doen voor de missies.
Chesterfield Inlet, Canada. Agentia
Fides meldt ons: Mgr. Turquelil O.M.I.
apost. Pref. van de Hudson Baai, is ein
delijk in het gelukkig bezit van een schip
voor zijn eskimo-missie. Het schip „St.
Theresia" genoemd zal het eerste van
dien naam zijn dat in de vaart is.
De vlag van de kleine Theresia draagt
het in top.
Het schip van de kleine heilige van Li-
sieux zal aan de ami3 Eskimo's brengen
de weldaad van het Evangelie, van het
doopsel en het vormsel. Aan de missiona
rissen in de groote witte stilte brengt
het den troost van het bezoek van hun
prefect, voorraden voor het jaar, brieven
van hun familieleden.
TE HEEL (L.) wordt een kapel gebouwd, die de aandacht trekt om
haar bouwtrant. Van binnen geheel modern, wordt het uitwendige
in Romaansche stijl opgetrokken
