De afsluiting en drooglegging van
de Zuiderzee
Het Gezellen-Leven
WEEK-END
LIED VAN DEZEN TIJD
ZATERDAG 21 JUNI 1930
i)E LE1DSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 7
Dit jaar het grootste gedeelte van den afsluitdijk
gereed. Het einde van de wei ken voor de afslui
ting in zicht. Spoedige openstelling van de sluizen
voor de scheepvaart. De Wieringermeerpolder
en de proefpolder bij Andiik.
WIJ TREDEN NAAR BUITEN!
Do St. Joseph's Gezellenvereeniging is
op do eerste plaats een instituut van op
voeding, van vorming van den jongen man
lob degelijk christen, tot degelijk vakman,
tot degelijk burger. En als een groot gezin
wordt onze vereeniging verstaan. Zoo zegt
het ons Program.
Maar een goed gezin leeft niet op de
straat.
En vandaar: van ons mooie werk blijkt
niet zooveel naar buiten. Door den buiten
staander wordt gewoonlijk onze vereeni
ging niet voldoende gekend en daarom
niet gewaardeerd in die hooge mate als zij
het verdiend.
Nu 6 Juli a.s. treden wij naar buiten.
Met wapperende banieren en klaterende
geestdrift, blijde zang uit duizende kelen
en leuzen, die waar zijn, zullen in lange,
gesloten rijen -de Gezellen van ons gansche
land defileeren voor Mgr. Hürth, den Ge-
neraal-Praeses uit Keulen en Mgr. Aenge-
nent, den Bisschop van Haarlem.
Een drie kwartier trekken door de stra
ten van de Besidentie zullen wij deinon-
streeren voor het werk van Vader Kolping.
Verecnigingen en organisaties, die nau
welijks bestaan en nog totaal niets hebben
gepresteerd, trekken tegenwoordig in kleur
en fleur door onze steden.
Wij hebben een geschiedenis van meer
dere tientallen van jaren. Duizenden man
nen zijn in onze vereenigingen gevormd tot
degelijke menschen, degelijk godsdienstig,
degelijk sociaal en degelijk cultureel.
6 Juli a.s. zullen wij de buitenwereld
doen verbaasd staan van onze kracht, onze
frischheid en onze actualiteit.
D e V.-P r a e s e s.
DE NATIONALE GEZELLENDAG
OP 6 JULI A.S.
Door de Commissarissen der afdeeling
Gezellen worden alle leden aangezocht
voor opgave tot deelname aan den Natio-
nalen Gezellendag in den Haag.
Alle deelnemers moeten te ongeveer half
één in den Haag zijn.
Men kan gaan per rijwiel: deze groep
vertrekt te kwart over elf van het Gezel-
lenhuis. Men wordt verzocht zijn fiets te
voorzien van een fietsvlaggetje in de Kol-
pingskleuren. Deze zijn te verkrijgen bij
den huismeester.
Men zal in het algemeen beter doen te
gaan per trein. Deze groep komt te uiter
lijk tovaalf uur te samen in het Gezellen-
huis. De trein vertrekt te 12.24. Bij collec
tief reizen kost dit 54 ets.
Men geve aan den bezoekenden commis
saris op bij welke groep men wenscht te
worden ingedeeld.
Iedere deelnemer is verplicht te betalen
25 ets. voor programma en bewijs van toe
gang. Zonder dit toegangsbewijs wordt men
niet toegelaten in de kerk van de Limburg
Stirumstraat waar een1 kort Lof werd ge
celebreerd en tot de Dicrentuinzalen waar
de feestelijke bijeenkomst zal plaats vin
den.
Bij niet-tijdige opgave kan voor het ver
strekken van een toegangsbewijs niet wor
den ingestaan.
WAAROM LID VAN EEN ONDER-
AFDEELING?
De bekende pater Biesta O. P., thans
Praeses van het K. V. O. „De Liebaard" te
Apeldoorn, heeft deze vraag ook al eens
gesteld en afdoende beantwoord. Het is
het. steeds wederkeerende „waarom" ge
weest, dat hem noodzaakte een boekje te
schrijven en uit te geven onder de leden
van Amsterdam II (waar hij destijds als
Praeses arbeidde) om daaruit te doen blij
ken, hoe belangrijk het lidmaatschap der
onderafdecling is. Al te veel wordt door de
gezellen gemeend, dat 't een soort luxe is
en dat men met lid te zijn van de vereeni
ging al een heel eind op weg is naar de
beleving van het program der Gezellenver
eeniging. Dit is echter anders. Met alleen
lid te zijn der vereeniging is men wel op
't goede pad, maar blijft men (en dab is
juist de fout) meestentijds een oppervlakkig
inzicht behouden en zal men ook niet van
't lidmaatschap veel vruchten verzamelen.
Daar is b.v. ons eerste parool „Gods
dienstzin". We mogen veronderstellen, dat
onze gezellen degelijke Katholieken, bewust
levende Christenen zijn. Maar mogen, neen
sterker nog, kunnen we volstaan met. alleen
maar onze plichten waar te nemen en niets
bijzonders voor onze ziel te doen? Hebben
we niet retraite, recollectie, missie-actie
enz? Neemt dan, wat u geboden wordt!
We willen ons ontwikkelen, vinden in ons
zelf heusch nog wel oneffenheden; we zijn
immers nooit te oud om te leeren. Welnu,
pak aan en lees (niet altijd Carl May)
boeken van leering en leiding uit uw eigen
bibliotheek. Of wilt ge iets anders? Wordt
lid van de Studieclub. Zang, Tooneel en
Muziek staan ook ter uwer beschikking.
Ge ziet 't, heusch genoeg. Maar er is nog
meer, waaruit het- nut der onderafdeelin-
gen blijkt, doch daarover de volgende maal
aan de hand van bovenvermeld boekje.
S. M.
CIJFERS, DIE SPREKEN.
Einde van dit jaar viert onze Onder-
afdeeling De Retraite- en Recollectie Olub
S. Clemens Maria Hohbauer haar eerste
lustrum. Wij laten hieronder eenige cijfers
volgen, die ons wel doen zien hoe sinds de
oprichting van deze Onderafdeeling het
Retraite werk, in onze vereeniging de laat
ste jaren Ï6 gegroeid.
Leider Aant. deeln.
Ï924 Pater Eusebius O. C. 24.
1925 Pater L. van Gendt O. P. 20.
1926 Pater J. P. Jansen O. P. 26.
1927 Pa-ter Th. Okhuyzen S.S.C. 30.
1928 Pater J. Hellings S.J. 34.
1929 Pater J. Vermeulen S.J. 47.
De groote werken voor de afsluiting en
drooglegging van de Zuiderzee blijven zoo
wel in binnen- als buitenland belangstel
ling trekken. Dat deze belangstelling alles
zins begrijpelijk is, ondervonden wij dezer
dagen toen wij weer eens op uitnoodiging
van de Directie der Zuiderzeewerken een
bezoek aan de werken hebben gebracht.
Wij werden bij dit bezoek rondgeleid en
voorgelicht door den directeur-generaal Ir.
V. J. P. de Blocq van Kuffeler en den
Hoofdingenieur Ir. J. F. 11. van de Woll
en hoewel wij reeds verscheidene malen
ter plaatse zijn geweest, kwamen wij op
nieuw onder den indruk van den. enormen
omvang en het grootsche van deze werken.
Iedereen, die wel eens voor de tweede
maal op dezelfde plaats kwam, die bij het
eerste bezoek grooten indruk maakte, zal
hebben ondervonden, dat de indruk bij het
herhaalde bezoek minder was, in alle op
zichten. Doch dit gevoel heeft men niet
wanneer men voor de tweede of zelfs, zoo-
als wij, voor de tiende maal de Zuiderzee
werken bezoekt. Voortdurend in een vrij
snel tempo vorderen de werken: dage
lijks groeit de dijk, die over eenige jaren
Noord-Holland en Friesland zal verbin
den. De werken op het ICornwerderzand,
waar twee groepen uitwateringssluizen en
twee schutsluizen, één 14 M. wijd voor
schepen tot 2000 ton en één 9 M. breed
voor schepen tot 600 ton, benevens twee
bruggen voor gewoon en spoorwegverkeer
worden gebouwd, zijn reeds sinds het vo
rige jaar per auto van de Friesche kust af
(via Zurig) te bereiken. Honderden auto's
en autobussen brengen des Zondags de be
langstellenden naar het Kornwerderzand,
dat eens 4 K.M. ruim van de kust verwij
derd lag.
Wandelt men hier tusschen de werken,
dan voelt men zich klein: men ziet hier
de kunstwerken in zijn vollen omvang, tot
op den bodem van de werkput, die in 19-27
werd gemaakt. Wanneer alles gereed is,
zal een groot gedeelte van deze werken
onder water staan. Dan zal men als leek
moeilijk kunnen begrijpen hoe enorm dit
werk is.
Van den dijk der werkput op Kornwer
derzand af ziet men in Zuidwestelijke rich
ting groote bedrijvigheid: baggermolens,
persmolens, sleopbooten met groote bak
ken achter zioh aan, snelvarende motor
bootjes, enz. Binnen een uur bracht de
snelvarende directie-sleepboot „Vlieter"
ons naar deze bedrijvigheid op het Bree-
zand. Voordat wij de Zuidelijke we-rkhaven
bereiken -+▼ er is ook een Noordelijke
varen wij langs een groot gedeelte van den
in aanbouw zijnde afsluitdijk. Aan het eind
werpen onderlossers hun lading kei-leem op
de juiste plaats. Even verder brengen
groote kranen, welker knijpers drie kubie-
ken meter keileem tegelijk grijpen, dan dijk
boven water en daarachter spuiten de pers
molens het zandlichaam van den dijk. En
nog verder naar de haven toe wordt de
dijk bekleed met stroo en puin, tenslotte
door steenzetters gedekt met enorme stuk
ken steen. Zoo groeit de dijk op Breezancl
zoowel in Noordoostelijke als Zuidwestelijke
richting.
Dan verder naar het Zuidwesten zien
wij reeds de werken op Wieringen. Op weg
daarheen passeeren wij een groot stuk dijk,
dat geroed is. Er is hier nog een „gat" van
ongeveer 700 M., dat nog dit jaar zal wor
den dichtgemaakt.
De werken aan den Oostkant van Wie-
ringen twee bruggen, een schutsluis voor
sohepen van 2000 ton en drie stel uitwate
ringssluizen anderen hun voltooiing.
Reeds wordt het remmingswerk langs de
sluis ingangen geplaatst en worden de
schuiven in de uitwateringssluizen be
proefd
Zoo komt het einde van de werken tot
afsluiting van de Zuiderzee in zicht! Aan
het einde van dit werkseizoen in het na
jaar ongeveer zesduizend arbeiders ver
dienen hier thans het dagelijksch brood
voor zich en hun gezin zal ongeveer 18
K.M. van den afsluitdijk, die 30 K.M. lang
wordt, gereed zijn. In 1932 zal nog ongeveer
8 K.M. dijk worden gelegd, waarna zich nog
slechts twee sluitingsstukken tot een ge
zamenlijke lengte van ongeveer 4 K.M. in
den dijk zullen bevinden, die vóór 15
Augustus 1932 zullen worden gesloten.
De voorbereiding voor deze sluiting
wordt reeds thans getroffen. De plaatsen
der sluiting zijn gekozen daar waar de die
pe geulen zijn om zoo lang mogelijk het
water zijn natuurlijken loop te doe^ vol
gen, n.l. de geul „de Middelgrondenten
westen van het Kornwerderzand en de geul
„de Vlieter" ongeveer 5 K.M. beoosten
Wieringen. In „de Middelgronden" is reeds
in 1929 een beteugelingsdam onder water
gemaakt, gedekt door zware zinkstukken,
waardoor de diepte, die ten hoogste onge
veer 13 M. bedroeg, teruggebracht is tot
minder dan 4 M. Op het oogenblik wordt
een dergelijke beteugelingsdam in „de
Vlieter" gebouwd. Daar de beteugelingsdam
in „de Middelgronden" den winter 1929
1930 goed heeft doorstaan, verwacht men
met de sluiting geen grootere moeilijkhe
den, dan bij de sluiting van het Amstel-
diep tuschen de Noord-Hollandsche kust
en Wieringen.
Intusschen zullen de schutsluizen in den
afsluitingsdijk reeds voor de sluiting voor
de scheepvaart worden opengesteld. Zeer
waarschijnlijk zal de sluis voor schepen tot
2000 ton beoosten Wieringen nog voor het
einde van dit jaar in gebruik worden geno
men om de scheepvaart niet te dwingen
den grooten omweg om het gereed zijnde
gedeelte van den afsluitdijk bij Wieringen
te maken. De sluizen op het Kornwerder
zand zullen in het begin van het volgend
jaar in dienst worden gesteld.
De Wieringermeerpolder en
de proefpolder.
Wanneer men een bezoek heeft gebracht
aan den in staat van wording zijnden af
sluitdijk, clan loont het de moeite te gaan
naar den Wioringermeoi'polder, die dank
zij de capaciteit van het electrisch gemaal
„Lely" bij Medemblik en het Diesclgemaal
„Lemans" bij Den Oever van 1400 M3. per
minuut reeds voor een vierde gedeelte on
geveer is drooggevallen. Sinds de indienst-
stelling van beide gemalen op 10 Februari
j.l. is het water met ongeveer 2.70 M. ge
zakt, zoodat de hooggelegen gedeelten van
den polder reeds droog zijn.
Wij hebben bij De Haukes in het droog
gevallen gedeelte geloopen. Wel is de bo
dem zware klei nog klef, doch reeds
rijden de werktreintjes den polder binnen
en staat de eerste heimachine gereed voor
het maken van de in den polder noodige
kunstwerken. Een breed kanaal, gebag
gerd toen het water nog in den polder
stond, is reeds gereed en loopt naar de
nieuw te bouwen sluizen. Eenige visschers-
vaartuigen liggen op het droge tegen den
dijk, als een herinnering aan een verleden,
dat nog zoo kort achter ons ligt.
Voor October a.s. zal ruim 20.000 H.A.
land aan Nederland zijn toegevoegd, als
eerste gedeelte van de 10 pet. vruchtbaren
bodem, die Nederland door de droogleg
ging der Zuiderzee binnen een kwart eeuw
rijker zal zijn. Een zware taak rust dan
op de schouders van de landbouwdeskun
digen om te trachten zoo spoedig mogelijk
producten uit den bodem te halen, het doel,
waarvoor tenslotte de drooglegging ge
schiedt.
Dat onze landbouwdeskundigen spoedig
tot resultaten zullen komen, mag verwacht
worden na. een bezoek aan den proefpolder
nabij Andijk. In Augustus 1927 is deze
proefpolder van ongeveer -10 H.A. droogge
vallen en thans, na drie jaar dus, levert
zij reeds een behoorlijke oogst. Hooibergen
stonden bij ons bezoek te wachten om te
worden weggehaald en op het land stonden
verschillende gewassen in vollen groei.
Vele proeven worden hier genomen en
naar ons werd verzekerd met zeer be
vredigende resultaten. Ook de kwestie der
ontzilting en der afwatering worden hier
bestudeerd. De ervaringen, welke bier wor
den opgedaan, zullen van groote beteeke-
nis zijn voor het in cultuur brengen van den
Wieringermeerpolder.
De economische zijde.
Er is gedurende den laatsten tijd vooral
een heftige campagne gevoerd tegen de
Zuiderzeewerken, vooral omdat de kosten
veel grooter zijn gebleken, dan aanvanke
lijk was geraamd.
De directeur-generaal van de Zuiderzee
werken, Ir. de Blocq van Kuffeler, die met
Ir. van de Wall een onuitputtelijk geduld
toonde om alle vragen te beantwoorden,
heeft, ons hierover het een en ander ver
teld. In de eerste plaats kon bij het vast
stellen van de begrooting geen rekening
worden gehouden met verhooging van prij
zen. Een belangrijke tegenvaller was het
stijgen van den prijs voor baggeren, die,
toen de Zuiderzeewerken zooveel baggev-
materieel vroegen, met ongeveer 50 pet. op
liep.
Grootere financieele offers, dan verwacht
was, werden ook gevraagd doordat men bij
de berekening elk onderdeel van het werk
zoo economisch mogelijk had uitgerekend.
Het was echter in de practijk niet moge
lijk economiaoh te werken: verschillende
gedeelten van de werken moesben tegelijk
worden uitgevoerd: het zandopspuiten kon
bijvoorbeeld niet wachten totdat heb kei-
leemstorben geheel gereed was. Waren
de kosten voor de afsluitdijk aanvankelijk
op 90 millioen gulden geraamd, in 1928 liet
het zich aanzien, dat de dijk 128.000.000
zou kosten. Voor de afsluiting van den
Wieringermeerpolder was oorspronkelijk
37 millioen gulden uitgetrokken, welk be
drag echter tot ongeveer zestig millioen
gulden is gestegen.
Over deze tegenvallers aldus zeide
de heer de Blocq van Kuffeler ongeveer
zijn wij thans echter heen. Doordat men
thans meer ervaring heeft met de Zuider
zeewerken, is het mogelijk gebleken in
1929 8 1/2 pet. goedkooper te werken dan
in 1928, terwijl in 1930 weer 10 pet. goed
kooper gewerkt wordt dan in 1929. Zeer
waarschijnlijk zal het bedrag der kosten
van den afsluitdijk dichter bij de 110 mil
lioen dan bij de 130 millioen gulden zijn.
Voor een financieele débacle behoeft men
dus niet bevreesd te zijn. Dat technisch het
werk kan worden uitgevoerd, staat even
eens vast. Nu de afsluitdijk zijn voltooiing
nadert en door peilingen, enz. kan worden
nagegaan of de berekeningen, die prof.
Lorentz gemaakt heeft, juist zijn, is ge
bleken, dat de theorie ongeveer met de
werkelijkheid overeenstemt.
Ook voor de sluiting van den dijk zijn
proeven genomen en wel in de stuw in de
Maas bij Roermond. Hier zijn in kunstma
tig opgewekte stroomversnellingen proeven
genomen met zinkstukken en het is ge
bleken, dat de resultaten de laboratorium
proeven te Delft volkomen dekken. Ver
der heeft tot nu toe nagenoeg geen zet
ting of verzakking van het gereed zijnde
gedeelte van den afsluitdijk plaats gehad.
Dit alles wettigt het vertrouwen in het wel
slagen van dit gkootste waterbouwkundig
werk, dat ooit ter wereld is ondernomen.
Ir. de Blocq van Kuffeler en Ir. van de
1 Wall, die tenslotte aan een ons te Hoorn
aangeboden maaltijd afscheid namen van
de journalisten, die aan deze excursie heb
ben deelgenomen, en al hun medewerkers
van hoog tot laag ook de arbeiders die
op de werken op het Kornwerderzand, op
het Breezand en op Wieringen wonen in
keeten en tijdelijke woningen verdienen
voor hun werk de dank van het Neder-
landsche volk. Rijdt thans een werktreintje
over den dijk bij Breezand midden in
zee het is de voorlooper van den snel
trein, die over eenige jaren over een dijk
met een berm van niet minder dan 34 M.
breedte men merkt niet, dat men op een
„dijk" is van Wieringen naar Zurig zal
rijclen. En de primaire weg van Amsterdam
naar Friesland zal dwars door den nieu
wen Wieringermeerpolder gaan, waar ve
len nieuwe welvaart wacht.
„HET SCHILD."
„Het Sohild" staat aun den vooravond
van zijn twaalfden verjaardag, en ik ge
loof, dat het tijdschrift op dien dag een
gelukwensch verdiend heeft. Klein begon
nen, zoowel in omvang als in aantal abon-
né's, is het uitgegroeid tot het beste apo
logetische tijdschrift in Nederland en is
het aantal abonné's de tienduizend nabij.
Telkens leest men de verzekeriugen ook
van niet-katholicke deskundigen dat het
blad „uitnemend geredigeerdwordt. Het
is populair wetenschappelijk in den goeden
zin van het woord. Het is irenisch, wat
o.m. bleek uit het feit, dat liet niet slechts
warme woorden wist te wijden aan niet-
katholieke figuren, maar zelfs voor be
schouwingen van hen zijn kolommen
opende.
Zoo wil dit mooie tijdschrift in Neder
land den weg voor de hereeniging van alle
Christenen bereiden Het wil zoowel den
katholiek er toe brengen zich van den rijk
dom en de heerlijkheid van zijn eigen Ge
loof meer bewust te worden, alsook den
andersdenkende om van de leer der oude
kerk kennis te nemen. God heeft dan ook
den arbeid der redacteurs kennelijk geze
gend, wat hun telkens uit brieven en mon
delinge mededeelingcn blijkt.
Op den twaalfden verjaardag van „Het
Schild" mogen wij dankbaar zijn, doch niet
voldaan. Ja, ik geloof, dat „Het Schild"
met zijn actie nog pas aan 't begin is. Een
volk met zooveel katholieken, ook met zoo
veel katholieke intellectueelen kpn nog
veel meer doen. Er zijn nog honderden ka
tholieke intellectueelen, studenten, leera
ren, onderwijzers, die niet op het blad ge
abonneerd zijn. Ieder, die verstand genoeg
heeft om een groot dagblad te lezen, kan
ook de beschouwingen in „Het Schild" vol
gen. Laten dan onze katholieke intellec
tueelen zich bij groote drommen op het
blad abonneeren. Men leze het niet van
een ander of in de leeszaal, maar men
abonneere zich persoonlijk: wij moeten
naar de 20.000 abonné's toe
En gij, andersdenkende intellectueel
waarom blijft gij achter met het nemen
van een abonnement? Ds. A. Klaver heeft
indertijd geklaagd over de onwetendheid
van vele Protestanten omtrent het Katho
licisme. En het beginsel van het vrije on
derzoek èn uw verlangen om het stand
punt van 2 1/2 millioen uwer landgenooten
te leeren kennen moest er U toe brengen
het Katholicisme te gaan bestudeeren.
Daar nu velen in onze dagen voor het le
zen van dikke boeken geen tijd meer heb
ben, is er niets zoo doeltreffend als U te
abonneeren op een maandblad van beperk
ten omvang, waarin echter toch bijzon
der in de vragonbus successievelijk alle
kwesties aan de orde komen.
Andersdenkenden, het wordt wezenlijk
tijd, dat met het verouderde „Catholica
non leguntur 1)" gebroken worde. Aude et
alteram partem 2). „Het Schild" heeft een
boodschap ook tot U. Het is niet 't or
gaan van een of andere obscure secte,
maar het onderwijst het geloof, dat door
de meerderheid der christenen beleden
wordt. Wie kennis wil maken met de leer
en de liturgie van de kerk der catacom
ben, hij vrage een proefnummer aan van
„Het Schild" bij het Propaganda-Scc'reta-
riaat, Postbox 39, Schiedam, en Abon
neere zich. Hij zal er geen spijt van heb
ben.
„Het Schild", in uw 12en jaarganng,
hou zee
JAN TAAL.
1) Katholieke werken worden niet ge
lezen.
2) Hoor ook de tegenpartij.
VOOR DE JEUGD
Dit las ik «in de krant:
De wedstrijden op letterkundig gebied
zijn in Denemarken niet van de lucht.
Nu weer heeft men een wedstrijd uitge
schreven voor hot beste jongensboek, om
dat het moderne jongensboek, dat aan
alle eischen beantwoordt, dat den smaak
der jongens volkomen bevredigt, aan
hun lust naar spannende handeling,
naar gezonde heldenvercering voldoet
en hun verbeelding voedsel geeft, nog
niet geschreven is.
Het aardige van dezen wedstrijd is,
dat aan de jeugd zelf medezeggenschap,
al is het ook slechts een klein medezeg
genschap, toegekend wordt. Eerst zal
een comité drie boeken uit de inge/.on-
don manuscripten kiezen en dan zal de
jeugd zelf uitmaken, welk ze het beste
van die drie boekon vindt; daarvoor
/.al in elk bock een stembiljet te vinden
zijn, dat, met redenen omkleed, in tb
zenden is. Pas als de jeugd zelf haar
stem uitgebracht en de meerderheid be
slist heeft, krijgt de schrijver den cere-
prijs van 1000 kronen boven het hono
rarium voor zijn boek en bovendien 300
kronen van het dagblad Politiekcn. En
ook de jongen, die het best zijn stem
weet te memorceren, krijgt. 1000 kronen
toegewezen, al komt zijn polemiek niet
overeen met dat van de meerderheid.
Uit de bedragen, die de prijswinnaars
ontvangen, blijkt de ernst van den opzet
van dozen wedstrijd.
Wij doen van alles voor de jeugd en wij
gaan alsmaar verdor.
Sport voor de jeugd, openluchtscholen
voor de jeugd.
De heele wereld, bezorgd voor de toe
komst is als gieren op de jeugd aangeval
len en de jeugd wordt met weldaden over
laden. En zoo langzamerhand dreigen de
zaken zich precies om te koeren, gelijk de
aanwijzing van den besten auteur van
Deensehe jongensboeken duidelijk aan
toont.
Zoo langzamerhand begint dus de jeugd
de lakens uit te dcelen en als dat aldus
nog maar een poosje blijft doorgaan kan
het beslist nog lollig worden.
Ja, natuurlijk, onze Pa's deden dat
anders, maar dat waren ook hopeloos
ouderwetsehe Pa's, waar geen sikkepit
mee te beginnen was. Die decreteerden
maar en dresseerden alsof we zoo uit de
meest barre wildernis in beschaafdero
streken waren aangeland.
Daarom las ik bovenstaand stukje voor
aan mijn oudsten zoon om eens te hooren,
wat die ervan dacht.
Toen ik uitgelezen had, zei hij alleen:
„Natuurlijk, Pa!"
Wat, natuurlijk?
Wel, wij moeten die boeken toch le
zen, ze worden speciaal voor ons geschre
ven, dus moeten wij alleen er ook over
oordeelen.
Zoo
Ja, natuurlijk, het is toch te gek, dat
wij niks te zeggen zouden hebben in za
ken, die juist ons betreffen.
Dus, jij....
Ja, Pa, wij moesten eigenlijk nog veel
verder gaan en onze eigen onderwijzers
aanstellen of afzetten, onze eigen ouders
kiezen, en.
Wat zeg je daar, je eigen ouders....
Ja, natuurlijk, het kan toch best ge
beuren, dat een of andpre jongen een Pa
heeft, die absoluut niet voor hem 'geschikt
is. Wat een vreeselijkc gevolgen zou dat
niet- voor hem kunnen hebben? Ik zou
zoo'n Pa niet moeten
Wat zou jij dan doen?
Wel, ik zou nu bijvoorbeeld willen,
dat er eens in 't jaar een dag zou worden
gehouden, waarop alle Pa's en Ma's pu
bliek bij elkaar zoudeq worden gezet, en
dat wij dan telkens een Pa en Ma naar
onze smaak zouden kunnen uitkiezen.
Zoo, en wie zou jij dan kiezen?
1 Ikik zou er geen een kiezen, ik
liet zo allemaal nebjes staan.
Hier is het gesprek afgebroken, door een
handeling, die mij een paar tintelende
handen heeft bezorgd.
En dit onderwerp wordt niet meer.
aangeroerd.
Maar die jongen zit toch maar met
zoo'n Pa.
DANIëL.
KOMKOMMERTIJD
De warmte is voor ons heel slecht,
Wij blazen en wij zuchten
De zonnestralen vallen recht
Uit strakke blauwe luchten.
Geen mensch i6 er nu meer gehecht
Aan drama's of aan kluchten;
(Want hitte heeft beslag gelegd
Op steden en gehuchten.
De mensch. die voor materie leeft
Denkt altijd aan zijn eigen
Geen mensch, die om de krant iets geeft;
Ik kan het niet verzwijgen.
Het spook, dat nu zijn glorie heeft,
Is ons weer aan 't bedreigen
En moeizaam wordt er naar gestreefd,
De kranten vol te krijgen.
De krantenman spreekt:
Maar zooiets valt nu lang niet mee,
En toch, het móet gelukken.
Als iedereen zijn plicht eens dêe,
Wat brand en ongelukken
Maar niets maakt er joyeuse entree
Door deze hitte-nukken,
Een enkel ongeluk aan zee,
Maar nooit eens groote stukken.
Het wordt ten slott 'een nieuwtjesnoock
Die hooger steeds gaat stijgen,
't Is erger dan gebrek aan brood,
Wij zullen nederzijgen,
Daar wij in 't aanzicht van den dood
Naar onze adem hijgen,
Men is te lui om eens een groot,
Mooi ongeluk te krijgen.
Voor ons is er geen slechter tijd
Niet ergers en niet stommers.
Geen tijd van grooter narigheid
Niet vrees'lijkers of dommers,
Dan dat wij, rood van haat en nijd,
Vol ergernis en kommers,
Maar schrijven móeten zelfs ten spijt
Dees tijden van komkommers.
TROUBADOUR.
De bundel „Oden en Satyren" is in eiken boekhandel tegen don prijs
krijgbaar.
ƒ1.50
