ALLERLEI
VRUDAG 20 JUNI 1930
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD - PAG. 14
Gomvloed. De oorzaken van den gom-
v ioed der vruchtboonien zijn de volgende.
Eerstens is dikwijls ie veel water in den
grond aanwezig, waarmee dan ook gevaar
win bevriezen verbonden is; dan komt te
rijkelijke stikstof voorraad in den grond in
aanmerking. Vooral kerseboomen zijn hier
voor zeer gevoelig. In de nabijheid van
plekken, waar to overvloedig met beer
wordt bemost, komt gomvloed in hooge
mate voor, In dergelijke gevallen dient
men een paar jaren geen mes-t te geven.
Dikwijls ontbreekt ook kalk in den grond.
Bovendien kan te sterk snoeien de oorzaak
zijn. Steenvruchten moeten over 't ge
heel maar weinig gesnoeid worden; men
hcpale zich hoofdzakelijk tot uitdunnen
der te dicht op een staande of der dorre
takken.
Mond- en klauwzeer en inenting met
pokstof. Een eigenaardige ontdekking
heeft men gedaan in Noorwegen. Daar
schijnt het nog al eons voor te komen, dat
koeien lijden aan koepokken aan uien- en
tepels; een verschijnsel, dat ook hier wel
bekend is. Nu ging men daar in Noorwe
gen de koeien tegen inenten ïnet pokstof.
En wat. zag men toen gebeuren? De be
handelde dieren kregen toen mond- en
klauwzeer. Niet een onkel geval deed zich
hiervan voor, maar herhaaldelijk, bij op
zettelijk genomen proeven, zag men het
zelfde; Er schijnt dus verband tusschen
een en ander te bestaan, maar hoe 1 Een
vraag voor de wetenschap, om op te los
sen.
Weerkunde. Gaat tegen den avond
dc Oostenwind liggen, dan waait het licht
<lcn volgenden dag opnieuw. Regent
het 's avonds en wordt de lucht in het.
Noorden allengs helderder, dan volgt
meestal den anderen dag goed weer.
B—r.
DE DU I VENTEELT.
De* duivcnteelt kan over het algemeen
gonomen niet als een winstgevend bedrijf
wordon beschouwd. Alles wat men doet
nt ervoor over heeft, om de teelt gunstig
to doen verloopen, moet bezien worden
mei het oog der liefhebberij.
Mou houdt dus duiven op groote of
kleine schaal, al naar gelang der finan-
cioolo gesteldheid der beurs en naar ge
lang van cle grootte dor liefhebberij, en
wat ecu voornaam punt. is, de grootte
der kennis.
Om echte liefhebberij voor de duiven-
teelt op te vatten, moet men eenigszine
met het vak bekend raken, wanL het
spreekwoord zegt: „Onbekend, onbemind",
hetgeen een waar woord is. Daarom zal
ik door mijn artikelen trachten iets van
de duivcnteelt te laten zien, terwijl deze
stukken tevens als handleiding kunnen
dietien voor beginnelingen.
In dit artikel zal dan op de eerste
plaats de huisvesting der duiven
der duiven ter sprake worden gebracht.
In kan beginnen met in het algemeen
te zeggen, dat duiven een goede vocht
en tochtvrije huisvesting behoeven, möt
veel licht en frissche lucht.
De wijze van huisvesting in deze, geeft
nogal eenige variatie. Men kan duiven
houden in een hang- of rauurhok, in een
duiventil, hoewel ik een dergelijke huis
vesting als de laatste aan niemand'zal
aanraden, daar de dieren in dit geval
te veel aan regen en wind en verdere ver
keerde weersgesteldheden zijn blootge
steld.
Een duivenliefhcbber van eenige betee-
kenis houdt zijn dieren echter in een
tuin-volière, of wanneer hij daartoe niet
in de gelegenheid is, richt hij een ge
deelte van den zolder als duiven verblijf
in. Een hang- of inuurhok moet voor een
koppel een breedte hebben van 60 c.M.,
een diepte van 10 c.M. een een hoogte
van 30 c.M. Een dergelijk hok kan
gemakkelijk door een paar meeuwtjes of
een ander soort ter grootte van een post
duif worden bewoond. Voor Pauwstaarten
of groote kroppersoorten moet de ruimte
nog wel aanmerkelijk vergroot worden.'
Zij- en achterkanten, zoomede het dale,
moeten geheel uit geploegd hout bestaan,
om te zorgen, hét hok geheel vocht- en
tochtvrij is.
Plet front bestaat uit een gaas- of lat-
tenvaani, met aan den zijkant daarvan
een uitvlieg-opening, zoo- groot, dat de
duif er gemakkelijk door kan. Aan de
opening is een opklapbaar uitvliegklepje
gemaakt, zoodat het hok daarmede af
gesloten kan worden. Men dient er voor
te zorgen, dat het, front geheel kan wor
den afgenomen, tor gemakkelijke reini
ging van het hek.
Do binnenkant wordt geheel ge-wit en
op den bodem komt een laagje duin- of
rivierzand.
Wanilccr het koppel duiven teel baar
is, wordt in den foklijd een stecnen
hroedpan in het hok geplaatst, die in
den handel verkrijgbaar is. De duiven
bouwen daarin hun nest, dat in de brood
schotel veel meer zindelijk wordt ge
houden, clan .wanneer het gewoon in een
hoek op den bodem ligt. In dit laatste
geval loopen de duiven het nest ook te
veel uit en wordt het dus- een rommel
van geweld.
Degenen, die zich de weelde kunnen
veroorloven een tuinvolière te bouwen,
dienen weer met verschillende factoren
rekening te houden.
Een volière moet het aantal koppels
duiven, dat men er in wenscht te huis-
vos'jen, ruimschoots kunnen herbergen.
Licht en frissche lucht moeten volop kun
nen binnenstroomen, terwijl men ernstig
moet waken voor vocht en tocht.
Een volière kan volgens verschillende
ontwerpen worden gebouwd. Men doet
dan ook het beste door eerst eens bij een
bekend liefhebber of liefhebbers een kijkje
te gaan nemen, zoodat men zich een plan
kan vormen.
Natuurlijk dient men rekening te hou
den met het soort duiven, dat men fokt,
zoodat men onderscheid moet gaan ma
ken tusschen een sier- cn postduiven-
volière.
Het jnterieur komt echter bij alle
modellen van volières zoo goed als over
een, zoodat ik dat in dit artikel wel
even kan bespreken.
Vooraf wil ik nog evon zeggen, dat ik
iederen beginneling ernstig ontraadt met
e-en groot aantal duiven de teelt te be
ginnen.
De beste methode is eerst eenige kop
pels aan te schaffen en dan met het
groeien der ervaring het aantal uit te
gaan 'breiden.
Voor ieder koppel duiven moet in de
volière een broedschotel aanwezig zijn.
De broedhokjes zijn het beste in den
voxtu van een kast aaneen te bouwen,
terwijl het front van ieder hokje gelijk
moet zijn met het bovenbeschreven front
van een rauurhok.
De afmetingen, van ieder hokje voor de
middel-groote rassen zijn: breedte 50 cM.,
diepte 40 c.M. en hoogte 40 a 50 c.M.
Deze broedkast plaatst men aan een der
wanden, terwijl aan een anderen zijkant
voor iederen vogel een z.g. driehoekig
zitplankje moet zijn aangebracht. Deze
z.g. driehoekjes zij zeer 'bekend en prac
tise. De driehoekjes worden op eenigen
afstand naast en onder elkaar beves
tigd. De onderzitbende vogel wordt nu
precies door de schuin-afloopende plank
jes van het zitplankje 'boven hem, -voor
de uitwerpselen van den bovenzittenden
vogel beschermd.
Deze zitplankjes zijn veel nuttiger dan
stokken daar er dan meestal verwoede
vechtpartijen ontstaan. Nu eohter neemt
iedere duif een plankje in beslag, dat ze
tegen den a-vond steeds' weer opzoekt.
Een paar flinke, horizontaal aan den
wand bevestigde planken zijn door de
vogels in een volière wel gezien. Dit zijn
de z.g. speelplanken. Zij worden niet ge
bruikt als speelplaats, doch de duiven
toeren er overdag graag eens iop rond.
Het geheel wordt natuurlijk grondig
gewit. Op den - l^dem komt een flinke
laag zand. Nu nog een flinke drinkbak
op een beschut plaatsje buiten de zon
gezet en de duiven kunnen het hok be
trekken.
Al naar gelang het aantal duiven, dat
men hoeft, moet het hok één of meerdere
malen per week worden gereinigd.
Zitplankjes en speelplanten worden dan
goed s ch o ong es oh rapt en daarna flink
geschuierd. Alles, waar zich uitwerpselen
of ander vuil bevinden, moet grondig
worden gereinigd. Het zand op den bo
dem wordt schoon geharkt en b.v. iedere
maand met een flinke zeef geheel schoon-
gezeefd.
In enkele volgende artikelen zullen
wij de leefwijze dor duiven eens wat
meer van nabij gaan bezien, terwijl daar
bij dan tevens de verzorging dor duiven
ter sprake komt
OBSERVATOR.
UIT DE KATHOLIEKE
WERELD
Mgr. Bouter.
Rome. Agentia Fides. Mgr. Bouter,
een der jongste bisschoppen dor wereld
(hij is slechts 34 jaar) bestuurt het diocees
Nellore, <]at in 1928 is opgericht door ver-
deeling van het diocees Madras. Bij een
bezoek dat hij aan een der redacteuren
van Agentia Fides welwillend toestond,
heeft hij zich als volgt uitgelaten:
Inderdaad ziet de toestand voor Indië
er dreigend uit, maar toch zie ik daarin
geen enkele reden om het vooruitstrevend
apostolisch program dat ik me voor Nel
lore heb vastgesteld, te wijzigen. Ik hob
onder mijn leiding een numeriek zwakke
maar zeer vurige groep katholieken, die
behooren tot families die reeds verschei
dene eeuwen geleden bekeerd zijn. Men
vindt er talrijke roepingen onder. De hei
denen komen in grooten getale om onder
richt vragen. Vele dorpen verzoeken om
priesters. Ik heb echter nog geen catechis-
tenseholen en geen seminaries. Deze beide
werken gaan me zeer ter harte, en ik wijd
me geheel aan de verwezenlijking er van.
Ik wil aan dezen roep der zielen beant
woorden. Verscheidene van mijn priesters
hebben tot 30 en zelfs 40 dorpen te bedie
nen. Een dergelijke last werkt neerdruk
kend en moet zoo spoedig mogelijk w8rden
verlicht. Vooral in deze tijden, en met het
oog op de mentaliteit der Hindoes, is een
inlandsche geestelijkheid in Indië onmis
baar en zal er veel goeds kunnen bewer
ken.
Het. is zeker dat de Hindoes niet onver
schillig staan tegenover ons. Deze laatste
jaren voelen ze zich wankel. Ze zijn dan
ook een actie begonnen om de bekeeringen
tot het Hindoeisme te begunstigen. Wij
kunnen bijgevolg verwachten, dat ze zich
tegen den vooruitgang van het Christen
dom met kracht zullen verzetten.
Gift van den Paus voor de slachtoffers
van de aardbeving van Salmas.
Teheran (Perzië). Agentia Fides, On
der tie duizenden slachtoffers van de ver
schrikkelijke aardbeving, die in den nacht
van 7 Mei 1.1. het kleine stadje Salmas en
de omliggende dorpen verwoest heeft, heb
ben de katholieken van deze plaatsen tot
op heden 45 der hunnen te betreuren. Bo
vendien zijn er 25 gewonden, en de mate
rieel© schade die ze geleden hebben is
ook aanzienlijk.
De Overste der Missie der Lazaristen
schreef aan Mgr. Louis Martin, latijnsch
aartsbisschop van Perzië: „Pater Clarys
is onmiddellijk gezonden om eenige hulp
cn troost te 'brengen aan dc overlevenden
die zonder dak buiten op de velden rond
zwerven. De stad .Salmas en de dorpen
Patavour en Khosrova zijn totaal ver
woest".
De organisatie van een hulpactie en de
verzending van levensmiddelen worden
zeer bemoeilijkt doordat enorme kloven
ontstaan zijn tusschen Ourmiah en de ge
teisterde streek.
De Paus heeft, zoo gauw het bericht
van doze catastrophe hem bereikte, aan
Mgr. Martin een gift van tien duizend
Lire voor de slachtoffers doen toekomen.
De nieuwe grondwet in Egypte.
Kairo (Egypte). Agentia Fddes. Op 26
Mei is voor de inlandsche rechtbank van
Kaïro, die gepresideerd werd. d'oor een
muzelmansch rechter, bijgestaan door twee
andere muzelmannen, een zaak behandeld,
waarbij Dr. Fakkry Michel beschuldigd
was van tijdens een in een Universiteit
gehouden conferentie, zich beleedigend
over de Islam te hebben uitgelaten.
Na requisitoir van het Openbaar Mi
nisterie en verdediging door den advocaat
van den beschuldigde, hield het Hof voor
lezing van het. vonnis waarbij D'octer Fak
kry duidelijk en volkomen werd vrijge
sproken.
Een enorme menigte volgde met belang
stelling de debatten. Het vrijsprekend von
nis is gebaseerd op de volgende artikelen
van de nieuwe grondwet van de Egypti
sche Staat:
Art. 12. De godsdienstvrijheid is abso
luut.
Art. 14. De vrijheid van meening is ge
waarborgd. Binnen de wettelijke grenzen
heeft iedereen het recht zijn gedachte vrij
uit te drukken door het woord, in ge
schrift, in afbeeldingen of anderszins.
Er is dus blijkbaar wel eenige verande
ring gekomen in het Mohammedaansohe
Egypte.
Tokyo (Japan). Agentia Fides meldt: Bij
gelegenheid van een conferentie voor jonge
lieden te Shanghai, verklaarde de Japan-
sche professor Inui, dat zijn landgenooten
den buitengewonen vooruitgang van de laat
ste zestig jaren toe schreven aan den ijver
waarmede hun landgenooten sëhool gegaan
waren hij de meest ontwikkelde westerschc
naties. De Japaneezen prijzen zich geluk
kig dat zij de hoogst staande naties tot
voorbeeld genomen hebben om die graad
van ontwikkeling te bereiken waartoe zij
zich hebben opgewerkt.
Terwijl de andere qftties van heb uiterste
Oosten in iederen vreemdeling slechts een
vijand zien, beschouwt de Japanner hem
met een bewonderende aandacht en haast
zich van hem te leeren wat hij zelf nog
niet weet.
Daarom wordt de katholieke missionaris
in Japan met open armen ontvangen, min
der als godsclienstleeraar dan wel als loe-
raar van de Westersche webenschap. Daar
om zijn cle scholen do hoop van de missies
in heb land van de Rijzende'Zon, De zus
ters verrichten thans een bewonderens
waardig en zeer vruchtbaar werk voor de
opvoeding van de vrouwelijke jeugd en dc
scholen en katholieke jongens colleges boe
zemen den Japanner ontzag in. Dc Katho
lieke Universiteit van Tokyo geleid door
de Jezuieten, bezit thans een aantal Wes
tersche Professoren. Het is daaraan le
clankon dat zij zich kon handhaven ondanks
de vele financieele moeilijkheden. Indien
het aantal scholen aanzienlijk kan worden
uitgebreid en de katholieke Universiteit
cle noodige goldelijlce middelen vooi; haar
uitbreiding zich kan verschaffen, zijn cr
alle reclen om op vooruitgang voor het
Katholicisme iu Japan te hopen, ondanks
het religieus indifferentisme en zelfs on
danks heb atheïsme dat met de Westersche
beschaving in Japan is ingevoerd.
Ki An Ki, Kiangsi, Ohina. Agentia Fides
meldt: Sinds twee jaren worclb het vicariaat
van Ki An geteisterd door roovors en
communis bon. De roovers trekken van de
eene prefectuur naar de andere, plunde
ren en verwoesten de kleine plaatsen en
cle markten, gaan en komen weer terug.
De communistische propaganda wordt met
de meest geweldige middelen gevoerd.
Confiscatie van goederen, en dikwijls ver
moorden dergenen die weigeren zich bij
het communisme aan te sluiten. Sommige
dorpen zijn geheel ontvolkt en verwoest.
In een prefectuur van het Westen zijn
3000 'personen door de communisten ver
moord. Te Ki An zelf is dc toestand sinds
9 November zeer ernstig geworden. De
stad is sinds dien datum in staat van be
leg. Op het oogenblik bereiden zich de com
munisten en het roode legor ©enerzijds en
de anti-communisten met het eigenlijk le
ger anderzijds voor tot den grooten slag.
Indien cle communisten overwinnen betee-
kent dat de verwoesting van alles en de
dood van alle missionarissen en religieuzen.
Op het oogenblik is het voor de missiona
rissen het ergste dat zij in Ki An opgeslo
ten onmogelijk hun christenen kunnen op
zoeken en de Sacramenten kunnen toedie
nen. Door dit feit loopen vele christenen,
door de heidenen gekweld, gevaar hun ge
loof te verliezen. Meer dan 300 christenen
zijn naar de bissehopstad Ki An gevlucht,
hetzij om geen gevaar te loopen apostaat
te worden, hetzij omdat zij alles verloren
hebben en niets meer hebben om te eten
en zich te kleeden.
Vijf groote residenties en andere klei
nere zijn door de soldalen bezet; 5 mis
sionarissen zijn naar de bisschoppelijke re
sidentie moeten vluchten, daar zij niet op
hun plaats konden blijven zonder zich aan
erger gevaren bloot te stellen, zelfs niet
door zich te verbergen bij* de meest trouwe
families.
Hot vicariaat Ki An is toevertrouwd aan
de Lazaristen.
Leuven, België. Agentia Fidcs^meldt:
Het onderwerp van cle 8ste Missiologische
Week, welke varf 28 Aug. tot l Sopt. e.k.
te Leuven en te Antwerpen gehouden zal
worden, is „de Bekeering".
Deze week is gratis toegankelijk voor
alle missionarissen, candidaat-missionaris-
sen en specialisten op gebied van missies
zonder onderscheid van taal of nationali
teit en allen kunnen er het woord voeren.
De rapporten kunnen worden ingediend iu
het Fransch, Vlaamsch, Engelsch, Duitsch
of Italiaansch.
Een buitengewone attractie voor dit jaar
is het feit dat de deelnemers tevens kun
nen deelnemen aan cle processie tijdens het
Eucharistisch congres van Mechelen den 31
Augustus cn dat zij te Antwerpen zullen
worden ontvangen, waar een openbare zit
ting zal worden gehouden op dc koloniale
tentoonstelling.
Het Bureau van de Missieweek is ge
sticht 7 jaar geleden door Pater Lalle-
mand S.J. en goedgekeurd door Paus
Pius XI.
Het doel dezer jaarlijksche bijeenkomsten
is de missionarissen de gelegenheid te ge
ven hun bevindingen elkaar mede te doe
len, de problemen van het apostolaat te
bespreken en nieuwe methoden en werk
wijzen, welke mogelijk worden voorgesteld,
,te bespreken.
Voorzitter is Pater Ulrix van de Witte
Paters, Secretaris Pater Charles S.J.
Pek in, China. Agentia Fides meldt:
Mgr. Stanislaus Jarlin, Lazarist, Vic. Apost.
van Peking, heeft 29 April den dertigsten
verjaardag van zijn bisschopswijding ge
vierd.
Nauwelijks was Monseigneur geconsa
creerd toen de Boxer-opstand uitbrak. Mgr.
Jarlin stond hier vooraan met den luite
nant ter zee 2e klasse Paul Henry om de
missionarissen, de Liefdezusters en duizen
den weezen en Christenen die te Pe'tang
en te Jen-tse-t'ang verzameld waren, Le
verdedigen. Na den Boxeropstand nam het
aantal Christenen in het Vicariaat Peking
buitengewoon toe.
De H. Stoel heeft dit meerdere malen
erkend door herhaaldelijk nieuwe vicaria
ten en prefecturen op te richten op het
terrein van het vicariaat Peking dat in
1901 38,359 christenen telde.
Zoo richtte de H. Stoel-daar op in 1910:
het Vicariaat Paotingfou met 76196 chris
tenen
in 1912: het vicariaat van Tientsin met
47432 christenen;
in 1922: de Apost. prefectuur van Lyh-
sien, thans vicariaat van Ankouohsien met
28575 christenen;
in 1926: het vicariaat Suanhauafu met
27644 christenen;
in 1929: de missie van Yihsièn met 2490
christenen, terwijl Peking er 278.966 be
hield.
Een totaal dus van 460.694 tegen 38359
in 1901. 215 Inlandsche priesters in plaats
van 30. 130 Kerken in plaats van 11.
1414 Kapellen in plaats van 115. 1726
Scholen in plaats van 125 (de cijfers zijn
van 1929).
In de dertig jaren van zijn episcopaat
heeft Mgr. Jarlin 6 bissohoppen geconsa
creerd en 121 priesters gewijd, waarvan
108 Chineezon.
DE PRIESTER-MISSIEBOND.
SMAKELIJK ETEN.
Door alle tijden heen zijn er gevallen
bekend van menschcn, die behalve een on
gelooflijke hoeveelheid gewone voedings
middelen nog qen massa onverteerbare
voorworpen naar binnen konden slikken
en wat zulke mensoiien op dit gebied
presteeren' kan men zich haast niet voor
stellen. Het betrof haast altijd een zieke
lijk© neiging om te eten en te blijven eten;
deze ziekte, dio onder verschillende vor
men voorkomt is onder de doktors wel
bekend en is op de eerste plaats meestal
toe te schrijven aan storingen van hot ze
nuwgestel.
Al moet men de verhalen, die men hier
omtrent in oude annalen kan lezen altijd
onder eenig voorbehoud aanvaarden, toch
hebben enkele gevallen uit den nieuwen
tijd waarvan de echtheid en geloofwaar
digheid vrijwel vaststaat aangetoond
dat ook de berichten uit vroegere tijden
over schier onverzadigbare eters niet een
voudig weg naar hot rijk der fabelen ver
wezen kunnen worden.
Zoo stierf bijv. in Juli 1929 in Arkansas
Joh. Horton oen neger van afkomst, die
jaren achtereen een soort wereldrecord in
het eten goslagen heeft.
In zijn jongere jaren maakte hij goede
zaken door van stad tot stad te trekken
en daar do menschen uit te dagen om in
het publiek een „eotwedstvijd" met hom
aan te gaan, waarbij de overwinnaar een
flinke promie zou trekken. Er waren na
tuurlijk altijd mensöhen, die aan zoo'n
wedstrijd deel namen en nog meer die
bereid waren om een betrekkelijk hoog
entreegeld te betalen om die ectpartij eens
van nabij te zien.
John Horten was steeds de overwin
naar en daar zijn chef er uitstekend slag
van had ook nog aanzienlijke wedding
schappen af te sluiten, beschikten beiden
geregeld over een flink inkomen. Soms
konden de voorstellingen in een stad da
gen achtoreen gegeven worden tot dan
tenslotte dc kranten cr op wezen, dat nor
male menschcn toch nooit kans hadden om
in een wedstrijd met iemand die een zie
kelijke cetzucht heeft, de overwinning te
behalen, zoodat er dan geen tegenstanders
voor Horton meer kwamen opdagen.
Daar de politie meermalen van meening
was dat er een of ander bedrog in het
spel was bij het vertoonen van cle kunsten
van den Neger, namen dikwijls officieelc
vertegenwoordigers als controleur aan de
voorstellingen deel en zoo kreeg men wel
eens de volgende officieele lijst van alle
levensmiddelen, die Horton bij zoo'n gele
genheid verslond: Om te beginnen at hij
een dozijn citroenen op met schil en al
om, zooals hij zei zijn eetlust op tc wek
ken. Daarna volgden 10 kilo Californische
appelen de volgende portie bestond uit 20
hardgekookte eieren, die met schaal en al
naar binnen gingen. Tenslotte verdween
er nog een gebraden kalfsbout van bijna
15 kilo in zijn maag. Daarbij dronk de
kampiocn-cter 11 liter melk en een dozijn
flesschen sodawater.
Het is gemakkelijk te begrijpen, dat
geen enkele der andere deelnemers aan
den wedstrijd ook maar in dc verste verte
zoo'n massa kon verslinden, vooral daar
het tenslotte ook niet ieders smaak is ci
troenen met sohil en eieren met. schaal en
al naar binnen te werken.
Met dat al werd Horton nog niet eens
zoo buitengewoon vet; in zijn besten tijd
woog hij nog maar ongeveer 130 kg. en bij
zijn dood zelfs niet eens 200 pond. Ook op
zijn gezondheidstoestand schijnt het bui
tengewoon veel eten niet bijzonder scha
delijk gewerkt tc hebben, want Horton
was nooit ernstig ziek en stierf ook niet
tengevolge van te veel eten', maar aan
bloed vergiftiging waarvan de dokters hem
niet meer konden genezen. Slechts een
maal zou Horton ernstige nadoelen van
zijn uitvoeringen gehad hebben, dat was,
toen hij op een wedstrijd twee lepels ce
ment inslikte en direct daarop water
dronk. Alleen een reuzenportio laxeermid
delen kon hem toen van een wissen dood
redden.
In Amerika zijn overigens nog maar be
trekkelijk weinig van zulke, gevallen be
kend, maar Europa heeft een heele serie
dergelijke „vreetkoningeri" gehad.
Zoo stierf in 1754 te Wittenberg de tuin
man Jacob Kahle die door zijn tijdgenoo-
ten met. den naam „Fresz Kahle" (dc kaal-
vreter) betiteld.
Ook van dezen smulpaap wordt gemelcl
dat hij zich steecis in de beste gozond'heid
mocht verheugen en meer dan 70 jaar oud
werd, niettegenstaande hij niet alleen on-
geloofelijke hoeveelheden levensmiddelen,
naar binnen werkte, maar ook nog de ge
woonte had de vreemdste dingen in te
slikken. Zoo moet hij bij voorkeur bij zijn
maaltijd tegelijkertijd borcl en schotel stuk
gebeten en ingeslikt hebbenIn tegen
woordigheid van de gemeenteraadsleden
van Halle vororberde hij in één keer een
halve schotel peren, een heel speenvar
ken, twee brooden tob een totaal gewicht
van haast 5 kilo en besloot de voorstelling
met „zooveel koeken als de eerzame stads-
bakker in een heelen nacht had kunnen
bakken". Toen men hem „voldoende be
wonderd en zeer geprezen had" zoo slaat
er letterlijk in de oorkonde -1— verslond
Kahle als toegift nog een kussen dat ge
heel met honnip gevuld was.
Maar ook levende dieren waren voor don
beroemden „vreter" njofc veilig en de
vreemdste dieren waren hem het liefst,
Zoo kan men in een oud journaal lezen
dat Kahle zelfs volwassen ratten op at
om nog maar van kleine dieren, als mui
zen, sprinkhanen kevers en vleermuizen to
zwijgen.
Ook had de „Kaal-vreter" er slag van
om munt te slaan uit zijn wonderlijke be
kwaamheid on hij liet ook zijn kunsten
tegen entreegeld bewonderen.
Zoo meldt oen kroniekschrijver uit dien
tijd, dat er bij zulk een gelegenheid eens
meer dan 200 menschen bijeen waren ge
komen om er getuige van te zijn hoe
Kahle een gebraden geit met beenderen
en al verslond om daarna nog 6 schok (1
schok is 60 of 64 stuks) appels tc verorberen
50 jaar na don dood van „do Kaal-vre
ter" loefde be Orleans zekere Jean Mireau
wiens prestaties op het gebied van voel
eten eveneens beroemd geworden zijn. Van
hom wordt vermpld dat hij twee schepel
pruimen met steen en al kon opeten zon
der dat die zonderling© kost hem blijkbaar
buikpijn veroorzaakte. Een kroniek zegt
dat hij eens aangekondigd had, dat li ij
een heel gebraden .kalf op zou eten eu
dat zijn medeburgers tegen betaling van
entree getuige mochten zijn van deze grap
De maaltijd ging ook door, zoo meldt dc
kroniekschrijver verder, maar Mireau
moest hot ondanks alle inspanning opge
ven, voor hij zijn taak voleind had. Daal
de toeschouwers zich bedrogen voelde,
vielen zij den „vreter" aan en deze kon
slechts door tusschenkomst van do politic
die hem in arrest stelde, gered worden.
Om aan een vcroordeeling tc ontkomen,
bood Mireau aan cle voorstelling een week
later nog eens te herhalen.
Hetzij dat dc wan'hoop hem bijzondere
kracht verleend, hetzij dat de gevangenis
kost hem bijzonder hongerig gemaakt, had
in ieder geval hel gelukte don „honger
kunstenaar" werkelijk bij de tweede proef
het experiment tot een goed einde tc
brengen, waarop de menigte hem toe
juichte en de politie hem in vrijheid
stelde.
Van Josep'h Kornicher, die in 1771 stierf
wordt verteld, dat hij behalve het vermo
gen om kolossale massa's vleosch tc ver
orberen ook nog de gewoonte had enkele
kleinere stecnen tusschen zijn efcep tc
mengen, omdat hij anders naar hij beweer
de nooit het gevoel kreeg dat hij werkelijk
verzadigd was.
Ook hij verdiende voel geld met zijn
„eetkunst" zooclat hij op betrekkelijk jeug
digen leeftijd ging rentenieren en verder
van publieke voorstellingen kon afzien, lil
elk geval moet hij ook later, nog heel wat
experimenten op het gebied van „Eetlust"
binnen besloten vriendenkring vertoond
hebben, maar wat daarover verteld worclt
klinkt zóó ongeloofelijk dat men zulke ver
tellingen altijd onder het grootste voorbe
houd dient aan tc nomen.
In cle laatste jaren moet er in Amerika
een man in een circus opgetreden zijn.
volgens verschillende berichten ook in de
groote steden van Europa die in enkele
minuten eon heel vat bier uitdronk en
daarna een aantal kikvorsohen en vis-
schen in zijn maag liet verdwijnen, die hij
overigens naar verkiezing weer kon uit
spuwen.
Insgelijks zijn er ook menschen ge
weest die tegen betaling van entree een
ontzaglijke massa water of zelfs petroleum
uitdronken.
Ofschoon men bij zulke voorstellingen
dikwijls over veel routine moet beschikken
terwijl dc „artistcn" vaak bodricgclijkc
trucs gebruiken» bewijzen de gevallen die
werkelijk grondig onderzocht zijn toch vol
doende, dat cr altijd wel enkele menschcn
zijn geweest die door hun buitengewone
prestaties wat „eten" betreft, zeer groot
opzieh. verwekt hebben.
