DE AFGELOOPEN WEEK IN HET
BUITENLAND
Het Gezellen-Leven
LASTER
ZATERDAG 14 JUNI 1930
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD PAG. 13
L u c h t h c 1 d e ri. De luchten weme
len van helden op het oogenblik.
Ons kleine landje heeft heel wat lucht-
helden, al doen ze niet altijd van zich spre
ken en de Vliegende Hollander heeft te
genwoordig in het buitenland eer een be-
wonderenden dan een spookachtigen klank,
zooals vroeger.
Zulk een „vliegende Hollander" is bijv.
de regenmaker Veraart uit Rijswijk, ook
een van onze luchthelden. Want getuigt het
niet van een helfhaftig optimisme om tel
kens maar weer met een paar zakjes ijs
naar boven te gaan om een paar regendrop
pels van de wolken af te persen? Tenslotte
is het hem toch maar gelukt, Woensdag
morgen was een dichte motregen het re
sultaat van zijn hardnekkig doorzetten.
Van Dijk, een tweede Hollandscbe lucht-
held. Hij staat op het oogeniblik met den
'Australiër Kingford Smith, den bekenden
Oceaanvlieger, een Ierschen navigator en
een Australischen marconisc klaar om de
groote sprong te wagen Westwaarts over
den Atlantischen Oceaan.
Een hachelijke onderneming.
Wij weten het allen, het is nog maar een
maal gelukt om van Oost naar West den
Atlantischen Oceaan over te vliegen: het
waren de Duitschers Köhl en von Hühne-
feldt en de Ier Fitzmaurice, die met de
„Bremen" da., geweldige werk verrichtten.
Die Duitsche machine kwam als door een
wonder tercht op een ijsmeertje van een
der eilanden aan de Oostkust van Ameri
ka, en ontsnapte op die wijze op zeer mar
kante wijze aan het gevaar van vergaan,
zooals er voor dien en na dien, heel wat
vliegtuigen ten onder ,zijn gegaan in de po
ging om van deze zijde uit Amerika te be
reiken. Kolonel Minohin met den veel be
treurden capt. Hamihon, de in ons land
zoo welbekende eenoogige Hinchliffe te
zamen met Elsie Mackay, de Franschen
Nunigesser en Coli om er maat enkelen te
noemen, hebben hun pogingen daartoe met
den dood moeren bekoopen.
Moge de „vliegende Hollander'', getrouw
aan de traditie, veilig zijn weg vinden te
midden der doodsgevaren.
En ten slotte heb en wij den luchtheld
Carol
Hij is wel geen vliegende Hollander,
maar toch wel erg vli^gerig; en met een
luehVheld heeft hij dit gemeen, dat hij ver
bazend luchtig en een held in liefdesavon
turen is geweest.
K o h i n g Ca rol. - Een dergelijke
vorstentelg arriveerde natuurlijk in Roeme
nië per vliegtuig. Dat was vorige week
Vrijdagavond. Hij kwam vrij onverwachts,
althans voor de buitenstaanders, want de
ingewijden waren op de hoogte en de ge
heels coup d'éfat was voortreffelijk ge
ënsceneerd en voorbereid, en dank zij deze
voorbereiding verliep alles gesmeerd.
Binnen 4S uur was de coup détai gelukt:
de regentsohaps raad afgetreden, de jonge
koning Michael tot troonsopvolger gedegra
deerd, Carol tot koning geproclameerd door
het vereenigdc parlement.
De periode van het interregnum van den
zwakken regentsehapsraad, ingesteld na.
den dood van koning Ferdinand op 21 Juli
1927, is ten einde.
Voor Wcsterschc opvattingen doet het
jongste verloop van de gebeurtenissen in
Roemenië «'enigszins vreemd aan, schrijft
het „Hbld.' In het weder ten tooneele ver
schijnen van den slechts, door zijn amou
reuze perikelen vermaard geworden prins
en diens verwelkoming door zijn volk als
de verloren zoon, nadat hij indertijd plech
tig afstand had gedaan van a. zijn rechten
op den troon, om, als Carol Caraiman zijn
leven „uit te leven', ligt ie's onsympa
thieks.
Gedragingen als van dezen vorstenzoon,
die geroepen was tot de hoogste verplich
tingen ten opzichte van zijn volk, zouden
het aannemelijk gemaakt hebben, warmee,r
hij dientengevolge verder als particulier
had voortgeleefd. Tenslotte is er nog zoo
iets a-ls noblesse oblige. Niet het minst voor
vorsten.
Echter als ware er niets gebeurd als
had hij indertijd niet plechtig zijn rechten
afgezworen, toen dit in zijn kraam te pas
kwam, heeft dezelfde man thans weer een
nieuwen eed van trouw gezworen, dit keer
aan volk en grondwet.
En met groote geestdrift is de terugge
keerde ontvangen. Alles is vergeven en ver
geten.
Intusschen, naast het bestaan van andere
zedelijke normen in dit nog gedeeltelijk oos-
tersche land, is in „redenen van staatsbe
lang", in welken naam in den loop der ge
schiedenis reeds zoo veel, dat krom en
onfriseh was, goedgepraat is, en in den
drang van de zijde van het Hof, ongetwij
feld de voornaamste verklaring te zoeken
van hetgeen we thans in Roemenië zien ge
beuren.
Er moge om redenen van staatsbelang
iets voor te zeggen zijn geweest, om te
breken met de regeering van den regent
sehapsraad, waarvan de beerschzuchtige
koning-moeder Maria- een willig werktuig
probeerde te maken, aan den anderen kant
is de geheele staatsgreep een klucht van
herroepingen.
Verbanningsdecreten, plechtige verklarin
gen van afstand van alle rechten op de
troon, eeden van trouw aan den kleinen
koning Michael, echtscheidingen etc. etc.,
alles werd met één slag opgeheven en her
roepen. 'n Frissehe boel.
Het i6 in dit verband misschien wel
goed, er aan te herinneren, dat koning Ca
rol niet Katholiek is, zooals sommige bla
den meenden, doch Grieksch-orthodox.
Wat zal de toekomst Groot-Roemenië
brengen onder de leiding van zijn nieuwen
vorst? Waarheen zal het experiment lei
den
Voor het land zelf, dat dringend behoef
te heeft aan rust en opbouw enden arbeid
maar ook voor het buitenland, hetwelk
slechts gebaat kan zijn met voorkoming van
onrust en wrijving in dezen gevaarlijken
stormhoek van Zuid-Europa, die grenst aan
Sovjet-Rusland, hetwelk het verlies van
Bessarabië slechts met moeite kan ver
kroppen, is het te hopen, dat de verant
woordelijke staatslieden, die in het belang
van de toekomst en voorspoed van hun
land gemeend hebben tot dezen zet te
moeten overgaan, juist gezien 'hebben en
dat de terugkeer van Carol de aanleiding
en beweegkracht wordt tot groote samen
werking en eendracht tusschen de par
tijen.
KONING CAROL VAN ROEMENIE.
Financieele moeilijkheden.
Het Engelsche en het Ihiitsche kabinet on
dervinden gelijkelijk welk ondankbaar werk
liet is in een tijdperk van oeconomieche cri
sis aan het bewind te zijn. In beide landen
de werkloosheid tot noodpeil gestegen en
Duitschland telt volgens de laatste offi-
cieele opgave twee millioen zeven honderd
duizend menschen die werk zoeken cn het
niet vinden.
De economische crisis doet ook op po
litiek gebied haar invloed duchtig gevoe
len, doordat 'het instituut tot verzekering
tegen werkloosheid bij lange na niet in
staat is zichzelf te bedruipen en het rijk
met nog steeds aangroeiende sommen moet
bijspringen. In hoofdzaak daardoor is een
tekort op de begrooting, die nog altijd op
behandeling in den Rijksdag wacht, van
750 millioen mark ontstaan. De ontwerpen
tot dekking van dit deficit, door Minister
Moldenhauer ingediend, worden niet be
paald met instemming begroet. Blijkens de
Duitsche perscommentaren ziet het er voor
het kabinet-Briiuing cn vooral voor minis
ter Moldenhauer, die blijkbaar „au bout de
son Latin" is, slecht uit, zóó slecht, dat de
„Vossisdhe Ztg." de veronderstelling op
pert, dat de minister de ook uit zijn eigen
partij te voorziene critiek niet zal afwach
ten en er de voorkeur aan zal geven bin
nenkort -heen te gaan.
Het zou ons niet verwonderen als deze
voorspelling uilkvam, maar wat er dan
verder zal gebeuren, is nog niet te voor
zien. Zal het. kabinet-Brüning in zijn ge
heel aftreden Zal de rijkskanselier iemand
kunnen vinden die met eenige kans op wel
slagen de bereddering van den desólaten
rijksboedel op zich wil nemen? Of zullen
om een politieke crisis in deze benarde om
standigheden te vermijden, de Duitsche
volkspartij en de democraten toch nog door
den zuren appel van de dekkingsontwerpen
heenbijten
Het zijn vragen waarop de naaste toe
komst een antwoord zal geven.
STUDIE- EN DEBATINGCLUB.
Excursie naar Nijmegen.
De lang voorbereide excursie naar de
stad van den Heilige- Petrus Canisius, pa
troon van bovengenoemde club, heeft ge
durende de beide Pinksterdagen onder be
gunstiging van prachtig zomerweer plaats
gevonden. En het moet mij direct, van het
hart, het is geweest een excursie de leden
der Gez.-Ver. waardig.
Immers, daar heerschte die vroolijke
eensgezinde geest, die zoo karakteristiek is
onder onze Gezellen en waardoor de goede
harmonie door geen wanklank werd ver
broken.
Doch wat zal ik hierover schrijven, lie
ver wil ik trachten in een kort verslag de
thuisblijvers te overtuigen, dat zij ongelijk
hadden.
Ruimschoots op tijd verzamelden zich
de 18 deelnemers op len Pinksterdag voor
het station, dat wij, begeleid door een aan
tal belangstellende Gezellen binnentrok
ken.
Dames 5.
Kinder
kleeding
LHoeden
ROTTERDAM
Hoogstraat hoek Spui
Onze trein, waarmede wij de eerste
etappe naar Utrecht zouden afleggen
stond, reeds gereed, er werd dus onmid
dellijk plaats gezocht. Nauwelijks waren
allen gezeten of de 'trein zette zich lang
zaam in beweging, nog een laatste afscheid
en een „tot weerziens morgenavond", en
dan verdween de stad langzaam uit ons
oog.
Utrecht werd onder vroolijke kout en
het zingen van verschillende gezelllenlie-
deren bereikt, en hier verlieten wij den
trein om in een andere het tweede traject
naar Arnhem af te leggen.
Hadden wij tot bij Utrecht uitzicht op
het vlakke polderlandschap, even hier voor
bij werd dit geheel anders. Prachtige bos-
schen, waartusschen hier en daar een boer
derij of landhuis, met er achter golvende
korenvelden wisselden af met niet minder
mooie vergezichten.
En in een dergelijke natuur zouden wij
twee dagen doorbrengen. Begrijpelijk dus
dat allen in spanning de komende dingen
afwachtten.
In Arnhem hadden wij bijna een uur
rust, welke tijd werd benut om den inwen-
digen mensch wat te versterken.
Om 1 u. 4 bereikten wij in opgewekte
stemming Nijmegen, het doel van onze reis.
Bij het station werden wij verwelkomd
door Sen. v. Dijck, die ons na een korte
wandeling in de Gez.-Ver.bracht, waar
wij in de prachtige recreatiezaal even wat
konden uitblazen. Doch lang duurde deze
rust niet. De maag vroeg om het hare en
dus trokken wij naar Hotel Rondeel, waar
ons een fijn diner wachtte.
De avond werd verder besteed aan het
maken van een wandeltocht door de stad
onder de bekwame leiding van den Senior.
Vooral het Valkhof met zijn prachtig uit
zicht op de Waal wekte aller bewondering.
Weer in de Ver. teruggekeerd kortten wij
verder den tijd met een spelletje biljard
of kaart-.
Doch om 11 uur sloeg het klokje van
gehoorzaamheid en bracht de huismeester
ons naar de verschillende slaapgelegenhe
den, waar het nog lang woelig bleef, doch
tegen 12 uur was alles in diepe rust.
De zon verhief zich nog maar nauwelijks
boven de daken of alles was reeds druk in
de weer, want om ongeveer 8 uur zouden
wij de H. Mis bijwonen.
Kwart over 7 werd er opgestapt, alweer
met den Senior en trokken wij naar de Ca-
nisiuskerk, voor Nijmegen de Gezellen-
kerk. De geheel aparte sfeer van deze
prachtige kerk, waar verschillende reli
kwieën bewaard worden van den Heiligen
Patroon, maakte op allen een bijzonderen
indruk.
Als de meest natuurlijke uiting van onze
Godsdienstzin werd onder de H. Mis een
Alg. Communie gehouden, waaraan door
allen zonder uitzondering werd deelgeno
men.
Na de Mis vonden wij in de Gez.-Ver.
een heerlijk ontbijt klaar staan dab in kor
ten tijd in de hongerige magen was ver
dwenen.
Als het ontbijt is afgeloopen, wordt alles
in gereedheid gebracht voor de groote tocht
naar Berg en Dal en de H. Landstichting.
Onderwijl is de Senior weer verschenen
en deelde mede, dat -hij ons zal begeleiden
naar de tram maar wegens noodzakelijke
werkzaamheden niet mee kon gaan.
Dus gaan wij op eigen gelegenheid op
stap.
Een prachtige tramtocht brengt ons bin
nen korten tijd naar Berg en Dal. Natuur
lijk moeten wij even naar Duitschland, wat
nog een. flinke wandeling blijkt. Maar dat
hebben wij er voor over. Onze fotograaf
maakt hier zijn eerste opname. Wij zullen
maar hopen, dat deze goed uitkomt.
Een ware wandelwedstrijd brengt ons
nog juist op tijd in de H. Landstichting,
waar de pater juist den 2den omgang zou
Ruim 3 uren hebben wij hier doorge
bracht, en in dien tijd hebben wij een veel
juister beeld gekregen over 't leven en ster
ven van onzen Zaligmaker dan ooit door
een beschrijving, hoe duidelijkook, moge
lijk is. Daar is iets in wording dat belooft
een der meest grootsche katholieke monu-
menen te worden, welke Nederland rijk is.
Meegewandeld stapten wij na afloop in
een gereedstaande autobus, die ons in min
der dan geen tijd weer in de stad bracht.
WELEERW. HEER M. GROOT
die heden tot priester werd gewijd en
morgen zijn eerste Plechtige H. Mis op
draagt in de St. Joseph-kerk.
In de Gez.-Ver. teruggekeerd vonden wij
daar oen heerlijke lunch gereed staan, die
natuurlijk met smaak verorberd werd.
De tijd die ons voor het vertrek nog
restte, werd op de meest genoegelijke wijze
in de Ver. doorgebracht. Even voor het
vertrek maakte onze fotograaf op liet rui
me terras nog oen opname van alle deel
nemers met Sen. v. Dijck in heb midden.
Toen trokken wij voor de laatste maal
naar ons Hotel, voor het afscheidsdiner.
Onnoodig te zeggen, dat hierbij over en
weer de meest hartelijke woorden werden
Uit vrees langdradig te worden zal ik
u, lezer, de beschrijving der thuisreis be
sparen. Genoeg zij het te zeggen, dat in
den trein de stemming haar hoogtepunt
bereikte, zoodat wij in Leiden aangeko
men, nog niet aan scheiden dachten en ge
zamenlijk naar de Ver. trokken, van waar
uit de deelnemers slechts noode naar huis
gingen, vele herinneringen rijker en in hun
hart de vaste overtuiging: volgend jaar
gaan {w.e vast weer mee.
J, VREEBURG,
waarn. secretaris.
Nationale Gezel len dag.
In den loop der volgende week zullen
de mededeelingen omtrent de nadere re
geling van den Na-tdonalen Gezellendag
worden verstrekt-. De kosten zijn voorloopig
berekend op ongeveer 80 ets. per persoon,
reis naar den Haag heen en terug inbegre
pen.
Ieder lid houde in elk geval Zondag 6
Juli vrij ter deelname aan de grootsche
demonstratie van het Kolpingswerk in ons
land.
De fee-stvergadering zal worden vereerd
met de tegenwoordigheid van Mgr. Aen-
gienent, Bisschop van Haarlem en Mgr.
Hürth, Genera al-Pr aeses uit Keulen.
Nationale Bijeenkomst van
Senioren en Commissarissen.
Zaterdag 5 Juli a.s., den dag vooraf
gaande aan den Nationalen Gezellendag,
vindt een bijeenkomst plaats van de Se
nioren en Commissarissen van alle ver-
eenigingen in het Gezellenhuis va-n Den
Haag I, Maasstraat 1.
Op deze vergadering, welke van 5 tot 7
uur duurt-, spreekt de Oud-Centrale Prae-
ses W. van Adrichem over „Roeping der
S. Josephs-Gezellen-Vereeniging als opvoed
kundig instituut".
Van 7 tot 8.30 uur is het vrije tijd. Oin
8.30 wordt een feestavond aangeboden door
den Haag I bij gelegenheid van haar zes
tig-jarig bestaan.
Symphonie „Franz Schweitzer".
Deze onderafdeeling zoekt naar een
trommelslager. Een concert-trom, eigendom
van de Vereendging, zal ter beschikking
van den eventueelen liefhebber staan. Be
drevenheid in het trommel-slaan is geen
vereischte, slechts keuring van aanleg door
den Dirigent.
FEUILLETON
(Nadruk verboden).
Vrij bewerkt naar het Duits oh
P. G. HOCKS.
„Wel, omdat ik dikwijls heb hooren zeg
gen, dat een dokter, als hij een goede prac-
tijk wil krijgen, vooral ook onder de vrou
wen, niet ongetrouwd moet blijven. En nu
moet je 't me niet kwalijk nemen, dat ik
den vinger leg op een oude wonde, die,
hoop ik, wel genezen zal. Eduard, je doet
verstandig, als je een goede vrouw voor jc
zoekt en dat zou je misschien in 't geheel
niet doen, als ik bij je in huis kwa-m. Heb
ik 't wel of niet
„Greta
„En als je trouwde, dan zou ik tooh in
de noodzakelijkheid' komen een betrek
king te zoeken. Ik vond het daarom beter
dit maai- dadelijk te doen. Dan ben ik jou
niet tot last, want je zoudt alles voor mij
over hebben, alles voor me opofferen en ik
weet, dat- je dit met liefde zoudt doen, al
zou je om mij honger moeten lijden. En,
Eduard, dat- mag ik, dat kan ik niet over
mijn gemoed verkrijgen en vooral niet, om
dat ik in staat ben mijn eigen brood te
verdienen. Zon je deze advertentie eens wil
len lezen?"
Zij reikte hem een uitknipsel over uit een
courant.
Eduard las: „Gevraagd een beschaafde,
jonge dame van goeden huize, zoo moge
lijk muzikaal ontwikkeld om op een groot
riddergoe bij een ouden heer het bestuur
der huishouding op zich te nemen en hem
gezelschap te houden. Hoog salaris verze
kerd. Brieven aan het bureau van dit blad
onder letter S. 300."
Hij schudde zijn hoofd. „En wat wil je
nu met die advertentie? Je bent toch niet
van plan er op te schrijven?"
„Waarom niet?" vroeg ze, een kleur krij
gend. „Toen. ik de advertentie las, lokte het
me niet erg aan, maar al heel gauw kwam
ik alle bedenkingen te boven. Vader was
altijd tevreden over mij en zei me dikwijls
dat ik heel geschikt en bekwaam genoeg
was om de leiding van een deftig huishou
den op me te nemen en daarom heb ik er
op geschreven. En daarbij komt nog Eduard
dat ik, nu vader overleden is, niemand heb
om me hier te beschermen."
Eduard keek zijn zuster vreemd aan.
„Wat betcekend dat nu weer?" vroeg hij
en de manier, waarop hij dit- vroeg, wees er
op, dat hij de woorden van zijn zuster zeer
ernstig opnam. „Ik dacht, zei hij, „dat ik
de naaste was om je te beschermen F*
„Je hebt me verkeerd begrepen, Eduard
en ik wil daarom duidelijker wezen en zeg
gen, dat jij de eerste zoudt moeten zijn om
me tegen anderen in bescherming te ne
men. Maar er zijn gevallen, dat dit- voor
een derde zeer moeilijk wordt en dat een
meisje daarvoor op zich zelf aangewezen is
en zichzelf het- best kan beschermen door
iemand niet meer te ontmoeten, iemand,
van wien ze een afkeer heeft, dien ze al
eenige keeren heeft afgewezen en die toch
niet ophoudt haar lastig te vallen."
„Loopt hier. zoo iemand rond Daar heb
je me nog nooit iets van gezegd Wie is
het?" vroeg Eduard gejaagd.
„l^a-at ik je dat liever niet zeggen. Je
hebt- al narigheid genoeg ondervonden in
den laatsten tijd. Hier" ze haalde een
brief uit haar zak „hier is t' antwoord
op den brief, waarin ik me aanmeldde. Lees
hem maar."
„Je hebt. dus als geschreven ook!" riep
hij op verwijtenden :oon. „Je bent wel wat
vlug in de uitvoering van je besluit. Je
'had me eerst toch wel cm raad kunnen vra
gen V'
„Maar beste Eduard, al heb ik antwoord
ontvangen, daarom ben ik toch zeker niet
verplicht de betrekking aan te nemen. Ik
heb er op geschreven om niet te laat te
zijn en laat ik je zeggen, dat ik geen besluit
zal nemen, zonder jouw goedkeuring. Ove
rigens heb ik dezen brief vanmorgen pas
ontvangen."
„Geachte juffrouw", zoo begon het schrij
ven. dat Eduard nu las, „in de eerste plaats
condoleer ik u met het overlijden van uw
geachten vader, dien ik persoonlijk wel
niet gekend heb, maar wiens naam ik meer
malen hem hooren noemen als van een
man, die bij ieder, dien hem kende, in hoo-
ge achting stond. Tot mijn genoegen kan ik
u op uw schrijven melden, dat mijn oom
Generaal, baron von Sorben, Slot Seebach
bij V., u gaarne zal ontvangen. Hij is we
duwnaar en tot nu toe is zijn huishouding
bestuurd geweest door een vrouwelijk fa
milielied. In weerwil va-n zijn zeventigjari--
gen leeftijd en de jicht, waardoor hij ge
plaagd wordt, (houdt hij zeer veel va-n ge
zelligheid en ontvangt, hij talrijke gasten.
Hij verlangt op het- slot dus een dame,
die niet alleen aan het hoofd va-n het huis
houden moet staan, maar ook de plichten
van gastvrouw kan vervullen. Ik acht het
mijn plicht u te zeggen, dat mijn oom, in
weerwil van de vele goede eigenschappen,
die hij bezit, wel eens lastig en opvliegend
kan zijn, dooh ik twijfel er niet aan, dat
iemand, die gewoon is om te gaan met
menschen van leeftijd, zooals u dat is, het
zeer wel met hem zal kunnen vinden. Trou
wens, hij is dan ook altijd zeer dankbaar
geweest voor eiken dienst, hoe gering ook,
dien men hem bewees. Hij heeft voor de be
trekking, die ik, namens hem de eer heb
u aan te bieden een maandgeld vastgesteld
van honderd gulden. Indien u genegen is
op dit- aanbieding in te ga-an, dan verzoek
ik u beleefd mijn oom te willen berichten,
wanneer u op Seebach in betrekking zoudt
kunnen treden. Hoogachtend uw. dw. K.
von Sorben, Geheimraad, Breslau".
Onder het lezen had Eduard's gelaat een
heel andere uitdrukking gekregen. „Ik ge
loof", zei hij, haar den brief teruggevend,
„dat zoo n betrekking je wel aanokkelijk
voorkomt, maar als ik 'l wel heb, moet die
generaal niet zeer makkelijk in den- om
gang zijn. Dat blijkt uit het feit, dat zijn
familie 't a-1 niet bij hem heeft kunnen uit
houden en dan ten overvloede nog die
waarschuwing van dien mijnheer Von Sor
ben. Ik vind het wel wat bedenkelijk. Vind
je ook niet!"
„Wat jij bedenkelijk vindt- is voor mij
nu juist een reden om de betrekking aan te
nemen. Familieleden hebben er van afge
zien. Van hen zal ik dus geen hinder heb
ben. En als 't waar is, dat de oude gene
raal een lastig humeur heeft, dan zal nie
mand mij die betrekking benijden en nie
mand zal kunnen zeggen, dat ik mijn loon
cadeau krijg."
Eduard moest de juistheid va-n deze re
deneering toegeven en nu kreeg hij op al
les een anderen kijk, zoodat hij er niets te
gen kon heben, dat zijn zuster de betrek
king aannam.
„Ik zal den generaal schrijven, dat ik
over een maand in betrekking kan treden.
Dan zullen hier de zaken wel afgewikkeld
zijn", zei Greta.
En zoo geschiedde.
IV.
Het slot Seebach lag een klein uur van
het stadje, waar Eduard zich als dokter ge
vestigd had en maar een half uur van het
slot Wildeni'els, waar Eduard eenige we
ken terug ontboden was en het geluk had
gehad de gravin van den dood te redden.
De bewoners van de twee genoemde land
goederen kwamen dikwijls bij elkaar op
bezoek, doch in den laatsten tijd waren <Ue
bezoeken veel schaarscher dan vroeger, het
geen voornamelijk toe te schrijven was aan
de ziekte van de gravin. Wel liet generaal
Sorben dikwijls naar den toestand der zie
ke informeeren, maar van Eduard's bezoek
op Wilenfelds wist hij niets, zoodat de naam
Trotten hem totaal onbekend was, toen zijn
neef, de geheimraad, hem berichtte, dat hij
in freule Von Trotten iemand meende ge
vonden te hebben,'die op Seebach de taak
van gastvrouw op eervolle en passende wij
ze zou kunnen vervullen. Ze was de dooh-
ter zoo schreef hij van een zeer ach
tenswaardig man. Een zijner vrienden, de
president van het gerechtshof te P., die
haar vader en ook haar persoonlijk kende
beval haar ten zeerste aan als een dame
van uitstekende, beschaafde opvoeding, die
ook door haar voorkomen en haar optre
den zeer zeker berekend was voor de laak,
die haar op Seebach wachtte. Ook meldde
hij nog, dat ze geen andere familie bezat,
dan een broer, een veelbelovecden jongen
dokter.
(Wordt
olgd.)
