VOETBALWEDSTRIJD. LEIÉMIVENI DE AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND BEZOEKT p^DMJV.S. Zielenadel ZATERDAG 5 APRIL 1930 DE LEIDSCHE COURANT VIERDE BLAD PAG. 13 SPORT Uitvaart. De wereld is toch nog niet zoo slecht. Neen, dat is geen ontboezeming, ver oorzaakt door het lente-zonnetje der laat ste dagen, want April doet wat hij wil en een gure wind blaast al spoedig voorbarige gedachten aan stroohoeden, lichte zomer- pakken e.d. radicaal weg. Het is slechts een uiting van een zekere bevrediging, toen ik las, hoe een bekend man dezer dagen ten grave werd gedra gen. Zooals de lezers zich wellicht nog her inneren, werd te New York in de Italiaan, sche wijk een zeer „geacht" lid der New Yorksche misdadigerswereld door drie kornuiten doodgeschoten. Deze heer droeg bij leven en welzijn den naam" van „grijp hand", een alleszins te waardeeren pseu doniem. Men tan ook de wijze, waarop de Ame- rikaansche misdadigers elkander opruimen, tot op zekere hoogte waardeeren, maar de wijze waarop zij deze opruimiug vol tooien is zelfs hoogelijk te waardeeren. De begrafenis van het slachtoffer was n.l. niets meer of minder dan een gebeurtenis. Tien auto's met kransen en 25 luxe auto's met vrienden van den overledene volgden den lijkwagen. De kosten van de begrafe nis worden op 20.000 dollar geschat. Vindt u dit geen aandoenlijk staaltje van solidariteit? Waarlijk, de wereld is slecht, maar toch nog niet zóó slecht. Hetzelfde beeld vertoont ons ook de politiek. Er zijn de laatste dagen ver scheidene regeeringen om hals gebracht, waaruit blijkt, dat ook de politieke wereld slecht is. Maar telkens is de crisis weer snel opgelost, waaruit blijkt, dat de poli tieke wereld toch nog niet zóó slecht is. Vuurproef. Beginnen wij met den val van Hermann Müller, den ex"-rijkskan- selièr. De vergelijking met den bovenge- noemden „grijphand" willen wij niet graag verder doorvoeren, doch op één punt ver toont Hermann Müller een zekere overeen komst. Ook hij is n.l. om hals gebracht door zijn eigen kornuiten, de Duitsche so ciaal-democraten. Zij hadden de leiding van de vorige regeering, doch wilden zich aan de ver antwoordelijkheid voor nieuwe belastingen onttrekken en veroorzaakten zeo een cri sis, waarvan zij thans spijt hebben. Want nu staat een Centrum-man, dr. Brüuing, aan het hoofd der regeering en is geen socialist, daarin vertegenwoordigd. Vandaar een socialistische motie van wantrouwen in het nieuwe ministerie, welke motie evenwel Donderdag is verworpen, door dat de Duitsch-nationalen tegen stemden. Het is een eigenaardig ministerie, dat van dr Brüning, want het steunt op geen enkele party-coalitie, maar desalniette min heeft het de vuurproef Donderdag goed doorstaan, daar het bij de stemming over de motie van wantrouwen met 252 tegen 187 stemmen in de meerderheid bleef. Hoewel de Duitsch-nationalen nauwe lijks in het kabinet vertegenwoordigd zijn (de Duitsch-nationaal Schiele aanvaadde tegen den wil van zijn partijleider een portefeuille) verklaarde zij zich niet tegen de regeering, omdat zij nu op de wip ko men te zitten en de regeering slechts leven kan zoolang zij willen. Het resultaat daar van is reeds te zien in de regeeringsver- klaring, waarin protectionistische maat regelen worden aangekondigd ten voor- deele van de Oost^Pruisische landbouw, geheel in den Duitsch-nationalen geest. Polen. In het naburige Polen is de orisis eveneens opgelost. Daar steunt het nieuwe kabinet nog veel minder op het parlement, maar daar weet men trouwens wel raad met een parlement, dat niet wil zooals de regeering. Men stuurt het een voudig naar huis. De nieuwe regeering staat nog erger in het teeken van Pilsoedski's dictatuur dan het vorige. Eigenaardig is het in Polen, dat er fei telijk een dictatuur is, maar onder het mom van een parlementair regime. De pas „op geloste" crisis is daarvan een typeerend staaltje. Vóór dertig Maart moest de Landdag de begrooting hebben afgedaan en de crisis was nu een prachtig middel om den Landdag uit te schakelen, zonder openlij ken inbreuk op zijn constitutioneele rech ten. De crisis werd zoolang gerekt, totdat deze fatale datum was aangebroken. Toen zat de regeering plotseling in mekaar. De Landdag was op dezen laatsten dag voor de behandeling van de begrooting bepaald nog bijeengekomen om te stem men over de door den Senaat in de be grooting aangebrachte wijzigingen. Nau welijks was dit werk afgedaan, of de in middels tot stand gekomen nieuwe regee ring deed den president der republiek bet besluit tot beëindiging der Landdagzit ting onderteekenen. Zoo was men den crisistijd zonder nieu we parlementaire botsing doorgekomen Pilsoedski's manoeuvre om de Landdag zitting rustig te kunnen sluiten, bleek uitnemend geslaagd. Maar op deze wijze zal men toch niet steeds door kunnen gaan en te eeniger tijd zal toch de beslissende keuze moeten worden gedaan tusschen een openlijk dic tatoriaal bewind en een parlementaire regeering. De laatste crisis. Het wordt saai, maar er is nog een crisis opgelost en wel in den Ierschen Vrijstaat. Hetzelfde ministerie is weer opnieuw opgetreden, ongewijzigd. Een republikeinsche poging om De Valera als president van den Ier schen Vrijstaat te doen kiezen, mislukte. Hij verkreeg, toen van republikeinsche zijde zijn candidatuur werd gesteld, slechts 54 stemmen, terwijl 93 leden zich tegen hem verklaarden. De uitslag van deze stemming leert, dat geen der andere par tijen in den Dail het heeft aangedurfd om de regeering in handen te geven van de republikeinen. Cosgrave's nederlaag de vorige week was slechts toevallig en een gevolg van het absenteisme zijner partij- genooten, die blijkbaar niet voldoende re kening hielden met de bestaande ontevre denheid. Ook Cosgrave's regeering is een min- derheidsregeering. Want al vormt de partij van Cosgrave in den Dail ook de sterkste fractie met haar 61 leden in een Kamer van 152 leden, is zij in de minderheid. Overigens bestaat de Dail uit 57 reoubli- keinscho leden. 13 leden der Arbeiders partij, 13 onafhankeüjken, zes leden der Boerenpartij en twee leden der Nationale Liga. VOETBAL KON. NED. VOETBALBOND. NEDERLAND—ITALIË. De vierde landenontmoeting. De belangstelling voor al wat in Neder land gevoetbald wordt vindt morgen on derbreking door het groote gebeuren in Amsterdam, waar de kampioenen van Europa op bezoek komen. Het internationale programma van Ne derland i6 dit jaar niet zoo bijster groot, maar daarom niet minder belangrijk. Als eerste wedstrijd nu staat op dit program die tegen de Italianen, die de laatste jaren met reuzenschreden zijn voortgegaan op den voetbal-glorieweg. De kennismaking met de Italianen da teert van slechts een tiental jaren. De eerste wedstrijd van beide landenploegen werd kort na den grooten wereldoorlog te Genua gespeeld, nl. op 18 Mei 1920. Toen stond het Italiaansche voetbal als het ware nog in de kinderschoenen, terwijl de Hollanders al #bijna" volleerd waren, Niettemin werd een gelijk spel (1—1) het resultaat, hetgeen voor de Italianen zeer zeker een prestatie was. Een jaar later kwamen de Italianen naar Amsterdam en wederom was het resultaat een gelijk spel (2—2), zoodat daaruit reeds geconcludeerd mag worden, dat de bewoners van het zonnige Zuiden goeden voortgang hadden gemaakt. De reuzensprpng op sportgebied is door de Italianen echter gemaakt onder den aanwakkerenden geestdrift van Mussolini en zulks bleek overduidelijk bij de Olym pische voetbalwedstrijden in 1928, toen Italië zich als eerste plaatste van de voet ballanden van Europa, Nog in hetzelfde jaar, den 2den Decem ber 1928, trok Nederland opnieuw over de Alpen en in Milaan moesten de Oranje mannen met 3—2 de meerderheid der Zui delijken erkennen. Thans volgt dus de vierde ontmoeting. Wat zij zal brengen is moeilijk te voorspel len. Wanneer wij letten op de groote suc cessen, die Italië den laatsten tijd heeft behaald tegen de sterke beroepsclubs uit Centraal Europa, tegen Hongarije en te gen Duitscbland, dan gelooven we aan een nieuwe zege, ook op Holland. Slechts een verrassend enthousiast snel der Oranjemannen kan echter den Italia nen een nederlaag toebrengen. En vooral snelheid moeten de Hollanders stellen te genover het verrassend snelle spel der Italianen. Dan alleen is er eenige kans op succes. Voor het overige willen we ons van be sprekingen' onthouden. De samenstelling der elftallen is waarschijnlijk als volgt: Nederland: Van der Meulen. Denis Van Kol Kools v. d. Wildt Breitner W. Tap De Kreek v. d. Broek Landaal v. d. Heijden Scheidsrechter 0 dr. Bauwens (Dl.) Orsi Constantino Magnozzi Meazza Baloncieri Pitto Ferraris Barbieri Caligaris Rosetta Combi Italië Reserves voor Holland: L. Halle (Go- Ahead); Vermetten (H. B. S.); Van Res teren (H. B. S.); Kluin (A. G. O. V. V.). Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag. Landenwedstrijd. Amsterdam: NederlandItalië. Kampioenschap van Nederland. Velocitas—Willem II. AFDEELING II. Promo tie-competitie 2 e klasse. D. H. C.Fortuna. Tweede klasse B. ij NeptunusUnitas. Promotie-competitie 3 e klasse. Merwede—D. C. L. Derde klasse B. De Musschen—U. D. I. R e s. 3 e klasse A. Xerxes IIIR. V. C. IIj U. V. S. II— A. D. O. III. AFDEELING IÏL Promotie-competitie 2 e klasse. P. E. O—A. Z. C. AFDEELING IV. Eerste klasse. L. O. N. G. A.Roermond Eindhoven Wilhelmina. AFDEELING V. Promotie-competitie 2e klasse. M. S. C—W. V. V. 0m den N. V. B.-beker. Tweede ronde. R. C. A.D. J. K.; SchotenD. E. C.; OosterparkA. V. O. G.; Schinkelhaven Avanti; K. F. C.-H. R. O.; E. V. C—K. V. V.j AnimoVclox; Gouda—Steeds Hooger; R. V. C.Hoek van Hdlland; O. N. A—R. F. C.; Emma—S. V. V.; Schoon hoven—L. F. C.; Rijswijk—Hillinen (ter rein Hillinen); C. V. V.Sliedrecht; Arn- hemsche BoysEnschedesche Boys; Rhc- nus—A. Z. C.; HelmondiaR. B. C.; Zee- landiaBoeimeer; G. U. D, O. K.Al liance. LEIDSCHE VOETBALBOND. Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag. 0m den L. V. B.-beker. Tweede ronde. 2 unr: Alphen 2Lugdunum 2 2 uur: L. F. C. 3-D. W. S. 1 2 uur: R. C. L. 1-U. V. S. 2 De competitie. Eerste klasse. 2 uur: L. M. O. 1Alphia 2 1 uur: V. O. G. 1Alphen 3 Tweede klasse. 2 uur: Lugdunum 3A. S. C. 4 11.30 uur: R. C. L. 2—U. V. S. 4 Derde klasse. 2 uur: Alphia 4L. M. C. 2 11 uur: V. O. G. 2Alphen 4 11 uur: U. V. S. 6L. F. C. 5 11 uur: L. F. C. 6Lugdunum 5 11 uur: A. S. C. 5L. Boys 3 R. K. FEDERATIE. Overzicht. Het competitieprogTamma is thans zoo ver gevorderd, dat ook de kampioeons- competitie der eerste klassers een aan vang kan nemen. De eerste ontmoeting zal gaan tusschen de kampioenen van de afdeelingen Oen D, nl. P. H. uit Almelo en P. V. C. uit Utrecht. De verrichtingen van beide clubs in de competitie leveren vrijwel hetzelfde beeld, zooals blijkt uit onderstaande cij fers: P. H. 16 11 2 3 55-22 24 P. V. O. 16 11 3 9 53—25 25 De kampioen van afdeeling D heeft dus één punt meer behaald, maar iets ongun stiger doelcijfers. Al valt een voorspelling heel moeilijk te doen, meenen we toch dat P. H. door terrein-voordeel de beste kans op de over winning heeft. Voor de competitie der eerste klasse E kan morgen de beslissing vallen, indien nl. H. B. C. niet bestand zou blijken te gen Leonidas en één of beide punten aan do Rotterdammers verloor. In dit geval is D. H. L. kampioen, maar we meenen veilig te kunnen aannemen, dat H. B. C. zich haar geringe kans op het kampioen schap niet zal laten ontnemen. Winnen de Heemstedenaren, dan moeten zij een be slissingswedstrijd spelen tegen D. H. L. Lisse speelt den laatsten competitie wedstrijd tegen D. E. M. Een gunstig re sultaat zou voor de Lissenaren nog een mooi besluit zijn van het moeilijke sei zoen, dock we gelooven, dat de Beverwij- kers er wel anders over zullen denken. Voor de tweede klasse M. zal aan den Haagschcn Straatweg nabij Hoeve Velé» heim wellicht een interessanto wedstrijd gespeeld worden tusschen de Duiven en Leiden. Voor de Leidsche roodzwarten is dit een bijzondere wedstrijd, wijl hun aan voerder Meershoek afscheid neemt van den voetbal. Wat kunnen de Leidsche roodzwarten nu boter doen dan dezen wedstrijd voor hun aanvoerder tot een on- vergetclijken te maken en in een mooie overwinning om to zetten? Dat zou tevens een waardig besluit van het voetbalsei zoen bcteekenen. Dus Leidenaars, allen present en uw beste beentje voor! COMPEjm/-W»SjnilJD 8660 ROTTERDAM Terrein Lage Morschweg Zie bijgaand stukje. (Reel.) R. K. Sportvereeniging „Leiden". Voetbalsupporters! Daar er voor Zondag a.s. geen groote wedstrijden in de Sleutelstad zijn, komt het bestuur van de R. K. S. V. „Leiden" met een uitnoodiging, om Zondag a.s. een bezoek te komen brengen bij haar laatsten competitiewedstrijd van haar eerste elftal tegen Duiven uit Rotterdam. Dit vragen wjj u ten eerste, omdat dit een moreele steun geeft aan de spelers en ten tweede, een financieele steun voor do vereeniging. Komaan, laat het nu eens een groote drukte zijn op het Leiden-terrein, laat deze actie nu niet eens vruchteloos zijn. Brengt gij allen, die toch zeker weet dat er een „Leiden" bestaat, en ook weet den gang van zaken in onze vereeniging nu eons een offertje om Zondagmiddag naar het Leiden-terrein te gaan. Ons verlangen zuu zijn, dat allen die dit lazen, onmiddellijk het besluit namen: ik ga die vereeniging mijn steun brongen, en anderen aansporen om mede te gaan. Dat het zoo zijn moge. Voor de R. K. S. V. „Leiden". Het Bestuur. Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag. Om het kampioenschap van Nederland. Almelo: P. H.-P. V. C. Eerste klasse A. R. K. V. V. L.-R. K. O. N. 8.; Caesar G. S. V.; GrevenbichtMarsana; O. V. C.»—Helios; Kimbria—Sitt. Boys. Eerste klasse B. Mulo—Wilhelmina; GennepB. V. C. Eerste klasse C. AchillesV. D. ZN. E. O.de Zweef; Grol's Heerenberg. Eerste klasse D. H. M. S.Wilskracht; Do MeerL. V. V. Eerste klasse E. H. B. C.Leonidas; V. V. Z.-Gr. Wil lem; LisseD. E. M. Tweede klasse M. LeidenDuiven; Spartaan—Excelsiofl. FEUILLETON. Vrij bewerkt naar het Duitsch door P. G. HOCKS. (Nadruk verboden). H) „En zal ik haar ook zeggen, dat u het concert bijgewoond hebt?" „Daar ze me niet opgemerkt heeft, is 't beter, dat ze er niets van te weten komt." Met deze woorden nam hij afscheid van mevrouw Reumer. Toen Kascha in den loop van den mor gen thuis kwam en mevrouw haar den groet van den baron overbracht, zei ze, een kleur krijgend: „lk wist, dat hij hier was. Ik heb hem gisteravond boven zien zitten in een loge." „En dat heb je me maar heelemaal niet gezegd, jij oolijkerdzei mevrouw Reu met haar kwansius dreigend met den opge stoken vinger. „Ik dacht, dat de baron niet herkend wilde zijn", vervolgde Kascha en verliet dan ijlings, om haar verlegenheid te ver bergen, het vertrek. De gunstige beoordeelingen in de cou ranten, waarin de jonge zangeres een schitterende toekomst voorspeld werd, had den ten gevolge, dat ze uitnoodiging op uitnoodiging kreeg om op concerten te komen zingen, ja, zelfs ontving ze van on derscheidene opera-directeuren het ver zoek zich tegen een hoog honorarium aan hun opera te willen verbinden. In overleg met mevrouw Reumer wees ze al die uit- noodigingen en aanbiedingen van de hand en zette haar studiën onverdroten voort. Op zekeren dag, toen Kascha juist van professor Huner geschiedenisles ontving, was mevrouw Reumer bezig in Kascha's kamer schoone gordijnen op te hangen, toen ze in dit werk gestoord werd door het plotseling binnenkomen van Kascha. Verwonderd keek ze het meisje aan, wier gezicht aanduidde, dat ze aan een hevige onrust ten prooi was. „Mijn hemel, wat scheelt er aan, Ka scha?" vToeg mevrouw Reumer bezorgd. „Ik werd gedurende de les onwel", ant woordde Kascha, moeite doende om dit zoo kalm mogelijk te zeggen. „Ik kreeg een aanval van duizeligheid. Als ik wat ge dronken en een oogenblik gerust heb, zal 't wel weer zakken." Met deze woorden ging ze naar het buf fet en schonk zich een glas water in, dat ze schielijk achter elkaar uitdronk. „Het gaat gelukkig over", zei ze nu en dit was ook werkelijk aan haar te zien. Haar gelaat had zijn gewone uitdrukking herkregen. „De professor mag ik niet laten wach ten", zei ze nu en wilde de kamer verla ten. „Zou 't niet beter zijn, Kascha", vroeg mevrouw Reumer de les af te breken? Je ziet er naar mijn oordeel niet al te best uit en ik vraag me af, hoe kan dit zoo op eens gekomen zijn." „Och mevrouw, ik voel me nu heuscb weer goed en 't is nog maar een kwartier tje, dan is de les afgeloopen." En ze ver liet de kamer. Toen ze na afloop van de les iu de huiskamer trad, waar mevrouw Reumer en haar dochters aan een handwerkje zaten, was ieder spoor van ongesteldheid bij haar verdwenen. Om allerlei nieuwsgierige vragen te voorkomen zei ze: „Ik geloof, dat ik me wat meer zal moeten ontzien, lederen avond voel ik me erg moe en de duizeligheid van hedenmiddag wijst er op, dat ik 't wat kalmer zal moeten aanleg gen." „Ik heb er al lang voor gevreesd, dat je nog wel eens leergeld zou moeten geven voor je harde werken. Je studeert veel te veel en dat kan je op den duur niet vol houden. Daar ben je niet sterk genoeg voor. Maar toen ik je een poos geleden waarschuwde, wilde je niet naar me luiste- 1 ren." „Achteraf beschouwd spijt het me, dat ik uw raad niet opgevolgd heb, want nu ben ik verplicht verscheidene lessen od te geven. De lessen in muziek en zang en in het ItaliaanEch moeten beslist door gaan. Het beste kan ik de lessen in let terkunde en geschiedenis missen. Ik zal den leeraar in letterkunde deze week af schrijven. Uw aanstaanden schoonzoon, professor Huner, heb ik daareven miin ne- sluit reeds medegedeeld". „Een goed verstaander heeft maar een half woord noodig", zegt het spreekwoord en aan het trillen van Kascha's stem was duidelijk te merken, dat er tusschen haar en profer ir Huner iets voorgevallen was, dat haar zenuwachtig had gemaakt. Mevrouw Reumer noch haar dochters merkten hier iets van en schreven haar zenuwachtigheid daaraan toe, dat ze zich wat overwerkt had en vielen haar dus ook niet lastig 'met vragen. Eenige dagen daarna ontving barones Von Barneck een schrijven van Kascha, waarin deze haar meedeelde, dat er ten huize van mevrouw Reumer iets voorgeval len was, dat haar verblijf in dio woning verder onmogelijk maakte. Wat dat was, kon ze niet aan het papier toevertrouwen. Of zij nu zelf voor een nieuw tehuis zou moeten zorgen, of weer terug zou moeten gaan naar de familie Kruger, in wier mid den ze zoo'n heerlijken tijd had doorgei bracht, liet ze geheel over aan de beslis sing van de barones. Toen ze den brief gelezen had, ijlde ze naar de werkkamer van haar zoon en zei met een spottend lachje: „Hier is een brief van je beschermlinge. Juffrouw Kascha begint noten op haar zang te krijgen." Zonder één woord te zeggen nam de baron den brief van zijn moeder en las dien aandachtig door, waarbij zijn gezicht een ernstigen plooi aannam. Hij scheen te voelen, dat de woorden, die daar zoo koel op 't papier stonden, geschreven waren on- der den drang van iets, wat haar diep ge schokt moest hebben. „Er moet iets zeer onaangenaams voor gevallen zijn", zei hij, „anders zou Kascha deze regelen niet geschreven hebben. Wist ik maar, wat het was?" „Vraag je nog wat het is? Het zijn de kunstenaarsgTillen, die in haar beginnen te werken. Haar hoofd is op hol gebracht door al die loftuitingen in de couranten." „Spot alstublief niet, moeder. Wat u daar zoo liefdeloos zegt. is niet waar. Ik geloof er tenminste niets van en het eer ste, wat we doen moeten is overwegen, wat er nu met haar gebeuren moet." „Dat moet je zelf weten. Op mijn raad hoef je niet te rekenen, want je weet, hoe ik over haar denk. Een ding wil ik je evenwel vriendelijk verzoeken. Haal ze alsjeblieft niet hier. Kerstmis staat voor de deur en dan komt Agnes met haar man on de kinderen en nu zou ik niet graag willen, dat de feestelijke stemming door zoo'n indringster verstoord zou wor den." „Moeder, wat bent u toch liefdeloos in uw uitdrukkingen. Ze is geen indringster en dan u begrijpt toch zelf wel, dat ik zooiets niet in mijn hoofd zou halen", ant woordde de baron kort. Dan ging hij, zonder verder een woord tegen zijn moeder te zeggen de kamer uit om voor zichzelf te gaan overwegen, wel ken weg hij zou moeten volgen. Het duurde lang, voordat hij tot een besluit gekomen was, doch eindelijk scheen hij daarmee klaar te zijn. Hij schelde zijn bediende en droeg dozen op zijn koffers in te pakken voor een reis, die wel een dag of \yat in beslag zou nemen. „Je wilt er dus zelf heengaan, Robert?" vroeg de barones. „Er zal wel niet anders opzitten", ant woordde de baron. „Toch geloof ik, dat Kascha veel liever u dan mij zou meedee- len, wat zo op 't hart heeft en wat de re den is, dat ze de woning van mevrouw Reu mer wil verlaten, maar...." „Daar gebeurt niets van, dat weet je nu eenmaal." „Juist en omdat ik dit weet, ga ik zelf op onderzoek om daarna een beslissing te nemen." „Een beslissing?" vroeg de barones bijna toonloos. „Ja, een beslissing. Zooals u op bet oogenb'ik ten opzichte van Kascha ge stemd bent, zou 't van mijn kant onver antwoordelijk zijn haar nog langer in 't onzekere te laten. Dat kan ik voor God en mijn geweten niet verantwoorden." (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1930 | | pagina 13