Nerveus en
Onrustig e
Mijnhardt's Z
■spannen
tefloos
^ifWtab letten
UIT DE RIJNSTREEK
AAN DE TELEFOON
Agenda
ZATERDAG 15 FEBRUARI 193&
DE LEIDSCHE COURANT
EERSTE BLAD PAG. 2
DUITSCHLAND
DE ONTRUIMING VAN DE PALTS.
Naar verluidt, zal de ontruiming van
de Palts in het begin van de volgende
maand aanvangen en tegen het einde
van Maart voor 't grootste gedeelte
haar beslag hebben gekregen.
De munitie-opslagplaatsen zullen
dan geheel ontruimd en de garnizoenen
van Kaiserlautern, Germersheim, Spiers
en Zweibrücken op kleine commando's
na, teruggetrokken zijn. Het hoofd-
proviantambt te Landau zal dan nog
voor de verzorging dar overgebleven
troepen zorgen. Het Duitsche perso
neel bij den bezettingsdienst heeft te
gen einde Maart ontslag gekregen Het
artillerieregiment vertrekt 10 Maart
naar Verdun, het infanterieregiment
20 Maart naar Nancy. Alleen enkele
kleine commando's zullen tot alge-
heele afwikkeling tot Juni op Duitsch
geb ed blijven.
Men verwacht ook de spoedige op
heffing der militaire gerechtshoven te
Mainz, Landau, Trier en Kehl.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
RUSLAND
BUITENLANDSCHE INTERVENTIE
In verband mei de kerkvervolgingen.
In buitenlandsche diplomatieke
kringen verluidt, dal een drietal groote
mogendheden, welke te Moskou ge
zantschappen hebben en goede betrek
kingen met het Vaticaan onderhouden,
voornemens zijn het protest van den
paus legen de kerkvervolgingen in
Sovjet-Rusland te ondersteunen.
De drie diplomatieke vertegenwoor
digingen zouden de Sovjet-regeering
er op wijzen, dat de huidige politiek
der Sovjet-regeering tegen de kerken
in het buitenland geen weerklank vindt
en dat zij uiteraard zal leiden tot een
terugslag in de sympathieën voor de
Sovjet-Unie. Deze stap zou op offi
cieuze wijze ondernomen worden, aan
gezien de drie mogendheden zich niet
wenschen te mengen in de binnenland-
sche aangelegenheden van Sovjet-Rus
land. Er zou echter op gewezen wor
den, dat de maatregelen tegen de ker
ken van internationale beteekenis zijn
geworden, waaraan de mogendheden
den moreelen plicht ontleenen over
eenkomstige betoogen te Moskou te
houden.
Tot dusverre is te bevoegder plaatse
in Duitschland, alsook in Sovjet-krin
gen te Berlijn, nog geen bevestiging
van het bovenstaande .verkregen.
„Het laatste uur geslagen".
Volgens een bericht uit Moskou heeft
Stalin in een rede in de communistische
universiteit verklaard, dat het laatste
uur van het particuliere kapitaal in dc
soviet-Unie geslagen is
De particuliere handelaars zullen
volledig verdwijnen en geen rol meer
spelen in het economische leven der
Sovjet-Unie.
Stalin's rede wordt als een nieuwe
oorlogsverklaring aan de particuliere
ondernemingen in Sovjet-Rusland be
schouwd, die hun zaken nog niet ge
sloten hebben.
CHINA
NIEUWE STRIJD DREIGENDE.
Er dreigt alweer een nieuwe burger
oorlog in China, daar de troepen van
Feng Yoe Hsiang opnieuw in de pro
vincie Hoepei oprukken met Hankow
als doel.
De regeering vordert te Sjanghai
Chineesche vaartuigen op, blijkbaar
met het oog op het vervoer van troe
pen.
Yen Hsi Sjan, de gouverneur van
Sjansi, heeft een telegram gezonden
aan Tsjang Kai Sjek, waarin hij wijst
op de jammerlijke toestanden, welke
in heel Chine heerschen, weshalve Yen
voorstelt, dat Tsjang Kai Sjek en hij
zelf maar zullen aftreden.
Men gelooft, dat er wederom een al-
gemeene actie tegen Tspang Kai Sjek
zich baan breekt.
AFGHANISTAN
DE RUST IN HET LAND HERSTELD
Uit Pesjawar wordt gemeld, dat de
opstand der Sinwari's door dc Afghaan
sche regeeringstroepen is neergeslagen.
De regeering te Kaboel kon zoo snel
en succesvol optreden, doordat zij
reeds in de eerste dagen van Februari
berichten had ontvangen van den voor
genomen opstand der Sjinwari's en
daardoor tijdig tegen-maatregelen kon
treffen, alvorens de opstandelingen in
dc gelegenheid waren een grootere
strijdmacht te concentreeren.
Gebruik hiertegen de Zenu<
Glazen Buisje 75 cent
plllmiife èrj Zenuwsterkende
Apoth. en Drogisten.
AUSTRALIË
Drooglegging van den Staat Victoria?
Den 29sten Maart a.s. zal in den
staat Victoria een referendum gehou
den worden, waarin omtrent de droog
legging van dezen staat beslist zal wor
den. Een meerderheid van 3'5 van het
aantal uit te brengen stemmen is noo-
dig voor de tot stand koming van een
eventueele uitvoering der wet.
Z0ETERW0UDE.
Kiesvcreeniging. Donderdagavond
hiold de R. K. Kiesvereeniging „Ons
Roomsche Vaandel" de jaarvergadering in
het café van den heer L. Dolle, Weipoo-t
onder leiding van den voorzitter den heet
J. Schouten. Deze opende de vergadering
met een woord van welkom, sprak de
beste wenschen uit voor de loden en hunne
gezinnen en voor het werk der R. K. Kies
vereeniging in het jaar 1930 memoreerde
de vele werkzaamheden en het succes bij
de Tweede Kamerverkiezing, de candidaat-
stelling voor het bestuur van de Kamer
centrale en voor de leden van den Partij
raad, waarbij ons mede bestuurslid de
heer C. W. de Jong als lid van den Partij
raad gekozen werd. Spr. feliciteerde niet
alleen den heer de Jong, maar ook de
vereeniging met cïit succes.
Het verheugde den voorzitter te kun
nen melden, dat ook in onze gemeente een
gereglementeerde katholieke Raadsfractie
gevormd is.
Hierna werden door den secretaris, den
heer N. v. d. Poel, de notulen gelezen, wel
ke onveranderd werden goedgekeurd. Me-
dedeeling werd gedaan, dat vooral in ver
band met de afdracht aan hoogere orga
nisatie de minimum contributie van 0.25
per jaar gehandhaafd moet worden. In het
vervolg zal dus elk lid 0.25 al minimum
contributie moeten betalen; anders kan
men geen lid zijn der Kiesvereeniging.
Do nieuwe actie voor het Dr. Schaep-
mansfonds werd door den voorzitter uit
eengezet, waarbij de wensch werd ui:ge
sproken dat ieder in eigen organisatie tot
dit goede en in de tegenwoordige tijd
noodzakelijke doel zal medewerken.
Het keurig verzorgde jaarverslag van
den secretaris, gaf ons een beeld van de
vele werkzaamheden in het afgeloopen jaar
met oen ledental van 755. De voorzitter
dankte den secretaris voor zijn verslag en
ook voor het velo werk in hot afgeloopen
jaar verricht. Het jaarverslag van den
penningmeester, den heer A. C. Paarde-
koopor, gaf aan inkomsten saldo in kas
vorig jaar 156.71, inkomsten 452.14, uit
gaven 511.36, nadeelig saldo 59.22, alzoö
nog een saldo in kas van 97.49. Door een
commissie, bestaande uit de heeren O. L.
van Veen en G. Belt, werden de boeken en
bescheiden nagezien, waarna eerstgenoem
de verklaarde alles keurig in orde te heb
ben bevonden. Namens de vergadering
dankte de voorzitter ook den heer Paar-
dekoopor voor zijn verslag en voor het
ve!e werk van het afgeloopen jaar.
Door den afgevaardigde naar de Kamer
centrale te Leiden werden de verslagen
van drie vergaderingen uitgebracht, waar
na de voorzitter een woord van dank sprak
en tevens wees op de belangrijke taak van
derr afgevaardigden.
De heer C. G. van Es, gaf een zakelijke
uiteenzetting van het actieve werk van de
Propagandaclub „St. Paulus".
Na al deze verslagen volgde de verkie
zing der verschillendo afgevaardigden wat
veelal geschiedde bij acclamatie. De beer
Pannlekooper stelde de vraag in verband
met de opmerking van den voorzitter voor
de Kamer-Centrale den afgevaardigde aan
te wijzen bij stemming. Na eenige discus
sie werden met algemeene stemmen tot
afgevaardigden naar de Kamer-Centrale
gekozen de heeren A. C. Paardekooper en
H. J. van Mil, terwijl bij acclamatie als
plaatsvervangers werden aangewezen de
heeren L. Bosman en O. P. J. Paardekoo
per.
Vervolgens werden herkozen als afge
vaardigden naar de Staten-Centralo de
heeven Jac. van Leeuwen, A. W. Hoog raad
en H. J. van Mil en als plaatsvervangers
de heeren C. W. de Jong, L. J. van der
Zon en L. v. d. Valk, terwijl de heeren C.
G. van Es en A. v. d. Krogt, werden her
kozen als afgevaardigden naar de Propa
gandaclub.
Tot slot gaf de voorzitter een duidelijke
uiteenzetting over „Actueele Politieke
Vraagstukken'', en meer in het bijzonder
over het „Militairisme", waarna de verga
dering op de gebruikelijke wijze werd ge
sloten.
Rrvt Rrrfc.
Hallo Jan, ga je morgenavond.nog mee
naar Concordia,
Wat is er dan aan de hand.
Wel de R. K. Dilettanten goven weer
een uitvoering en er zal weer gebruld
worden.
Nu als je dat zoo zeker weet kom ik
vast, haal je kaarten voor mij.
Nou tot morgen dan.
HET OOG VAN DEN
MEESTER
Ik ben geïnviteerd voor het tuinfeest van
de Cleveland», de volgende week, zeide
Brown treurig.
Een tuinfeest? zeide ik
Ja, zeide hij geprikkeld, een tuinfeest.
Je kent dat. Zoo iets waar je je beste ki<-e-
«en draagt en op afschuwelijke stoelties zit,
die oooit rerht willen blijven staan en waar
alle mogelijke dingen van de boomen in je
thee vallen. Erger dan een picnic, omdat je je
altijd moet blijven gedragen alsof je in een
salon zal, terwijl je bij een picnic in hel gias
kunt liggen en ananas eten met je handen,
omdat ze de lepeltjes vergeten hebben Een
tuinfeest beeft alle vervelende eigenschappen
van een picnic en geen van de leuke. Ik be
doel, ging hij voort, warm wordend over het
onderwerp, bij een tuinfeest kun je niet plot
seling tot de ontdekking komen, dat je b k-
cpener vergeten hebt of dat er een stier in de
wei is; of dal Robinson, die de boter moest
kemen brengen, verdwaald blijkt te zijn, of
dal het ijs blijft gegarandeerd twee uien
hard. meneer gesmolten is, zoodat de cake
een zachte slappe massa ts geworden. Er is
piets, niets om de eentonigheid van een tuin
feest te onderbreken. Wat je te eten krijgt is
nies bijzonders, maar je moet het op aen be
leefde cn keurige wijze verorberen en dun kun
je daarbij nog niets eens je oude flanellen
pak aantrekken!
Waarom zou je dan gaan? zeide ik vrien
delijk.
Hij kreeg een kleur.
Dat zou ik ook niet zeide hij, m m-
maar.
Nu. moedigde ik hem aan, ga door Ver
tel me alles. Stort je hart bij me uit. Kent
Cleveland alle geheimen van je duistere ver
leden en dwingt hij je om op zijn tuinfeest te
komen, ofof.
Brown bloorde nog heviger.
Ja. dat is 't, zeide hij. zij gaat er heen.
Ik heb haar pas tweemaal ontmoet, maar zij
is.... zij isHij trilde van emotie, be
dwong zish en ging voort:
Nu. als er een mogelijkheid bestaat om
haar op dat tuinfeest te ontmoeten, en die
ic er dan moet ik er heen. Dan moet ik
alles maar slikken: sla,ppe thee, uitgedroogde
komkommer, sandwiches, hoogen hoed. go-
huurdsn kellner, omvallende stoelen en al.
Struisvogelpolitiek, mompelde ik.
Hè? zei Brown.
Amor omnia vindt, ztide ik.
Wat zeg je? vroeg Brown.
O, niets, zeide ik, heelemaal n.iets. Maar
ik zal je eens wat zeggen, jongen, ga er heen
ep overwin. Ik wensch je alle geluk. Ik hoop.
dat je de schoone moge winnen en een 'ang en
gelukkig leven leiden enzoovoort.
Zeg. protesteerde Brown, jij loopt nu
wel een beetje al te hard van stapel. Ik Ken
bet meisje nog haast niet. maar zij iszij
is.... hij begon weer te blozen en te stotte
ren.
Zij ziet er nog perzikachtiger uit dan een
perzik, hielp ik hem; droomachtiger dan een
droom; zij is bet ideaal van een volmaakte
vrouw; zij is een gedicht van jeugd en lieflijk
heid; zij is schooner dan de zon; zij is een
prachtige samensmelting van Helena van Tro-
je, Cleopatra, koningin Mary van Schotland
en Nino de l'Enclos en elke andere schoon
heid, die ooit geleefd beeft.
Hij haalde diep adem.
Je beschrijft haar buitengewoon goed, zeide
hij; zij is.... zij is precies zoo.
Dus, zeide ik met een groolsch gebaar,
ga ik er heen en overwin. Trek je beste pak
aan, slik den gehuurden kellner en ga en
overwin.
Ja-ja, zeide hij in gedachten, maar het
ia zoo eenvoudig. Je kent dien leelijken dui
vel, voor wien ik werk?
Ik heb altijd uit je mededeelingen opge
maakt, dat je patroon een buitengewoon hard
gemoed heeft en dat hij een zeer onmensche-
lijk individu moet zijn.
O, 'l is nog veel erger, zeide Brown met
gevoel.
- Ik heb je werkelijk ooit de helft ver
teld. Wel, je weet dat zijn kantooruren zijn
van de Meden en Perzen.
Werkelijk, zeide ik, dat is interessant.
Wat betreft de geschiedenis, bedoel ik.
Hij negeerde mijn onderbreking.
Denk je, dat hij me ooit een minuut vaor
sluitingstijd zal laten gaan? vroeg hij, en ant
woordde zelf met een kort, vreugdeloos
lachje: Neen.
Zelfs niet voor dc begrafenis van je
grootmoeder, zeide ik.
Zelfs niet voor mijn eigen begrafenis,
zei Brown bitter.
- Verschrikkelijk! zei ik afschuwelijk!
Zoo'n kerel is het nou. zei Brown. Nu.
Eet.gaat er om, dat zij daar is omstreeks half
drie en dat ik niet kan komsn voor bij vijven
en triestig je kunt nooit weten nu. je
snap wat ik bedoel zij zal verreweg het
mooiste meisje zijn daar, en anderhalf uur is
ven heeie tijd....
Ik knikte begrijpend.
Ik snap je, zeide ik. Je bedoelt, dat er
iemand anders zou kuaDen zijn. die haar ont-
dtktc en die opmerkte, dat zij perzikachtiger
is dan een perzik, etcetera, etcetera en
zou kunnen gaan hooien terwijl de zon schijnt
terwijl jij het juk van de Meden en de Per
zen om je hals geklonken hebt.
Ja juist, dat is het, zeide hij goedkeu
rend. Jij zegt het zoo goed.
Ik bzstudeer altijd de redevoeringen van
onze groote politici, gaf ik bescheiden toe.
Deardoor krijgt men een beteren oratorischen
stijl. Maar heb ie iets voor tc stellen?
Wel. zeide hij, een beetje kleintjes, ik
had aan iets gedacht. Ga jij er misschien zelf
ook heen?
Ik kreunde.
Ja. zeide ik. Ik moet met Cornelia mee
Cornelia is mijn zuster, die bij mij woont
Er als Cornelia zegt. dat je haar moet verge
zellen naar een tuinfeest, dan vergezel je
haar naar dat tuinfeest. -Zoo is zij.
Dit nieuws scheen hem op te vroolijken.
Nu, zeide hij, je zou mij prachtig kun
nen helpen, als je er niets op tegen hebt Je
zult er wel bijtijds zijn veronderstel ik?
- Zeker, zeide ik. Zuster Cornelia neemt
altijd den trein, die eerder gaat, dan dien wel
ken zij eigenlijk dacht te nemen.
Nu dan. je kunt je niet vergissen in Miss
Thompson. Zij zal verreweg het knapste meis
je zijn daar. en als je er niets op tegeq h<-bt
ik weet daf ik je een groote gunst vraag
ir.rar als je zoudt Uunonen
Ik bedoel het al, zeide ik. Ik moet haar
redden uit de klauv en van eventueele bela
gers. Ik moet haar zoo gauw mogelijk aan
klampen en haar in een lang gesprek wikke
len, mijn eigen charme zoo goed mogelijk ver
bergen, en haar frank en vrij aan jou ^ver
doen, zoodra de Meden en Perzen je loslaten.
Ja, zei hij dankbaar, dat is het Jij zegt
de dingen zoo buitengewoon goed en als
je zoo nu en dan een woordje over mij wilt
zeggen, nu. ik zou je zeer dankbaar zijn.
Het zal gebeuren, zeide ik.
Er was maar één werkelijk mooi meisje
daar en zeker was zij perzikachtiger dan ven
perzik, enzoovoort. enzóovoort. Sommige
menschen hebben overal geluk mee. Ik ging
naar Mar toe
U bent zeker Miss Thompson, is bet
nM? zeide ik met een innemend lachje.
Zij keek op en loonde een paar heerlijke
kuiltjes iD haar wangen.
Ja, zeide zij. Hoe wist u dat? Ik ken
u niet wel?
Een oogeib'ik ge'eden niet. gaf ik toe.
Maar nu wel. Ik ben een zeer achtenswaard'#
iemand, anders zou ik hier niet zijn. Om U de
waarheid te zeggen, ik ben hier voor een ge
heime diplomatieke zending.
Werkelük? De kuiltjes In haar wangen
wrton-<den zich weer.
Foe vreeslijk in'eressantl
- Nietwaar? zeide ik Ik ben hier ten
gunste van een arme kerel die zucht in de
gevangenschap der Meden en Perzen.
- De M. verbaasde zij zich. Groote
goedheid!
Ja. zei ik. het is vreeselijk treurig niet
waar. Er staan een paar stoelen daar. bij dien
boom. Zullen wij daar even gaan zitten, dan
kunnen wij er op ons geraak eens over praten.
En dus gingen wij daar zitten, maar wij .spra
ken ergens anders over Wij ontdekten, dat
onze smaak voor verschillende dingen precies
dezelfde was. Wij hebben allebei van oesters
er, van bordeaux-kleurige auto's en van voor
uit ri'den in den trein en van korstjes van
versch brood met veel boter natuurlijk
en van Dickens en vierwielremmen en van
schaatsen, en van olijven. En beiden vonden
wij Margate iets verschrikkelijks en hiel
den evenmin van koptelefoons en rijstpudding
Beiden vonden wij hel jammer, dat de foxtrot
aan het tanen was. Nu, kon er ooit een voor
beeld gegeven worden van zielegemeenschap.
dat treffender was, dat dit? Mijn geweten
fluisterde aldoor.
En Brwon dan? maar ik hield me doof.
Het scheen zoo'n schandelijk verspillen van
gouden gelegenheden, om over Brown te gaan
piaten. Dc conversatie liep juist zop prettig
zonder hem en het meisje werd ieder oogen-
blik mooier. Toen zag ik menschen heen en
weer loopen met ijs.
Zoudt u graag ijs hebben, vroeg ik.
O. dol graag! zeide zij
Frambozen of vanille? vroeg ik met
kloppend hart. Dat was een proef. Ik bad
roe afgevraagd hoe iemand er op kon komen
frambozenijs te gaan uitvinden, terwijl er va-
nilleijs in de wereld was.
Vanille, zeide zij oog'enblikkelijk, ik kan
frambozenijs niet zien. Nu vraag ik U....
Ik ging naar een vechtende massa bij een
tafel en kwam daar, tot mijn ontsteltenis van
aangezicht tot aangezicht tegenover Brown te
staan. Hij kwam juist triomfantelijk uit het
geharrewar te voorschijn met twee van»lie ijs.
Nu, zei hij bitter. Jij bent voor niet veel
goed, wel? Mijn oogen wendden zich schul
dig af.
Ik heb mijn best gedaan, loog ik zonder
overtuiging.
Je best! Verdraaid nog toe, je bent nog
niet eens bij haar in de buurt geweest!
Waar is zij^ dan, vroeg ik stom verbaasd.
Hij wees op een meisje dat er zeer gewoon
tjes uitzag en op het grasveld zat.
Die! zeide ik. Maar ik ben in gezelschap
van Juffrouw Thompson geweest dèirl
Ik wees op de jongedame in wier gezel
schap ik den middag had doorgebracht en
die er nu nog mooier uitzag.
Brown keek naar baar.
Dat doodgewone meisje! zeide hij ver
achtelijk.
O. nee. die is het niet. hoewel ik geloof,
oat het een nichtje is of zoo. Maar ik zeide
jc toch. dat jc moest uitkijken naar het knap
ste meisje! Stel je voor, dat je dan naar zoo
iets gaat!
Ik heb hem niet neergeslagen. Ik nam hem
alleen de twee porties ijs zacht maar fl-nk
uit zijn handen en met een hart van schulden
last bevrijd, keerde ik naar Miss Thompson
tei ug.
„Geld."
DE R00DE TIRANNEN VAN HET
KREMLIN.
Door A. Walaschin.
Met zijn middeleeuwsche muren en tal-
looze gouden koepels scheen het Kremlin
als vesting der revolutionnaire dictatuur
een ware paradox. Ook de Smolny, vroeger
een instituut voor meisjes uit den voorna
men stand, is door zijn verleden nu juist
niet voor gedeputeerden an arbeiders, sol
daten en boeren geschikt. Tot Maart 1918
was ik nog nooit in het Kremlin geweest,
zooals ik trouwens in geheel Moskou on
bekend was. Ik had alleen kennis gemaakt
met do Butyrki-gevangenis, in wiens toren
ik zes maanden doorgebracht had.
Als bezoeker kan men voor de histori
sche gedenkteekenen van uet Kremlin even
als den klokketoren van Iwan den Ver
schrikkelijke ©en zekere bewondering heb-
LEIDEN.
Zondag. H. Mis met algemeene Communie
R.K. Bakkersgezellen, te 7 uur.
Maandag, Marionetten-Theaier „De Olijf-
tack", Kleine Stadszaal, 8 uur.
De Zondagsdienst der huisartsen wordt
waargenomen door de doktoren: de Graaff
Kist, Poortman en Timmermans.
De Zondagsdienst der huisartsen te
Oegstgeest wordt waargenomen door dr.
Varekamp, tel. 1916.
De avond-, nacht- en Zondagdienst der
apotheken word: van Maandag 10 tot en
met Zondag 16 Febr. a.s. waargenomen
door de apotheken van de heeren G. H.
Blanken, Hoogewoerd 171, te!ef. 502 en D.
J. v. Driesum, Mare 76, telef 406.
ben, zoo men hier echter langen tijd ver
toeft wordt 't dagelijksch contact met deze
twee historische polen, twee onverzoenlij
ke culturen even verbazingwekkend als •a-
dicaal. Wanneer ik op het houten plaveisel
voorbij het paleis van Nicolaas reed, heb
ik meer dan eens tersluiks naar den „kloic-
kenczaar'" en den „kanonnenczaar" geke
ken. Het Moskouschc Barbarendom blikte
uit de opening der klok an de monding van
het kanon. Prins Hamlet zou op deze plaats
uitgeroepen hebben: „De tijd isuitz'n voe
gen Smaad en gram, dat ik ter wereld in te
richten, kwam!"
Maar wij hadden niets van een Hamlet.
Zelfs bij besprekingen van gewichtige kwes
ties stond Lenin de redenaars meestal niet
meer dan 2 minuten toe. Om over de con
trasten in de achterlijke mtwikkeling van
het land opmerkingen te maken, had men
dikwijls niet meer dan één tot anderhalve
minuut tijd en dan nog terloops zoodat men
door het Kremlin van de eene zitting
naar de andore rende.
In het Cavalier-huis, tegenover het „Onfc-
spanningspaleis' hadden vóór de Revolu
tie de ambtenaren van het Kremlin ge
woond. De heele benedenverdieping werd
door den commandant ingenomen. Zijn ver
blijf is thans in verschillende gedeelten ver
deeld. Ik woonde in een dezer afdeelin-
gen, door een oorridor van Lenin geschei
den. De eetkamer gebruikten wij gemeen
schappelijk. Het eten was destijds in hefc
Kremlin beneden alle critiek. Men kreog
niets dan gezouten vleesch. Meel en tarwe
griezelden van het zand. Alleen roode ka
viaar was er in overvloed, omdat deze niet
uitgevoerd mocht worden.
Het klokkenspel op den Yerlosserstoren
werd veranderd-. Thans speelden de klok
ken in plaats van: „God beware den
Tsaar", langzaam en bedachtzaam ieder
kwartier de „Internationale". Het stafion
voor de automob.elen voerde door een tun
nel onder den Verlosserstoren. Boven den
tunnel staat een oud Heiligenbeeld onder
een gebroken glas. Voor het Heiligenbeeld
brandde een lampje, dat reeds lang ge
doofd is. Zoo men het Kremlin verliet viel
het oog direct op bet Heiligenbeeld, en het
oor vernam tegelijkertijd uit den hoogen
toren de internationale. Boven den toren
met zijn klokken verhief zich oudergewoon
te de vergulden dubbele adelaar. Alleen
de kroon was weggenomen. Ik stelde voor,
sikkel en hamer boven den adelaar aan
te brengen, opdat men de verandering der
tijden vanaf de hoogte van den Verlos
serstoren zou zien. Maar daartoe vond men
geen tijd.
Tienmaal per dag ontmoette ik Lenin m
den corridor en wij bezochten elkander om
iets te bespreken, wat steeds 10, som® ook
15 minuten duurde dat was toentertijd
voor ons beiden een groote tijdseenheid.
Lenin was vaak zeer spraakzaam, natuur
lijk in zijn trant! Er was te veel nieuws, er
stond teveel onbekends te wachten, men
moest elkaar voortdurend in een andere
stemming brengen.
Het was dus noodig om van bijzonder
heden tot algemeenheden over te gaan en
omgekeerd. Het wolkje van de Brest-Li-
towsker meeningverschillen verstrooide zich
spoorloos De betrekking van Lenin tot mij
en tot de andere leden van mijn gezin was
buitengewoon hartelijk. Dikwijls wachrte
hij mijn jongens in den corridor op en speel
de met hen.
In mijne kamer stonden meubels van ber
kenhout. Boven den schoorsteen sloeg de
klok onder Amor en Psyche met 'n zilveren
stemmetje. Om te werken was alles hinder
lijk en ongeschikt De geur van een niets-
doende heerschappij stroomde uit iederon
zetel. Maar ook de woning nam ik als n
bijkomstig verschijnsel op, temeer, omdat ik
de eerste jaren alleen gedurende mijne korte
verlofdagen van het front in Moskou over
nachtte.
Ik geloof, dat ik reed3 den eersten dag
van mijn aankomst in Petrograd ©en ge
sprek had met Lenin. Amor en Psyche
onderbraken ons met hun zingenden, zilve
ren klank. Wij keken elkander aan, als
kwam over ons opeens hetzelfde gevoel:
uit dien hoek beluisterde verborgen hefc
verleden ons.
Het zou onwaar zijn, te beweren, dat
wij aan de omgeving van het Kiemlin ge
wend waren, daarvoor was ons bestaan te
onzeker, te zeer doordrongen van de revo
lutie-idee. Wij hadden geen tijd ons te „ge
wennen". Wij beschouwden de omgeving
van terzijde en gaven ironisch-vroolijk ©en
knipoogje naar Amor en Psyche: ge hadt
ons zeker niet verwacht?
Onder hot gewone personeel kwam geen
verandering. Zij ontvingen ons mol eenige
ongerustheid. Het was hier streng goweost,
ongeveer zooals in den tijd der lijfeigen
schap; de dienst was van vader op zoon
overgegaan. Onder de tallooze lakeien en
andere bedienden van het Kremlin waren
vele grijsaards, die reeds onder de keizers
gediend hadden. Een van hen, een kleine,
gladgeschoren grijsaard, Stupischin, een
man van plicht, was vroeger de schrik van
alle bedienden. Thans beschouwden de jon
geren hem met zeer gemengde gevoolens,
waarin men zoowel achting als verachting,
las. Onvermoeid sloop hij door de gangen,
