Ons Bieke ZATERDAG 1 FEBRUARI 1930 DE LEIDSCHE COURANT DERDE BLAD PAG. 10 AFDEELING LEIDEN R. K. DIOC. VROUWENBOND Dezo rubriek verschijnt des Zaterdags om de veertien dagen. Brieven, vragen en mededeelingen te richten aan één der redactieleden: Mejuffrouw Jo van der Laan, Rijnsburgerweg 20, Leiden; Zr. I. van den Abeelen, Willem de Zwijger laan 25, Oegstgeest; Mejuffrouw Beb van Deene, Breestraat 12, Leiden ZATERDAG 1 FEBRUARI 1930. FEESTDAG VAN ST. IGNATIUS VAN ANTIOCHIE, anders genaamd Theopho- rus of Drager van God. Hij was de tweede opvolger van den H. Petrus op den bisschopszetel van Antio-* cbie. Wat hem het meest kenmerkte wa6 zijn vlammende liefde tot Christus, waar van geen schepsel hem kon scheiden. Hij wenschte vurig voor God te sterven, zoo als 'n graankorrel in de aarde geworpen wordt, teneinde veel vruchte te kunnen vortbrengen. De communiegebeden van de zen dag herinneren ons de aanvaarding van Zijn. offer met dat van Calvarië en van het Altaar, als wij bidden deze aan haling uit zijn brief aan de Romeinen: „Ik ben het graan van Christus, ik zal gema len worden tot waarlijk zuiver brood." Hij stierf den marteldood in de 11e eeuw. OFFICIEELE MEDEDEELINGEN. Donderdag 13 Februari a.s. Feestavond in den Leidschen Schouwburg des avonds ten 8 uur precies. Programma. „De laatste Vrijgezelïendag e n van Mrè Parabl e." door de Schiedamsche gemengde Tooneelclub. Het 1ste bedrijf speelt te Londen, in de studeerkamer van John Parable. Het 2e bedrijf speelt eenige dagen later in het buitenhuisje van John Parable te Chiltern. Het 3e bedrijf speelt een dag later in de studeerkamer. Rolverdeeling: John Parable, Wim RademakeT. Archibald Quincey, journalist, Hans Nolet. Comfort Pryce, Marianne v. d. Eelaart. Miss Bulstrode, Marianne Nolet. Miss Dorton, secretaresse van Parable, Phicn Engering. Ulingworth, huisknecht, Henri Kraay- vanger. Mrs. Meadows, huishoudster van Para ble, Tr. Rademaker-Nolet. Sunnybrook Jim, Piet Engering. Joseph Onions, Fons Blaisse. Opening der zaal ten half 8 uur. Tntroductiekaarten a 0.75 verkrijgbaar bij Mevrouw WitteHessels, Hoogewoerd no. 179. JAARVERGADERING. De opkomst was aanvankelijk niet zeer groot, doch viel ten slotte nog mede. Het werken van de onderscheidene onderaf- deelingen trad bij het voorlezen der jaar verslagen duidelijk aan het licht. Besloten werd, deze verslagen verkort in de rubriek op te nemen, zoodat. in deze rubriek een uittreksel van het verslag der afdeeling volgt. De avond werd schitte rend opgeluisterd door het meisjeskoor on der leiding van mej. Jo Kortman. WOORDEN WEKKEN, VOORBEELDEN TREKKENI Eigen-gebouw-fonds, Op dezen jaarverslagen-avond werd te vens voor het eerst voor dit fonds gecol lecteerd. De bus braeht 8.65 op. Maar nog prachtiger resultaat was de aanmel ding van eenige leden, welke zich opgaven om voor dit doel maandelijks 0.25 te of feren. Moge dit goede voorbeeld door ve len gevolgd worden. Een maandclijksche bijdrage ook van minder zal ons toch spoe dig tot het doel brengen. Hoe ieder instemt met dit fonds, moge ook hieruit blijken, dat onze presidente deze week door een dame werd opgebeld, welke mededeelde, dat ze bij de aanbie ding der contributiekaarten een kaart ge kocht had van 0.25, maar niet gezien had, dat dit voor het Eigen-gebouw-fonds was. Zij vond dit bedrag voor dit doel wel wat weinig en wilde graag meer bijdragen. Het bestuur wil graag met zulke telefoon tjes .lastig gevallen worden. ONDER HET VERGROOTGLAS. Over de jaarvergadering van den Vrou wenbond, welke op Donderdag 23 Januari gehouden werd in de Concertzaal Concor dia, lazen we in de Leidsche Courant een keurig verslag, waaraan wij het volgende ontleenen: De avond werd voor een gedeelte ge vuld door het voorlezen der jaarverslagen. Al deze verslagen van den Bond en de Onderafdeelingen deden zien hoe hard er in het afgcloopen jaar gewerkt is, met hoe veel energie de dames zich geven aan het werk, dat zij op zich genomen hebben. Toch, hoeveel merkwaardigs deze ver slagen ook bevatten, zij dragen er niet toe bij, om de vergadering te veraangenamen. Daarom was het zoo goed gezien, om het zangkoor te laten optreden onder lei ding van mej. Jo Kortmann. Het eerste optreden van dit koor was veelbelovend. Hoe vroolijk klonken de ver schillende koren uit de Bloemencantate, hoe voortreffelijk werd uitgevoerd de „Avondcantate" van Cath. van Rennes. Na de pauze kwamen de zangeressen weer voor het voetlicht en brachten zij wederom fraaie liederen ten gehoore, o.a. „Het Kabouterkoor", „het Schaatsenrij derskoor", het „Spinneliedje" en het „Jachtkoor". Mevr. Manders dankte het koor en niet het minst mej. Kortmann voor de keurige uitvoering. Aan Mej. Kortmann werden door de Pres. bloemen aangeboden. JAARVERSLAG 1929. van den R. K. Diooesanen Vrouwenbond. Afdeeling Leiden. Wanneer wij bij de beëindiging van 1929 een terugblik slaan op de werkzaamheden van het afgeloopen jaar, dan mogen wij voorzeker dankbaar constateeren, dat dit jaar geweest is een vruchtbaar jaar. De werkzaamheden van het Bestuur nader memoreerend, zien we: le. de tot-stand-koming van „Onze Ru briek", welke wij op de eerste plaats dan ken aan 't inzicht, optimisme en doorzet tingsvermogen van onze Presidente en aan de medewerking van de Redactie van „De Leidsche Courant", die zoo bereidwillig eenige kolommen voor onzen Bond afstond, 2e. de oprichting van de onderafdeeling de haak-, naai- en breiactie, St. Veronica. Het initiatief was uitgegaan van Mevr. v. Oerle Nipper, die wij, helaas, spoedig daarna, in ons bestuur moesten misaeu; daarna heeft Mej. E. Bruine door haar krachtdadig werken deze onderafdeeling gevestigd en tot levensvatbaarheid ge bracht. 3e. Ook de zorg voor het fabrieksmeisje maakte deel uit van het werkprogramma voor 1929. Dit is echter bij voorbereidende maatregelen gebleven. Niet omdat deze zaak den Vrouwenbond niet. zeer te/ harte ging, maar omdat Z. D. H. Mgr. Aenge- nent zelf deze zorg op zich genomen heeft en dit terrein heeft toegewezen aan de Vrouwen van Nazareth. 4e. De Presidente koesterde nog een in nige wensch, nl. om te komen tot een „Eigen Gebouw" voor vergaderzalen voor den Bond en Onderafdeelingen. Wanneer dit er eenmaal zal zijn zal oen massa geld aan zaalhuur uitgespaard worden. Er is een Eigen-Gebouw-Fonds gesticht waar voor de eerste gift groot 10 gestort is. Verder stelt de Pres. zich voor dat alle leden haar steentje zullen bijdragen. 5e. Het contributiejaar is verschoven van Sept. tot Sept. Na het innen van de contributie kan dan, in overeenstemming hiermede het Winterprogramma worden opgemaakt. 6e. Een reidansclub is opgericht. 7e. Een verbandcursus is voorbereid. 8e. Er werden 3000 insignes verkocht voor het feest van Christus' Koni/.gscbap, waarvan de opbrengst voor een groot deel ten goede kwam aan het paa opgerichte fonds voor rustbehoevende leden van den R. K. Dioo. Vrouwenbond in het Bisdom Haarlem. Bestuur. Dit jaar ontving de weleerw. Pater v. d. Donk zijn benoeming als Pastoor te Wijchen en werd tot Geestelijk Adviseur van onzen Bond aangesteld de weleerw. Pater M. Mulder. Tevens zagen wij uit ons bestuur ver trekken Mevr. v. OerleNipper wegens overdrukke werkzaamheden en Mej. Brüne volgens de statuten, in overeenstemming waarmede zij niet herkiesbaar gesteld kou worden. Als nieuwe bestuursleden werden geko zen: Mevr. CreyghtonLéautaud en Mevr. Gibbonv. d. Heuvel. Herkozen werd Mevr. v. d. HartBoote- ma, die een steun bleef in ons bestuur, waar zooveel nieuwere leden vreemd ston den tegenover de moeilijkheden die de Be stuursfuncties met zich brengen. Geldmiddelen: Inkomsten 1324.39, uitgaven 1273.98 5, saldo 50.45 5. Onderafdeelingen. Het aantal is wederom met 1 vermeer derd, zoodat we nu 7 Onderafdeelingen bezitten: 1. Propagandaclub. 2. Ons Too- neel. 3. Hulp in de Huishouding en de Baby. 4. Wachtuur bij het H. Sacrament. 5. Retraitefonds. 6. Missie-naaivereeniging. 7. Haak-, naai- en brèiactie. Vergaderingen. Er zijn gehouden: 12 bestuursvergade ringen, 2 algem. bestuursvergaderingen, 7 ledenvergaderingen. Op de Dioc. vergaderingen van 12 Mei te Haarlem en 19 Nov. te Amsterdam, was de Leidsche Afdeeling vertegenwoordigd, alsook op de Sociale Cursus, welke op 5, 6 en 7 April te Amersfoort gehouden werd. Aan de leden werd geboden le. Een tooneelstukje „Onze Meisjes" op gevoerd door de tooneelclub van de Inter- parochiale Meisjesvereeniging. 2e. Een Hullebroeck-avond. 3e. Een lezing met lichtbeelden over het Communisme door ons bestuurslid Mevr. J. FehmersBoer Knottnerus. 4e. Een declamatie-avond door Theo de Witte. 5e. Een reidansen-avond. 6e. Een populaire causerie over- en ge dichten van Vondel. 7e. Een tooneelstuk „Haar Offer" door „Ons Tooneel". 8e. Een demonstratie van de Producten van de Lever's Zeepmaatschappij. 9e. Demonstraties voor koken op gas, aangeboden door de Directie van de Gas fabriek. 10e. Twee Oudersavonden in combinatie met den Bond van Groote Gezinnen en eenige andere vereenigingen hier ter stede. 11e. Er werden wederom 4 H. Missen op gedragen voor de overleden leden van den Vrouwenbond en 1 H. Mis voor de leden bij gelegenheid van het jaarfeest. Leden. Het aantal leden is dit jaar met pl.m. 100 vermeerderd. Met dankbaarheid mogen we hier ge wagen van de groote activiteit onzer Pro pagandaclub die het ledental wederom wist op te voeren. Toch mogen de leden het niet geheel aan de Prop.club overlaten. Als alle leden propagandisten waren in eigen kring dan zou daardoor de taak der dames, die zoo belangeloos het werk der propaganda op zich genomen hebben zeer verlicht worden; de Bond zou door een groot aantal leden in kwaliteit toenemen en den leden nog meer kunnen geven dan in 't afgeloopen jaar reeds het geval was. Bovendien zal aan de dames die nieuwe leden aanbrengen, een souvenirtje worden, aangeboden. Slotwoord. Hiermede zouden we dit verslag kunnen eindigen, maar wij willen dit niet doen alvo rens dank te hebben gebracht aan allen, die door haar medewerking den Vrou wenbond steunden, hetzij door haar lid maatschap, hetzij door ha^r propaganda, hetzij door trouw bezoek aan de ledenver gaderingen; maar bovenal willen wij dank brengen aan God en Zijn zegen vragen, opdat het wefk van den Vrouwenbond moge zijn een vruchtbaar werk, niet slechts voor den tijd maar voor de eeuwig heid. CORRESPONDENTIE. De heer N. G. V., Rijpwetering. Dank voor uw schrijven van 27.1.*30. Ziekte ver hindert mij uw brief direct uitvoerig te beantwoorden. Hoop zoo spoedig mogelijk aan uw verzoek te kunnen voldoen. Zr. VAN DEN ABEELEN. VAN M'N BOEKENTAFEL Waar Jezus leefde door dr. Jos. Keulers. Uitgave J. J. Romen en Zoon, Roermond. Het is geen onbereikbare kunst een aardige, luchtige reisbeschrijving te maken over het Heilig Land en nog veel minder moeilijk is het gezien de gewijde herin neringen aan dal rotsig plekje op de aarde verbonden het tot een soort meditatie- boek in te kleeden .Maar vlot en leuk te schrijven en tegelijkertijd ons mede te doen leven met de ontroering en aandoe ningen, die den schrijver overweldigden bij het bezoek aan Christus' vaderland, is een hooge kunst, die niet aan eenieder gege ven is. Zulk een kunstenaar is dr. Jos. Keu lers. Van een bijbel-geleerde verwacht men een gedegen beschouwing over de histori sche zekerheid en bewijsbaarheid van de versohillende heilige plaatsen, maar prof. Keulers heeft in dit boek alle zwaarwich tigheid en alle geschiedkundige scrupules op zijde gezet, om zijn lezers te geven een boeiende beschrijving van een reis door Palestina, hier en daar, waar het past, de lezers meevoerend in hooger sferen. Wij gelooven, dat „Waar Jezus leefde" een van de best geslaagde reisbeschrijvin gen over Palestina is, een boek dat aan alle rangen van bijbelprofessor tot land arbeider een groot genot zal verschaffen, zoowel voor zijn Christelijk gemoed als voor zijn weetgierigheid naar de staat waarin het Heilig Land in den modernen tijd verkeert. Dr. Keulers vraagt in zijn inleiding, dat allen die het boek lezen ernaar zullen luis teren, als naar het verhaal van een goe den vriend, die in de avondschemering neerzit bij het flakkerend haardvuur en vertelt of liever hardop mijmert over het geen hij op zijn tochten gezien, gedacht en gevoeld heeft." Wanneer men het verhaal gehoord, het boek gelezen heeft, sluit men het met een zucht, omdat het „uit" is zoo mooi was het. En men zet het in de kast bij de klei ne rij van boeken, die in aanmerking komen om gelezen en nóg eens gelezen te worden. „Waar Jezus leefde" is een mooi boek, dat in ieder huisgezin een welkome gast zal zijn. Ook de technische uitvoering staat op hoog peil. Het is gedrukt op glanzend papier, verlucht met vele fraaie photo's, zoodat niemand zich met dezen aanwinst voor zijn boekenkast bekocht zal voelen. „Er is in mij iets heel schoons dood ge gaan op Zaterdag 28 Mei 1927 en iets veel schooners nog beginnen tè leven. Dien dag stond ik in het kloosterke der Arme Claren te Mechelen bij het sterfbed van mijn teergekefd zusje. Zuster Margare- tha-Maria van het H. Hart, dat in den ouderdom van 29 jaar ten hemel vloog. Ik zeg: er ging toen iets heel schoons in mij dood. Och, ik had dit braaf kind toch zóó lief. Zij was steeds een zóó beminnelijk meisje: schoon als een Mariabeeld, zeer verstandig, met een fijngevoelig hart; al tijd lachend, altijd werkzaam, altijd bereid om diensten te bewijzen en zich te offeren. Daarbij zóó zuiver, zóó godvruchtig, met geheel haar reine ziel in haar blozend ge laat en in haar mooie bruine oogen en ge heel haar edelmoedig hart op haar tong en in haar handen. Er waren geen plooikes in die ziel, noch schuilhoeken in dat hart; 't was alles effen, 't lag daar alles open als een vijver onder de zon. Wel was ze soms wat vinnig en oploo pend, hield ze soms wat veel aan eigen goeddunken en kwam ze zoo wel eens met anderen in botsing. Doeh, daar zij noen wrok, noch veinzen kende en elkeen wist wat men aan haar had, werd zij allen die haar kenden oprecht dierbaar'. Vrijmoedig stal ik dit stukje uit „Ons Bieke". Omdat Ons Bieke mijn hart gesto len had, „Ons Bieke" is 'n schoon boek. t Was al laat, dien avond, toen ik het op 'n tafel zag liggen, zoó maar voor 't grij pen en voor 'b lezen. Alles trok me om 't te grijpen: de Vlaamsche titel, 't witte schutblad, de teekening daarop een Christi corpus aan het kruis en een kleine bij, die de bijenkorf van Jezus' open Hart wil binnenvliegen het handig, prettig formaat. En toen het allereerst, net als kleine kinderen, plaatjes kijken: het maagdelijk portret van Zuster Margaretha-Maria van het H. Hart van Jezus, Arme Claar, Bieke als Eerst-Communicantje, Bieke op de fabriek aan de breimachien, Bieke- toen ze Clariske ging worden, Bieke in bruidstooi op haar blijden kleedingsdag. 't Maakte me nieuwsgierig! 'k Sneed het boekje hier en daar open: in het begifi, om te zien wie ons Bieke was, op 't einde „Hoe Bieke een schoonen dood stierf die allen stichtte en velen verwonderde", midden in „Van den romantischen brief die ons Bieke schreef om haar broeder le overtuigen dat ze geroepen was voor het kloosterleven en hoe ze langs een heelen omweg bij de arme Claren van Mechelen terecht kwam" Het mes, om 'b boek open te snijden, legde ik maar niet meer neer, en het sim pele boekje hield me geboeid als een span nende roman, en Ons Bieke werd me dier baar en sympathiek, en om haar hoofd kwam iets van een aureool en ik durfde met den schrijver, haar broeder-priester, meebidden: „Heilig Grietje, bid voor ons", en ik meende God te moeten bedanken, dat Zijn bruidje „Ons Bieke" leefde in on zen tijd en me opwekte tot 't goede 't Werd heel laat, dien avond, in de een zaamheid van m'n cel, met Ons Bieke in m'n hand en in m'n gedachten. Den volgenden morgen ging het in m'n binnenzak mee op reis. En de wereld leek me veel schooner Ik moést en ik zóu Ons Bieke lezen. Ik héb Ons Bieke gelezen. De schrijver van het boekje is Pater Anicetus Cool, een Vlaamsch Minderbroe der. En met talentvolle piëteit heeft hij ons het leven van zijn zusje Bertha uitge- teekend. In 1897 geboren te St. Niklaas in Vlaan deren is Bertha Cool nog geen drie jaar geleden te Mechelen gestorven. Dertig ja ren duurde dat korte leventje, lang genoeg om een schoonen hemel te verdienen. 't Was van jongsaf zulk een lieve, vlugge, vinnige kleine. Net een echt biekeZoo moet ze aan haar bijnaam gekomen zijn. En nu moet ge 'ns hooren, hoe Bieke den hemel verdiend heeft. O neen, 't ging niet op rolletjes. Ze heeft er voor moeten werken, tobben, ploeteren, 2woegen, vooral moeten vechten tegen eigen gebreken en onhebbelijkheden. Jeugdig-onbezonnen ging ze 'n klooster inen was er na 'n paar dagen weer uit. Maar eindelijk brengt Onze Lieve Heer Zijn bruidje op haar plaats, in 't strenge klooster der Zusters Clarissen te Mechelen. En dan begint die rechtzinnige ziel een Calvarieberg te beklimmen. Lichamelijke kwalen en de moeilijkheden van 't geeste lijk leven kwellen haar. 't Is geestdrift en moedeloosheid, dorheid en troost, twijfel en zekerheid, angst en berusting, vallen en opstaan. Maar toch weet ze haar leven in stijgende lijn te honden en heel vroeg belandt ze op de heldere hoogten van over- gave-in-liefde. Ze offert zich op voor haar broeder- priester, om Gods zegon over zijn arbeid voor het heil der zielen te verwerven. Het doet me zoo'n deugd, dab Ons B'e- be nu eens niet een heilig vroom begijntje is uit de middeteeuwen, maar een kind van onze dagen. Ze kent de wereld, zooals wij die kennen. Ze heeft haar lastige gebre ken, zooals wij er ook genoeg hebben. Ze werkt op een fabriek als duizend andere meisies. Ze is prett:g in den omgang, loopt nooit met 'n stroef en stunrsch gezicht-, lacht en tatert, dat 't 'n lust is, en laat niets merken van haar zware kruis Ze is eerlijk, openhartig, waarheidslie- vend. Ze is enthousiast, geestdriftig voor al wat goed en schoon is. Ze is rein en tee- der van geweten. Op haar sterfbed heeft ze geen schrik voor Onzen Lieven Heer. „Ik heb toch al tijd gedaan wat ik kon!" zegt ze. Ja, ik ben blij, dat Bieke geleefd heeft en dat zij zóó haar leven heeft geleid. Omdat 't ons, priesters, zoo goed doet, KALENDER DER WEEK N.B. Als niet anders wordt aangegeven, dagelijks Gloria, geen Credo. De gewone Prefatie. ZONDAG 2 Febr. 4e Zondag na Pinkste ren. Feestdag van Maria's Zuivering. (Ma ria Lichtmis). Mis: Suscepimus. 2e gebed, en laatste Evangelie v. d. Zondag. Credos Prefatie van Kerstmis. Kleur: Wit. Vandaag worden kaarsen gewijd en ont stoken in de processie gedragen als eer betoon en liefdebewijs aan Christus, Dien Simeon voorspelde als het Juicht ter ver lichting van het Heidendom". „De wortel van Jesse heeft gebloeid, de ster van Jacob is opgegRan. Eene Maagd bracht den Zaligmaker ter wereld. (Voor dit alles) loven wij U, Heer, onzen God". (Kerk. Getijden). MAANDAG 3 Febr. Mis v. d. vief Jen Zondag na Driekoningen: Adorate. Geen Gloria. 2e gebed v. d. H. Blasius, Bisschop en Martelaar; 3e A Cunctis (om de vooc- bede der Heiligen af te smeeken). Kleur: Rood. DINSDAG 4 Febr. Mis v. d. H. Andreas Corsini, Bisschop en Belijder: Statuit Kleur: Wit. In zijn jonge jaren vroom en verstandig opgevoed, helde Andreas toch langzamer hand over naar het kwaad, waarom hij dik wijls bdrispt en vermaand werd door zijne moeder. Getroffen door hare vermaningen en vernomen hebbende, dat zijne ouders hem aan Maria hadden toegewijd, trad hij in de Orde der Carmaketon en leefde, on danks vele en velerlei bekoringen als een heilig kloosterling. Hij stierf als Bisschop van Fiësole in 1373 op den dag, hem dooi Maria vooraegd, WOENSDAG 5 Febr. Mrs v. d. H. Aga tha, Maagd en Martelares: GauJeamus. Kleur: Rood. Op het eiland Sicilië, waar zij ook ge boren was, werd de H. Agatha na gruw zame martelingen ter dood gebracht voor haar geloof en hare maagdelijkheid. Vóór hare lichamelijke kwellingen vroeg haar de praetor van het eiland: „Schaamt gij n niet, gij, die van adellijke geboorte zijt, om het vernederend slavenleven der christe nen te leiden?" Agatha antwoordde: „De christelijke nederigheid en slavernij zijn veel kostbaarder d&n koninklijke schatten en trotschheid". DONDERDAG 6 Fébr. Mis v. d. H. Ti- tus, Bisschop en Belijder: Statuit. 2e gebed v. d. H. Dorothea, Maagd en Martolaros; 3e voor den Paus (wegens den verjaardag zijner keuze). Kleur: WIL De H. Titus, Bisschop van Creta, was een leerling en metgezel van den H. Panlus en den grooten Apoatol bijzonder dierbaar om zijn ijver in het verkondigen van het H. Evangelie en om zijne getrouwheid. VRIJDAG 7 Febr. Mis v. d. H. Romuaj- dus, Abt: Os Justi. Kleur: Wit. De H. Romualdus is de stichter van de Camalduensen-Orde. Hij stierf in 1027. N.B. Wegens den eersten Vrijdag is ge oorloofd een Votiefmis v. h. H. Hart van Jezus. Mis: Cogitationes. Credo. Prefatie v. h. H. Hart. Kleur: WiL ZATERDAG 8 Febr. Mis v. d. H. Joan- nes de Matha, Belijder: Os Justi. 2e gebod voor den Pau6. Kleur: WiL Met den H. Felix van Valois stichtte de H. Joannes de Orde v. d. Allerh. Drieëeii- heid iot vrijkoop van slaven. IN DE KERKEN DER E.E. P.P. FRANCISCANEN: Alles als in bovenstaande kalender, be halve: MAANDAG. Mis v. d. Z. Mattheüs, Bis schop en Belijder: Sacordotes. 2e gebed v. d. H. Blasius; 3e A Cunctis. Kleur: Wit, DINSDAG. Mis v. d. H. Jozef van Leo- nessa, Belij-fer: Justus. 2e gebed v. d. H. Andrea-s Corsini. WOENSDAG. Mis v. d. H.H. Petrus Bap- tista en XXII Gezellen, Martelaren: Per patientiam. 2e gebed v. d. H. Agatha. VRIJDAG. Mis v. d. Z.Z. Rizzerius van Mucia, Egidus-Marla v. d. H. Jozef en An- tonius van Stroneone, Belijders: Confitean- tur. 2e gebed v. d. H. Romualdus. Amsterdam. ALB. M. KOK, pr. te weten dat er in de wereld en in het klooster rechtvaardigen zijn, die zichzelf opofferen om Gods onmisbaren zegen over onzen priesterlijken arbeid af te smeeken. Omdat de ouders bij het lezen van „Ons Bieke" weer nieuwen moed vatten bij hot zware werk der opvoeding van hun kinde ren. Omdat alle brave meisjes buiten en in het klooster naar het leven van „Ons Bie ke" zullen grijpen en bij haar zullen aan treffen zooveel dat ze zelf ondervinden en nog moeten ervaren: de verrassond-trouwe weergave, het gerust-stellend verloop, het alles-goed-makend einde. Zusje in Christo, ons nijver lief Bieke, verkrijg voor ons allen iets van uw oprecht heid, van uw liefde voer beminnen, boeten en brdden; iets van uw kruisjes en van uw geduld; iets van uw strijdlnst; iets van uw heldhaftig zoeken naar Jezus en iets van uw heiligheid. Wij danken u, ons Bieke, voor uw op wekkend voorbeeld En wij danken God, dat Hij Bieke ge schapen heeft! „Sint Anionius".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1930 | | pagina 10