MAANDAG 16 DECEMBER 1929
DERDE BLAD
PAGINA 1
UIT DE PERS
BINNENLAND
KERKNIEUWS
Het Mysterie van
Heath Hover
I
DE VERACHTELIJKE SPIONNAGE.
Wie is het verachtelijkst?.
Het Huisgezin schrijft:
«De N. R. Ct." geeft in feuilleton-vorm
de „bekentenissen van een vrouwelijke
spion".
Gravin Selma Loschek, de jonge weduwe
van een Oostenrijksch officier, vertelt haar
wedervaren in de jaren, die den wereld
oorlog voorafgingen.
Zij werd aangenomen door den toenma-
ligen Oostenrijkschen minister van oorlog,
maar, daar de spionnage-dienst van Ooe-
tenrijk-Hongarije in nauw verband met
dien van Duitschland samenwerkte, aan 't
Oostenrijksche gezantschap te Berlijn ver
bonden.
Hier kwam ze al spoedig in Duitschen
dienst, omdat de Duitschers nooit hun
eigen landgenooten als spionnen gebruik
ten, doch zonder uitzondering hun vrou
welijke agenten uit Oostenrijk-Hongarije
«betrokken".
De gravin verhaalt, hoe ze in aanraking
kwam met het ministerie van buitenland-
6che zaken van Duitschland, waar graaf
von Wedel baar ontving, die haar daarna
in tegenwoordigheid bracht van den „Op
persten Krijgsheer", keizer Wilhelm.
Teekenende bijzonderheden: noch de
graaf, noch de keizer noodigden de gravin
uit te gaan zitten, daardoor hun minach
ting te kennen gevend van het beroep,
dat ze ging uitoefenen, en voor de persoon
die het uitoefende.
Verder bevatten de feuilletons een re
laas van de opdrachten, die de gravin had
te vervullen te Constantinopel, in En
gel sch-Indië, in Egyptein dit kiatste
land moest ze een opstand van de nationa
listen tegen het Engelsche bewind op touw
zetten.
Welke kunstgrepen de gravin moest
aanwenden om haar doel te bereiken 1
Feitelijk maar één: zij moest hooge
ambtenaren door haar vrouwelijke bekoor
lijkheid onder haar invloed en in haar
macht trachten te brengen en, was ze zoo
ver, hen tot plichtsverzuim en daden van"
verraad overhalen.
Dit was, kort en goed, de taak van deze
vrouwelijke spion.
Natuurlijk wisten de Oostenrijksche en^
de Duitsche hooge ambtenaren, en wist
ook de keizer zelf, dat zij zich van zoo
verachtelijke middelen voor een verachte
lijk bedrijf had te bedienen: daarvoor
werd ze juist genomen, en omdat ze die
middelen wilde aanwenden, was ze bruik
baar.
Wij weten niet wat ellendiger is: dat
een vrouw haar eigen schande te boek
stelt en uit winstbejag aan de groote klok
hangt (dat er kranten worden gevonden
om zulke sensatie-lectuur te verspreiden,
wijst ook niet op een hoog zedelijk peil),
of dat de leiders van volken, de bestuur
ders van groote staten tot dergelijke mid
delen hun toevlucht nemen om achter de
geheimen van hun politieke tegenstanders
zullen we maar zeggen te komen.
Een spionnagedienst is op zichzelf al
tijd een laag instrument, maar als hij ge
hanteerd wordt op de wijze als uit de be
kentenissen der Oostenrijksche gravin
blijkt, is hij met verachtelijk niet sterk ge
noeg gebrandmerkt.
Wat zou moeten worden geantwoord, in
dien in een vergadering van den Volken
bond een der afgevaardigden de naieve
vraag stelde, of het officeele en georgani
seerde spionnagestelsel definitief tot het
verleden behoort?
Zou de voorzitter der vergadering of
een der leden, die door hun ambt geacht
mogen worden op de hoogte te zijn, die
vraag bevestigend kunnen beantwoor
den 2"
DE VAKBEWEGING.
De stijging in 1928.
Blijkens de statistiek van den omvang
der vakbeweging, is het aantal georgani
seerde werknemers in ons land in 1928 ge
stegen van 520.100 tot 552.100, d.i. met 6
pet. tegen 3 pet. in 1927 en 2 pet. in 1926.
Van de vakcentralen gingen de drie
grootste, van het N. N. V„ het R.-K. Werk
liedenverbond en het Chr. Vakverbond, in
1928 resp. met 14.350 (7 pet.), 83C0 (8 pet.)
en 4800 (9 pet.) vooruit. Van de kleinere
centralen won het N. A. S. 1800 (13 pet.),
het Neutrale Vakverbond 300 (3 pet.), en
het Verbond van Hoofdarbeiders 200 (1
pet.) leden, terwijl het Syndicalistisch
Vakverbond, met inbegrip van het Syndi
calistisch Verbond van Bedrijfsorganisa
ties, dat zich begin 1929 er mee vereenigde,
1750 leden (37 pet.) verloor. Dit verlies werd
veroorzaakt door uittreding van organi
saties en kwam grootendeels aan het N.
A. S. ten goede.
EEN JURIDISCHE VELDWACHTER.
Voor mr. Duys te kras.
In de „Hors d'-Oeuvre" van „De Maas
bode" lezen we:
Men weet, dat het Kamerlid Duys eerst
de laatste jaren vrije juridische studiën
heeft gemaakt, en zich tot meester in de
rechten heeft opgewerkt.
Nu gebeurde 't dezer dagen bij een
strafzaak, waar mr. Düys een partijgenoot
te verdedigen had, dat hij ernstig een pro
ces-verbaal opgemaakt door een eenvoudi-
gen veldwachter van Bodegraven in
twijfel trok, of deze 't wel zelf had ge
maakt.
Hij had nog nooit zoo'n keurig proces
verbaal gezien, vol citaten en verwijzingen
naar Noyons, Buys, Simons cn arresten
van den Hoogen Raad.
De president van de rechtbank vond 't
ook nog al kras, en herinnerde er aan,
dat de veldwachter onder eede stond.
Toch hield de man vol en verklaarde
eerlijk: „Ik heb dat verbaal zelf gemaakt
en niemand heeft mij daarbij geholpen.
Het is volmaakt eigen werk."
De officier van justitie verklaarde toen.
dat deze veldwachter juridisch zeer ont
wikkeld is en nog iederen dag verdere stu
deert.
Waarom zou deze ambitïeuse veldwach
ter niet even .goed op eigen houtje de rech
ten studeeren als mr. Duys 't deed.
Maar mr. Duys vond dat voor een een-
voudigen veldwachter toch wel wat al te
kras, ofschoon hij ten slotte moest toege
ven, dat hij respect had voor zulk een gron
dige kennis.
Misschien neemt mr. Duys den man nu
wel eerstdaags als compagnon.
Mgr. v. d. Weteringstraat te Utrecht
In den gemeenteraad van Utrecht kwam
aan de orde het voorstel van B. en W„
om den straatnaam „Weistraat" te veran
deren in Mgr. van de Weteringstraat.
Daartegen kwamen de heeren Reynders
(S.D.A.P.) en Seton (V.B.) in het geweer,
die beiden, evenals de heer v. d. Veen
(C.-H.) meenden, dat men beter deed een
andere dan de Weistraat van naam te
veranderen, terwijl de beeren Sotteux
(R.K.V.P.), van Maarsseveen (R.-K.), Zuid-
dam (V.B.) en Meijer (V.D.) de daad van
B. en W. ten dezen huldigden.
De -burgemeester deelde hierop mede,
dat er geen enkele historische kwestie
verbonden is aan den naam Weistraat,
welkè slechts „straat door een wei" betee-
kent. Daarenboven heeft Mgr. van de
Wetering gedurende zijn leven een be
langrijk aandeel gehad in de verbreeding
der Weistraat, waarin de tuin van het
bisschoppelijk paleis grenst. Overigens
zijn spr. tal van gevallen van veranderde
straatnamen bekend, waar geen enkel ge
luid tegen werd vernomen.
De mededeeling van B. en'W. werd daar
op voor kennisgeving aangenomen.
De uitvoering va^ het Werktijdenbesluit.
In de Vrijdag géppujlen vergadering van
den R.-K. Bedrijfsra^d voor den Manufac-
turenhandel te Amsterdam kwam tot
uiting het verlangen der R. K. Bedien
denorganisatie om tot een wettelijk gere
gelde middagsluiting te komen. Van pa
troonszijde werd het bezwaar gemaakt,
dat directe doorvoering voorshands moei
lijkheden zou kunnen opleveren, daarbij
erkennende, dat in de toekomst de juiste
opvatting der uitvoering van het Werk
tijdenbesluit tot middagsluiling zal moeten
leiden.
HET GOUDEN PRIESTERFEEST VAN
Z. H. DEN PAUS.
„St. Bavo" bevatte het volgend voor
schrift van Z. D. H. den Bisschop van Haar
lem:
Zooals bekend is, viert Onze Heilige Va
der Paus Pius XI a.s. Zaterdag 21 Decem
ber zijn gouden Priesterfeest. Naar aan
leiding van dit, voor alle kinderen der Ka
tholieke Kerk zoo blijde feest, schrijven wij
bij deze voor:
le. Dat vanaf Zondag 15 December tot
en met Zondag 22 December door de Pries
ters van ons Bisdom in iedere H. Mas zal
gebeden worden de Oratio imperata pro
Papa.
2e. Dat op Zondag 22 December na do
Hoogiïiis in alle kerken en kapellen van
Ons Bisdom zal gezongen worden de lof
zang Te Deum.
3e. Dat op Zondag 15 December in alle
H.H. Missen de twee bovenstaande bepa
lingen aan de geloovigen zullen worden be
kend gemaakt, en hun tevens zal worden
verzocht om op Zondag 22 December een
algemeene H. Communie te houden tot in
tentie van Z. H. den Paus.
Haarlem 10 Dec. 1929.
t JOANNES.
Bisschop van Haarlem.
PATER H. SCHRaDER S.J. t
Zaterdag is in het Berchmans-college te
Nijmegen overleden de Zeereerw. Patex H.
Schrader SJ.
De ZeerEerw. Pater Schrader werd 18
Maart 1852 te Deventer geboren. Hij trad
in de Sociëteit van Jesus op 26 September
1872. In 1888 vertrok hij naar de missie
in Ned.-Indië en was gedurende vele jaren
werkzaam te Sin ka wang op Borneo. In 1909
keerde hij uit Indio terug. Na 1 jaar werk
zaam te zijn geweest als kapelaan aan de
St. Ignatiuskerk te Rotterdam, werd
Z.Eerw. overgeplaatst naar VGravenhage,
waar hij als kapelaan verbonden werd aan
de parochie van O. L. Vrouw Onibevl. Ont-
vamgen.
Daar was hij o.a. directeur van het Gees
telijk Verbond en van de meisjes-congre
gatie.
In 1926 werd hij door een beroerte getrof
fen.
Op 12 September 1929 vertrok pater
Schrader naar het Berchmanscollege te Nij
megen, waar hij, zooals gemeld, Zaterdag
morgen is overleden.
Dinsdag heeft de begrafenis plaats op
het kloosterkerkhof „Mariëndaal".
„Msbd."
Frater Pierre Verberne.
Zooals gemeld zal de Weleerw. frater
Pierre Verberne 21 December a.s. door Z.
D H. Mgr. P. Hopmans, Bisschop van Bre
da, in de Benedictijner Abdij S. Paul le
Oosberhout tot priester worden gewijd.
Frater Pierre Henri Etienne Verberne,
oud Hagenaar, werd 10 December 187-1 te
Voorburg geboren als tweeling uit een ge
zin van 14 kinderen, twee jongens werden
priester en 4 meisjes religieusen Ursulinen,
waarvan een gedurende 20 jaren in de Mis
sie van Java werkzaam was.
Hij volgde het 'gymnasium te Katwijk en
studeerde daarna te Utrecht in de medicij
nen.
Hoewel toen reeds roeping voelende voor
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Dinsdag 17 Dec.
Huizen, 1875 M.
(Uitsl. K.R.O.-uitzendingen).
11.3012.00 Godsdienstig halfuurtje.
12.151.15 Concert door K. R. O.-Trio.
I.15—2.00 Gramofoonmuziek.
2.003.00 Vrouwenuurtje.
3.00—3.30 Kniples.
4.305.05 Gramofoonmuziek.
5.056.00 Gramofoonmuziek.
6.016.05 Persberichten.
6.056.15 Gramofoonmuziek.
6.156.30 Nieuwsberichten in Esperanto.
6.307.00 Gramofoonmuziek.
7.007.30 Cursus Kerklatijn.
7.308.00 Lezing over: „Kerstmis".
8.01 Tooneeluitz. „Geleerde Dames".
Blijspel in 5 bedrijven van Molière. Na af
loop: Gramofoonmuziek.
II.30 Sluiting.
Hilversum, 1071 M. (van 12.006.00
nam.: 298 M.).
10.0010.15 Morgenwijding.
12.152.00 Concert door het A. V. R. O.-
Kwartet.
2.003.00 Gramofoonmuziek.
3.004.00 Knipcursus.
4.001.45 Solisten-Concert. Joh. Post (co-
leratuur-sopraan), Annie Nieuwenhoff
(piano).
4.455.00 Gramofoonmuziek.
5.306.30 Concert door het A. V. R. O.-
Kwartet.
6.30 Vaz Dias Koersen.
6.457.15 Engelsch- Conversatie.
7.157.45 EngelschGevorderden.
8.0111.00 Concert door het Omroepor
kest. Jeanne Bacilek (sopraan), Herman
Leydensdorff (viool).
10.00 Persberichten.
11.00 Cramofoonmuziek.
12.00 Sluiting.
Daventry, 1554.4 M.
10.35 Morgenwijding.
11.05 Lezing.
11.20 Gramofoonmuziek.
12.20 Concert.
1.202.20 Orkestconcert.
3.20 Concert.
4.20 Concert. Orkest en orgel.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Voorlezing.
6.35 Nieul%berichten.
7.05 Piano-recitaL
7.20 Lezingen.
het priesterschap, kon hij zich niet onttrek
ken aan den officiersstand van zijn vader
en broers en werd hij 25 Nov. 1904 als offi
cier van gezondheid bij het Nederl. leger
ingedeeld.
Na aan de universiteit in Leiden een
speciale studie te hebben gemaakt in de
psychiatrie, kwam hij achtereenvolgens in
Utrecht, Groningen en Breda in garnizoen,
waarna hij op zijn verzoek gedurende één
jaar gedetacheerd werd naar Java voor be
strijding der daar heerschende pest-epi-
demie.
Gerepatrieerd zijnde, werd hij 25 Nov.
1912 kapitein te Amsterdam en ten slotte
chef van het Militair Hospitaal te Venlo,
waar hij door zijn opofferend en charita
tief werken aller harben won. Vooral voor
de eenvoudige gezinnen was hij een ware
troost en een voorbeeld voor velen.
Gedurende de mobilisatie jaren was bij
langdurig in Brabant.
Hij nam het initiatief tot het oprichten
van de in die tijden nog onbestaanbaar ge
achte en thans bloeiende R. K. Artsenver-
eeniging, waarbij hij aanvankelijk veel ver
zet en bezwaren had te overwinnen.
Hij kon zich tenslotte niet langer verzet
ten tegen zijn roeping, vroeg en kreeg in
1923 eervol ontslag als officier, trad als
monnik in het Benedietijnerklooster S. Paul
te Oosberhout (.N-B.) en maakte intusschen
promotie tot reserve-majoor bij den Mili
tair Geneeskundigen Dienst.
Een monnik-majoor-dokter is wel zeld
zaam. „Msbd."
Z. D. H. de Bisschop van Haarlem zal
Zaterdag geen audiëntie verleenen.
8.05 Concert. Symphonie-orkest.
9.20 Nieuwsberichten en lezing.
10.00 Vaudeville.
11.0512^0 Dansmuziek.
„R a d i o - P a r i s", 1725 H
12.502.20 Gramofoonmuziek.
4.05 Concert. Orkest en soli.
6.55 Gramofoonmuziek.
7.40 Gramofoonmuziek.
8.20 Opvoering van ,J)on Quichotte" van
Massenet. Koren, orkest en solisten.
Langenberg, 473 M.
6.207.20 Gramofoonmuziek.
9.35—10.30 Gramofoonmuziek.
11.30 Gramofoonmuziek.
12.251.50 Kamermuziek. Vocale en in
strumentale solisten.
4.505.50 Gramofoonmuziek.
7.30 Beiersch programma: Schrammel-
trio en solisten.
8.509.20 Dansmuziek. Daarna: Berich
ten.
Z e e s e n, 1635 M.
6.15—11.45 Lezingen.
11.5012.15 Gramofoonmuziek.
12.15—12.50 Berichten.
1.201.50 Gramofoonmuziek.
I.503.50 Lezingen.
3.504.50 Concert uit Leipzig.
4AO7.35 Lezingen.
7.35 Verkorte Opera „A basso Porto",
Lyrisch drama in 3 bedrijven van Eugenio
Checchi Muziek van Niccola Spinelli. Ko
ren, orkest en solisten.
8.50 Orkestconcert. Daarna berichten.
Kalundborg, 1153 M.
II.201.20 Orkestconcert.
2.204.20 Concert. Orkest en pianist.
4.20—4.50. Kinderuurtjeè
7.2010.20 Dcensche avond. Orkestcon
cert en toonceluitzending.
9.109.30 Concert door zangeres.
9.3010.20 Kamermuziek. Piano, viool
en cello.
Brussel, 508.5 M.
5.20 Dansmuziek.
6.50 Gramofoonmuziek.
8.35 Concert. Orkest en zangeres.
8.50 Herdenking van den geboortedag
van Dr. Zamenhof de grondlegger van het
Esperanto. Toespraak en liederen in het
Esperanto.
9.00 Voortzetting concert.
8.35 (Op golflengte 338.2 M.) Concert
door de Vlaamsche Soc. Radio-Club.
GEMENGDE BERICHTEN
ONGELUKKEN
SLACHTOFFERS VAN HET VERKEER.
Auto te water. Een vrouw ver
dronken.
Zaterdagavond om halfzeven reed de
heer M. Norden uit Zandeweer met zijn
auto, waarin gezeten waren de landbou
wer M. W. M., diens vrouw en zoontje,
eveneens uit Zand weer afkomstig, oven
buiben Uithuizen bij het aanzetten van
den motor in het Boterdiep. De inzitten
den konden zich redden, behalve mejuffr.
M. Toen zij, nadat do kap was stukge
slagen, te voorschijn was gehaald bleken
de levensgeesten reeds geweken te zijn.
Auto op een melkwagen gereden.
Zatrdagmiddag tegen half vijf heeft bij
Linne (L.) oen auto-ongeval plaats gehad,
dat betrekkelijk goed is afgeloopen. Een
luxe auto, van de Philips-fabrieken te
Eindhoven, komende uit de richting Maas
tricht, botste in volle vaart tegen een
langs den weg staanden melkwagen aan,
waarvan de bestuurder bezig was de lich
ten aan te steken. Kar met paard kwa
men in een greppel langs den weg be
recht, 'het voorste gedeelte van den auto
werd ernstig beschadigd. De auto-bestuur
der kwam er met, eenige lichte kwet
suren af.
FEUILLETON.
Uit het Engelsch van
BERTRAM MITFORD.
32)
De meeste van de eersten en vele
van de laat sten waren Varne bekend en
nu moest Melian toeluisteren, wat haar
heel best beviel. Pas toen het begon te
schemeren, kwam Varne tot de overtui
ging, dat hij voor een eerste bezoek wel
wat heel lang was blijven plakken.
Heelemaal niet, integendeel, stelde
Mervyn hem gerust, toen de ander zich
daarover excuseerde, kom nog maar
eens binnenvallen, als n hier nog een tijd
je in de buurt blijft. Nog een glaasje port
voor u weggaat? Neen, dan een sigaar!
Helston Varne stak een sigaar op en
Mervyn en Melian begeleidden hem tot
bij den dam. Mervyn, die -achter hen aan
liep, merkte wel, dat er nu niet de min
ste notitie genomen werd van een zekere
steen. Hiervoor waren twee verklaringen
mogelijk: of de gast was het spoor bijster
of met het oog op de nieuwe vriendschap
was hij besloten zijn nasporingen te sta
ten.
Welke van de beide conclusies de juis
te was liet Mervyn onverschillig, zij vol
deden hem beide.
Nu, wat zeg je van dat heerschap
*roeg hij aan Melian, toen ze den terog-
*eg aanvaardden.
Hij lijkt me heel geschikt en ver bo-
ven de middelmaat, antwoordde het meis
je. Een gezellig prater en verbazend
ontwikkeld; zou hij weerkomen?
Daar ben ik van' overtuigd
De droge humor van den toon en die
spottende blik bezorgden den spreker een
speelsch kneepje in zijn arm.
Waag u niet aan voorspellingen, oom
SewaTd, vooral waar het een volmaakt-
vreemde betreft.
Volmaakt, zeg je? Hm hm! Ik ver
zeker je dat we dien meneer Volmaakt
heid nog wel vaker zullen zien. Een prach
tige naamMaar ondertusschen zal ik wat
meer over hem gewaar zien te worden, dan
dat hij familie van mijn ouden vriend Var
ne Coates is, voor ik hem kan vragen, wat
zijn bedoelingen eigenlijk zijn. Maar ach
ter dit masker van luchtigen scherts, was
nog steeds de vage vrees, die hij nog niet
van zich af kon zettende vrees, dat hij
zijn jonge, levenslustige gezellin, die zoo
plotseling zijn eenzaam leven was komen
verhelderen, weer zou verliezen.
Hij wist dat zijn verlangen heel egoïs
tisch was, maar in zijn hart hoopte hij dat
mr. Helston Varne maar niet zou terug
komen
HOOFDSTUK XVII.
Een praatje op 'den weg.
Langzamerhand begonnen de dagen te
lengen, hoewel het nog niet veel warmer
was. En Melian was hoe langer hoe meer
op Heath Hover ingeburgerd. Tot nu toe
was ze tevreden geweest, maar allengs
besloop haar het benauwend voorgevoel,
dat ze niet altijd zoo tevreden kon blij
ven. Ze voelde een instinctief verlangen
naar werk en wel haar werk om der wille
van het werk, ze kon het niet verdragen
langer stil te zitten.
Ze had hier ook geen vriend innen of
vrienden van haar eigen leeftijd. Een paar
jonge menschen hadden haar een visite
gemaakt, toen ze hoorden, dat zij op Heath
Hover was gekomen, maar met den besten
wil ter wereld kon ze niets voor hen voe
len. Het waren eenvoudige, beste brave
menschen, maar van de meest alledaag-
sche soort.
Tot op zekere hoogte en ten slotte in
vrij sterke mate vergoedde haar oom haar
dit gemis aan gezelschap. Hij was een on
derhoudend en ontwikkeld man en er was
letterlijk geen onderwerp dat ze niet van
alle kanten bepraatten en bekeken. En
het oude, grimmige Heath Hover, door
spoken verontrust, scheen tot nieuw le
ven te ontwaken bij het voortdurend ge
lach en opgewekt gesprek, dat tusschen
zijn muren opklonk. Haar oom was haar
langzamerhand gaan verafgoden. Zijn ver
mogen om lief te hebben was in den loop
der jaren eigenlijk afgestorven geweest,
want er was niemand in zijn leven, die
hij zijn genegenheid had kunnen schenken.
De weinige familieleden en kennissen die
hij bezat waren hem onverschillig. Maar
nu had hij toch iemand ontmoet, die hij
al de liefde, welke zijn hart kon geven,
ruimschoots waard .was, en hij voelde, dat
hij daoelijksch meer van haar ging hou
den. Hier vond hij van alles om te bewon
deren, de lieve beschaafde schoonheid, de
zonnige opgewektheid, de naïeve onge
dwongen appreciatie van alles, wat ook
hem interesseerdede blijde, jonge le
venslust wel, zijn leven was toch niet
waardeloos geweest. En iederen dag nam
zijn genegenheid toe. Ze wandelden samen
maakten lange ritten en praatten tot in
het oneindige. Geen wensch van haar bleef
onvervuld, voorzoover het in zijn macht
lag, en zij, die de grenzen van die macht
kende, dacht er zelfs niet aan meer te
vragen.
En hij had nooit iets opgemerkt dat er
op wees, dat zij ook maar eenigermate ge
noeg kreeg van dit leven, hoe aandachtig
hij haar ook steeds gadesloeg.
Een paar maal had hij haar voorgesteld,
dat zij eens een vriendin te logeeren zou
vragen, maar ze had altijd geantwoord,
dat ze aan een dergelijke afwisseling abso
luut geen behoefte had. Ze was heel ge
lukkig zoo. Zo zou het heerlijk vinden, als
Violet Clinock eens kon komen, maar dat
kon nu eenmaal vooreerst niet. In afwach
ting daarvan vond ze het best, zooals ze
was.
Mervyn hoorde dezo uitspraak met ge
noegen maar dit genoegen was toch niet
onvermengd door een plotselingen gedach
teHelstond Varne. Want die had ge
bruik gemaakt van de invitatie, om spoe
dig weer eens te komen. Hij was weerge-
komen, niet meer dan een keer of drie,
maar het was Mervyn niet ontgaan, dat er
tusschen hem en Melian groote sympathie
was ontstaan. Zij praatten geanimeerd
over alle mogelijke onderwerpen en kon
den het in elk opzicht uitstekend met el
kander vinden. Ten overvloede was Hel
ston Varne een buitengewoon knappe,
jonge man. Mervyn had ini rmaties om
trent hem genomen, dat, welk beroep hij
ook mocht uitoefenenen Mervyn ver
keerde niet heelemaal meer in het duis
ter omtrent den aard van zijn tegenwoor-
digen werkkring hij er financieel niet
afhankelijk van was. Hij zat er heel
warmpjes in, en wat hij op het oogenblik
uitvoerde deed hij alleen uit liefhebberij.
Verder was hij na verwant aan een goe
den ouden kameraad van hem, Coates, den
resident van Baghnagcr.
Wat hemzelf betrof, Mervyn had ook
warme sympathie voor Helston Varne op
gevat. Hij was een scherp karakterbeoor-
deelaar en zijn oordeel was in elk opzicht
gunstig uitgevallen.
Hij merkte ook met inwendig amuso-
ment op, dat de lust tot nasporingen bij
Varne's volgende bezoeken geheel ver
dwenen scheen. Wat inspecteur Nashby
daarvan wel zeggen zou, was een kwestie,
waarover Mervyn zich het hoofd niet
brak. En na die drie bezoeken was Varne
uit de streek verdwenen, nu ongeveer drie
weken geleden.
Dien middag wandelde Melian den heu-
velachtigen weg in de richting van het
punt waar deze de weg naar Laag Gid-
ding kruiste.
Er woei een scherpe noord-westen wind
die haar een gezonde blos op de wangen
bracht en haar blauwe oogen nog eens
zoo helder deed schitteren. Zij genoot
van de beweging en stapte met elastische
schreden voort. Aan haar linkerhand strek
te zich een dicht schemerig eikenbosch
uit, aan den rechterkant liet een blader-
looze, hooge heg telkens kijkjes toe over
de golvende vallei. Hoewel het hier tame
lijk ver het land in was, steeg van achter
de verre duinen een zeedamp op, die de
dalende zon deed benevelen tot een bleck-
roode schijf. Plotseling deed het geluid
van een fietsbel haar opkijken.
(Wordt vervolgd).
