I BUITEML. BERICHTEN RECHTZAKEN .©©Kers/ EEN LIFT OMLAAGGESTORT. Acht arbeiders gedood. Tu een Zuid-Afrikaanschc mijn is tenge volge van het breken van een kabel een lift naai' beneden gestort. Acht mijnwerkers werden gedood; Jicht gevrond. WERKLOOZEN-RELLETJES TE DUBLIN. Een treffen met de politie. Een duizendtal werkloozen hield Woens dag een betooging voor liet. Iersche parle mentsgebouw. waartoe zij toelating eisch- ten. Toen dit geweigerd werl begonnen zij niet. stecnen te gooien, waarop een handge meen met de politie volgde. De politie zag zich ten slotte genoodzaakt, manifestanten uiteen te slaan. Op de publieke tribune van het parle ment. had intussehen een bezoeker een handvol communistische geschriften tc midden van de afgevaardigden geslingerd. Deze „propagandist" werd onmiddellijk uit het gebouw gezet. TWINTIG GEVANGENEN TE BOEKAREST ONTSNAPT. 'Gistermorgen zijn 20 gevangenen uit de 111 het centrum der stad Boekarest gelegen gevangenis ontsnapt, nadat zij de dienst doende bewakers hadden gebonden en in een cel opgesloten. Tot de gevlochten bc- hooren twee beruchte bendehoofden, die geruimen tijd de noordelijke Boekowina onveilig hebben gemaakt. Tot dusver- zijn id er der gevluchte gevangenen weer gevat. DE MAN MET 22 NAMEN. Dezer dagen stond voor den Berlijnsch-en rechter wegens bedrog en valschheid in ge schrifte een werklooze terecht, die kans had gezien zich uit zijn werkloosheid een maandelijksch inkomen van 900 M. te ver schaffen. Deze listeling, de 2S-jarige koopman, Holtz, uit Settin, is slachtoffer van de in flatie. Na liet verloop van zijn zaak kwam hij naar Berlijn om werk te zoeken, maar geen Berlijnsche arbeidsbeurs wilde hem inschrijven, daar hij van buiten was geko men. Ook gelukte het hem met een door de politie afgestempelde kaart voor de werkloozenondersteiuiing in aanmerking te komen. Toen hijop een goeden dag weer op het politiebureau zijn belangen besprak, zag hij in een open lade een stapel afge stempelde aanmeldingskaarten liggen. Fluks besloten, deed hij stilletjes een greep in de lade en maakte zich onbemerkt mees ter van een 30-tal kaarten. Nu ging Holtz aan den arbeid, wel te begrijpen aan zijn arbeid. Hij vulde de formulieren met 22 ver schillende namen in enz. en meldde zich bij de meest verschillende zittingslokalen aan. Met het noodige geluk en groote brutali teit verscheen hij op een en dezelfde dag, soms onder drie of vier verschillende na men op dezelfdo bureaux en streek zijn werkloozenondersteuning op. Om nog hoo- ger bedragen te krijgen promoveerde liij zich tot huisvader met drie kinderen. Hij moest vaak van eert taxi gebruik maken om tijdig op ver uit elkaar gelegen bureaux die op dezelfden dhg uitbetaalden, aanwe zig te kunnen zijn Zeven maanden lang wist hij dit winst gevende bedrijf voort, te zetten. De zaak werd hem gemakkelijk gemaakt, want ner gens werd gecontroleerd of zijn 22 willekeu rig gekozen namen juist waren. Na 6500 M. gebeurd te hebben, werd Holtz gesnapt, door een toeval trouwens. Hij legde dade lijk een bekentenis af. De rechtbank veroordeelde den „werk looze" tot een jaar en drie maanden (ge deeltelijk voorwaardelijk) -waarbij zij als verzachtende omstandigheid aannam, dat het gebrek aan controle der stedelijke autoriteiten een zekere verleiding was ge weest tot bedrog. Gevechten tusschen studenten. Tusschen socialistische en -völkische stu denten hebben gistermorgen in het anato misch instituut t.e Weenen opnieuw botsin gen plaats gehad. Tegen half tien drongen völkische stu denten in de zaal, waar talrijke socialisti sche studenten een lezing van prof. Tan- dier aanhoorden. Het kwam tot hevige gevechten. Alle vensterruiten van het instituut werden vernield en een automatische brandmelder werd ingeslagen, waarop de 'brandweer met vijf wagens voor het insti tuut verscheen. De völkische studenten bezetten de uit gangen van het instituut om het vertrek van de socialistische studenten onmogelijk te maken. Op straat werden de vechtpartijen voort gezet, waarbij meer dan 20 studenten ver wondingen opliepen, totdat de politie de Ringst.Tas.se afzette en beide partijen wist te scheiden. Uit de veertigste verdieping gesprongen. De Times meldt uit New York, dat een dame van 51 jaar, die chef was van de abligatie-afdeeling van een bankiers- en makelaarsfirma, door den ingespannen ar beid van de laatste weken in verband met de gebeurtenissen op de effectenbeurs, zoo overspannen is geraakt, dat zij zich gister morgen uit het raam van haar bureau op de veertigste verdieping van het gebouw der Equitable Trust heeft geworpen. De straat was op dat oogenblik vol employe's, die zich naar hun kantoren begaven en sommigen hunner ontkwamen ternauwer nood aan groot gevaar. Mevrouw Broaki had sedert de beursdebacle begon vrijwel dag en nacht gewerkt, Eergisteren had zij het gebouw in het geheel niet erlaten, doch slechts in een aangrenzend vertrek eenige uren rust. genomen, om zich daarna weer aan den arbeid te begaven. DE ROOFMOORD TE AMSTELVEEN. Levenslang geëi^lht. De 33-jarige J. P. D. en de /34-jarige D. van P., die er van worden verdacht, de daders te zijn van den gruwelijken roof moord, welke in den mergen van 16 Mei 1.1. is gepleegd in de woning van den land bouwer J. A. Hoogeveen, welke woning gelegen is in de buurtschap Rietwiiker- oord ouder de gemeente Amstelveen, heb ben. zooals reeds gemeld, gisteren terecht- leci.t gestaan voor de Vijfde Kamer der Rechtbank to Amsterdam. D. en Van P. zijn beiden los-werkman van beroep, te Amsterdam woonachtig en thans in liet Huis van Bewaring aldaar gedetineerd. Voorts kwamen op de rol der zitting van gióiermkl.iag de. namen voir van de echigenooten van D. en P. Beide vrouwen worden er van verdacht, bij het misdrijf op verschillende manieren betrokken te zijn geweestde officieJic.Xfr ei mch. toe bepaald, hun alleen heling van hei gesto- lene ten laste te leggen. Dit tweetal, dat oorspronkelijk ook was aangehouden, is later weer op vrije voeten gesteld. De moord. Van dezen roofmoord, die in het ge heel een buit opleverde bestaande uit een bankbiljet van zestig gulden en een gou den horloge, is Hoogeveens' huishoudster, de 66-jarige vrouw Johanna Wesse]ing, -we duwe van Theodoxus Gerekink, liet slacht offer geworden, tle.de mannen of een van hen hebben haar op een gegeven moment aangegrepen en op den grond gedrukt, waarna de ongelukkige op beestachtige wijze met een lederen band of een soort gelijk voorwerp is geworgd, tengevolge waarvan zij door verstikking stierf. Het verhaal van Van P. Van P. bekent op vragen van president mr. Van Royen het hcui ten laste gelegde. Hij was vroeger bij Hoogeveen in dienst geweest en heeft met D. het plan gemaakt om in Hoogeveen'?, woning geld le ste len. Het roof plan bestond bij hen reeds eenige maanden. Eenige malen zijn zij in de buurt der woning geweeslzoo ook op 16 Mei, de dag van het misdrijf. Verd. zag, toen hij 's morgens met D. op de fiets naar de woning van Hoogeveen reed, laastgenoemde voorbijgaan, zoodat de gelegenheid om hun daad te volvoeren, gunstig was. Toen beiden bij de woning kwamen, kwam de vrouw naar buiten en vroeg: wil jij e~ jé collega een kopje koffie heb ben?" Beiden zijn toen naar binnen ge1- gaan en daar verd. wist dat, om zijn plan nen te kunnen volvoeren, de vrouw uit den weg moest worden geruimd, werd hij eerst zenuwachtig en liep hij weer naar buiten. Vlak daarop liep hij echter weer het kamertje in toen de vrouw zich over het fornuis boog om den koffiepot er af te nemen, moet D. volgens de lezing van v. P. hem een te eken met het hoofd heb ben gegeven. Verd. v. P. greep de vrouw toen beet, drukte haar op den grond en ging schrijlings op haar zitten. „Dirk je vermoordt me V' gilde het slachtoffer. Van P. heeft haar toen een touw om den hals gedaan en dit aangetrokken. In middels was D. naar buiten geloopen, toen v. P. dit bemerkte, liep hij ook naar de deur en riep: „lamzak, kom terug, ik kan haar alleen niet baasD. is toen weer binnengekomen en heeft volgens de lezing van verd. v. P. toen een daadwer kelijk aandeel genomen in het vermoor den van de vrouw. Verd. v. P. heeft daarna de kasten in het huis nagezocht en zich meester ge maakt van een bankbiljet van zestig gul den, een gouden horloge en een zilver beurs met eenig geld. De beurs heeft v. P., na het zilvergeld er uit te hebben ge nomen, met spijkers gevuld en in het wa ter gegooid. Het bankbiljet is door d6 vrouw van D. gewisseld, terwijl het hor loge beleend werd." Beide verdachten heb ben het geld daarna samen gedeeld. Verd. v. P. erkende voorts op een vraag van den president, dat, toen hij bij Hoo geveen in der. kost was, het slachtoffer altijd goed voor hem is geweest. Het verhaal var D. Verd. D., die hierna verhoord werd, verklaarde, dat hij sinds vier jaar met v. P. omging. Van P. had hem verteld, dat er bij Hoogeveen geld was te stelen. Hij had daarbij opgemerkt dat de vrouw al tijd thuis was en dus van kant zou moe ten worden gemaakt. Het plan was aanvankelijk, het misdrijf met Paschen re volvoeren, doch er deed zich voor 16' Mei geen goede gelegenheid voor. Op genoemden dag zijn beiden te half negen per fiets van huis gegaan en toen het tweetal onderweg Hoogeveen zag voorbijgaan, zei Van P.: „Zoo'n kans krijgen wc nooit weerBeiden hebben toen nog geruimen tijd in de buurt van Hoogeveen'® woning rondgezworvenzi;' zagen vrouw W. op een gegeven oogen blik naar buiten komen. Toen zij weer naar binnen ging volgde Van P. haar. ook D. deed dit. Toen de vrouw zich over het fornuis boog, heeft van P. haar vastgegrepen en op den grond gedrukt. D. liep toen naar buiten, doch is door van P. weer terug geroepen. Het touw zat toen reeds om den hals van het slachtoffer. Van P. riep: „Hou je hand op haar mondD. heeft dat toen gedaan en daar de vrouw, die hevig rochelde, ook met de handen ging slaan, heeft D. haar handen vastgegre pen, waarna van P. ze met een riem vast snoerde. Pres. (tot verd. D.): Heeft u de vrouw ook geslagen Verd. D.: ..Neen." Pres.: „U had bloed aan uw handen, dat bloed moet uit den mond van de vrouw, zijn gekomen'!" Op vragen van het O. M., mr. de Blé court, deelt verd. van P. mede, dat hij D. INGEZONDEN MEDEDEELING. door U 16 20 eens een breekijzer uit den zak had zien halen. D. liet toen doorschemeren dat de iw met dit voorwerp best „kapot" zou kunnen worden gemaakt. Verd. D. (opspringend): „Je staat te lie gen, vuile schooier Verd. P.: ,.D. heeft thuis ook nog een hamer gemaakt, hij heeft er over gespro ken om daarmee de vrouw te dooden. Ook waren we eerst van plan om peper mee te nemen Verd. D. ontleent dit. Wel heeft hij met zijn vrouw, die in het Binnengasthuis werk zaam was. over chloroform gesproken. Ook had van P.'s vrouw twee maskers ge maakt. „Dan kennen ze je niethad ze ge zegd. De maskers zijn wel gepast, maar niet gebruikt. De deskundigen. Nadat getuige-deskundige mejuffrouw dr. A. J. Scholte. die de sectie op het lijk heeft verricht, verklaard had dat het slachtoffer door verstikking om het leven is gekomen, werd de psychiater dr. H. J. Overbeek gehoord, die de verdachten heeft onderzocht. Op verzoek van het O. M. werden de erdachten uit de zaal geleid, daar dc of ficier er-principieel bezwaar tegen had, dat de verdachten bij dit. verhoor aanwezig zouden ziji^. Dr. Overbeek komt in zijn rapport, dat hij te /.amen met dr. S. P. Bakker heeft opgemaakt, tot de conclusie dat beide verdachten toerekeningsvatbaar zijn, en lat er weinig kans is dat zij te verbete ren zijn. Dat van P. invloed op D. zou hebben, achten deskundigen niet waar schijnlijk. Nadat de verdachten weer waren bin nengeleid en nog eenige getuigen, o.w. de landbouwer Hoogeveen, waren gehoord hun verklaringen leverden geen uieu we gezichtspunten op was het woord aan het O. M.. mr. de Blécourt, voor het houden van zijn requisitoir. Na woorden van deelnemen te hebben gesproken met het slachtoffer, bracht spr. kulde aan de opsporingsambtenaren, die in deze zaak zulk uitstekend werk hebben verricht, en vooral ook aan de Amster- damsche politie, die een staaltje van de gelijke recherche heeft laten zien. Spr. wil hier met nadruk op wijzen, aangezien er den laatsten tijd aan de politie harde noten te kraken worden gegeven. Laten die felle critici toch bedenken dat. ook indien zij in gevaar zijn, het ge- heele corps van stedelijke, en provinciale politie, alsook de marechaussee, gereed staat om ook hen te helpen Tot de zaak zelve komende wees spr. op het feit dat hij geen oogenblik bij hef verliooren van deze beide mannen gedacht heeft, dat hij te doen had met ontoereken bare daders en ook de psychiaters zijn tot deze conclusie gekomen. In een afgelegen streek hebben deze beide mannen, dio toerekenbaar zijn, een geheel weerlooze vrouw vermoord, een vrouw, die nog wel voor Van P. goed is geweest. Uitvoerig betoogde spr. hierna dat ook D. als mededader en niet ais medeplichti ge moet worden veroordeeld. Van D., zegt het reclasseeringsrapport, is een geboren misdadiger. Toen hij van P. leerde kennen brak er een reeks misdrijven los. Samen hebben zij tal van inbraken gepleegd. Spr. deelt in deze zaak de meening van den lèider van het parket, de meening, dat op deze menschen slechts de aller zwaarste straf van toepassing kan zijn. De Officier concludeerde tot schuldigverkla ring van beide verdachten aan moord in vereeniging en aan diefstal in vereeniging en eischte ten slotte tegen ieder van hen levenslang^ ge van genisst raf (Beweging in de zaal en op de tribune de verdachten blijven onbewogen voor zich uitstaren). „Tijd". De verdediger van D„ mr. M. Schor- lesheim, oefende eritiek uit op het feit, dat in de dagvaarding de feiten moord en diefsial afzonderlijk waren ten laste ge legd beide behooren z.i. tot één com plex van handelingen en het gaat niet aan ze te splitsen. Uitvoerig betoogde pl. ver volgens, dat zijn cliënt z.i. alleen als me deplichtige en niet a-ls mededader veroor deeld zal kunnen worden. En wat overigens de strafmaat be treft: levenslange gevangenisstraf acht pl. te zwaar, ondanks de gruwzaamheid van het misdrijf. Mr. A. Zeldenrust, voor v. P. pleiten de, betoogde, dat de dagvaarding niet voldoet aan de eischen van duidelijkheid, welke men er aan mag stellen. Voorts het rapport- van d-e Zedelijke Verbetering ter sprake brengende, wees pl. er op, dat de misdadige periode van v. P. pas was begonnen toen hij met D. ken nis maakte. Dit geeft te denken. Pl. riep ten slotte de clementie der Rechtbank in. Van de gelegenheid van het laatste woord maakte D. gebruik door te zeggen: „Geef me straks op de binnenplaats den kogel, dat heb ik liever dan levenslang Van P. kon niets zeggen, hij huilde, zijn gelaat in zijn zakdoek verbergend. Uitspraak 21 November. De echtgenooten der daders staan wegens heling terecht In de voortgezette zitting stonden, ter zake van opzettelijke heling, de vrouwen van J. P. D. en P. van P. terecht, tegen welke beide mannen des morgens levens lange gevangenisstraf was geëischt ter zake vau den door hen gepleegd en moord met roof te Amstelveen. Beide vrouwen, resp. 45 en 26 jaar oud. worden er van beschuldigd, dat zij uit de opbrengst in geld van een in pand gege ven gouden horloge en uit het geld, ver kregen door de wisseling van een bankbil jet van- zestig gulden-, voordeel hebber, getrokken door opzettelijk een deel van dit aldus verkregen geld ten eigen voor- deele te gebruiken. Vrouw D. verklaarde op vragen van president mr. Van Royen dat zij, in op dracht van haar man, het bankbiljet van zestig gulden gewisseld had, maar dat zij er zelf nooit een cent van had gebruikt. Zij wist, dat het geld van diefstal afkomstig was; echter niet, dat deze diefstal wan gepaard gegaan met een moord. Verd. erkende een deel van het geld in haar huishouden te hebben gebruikt. De vrouw van Van P. verklaarde, dat haar man haar gezegd had, het geld en het horloge te hebben gegapt. Van do opbrengst van het gestoleno heeft verd. een deel gebruikt voor het repareeren van haar fiets. Ook erkende get., dat zij twee maskers had gemaakt. Het O.M., mr. De Blécourt, achtte ten aanzien van beide verdachten bewezen, dal: deze zich hebben schuldig gemaakt aan opzettelijke heling. Spr. wees er voorts öp dat, wat van deze vrouwen is gebleken, wel buitengewoon erg is. Beide vrouwen hebben geprofiteerd van inbraken, die mannen gepleegd hebbenvan vrouw D. wordt bovendien beweerd, dat zij op het oogenblik al weer relaties heeft met een anderen man en ook vrouw Van P. zal dien weg wel uitgaan. Daardoor bestaat het gevaar, dat deze vrouwen andere man nen weer tot misdrijven zullen aanzetten. Een en ander in aanmerking nemende, eischte de officier tegen elk der vrouwen een jaar gevangenisstraf en vroeg hij te vens hun onmiddellijke, gevangenneming. De verdediger van vrouw D., mr. Talma, was van oordeel, dat bij het aanwezige materieel geen veroordeeling van zijn cliënt mogelijk zal zijn en vrijspraak zal moeten volgen. Mocht de Rechtbank an ders oordeeten, dan drong pl. aan op een voorwaardelijke veroordeel,ing. Overigens verzette pl. zich tegen, de gevraagde on middellijke gevangenneming. De verdediger van vrouw van P., mr. Zeldenrust, concludeerde in zijn .pleidooi tot een voorwaardelijke veroordeeling, voor het geval het college overtuigd mocht zijn, dat het wettig bewijs geleverd is. Ook pl. verzette zich ten sterkste te gen de gevorderde gevangenneming. Na raadkamer besliste de rechtbank, dat er geen termen waren .om het ver- zeek van het O. M. in te willigen. Uitspraak 21 November a.s. BRANDSTICHTER VOOR DE RECHTBANK. Het 0. M. eischt acht jaar. Een zucht van verlichting ging door dc Maasstad toen op 20 Juli van dit jaar de politie den geheimzinnigen brandstichter, die zooveel onrust, en schrik had verwekt, eindelijk wist te ontmaskeren. Dank zij het naarstig sporen der poli tie wist men op 20 Juli de hand op den ge heimzinnigen brandstichter te leggen. Het was de 27-jarige boekdrukker W. F. K„ die op heeterdaad. betrapt werd, toen hij aan de Kruiskade 1 weer een brandje wilde maken, door houtwol en ander licht ontvlambare sfcofen in brand te steken. Gisteren stond hij terecht, zooals reeds medegedeeld, v.oor de Rot ter dam s oh e Rechtbank. Uit de meer dan dertig ge>- vallen heeft men een vijftal gekozen dc brand op 9 Mei aan de Vlietstraat 37. die op den zelf den datum aan de Vliet- kade 22, die op 4 Juni aan de Gelder- schekade 20. die op 16 Februari aan den Coolsingel 51a. en ten slotte die, waarbij hij op heeterdaad werd betrapt, n.l. die aan de Kruiskade 1. Hij wilde vlammen zien. „Van jongs af had ik al een voorlief de om brand te zien blusschen. Het was mij een bijzonder genoegen en vooral kreeg die -lust mij te pakken als ik dron ken was. Dan vervulde mij een onweer staanbare aandrang om de vlammen te zien uitslaan en de brandweer aan het werk te zien." Ziedaar de verklaring, die verdachte K. na lang aandringen van den president der rechtbank mr. Can es, gaf voor zijn daden. Uit het verder verhoor bleek, dat dc man reeds een respectabel strafregister heeft. Wegens verzet tegen de politie, he ling, en diefstallen heeft hij sinds 1925 tel kenmale karteren of langoren tijd in de gevangenis doorgebracht. Zijn broodwin ning vond hij in verschillende vakken. Hij was letterzetter, reiziger in drukwerken, snorder-chauffeur „En brandstichter", vulde een der rechters aan. Alleen als ik dronken was, brengt verdachte, zeer zacht sprekend, even in 't midden. Dan moest ik brand stichten. Dan lag het geneesmiddel toch wel voor de hand, meende de president. U had eenvoudig niet meer moeten drinken. Dat kon ik ook niet laten Dan is u al een erge zwakkeling, constateerde de president. Verdachte bekende de vijf gevallen van brandstichting, die hem ten laste zijn ge legd, volledig. Er zijn in die dagen twee en veertig verdachte branden waargenomen, en na eenig heen en weer gepraat worden president en verdachte het eens, dat een dertigtal daarvan voor rekening van den verdachte komt. Van groot belang waren de verklaringen der psychiaters dr. van der Hoven van Genderen en dr. de Monchy. De eerste meent, dat verdachte best weet, wat hij wil en dat er geen aanleiding is hem on toerekeningsvatbaar te achten. Zware INGEZONDEN MEDEDEEL1NQ ethische defecten treden bij hem op, voorgrond, doch hij behoort niet tot gewone soort pschopathen. 'Geit heeft geen ziekelijke storing der geestt mogens waargenomen. Dr. de Monchy heeft medisch geen wijkingen bij verdachte geconstateerd, leen op grond van het hem ten laste legde feit acht hij verdachte patiënt, ook als verdachte in ziekelijken toesü zijn daden heeft bedreven, zou deze t kundige hem nog toerekeningsvatbaar De getuigenverklaringen, waren formeel. Gebleken is, dat verdachte r mer brand gesticht heeft om zich te voordeelen. Het O. M. waargenomen door II. Schutter, achtte vooral do vraag belang, welke straf aan dezen verdat moest worden opgelegd. Hij bracht h aan de politie, die de moeilijke taak vervuld, verdachte steeds te volgen eni delijk op heeterdaad te betrappen. Aan het rapport der psychiaters verdachte dat spreker vijf gevallen uij groote reeks van branden heeft gek; om hier te behandelen. Het zal zijn dezen man langen tijd onder bt king buiten de maatschappij te stelle Ten slotte vroeg het O. M. veroon ling van verdachte tot een gevat genie? voor den tijd van acht jaar, door te b gen in de bijzondere strafgevangenis Scheveningen. Na afloop van zijn zal verdachte ter beschikking van de geering moeten worden gesteld. De verdediger, mr. Otto de - zocht de rechtbank alsnog dr. Scholte: te dragen een medisch onderzoek den verdachte in te stellen en overij een zoo kort mogelijke gevangenisstral te leggen en verdachte zoo spoedig gelijk ter beschikking van de regeerin: stellen. Uitspraak 19 November „Te! Heeft een paling gevoel? Een interessante kwestie werd vooi Arnhemsche Rechtbank behandeld. De Arnhemsche vischkoopman E stond terecht wegens diereninishanè Hij had eon paling als volgt gesis Eerst heeft liij het dier door de her, gesneden, daarna rond den kop het vd gesneden, en tenslotte het vel er stroopt en den buik opengesneden. Get. W. H. B., 59 jaar, inspecteur de Geldersche Vereeniging voor Di bescherming „Niels Holgersson", veil de niet precies gezien te hebben dat den paling door de hersens sneed. Verdachte: „Dat gebeurde toch. doen we altijd zoo". Getuige, (tot president, mr. „Maar toen het vel er af was, spartéjj paling nog". De officier van Justitie: .Dat doei wurm ook, als je hem middendoor st President tot getuige: „Als je weer zoo iets als mishandeling wilt consi ren, moot je dr. Hulst, den deskundig: noodigen om sectie op het lijk verslagene uit te oefenen". (Vroolijk! Getuige: „Ik heb 't rapport opgil om de zaak uitgemaakt te krijgen* President: Ja. ja, maar intusschi de paling allang gebakken". Er ontstaat dan tusschen den teur en den. president een dispuut slachten van dieren. „Is u vegetariër?" vraagt de pi'« ten slotte. Getuige schudt neen. President: „Dus u kunt slachten dieren voor menschelijk gebruik lijken Getuige: - Als 't maar humaan zooals op 't abattoir". President: „Wilde u soms een masker voor paling, zooals men dat voor de varkens?" (Gelach). Als getuigen-deskundigen worde! hoord cle heer A, 0. O., oud-leeraat natuurkunde aan de H.B.-S. en dr. I R.. directeur van het Rijks-instituul Biologische Visscherij te Gouda. Dei betoogde, dat dc paling niet bezit h pallimu. zoodat hij geen pijn gevoelt, kelingen die het dier maakt na het kan .heel logisch 't gevolg zijn kriebeling die door het stroopen zooals zelfs een mensch in elkaar ti opspringt als een veer wanneer mei onder de voet-zooien kittelt. President: ,Dns e-eji paling kan'i gen kittelen? Hij kronkelt ineen vei zier, zoo als de mensch lacht als 1 kitteld wordt?" Getuige knikt bevestigend. Dr. R. had geen. reden om niet1 nemen dat de paling niets voelj slachten. Of dc paling deze zenuj heeft, zoodat hij geen pijn gevoelt kwestie zou dr. R. cloor een herse a-list uitgezocht willen achtte -dit birten zijn competentie. Beide getuigen waren bet over eens, dat wanneer verdachte' paling eerst door de- hersens hetf gesneden, het dier dood kon wore acht. Dat het nog kronkelde, nu ja. d kruipt ook rustig voort, wanneer doorgesneden, een kip loopt zond: een eind verder, maar de dood int treden. De officier van Justitie, achtte' behandeling, die ve rachte bij I" op de paling toep niets ove' van hetgeen toelaatbaar was «n daarom vrijspraak. De Rechtbank zal over S dage'l wijzen. -N. AjJ igM

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1929 | | pagina 8