DIOC. JEUGDDEMONSTRATIE
OP HOUTRUST TE DEN HAAG
REN MASSALE EN OVERWELDIGENDE
DEELNAME
Het diamanten
TWEEDE BLAD
RUIM 10.000 BEZOEKERS EN 20.000 DEEL
NEMERS UIT ALLE OORDEN VAN HET BISDOM
Toespraken van Z. D. H. Mgr. Aengenent en Pater
Borromaeus de Greeve.
Een défilé van ruim 1 uur
(Van onzen eigen redacteur)
Uit alle oorden van het rijkbevolkte
Haarlemsche Diocees, uit alle steden en
vele dorpen is gisteren de jeugd, de hoop
der toekomst, opgetrokken naar Den
Haag om in een plechtige en massale be
tooging hulde te brengen aan Koning
Christus. Het is een stralende zomerdag,
hier en daar schuifelt een witte wolk
langs de blauwe lucht. Het schijnt alsof
de nazomer het tekort, dat de laatste
maanden ons gaf, zal willen aanvullen.
De drukte in Den Haag is overweldi
gend en de leiders, die de jeu^d vergezel
len, hebben niet alleen druk maar boven
al ook warm werk.
Op het station in Den Haag is het een
drukte van belang.
Vanaf den uitgang is de geheele station-
ruimte, de onderaardsche gangen met
trappen en perrons eivol met jongens, die
zoo pas met verschillende treinen zijn
gearriveerd. Voetje voor voetje schuifelen
zij voort naar den uitgang in zulk een
massa, dat aan andere reizigers, die het
station in- of uit willen gaan, voor een
poos de pas volkomen wordt afgesneden.
Een talrijk, niet te tellen aantal geestelij
ken vergezelt de jeugd van het Haarlem
sche diocees. Buiten het station gekomen
worden de meegebrachte vanen ontplooid
en de verbazende en nieuwsgierige men-
schen, nieuwsgierig naar wat er gebeuren
gaat en verbaasd om deze massale betoo
ging, kan op die vaandels lezen: De
jeugd aan Koning Christus.
Naar het Malieveld.
Zoo marcheeren al die groepen midden
door de groote en wereldsche stad, waar
het leven buiten op dat middaguur in vol
len gang is.
I Vergezeld van muziekkorpsen, welke uit
verschillende plaatsen zijn meegekomen,
trekken de groepen naa-r het Malieveld
om daar opgesteld te worden voor den
grooten optocht naar Houtrust.
In en om het station blijft het voorals
nog een geweldige drukte, want telkens
voeren de treinen nieuwe groepen van
deelnemers aan, die telkens langzaam het
station uitkomen en onder begeleiding
van een muziekkorps ordelijk zich naar
heb Malieveld begeven.
Er schijnt schier geen einde aan te ko
men, maar eindelijk mindert toch lang
zaam die toevloed van jonge menschen.
Het Malieveld wordt echter intussohen
bijna te ldein en, als daar tenslotte ruim
15.000 jonge menschen met hun leiders
bijeen zijn, zijn er uitstekende organisato
rische talenten noodig, om in die^ over tal
rijke jeugd zulk een orde te brengen, dat
INGEZONDEN MEDEDEELING.
ïi. V fyloAXeiuXm
FEUILLETON.
Halssnoer
Als Fernand na. eenige aarzeling om den
hoek van het huis is verdwenen, is het met
den mannenmoed van mevrouw Dénant ge
daan. Zij verbergt, het hoofd in de kussens
en geeft zich geheel over aan de overstel
pende droefheid van beur gefolterd moe
derhart. Die tranen zij doen haar welda
dig aan zij geven rust aan haar al te sterk
gespannen zenuwen.
Nadat de zieke geruimen lijd haar tra
nen den vrijen loop heeft gegeven, hoort
zij in den tuin een vroolijk wijsje neuriën.
Snel wischt zij de laatste sporen der droef
heid van heur bleeke wangen, doch niet
zoo snel, of Ellv, die inmiddels reeds de
tuinkamer is binnengekomen, heeft het be
merkt.
Het lieve meisje werpt een langen, tee-
deren blik op het gelaat der goede vrouw
en treedt dan hoofdschuddend nader, zeg
gende: „Foei, foei, mevrouw, wat gehoor
zaamt u toch weinig de bevelen van uw
echtgenoot Als ik eens getrouwd ben", zoo
voegt zij er schalks a-an toe, „dan zal ik in
dezen uw verheven voorbeeld niet mogen
navolgen. Caar", vervolgt zij in één adem,
^vindt u mij niet schandelijk lui vandaag,
ft had mij zoo stellig voorgenomen, dézen
morgen allereerst uw ochtendjapon te her
stellen, waarmede u immers gisteren een
i orgelukje hebt gehad? En, ziedaar het is
*eeds middag geworden, zonder dat ik mij
daarvan een kilometer-lange stoet kan
worden geformeerd.
Op Houtrust.
Deze arbeid neemt natuurlijk geruimen
tijd in beslag, en intusschen begeven wij
ons naar Houtrust waar de keur der Haar
lemsche Gymnastiekbond druk bezig is
met. allerlei oefeningen om het talrijke
publiek, dat reeds aanwezig is, bezig te
houden en afleiding te bezorgen. A
Buiten Houtrust heeft zich reeds een
groote massa- menschen opgesteld, die de
aankomst van Z. D. H. de Bisschop en de
grandioze intocht der jeugdorganisaties
van nabij wil bezien.
De groote tribunes om het veld zijn
reeds grootendeels met belangstellenden
gevuld en wij schatten het aantal belang
stellenden op ruim tienduizend, want niet
alleen de tribunes, doch ook de omgang
van het terrein is dicht bezet.
Een muziekkorps doet intusschen de
klanken van jeugdliederen over het veld
weergalmen. Dan komt er beweging in de
rijen. De Bisschop komt! Aan den ingang,
vlak bij de dichte tribunes houdt een auto
stil.
Het poTtier wordt, geopend en de Bis
schop van het Haarlemsche Diocees stapt
uit. Hij is gekleed in Hein paars, met. de
wi;de paarse mantilla en den Roraeinschen
hoed. Voorafgegaan door een afdeeling
padvinders en gevolgd door Kanunnik Dr.
Th. Vlaming, Mgr. van Stee en Secretaris
Pichot, gaat Monseigneur vriendelijk
lachend en wuivend langs de tribunes,
waar hij overal hartelijk wordt toegejuicht
Men leidt den Bisschop naar de officieele
tribune, welke met. prachtige tapijten be
hangen en met palmen versierd is. Daar
hebben reeds plaats genomen Mgr. H. J.
M. Taskin, President van het Groot-Semi
narie te Warmond, Prof. P. G. Groenen
en Prof. Z. de Korte, Hoogleeraren aan
hetzelfde Seminarie, het Bestuur der dio
cesane jeugdorganisatie in het Bisdom
Haarlem, Kan. Th. van Dam, Deken van
Den Haag, mgr. dr. A. Hensen, Aalmoe
zenier Noordman, bij wie zich later nog
voegt de heer Quant, Wethouder van Den
Haag.
Bekenden en vrienden worden vriende
lijk en glimlachend door Mgr. begroet. De
leider van de jeugdige gymnasten, die
reeds in verschillende groepen gymnas-
tiekdemonstraties hebben te zien gegeven,
plaatst zich nu op een verhooging en
stelt alle gymnasten ordelijk en netjes
over het geheele -veld op, het gezicht ge
keerd naar de tribunes waar de Bisschop
heeft plaats genomen.
Op een teeken van hem gaan de dui
zend rechterarmen omhoog en wordt den
Bisschop een groet gebracht. Het orkest
speelt intusschen „Roomsche Blijdschap",
wat door de talrijke aanwezigen enthou
siast wordt meegezongen.
Na dit lied, terwijl de armen nog om
hoog geheven zijn in de richting der Bis
schoppelijke tribune, komen tusschen de
rijen gymnasten door de vaandeldragers
naar voren, en brengen zwaaiend met hun
vaandel Monseigneur den drievoudigen
vaandelgroet.
mijn voornemen zelfs nog heb herinnerd
Dit zeggende neemt het meisje de ja
pon op, hangt ze over heur arm, verlaat
met lichten tred het vertrek en begeeft
zich naar de huiskamer, waar zij zich wel
gemoed voor een werktafeltje nederzet,
zonder er zelfs aan te denken, dat de stor
men des levens ook haér geluk wel eens
konden komen verstoren.
De zon neigt zich reeds ten ondergang,
als Finand met slependen tred de trappen
van zijn zolderkamertje beklimt Met een
diepen, pijnlijken zucht laat hij zich op
zijn stoel nedervallen, ziet mismoedig om
zich heen en strijkt dan met de hand
langs het voorhoofd, aJs wilde hij een
kwellende gedachte verdrijven. Een tijdlang
staren zijn oogen wezenloos naar een punt
op den vloer, zonder evenwel te onderschei
den; de storm, welke zijn geest beroert,
dreigt hem tot razernij te brengen. Nu
eens vertrekken zich zijn mondhoeken tot
een zenuwachtigen glimlach bij dc ge
dachte, dat hij geheel zijn schuld heeft
afbetaald, en thans nog eenige honderden
franken bezit, welke hij de zijne kan noe-
ipcn. Dan weder vertoont zijn gelaat een
uitdrukking van afschuw en heft hij drei
gend de hand op, als om zich zelf te, tuch
tigen.
Plotseling richt hij zich op, terwijl een
sombere grijnslach zijn schoonc trekken
ontsiert en zijn bevende hand een rood flu-
wcelen étui uit een zijner zakken te voor
schijn haalt. Hij opent het en beschouwt
met aandacht den overvloed van schitte
rende juweelen, als berekende hij er de
waarde van. Terstond echter sluit hij het
étui weder en schuift het met een gebaar
DE LEIDSCHE COURANT
Het défilé.
Intusschen is de formatie van den stoet
op het Malieveld gereed gekomen en zijn
de duizenden opgemarcheerd naar Hout
rust. Den Haag loopt uit om dat wonder
te zien. Men is daar in de groote stad ge
wend aan grootsche manifestaties, maar
zooiets, neen, dat is nog nimmer aan
schouwd.
Een stoet van louter jongens, katholie
ke jongelingen uit. het Bisdom Haarlem,
een stoet van 6 K.M. lang en boven dien
stoet een wuivend bosch van vaandels,
vlaggen en banieren. Het is enorm en in
drukwekkend.
De massale stoet nadert Houtrust, waar
middelerwijl, na de groeten der gymnas
ten aan den Bisschop, de jongemannen
allen te zamen mooie oefeningen hebben
uitgevoerd. De gymnasten openen dan den
stoet voor het défilé aan den Bisschop en
marcheeren juist als de, groote optocht
Houtrust nadert in ordelijke rijen langs
Bisschoppelijke tribune.
Deze tribune pa§seerend houden allen
ten groet de rechterhand gestrekt.
Dan volgt de groote stoet met vaan
dels, banieren, muziekkorpsen en zelfs
praalwagens, welke laatste echter aan
den ingang van het veld moesten achter
blijven. Voorop gaan een achttal tromme
laars en het vaandel van den R. K. Turn
kring Amsterdam, dat het grootste con
tingent-deelnemers voor deze grootsche
demonstratie leverde.
Belangstellend staat de Bisschop nu op
en plaatst zich voor op de tribune op het
bordes, vanwaar hij de defileerende jeugd
hartelijk toewuift. Als dc padvinders de
tribune zijn gepasseerd, komen deze te
rug en plaatsen zich in twee groepen aan
weerszijden van de officieele tribune. Om
4.10 uur is het défilé aangevangen on
steeds naderen in gesloten volgorde nieu
we afdeelingen den ingang van Houtrust.
Leiden is schitterend vertegenwoor
digd met ongeveer 450 jongemannen, ver
gezeld van het muziekcorps ,,Perosi".
Uit Leiden nemen deel de athletiek-
vereeniging „Rood Wit", het St. Antho-
niuspatronaat, het St. Petrus-patronaat,
de Mariacongregatie der Mon Pèreberk,
„Jeanne d'Arc", 4,Urlo", 'de Derde Orde,
het St. Franciscusliefdewerk, de R.K.S.V.
„Leiden" en de Jeugdafdeelingen van de
bouwvakarbeiders bond „St- Joseph".
Talrijke banieren met pakkende op
schriften worden meegedragen en wij le
zen opschriften als: Voer God en Vader
land; Wij willen Christus als Koning;;
Reinheid, blijheid; Vakorganisatie is onze
kracht; Missieactie; De jeugd aan Chris
tus. De groep Missieactie wordt gecostu-
meerd voorgesteld en oogst zeer veel ap
plaus. Verder zijn er opschriften als: Het
patronaat steunt Kerk en Staat; Wij Ken-
nemers staan immer pal voor Koning
Christus van 't Heelal. Het wordt half vijf
en het einde van den stoet is nog lang
niet te overzien.
De laatste afdeeling is Den Haag en
Omstreken, die defileert als het défilé
reeds een uur aan den gang is. Als einde
lijk het défilé is afgeloopen, heeft het
juist een uur en zes minuten geduurd.
Het is overweldigend geweest en een
journalist van een neutraal Haagsch blad,
die naast ons zit, is stom geslagen van
verbazing en zegt: ik heb veel demonstra
ties gezien, maar een als deze nog nooit.
Dan wordt de Bisschop omkleed met de
priesterlijke gewaden en wordt hij, voor
afgegaan door misdienaars en assistenten,
dwars over het veld naar het altaar, dat
aan den overkant van de officieele tribu
ne is opgeslagen, heengeleid. Daar wordt
een kort lof gecelebreerd, waarbij Mgr.
Aengenent geassisteerd werd door Kan. Th.
van Dam, Deken van Den Haag en De
ken J. Lucassen van Beverwijk als troon-
diakens, Pastoor J. B. Möller, Pastoor
te Schiedam als Diaken en Prof. Z. de
Korte, van het Groot Seminarie tc War
mond als Subdiaken. Als het Allerheiligste
wordt uitgesteld, beieren de klokken der
omliggende kerken.
Dan blazen de trompetten het Adorc
Te, dat door alle aanwezigen wordt mee
gezongen. Daarna het Magnificat.
Rede Pater Borromaeus.
Hierna komt Pater Borromaeus de
Greeve voor de microfoon om de demon-
streerende jeugd toe te spreken.
Daar zijn wij dan bijeen met onze tien
duizenden jongelingen van de R. K. jeugd
organisatie op dezen zonnedag.
Daar is een openbaring en uitspreiding
van jeugdkracht, een landschap is het
vol lenteschoonheid. Daar zijn bijeen de
tienduizenden, de schatten der gezinnen,
de rijkste schatten der menschen, de jon
gens met licht in de oogen en glans in het
hart- Wie zou niet verlangen nog eens
knaap te zijn. Daar zijn bijeen de rijkste
schatten der Kerk, de toekomstige pries
ters en missionarissen. O, wij zijn nog rijk,
wij zijn nog niet uitgestorven. Niet voor
niets hebt gij gewerkt, priesters en leiders,
gewerkt in vele moeilijkheden. Nuvan
daag ziet gij het voor U, tot welk een
macht wij zijn geklommen.
Dit is de bekroning voor zooveel leiders
en priesters na zooveel jaren van arbeid.
Maar wij zijn hier niet alleen gekomen om
te marcheeren en te manifesteeren, wij
zijn bijeen rondom 't hoogste Kerkelijk Ge
zag, den beminden en vereerden Bisschop,
maar ook om het Altaar, om Christus Ko
ning trouw te zweren. Ik moet U tiendui
zenden jongemannen duidelijk maken wat
uw leiders bedoelen, ik moet u voorberei
den op uw eed: „Aan Christus trouw".
God geve mij het juist woord om in uw
hart de juist geestdrift over te storten.
Knapen en jongemannen, uw jonge ziel
is nog niet rijp, maar ook nog niet bedor
ven, zij is nog vatbaar voor bet goede en
op uw leeftijd wordt het levensprobleem
in u voltrokken.
U roepen op Christus Jezus de Koning
en.... de Koninginne der wereld. Ja,
Christus is Koning, volgens zijn eigen ge
tuigenis.
Dat getuigde Christus zelf, dat ge
tuigden duizenden martelaren. De geslach
ten der aarde hebben Hem erkend. Daar
om het Koningslied Jezus tegemoet: „Tu
Rex gloriac Christe".
Jezus' doel was een geestelijk wereld
rijk te stichten en dat Rijk is de Katho
lieke Kerk. Gij zijt opgenomen in Jezus'
krijgsdienst en nooit zult gij, al zoudt gij
dat willen, Zijn Goddelijke stem geheel
kunnen vergeten, want Hij roept U, Hij
dringt U, Hij dwingt U.
Maar daartegenover staat de Koningin
ne der wereld, die roept en lokt.
Zij roept U met applaus en de glans
van het voetlicht- Daar is de bekoring voor
den jongeman, met den natuurlijken drang
naar grootheid.
Er is zooveel waarmede die koninginne
lokt, een oceaanvlieger, een luchtvaarder,
een kampioen in een wereld van ijdele glo
rie, in een wereld van rijkdommen, waar
het geld heerscht. De ï-ook der fabrieks
pijpen en der locomotieven is de wierook
voor den mammon. Wat een bekoring voor
den jongeman geldmagnaat te worden en
de wereld te dwingen.
Vrouwensucces en vrouwenliefde, o, wat
een bekoring op een leeftijd als men nog
denkt, dat de kleur op de wangen altijd
echt is en niet verwelken zal. Geen won
der dat er velen als u bezweken zijn.
Welnu, vanmiddag wordt van u een daad
verwacht. Wien kiest ge: Christus of de
wereld? Christus moet gij kiezen! Is Hij
niet de grootste van allen? Is Hij niet dc
Koning der natuur, die de bloemen doet
opgroeien uit het zand, de boomen be
zaait met vruchten, die zee en winden be-
heerscht. Hij is de Koning. -De Engelen
zongen bij Zijn geboorte. Alles gehoor
zaamt Hem en Hij zal zijn Koning der
Eeuwigheid.
De donder is Zijn wagen en de bliksem
is Zijn paard. En eens zal Hij zeggen tot
de verzamelde wereld: Ik ben de Verrij
zenis en Het Leven.
Hem moet gij kiezen met overtuiging en
iunighéid. Is er wel één, die U zoo lief
heeft als Jezus Christus de Koning der
Liefde? Meer dan uw ouders, broeders,
zusters, meer dan uw vrienden. Als u dan
vandaag de eed van trouw gevraagd wordt
aan Koning Christus, dan zult gij dat doen
met enthousiasme en overtuiging. Ik doe
een beroep op uw eerlijke jongensnatuur,
welke, geen onrecht duldt, van niemand,
vooral ten opzichte van die U lief zijn.
Zult ge het dan dulden, jongens, dat men
Christus en de Kerk onrecht aandoet-
Zoudt gij dan Barrabas en niet Christus
kiezen? En toch wordt Uw Heiland zoo
MAANDAG 2 SEPTEMBER 1929
gruwelijk beleedigd. Voor' Judas richt
men een standbeeld op. Waaraan heeft
onze Koning Christus dab verdiend? Maar
wij dan, die in Hem gelooven, moeten wij
dan niet Hem belijden en Hem dienen?
Waarom niet? Durft gij niet? Als de
atheist Hem publiek durft loochenen,
durft gij Hem dan niet belijden? Heb res
pect voor hen die durven, zooals voor den
jongeman, wien in Mexico de tong werd
uitgerukt, omdat hij bleef roepen: Leve
Koning Christus. Heb respect voor de
missionarissen en religieuzen, die Chris
tus belijden, altijd en overal. Huldigt Gij
Hem dan ook openlijk als de Koning der
Wereld. Dat gaan wij nu doen. Zeg het
mij na en laat de wereld het hooren.
O allerzoetste Jezus, onze God, onze
Zaligmaker, onze Vriend, onze Redder,
onze Rechter, wij erkeiMen U als Koning,
wij wijden ons aan U toe, wij geven U ons
lichaam, onze geest, ons hart, ons leven,
ons heden, onze toekomst, wij geven u onze
kleeding, ons spel, onze studie. Hosannah,
de Zoon van David. Wij laten U niet ver-
stooten, wij zullen U belijden, wij laten
U niet vertrappen, wij zullen U verdedi
gen, wij laten U niet hoonen, wij zullen
voor U strijden. Wij willen voor U leven,
wij willen voor U sterven. Geloofd zij Je
zus Christus Amen.
Deze belijdenis en gelofte van trouw
werd door alle jongemannen zin voor zin
herhaald. Na deze rede werd afgekondigd,
dat aan alle aanwezigen onder de gewo
ne voorwaarden door den Bisschop een
aflaat van 50 dagen werd verleend, waar
na Z. D. H. Mgr. Aengenent aan allen zijn
Bisschoppelijken zegen verleende.
Nadat Mgr. den zegen met het Aller
heiligste had gegeven, werd door alle aan
wezigen het „Aan U, o Koning der Eeu
wen" gezongen.
Toespraak van Z.D.H .Mgr. Aengenent
Hierna hield Z. B. H. de Bisschop do
volgende toespraak: Dierbare jongens!
Welk een heerlijk schouwspel, nu ik u in
zoovele duizendtallen voor mij zie. Gij zijt
vol van zalige geestdrift en uit alle oor
den van ons bisdom hier tc zamen ge
stroomd om openlijk trouw te zweren aan
Christus Koning, trouw tot in den dood.
Reeds bij het ontvangen van het H.
Sacrament des Vormsels is ieder uwer
geslagen tot strijder voor Zijn hei
lige zaak. Maar vandaag hebt gij nog eens
openlijk getuigd, dat gij strijders zijt voor
dien Koning, dat' gij ook werkelijk voor
Hem strijden wilt- Gij hebt dat willen
doen in tegenwoordigheid van uw Bis
schop, omdat gij in de Kerkelijke overheid
ziet de vertegenwoordiging van dezen Ko
ning. En daarom hecht ik de grootste
waarde aan deze manifestatie, die een
manifestatie is van uw geloof. Dierbare
jongens, ik wensch u hiermede geluk, Gij
hebt Christus gekozen tot Uw Koning en
het is uw grootste ideaal te strijden voor
den Koning van hemel en aarde. En ik ben
er vast van overtuigd, dat gij heel uw le
ven lang de plichten daaruit voortvloeiend
zult willen vervullen. Deze plichten zijn
ten eerste: er naar to streven u zelve te
heiligen en de geboden der H. Kerk te on
derhouden om welgevallig te blijven%aan
den Koning, dien gij gekozen hebt- Ver
volgens moet gij een apostolaat uitoefe-
nenn bij anderen, die nog niet tot de Kerk
van Christus behooren. Dit zult go moeten
doen thans en later in uw mannelijkcn
staat- Heel Katholiek Nederland slaat u
op dit oogenblik gade, gij zijt de hoop der
toekomst. De Zaligmaker gaf den jonge
ling van Naïm terug aan Zijne Moeder, U
geeft Hij over aan uwe Moeder,, de H.
Kerk. Leve Koning Christus in eeuwig
heid!
Toen het luid applaus, dat op deze toe
spraak gevolgd was, was weggestorven,
verliet Z. D. H. dc Bisschop het veld, ter
wijl dc menigte enthousiast heb „Roomsche
Blijdschap" zong. De plechtigheid is dan
ten einde en het duurt geruimen tijd voor
dat de ongeveer 30.000 menschen met
vaandels en banieren Houtrust hebben
verlaten.
En een ieder getuigde dat deze demon
stratie overweldigend is geweest!
daar wachtte Met angstig stilz- ij?en
opende een dienstbode hem de deur der
huiskamer en, binnentredende, vond lnj
daar zijn lieve vrouw aan een overweldi
gende smart ten prooi. Gekleed in hour
schoonste cosbuum van blauwe zijde, het
welk haar slanke gestalte een zeldzame
bekoorlijkheid bijzette, zat zij in voorover
gebogen houding op de canapé, het schoorje
gelaat in dc handen verborgen, terwijl
hartstochtelijke snikken haar lichaam door
trilden.
Met dc kalmte, den geneesheer eigen
trad dokter Dénant op haar toe, nam ver
trouwelijk heur bevende hand in de zijne
en zette zich naast haar neder. Dan tracht
te hij door allerlei vragen uit te vorschen,
wat toch wel de oorzaak mocht zijn dier
diepe droefheid, welke hij in dit oogenblik
allerminst had verwacht. Met horten en
stooten, door snikken onderbroken, deelde
zij hem mede, hoe zij, omtrent een uur ge
leden, in de vroolijksfe stemming was op
gestaan en zich had gekleed. Om heur
echtgenoot een verrassing te bereiden, had
zij zich met het diamanten collier willen
tooien, doch bij hel openen der brandkast
bleek haar, dat het kostbaar kleinood ver
dwenen was. Zij had vervolgens hel geheele
huis laten afzoeken, hoewel zij zich met.
zekerheid herinnerde, het sieraad in do
brandkast geborgen tc hebben, doch ner
gens was eenig spoor van het haar zoo
dierbaar geschenk ontdekt. Zij vermoedde,
dat het was gestolen, en dat, wijl er aan
de brandkast niets bijzonders viel waar tc
Demen, de dief één der bedienden moest
zijn, die den sleutel der kast had weten te
vinden.
(Wordt vervolgd},
van afschuw terzijde, terwijl hij mompelt:
„Bah, hoe jammerlijk juist zijn de woorden
mijns vaders in vervulling gegaan, de woor
den. welks verwezenlijking mij eens zoo
onmogelijk scheen. Een dief, een rampzali
ge dief, ziedaar wat er is geworden van
den jongeling, wien eens een zoo heer
lijke toekomst toelachteO, waarom heb
ik toch niet naar hun ernstige vermanin
gen geluisterd? Waarom alsnog niet terug
gekeerd en in een werkzaam leven ver
strooiing gezocht en kracht, ter overwin
ning dier noodlottige hartstocht Maar
neen, daartoe ben ik reeds te ver afge
dwaald van den weg, mij door mijn ouders
aangewezen Ik kan thans niet meer terug;
ik moet doorgaan op den ingeslagen weg
des onheils, .want slechts na aan mijn
ouders alles te hebben teruggegeven, wa*
ik hun heb afgeperst, zal ik hen om ver
giffenis durven smeeken. Vooruit dan, nog
eens alles op het spel gezet, desnoods de
juweelen van dit kleinood verpand; cer.s
zal het geluk mij gunstig zijn
Treurig beeld der geestelijke zwakheid
van den mensch, die het slachtoffer is zij
ner hartstochten. Ziedaar een man id de
kracht les levens, een man, wiens gehcelo
wezen diende te spreken van wilskracht en
zelf'beheersching, van levenslust en 'evens-
kracht 1 Zijn heillooze hartstocht heeft hum
willoos gemaakt als heb k'eme kind. Zij
heeft hem zelfs het middel doen vergoten,
waarmede hij nog een kind, zijn opkomende
neigingen placht te bekampen; het gebed.
O, had hij op dit oogenblik slechts een
enkel vurig gebed kunnen storten, hoe z u
de stem van zijn nog niet bedorven hart
zich met kracht hebben doen hooren en
hem reeds in dit uur van uiterste vertwijfe
ling op den goeden weg hebben terugge
bracht Hoe zou hij in het. bewustzijn van
zijn schuldig verleden krachten hebben ge
vonden, om in het goede te volharden.
Helaas, de gedachte zelfs, dat hem nog al
tijd dit uitkomstmidr'e! rost, blijft hem
vreemd en zoo houdt dc pijnlijke strijd in
zijn binnenste uren, dacei lang aan, de
strijd, die hem dreig'; krankzinnig te ma
ken.
Bij zijn thuiskomst vond dokter Dénant
zijn vrouw bfeeker dar. gewoonlijk, doch
zij was welgemoed in het bewustzijn haar
zoon te hebben gered uit den uitersten
nood. De avond ging 'o onderhoudende ge
sprekken voorbij en gedurende de volgen
de dagen kon de dokter tot zijn groole
vreugde dagelijks een me-kbare vooruit
gang constateeren. Reeds den zesden dag
na het bezoek van Fernand, waaraan zij
haar echtgenoot geheel onkundig had ge
laten, kreeg zij verlof, in den tuin te gaan
wandelen. Zij stond er op, dat dc dokter
haar op deze eerste wandeling zou verge
zellen en Dénant stelde volgaarne zijn ron
de uit tot na den middag, om zijn lieve
vrouw dit genoegen te kunnen doen; hij
was buiten zichzelve van vreugde over het
spoedig herstel van de hem zoo dierbare
zieke.
Toen dokfer Dénant in den vroegen mor
gen van dien dag bij een ernstige zieke
werd geroepen, ging hij niet heen, dan na
zijn wederhelft te bobben beloofd, zoo
spoedig mogelijk terug te keeren. Tegen
tien uur in den morgen stapte hij welge
moed zijn woning binnen, niet vermoeden
de welk een smartelijke teleurstelling hem
