UIT HET VATICAAN
LIED VAN DEZEN TIJD
door PROF. ANDREAS RASETSCHNIG (Rome).
ROME. 10 Juni 1020.
In V;i' ïcaansclie. Basiliek had mot
groolu plechtigheid dc Zaligverklaring
plaats van den beroemden Jesuit en-paler
Claudio dc la Colombièrc, die tijden» zijn
leven de geestelijke raadsman en leider
was van de H. Margaretha Maria Alacoque.
De Jesuiten-orde, die het groot aantal zij
ner Heiligen weer met een vermeerderd
zag, had hare vertegenwoordigers en afge
vaardigden uit alle deelen der wereld naar
Rome gestuurd. Ter blijvende herinnering
aan dit vreugdefeest word er op den Jani-
culus een zes-metor-hoog beeld opgericht-
van heb H. Hart van Jesus. Vanaf het hoogo
voetstuk beheersoht dit beeld, dat alge-
mcene bewondering vindt, de goheele omge
ving waarop het liefdevol neder/iet.
Claudio en Margaretha Alacoque! On
danks dc verheven strengheid van den
kloosterregel staan daar die twee uitver
koren zielen voor ons door dc eenheid van
streven innerlijk verbonden. Zij herinneren
ons aan Theresia van Avila en Joannes van
het Kruis of nog beter aan Joanna van
Chantel en Franciscus van Sales, den mees
ter der hernieuwde katholieke godsvrucht,
die met zijn Plrilothea etz het heerlijk voor
beeld van zijn apostolaat dc eeuw van Clau
dio en Margaretha op schitterende wijze
hoeft geopend.
Maar om de inzichten van Cods voor
zienigheid beter te kunnen verstaan moe
ten we niet uit het oog verliezen, dat, van
intellectueel standpunt uit beschouwd,
Claudio en Margaretha niet in de schaduw
kunnen slaan bij de pioniers der moderne,
mystiek. Margaretha is een heel beschei
den kloosterzuster: in haar spreken onder
scheidt zij zich in niets van een gewone ar
me vrouw uit het volk; haar verstandelijke
begaafdheden schijnen monsehclijkerwijze
gesproken het middelmatige niet te over
schrijden. Dc Heiland kiest misschien juist
daarom deze vrouw tot Zijn. vertrouwelinge
om nog de» tc beter tc doen uitkomen dat
zij niet in staat is om in den eenvoud des
harten aan de goddelijke boodschap eau
liefde iets anders toe te voegen. Claudio,is
leeraar, prediker en ziolsbestuurder, be
gaafd met buitengewone scherpzinnigheid.
De zes deelen waarin zijn werken zijn sa
mengevat, zijn voorbeelden van voorname
geleerdheid. Dc nederige woorden van Mar
garetha vinden in den Zaligen Claudio een
kostbaren steun en nauwgezette .theolo-
gisch-juiste waardeering: hij heeft een be
zadigd oordeel en onderhoudt een voorbeel
dige tucht.
En thans'ie deze bevoorrechte man Gods
tot de eer der altaren verheven.
In den voormiddag hadden do gebruike
lijke plechtigheden plaats aan het altaar
der Cathedra". Het priesterkoor was
prachtig versierd: boven het hoofdaltaar
hing een groote schilderij van den nieuwen
Zalige, Mgr. Barna, de Vaticaanscli kanun-
nik, las het Decreet der Zaligverklaring
voor, waarna de onthulling van de schilderij
van den Zaligen Claudio plaats vond. terwijl
-het Te Dcum werd aangeheven. Mgr. de
'Rossi, Patriarch van Cons taut in opel droeg
'een Plechtige Hoogmis op waarbij de kar
dinalen Granito di Be-lraonte, Friihwirth,
Laurenti, Elirle en Vcrdi tegenwoordig wa
ren, alsmede de personen die op voorspraak
van den Zaligen Claudio genezen zijn.
In den namiddag kwam de H. Vader,
omringd door do leden van de Pauselijke
hofhouding en vergezeld van de kardina
len, in de Basiliek van Sint Pieter om den
nieuwen ZaJigc tc vereeren.
Nadat het Allerheiligste was uitgesteld,
zong het koor van Sint Pieter enkele litur
gische gezangen; de zegen met he* H. Sa
crament werd gegeven door Mgr. Chas
Sagnon, bisschop van Autun.
Talrijke pelgrims-groepen, georganiseerd
door het Apostolaat des Gobeds, uit Frank
rijk, Argentinië, Spanje, Portugal, Litauen,
Yoego-Slavië, Engeland en Ierland, en uit
Nederland onder 'leiding van Rotala,
waren hierbij tegenwoordig.
Na den zegen met het H. Sacrament
beden de generaal der Sociëteit. Dr. Ledo-
chowski en dc Postulator der Zaligverkla
ring Pater Miccinetti aan den H. Vader de
VAN M'N BOEKENTAFEL
Chrysostomus' Goddelijke Liturgie
bemediteerd door N. W. Gogol. Uit
het. oorspronkelijk Russisch ver
taald door Dr. J. Feodor A. Strot-
mann, Pr. Boekhandel en druk
kerij „Flora". H. Buyze. Noord-
wijk. 1.—.
Van den tc Praag zoo tragisch om het
leven gekomen Priester der Oostersche
Kerk, Dr. Feodor Strotmann, is de verta
ling verschenen, van een meditatie over
Chrysostomus' Goddelijke Liturgie van
Gogol. Men vond het in zijn nagelaten ge
schriften en deze arbeid getuigt opnieuw
van den apostolischen geest van dezen
priester, die werkte en bad voor liet apos
tolaat der hereeniging, en in dit mooie
boekje een middel zag ter verwezenlijking
van dat groote doel.
Reeds vele honderden in Holland, schrijft
„zijn oudste vriend in het Apostolaat der
Hereeniging" in een voorwoord, waren op
zijn voorgaan gevolgd en ook dit boekje,
dat diep bcmediteerde beschouwingen
geeft over do Oostersche Liturgie der H.
Mis, zou een middel zijn, „dat de Christe
nen van het Westen hun Oostersche broe
ders meer zouden leeren kennen en waar-
deeren".
Zelf hoeft hij de verschijning van dit
werkje, dat opgedragen is aan het Apos
tolaat dor Hereeniging en zijn studieclubs,
niét mogen zien.
Bij de vertaling heeft dr. J. Feodpr Strot
mann een voorwoord geschreven, waarin
hij in begeesterende woorden zijn ideaal
uiteenzet. „Het gaat hier om een millioe-
nen-massa voor wederliefde te winnen:
daar moet dus ook eerst een katliolieke
gebruikelijke geschenken aan, bestaande uit
ceu reliekschrijn, een op zijde geschilderde
beeltenis van den Zalige en een prachtig-
ingebonüen levensbeschrijving alsmede een
groot bloemstuk.
Het is vanzelf sprekend dat dc lieer Romy
en mejuffrouw Marie Louise Pirio, die op
voorspraak van den Zaligen Claudio won
derbaar genezen zijn, door tallooze belang
stellenden cn nieuwsgierigen werden om
ringd.
Z. H. de Paus heeft in plechtige audiën
tie ontvangen den nieuwen gezant van Pa
nama bij den II. Stoel, die zijn geloofsbrie
ven kwam overhandigen. Met hot gewone_
ceremonieel werd de gezant ontvangen door
Mgr. Xardone, secretaris van liet Pauselijk
Ceremonieel. Dc audiëntie had plaats in
de kleine troonzaal. Toen dc officie.ele over
handiging der geloofsbrieven had plaats
gehad, volgde nog een particuliere audiën
tie, waarin de H. Vader zeer welwillende
woorden richtte tot den nieuwen gezant.
Daarna werd een officieel bezoek ge
bracht aan den Pauselijken Staatssecreta
ris Kard. Gasparri, die in den namiddag
in naam des Pausen een tegenvisite maakte.
Dc gezant verliet hel Vaticaaii langs den
Sint Pieter waar hij langdurig bleef bid
den bij het graf der Apostelen.
Dezer dagen werd te Rome liet Natio
nale Priestereongrcs gesloten waaraan meer
dan 2000 priesters hebben deelgenomen die
ingeschreven staan in het Werk der aan
bidding.
Het was een indrukwekkend schouwspel
om een vijftigtal Bisschoppen in vol ornaat
c.i meer dan 2000 priesters tc zien neerge
knield rondom dc Confessio cn voor het
Pauselijk altaar waar het Allerheiligste was
uitgesteld.
Het was opvallend stil in den Sint Pie
ter: slechts nu cn dan zongen de Priesters
enkele liederen en liturgische gezangen ter
cere van het 1L Sacrament.
Toen dc, aanbidding beëindigd was werd
cr een groote processie gehouden waarin
Kardinaal Merry del Val het Allerheiligste
droeg dat in een prachtige gouden mons
trans in een met diamanten versierde Lunu
la gevat was.
Tegen den middag werden al deze pries
ters van liet werk der aanbidding door Z.
H. clcn Paus in plechtige audiëntie ontvan
gen. Li een hartelijke toespraak gaf cle H.
Vader zijn groote vreugde te kennen over
het feit dat hij thans in het vijftigste jaar
zijner priesterwijding deze priesters rondom
zich geschaard mocht zien, die bij 'not E.
Sacrament voortdurend kracht en sterkte
putten voor hun veel omvattende dageJijk-
schc werkzaamheden. De H. Vader was vol
lof over liet werk van het Nationaal Con
gres dat Z. H. met belangstelling gevolgd
had.
Hij wees den priesters op hun gröote
verplichtingen jegens God, dc Kerk en de
hun toevertrouwde zielen.
De aanwezigen kregen allen een licrinnc-
rings-medaille waarna- de H. Vader allen
den Apostolischen zegen gaf.
De H. Vader heeft Advocaat Pacolli be
giftigd met het Groot Kruis van de. Grego-,
riusorde en hem verheven in den -erf el ijken
adelstand met den. titel van Markies, als
een erkenning voor zijn vele verdiensten
vóór cn tijdens de onderhandelingen over
het verdrag van Laterancn.
Z. H. de Paus heeft in een bijzondere
particuliere audiëntie langdurig gesproken
met Senator Marconi die op kosten van de
Ita'liaansche Regeering een Radio-zendsta
tion moet bouwen ten behoeve van het Vati
can n.
In de Vaticaansche tuinen zal de zender
worden gebouwd. Marconi heeft aan Archi
tect de Rossi reeds de noodige orders ge
geven.
Do stroom van pelgrims Haar de Eeuwige
SI ad houdt nog steeds aan. De* H. -Vader
verleende een audiëntie aan 1500 reizigers
uit Arezzo en aan 500 bedevaartgangers
uit Lucca.
millioenenmassa van liefde doorgloeid zijn,
opdat de oproep tot vrede, welke wij aan
onze afgescheiden broeders richten, niet
slechts zij de klank van een rinkelend me
taal of van een galmend cymbaal".
En juist om het volgende is hot de God
delijke Liturgie, waarvoor hij de belang
stelling der Westersche Katholieken wilde
trekken.
„Moet daarom niet alles wat Katholiek
heet en is, een weg op, langs welken zij al
lerzekerst hunne Oostersche Broeders zul
len ontmoeten 1 We bedoelen: Heeft de
Voorzienigheid niet misschien bepaald,
dat Oost cn West elkaar zullen ontmoeten
c-n voor altijd omhelzen in het Avondraaal-
Cenakel, en zoo niet daar, dan n e r-
ge n s anders?"
Daarom dus achtte Dr. Strotmann voor
dit doel zeor geschikt dit boekje van Go
gol, een der grooten onder de Russische
letterkundigen van de vorige eeuw endaar-
om vertaalde hij dit boekje, dat langzaam
cn overwegend gelezen moet worden, dik
wijls als een gebed, omdat liet alleen geeft
een meditatie over de H. Mis der Ooster
sche Kerk Chrysostomus' Liturgie dus
in engeren zin en het probleem der her
eeniging geheel buiten beschouwing laat.
Want alleen zulk een meditatie wekt liefde
voor de Oostersche broeders, terwijl een
uiteenzetting van het hereenigingsprobleem
een verwijderd resultaat, de keennis over de
Oostersche Kerk zou hebben bevorderd.
Eu het eerste was toch het doel van den
vertaler.
Gogol zelf geeft ook een voorbewerking
en als inleiding ecnige „beschouwingen
over de Goddelijke Liturgie".
In zijn „Voorbemerking" zegt hij: „Doel
van dit boek is aantoonen, met wat een
volheid cn innerlijk diepzinnigen samen
hang onze Liturgie zich afspeelt dat uit
eenzetten voor degenen, die nog maar wei
nig op de hoogte zijn van haar beteekenis.
Met dat. doel voor oogen hebben we hier
uit de overvloedige verklaringen der H.
Vaders en Kerkleeraars slechts die geko
zen, welke voor allen begrijpelijk zijn om
haar eenvoud en tevens kunnen dienen om
vooral den regelmatigen overgang aan tc
toonen in de andere".
Hierna behandelt en bomcditcert dozc
afgescheiden Bus op waarlijk stichtende
wijze dc Liturgie der II. Mis in dc drie ge
deelten; de Proskomidia of Voprberciding,
dc Liturgie der Catechumenen en do Litur
gie der geloovigen.
Daar Gogol, zooals dc vertaler in zijn
inleiding schrijft, in zijn overwegingen bij
na den geheelon tekst der Liturgie, van
Joannes Chrysostomus letterlijk afschrijft
is de tekst der Liturgie niet apart in liet
boekje afgedrukt. Hiervoor zou men trou
wens het practische boekje van Rev. J. F.
Th. Perridon, die dc Liturgie van Jóannes
Chrysostomus vertaalde, kunnen naslaan.
En als men dan door dit boekje tot groo-
lero liefde is gekomen voor dc Oostersche
Kerk, dan voelt, men sterker ook dc wee
moed over het jilotseling verscheiden van
dezen jongen en nog zoo veel bclóvenden
apostel der Oostersche Kerk. die nu niet
zijn eigen vertaling in het licht mochv zien,
maar toch nog na zijnWlood dc zaak dient,
waarvoor hij een lang leven had willen ar
beiden.
Een portret en een „In memoriam" in
hel begin van dit werkje herinneren ons
aan den persoon cn het verdienstelijk wer
ken van Dr. Strotmann.
Boekzaal der 'geheelc wereld.
1 Juni 192!). Het Nedcrlandscho
Boekhuis, Tilburg.
In eeii bespreking over 't boek van E.
Maria Remarque „Van 't westelijk front
geen nieuws" zegt. l}r. H. v. d. Mark, dat-
bet een boeiend werk is met meesterlijke
reconstructie, maar ;at -ons diepste in
nerlijk onbevredigd laat. „In Lalijnsch
America'" door R. de Berg-Marggraff,
wordt een echt mooi b %*k genoemd, een
aanwinst voor onze literatuur. Een lange
beschouwing over do Tsjecho-Slowaaksche
literatuur van- 't laatste jaar brengt u in
kennis met veel boeken, die zelden boven
*'t middelmatige uitsteken. De Lutherfilm
vindt weinig genade in 't oog van den
criticus. Een cn ander wordt er verteld
over den veelschrijver-Enoch Arnold Ben
nett en zijn werk: „The old wives' Tale".
Onder „Uit Bock cn Blad" nog veel bij
zonderheden, o.a. over Alexander Dumas
Père, Paul de Mont, Pierre l'Ermite, etc.
Tijdschrift voor R. K. Ouders en
Opvoeders. 5 Juni 1929. Het Ne-
derlandsche Boekhuis, Tilburg.
Voorop staat eeri vpreerend schrijven
van den Aposlolisclleijt Internuntius uit
naam van Z. H. die zijn apostolischen ze
gen schenkt aan directie en redactie van
't blad. 't Tweede stuk over „Zenuwach
tige ouders" van Dr. J. Deelen is hoogst
belangrijk. Hier «wordt uitgelegd wat de
beteekenis is van de koorts. Mr. Paul
Klcene schrijft populair over dc wette
lijke rechten van ouders en kindoren. De
paedagogische roman gaat door. Uit Boek
cn Blad geeft eenigo aanmerkingen, over
genomen van Dr. P. H. van der Hoog over
Schoonheidsmiddelen.
Wetenschappelijke Berichten
ALGEMEEN TAALONDERZOEK.
Mgr. Prof. Dr. Schrijnen de Alg. Secretaris.
Hoezeer ook ons kleine land in de inter
nationale wereld der taalgeleerden een
vooraanstaande plaats inneemt, blijkt we
derom uit de voorloopige internationale
conferentie op dat gebied te Parijs.
Met betrekking hiertoe meldt n.l. de
Parijsche correspondent der ,,X. R. Crt.":
Verleden jaar heeft het internationale
linguistencongres onder voorzitterschap
van professor Uhlenbcck in den Haag ver
gaderd. De Parijschc geleerde Meillet was
er do geestelijke vader van en de over
heid beijverde zich, de beteekenis van die
honderden taalgeleerden omvattende orga
nisatie in liet licht te stellen. De beteekenis
was niet alleen van wetenschappelijken
aard. De ongedwongen samenkomsten, die
zich op de vergadering uitten, bevorderden
hel internationale begrijpen.
Een vast-internationaal linguisfcencomité
is er uit ontsproten. De linguïsten hebben
cr genoeg van bij andere takken van taal
wetenschap te worden ingedeeld. Dit co-
mité is in Nederland gevestigd, want pro
fessor dr. Jos. Schrijnen te Nijmegen is er
do algemeene secretaris van. Het heeft
nu een international e. commissie samenge
roepen tot een tavecdaagsche conferentie,
die dézer dagen in het College de France
geopend wordt. Het aardige ervan is, dat
ze door een subsidie van de Xederland-
si-he regeering mogelijk werd.
Deze geleerden omvatten welhaast alle
talen der wereld. Hun taak is, de beschrij
ving cn in-kaart-brenging van zoo mogelijk
alle talen voor te bereiden overeenkomstig
een door het congres in den Haag genomen
•beslissing. Deze conferentie kan daarom
als een aanhangsel van dit congres be
schouwd worden.
Die taak is van reusachtige strekking.
Naar alle waarschijnlijkheid zal cle commis
sie een onderzocks-comité aanwijzen, dab
ze verdoelen moet. Ter bereiking van haar
doel wil ze een beroep doen op bestaande
organisaties van ethnologisclie en andere
soort.
Haar belangstelling gaat in cle eerste
plaats naar talen, dio met uitsterving wor
den bedreigd. Zulke zijn er o.a. in Nieuw-
Guinea en onlangs berichtte een reiziger
in Ethiopië, dat daar ettelijke tientallen
mcnschcn wonen, die met cle overige be
volking de gangbare taal spreken, maar
zich onder elkaar van eene bedienen, die
daartoe in een verhouding moet staan als
het Baskiseh tot de Europeesche talen.
Deze menschcn zijn ook van ander ras.
Zoo openen zich allerlei belangwekkende
vergezichten. Bij ons heeft met name pro
fessor van Ginnekcn, behalve professor
Schrijnen zelf, zich op de studie van de
dialecten toegelegd. Het spreekt, vanzelf,
dat deze enquête geen principieel onder
scheid maakt tusschcn taal en tongval. Dc
internationale overheid laat aan dit stre
ven liiet altijd recht wedervaren. Het lag
voor cle hand, in deze taak van algemeen
belang den Volkenbond te kennen.
Bij gebreke aan voldoende onderlegde
mannen van het vak tyercl claar tot nu toe
niet dc gewensclite medewerking gevonden.
Maar natuurlijk ligt liet- allerminst in dc
bedoeling, diens orgaan, het Instituut van
internationale geestelijke samenwerking,
voorbij tc gaan. Professor Schrijnen zelf
zit in de nationale commissie, waarop het
in Nederland steunt en professor N. van
Wijk tc Lciclcn, de voorzitter, is uit hoofde
van zijn ambt cn voorliefde vol belangstel-,
ling voor dit initiatief.
Professor Uhlenbcck verontschuldigde
zich, niet in de commissie te kunnen treden
en wees professor Prouss te Berlijn als
meest geschikte aan. Behalve door profes
sor •Schrijnen wordt ons land er door pro
fessor van Ronkel tc Leiden, voor cle In
dische talen,; vertegenwoordigd.
TECHNISCHE WONDEREN.
Bij het maken van de sprekende film.
Een ontbrekende klank
ingelaselit.
Bij het tot stand komen van de film
„Broadway Melody" werd een bijzonder
knap staaltje van technisch kunnen gede
monstreerd door de geluidexperts van de
Metro-Geldwyn, aldus dc bekende Ameri-
kaansclie filmcriticus Quinn Martin in „The
World". Het is voor experts even .gemakke
lijk het geluid van den filmband te lezen als
voor ccn geroutineerd stenograaf een steno
gram.
Een scène van -Broadway Mcloily" stelt
ccn ve r jaarspari ij tje voor clat ter eerc van
een der vrouwelijke hoofdpersonen gegeven
wordt. Een acteur zegt, als pointe van een
grappige situatie, dc woorden: „The best
things in life are free". Dc controle van cle
geluidsstrook wees uit, dat, bevangen door
plankenkoorts (een uiterst vaak voorko
mende handicap in de studio's waar talkies
worden opgenomen, cle acteur dusdanig in
de war was, clat hij vergat de „s" van things
uil. tc spreken.
Opvallend is cle omstandigheid, dat noch
regisseur, assistent-regisseurs, noch do
steeds waakzame geluid-ingenieurs, gedu
rende dc opname hieraan aandacht hadclen
geschonken. Harry Beaumont, de talentvolle
regisseur, die met „Broadway Melody"
voorgoed zijn naam vestigde, voelde er bit
ter weinig voor, de scène over te maken.
Na ampele besprekingen met den tech
nische» dienst besloot hij tot cle volgende
oplossing: cle acteur, die met een enkele
„s' in gebreke was gebleven, werd opnieuw
voor de microfoon geplaatst. Men liet hem
diverse niisklunken uitspreken en nam deze
op. Het resultaat van doze opname werd
opnieuw gekeurd, de beste sisklank er uit
gehaald cn tusschen de woorden „thing" en
„in" geplaatéfc. Daardoor had men het woord
gecompleteerd.
Het. systeem dat toestaat het geluid to
fotogr^fcorcn, vergemakkelijkt alle wijzi
gingen, die achteraf noodzakelijk blijken.
Daardoor werd het eveneens mogelijk, een
bepaalde scène uit een gedeelte van den
dialoog tusschen Anita Page en Bessie
Love te schrappen, daar deze te lang bleek.
Beaumont legt er den nadruk op, dat het
belangrijkste work, bij het vervaardigen
van een talkie, in cle voorbereidingen be
rust. Dc regisseur zegt wat dit betreft, het
volgendeHet regisseeren van een spreken
de film eischt veel en veel meer aandacht
voor het detail en concentratie clan voor het
maken van een zwijgende film.
Feitelijk is een sprekende film reecis ge
maakt, voordat- deze definitief tot stand
komt. Iedere scène moet tot in het onein
dige gerepeteerd worden, voordat men met
filmen kan beginnen. Dc spelers moeten
elk cletail van cle actie volkomen beheer-
schen en niet alleen nauwkeurig op de hoog
te zijn van hun positie ten opzichte van
de camera, maar geen enkel woord van hun
tekst kan en mag gewijzigd worden.
Maar mocht toch nog iets scheef gaan,
teekent Quinn-Martin hierbij aan, dan is
de ingenieur, die in de. acoustiek-laboratoria
cle geluïclstrook'en controleert, handig ge
noeg om dc verbeteringen aan te brengen
welke achteraf noodzakelijk blijken.
WEEK-END
NIET DRINGEN.
De verkiezingsdag nadert, met ra-ssche
schreden en eindelijk doordrongen van het
gewicht van dien allerbclangrijkstcn da
tum heb ik mij eens neergezet, ik heb voor
mij neergelegd de namen van al degenen,
die gedurende vier jaren hun heil en rust
wenschen te zoeken op het Binnenhof in
den Haag op hofjes is het trouwens al
tijd rustig en ik ben gaan peinzen.met
moed, beleid en trouw, wie tot heil van het
Vaderland met een groote ve m ij n ze
tel in de Tweede Kamer zal warm houden,
want dat is een zeer gewichtig ambt.
En het geviel, dat ik mij verplaatst
dacht te midden der Babylonische spraak
verwarring, toen ik ronddoolde in die chaos
van verlangens en beloften, die aan al die
candidaten vastzitten.
Toen ging ik schiften en indeelen en om
een zoo eerlijk mogelijk resultaat, te verkrij
gen telde ik eerst het aantal candidaten
en ik kwam tot 973.
Negenhonderd drie en zeventig men-
schcn. die allemaal willen aitt-en op hon
derd zetels.
Ik peinsde: dat gaat niel dat wordt drin
gen en clan vallen er dooien. De kleintjes
worden oncler cle voet geloopen.
Was liet tc doen om het zitten alleen,
dan zouden zc het best een inbraak kunnen
plegen, daar staat ook vier jaar op en in
cle bajes is hel even rustig als in een hofje.
Ik vond het gek, dat er een kleine duizend
menschcn vochten om een plaats in een
zaal, die maar op honderd menschen bere
kend is.
'n Stukkïo aanbouwen en 873 bankies bij
zetten! Waarom niet? Dan kunnen ze er
allemaal in. Want als ze nou toch beslist
daar willen zitten en nergens anders, dan
moeten er S73 vier jaar blijven staan, clat
gaat toch ook niet!
Toen haalde ik de stapel krantjes en
circulaires te voorschijn, 'die in de laatste
weken in mijn bus waren gedeponeerd en
die ik zorgvuldig had opgespaard Lief
dewerk Oud-papier.
Ik las ze aandachtig, woord voor woord.
Twee dagen ben ik er mee bezig geweest.
Alle beloften, die daarin gedaan werden,
schreef ik op. het werd een boekdeel en
toen ik het doorlas bevond ik, dat bij de-
vervulling van al die beloften ons land een
Paradijs zou zijn. Ook dat kon niet waar
zijn. Toen overdacht ik, of het geen oplos
sing zou kunnen zijn om een nieuw hofje
te stichten, waar plaats zou zijn voor alle
973 candi,daten.
Maar ook dat was te gevaarlijk, daar
het misschien juist( zou gaan als in de
Tweede Kamer, eerst vechten om erin te
komen cn als ze het zoover gebracht heb
ben, clat ze daar een zetel hebben, dan
thuisblijven. En dan zaten wij niet ons
hofje.
We zouden ze ook alle 973 kunnen kie
zen, de meesten komen toch niejt.
Maar ook dat mag niet, er mogen er
maar honderd in, niet meer cn niet minder.
Laten ze het clan zelf maar uitvechten in
een soort van afvalrace. Honderd stoelen
klaar zetten en dan alle 973 er op af. Wie
een stoel bemachtigt wordt Kamerlid, de
rest valt af en gaat naar huis. Wel ja,
waarom nietEen reglement van orde en
klaar is Kees.
Dames en Hecren aan den start! Klaar?
Ja!
Maar denk er om: niet dringen s.v.p.
DANIëL).
NOU WIJ!
En mag dat nu langer zoo blijven1
En moet. dat nu zoo blijven gaan?
Waarom toch altijd schoone dames,
Die de schoonheid der mannen verslaan?
't Wordt langzamerhand ons te machtig,
Komt, mannen en stelt IJ te weer,
Voor iedere prachtige dame
Voortaan ook een mooie meneer!
Want als w' er nog langer mee wachten,
Dan komen we hiermee te laat.
Daarom nu direct aan den arbeid,
Komt, mannen, weest allen paraat.
Er is hier nu al een Mis» Holland,
Miss Haarlem cn Miss Amsterdam,
Die ons nu al sinds vele jaren
De schoonheid der mannen ontnam.
Op het internationale schoon
heidsconcours te Galveston is d©
vertegenwoordigster van Oosten-
rijk Lise Goldarbeiter tot -Miss
Universe geproclameerd. Te Am
sterdam en te Haarlem zijn even
eens schoonheidskoninginnen ge
kozen.
En als dat nog langer zoo doorgaat,
Dan slaan ze heel gauw het record,
Dan zijn er voor die koninginnen
In Holland straks vrouwen te kort-.
Dan is er een Miss* 's-Gravenliage,
En een heel schoone Miss uit de Peel,
Dan is een Miss Ileerlerheide
En een Miss in Tietjerksteradeel.
Dat moeten we nu eens voorkomen,
Begin nu, 't is heusch niet te vroeg,
Een wedstrijd voor heel mooie mannen,
Die zijn er zie mij maar genoeg.
Eerst laat je je spiegelglad scheren,
Wat poeder en rouge op 't gelaat,
Wat zwart aan je mann'lijke wimpers,
Je haren geplakt als een plaat.
Wij tóppen met heel kleine pasjes,
Natuurlijk heel stijf in het pakj
We draaien coquet als een dame
Op schoenen met heel liooge hak.
En als het zoover is gekomen,
Dat wij dan de dames verslaan.
Zeg dan maar: Ziezoo, wel te rusten,
Want nou kan de wereld vergaan.
TROUBADOUR.