UIT HET VATICAAN LIED VAN DEZEN TIJD door PROF. ANDREAS RASETSCHNIG (Rome). ROME. 10 Juni 1020. In V;i' ïcaansclie. Basiliek had mot groolu plechtigheid dc Zaligverklaring plaats van den beroemden Jesuit en-paler Claudio dc la Colombièrc, die tijden» zijn leven de geestelijke raadsman en leider was van de H. Margaretha Maria Alacoque. De Jesuiten-orde, die het groot aantal zij ner Heiligen weer met een vermeerderd zag, had hare vertegenwoordigers en afge vaardigden uit alle deelen der wereld naar Rome gestuurd. Ter blijvende herinnering aan dit vreugdefeest word er op den Jani- culus een zes-metor-hoog beeld opgericht- van heb H. Hart van Jesus. Vanaf het hoogo voetstuk beheersoht dit beeld, dat alge- mcene bewondering vindt, de goheele omge ving waarop het liefdevol neder/iet. Claudio en Margaretha Alacoque! On danks dc verheven strengheid van den kloosterregel staan daar die twee uitver koren zielen voor ons door dc eenheid van streven innerlijk verbonden. Zij herinneren ons aan Theresia van Avila en Joannes van het Kruis of nog beter aan Joanna van Chantel en Franciscus van Sales, den mees ter der hernieuwde katholieke godsvrucht, die met zijn Plrilothea etz het heerlijk voor beeld van zijn apostolaat dc eeuw van Clau dio en Margaretha op schitterende wijze hoeft geopend. Maar om de inzichten van Cods voor zienigheid beter te kunnen verstaan moe ten we niet uit het oog verliezen, dat, van intellectueel standpunt uit beschouwd, Claudio en Margaretha niet in de schaduw kunnen slaan bij de pioniers der moderne, mystiek. Margaretha is een heel beschei den kloosterzuster: in haar spreken onder scheidt zij zich in niets van een gewone ar me vrouw uit het volk; haar verstandelijke begaafdheden schijnen monsehclijkerwijze gesproken het middelmatige niet te over schrijden. Dc Heiland kiest misschien juist daarom deze vrouw tot Zijn. vertrouwelinge om nog de» tc beter tc doen uitkomen dat zij niet in staat is om in den eenvoud des harten aan de goddelijke boodschap eau liefde iets anders toe te voegen. Claudio,is leeraar, prediker en ziolsbestuurder, be gaafd met buitengewone scherpzinnigheid. De zes deelen waarin zijn werken zijn sa mengevat, zijn voorbeelden van voorname geleerdheid. Dc nederige woorden van Mar garetha vinden in den Zaligen Claudio een kostbaren steun en nauwgezette .theolo- gisch-juiste waardeering: hij heeft een be zadigd oordeel en onderhoudt een voorbeel dige tucht. En thans'ie deze bevoorrechte man Gods tot de eer der altaren verheven. In den voormiddag hadden do gebruike lijke plechtigheden plaats aan het altaar der Cathedra". Het priesterkoor was prachtig versierd: boven het hoofdaltaar hing een groote schilderij van den nieuwen Zalige, Mgr. Barna, de Vaticaanscli kanun- nik, las het Decreet der Zaligverklaring voor, waarna de onthulling van de schilderij van den Zaligen Claudio plaats vond. terwijl -het Te Dcum werd aangeheven. Mgr. de 'Rossi, Patriarch van Cons taut in opel droeg 'een Plechtige Hoogmis op waarbij de kar dinalen Granito di Be-lraonte, Friihwirth, Laurenti, Elirle en Vcrdi tegenwoordig wa ren, alsmede de personen die op voorspraak van den Zaligen Claudio genezen zijn. In den namiddag kwam de H. Vader, omringd door do leden van de Pauselijke hofhouding en vergezeld van de kardina len, in de Basiliek van Sint Pieter om den nieuwen ZaJigc tc vereeren. Nadat het Allerheiligste was uitgesteld, zong het koor van Sint Pieter enkele litur gische gezangen; de zegen met he* H. Sa crament werd gegeven door Mgr. Chas Sagnon, bisschop van Autun. Talrijke pelgrims-groepen, georganiseerd door het Apostolaat des Gobeds, uit Frank rijk, Argentinië, Spanje, Portugal, Litauen, Yoego-Slavië, Engeland en Ierland, en uit Nederland onder 'leiding van Rotala, waren hierbij tegenwoordig. Na den zegen met het H. Sacrament beden de generaal der Sociëteit. Dr. Ledo- chowski en dc Postulator der Zaligverkla ring Pater Miccinetti aan den H. Vader de VAN M'N BOEKENTAFEL Chrysostomus' Goddelijke Liturgie bemediteerd door N. W. Gogol. Uit het. oorspronkelijk Russisch ver taald door Dr. J. Feodor A. Strot- mann, Pr. Boekhandel en druk kerij „Flora". H. Buyze. Noord- wijk. 1.—. Van den tc Praag zoo tragisch om het leven gekomen Priester der Oostersche Kerk, Dr. Feodor Strotmann, is de verta ling verschenen, van een meditatie over Chrysostomus' Goddelijke Liturgie van Gogol. Men vond het in zijn nagelaten ge schriften en deze arbeid getuigt opnieuw van den apostolischen geest van dezen priester, die werkte en bad voor liet apos tolaat der hereeniging, en in dit mooie boekje een middel zag ter verwezenlijking van dat groote doel. Reeds vele honderden in Holland, schrijft „zijn oudste vriend in het Apostolaat der Hereeniging" in een voorwoord, waren op zijn voorgaan gevolgd en ook dit boekje, dat diep bcmediteerde beschouwingen geeft over do Oostersche Liturgie der H. Mis, zou een middel zijn, „dat de Christe nen van het Westen hun Oostersche broe ders meer zouden leeren kennen en waar- deeren". Zelf hoeft hij de verschijning van dit werkje, dat opgedragen is aan het Apos tolaat dor Hereeniging en zijn studieclubs, niét mogen zien. Bij de vertaling heeft dr. J. Feodpr Strot mann een voorwoord geschreven, waarin hij in begeesterende woorden zijn ideaal uiteenzet. „Het gaat hier om een millioe- nen-massa voor wederliefde te winnen: daar moet dus ook eerst een katliolieke gebruikelijke geschenken aan, bestaande uit ceu reliekschrijn, een op zijde geschilderde beeltenis van den Zalige en een prachtig- ingebonüen levensbeschrijving alsmede een groot bloemstuk. Het is vanzelf sprekend dat dc lieer Romy en mejuffrouw Marie Louise Pirio, die op voorspraak van den Zaligen Claudio won derbaar genezen zijn, door tallooze belang stellenden cn nieuwsgierigen werden om ringd. Z. H. de Paus heeft in plechtige audiën tie ontvangen den nieuwen gezant van Pa nama bij den II. Stoel, die zijn geloofsbrie ven kwam overhandigen. Met hot gewone_ ceremonieel werd de gezant ontvangen door Mgr. Xardone, secretaris van liet Pauselijk Ceremonieel. Dc audiëntie had plaats in de kleine troonzaal. Toen dc officie.ele over handiging der geloofsbrieven had plaats gehad, volgde nog een particuliere audiën tie, waarin de H. Vader zeer welwillende woorden richtte tot den nieuwen gezant. Daarna werd een officieel bezoek ge bracht aan den Pauselijken Staatssecreta ris Kard. Gasparri, die in den namiddag in naam des Pausen een tegenvisite maakte. Dc gezant verliet hel Vaticaaii langs den Sint Pieter waar hij langdurig bleef bid den bij het graf der Apostelen. Dezer dagen werd te Rome liet Natio nale Priestereongrcs gesloten waaraan meer dan 2000 priesters hebben deelgenomen die ingeschreven staan in het Werk der aan bidding. Het was een indrukwekkend schouwspel om een vijftigtal Bisschoppen in vol ornaat c.i meer dan 2000 priesters tc zien neerge knield rondom dc Confessio cn voor het Pauselijk altaar waar het Allerheiligste was uitgesteld. Het was opvallend stil in den Sint Pie ter: slechts nu cn dan zongen de Priesters enkele liederen en liturgische gezangen ter cere van het 1L Sacrament. Toen dc, aanbidding beëindigd was werd cr een groote processie gehouden waarin Kardinaal Merry del Val het Allerheiligste droeg dat in een prachtige gouden mons trans in een met diamanten versierde Lunu la gevat was. Tegen den middag werden al deze pries ters van liet werk der aanbidding door Z. H. clcn Paus in plechtige audiëntie ontvan gen. Li een hartelijke toespraak gaf cle H. Vader zijn groote vreugde te kennen over het feit dat hij thans in het vijftigste jaar zijner priesterwijding deze priesters rondom zich geschaard mocht zien, die bij 'not E. Sacrament voortdurend kracht en sterkte putten voor hun veel omvattende dageJijk- schc werkzaamheden. De H. Vader was vol lof over liet werk van het Nationaal Con gres dat Z. H. met belangstelling gevolgd had. Hij wees den priesters op hun gröote verplichtingen jegens God, dc Kerk en de hun toevertrouwde zielen. De aanwezigen kregen allen een licrinnc- rings-medaille waarna- de H. Vader allen den Apostolischen zegen gaf. De H. Vader heeft Advocaat Pacolli be giftigd met het Groot Kruis van de. Grego-, riusorde en hem verheven in den -erf el ijken adelstand met den. titel van Markies, als een erkenning voor zijn vele verdiensten vóór cn tijdens de onderhandelingen over het verdrag van Laterancn. Z. H. de Paus heeft in een bijzondere particuliere audiëntie langdurig gesproken met Senator Marconi die op kosten van de Ita'liaansche Regeering een Radio-zendsta tion moet bouwen ten behoeve van het Vati can n. In de Vaticaansche tuinen zal de zender worden gebouwd. Marconi heeft aan Archi tect de Rossi reeds de noodige orders ge geven. Do stroom van pelgrims Haar de Eeuwige SI ad houdt nog steeds aan. De* H. -Vader verleende een audiëntie aan 1500 reizigers uit Arezzo en aan 500 bedevaartgangers uit Lucca. millioenenmassa van liefde doorgloeid zijn, opdat de oproep tot vrede, welke wij aan onze afgescheiden broeders richten, niet slechts zij de klank van een rinkelend me taal of van een galmend cymbaal". En juist om het volgende is hot de God delijke Liturgie, waarvoor hij de belang stelling der Westersche Katholieken wilde trekken. „Moet daarom niet alles wat Katholiek heet en is, een weg op, langs welken zij al lerzekerst hunne Oostersche Broeders zul len ontmoeten 1 We bedoelen: Heeft de Voorzienigheid niet misschien bepaald, dat Oost cn West elkaar zullen ontmoeten c-n voor altijd omhelzen in het Avondraaal- Cenakel, en zoo niet daar, dan n e r- ge n s anders?" Daarom dus achtte Dr. Strotmann voor dit doel zeor geschikt dit boekje van Go gol, een der grooten onder de Russische letterkundigen van de vorige eeuw endaar- om vertaalde hij dit boekje, dat langzaam cn overwegend gelezen moet worden, dik wijls als een gebed, omdat liet alleen geeft een meditatie over de H. Mis der Ooster sche Kerk Chrysostomus' Liturgie dus in engeren zin en het probleem der her eeniging geheel buiten beschouwing laat. Want alleen zulk een meditatie wekt liefde voor de Oostersche broeders, terwijl een uiteenzetting van het hereenigingsprobleem een verwijderd resultaat, de keennis over de Oostersche Kerk zou hebben bevorderd. Eu het eerste was toch het doel van den vertaler. Gogol zelf geeft ook een voorbewerking en als inleiding ecnige „beschouwingen over de Goddelijke Liturgie". In zijn „Voorbemerking" zegt hij: „Doel van dit boek is aantoonen, met wat een volheid cn innerlijk diepzinnigen samen hang onze Liturgie zich afspeelt dat uit eenzetten voor degenen, die nog maar wei nig op de hoogte zijn van haar beteekenis. Met dat. doel voor oogen hebben we hier uit de overvloedige verklaringen der H. Vaders en Kerkleeraars slechts die geko zen, welke voor allen begrijpelijk zijn om haar eenvoud en tevens kunnen dienen om vooral den regelmatigen overgang aan tc toonen in de andere". Hierna behandelt en bomcditcert dozc afgescheiden Bus op waarlijk stichtende wijze dc Liturgie der II. Mis in dc drie ge deelten; de Proskomidia of Voprberciding, dc Liturgie der Catechumenen en do Litur gie der geloovigen. Daar Gogol, zooals dc vertaler in zijn inleiding schrijft, in zijn overwegingen bij na den geheelon tekst der Liturgie, van Joannes Chrysostomus letterlijk afschrijft is de tekst der Liturgie niet apart in liet boekje afgedrukt. Hiervoor zou men trou wens het practische boekje van Rev. J. F. Th. Perridon, die dc Liturgie van Jóannes Chrysostomus vertaalde, kunnen naslaan. En als men dan door dit boekje tot groo- lero liefde is gekomen voor dc Oostersche Kerk, dan voelt, men sterker ook dc wee moed over het jilotseling verscheiden van dezen jongen en nog zoo veel bclóvenden apostel der Oostersche Kerk. die nu niet zijn eigen vertaling in het licht mochv zien, maar toch nog na zijnWlood dc zaak dient, waarvoor hij een lang leven had willen ar beiden. Een portret en een „In memoriam" in hel begin van dit werkje herinneren ons aan den persoon cn het verdienstelijk wer ken van Dr. Strotmann. Boekzaal der 'geheelc wereld. 1 Juni 192!). Het Nedcrlandscho Boekhuis, Tilburg. In eeii bespreking over 't boek van E. Maria Remarque „Van 't westelijk front geen nieuws" zegt. l}r. H. v. d. Mark, dat- bet een boeiend werk is met meesterlijke reconstructie, maar ;at -ons diepste in nerlijk onbevredigd laat. „In Lalijnsch America'" door R. de Berg-Marggraff, wordt een echt mooi b %*k genoemd, een aanwinst voor onze literatuur. Een lange beschouwing over do Tsjecho-Slowaaksche literatuur van- 't laatste jaar brengt u in kennis met veel boeken, die zelden boven *'t middelmatige uitsteken. De Lutherfilm vindt weinig genade in 't oog van den criticus. Een cn ander wordt er verteld over den veelschrijver-Enoch Arnold Ben nett en zijn werk: „The old wives' Tale". Onder „Uit Bock cn Blad" nog veel bij zonderheden, o.a. over Alexander Dumas Père, Paul de Mont, Pierre l'Ermite, etc. Tijdschrift voor R. K. Ouders en Opvoeders. 5 Juni 1929. Het Ne- derlandsche Boekhuis, Tilburg. Voorop staat eeri vpreerend schrijven van den Aposlolisclleijt Internuntius uit naam van Z. H. die zijn apostolischen ze gen schenkt aan directie en redactie van 't blad. 't Tweede stuk over „Zenuwach tige ouders" van Dr. J. Deelen is hoogst belangrijk. Hier «wordt uitgelegd wat de beteekenis is van de koorts. Mr. Paul Klcene schrijft populair over dc wette lijke rechten van ouders en kindoren. De paedagogische roman gaat door. Uit Boek cn Blad geeft eenigo aanmerkingen, over genomen van Dr. P. H. van der Hoog over Schoonheidsmiddelen. Wetenschappelijke Berichten ALGEMEEN TAALONDERZOEK. Mgr. Prof. Dr. Schrijnen de Alg. Secretaris. Hoezeer ook ons kleine land in de inter nationale wereld der taalgeleerden een vooraanstaande plaats inneemt, blijkt we derom uit de voorloopige internationale conferentie op dat gebied te Parijs. Met betrekking hiertoe meldt n.l. de Parijsche correspondent der ,,X. R. Crt.": Verleden jaar heeft het internationale linguistencongres onder voorzitterschap van professor Uhlenbcck in den Haag ver gaderd. De Parijschc geleerde Meillet was er do geestelijke vader van en de over heid beijverde zich, de beteekenis van die honderden taalgeleerden omvattende orga nisatie in liet licht te stellen. De beteekenis was niet alleen van wetenschappelijken aard. De ongedwongen samenkomsten, die zich op de vergadering uitten, bevorderden hel internationale begrijpen. Een vast-internationaal linguisfcencomité is er uit ontsproten. De linguïsten hebben cr genoeg van bij andere takken van taal wetenschap te worden ingedeeld. Dit co- mité is in Nederland gevestigd, want pro fessor dr. Jos. Schrijnen te Nijmegen is er do algemeene secretaris van. Het heeft nu een international e. commissie samenge roepen tot een tavecdaagsche conferentie, die dézer dagen in het College de France geopend wordt. Het aardige ervan is, dat ze door een subsidie van de Xederland- si-he regeering mogelijk werd. Deze geleerden omvatten welhaast alle talen der wereld. Hun taak is, de beschrij ving cn in-kaart-brenging van zoo mogelijk alle talen voor te bereiden overeenkomstig een door het congres in den Haag genomen •beslissing. Deze conferentie kan daarom als een aanhangsel van dit congres be schouwd worden. Die taak is van reusachtige strekking. Naar alle waarschijnlijkheid zal cle commis sie een onderzocks-comité aanwijzen, dab ze verdoelen moet. Ter bereiking van haar doel wil ze een beroep doen op bestaande organisaties van ethnologisclie en andere soort. Haar belangstelling gaat in cle eerste plaats naar talen, dio met uitsterving wor den bedreigd. Zulke zijn er o.a. in Nieuw- Guinea en onlangs berichtte een reiziger in Ethiopië, dat daar ettelijke tientallen mcnschcn wonen, die met cle overige be volking de gangbare taal spreken, maar zich onder elkaar van eene bedienen, die daartoe in een verhouding moet staan als het Baskiseh tot de Europeesche talen. Deze menschcn zijn ook van ander ras. Zoo openen zich allerlei belangwekkende vergezichten. Bij ons heeft met name pro fessor van Ginnekcn, behalve professor Schrijnen zelf, zich op de studie van de dialecten toegelegd. Het spreekt, vanzelf, dat deze enquête geen principieel onder scheid maakt tusschcn taal en tongval. Dc internationale overheid laat aan dit stre ven liiet altijd recht wedervaren. Het lag voor cle hand, in deze taak van algemeen belang den Volkenbond te kennen. Bij gebreke aan voldoende onderlegde mannen van het vak tyercl claar tot nu toe niet dc gewensclite medewerking gevonden. Maar natuurlijk ligt liet- allerminst in dc bedoeling, diens orgaan, het Instituut van internationale geestelijke samenwerking, voorbij tc gaan. Professor Schrijnen zelf zit in de nationale commissie, waarop het in Nederland steunt en professor N. van Wijk tc Lciclcn, de voorzitter, is uit hoofde van zijn ambt cn voorliefde vol belangstel-, ling voor dit initiatief. Professor Uhlenbcck verontschuldigde zich, niet in de commissie te kunnen treden en wees professor Prouss te Berlijn als meest geschikte aan. Behalve door profes sor •Schrijnen wordt ons land er door pro fessor van Ronkel tc Leiden, voor cle In dische talen,; vertegenwoordigd. TECHNISCHE WONDEREN. Bij het maken van de sprekende film. Een ontbrekende klank ingelaselit. Bij het tot stand komen van de film „Broadway Melody" werd een bijzonder knap staaltje van technisch kunnen gede monstreerd door de geluidexperts van de Metro-Geldwyn, aldus dc bekende Ameri- kaansclie filmcriticus Quinn Martin in „The World". Het is voor experts even .gemakke lijk het geluid van den filmband te lezen als voor ccn geroutineerd stenograaf een steno gram. Een scène van -Broadway Mcloily" stelt ccn ve r jaarspari ij tje voor clat ter eerc van een der vrouwelijke hoofdpersonen gegeven wordt. Een acteur zegt, als pointe van een grappige situatie, dc woorden: „The best things in life are free". Dc controle van cle geluidsstrook wees uit, dat, bevangen door plankenkoorts (een uiterst vaak voorko mende handicap in de studio's waar talkies worden opgenomen, cle acteur dusdanig in de war was, clat hij vergat de „s" van things uil. tc spreken. Opvallend is cle omstandigheid, dat noch regisseur, assistent-regisseurs, noch do steeds waakzame geluid-ingenieurs, gedu rende dc opname hieraan aandacht hadclen geschonken. Harry Beaumont, de talentvolle regisseur, die met „Broadway Melody" voorgoed zijn naam vestigde, voelde er bit ter weinig voor, de scène over te maken. Na ampele besprekingen met den tech nische» dienst besloot hij tot cle volgende oplossing: cle acteur, die met een enkele „s' in gebreke was gebleven, werd opnieuw voor de microfoon geplaatst. Men liet hem diverse niisklunken uitspreken en nam deze op. Het resultaat van doze opname werd opnieuw gekeurd, de beste sisklank er uit gehaald cn tusschen de woorden „thing" en „in" geplaatéfc. Daardoor had men het woord gecompleteerd. Het. systeem dat toestaat het geluid to fotogr^fcorcn, vergemakkelijkt alle wijzi gingen, die achteraf noodzakelijk blijken. Daardoor werd het eveneens mogelijk, een bepaalde scène uit een gedeelte van den dialoog tusschen Anita Page en Bessie Love te schrappen, daar deze te lang bleek. Beaumont legt er den nadruk op, dat het belangrijkste work, bij het vervaardigen van een talkie, in cle voorbereidingen be rust. Dc regisseur zegt wat dit betreft, het volgendeHet regisseeren van een spreken de film eischt veel en veel meer aandacht voor het detail en concentratie clan voor het maken van een zwijgende film. Feitelijk is een sprekende film reecis ge maakt, voordat- deze definitief tot stand komt. Iedere scène moet tot in het onein dige gerepeteerd worden, voordat men met filmen kan beginnen. Dc spelers moeten elk cletail van cle actie volkomen beheer- schen en niet alleen nauwkeurig op de hoog te zijn van hun positie ten opzichte van de camera, maar geen enkel woord van hun tekst kan en mag gewijzigd worden. Maar mocht toch nog iets scheef gaan, teekent Quinn-Martin hierbij aan, dan is de ingenieur, die in de. acoustiek-laboratoria cle geluïclstrook'en controleert, handig ge noeg om dc verbeteringen aan te brengen welke achteraf noodzakelijk blijken. WEEK-END NIET DRINGEN. De verkiezingsdag nadert, met ra-ssche schreden en eindelijk doordrongen van het gewicht van dien allerbclangrijkstcn da tum heb ik mij eens neergezet, ik heb voor mij neergelegd de namen van al degenen, die gedurende vier jaren hun heil en rust wenschen te zoeken op het Binnenhof in den Haag op hofjes is het trouwens al tijd rustig en ik ben gaan peinzen.met moed, beleid en trouw, wie tot heil van het Vaderland met een groote ve m ij n ze tel in de Tweede Kamer zal warm houden, want dat is een zeer gewichtig ambt. En het geviel, dat ik mij verplaatst dacht te midden der Babylonische spraak verwarring, toen ik ronddoolde in die chaos van verlangens en beloften, die aan al die candidaten vastzitten. Toen ging ik schiften en indeelen en om een zoo eerlijk mogelijk resultaat, te verkrij gen telde ik eerst het aantal candidaten en ik kwam tot 973. Negenhonderd drie en zeventig men- schcn. die allemaal willen aitt-en op hon derd zetels. Ik peinsde: dat gaat niel dat wordt drin gen en clan vallen er dooien. De kleintjes worden oncler cle voet geloopen. Was liet tc doen om het zitten alleen, dan zouden zc het best een inbraak kunnen plegen, daar staat ook vier jaar op en in cle bajes is hel even rustig als in een hofje. Ik vond het gek, dat er een kleine duizend menschcn vochten om een plaats in een zaal, die maar op honderd menschen bere kend is. 'n Stukkïo aanbouwen en 873 bankies bij zetten! Waarom niet? Dan kunnen ze er allemaal in. Want als ze nou toch beslist daar willen zitten en nergens anders, dan moeten er S73 vier jaar blijven staan, clat gaat toch ook niet! Toen haalde ik de stapel krantjes en circulaires te voorschijn, 'die in de laatste weken in mijn bus waren gedeponeerd en die ik zorgvuldig had opgespaard Lief dewerk Oud-papier. Ik las ze aandachtig, woord voor woord. Twee dagen ben ik er mee bezig geweest. Alle beloften, die daarin gedaan werden, schreef ik op. het werd een boekdeel en toen ik het doorlas bevond ik, dat bij de- vervulling van al die beloften ons land een Paradijs zou zijn. Ook dat kon niet waar zijn. Toen overdacht ik, of het geen oplos sing zou kunnen zijn om een nieuw hofje te stichten, waar plaats zou zijn voor alle 973 candi,daten. Maar ook dat was te gevaarlijk, daar het misschien juist( zou gaan als in de Tweede Kamer, eerst vechten om erin te komen cn als ze het zoover gebracht heb ben, clat ze daar een zetel hebben, dan thuisblijven. En dan zaten wij niet ons hofje. We zouden ze ook alle 973 kunnen kie zen, de meesten komen toch niejt. Maar ook dat mag niet, er mogen er maar honderd in, niet meer cn niet minder. Laten ze het clan zelf maar uitvechten in een soort van afvalrace. Honderd stoelen klaar zetten en dan alle 973 er op af. Wie een stoel bemachtigt wordt Kamerlid, de rest valt af en gaat naar huis. Wel ja, waarom nietEen reglement van orde en klaar is Kees. Dames en Hecren aan den start! Klaar? Ja! Maar denk er om: niet dringen s.v.p. DANIëL). NOU WIJ! En mag dat nu langer zoo blijven1 En moet. dat nu zoo blijven gaan? Waarom toch altijd schoone dames, Die de schoonheid der mannen verslaan? 't Wordt langzamerhand ons te machtig, Komt, mannen en stelt IJ te weer, Voor iedere prachtige dame Voortaan ook een mooie meneer! Want als w' er nog langer mee wachten, Dan komen we hiermee te laat. Daarom nu direct aan den arbeid, Komt, mannen, weest allen paraat. Er is hier nu al een Mis» Holland, Miss Haarlem cn Miss Amsterdam, Die ons nu al sinds vele jaren De schoonheid der mannen ontnam. Op het internationale schoon heidsconcours te Galveston is d© vertegenwoordigster van Oosten- rijk Lise Goldarbeiter tot -Miss Universe geproclameerd. Te Am sterdam en te Haarlem zijn even eens schoonheidskoninginnen ge kozen. En als dat nog langer zoo doorgaat, Dan slaan ze heel gauw het record, Dan zijn er voor die koninginnen In Holland straks vrouwen te kort-. Dan is er een Miss* 's-Gravenliage, En een heel schoone Miss uit de Peel, Dan is een Miss Ileerlerheide En een Miss in Tietjerksteradeel. Dat moeten we nu eens voorkomen, Begin nu, 't is heusch niet te vroeg, Een wedstrijd voor heel mooie mannen, Die zijn er zie mij maar genoeg. Eerst laat je je spiegelglad scheren, Wat poeder en rouge op 't gelaat, Wat zwart aan je mann'lijke wimpers, Je haren geplakt als een plaat. Wij tóppen met heel kleine pasjes, Natuurlijk heel stijf in het pakj We draaien coquet als een dame Op schoenen met heel liooge hak. En als het zoover is gekomen, Dat wij dan de dames verslaan. Zeg dan maar: Ziezoo, wel te rusten, Want nou kan de wereld vergaan. TROUBADOUR.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1929 | | pagina 10