DE GESTIGMATISEERDE VAN KONNERSREUTH DERDE BLAD. DE LEIDSCHE COURANT. ZATERDAG 15 JUNI 1929 VII VIII VII VIII ken, lijk ER De houding van de medische wetenschap en kerke lijke autoriteiten. Van kerkelijke zijde minder terughoudendheid. Uitbreiding der mystieke ver schijnselen. i. eroorlooven ons de volgende intc- iressante beschouwing te ontlecncn aan „Dc Maasbode", Vele onzer lezers blijven ongetwijfeld belang stellen in het „vraagstuk Konners- reuth". Om aan hun wenschen te voldoen, geven wc in het volgende een. overzicht de ontwikkeling, die deze actueele kwestie de laatste anderhalf tot twee ja ren heeft gortomen. Men weet reeds, dat de lastercampagne door communisten en vrijdenkers tegen Therese Neumann, in den allerbrutaalsten vorm gevoerd, op hun beschaming is uit- geloopen. Reeds de eerste verzinsels en beweringen moesten na één gerechtelijk onderzoek onmiddellijk in elkaar vallen Toch gaf de leugenpers zich nog lang niet gewonnen en ging, ondanks de officieele verklaringen, gewoon met haar laster praatjes door zoodat in meer dan één ge- |val besloten moest worden tot aereohtelijke vervolging, hoezeer de betrokken personen daar ook tegen op zagen., Niet zelden had men in den vollen zin van het woord te doen met „beleediging van een erkende kerkelijke gezindte" wianneer b.v. gespro ken werd van een „slimme truc der Room- sche Kerk" en kon met succes, niet al leen door particulieren, maar ook van den kant der Katholieke autoriteiten iets te gen de lage campagne van laster en ver dachtmaking worden gedaan. Op een gegeven tijdstip waren er in Duitschland niet minder dan twintig pro- ien inzake Konnersreuth hangendedo meeste eindigden met eenige honderden marken boete, of een paar weken gevan- nisstraf. Toen deze veldtocht niet de gewenschte lauweren opleverde, begon men weer wat uiders. Er werd op zekeren dag medege deeld, dat alle opvallende verschijnselen Konnersreuth ineens hadden opgehoiv i„Das Mirakel hat aufgehörtEr louden bij Therese geen bloedingen of tasên meer plaats hebben; ze was vol komen gezond en normaal, at weer Beier- 5che knödels en molk de koeien, als naar gewoonte. In werkelijkheid was er in de verschijn selen te Konnersreuth niet de minste ver andering gekomen ten hoogste 'n tijde lijk uitblijven der Lijdens^extasen op Vrij dagen, gedurende de Kerstweken. Maar et het. paars van Zondag Septuagesima begon ook weer het bloedig medelijden van Therese met Christus, en nauwelijks was de eigenlijke Vastentijd gekomen, of de' gewone Vrijdags-extasen hadden weer plaats, ja, in heviger en hooger graad dan ooit tevoren. Wat intusschen in het ongeloovige kamp verleden jaar uitgedacht en uitgevonden werd natuurlijk allemagl voor de „we tenschappelijke verklaring van het Kon- nersreuth-probleem" spot met alle be schrijving. De lijdensextasen werden ver klaard in het licht der dierlijke psycholo gie; ja, er waren er, die hun toevlucht namen tot de astrologie en de overproduc tie van radio-golven! Bij de kwestie van de totaal ontbreken- i voeding der gestigmatiseerde, werd de zaak nog erger; en de minst kwaadwilli gen waren misschien nog zij, die haar toe stand gewoon vergeleken met de prestaties van fakirs uit Voor-Indië. of met de „hon- ger-kunstenaars", die in verschillende Duitsche steden optraden, b.v. To Kha, die zich te Stuttgart vijf dagen lang levend liet begraven. Men vergat echter te wij zen op het veelzijdige en ontzaglijk groot verschil tusschen al deze verschijnselen en dat van Therese Neumann. Zoo verloor To Kha in de vijf dagen zijner grafrust niet minder dan 12 1/2 kilogram aan gewicht, terwijl de gestigmatiseerd nu al ruim een jaar alleen de H. Hostie nuttigt en voort durend haar gewicht behoudt (55 K.G.). Wat zij op de Vrijdagen bij haar extasen aan gewicht verliest, wint zij direct do volgende dagen van rust en kalmte weer bij, zonder te eten of te drinken. Wat nu aangaat het oordeel dér genees- heeren, is het helaas oen feit, dat de mees ten hunner nog altijd volharden in hun po sitie, hetzij van scepticisme en wantrou wen, of, wat erger is, van tegenspraak of tegenwerking. Nog zijn er voortdurend, die spreken van [bewust of onbewust bedrog; anderen ma ken zich al te gemakkelijk van de zaak af met dooddoeners als: autosuggestie, hyste rie, enz. terwijl nu toch ruim driehon derd geneesheeren uit de meest verschil lende landen der beschaafde wereld, en van de meest-uiteenloopende belijdenis of we- jreldbeschouwing, hun onderzoekingen en waarnemingen in Konnersreuth hebben ge daan en geen bedrog hebben kunnen con- 'stateeren, noch mogelijk achten. Liderdaad ligt er thans zulk een menig te materiaal van feiten, en bewijzen ter beschikking, dat werkelijk de noodzakelijk heid niet kan worden ingezien, do gestig matiseerde voor verder onderzoek nog naar oen „neutrale kliniek" te sturen. Zeer zeker is het tongetje aan de weegschaal niet afhankelijk van de omgeving en het zou b.v. in de kliniek van de universiteit te Erlangen niet anders wijzen dan in het boerenvertrek te Konnersreuth. En om de 1,55 Kilogram" precies op de weegschaal af te lezen, heeft men geen hoogere ont wikkeling of meer-kritische vorming noo- dig dan die. waarover elke gezonde boer in Therese's Heimat beschikt. Ook is niet in te zien. waarom do vér- klaring-oncb'r-ecde van de vier ziekenzus ters, die Therese oppassen, geen geloof, zou verdiomon> terwijl de verklaring van één enkelen getuige voor het gerecht vaak over leven en dood van beschuldigden be slist. Of wil soms icmanc^ beweren, dal de vrees voor meineed in een ongcloovig ge neesheer grootor is, dan in een Roomschc ziekenzuster? i Het feit van «Ir» niet-voeding van The rese Neumann is bovendien door het bis schoppelijk ordinariaat van Regensburg ambtelijk geconstateerd, zóó dal een rede lijke twijfel er aan niet meer mogelijk is. Zoo zit er dan. zelfs voor den hoogst-ge- leerdcn professor der medicijnen niets an ders rv\ hot feit, ten minste te. aan vaarde. en over tc gaan tot het onderzoek daarvan - - een onderzoek, dat ten langen laatste niet voor het tribunaal der medici, maar van theologen thuis hoort. Laat de medische wetenschap 'gerust haar eerste woord zeggen het laatste behoort aan de theologie. Inderdaad is eigenlijk de gehééle kwes tie van Konnersreuth geen medisch, doch een theologisch vraagstuk. De medische wetenschap heeft bij haar behandeling van het geval reeds meermalen haar grenzen overschreden. Een frappamt voorbeeld daarvan was onlangs nog de verklaring die een bekend professor te Freiburg gaf omtrent hel Arameesch talen-probleem; .,'t Aranieesche talen-wonder (bij Th. Neu mann) is tot heden van den kant der medi sche wetenschap niet onderzocht en kan daarom niet als zeker worden be schouwd." Alsof een geneesheer over een taalkwestie moet beslissen Zeker is in den loop van het laatste jaar aanmerkelijk vermeerderd het getal van die geneesheeren, die de feiten" al thans volledig toegeven. Velen hunner vol gen het voorbeeld van Goethe en „neigen verehrend vor dem Unerforschlichen"an deren mccnen een bovennatuurlijk karak ter van de verschijnselen bij Th. Neumann niet te kunnen loochenen, nadat alle tot dusver beproefde „natuurlijke" verklaring ten eenen male hebben gefaald. Dc theologen, die zich aanvankelijk weer-terecht steunend op de gereserveerde houding van den bisschop van Regensburg zeer terughoudend en voorzichtig ge droegen, volharden ook nu nog grootcn- deels in hun scepticisme. Slechts enkele stemmen van publieke goedkeuring en waardeering werden gehoord c.n hieraan is ongetwijfeld toe te schrijven dc begin nende kentering in de openbare opinie om trent Konnersreuth. Zeker begrijpt men de groote voorzich tigheid der theologische wetenschap; maar zou het voor de theologische autoriteiten niet raadzamer zijn geweest natuurlijk zonder het definitieve oordeel der Kerk vooruit te loopen als zij van het begin af ten opzichte van de problemen van Kon nersreuth stelling hadden genomen, in plaats van ze geheel over te laten aan de goddelooze vrijdenkerspers en de grooten- deels ongeloovige medische wetenschap? Een factor van bijzondere beteekenis bij de verandering der publieke opinie is zeker ook de gedragslijn, gevolgd door den nieu wen bisschop van Regensburg, die reeds tien dagen na zijn intronisatie, tegen het einde van den Vastentijd, een bezoek aan Therese Neumann bracht en in alle op zichten bevredigd Konnersreuth verliet. Zooals later bekend werd, had de bisschop met de gestigmatiseerde ook gesproken over het bezoek van belangstellenden aan Konnersreuth, gedurende de volgende zo mermaanden. Massa-bezoeken zouden, ter vermijding van een ongezonde en nutteloo ze sensatie, worden tegengegaan, afzonder lijke bezoeken daarentegen naar' mogelijk heid worden toegelaten. Zoo is het tc vér- klaren, dat het getal bezoekers verleden zomer beperkt bleef tot eenige honderden, terwijl het in de voorafgaande zomers in de duizenden beliep. Ondanks deze vermindering van bezoek is noch voor de ge stigma ti z ere rd e, noch voor pastoor Nabër verminderd de last van het werk; integendeel. Immers, aanhoudend groeit het getal van hen, die inderdaad crnstig-bedoclde, hetzij godsdienstige of wetenschappelijke in- en voorlichting vra gen en zoodoende hooge eisclien stellen aan tijd en kracht van pastoor Naber, zoo wel als van Therese Neumann. Terwijl in de zomermaanden het verlof voor het bezoek der gestigmatiseerde door het bisschoppelijk ordinariaat van Regens burg betrekkelijk licht gegeven werd, was het gedurende den winter moeilijk te ver krijgen, daar de gezondheidstoestand van Therese de grootstmogelijke rust en ont spanning eischte. Gedurende den laatsten zomer zag Kon nersreuth niet minder dan twaalf bisschop pelijke bezoekers, daaronder verschillende uit het buitenland; en de vrucht van één dezer bezoeken Was het bekende boekje: „Die Botschaft von Konnersreuth", van de hand van Mgr. Waitz. Zelfs kardinalen hebben het eertijds onbekende dorpje niet hun bezoek vereerd: sommigen incognito, zooals Z.Em. kard. Piffl, van Weenen; an deren met een zekere gewilde publiciteit, zooals bijv. kard. Faulhaber, van Miinchen. Wellicht nog meer dan dit hooge bezoek werd van beteekenis de reis naar Konners reuth van den Franciscaner Pater Gemelli, rector der pauselijke H. Hart-universiteit vaar Milaan, die Therese Neumann bezocht in rechtstreeksche opdracht van Z. H. den Paus zelf. Hij was over ai wat hij te Kon nersreuth hoorde en zag, ten zeerste vol daan, en de gestigmatiseerde ontving kort na het verslag, dat Pater Gemelli te Rome uitbracht, een portret van den II. Vader, van diens eigen handteekening voorzien. Die dag was voor Therese Neumann en haar familie, maar niet minder voor haar zielsbcstierder, een dag van innige blijd schap. 't Portret van den Paus, dat sinds dien boven Rcsl's bed hangt tof troost en opwekking bij haar zwaar en geheimzinnig lijden, draagt den datum van 3 Mei 1928, feest, van Kruisvinding. Een betere en pas sender dag had men moeilijk kunnen vin den. Wat het. bezoek van Pater Gemelli be treft, verdient nog vermelding het volgende incident. Toen de Pater bij het afscheid tegen Therese zcide: „Dus aanstaanden Donderdag zal ik den H. Vader over alles berichten", verbeterde zij hem, door te zeggen: „Neen, pas Zaterdag!" In wer kelijkheid ging dc voor Donderdag bepaal de audiëntie niet door en had pas op den daaropvolgcnden Zaterdag plaats. II. Te micldcn van al die eerbetuigingen der laatste jaren is Therese hetzelfde eenvou dige boerenmeisje gebleven. Hpt zwaar en veelvuldig lijden, vooral op de Vrijdagen, blijft op dezelfde wijze door gaan als vroeger; zij draagt dit lijden voor namelijk op om Gods zegen en genade tc verdienen voor de priesters. Reeds in vroe ger jaren bad zij veel tot deze intentie en offerde zij als een der eerste leden van dc verceniging der „Theresia-kindercu" (thans telt deze verceniging reeds 60.000 leden), volgens de statuten, elke weck een bid- en boetedag daarvoor- op. Een andere intentie, waarvoor zij aan houdend bidt en lijdt, is de verlossing der arme zielen uit het vagevuur. Het gewone Vrijdags-lijden had hier plaats gedurende den' geheelen Alleluja- tijd, d.w.z. van Paschen tot het feest van het H. Hart cvenzoo niet op de meeste feesten van Maria en eenige andere Heili gen. Een „wonderbare stem" maakte haar telkens tevoren dc dagen bekend, waarop de bloedingen niet plaats hebben. Deze bloedingen waren gedurende den laatsten Vastentijd dubbel zoo hevig als verleden jaar. Terwijl Therese vroeger op Vrijdagen geregeld een vierde liter bloed vergooi, bedroeg het bloedverlies thans iederen keer een halve liter. De oorzaak daarvan ligt in het feit, dat. sinds verleden jaar ook de handen en voeten meebloeden, de doornenkroon veel grooter wérd en de bloedende schouderwonde er nog bij kwam. Op Goeden. Vrijdag van verleden jaar duurden de bloedingen in de extase van Witten Donderdag 's avonds tien tot Goe den Vrijdag 's namiddags 4 u-ir. Nadat zij daarna nog eenige uren in halve extase liad gelegen sliep zij omstreeks tien uur in en werd den volgenden morgen wakker om vijf uur. Op Paaschdag stond zii blij en vroolijk op en op Paasch-Maandag maakte zij een auto-tourt-je ijl den omstreek. Wanneer men vroeger aan Therese vroeg, hoelang naar haar gevoelen, de bloe dingen nog wel zouden duren, zei ze ge woonlijk: „Zoolang de Heiland wil". Thans heeft zij verzekerd dat haar ver- eeniging met Jesus nabij is, zoodra dc doornenkroon aan haar voorhoofd zicht baar wordt. Maar ze voegde er bij, dat het nog menig jaar kon duren. Behalve de lijdensvisioenen waren verle den jaar ook de visioenen in halve-vcrruk- king en in toestand van. rust nog zeer tal rijk. In den laatsgenoemden toestand heeft zij altijd het gewicht van precies 55 K.G., beschikt, over normale lichaamskracht en lijdt hoegenaamd geen lichamelijke pijn.. We willen hier eenige bijzonderheden uit haar visioenen geven, die allemaal een opmerkelijke overeenkomst hebben met de mededeelingen van de gestigmatiseerde Augustinesse, Anna Catharina Emmerick t 1824. De H. Jozef vergezelde volgens één der visioenen Maria bij haar bezoek aan Elisabeth. Van de drie Wijzen was er volgens een ander visioen, één uit Ara- bië en één uit Medië. Het getal der On- noozele Kinderen bedraagt, volgens een derde visioen 70uit Bethlehem waren er 55. Opvallend is ook, dat de historische lessen van het Brevier veelvuldig door haar worden bvestigd, zoo b.v. het ketting- wonder van den H. Petrus (1 Augustus) en het vergif-wonder van den H. Joannes (27 December). Langen tijd volgden er ook visioenen in aansluiting bij het Zondags-Evangelie. Ver der blijft ook aanhouden het onderschei den van echte en valsche reliklieën, in de extase. Merkwaardig is het reageeren door de gestigmatiseerde op den priesterlijken ze gen: over haar van pijn vertrokken gelaat gaat dan een stille, blijde glimlach. Ook den zegen van den H. Vader (in Mei '28) voelde zij aanstonds te Konnersreuth en deelde dit aan haar geestelijken leidsman mee, die ook in den zegen was ingesloten. Wal sinds verleden jaar, naar het schijnt, nog aanmerkelijk toenam, is dc ..zielenkennis" van de gestigmatiseerde. Mgr. Schrembs van Ohio (Ver. St.) stond verbaasd over dc onthulling van de diepste geheimen van zijn priesterziel: geheimen, die slechts aan God bekend konden zijn; en over mededeelingen, aangaande ver schillende personen uit zijn onmiddellijke omgeving in Amerika. Mgr. Killian van Limburg verklaarde, dat de mededeelin gen, die Therese hem deed, een nog veel dieperen indruk op hem maakten dan zelfs hare extasen. Therese ziet, hoe sommige zielen door God verworpen wer den, andere daartegen in Hem een gena- digen Rechter vinden. Het bezoek van zeker geneesheer wenschte zij niet te ontvangen, daar hij een „monist" was. Toen op zekeren dag zich onder de bezoekers'van Konnersreuth ook een Russisch communist bevond, zeide zij: „Daar is er een. die niet van den Hei land houdt; maar de Heiland houdt ook niet van hem Therese hoort om de beurt in haar ex tasen spreken, nu eens in het. Arameensch, Grieksch of Latijn, dan weer in moderne talen: Franschr-Engclsch, Spaansch, Portu- geesch. al naar de landen, waar zij zich in haar visioen bevindt. De woorden, die zij van buiten onthoudt, kan zij na de ver rukking herhalen, doch zij kent meestal hun beteekenis niet. meer. Daar het Arameensch de moedertaal van Jesus was. behooren al haar mededeelin gen hieromtrent tot het- leerrijkste, dat Konnersreuth biedt, en in meer dan één opzicht is de bijbelsche taalwetenschap nu reeds door Thcrcse's mededeelingen ver rijkt. Gelijk het verleden voor haar geest her leeft, zoo "ziet zij niet zelden ook duide lijk in de toekomsl. Meermalen voorzag zij dc komst van bepaalde voor haar belangrij ke bezoekers, zoo b.v. van den pater Car- melict, die bij do inwijding van het nieuwe St. Theresia-altaar, te Konnersreuth do feestpredicatic kwam houden: ze kendo hom reeds uil haar vroegere visioenen. Echter is hel bericht, dat verleden jaar in de couranten werd gelanceerd omtrent een dreigend ongeluk voor Oostenrijk en Wee nen, alsmede dc z.g. voorspelling van een kloostcrstorin in Duitschland (voor 'i jaar 1932) totaal verzonnen, zooals op meerdere aanvragen ter plaatse nadrukkelijk is ver zekerd. De geestelijke arbeid, dien Therese Neumann te verrichten heeft, is overwel digend zwaar, vooral wanneer meii in aan merking neemt het: totaal gemis aan voed sel. Wat dit laatste betreft: Therese heeft nu reeds meer dan zes jaren geen er- lei voedsel in vasten vorm gebruikt en sinds twee jaren ook geen vloeistof meer -1- behalve de 23 c.M. water, die men haar vroeger reikte, om haar het communi- ceeren mogelijk tc maken. Sinds verleden jaar gebruikt zij ook deze paar druppels water niet" meer en leeft nog maar uitslui- tend van de H. Hostie. Wat. het communiceeren betreft is er in tusschen een groote verandering gekomen: en wel een verandering, die tot het won derbaarste behoort van wat Konnersreuth nu geregeld te zien geeft. Terwijl Therese Neumann vroeger «slechts met moeite een klein deeltje van de II. Hostie kon slikken, geschiedt de H. Com munie tegenwoordig vaak op mystieke wijze. Zoodra de pastoor of een andere priester met het H. Sacrament nadert ge raakt Therese in verrukking en strekt stra lend var. vreugde haar armen naar de H. Hostie uit. Zij richt de oogen noch op den priester, noch op het H. Sacrament, maar schijnt den verheerlijkten Zaligmaker Zelf te zien. In dezen toestand reikt men haar dan de H. Hostie, die bij het aanraken van haar tong plotseling verdwijnt, nog vóór zij deze in den mond teruggetrokken of een slikkende beweging gemaakt heeft. Opmerkelijk is ook, dat na de H. Com munie de Eucharistische tegenwoordigheid van Christus in haar blijft duren tot den volgenden morgen. Het oogenblik van het ophouden daarvan bespeurt zij duidelijk en begeleidt het niet zelden met een kinder lijk gebedje, b.v.: ..Mijn Heiland, spoedig krijg ik U weer! Nog een poosje, dan.zijt Ge er opnieuw Wat een genofc zou het zijn, volledig te kunnen zien in de diefden van zulk een bevoorrechte ziel I En de sleutel tot deze rijkdommen der goddelijke schatkamers Het kan nauwelijks iets anders zijn dan do onvoorwaardelijke en kinderlijke overge ving aan Gods vaderlijke goedheid, geheel in den geest der Kleine II. Theresia. Dr. ALB. M. VöLLMECKE S.V.D. KALENDER DER WEEK WAT IEDEREEN WETEN MOET. Ge kent de boekjes, waarin ge voor eenige centen kunt lezen., wat iedereen moet weten van electriciteit, scheepsbouw, van onderzeeërs, enz. Het staat er gedrukt, het opschrift valt je aan, zoodat. ge voorbij gaat met het ge voel van domheid en achterlijkheid, omdat ge niet het boekje kocht, en dus alleen niet weet wat iedereen weten moet. Doch, wees gerust, zijt ge kruidenier of landbouwer en ge weet geen zier van on derzeeërs af, dan komt ge door de we reld en zelfs in den hemel, ge blijft een eerzaam man. en kunt zelfs een ontwik keld mensch heeten. Maar wat iedereen werkelijk weten moet, staat in een boekje van 12 1/2 cent. Het is niet groot, heeft een handig for maat, en maakt het kruis uit van vele kin deren het is dc catechismus. „Sint Amtonius." Waarom niet? Luitenant: Waarom mag een soldaat tijdens de parade geen sigaret rooken? Recruut: Dat vraag ik mij ook al af, luitenant. Beste bewijs. „Is u ook niet een van degenen geweest, die mijn man ontraden hebben, met mij tc trouwen V' „Integendeel, mevrouw, ik stond des tijds met hem op voet van vijandschap." Lastig. Joop: „Zeg Karei, waarover heb je ruzie met je vrouw Karei: „Stel je voor! Zij zei van een dame die we tegenkwamen, dat /.e mooi was, en ik was het met haar eens." Flink aangeschoten. „Wacht hik ik zal even hik 'n lucifer aan hik aansteken om te zien, of ik hik - de kaars wel heb uitgeblazen, hik!" Uitgebreid. Heer (tot bedelaar): „Dat is toch 'n sterk stukje, vrind. Gisteren was je blind, en vandaag ben je blind èn doof Bedelaar: „Jawel, meneer; ik heb m'n zaak uitgebreid." N.B. Als niet anders won!i aa n-mgc-vcn in deze week dagelijks Gloria geen Credo. De gewone Prefatie. ZONDAG 16 Juni. Vierde Zondag na Pink steren. Mis: Dominus. 2e gebod A Ciunlis (om do voorbede der heiligen); 3e naar keu zo v. d. priester. Credo. Prefalio v. d. Al- lerh. Dricëenheid. Kleur: Groen. Nemen wij in lijden van beproeving onze toevluéht tct God. Allen hebben wij onze beproevingen in het tijdelijke. Dan ons oog gericht op God, ons Heil. dc toevlucht van armen en beproefden. (Int roil us; Alleluja- vers; Communio). Dan geda-elit. aan onze toekomstige glorie (F-pistol) cn.... aan Christus' wóórd: „Dc leerling is hiel meer dan de Meest er". Is Christus langs don weg van lijden Zijn glorie ingegaan, dan ook wij, christenen. Ook in ht)t geestelijke hebben v i.i onze be proevingen, de bekoringen. Hei genade leven onzer ziel wordt belaagd van allo kanten. Maar al stonden alle machten der hel tegen ons op, wij vreezen niet. God is de verdediger cn beschermer van ons ge nadeleven, als wij op Hetn vertrouwen. Een heerlijk voorbeeld van beloond vertrouwen geeft ons het Evangelie. Bidden wij. dat wij dc gevaren mogen zien opdat onze ziel niet omkome door den geestelijken dood der doodzonde en dc duivel liooncnd lean zeg gen: „Ik heb overwonnen". (Offertorium). MAANDAG 17 Juni. Mis v. d. vcrigen Zondag: Dominus. Geen Gloria. 2e gebed A Cunctis; 3c Voor allo Overledenen (Fi- delium. Zie hot eerste formulier uit de Missen voor de overledenen), Ie naar keuze v. d. priester. Kleur: Groen. DINSDAG 18 Juni, Mis v. d. H. Ephraem, Belijder en KerkleeraarIn medio. 2c gebed v. d. H.H. Marcus cn Marcellianus, Marte laren. Credo. Kleur: Wit. De H. Ephraem van Syrië bleef uit ne derigheid diaken. Bijzonder vereerde hij de II. Maagd als de Onbevlekte. Door zijn bij zonder duidelijke geschriften heeft hij vele ketterijen bestreden, waarom Paus Bcnc- dictus XV z.g. hem heeft verheven tct Kerkleeraar, wiens feest door do gchcclc H. Kerk moet worden gevierd. WOENSDAG 19 Juni. Mis v. d .H. Ju liana van Falconieri, Maagd: Dilexisti. 2e gebed v. «I. H.II. Gervasius en Protasius, Martelaren. Kleur: Wit. Dc H. Juliana, meer engel dan mensch, verviel door hare harde levenswijze in een maagziekte. Zij kon niets geen voedsel meer verdragen. Wonder vau geduld cn blijmoedigheid klaagde zij alleen hierover, dat zij de H. Communie niet kon ontvangen. Gedreven door haar groot verlangen ver zocht zij een priester do H. Hostie op haar borst te leggen. Nauwelijks was dit ge schiedt, of de H. Hostie verdween cn Ju liana stierf met een 'glimlach op liet ge- luat. DONDERDAG 20 Juni. Mis v. cl. H. Silve- rius, Paus en Martelaar: Statuit. 2c gebed A Cunctis; 3e naar keuze v. d. priester. Kleur: Rood. VRIJDAG 21 Juni. Mis v. d. H. Enael- mundus, Abt: Aqua. (Zie in liet Feesteigen v. h. Bisdom). 2e gebed v. d. II. Aloysius. Kleur: Wit. Li de dagen van den H. Willibrordus heeft de H. Engolmundus in Kcnnemcrland het H. Evangelie gepredikt. Den 21sten Juni stierf tc Rome op 23- jarigen leeftijd, als slachtoffer zijner naastenliefde aan do pestlijders betoond, dc H. Aloysius, toonbeeld van zuiverheid. Als negenjarigen knaap legde hij de gelofte af van eeuwige zuiverheid, gedreven door het verlangen Maria in hare deugden na te vol gen. Paus Benedictus XIII hoeft de Heilige Aloysius aan de katholieke jeugd als be schermer gegeven. H. Aloysius bid voor ons, opdat wij, die u in uwe onschuld niet hebben nagevolgd, u mogen volgen iu uwe boetvaardigheid (Gebed der H. Kerk). ZATERDAG 22 Juni. Mis v. d. H. Pauli nos, Bisschop en Belijder: Sacerdotes. 20 gebed en laatste Evangelie v. d. Vigilie v. d. H. Joannes den Dooper; 3e voor den Puus. Kleur: Wit. Ook mag de H. Mis v. d. Vigilie gelezen worden: Ne timeas. Geen Gloria. 2e gebed v. d. H. Paulinus; 3o voor den Paus. Kleur: Paars. Uit liefde voor Christus deed dc heilige Paulinus afstand van al zijne rijkdommen om te beoefenen tie armoede van Christus, hem kostbaarder dan do gehccle wereld. IN DE KERKEN DER E.E. P.P. FRANCISCANEN. Alles als in bovengaande kalender, be halve: ZONDAG. 2e gebed v. d. Z. Guido van Cortona, Belijder; 3e A Cunctis. DONDERDAG. Mis v. d. Z. Michelina, Weduwe: Cognovi. 2o gebod v. d. II. Anto- nius van Padua (octaafdag v. h. feest); 3e v. d. H. Silverius. Kleur: Wit. Amsterdam. ALB. M. KOK, Pr. Waarom moet 't loven altijd zijn Een paradijs vol wrange vruchten, Van klagen, weenen, lijden, zuchten, In plaats van tuin, vol zonneschijn. O, leer mij steeds aanvaarden, God, De noodzaak van het, smart,'lijk lijden, De noodzaak van het moeizaam strijden In 't zware droeve levenslot. O, leer mij schouwen hooger op, Uit dit, wat niet is te verklaren, Naar schoone en diepe levenswaarden. Ik smeek U, leer mij dit, o God! RIE BATENBURG.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1929 | | pagina 9