UIT HET VATICAAN
DE NIEUWE RIJKSWEG
DEN HAAG-ROTTERDAM
WEEK-END
fafl
LIED VAN DEZEN TIJD
door PROF. ANDREAS RASETSCHNIG (Rome).
Rome, 22 April 1929.
Toen Koning Victor Emanuel III aan den
vooravond der herdenkingsfeesten van do
stichting van Rome bij gelegenheid van de
opening van het Parlement in de troonrede
melding maakte van de verziening tusschen
Italië en den H. Stoel, waardoor de Romein-
sche kwestie haar oplossing kreeg, de rust
in zoovele zielen wederkeerde, en niet al
leen op territoriaal gebied maar ook in
de harten der menschen iedere tweespalt op
hield te bestaan, en de eenheid van het Va
derland eerst practisch verwezenlijkt werd,
brak er een storm van geestdriftig jube
lende bijvalsbetuigingen los onder de Sena
toren en vertegenwoordigers van het Ita
lia ansche volk, dat een nieuwe voorspoedige
toekomst tegemoet gaat.
De 27sten April, Rome's geboortedag en
tevens het feest van den arbeid, vroeger
alleen een 'feestdag van den staat, stoijd dit
jaar geheel en al in het teeken van vrede
met de Kerk. En inderdaad het feest van
den arbeid kan ook niet anders dan in
Christelijken zin opgevat worden, want al
leen het Christendom heeft den arbeid ge
adeld en juist die motieven en idealen Ije-
stendig doen eerbiedigen, welke de heiden-
sche .oudheid in theorie en praktijk zóó
geringschatte, dat werken alleen voor sla
ven bestemd was. Het is opmerkenswaardig
dat de moderne heidensche schrijvers en
wijsgeeren, die tijdens de groote revolutie
leefden, eveneens de arbeiders verachtten
en hen overleverden aan de willekeur van
hun patroons, waaruit de klassenstrijd werd
geboren, die een vloed van jammer en ellen
de over de wereld heeft gebracht. Het
Christendom daarentegen heeft het feest
van den arbeid in 't leven geroepen, en zij
vindt daarin den grondslag voor den wa
ren socialen vrede en eensgezindheid en
een rede om verheugd te zijn, hetgeen zoo
heerlijk naar buiten straalt uit de kunst
werken, die in de middeleeuwen onder de
schutse der beschermheiligen zijn vervaar
digd.
En zij, die het leven en den arbeid alleen
van materialistisch standpunt bezien, be
driegen de massa met hun een paradijs op
aarde te beloven en zij maken het leven voor
de menschen zoo ondragelijk mogelijk, het
geen wel heel duidelijk blijkt uit heb typi
sche voorbeeld van Rusland,
Het Katholieke Instituut voor Sociale
Actie heeft een oproep gericht tot alle Dio
cesane comité's der Katholieke Actie, om
het feest van den arbeid, dat tot nu toe al
leen een staats-feestdag was, voortaan ook
met bijzondere kerkelijke plechtigheden te
vieren, welk plan overal mot vreugde werd
ontvangen.
Zoo stond heel dezen dag in het teeken
van Roomsche vrede: dit is geen willekeu
rig vredesverdrag, zooals zoo vele ande
re die na den bloedigen wereldoorlog ge
sloten zijn, waar de glanzende overwinning,
aan den eenen kant, diepe schaduwen van
haat en gruwzame verbittering bij de ove
rigen achterliet, de vrede na den oorlog
was een machtsvrede, onrechtvaardig en
meedoogenloos. Maar hier is geen sprake
van overwinnaar -of overwonnenen, maar
hier heeft een volk zijn geloof weer terug
gevonden en, door het herstellen van het
zichtbare koningschap aan Sint Petrus op
volger, heeft het aan alle volkeren den weg
gewezen die tot den waren vrede voert. In
de jaren, die thans Goddank voorbij zijn,
zagen we de heiligheid der Eeuwige Stad
ontwijd door allerlei wereldsche feesten
van vrijmetselaars, terwijl anderen weer
aan den eeredienst van Moscou de voorkeur
geven, totdat eindelijk thans zeven jaar
geleden het Italiaansche volk zijn door God
toevertrouwde zending indachtig werd en
een massa boeren en burgers, jong en oud,
intellectueelen en proletariërs, die tot ver
schillende politieke partijen hadden be
hoord, in de harde leerschool van den oor
log tot het inzicht kwamen, dat zij naar
Rome moesten trekken, om de stad te be
vrijden uit de handen dergenen, die haar
nooit hadden mogen bezitten. En het groo
te werk gelukte! En door den vrede van
heerlijk stempel gedrukt en heerlijker dan
Lateranen werd op deze verovering een
nooit te voren heeft thans liet oude eeuwige
Rome in nieuwe levensblijheid zijn verjaar
dag gevierdOp den avond van den
feestdag stond er een witte gedaante voor
een der vensters van het Vaticaansch pa
leis: goedige vaderoogen schouwden over
de stad, die in een zee van licht te stra
len lag.... Rome was weer zijn stad ge
wordenen zegenende lippen zonden
eer. dankgebed naar den met sterren be
zaaiden nachtelijken hemel omhoog.
Terwijl heel de stad in feeststemming
was en blijde klokken-klank over de stad
hui: zegelied jubelden, de muziek door de
bevlagde straten trok en het donderende
kanon over stad en land de triumf verkon
digde van het nieuwe Rijk, werd er in
Rome druk gewerkt, om de laatste voorbe
reiding te treffen voor de komst van de
Nederlandsche Nationale bedevaart die op
weg is naar de Eeuwige Stadheel de Hol-
landsche Katholieke kolonie heeft zich be
schikbaar gesteld, om als gidsen deze be
devaart groepsgewijze rond te leiden.
Ook uit Duilschland zijn talrijke pel-
grimsgroepen de trappen van het Vaticaan
beklommen, waar de befaamde bronzen
deur, die ten teeken van rouw sinds 1870
half gesloten is, nog steeds op de ratifica
tie van het verdrag van Lateranen wacht,
vooraleer zij hcelemaal open gezet zal wor
den.
De Bisschoppen van Bottenburg en Frei
burg met 500 pelgrims werden door den H.
Vader in. plechtige audiëntie ontvangen. In
zijn toespraak roemde de H. Vader de
zucht voor orde en tucht, die bij de Duit-
sche bedevaartgangers steeds valt waar te
nemen, alsmede hun onwankelbare trouw
en gehechtheid aan de Roomsche Kerk en
aan den H. Stoel.
Bovendien ontving de H. Vader nog 200
Duitscliers onder leiding van Prins Loewen-
stein, 1000 pelgrims ujt Florence die door
kardinaal Mistrangelo aan Z. H. weerden
voorgesteld, 200 bedevaartgangers uit
Amelia en 500 leden van den Belgischen
Boerenbond.
Zooals wij reeds eerder schreven zal de
zaligverklaring van Don Bosco op Zondag
2 Juni plaats hebben. Deze zaligverklaring
zal een der grootste plechtigheden zijn, die
ooit bij zulke gelegenheden heeft plaats ge
had.
Verschillende kardinalen en tientallen
bisschoppen zullen hierbij tegenwoordig
zijn, terwijl uit de stad Turijn en omgeving
een bedevaart van vijf en twintig duizend
pelgrims is aangekondigd.
Uit alle deelen der wereld zullen ver
tegenwoordigers van de Paters Salesianen
van Don Bosco naar Rome komen.
Bij gelegenheid van deze zaligverklaring,
die de eerste is van een reeks processen,
welke dit jaar beëindigd zullen worden,
zal ook heel de koepel van Sint Pieter ver
licht worden.
Bijna alle grooté automobielfabrieken
van Italië en ook uit het buitenland hebben
den H. Vader als om strijd prachtige auto's
ten geschenke aangeboden.
De werldieden van de Italiaansche Ci-
troën-fabrieken te Milaan hebben tot de
directie der fabrieken het verzoek gericht
om iederen clag een paar uur te mogen over
werken om een automobiel te vervaardigen
dien zij aan den H. Vader ten geschenke
willen geven. Deze firma liet zich .niet in
edelmoedigheid overtreffen en heeft geheel
kosteloos al het benoodigde eerste klas ma
teriaal ter beschikking gesteld.
De H. Vader was diep ontroerd, toen hij
dit besluit der werklieden vernam, omdat
het voor Z. H. een bewijs is dat er onder
de arbeiders in de groot-industrie een goede
geest heerscht.
Een prachtige Fiat-wagen werd op het
Damasus-hof aan den H. Vader aangebo
den.
Tevoren had de bekende renner Nazzari
met deze auto en gevolgd door 12 andere
auto's, versierd met de Pausvlaggen, een
tocht door Rome gemaakt.
Thans is bepaald dat kardinaal Gasparri
als kardinaal-legaat den H. Vader op de
feesten van Monte-Cassino zal vertegen
woordigen.
In de toekomst de drukste auto-
mobielweg van Europa.
De heer M. A. Boer geeft in „de Auto"
zijn bevindingen weer over de eerste auto
tocht, welke door hem met een ..Erskine"
werd ondernomen over den nieuwen phe-
nomenalen rijksweg welke van Den Haag
naar Rotterdam wordt aangelegd. Evenals
er slechts af en toe, en dan nog druppels
gewijs, iets over dezen belangrijken wegen
bouw tot ons doordringt, evenzeer is het
een feit, dat als we de landstreek, waar
door deze weg is geprojecteerd, eens van
uit de lucht konden waarnemen, we slechts
hier en daar eenige, door groote hiaten
van elkaar gescheiden, brokstukken zouden
ontdekken. Toch begint de aanvang van
deze grootsch opgezette autobaan, die met
tertijd twee der grootste bevolkingscentra.
Rotterdam en Den Haag, in nagenoeg
rechte lijn met elkaar zal verbinden, zich
al aardig in den polder af te teekenen.
Met het eerste gedeelte, dat van de Hoorn
brug bij Rijswijk tot de Brasserskade te
Delft loopt, is men reeds een groot stuk
opgeschoten. Op het oogenblik wordt nier
schier dag en nacht aan doorgewerkt. Van
de Brasserskade volgt zij haar route bui
len Delft om. Een zijtak zal daar don
hoofdweg met den Oostsingel verbinden.
.Vervolgens gaat zij in rechte lijn, dwars
M. beneden het maaiveld uitgegraven en
door de polders, naar Overschie, waar bij
de Schans eveneens een gedeelte in uit
voering is. Bij Overslag is reeds een ver
bindingsweg met den hoofdverkeers-weg
gereed gekomen. Over de Rotterdamsche
Schie wordt een groot viaduct gebouwd,
terwijl daar tevens het aanknoopingspunt
met het nieuwe uitbreidingsplan Rotter
dam zal worden gevormd. Ziedaar het kort
beloop der wegroute, zooals zij zich op hat
tracé vertoont, en zooals wij haar hier en
daar vanaf den Rijksstraatweg diep in den
polder konden waarnemen. Zooals men
riet, wordt de nieuwe Rijksweg voor snel
verkeer geheel afgescheiden van den be-
staanden weg aangelegd. Hij bekort, door
dat hij evenals een spoorbaan, in rechte
lijn dwars door de polders loopt en de
kronkelingen van den straatweg mist, den
afstand Den HaagRotterdam met ruim
5 KAT. zoodat men in de toekomst met.
een matig gangetje van 60 K.M. (op rech
ten. geasphalteerden weg) in een kwartier
in Rotterdam kan zijnDe breedte van
den geheelen weg wordt 33.5 M., waarvan
echter 2 fietspaden, rechts en links en
twee z.g. „ventwegen" (wegen voor ge
woon vervoer) afgaan. Dus het middenstuk
door 2 rijen, zal dienen voor het snelver
keer. Om een massieve fundeering te ver
krijgen is de poldergrond tot ongeveer 1
vervolgens volgestort en verder opgehoogd
met zand. Deze zandbaan wordt door een
„zandwalser", die zich op rupsbanden
voortbeweegt, ineengewalst. Daarna wordt
de weg met ..breuksteen", een op basalt
gelijkende steensoort, verhard en vastge-
walst met de bekende stoomwals, het ge
vaarte, dat we op den buitenweg wel eens
zien manoeuvreeren. Is de weg gereed, dan
verheft hij zich pl.m. 1 M. boven de hem
omringende landen. In den verkeersweg
komen 16 bruggen te liggen, plus het via
duct over de Schie. De eersten worden
we drukken ons wellicht minder technisch
uit in den weg ingebouwd en zullen dus
noch zicht-, noch voelbaar zijn. Hoewel de
aansluiting met den Rijswijkschen weg
nog dezen zomer in uitvoering zal worden
genomen, zoo is een tijd van gereed zijn
nog niet bij benadering vast te stellen.
De tegenwoordige Rijksweg blijft waar hi]
is, zoodat zij die meer van natuurschoon
dan van snelheid houden, deze fraaie route
langs de Delftsehe Schie, over de Zweth
en door Overschie kunnen blijven volgen.
De aangevangen verbreeding van den
„ouden" weg wordt echter over zijn ge
heel doorgevoerd. Als nu maar de hoornen
niet worden ge'kapt en vervangen door het
mooie witte rasterwerk, dat den weg ang
stig veel op een formidabele kippenren
gaat doen gelijken, anders blijft cr van
natuurschoon bedroefd weinig over. Toch
moet men het waai'deeren, dat men nog
tracht- den weg zoo veel als mogelijk is
voor het hem ver boven het hoofd ge
groeide verkeer pasklaar te maken. Zoo
heeft Rotterdam, door den bouw van een
(hulp)-brug over de Schie, een nieuwen
weg ingeschakeld, waardoor het smalste
gedeelte van den straatweg, dicht bij Rot
terdam. nu grootendeels van het snelver
keer is ontlast, echter met dien verstande,
dat de eerste den veel gewraakten tol niet
coupeert. Dit heeft aanleiding gegeven tob
een grap a la „Floris Vos", die wij onzen
lezers niet mogen onthouden. De nieuwe
weg voert vlak langs een gedeelte van den
nieuwen verkeersweg, dat natuurlijk nog
voor het verkeer is afgesloten. Een paar
automobilisten hebben nu eenvoudig het
hek, dat dien weg afsluit, gesloopt, een
aaaital ijzeren platen aangesleept, die over
het mulle zand gelegd, om het bestrate
gedeelte te kunnen bereiken en op deze
wijze zelf een weg geopend", die nu „om
den tol heenvoert.
Een standbeeld voor kardinaal Gibbons op
een der pleinen van Washington.
Is Washington is een comité opgericht
om te komen tot oprichting van een stand
beeld voor kardinaal Gibbons, aartsbis
schop van Baltimore van 18771921. Deze
kardinaal genoot een groote populariteit
ook bij de niet-katholieken. Bij gelegenheid
van zijn Bisschopsjubileum in 1918 werd hij
openlijk door de Fransche regeering gehul
digd. De wonderbaar snelle opkomst van
het Katholicisme in de .Vereenigde Staten
is voor een goed deel het resultaat van het
harde werken van dezen eminenten kerk
vorst. Toen hij vanuit Carolina weggeroe
pen op den bisschopp. Tijken zetel van Rich
mond verheven werd, waren er in de Ver
eenigde Staten 67 Bisschoppen, 6500 ker
ken, 1700 katholieke scholen met 500.000
leerlingen. Bij zijn dood bestond de hiërar
chie uit een Apostolisch Delegaat, 2 Kardi
nalen, 15 Aartsbisschoppen en meer dan
100 Bisschoppen.
De katholieke scholen werden bezocht
door 1.774.448 leerlingen.
Kardinaal Gibbons was geboortig uit
Ierland.
Wordt de Chineesche rr.uur afgebroken?
Telkens opnieuw verspreiden de Chinee
sche kranten het bericht, dat de Chinee
sche muur, die thans in vervallen toestand
verkeert, spoedig heelemaal zal worden af
gebroken, waardoor dit overblijfsel van de
cultuur van het oude China geheel zou ver
dwijnen.
Deze wereldberoemde muur die eon leng
te heeft van 2500 Kilometer is het grootste
bouwwerk der wereld. Hij werd door keizer
Tsin-schï-Hwangti, een tijdgenoot van Han
nibal gebouwd. Vroeger beschouwde men
dezen muiu- als een ouder monument dan
de pyramiden in het Nijldal of de hangende
tuinen van Babyion.
In de geschiedenis van China wordt kei
zer Tsin-schi-Hwangti ,.de verschrikkelijke
man" genoemd. Hij liet. boeken verbranden
en de geleerden levend begraven omdat zij
volgens zijn meening het volk op slechte
gedachten brachten. Daarentegen bevorder
de hij alle mogelijke manieren de bouw
kunst en zooals de oude kronieken verha
len liet hij in de talrijke steden van zijn on
metelijk rijk honderd prachtige paleizen
bouwen. Het paleis dat hij zelf bewoonde
had iO.OOO Kamers.
In den ouden tijd had de groote muur een
tweevoudig doel: vooreerst moest zij dienen
om een inval van de barbaren te voorkomen
en ten tweede was dit een ruime werkgele
genheid voor krijgsgevangenen, misdadigers
en ontrouwe beambten. Meer dan een mil-
lioen mensehen heeft aan dezen muur ge
werkt. De arbeiders die bij dit werk neer
vielen of van uitputting stierven werden
vlak bij den muur begraven, zoodat langs
dezen muur tevens 't langste kerkhof van
de heele wereld ligt.
Moderne kunst en fotografie.
Kunst heeft sir William Hewellyn, de
president van de Royal Academy gezegd
aan een diner in de Lyceum Club be
weegt rich parallel aan het leven, en kan
niet van het leven gescheiden werden.
Aan iedere verandering in het leven
gaat een verandering in de kunst gepaard.
Sinds den oorlog is het leven door en door
veranderd, 't Is mogelijk, dat ook de kunst
iets geheel anders zal worden, aldus sir
William Hewellyn.
Eén van de grootste invloeden, die op
de kunst ingewerkt hebben, is afgezien
van den oorlog de uitvinding der foto
grafie geweest en haar ontwikkeling sinds
de negentiende eeuw.
8ir William Hewellyn ging op deze
kwestie nader in tusschen het ééne ge
recht en het andere en kwam tot de con
clusie, dat de kunst langs andere banen
geleid moet worden, opdat ze ha-ar positie
zal kunnen handhaven.
De menschen, betoogde hij, willen iets
anders hebben. Zij willen niet aan een fo
tografie herinnerd worden, zoo vaak zij
een schilderij zien.
In dien trant ging sir William Hewellyn
voort, en hij knoopte een intelligente ver
dediging van moderne kunst en moderne
kunstenaars aan deze stellingen vast, voor
al waarschuwend tegen het spotten, met
datgene in de kunst, wat anti-traditio
neel is.
Zijn stelling, dat de uitvinding der foto
grafie en haar ontwikkeling (o.a. in den
vorm van cinematografie) verantwoordelijk
zijn voor het ontstaan der moderne kunst
richtingen. welke gebroken hebben met het
beginsel, volgens 't welk de beeldende
kunst voor alles uiterlijk en materieel
uitbeeldend zijn moet, is in ieder geval
belangwekkend.
Van 't oogenblik af, waarop 't mogelijk
was, langs chemisch-meehanischen weg met
de grootste natuurlijkheid afbeeldingen te
maken van ieder bezield en onbezield
voorwerp, van ieder landschap en zeege
zicht, hielden kunstschilders, teekenaars en
etsers op, de toovenaars te zijn die de na
tuur, de menschen, de dieren en de men-
schelijke werken konden afbeelden, pre
cies of bijna precies, zooals men ze in
werkelijkheid zag. Dat was op zichzelf
niet langer een kunst want 't zelfde kon
gedaan worden door menschen zonder het
minste talent, zoodat zij zich een camera
en wat gevoelige platen aangeschaft had
den.
't Gevolg was, dat kunstenaars zich op
zoodaiv'ge wijze poogden te uiten, dat de
fotografie hun geen unfaire concurrentie
konden aandoen. Ze namen in zekeren zin
de vlucht voor haar. Zij ontruimden 't ge
bied van de uitbecldingskunst, en vestig
den zich in die streken, waar zij voor de
fotografie nog veilig waren.
Sommigen konden daa-r niet acclima-ti-
seeren en begonnen zoo raar te doen, dat
het op fotografische kunst verzette mensch-
dom hem naar hartelust uitlachte. Maar
de meesten vonden in die nieuwe streken
een artistiek vaderland^ waar zij rustig en
ge'nkkig hun dagen sleten.
Wanneer nu de fotografie zich nóg ver
der ontwikkelen mocht, zoodat het moge
lijk wordt, futuristische opnamen te ma
ken van een eendenvijver of een omnibus-
conducteur, dan zullen de kunstschilders
een nieuwe volksverhuizing moeten begin
nen, en een land van nieuwe beginselen en
nieuwe inspiratie opzoeken.
Aldus sir William Hewe.llyu. Deze pre
sident van de Royal Academy bezoekt
blijkbaar nooit een bioscoop, anders zou
hij weten dat men er in geslaagd is, op de
film futuristische opnamen te maken, die
soms futuristischer zijn dan welk futuris
tisch schilderstuk ook.
Er zit natuurlijk veel waars in zijn be
toog, maar, het is volstrekt niet nieuw en
eigenlijk is sir William Hevellyn's weten
schap reeds gemeengoed voor de massa,
althans voor de massa, die zich eenigszins
voor kunst interesseert en dat doet toch
elke intellectueel, die zich respecteert.
Sir "William Hevellyn vergeet echter een
belangrijk iets, en dat is het. essentïeele
verschil, dat er kan bestaan tusschen b.v.
een geschilderd portret en een fotografie.
Dit ess-entieële verschil nu is van geeste
lijken aard en het raakt het wezen der
dingen, de ziel.
Tusschen de ziel van den kunstenaar en
de lens van een camera ligt een eeuwig-
hexl.
Van die eeuwigheid schijnt sir William
Hewellyn, president van de Royal Acade
my. zich overigens niet bewust te zijn.
Wat een veeg teeken is voor Sir William
Hewellyn en voor dc Royal Academy.
Londen. J. B.
„Msbd."
DE NIEUWE STRAAT
zeg
eusc
,ch
Dai
Burgemeester!
Ik ben tTotsch op mijn straatje, wat
ik, op mijn straat, de straat waar ik mijn
wigwam heb opgeslagen.
Het is een prachtig straatje, bur gemeen
ter, een wonderlijke mengeling van intimi
teit en grootschheid, want mijn straatje
is flink en breed, zij maakt een grootschen
indruk en is toeh tegelijkertijd gezellig.
Je krijgt in dat straatje zoo niet
idee, dat zij van iedereen is, zooals andere
straten in het centrum der stad, waar tal.
rijke winkels gevestigd zijn, waar altijd
massa menschen loopen en waar1 je on op.
boude lijk opzij moet springen om niet door
een auto of fietser te worden getorpe
deerd,
Neen, burgemeester, telkens opnieui
als ik nu in mijn straatje kom, dan voel
dat het geen straatje is voor iedereen
maar ik aa-nrie het als mijn straatje
waar, behalve zij, die er wonen, alleen mo
gen komen-, de slager, de bakker
melkboer.
En als ik een gepensioneerd majoor door
mijn straatje zie wandelen of iemand
dore, die er eigenlijk niets te maken heelt is
en die met crit-ischen 'blik mijn straatje 1»
schouwt, dan ga ik voor mijn raam staan,
kijk den majoor zoover mogelijk na
mompel: Wét doet die veDt in- miji
straatje
Als het straatje niet zoo mooi was, bu.-
gemeester, dan zou ik er niet a-an denT
zulk een exclusief standpunt in te nemei
maar het straatje is wel mooi, dreigt zeli
nog mooier te worden en omdat 't straat .fU
je bovendien bijna aan de grens der gt
meente ligt, zijn wij heelemaal op
straatje aangewezen:.
Ik zou het zelfs 'heelemaal niet gek vii 0Dtva
den, als wij in ons straatje er
magistratuur op na hielden natuurlijk zoi
der de urwe aan te tasten, burgemeester.
Mijn bedoeling is U en den overigen vrc L r<
deren een eere-saluut te brengen voor d s eei
straatje. Want het is een prachtig straal
Aan weerszijden staan mooie huizen en
straat is breed, zoodat je niet bij elka
in de soepterrine kunt kijken. Het strai
je zelf is nog wel een beetje hobbelig,
bergen en afgronden, heuvelen en d
maar nietwaar, burgemeester, als u er ev«
een legertje van uw gemeentewerklieki
heenzendt, dan is dat gauw genoeg in
Het mooiste sieraad van ons straal
is de lantaarnpaal, dat is een wonder
lantaarnpaal. Als de drie mooie, wil
bollen, die in zijn kop bengelen,
paarlen knoppen in de ooren van
vrouw, des avonds ontstoken zijn, dan den;e]iei
ken wij, bewoners van ons straatje, dat
de maan naar beneden hebt gehaald.
Burgemeestér, ik vraag u uit naam va:
alle bewoners van ons staatje, nog zoo': en
mooie gladde gepolijste lantaarnpaal aaj er[ia
den anderen kant van ons straatje, da« je.1
is het nog donker.
En dan nog een brievenbus in
sd-raatje.
Dan zijn we er.
Burgemeester 1
Ik ben zoo trotsch op mijn straatje,
Cobetstraaé.
èia
Ini
Si
i&j
ijsbss
DANIëL
»ng.
Pi
'iet,
en v
_aat
i oe 1
an?
bora
BURGERS WAAKT!
O. burgers van Leiden, gij zijt in gevaar,
Gij loopt op den rand van den afgrond.
Want weet gij, dat menige burger juist
daar,
Waar hij steun dacht-, heel plots'Eng zijn
graf vond.
En iederen dag gaan z'opnieuw erop uit
Om den arg'loozen burger te snappen,
Dan hebben ze 's avonds een boek vol
met buit,
En de burgers, die laten rich trappen.
Gij gaat nu des morgens vroeg naar nw
kantoor
In diepe gedachten verzonken.
Gij loopt even links 't stille straatje daar
door
En uw naam staat in 't boekje te pronken
U deed maar een stapje te ver, toen
d'agent,
Die 't verkeer leidt, u zei de te wachten.
Toen schreef hij uw naam op, hij was
weer content,
Hij had er weer een enhij lachte.
Te Leiden worden de politie
agenten sinds eenigen tijd aaD
gespoord, om veel processen-vM
baal op te maken.
Een and're agent stond des middags
straat-
In sidd'rende angst en in vreeze
Het angstzweet met druppelen op zij
gelaat
Ik dacht, waarvan kan dat toch wezen
Dat kwam, och, de man had geen eni«
verbaal.
Maar die angst bracht hem uitkonis
ten leste
Hij verbaliseerde zijn schoonma brutaal
Want hij greep toen de eerste de beste
En weer een agent, o. een doodgoeie vei
Had eens 't grootste aantal verbalen,
Hij is al een paar weken niet n>e«
present,
Want hij is sinds dien tijd aan M
malen
In 'n uur waren dertig verbalen zijn
Het bureau werd versierd toen
slingers,
Bjj de dertigste scheidde d'agent er ra-
uit.
Toen kreeg hij de kramp in zijn vingf-
Als dat nu zoo doorgaat dan krijgen
w'een tijd
Dat er rechters te kort zullen wezen
En dat w'in de kranten, de lezers ten
spijt,
Slechts rechtszaken nog kunnen lezen.
Ik weet maar een middel, dat doe ik u
kond
In deze beroerde positie:
Wordt morgen nog lid van den veld-
wach tersbond
En, verbaliseer dan de p'litie.
TROUBADOUR-
