20ste Jaargang
MAANDAG 18 MAART 1929
No. 6131
BUITENLAND
UIT DE OMGEVING
0e ABONNEMENTSPRIJS bedraagt bij vooruitbetaling
Voor Leiden 19 cent per week .f2 50 per kwartaal
Bij onze Agenten 20 cent per week .f2.60 per kwartaal
Franco per postf2.95 per kwartaal
get Geïllustreerd Zondagsblad is voor de Abonné's ver
baar tegen betaling van 50 ct per kwartaal, bij voor
uitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 ct., mot Geïllustreerd
Zondagsblad 9 ct.
Dit blad verschijnt eiken dag uitgezonderd Zon- en Feestdagen. II
Bureaux: PAPENGRACHT 32 LEIDEN
TEL. INT. ADMINISTRATIE 935 REDACTIE 15
GIRONUMMER 103003 POSTBUS No. 11
DE ADVERTENTIEPRIJS BEDRAAGT:
Gewone advertentiën 30 cent per regel
Yoor Ingezonden Mededeolingen wordt het
z dubbele van het tarief berekend.
Kleine advertentièn, van ten hoogste 30 woorden, waarin
betrekkingen worden aangoboden of gevraagd, huur on ver
huur, koop en verkoop f 0.50.
Dit nummer bestaat uit drie bladen
Op 'n oud stokpaardje.
De Leidsche hoogleeraar dr. B. D. Eerdu
mans heeft verleden week in Rotterdam
tesproken over de openbare school op
fen wijze, die aantoont dat de nrofessor
wat betreft zijn kijk op de werkelijke ver
houdingen in het dagelijksche leven niet
heel en al met z'n tijd ie meegegaan.
Men denkt toch iemand te hooren van
minstens 'n halve eeuw terug, als wij hem,
m z'n bestrijding van de bijzondere school,
beweringen hooren uiten, als:
„Wanneer wij de kinderen, die voor dit
leven worden klaar gemaakt, bekrompen
en, vormen we juist niet de soort
menschen, die voor onze steeds meer ge
compliceerd wordende maatschappij ge
schikt zijn."
^Langzamerhand moet het bewustzijn
gewekt worden, dat het belang meebrengt
kinderen te zenden naar een school,
hen klaar maakt vcor een breed chris
telijke opvatting: de liefde voot den even-
mensch en de verdraagzaamheid."
Vroeger had men als regel de openbare
school. Dat bracht het voordeel, dat kïnde-
uit verschillend geestelijk milieu naast
elkander op de lange banken zaten. Dat
voor de geestelijke vorming iets, dat
van groote bet eekenis is voor onze huma
niteit, en wij kunnen, meent spr., geen ge-
ige toekomst verwachten, als wij in
jeugd de mensehen uit elkaar drijven
en dat is toch het doel van alle dogmati
sche begrippen."
„Laat <ms bedenken, wat er van Neder
land moet worden, als bet dc speelbal
wordt van mensehen, die twisten over den
godsdienst.
Ziethier, eenige grepen uit de bedoelde
rede, waarvan wij een verslag in de „N. R,
Crt." hebben gelezen.
Is 't niet werkelijk, alsof men een oer
conservatieven liberaal hoort die allen, die
anders denken dan hij, en ook den Gods
dienst zelf, uit de hoogte van zelfvoldane
voornaamheid beschouwt? En houdt de
redenaar zich niet heel goed aan het woor
denboek der Loge. zooals dat ook in vroe
ger tijden de liberale leiders plachten te
doen 1
Rijdend op zoo'n oud-stokpaardje, ver
geet de hoogleeraar z'n aandacht te schen
ken, met ernst, aan wat deze, onze tijd
is en vraagt van allen. van welke
richting dan ook die het goede wen-
sehen en willen voor het Nederlandsche
volk.
En het „Hsgez." schreef zeer terecht
naar aanleiding van de hier besproken
rede:
„Moesten wij. nu wc staan niet alleen
voor een gecompliceerde maatschappij,
maar voor allerlei geweldige nationale en
internationale vraagstukken, niet zoo ver
standig zijn, dergelijke oude stokpaardjes
op stal te laten en, den geworden toe
stand aanvaardend, samen te werken in
het belang van volk en land?
Niet de menscben, die twisten over den
godsdienst (hoe onelegant en onjuist uit
gedrukt), maken Nederland tot een speel
bal, maar de menschen zonder godsdienst,
die, in langzamer of vlugger tempo, ons
land naar de revolutie geleiden met Mes
kou als eindstation.
Een onderwerp voor den hoogleeraar om
het voorloopig te be-mediteeren."
Als de hoogleeraar nu maar zoo verstan
dig moge zijn, den raad, hem hier gege
ven, niet te belachen
Laten wij verdraagzaam zijn in waar-
kei d. Wij laten den voorstanders van de
openbare scheed hun vrijheid en recht.
Voorzoover 't van ons afhangt willen wij
de openbare school hun laten zoo goed mo
gelijk
Maar dat men dan ook de bijzondere
school niet bestrijden op een wijze, waarop
iemand als de heer Eerdmans zulks meent
te mogen en te moeten doen.
VAN HET VATICAAN
CEREM0NIEELE LUNCH TEN
VATICANE.
Kardinaal Gasparri, gastheer van
het corps Diplomatique.
Toespraken van den kardinaal
n van den Braziliaanschen
gezant.
Ter eere van de totstandkoming van
de verzoening tusschen de Kerk en den
Italiaanschen Staat was aan het gansche
corps diplomatique gisterenmiddag een
lunch in het Vaticaan aangeboden, waar
voor 60 uïtnoodigingen waren verzonden.
De tafel was met het Pauselijk servies,
uit gouden en zilveren stukken bestaande,
gedekt, terwijl de monumentale geschen
ken van Napoleon aan Paus Pius VI even
eens tot verhooging van den luister aan
wezig waren.
Voor den aanvang hield kardinaal Gas
parri een begroetingsrede, waarbij hij erop
wees, hoezeer de Paus de gelukwenschen
waardeerde, die de vertegenwoordigers
van verschillende landen ter gelegenheid
van het accoord. hem hadden gebracht.
Kardinaal Gasparri sprak den wenscb
uit, dat de betrekkingen tusschen den H.
Stoel en deze volkeren steeds nauwer en
heilzamer zullen worden.
Tijdens de lunch bracht de Braziliaan-
.sche gezant, die als deken van het corps
ter rechterzijde van Kardinaal Gasparri
aanzat, een heildronk op den Paus uit, die
zooals bekend, nooit met andere personen
aan een tafel pleegt te zitten en ook thans
niet aanwezig was.
In geen 10 jaar tijds heeft een ceremo
nieel diner in het Vaticaan plaats gehad,
terwijl de lunch steeds een intiem karak
ter heeft gedragen.
FRANKRIJK.
DE CONGREGATIE-AFFAIRE.
De jongste regeerings-overwinning.
Het angstgehuil van linkp.
De correspondent van de „Msb.. te Parijs
schrijft:
Hoe diep het anti-clerioalisme is inge
worteld bij de radicalen en socialisten,
blijkt wel uit de onverholen woede, waar
mede de linksche pers fulmineert over
het in behandeling nemen der voorstellen
inzake de missiehuizen.
Een orgaan als de „Quotidien", dat het
hoofdorgaan der radicalen is, moet er
kennen, dat het zich nu geen illusies
meer maakt omtrent het eventueel ver
werpen der voorstellen, ,die een bres slaan
in de laiciteit, en jammert dan: waar
gaat het heen met de republiek?
De socialisten maken het nog tragischer
Zij beweren, dat „bet gouvernement een
accoord ,_?sloten heeft met de Kerk". „Men
behoefde slechts te zien", roept het roode
partijorgaan uit, hoe de rechterzijde, en
een rechterzijde die thans tot over de
helft van den halfven cirkel gaat, krijgskre
ten aanhief en zich meester toonde van 't
gouvernement, dat zich nog laicistisch
noemt. De eerste bijlslag is gevallen in
den slagboom van de laiciteitswetgeving".
Die angstkreten zijn echter alles behalve
gemotiveerd en het ziet er nog niet naar
uit, dat de uitzonderingswetten tegen de
Katholieken ingetrokken zullen worden.
Er is op dit oogenblik meer dan ooit
gevaar, den politieken toestand te over
schatten. Zoo juicht de geheele meerder
heid, dat' de positie van het gouvernement
zeer versterkt is geworden en dat de ka
mer eindelijk haar weg heeft gevonden.
Men zal in dat opzicht voorzichtig moeten
afwachten.
Inderdaad is er voor het toelaten dei
missie-orden een groote meerderheid aan
wezig, die veel steun vindt bij de gema
tigde elementen van links, die echter mor
gen, bij een andere kwestie, het gouver
nement weer even gemakkelijk zullen los
laten. Omtrent de toekomst zegt de be
slissing van Donderdag niets. Op de meer
derheid van Donderdag kan bet gouver
nement niet duurzaam rekenen.
Maarschalk Foch.
Nadat negen specialisten een consult
van een uuj hadden gehouden aan Foch's
ziekbed, heeft dr. Degennes het volgende
medegedeeld aan United Press:
Foch is ten doode opgeschreven, al be
staat er ook geen onmiddellijk gevaar
voor zijn heengaan.
Foch, hoe uiterst zwak hij ook is, heeft
een buitengewoon weerstandsvermogen hij
is volkomen helder van geest en eet nog
voortreffelijk. Maar de hevige druk op
het hart duurt voort.
SPANJE.
Spaansche academies gestraft.
De Universiteit te Madrid
11/2 jaar gesloten.
Koning Alfonso heeft Zaterdag de decre
ten onderteekend nopens de strafmaatre
gelen, die in verband met de jongste rel
letjes tegen de studenten zullen wordcD
toegepast. Alhoewel "de juiste tekst der de
creten nog niet gepubliceerd is, weet men
toch reeds, dat zij de volgende bepalingen
bevatten
e universiteit te Madrid blijft tot Oc
tober 1930 gesloten. Alle studenten verlie
zen hun aan inschrijving aan genoemde
hoogeschool ontleende rechten, doch zij kun
nen aan andere universiteiten verder stu-
deeren.
Op de universiteiten van Barcelona, Sa-
ragossa, Valencia cn Granada zijn de straf
maatregelen niet van toepassing. Aan alle
overige hoogescholen verliezen de studen
ten echter een maand college, terwijl de
examens later zullen plaats vinden.
De studenten aan de hoogeschool voor
wegenaanleg en mijnbouw moeten de hoo
geschool een jaar langer bezoeken.
De rector, dekenei: en secretarissen der
Madrileensche universiteit worden in hun
functie geschorst.
Verscheidene hoogescholen verliezen de
autonomie, die zij tot dusverre bezaten en
worden onder bet toezicht der autoriteiten
geplaatst, die gedelegeerden benoemen.
BULGARIJE.
Koning Boris' huwelijksplannen.
Volgens den te Sofia gevestigden corres
pondent van de „Ceteka" heeft het Ita
liaansche koningshuis toestemming gege
ven voor het huwelijk van prinses Giovan-
na met koning Boris van Bulgarije. Al3
voorwaarde zou daarbij zijn gesteld, dat de
paus voor dit huwelijk zijn zegen verleent.
De paus zou erin hebben toegestemd, dat
de toekomstige kroonprins van Bulgarije
volgens den Grieksch-katholieken gods
dienst wordt gedoopt, terwijl de overige
kinderen Roomsch-Katholiek zullen zijn.
RUSLAND.
Bolsjewistische huwelijkswetgeving.
De vrouw het slachtoffer.
In de Leningradsche „Krasnaja Gazeta"
publiceert de commWf.^te Zemskowa een
reeds klachten naar aanleiding van de treu
rige situatie van tal van gehuwde vrouwen,
die door haar mannen zijn verlaten en die
zich thans met haar kinderen zonder eeni-
gen steun door het leven moeten slaan.
Zooals men weet zijn echtscheidingen
door de bolsjewistische huwelijkswetgeving
al heel gemakkelijk gemaakt. Elke man en
elke vrouw kan onder elk voorwendsel
echtscheiding aanvragen, zoodat in theorie
beiden gelijke rechten hebben, doch in de
practijk is het over het algemeen de vrouw,
die het slachtoffer van deze huwelijkswet-
gering wordt. De wet bepaalt namelijk wel,
dat de scheidende man voor de kinderen
uit het huwelijk dient te zorgen, doch in
werkelijkheid worden de meeste vrouwen
met haar kinderen in de bitterste ellende
achtergelaten.
Dit feit heeft bovengenoemde Zemsko
wa naar de pen doen grijpen en in één lan
ge klacht wijst zij er op, dat de leden der
communistische partij, die hun vrouw en
kinderen in den steek hebben gelaten, zich
hoe langer boe meer aan hun alimentatie
verplichting onttrekken. Dit wordt o.m. mo
gelijk gemaakt door de omstandigheid, dat
do sovjet-instanties, die voor nakoming der
verplichting in zake het betalen van alimen
tatie-kosten moeten zorg dragen, zich aan
hun taak al heel weinig gelegen laten lig
gen.
Zeer talrijk zijn dc klachten van verla
ten vrouwen, die met verscheidene kinde
ren zijn achtergebleven en die van het dorp
naar de stad trekken om daar op steunver-
leening aan te dringen, doch gewoonlijk
onverrichterzake weer moeten terugkeeren.
In dit verband wordt er op gewezen, dat
tal van gescheiden mannen telkens van
woonplaats veranderen, zoodat deze fac
tor, te zarcen met de indolente houding der
Sovjet-instanties, achterhaling der nalati-
gen zeer moeilijk maakt-. Ten slotte wordt
dan het geval aangehaald van den ex-di
recteur van de stadsbank te Nowaja Lado
ga, Popof, die in 1927 zijn vrouw met vier
kinderen heeft verlaten en sindsdien nog
geen kopeke voor onderhoud heeft betaald.
Hoewel hij door verschillende partij-instan
ties en door de justitie wordt gezocht, wist
hij steeds weer door verhuizing aan zijn
verplichtingen te ontkomen, hetgeen een
vreemd licht werpt op de „activiteit" der
wetshandhavers.
MEXICO.
DE OPSTANDIGE BEWEGING.
De federale troepen reeds te Torreon?
Naar uit Mexico wordt geseind, zijn twee
colonnes der regeeringstroepen reeds in de
buitenwijken van Torreon aangekomen- De
aftocht der opstandelingen uit deze stad
duurt nog steeds voort en beweegt zich i
Noordelijke richting. Men vermoedt, dat de
opstandelingen zich naar Juarez zullen be
geven. Van deze plaats uit zouden zij zoo
noodig op Amerikaansch gebied kunnen
vluchten.
Een succes der rebellen?
Naar Associated Press uit Juarez meldt,
maakt het revolutionnaire hoofdkwartier
aldaar bekend, dat de stad Aguas Calientes;
die halverwege tusschen de hoofdstad Mexi
co en Torreon ligt, door opstandelingen is
veroverd. Bij de inneming worden vele sol
daten der federale troepen gedood en een
groot aantal gevangen genomen. Het revolu
tionnaire hoofdkwartier hecht aan de ver
overing van Aguas Calientes groote waar
de, omdat daardoor, naar gezegd wordt-, de
verbinding is verbroken tusschen de ver
schillende legercorpsen der federalen, die
naar Torreon oprukken.
Prof. Nolet over de oplossing der
Romeinsche kwestie.
Vrijdagavond hield Prof. W. Nolet,
Hoogleeraar aan het Groot Seminarie te
Warmond een lezing over de oplossing
der Romeinsche kwestie. Deze avond, die
georganiseerd werd door het bestuur van
den R. K. Volksbond is schitterend ge-
De Voorz., de heer C. Schrama, opende
deze vergadering met den Christelijken
Groet. Hij uitte zijn volle tevredenheid
over de prachtige opkomst* In het bijzon
der heette hij welkom den spr. van dezen
ond, benevens de plaatselijke goeste-
lijkheid. Spr. zette het dóel uiteen van de
zen avond en hoopte, dat allen welvol
daan huiswaarts zouden keeren, waarna
hij volgaarne het woord verleende aan
den Zeoreerwaarden spreker. Een dave
rend applaus ging op toen Prof. W. Nolet
de katheder betrad.
Toen de eerste, nog schuchtere, kran
tenberichten verschenen, aldus spr., dat er
nu toch werkelijk een oplossing voor de
Romeinsche Kwestie aanstaande was, heb
ben wij het toch eigenlijk nauwelijks kun-
gelooven. We waren al zoo gewend aan
den bestaanden toestand, zoo dikwijls wa
ren er al geruchten over een aanstaan
de oplossing, dat we gingen berusten.
Alleen, de ouderen onder ons hadden den
toestand uog gekend, dat de Paus Wereld
lijk Vorst was-1 over een groot deel van
Midden-Italië, maar sinds 1870 zijn wc
twee - generaties verder. De eerste daar
van heeft nog een deel van de geestdrift
overgenomen, waarmede haar ouders voor
het recht van de Paus opkwamen. Maar
de kleinkinderen van de generatie der
zouaven wisten nauwelijks nog, dat er een
Romeinsche Kwestie bestond. Wc wisten
zoo goed, hoe talloos de moeilijkheden
waren aan de oplossing verbonden, we
waren er daarbij zóó innig van overtuigd,
dat de Paus alléén hier te oordeelen had,
we waren daarenboven geestdriftig ge
stemd over het schitterende bestuur der
Pausen sinds 1879, dat wij den toestand
van vijandschap tusschen de Heilige Stoel
en Italië als normaal en zelfs meer of min
als wenschelijk gingen beschouwen, en in
die vijandschap zelf het door de Voorzie
nigheid beschikte middel gingen zien, om
de onafhankelijkheid van den Opperpries
ter ten opzichte van iedere Wereldlijke
Macht, duidelijk aan hot licht te stellen.
En, omdat we het zagen voor onze oogen
en constateerden, dat de Pausen met hun
geestelijke en bovennatuurlijke zending
een invloed uitoefenden op de Katholieke
Wereld en een gezag hadden bij de Re
geeringen, als sinds de 13e eeuw in de
Kerkgeschiedenis niet meer vertoond was,
daarom kregen de jongeren do neiging,
om den bestaanden toestand te beschou
wen als normaal, en daarom begon de toch
steeds bestaande Romeinsche Kwestie
uit de belangstellingskring van hot Ka
tholieke volk te vervagen.
Maar anders dachten de Pausen er over.
Leo XIII, Pius X, Bencdictus XV en Pius
XI hebben onmiddellijk bij de aanvaarding
van het Geestelijk erfdeel van St. Petrus,
het Bestuur van de universeele Kerk, hun
aanspraken gehandhaafd op wat de
tuurlijke doop der omstandigheden 1
wereldlijk gebied aan heb erfdeel van Pe
trus hadden toegevoegd. En de Pausen
hebben tijdens hun regeoring niet ver
geefs gesproken, want in de politieke ge
schiedenis van Europa bleef do Romein
sche Kwestie actueel: Denk aan het ge
beurde bij de eerste vredesconferentie in
Den Haag waar deze Kwestie een belang
rijke rol speelde; denk aan de eisoh van
Italië toen het ging deelnemen aan de we
reldoorlog in 1914 en daarbij uitdrukke
lijk bepaalde wel tc willen deelnemen met
die verstande, dat de Paus van de vredes
onderhandeling zou worden uitgesloten.
En nu heeft onze roemrijk regeerende
Paus in overleg met de Italiaansche Re
geering op het onverwachtst de oplossing
gegevon.
Maar voordat we gaau spreken over dc
oplossing van de kwestie, kan het zeker
zijn nut hebben om eerst eens uit tc zet
ten ,wat dc Romeinsche kwestie eigen
lijk was. Daarvoor moeten wc een eeuw
teruggrijpen in de historie. De Romeinsche
Kwestie is aan de orde gekomen sinds het
congres van Weenen. Onder alle volkeren
van Europa was er geen, dat wet meer
gelatenheid de Fransche overheersching
gedragen had dan Ijet Italiaansche volk.
De overheersching nu van den Franschen
VOORNAAMSTE NIEUWS
BUITENLAND.
Angstgehuil van de linksche pers in
Frankrijk over de Congregatie-voorstellen.
Wie hebben succes in Mexico, de regee
ringstroepen of de opstandelingen?
Ontzettend vliegongeluk in Amerika.
Dertien dooden. (Telegrammen).
De overstroomingen in de Ver. Staten
worden iets minder. (Buitenl. Berichten on
Telegrammen).
BUITENLAND.
Voetbalwedstrijd NederlandZwitser
land 3—2. (2de blad).
Vragen aan den Minister van Water
staat inzake herziening telefoontarieven.
(2de blad).
Overleden is prof. dr. H. T. M. Huibers
te Nijmegen. (Laatste Berichten).
Een auto op een bewaakten overweg te
Gastel. (Gem. Berichten, 2de blad).
Rapport van B. en W. over den oorzaak
van den brand van Leidens Stadhuis. (2de
blad).
Keizer wekte weer heel sterk de herinne
ring aan do oude Romeinsehon grootheid.
Voor herstel van de vreemde vorstenhui
zen was dc geestdrift uiteraard geving,
en zoo nam het Italiaansche volk zoo goed
als geen aandeel aan de vrijheidsoorlogen
tegen Napoleon. Het congres van Weenen
heeft dan ook feitelijk Italië beschouwd
als voroverd land, en heeft het tusschen
de overwinnaars verdeeld. De invloed van
de Fransche revolutie had tegelijkertijd
de grondslagen van het godsdienstig-zedc-
lijk leven in Italië ondermijnd, on zoo
kreeg de nationale beweging tevens een
anti-godsdienstig karakter. Men moet nu
niet denken alsof het heele Italiaansche
volk aan de Kerk ontrouw goworden was,
alleen do anti-kerkclijken namen do lei
ding.
Van hot Pauselijk gebied waren ia 1859
1860 reeds groote stukken ingepalmd, al
leen Rome en do onmiddellijke omstreken
stonden nog onder het Pausolijk bestuur.
De Katholieke wereld kon niet onverschil
lig staan tegenover deze gewelddaden, hot
ging om de onafhankelijkheid van de Paus.
17 Maart 1861 nam Victor Emmanuel den
titel van Koning van Italië, reeds 29
Maart verklaarde het Parlement, Rome tot
hoofdstad van hot cene Italië, daardoor
werd do Italiaansche kwestie de Romein
sche Kwestie. Toen in 1864 Napoleon be
loofde, dat hij zijn troepen uit Rome zou
terugtrekken stroomden van alle kanten
de Katholieken jongelingen naar Rome,
om den Paus tc voorzien van oen strijd
macht, die in staat zou zijn om vijandelijke
invallen af te weren. Nooit heeft Neder
land zoo cdh klaar bewijs gegeven vuii
liefde en aanhankelijkheid voor Jeu H.
Stoel, als toen het zijn bloed veil had voor
den Paus. Op 3 Nov. 1867 hebben de zou
aven Garribaldi bij Mentana verslagen, en
de Katholieke wereld meende dat mon ge
rust kon zijn. Het is U echter bekend, hoe
de Fransch-Duitsche oorlog in 1870 aan
Sardinië de gelegenheid bood, om Rome tc
nemen; den 20sten September werd de
bres geschoten in do Porta Pia en op hoog
bevel streken de zouaven dc wapenen, ou
der den kreet: Evriva il Papa-rc (leve dc
Paus-Koning).
Van dat oogenblik af ie voor Sardinië
de Romeinsche Kwestie opgelost, officieel
bestaat ze niet meer maar voor dc Katho
lieke wereld was deze voor goed begon
nen. Zwijgend hoeft de Katholieke wereld
gewacht, cmdat er onder dc Katholieke
wereld het diepe bewustzijn was, dat er
op aarde maar één is, die met volledige
kennis van zaken over de aangelegenheid
kon spreken n.l. de Paus. Dc kracht im
mers van het protest van deu Paus is ge
legen in dc eensgezinde houding der Ka
tholieken. Hiermede was het eersto ge
deelte afgehandeld, en ging men over tot
een korte pauze.
In zijn tweede deel verplaatst spr. zich
naar de hedendaagsche wereld.. En nu is
de oplossing van de Romeinsche Kwestie
gekomen. Onverwachts, zooals Gods ingrij
pen onverwacht pleegt to zijn, en hoeft dit
heel wat menschelijkc berekeningen be
schaamd gezet.
Enkele jaren geleden waren er in een
Duitsch tijdschrift artikelen in omloop,
waarvan Kardinaal Ehrlc do schrijver was.
Aan het einde van zijn beschouwingen
geeft deze aan de mogelijkheid van de nu
feitelijke oplossing. Hoe moeten wij nu
denken over dc oplossing! In do dagen,
toen dc tractaten tuschen Italië en de H.
Stoel geteekend werden, heeft dc Paus
twee toespraken gehouden, één tot de Ro
meinsche Pastoors en één tot dc studen-
ten van do Katholieke Universiteit van