IV SPORT KERKNIEUWS Na feet defeat over den Elzas neu por gezin hoogstens 50 K.G. huisbrand betrekken. To Pössneck vonden luidruchtige wcrkloozendemonstratics voor het stad huis plaats. De gemeenteraad vond daarin aanleiding den werkcloozen extra-steun toe te zeggen en den gasprijs voor gezinnen ie verminderen. Te Breslau hebben in verband met de ko- lenschaarschte relletjes plaats gevonden. De menigte nam een dreigende houding jegens do kolenhandelaren aan en tracht'.e do opslagplaatsen en aankomende kolr.n- treinen te plunderen. Slechts met de groot ste moeite slaagde de politie erin dit te verhinderen. Te Berlijn doen de gevolgen van den ko- lennood zich voornamelijk in de voorsto den gevoelen, waar de voorraden vrijwel zijn uitgeput. Bij de groote kolenhando- laars komen de telefonische bestellingen in zulk een geweldigen overvloed binnen, dat aan de te'efoon-centrnles exfcra-personoel meost worden aangewezen, om de lijnen der groote kolenhandelsfirma's te bedie nen. In een deel van het centrum der rijks hoofdstad en wel in de regeeringswijk, zijn gisteravond alle geslantaarns uitgegaan. De hoofdtoevoerbuis bleek bevroren te zijn en kon wegens het daaraan verbonden ont ploffingsgevaar ook niet ontdooid worden. Jndien de strenge koude nog langer aan houdt, bestaat groot gevaar, dat vrijwel de geheole stad, die voor het overgroo c deel door middel van gaslantaarns wordt verlicht, in het duis-ter zal worden gehuld. Bij de kolenschaarschte komt te Berlijn het steeds nijpender wordende tekort aan aardappelen. De voorraden zijn bijna uit geput, terwijl de directie der stedelijke markthallen verklaart, dat nieuwe aanvoe ren op het oogenblik niet kunnen worden verwacht. Ten einde een ongemotiveerde stijging der levensmiddelen zooveel mogelijk tegen te gaan, heeft de hoofdcommissaris van po litie, order gegeven alle klachten omtrent woekerprijzen zoo nauwkeurig mpgelijk 'e onderzoeken. Het ijs op do waddenzee is thans zóó dik geworden, dat de verbinding met c'.e eilanden van het vasteland uit door mid del van auto's ten deele is hersteld. Zoo wel naar het eiland Sylt als naar het eiland je Nordbrand is een geregelde dienst mot autobussen georganiseerd. Op de Oostzee stapelen de ijsschotsen zich op vele plaatsen tot een hoogte van vijf meter op. IJSSPORT. De ijS'Zeilwedstrijden op de Kaag. Was er Donderdag geen windje cm de ijsschuitjes in beweging te krijgen, thans hadden wij een ander uiterste. Een hevige sneeuwstorm maakte een verblijf op de Kagermeer alles behalve aangenaam, cd 't behoeft dan ook geen verwondering te wekken, dat slechts weinig toeschouwers aanwezig waren om getuigen te zijn van de door do Warmondsche TJsclub in ver- eeniging met de Zuid-Hollandsche Ijs bond uitgeschreven wedstrijd voor ijs- schuiten. Laten wij er dadelijk aan toevoe gen, dat ook .thans weer de thuisblijvers ongelijk hadden, want wat thans gegeven werd, was een unicum op bet gebied der ijssport. Toen wij gistermiddag op de ree- ren kwamen leek het wel of we midden in de Kaagweck waren en alleen de bit tere kou moest ons van het tegendeel over- tu:gen. Zoover ons oog reikte waren de plassen bezaaid met zeiltjes en bij nadere informatie b'eek ons, dat een 20-tal ijs*- schuiten aanwezig waren om aan den wed- striid deel te nemen. Het zou te \er voeren den geheelen wedstrijd te beschrijven, want de eene rit was al interessanter dan de andere. Deze schuitjes, die in den zomer zoo rustig het water doorklieven, ontwikkeMen thans een angstwekkende snelheid, zoo zelfs dat tijden werden genoteerd de 80 a 85 K.M. per uur dicht benaderende. Rustig aan den kant staande zag je plotseling met een ijzingwekkende vaart een schuitje opduiken uit den sneeuwstorm en dacht je een oogenblik, dat het rret een razende snel heid op den wal zou vliecen. Mis, even vlug werd het roer omgegooid en a's een wiel om het soil maakte het een draai om plot seling weer het i.:s oo te schieten om weer met dezelfde snelhe'd naar de overzijde te vliegen. Dit was sensalioneeele sport, waarin behendigheid en moed een groote factor zijn. Dank zij do uitstekende maatrege'en door het bestuur der Warmondsche IJs club genomen, liep alles uitstekend van stapel en vooral voor deze sport moet een woord van hulde aan bet bestuur wor den gebracht voor de wiize waarop het zoowel voor de veiligheid der toeschou wers als der deelnemers had zorggedra gen. Om ongeveer 1 uur had de laatste start plaats, waavna man in ortocht naar hotel de Zon ging, waar de prijsuitdeeling plaats had. De heer Scbölvinck. voorzitter der War mondsche IJsclub en lid van bet Dage- li.iksch Bestuur v. d. Zuid-Ho'landschen Ijsbond, bracht in de eerste plaats een woord van hartelijken dank voor de pret tige samenwerking, die hij dezen middag van de deelnemers had mogen ondervin den en zeer terecht wees spreker er op, dat zelden oen saamhoorigbeid werd ge vonden als bij de leden van de IJs- en Zei'vereen:ging ..De Braasemermeer" tot welke vereeniging de meeste deelnemers behoorden. Hij hoopte van harte, dat hij de vereeniging nog dikwijls in Warmond zou mogen terug zien om ons opnieuw van deze mooie en spannende sport te doen genieten. Een bespreking die bij te dezer zake zoo juist met het bestuur h°d gehou den, wettigde deze hoop ten volle. H erna werd het woord gevoerd door den heer A. v. d. Meer, voorzitter van de IJs- en Zeilvereeniging „De Braasemer meer" die een woord van dank bracht voor de prettige ontvangst en de aange name samenwerking van het bestuur der Warmondsche IJsclub ondervonden en ook hij hoopte van harte, dat zijn vereeniging iNGEZONDEN ME DEELING. nog meerdere dergelijke wedstrijden in Warmond zou kunnen organiseer en. Hierna werd overgegaan tot de prijsuit deeling. De eerste, tweede en derde prijs beston den resp. uit 20, 10 en 5. Ie klasse: le pr. Th. v. d. Meer met Attalante, 2e pr. A. Bakker met Gcrda, 3e pr. opgegeven. 2e klasse: le prijs M. Verdil met Iris, ?e pr. K. Loos met Huppomenus, 3e pr. N. Wagenaar. 3e klasse: le pr. Firma Verhaar met In dian, 2e pr. J. Locs met Amundsen, 3e pr. G. de Koning met Wintervreugde. •le klasse- ie nr. P. Bakker met Antonia, 2c pr. P. v. Diemen mei JJsvermaak, 3e pr. K. Kaek met Rembrandt. Hierna bracht de heer Schölvirck nog een woord van dank aan de jury, bestaan de uit de beeren J. N. v. d. Meer, J. Riet- breek en B. v. d. Meer, geassisteerd door het bestuur der Warmondsche IJsclub voor de uitnemende wijze waarop zij zich van hun taak hadden gek- eten, alsmede aan de po'itie vcor hun zoo gewaardeerde» bijstand. Een hartelijk applaus bewees, dat men dit alles zeer geapprecieerd had. Na dit alles heeft men nog geruinven tijd bijeen en ziin wij wel ingelicht, ligt het in de bedoeling van de Warmondsche IJsclub nog andere gpcote wedstrijden te organiseeren indien het weer en ijs zulks tcclaten Gezien de ge'everde nrestaties tot he den is er alle re-1 en dienaangaande de grootste verwachtingen te koesteren. BILJARTEN. Om het wereldkampioenschap voor baroepsspelers. Schaefer wint don titel. De laatste partij om het wereldkam pioenschap voor beroej ss^c'ers heeft de overwinning gebracht voor Jake Schaefer over zijn landgenoot Cochran. De laatste verdedigde zich uitstekend en bleef slechts 72 punten achter, niet tegenstaande zijn tegenstander een mooie seiie boekte van 109. In elf beurten was de partij boëindigd. Het verloop was volgens de „Msb.": Schaefer 400 punten in 11 beurten (0, 90, 2, 35 2, 169, 35, 0, 6, 0, 55), gemiddel- do 36.36. Cochran 328 punten in 11 beurten (5, 2, 22, 1, 74, 29, 30, 82, 81, 0, 2), gemiddelde 29.81. De eindstand is: Schaefer 5 4 1931 73 205 26.06 Cochran 5 3 1857 71 158 26.15 Horemans 5 3 1754 78 193 22.48 Matsuyama 5 3 1904 88 120 21.63 Hagenlacher 5 2 1773 77 264 23.02 Grange 5 0 1310 82 120 15.97 MGR. J0HAN AELEN. t In Madras is, zooals we reeds meldden overleden Z. D. H. Mgr. Johan Aelen, ou-l- aartsbisschop van Madras, titulair aarts bisschop van Nicopclis en assistent-bis schop bij den Pauselijken troon. Johan Aelen werd op 24 December 1834 te Waspik, in het bisdom s-Hertogenbosch, geboren. In zijn jonge ziel was door de stem van den ijvoraar Herbert Vaughan, stichter der Sint Jcsef-congregatie voor de Missie 'a- ter kardinaal-aartsbisschop van West minster, het verlangen gewekt scldaat ie zijn in Chris-tus' rijk daar, waar de zwaar ste arbeid kon worden verricht. Hij betrad Mill-Hill in 1874, werd pries ter gewijd in 1877 en was aalmoezenior bij de Britsche koloniale troepen gedurende den Afghaanschen veldtocht van 1878 tol 1880. De Nederlandsche priester maakte den beroemden opmarseh van lord Rnbei ts' troepen naar Kandarhar mee en werd om zijn voorbeeldig opofferend gedrag door de Engelsche regeering meermalen onder scheiden. Van 1880 tot 1890 was Father Aelen mis sionaris te Madras. Teruggekeerd in Europa werd hij naar zijn vaderland gezonden en stichtte de on vermoeide het missiehuis te Roosendaal, de eerste Mill-Hill-nedcrzetting in Neder land, waarvan hij rle eerste rector werd. Op 2 December 1901 benoemde wijlen Paus Leo XIII den missionaris tot tilu- loir-Bisschop van Themisonium; op 2 Fe bruari 1902 werd de benoemde in Roosen daal tot bisschop goconsacrcerd cn op 31 Juli 1902 kwam de benoeming tot coadju tor van den aartsbisschop van Madras. Op 13 Februari 1911 volgde Mgr. Aelen wijlen Mgr. Colgan op als aartsbisschop van Ma dras. Mgr. Aelen, die de eerste priestor was, die Afghanistan binnendrong, is een der grootste missionarissen geweest, die Ne derland aan de Kerk schonk. Onder zijn grooten eenvoud school een brandende zielenijver, een weergalooze toewijding aan zijn arbeid, een ijzeren doorzettings kracht, een waarachtige geest van zelfver loochening. Hij was een van die voorbeeldi ge missionarissen, die onbewust van eigen gr petheid, den naam van Nederland hielp eerbiedigen in verre gewesten en dio mede den weg bereidde voor de tientallen Ne derlanders die, na hem, door Rome met du bisschoppelijke waardigheid werden be kleed. Hij was een der baanbrekers voor df opleiding van inlandsche geestelijken, 6tichtte zelf twee seminaries, zorgde vo.»r ziekenverpleging en steunde op dit gebied de kloeke initiatieven van zijn vor-ziende missionarissen. De overledon Nederlandsche aartsbis schop was ook lid van den Wetgevender» Raad van Madras. Pas eenige maanden geleden vrceg de afgewerkte prelaat, bij gelegenheid van een nieuwe indeeling der diocesen, aan Z. H den Paus ontslag als aartsbisschop. De H. Stoel bewilligde in dit verzoek maar schonk den groeten grijsaard tevens den aartsbisschoppelijke» titel van Nicopolis en het assistentschap bij den Pauselijken troon. In de annalen der moderne missie-ge schiedenis neemt aartsbisschop Aelen een groote plaats in en zijn nagedachtenis ver dient in Nederland te blijven voortleven als een der stille, maar groote cultuur-dra gers en als een der ware apostelen voor Christus' Rïik. Moge God reeds zijn eeuwig loon ge schonken hebben aan den overleden zie- len-ijveraar EEN KATHOLIEKE GEVANGENIS? (Ingezonden). Een poes geleien is er een rapport ver schenen over de geestelijke verzorging der gevangenen, in welk rapport, uitgebracht door een commissie samengesteld vanwege het „Genootschap tot Zedelijke Yerbete- r ng der Gevangenen", door de katholieke leden dier ccmmissie een pleidooi werd geleverd voor de instel'ing esner gevan genis speciaal voor de katholieke veroor deelden. Als motief werd aangeveerd, dat. alleen in zu'k een instelling de geestelijke verzcrg'ng der Katholieken volledig tot haar recht zou kunnen komen. Dit metief is ongetwijfeld juist. In een gemengde gevangenis cm aldus de hui dige toestand eens te kenschetsen kan geen katholieke sfeer heerschen, kan de geestelijke verzorging slechts bij tijd en wijle worde 1 toegepast en bepaalt het katholieke leven zich uiteraard tct het bij wonen der godsdienstoefeningen, welke u tsluitend op Zon- en feestdagen plaats hebben. De geestelijken hebben bovendien natuurlijk toegang tot de cellen der katho lieke verpleegde*?, wat van groot nvt is, maar toch ook niet afdoende kan worden geacht ondanks den grooten ijver, welke de aalmcezenievs aan den dag leggen. Worden deze bezwaren rcer's geveeld in de cellulaire gevangen'ssen. zij klemmen te meer waar gemeenschaps'even heerscht, zoca's b v in de openlucht-gevangenis te Veenhuizen en daar, waar gevangenen ver toeven. die tot langdurige straffen zijn veroordeeld, wat medebrengt, dat zij 11a 5 jaar niet meer ook overdag in cellulaire .afzondering verkeer-en. In die inrichtingen dcet het menscheüjk opzicht zijn neer drukkende werking ge vee en, wat evenzeer het geval is in de Rijkswerkinrichtingen en R ij k s 0 p vo e d i n g s g e s t1- h t .a n In een gevangenis speciaal voor Katho lieken zou dit gansch anders wezen. Van hecg tot laag zou het personeel er katho liek zijn waarmede intvsschen alles be halve bedeeld wordt eon blaam to werpen op het personeel in gemengde gevangenis sen en het katholieke leven zou er meer intens kunnen worden beoefend, waarvan uiteraard niet anders dan een goede nit- werk'ng kan worden verwacht. Dit alles is evenwel neg maar toekomst muziek, wat ook b'eek bij de debatten der Tweede Kamer in zake de begrooting van Justitie. Het denkbeeld eener katho'ieke gevangenis is pas geopperd, meet nog rij pen, alvorens tot uitvoering te kunnen ko men -~ wat wij vooralsnog niet zien ge beuren. Maar ju'st in dezen tiid van langzame voorbereiding heeft het zijn nut, ook even- tuee e bezwaren onder 't oog te zien. op dat men deze komt het eenmaal tot de opening eerer katholieke gevangenis, van meet af aan kan uit den weg gaan of on dervangen. Daarom widen wij nu al waarschuwen, dat men niet al'e veroordeelden, welke R. K. heften terstond na hun vonnis naar de katholieke gevangenis meet zenden. Wat onlangs in dit blad ten aarz'en der verwaarloosde jeugd werd uiteengezet, geldt ook voor de volwassenen, die met politie en justitie in aanraking kernen. A1- vorens in hun Messier ce init'alen R. K. worden ingevuld. wordt niet onderzocht, of zij werkelijk a's Katholieken leefden, doch ernvoudig nagegaan hce hun afkomst is, 't zij dat hierbij eenvoudig wordt ver trouwd op de eigen ongave der arrestan ten of gedetineerden, dan wel de registers van den burgerlijken stand worden geraad pleegd. Op deze man er worden ook die personen als II. K. gebcekt, door wie de weg naar do kerk sinds lang n'efc meer werd betreden en bij wie ternauwernood het voornemen bestaat, dien weg nog ooit w-eer op to zceken Al deze personen omdat zij nu eenmaal R. K. hecten of zich noemen, zonder ver der onderzoek naar de katholieke gevan genis te verwijzen, zou daar een heteroge ne bevolking te zamen brengen, welker aantal eerstens tct zeer onjuiste gevo'g- trekkir?gen zou leiden ten aanz'en van den invlced der katholieke leer en voorts het in het leven roepen en behouden eener metterdaad katholieke sfeer er ten zeerste bemoeilijken. Hoe de opzending naar de katholieke gevangenis dan geregeld zou moeten of kunnen worden? Een eerste se'ectie zou kunnen worden gemaakt dcor den veroordeelde voor de keus te stellen: zijn straf te ondergaan in de kathol'eke dan wel in een gewone ge vangenis. Daardoor zouden alvast de on verschilliger. den toestand in de R. K. ge-' vangenis niet komen bemoeilijken. Nu kunnen er evenwel onder deze on verschilligen best schu:'.ea, urn dank zij de geestelijke verzorging, wcl-o ji de ge mengde gevangenissen ni^.v ^--„.en be- Na twaalf zittingen en ongeveer vijftig redevoeringen heeft de Fransche Kamer eindelijk met overweldigende merederhe d een motie aangenomen, waarin zij ver klaart vertrouwen te stellen in de vader landslievende gehechtheid van de Elzasser en Lotharingsche bevolking aan Frankrijk en de ééne en ondee.'bare Republiek en over te gaan tot de orde van den dag". Hadden op slot van zaken de heeren af gevaardigden wel zooveel tijd noodig om tot deze conclusie te komen? Het is een platon sch gebaar, maar de wonde is er niet mee geheeld, hei kwaad er niet mee genezen. Na zooveel explicaties, onthullin gen en opinies, had een definitief en zui ver stelling nemen heel wat beter beant woord aan de noodzakelijkheid eens en voor goed door een plechtig votum d e be volking der twee provincies, zoo gehecht aan haar eeuwenoude tradities, gerust te stellen, maar van den anderen kant ook den vasten wil van Frankrijk uit te druk ken cm, vertrouwend op de loyaliteit van den Elzas, voor gced een einde te maken aan de agitatie van enkele verblinde en verschillende onverantwoordelijke elemen ten. Waarin bestaat op slot van zaken het probleem van den E!z«s? Het zijn niet die tallooze, nieuwe materieele grieven al te wijd uitgemeten door verschillende afge vaardigden. Het is ook niet de ambtenaren of belastingkwestie, waaraan anderen de schuld gaven. Welk ander departement, welke stad in Frankrijk heeft op d't ge bied niet zijn eigen, particuliere grieven? Niet le verwonderen dus, dat in den Elzas, na vijftig jaar van Duitsch beheer, niet alles zoo geleidelijk loopt, als men wel wenschen zou. Van den anderen kant wij zen de statist'eken uit de enorme cffors, die het overige Frankrijk zich getrocst heeft cm de economische en industrieele assimilat'e der nieuwe departementen met bet moederland te vergemakkelijken. Niet dus in materieele ccrzaken Egt de grond van het Elzassev-probleém; dieper, veel dieper meet men zceken, het is een moreel kwaad, een wond in de ziel van den E'zas. De oorzaak ervan is te vinden in do minls- teriee'e verk'aring van Herr'ot, teen hij in 1924 zijn ongeluksministerie van radicalen en sccia'on aan de Kamers voorstelde. Over den Elzas sprekend verklaarde hij teen de leekenwetgeving integraal in de nieuwe provincies te willen invoeren. En teen is de Elzasser trouw en overtuigd Katholiek, opgestaande k'cine admini stratieve mceilijkhejdjes had hij tot dan tce met kalmte verdragen, maar aange tast werden in zijn ge'ccf en zijn schcol dat nocit- Met ontegenzeggelijk beleid hebben de Duitschers altijd aan de Elzas- sers zoo ruim mogelijk vrijheid gelaten op dit gebied: altijd is daar van kracht ge- b'even en onveranderd het meer clan hon derd jaren oude concordaat, gesleten tus- schen Napolecn, den eersten Consul, en Pi us VII; nooit hebben de Duitschers de godsdienstige overtuiging en de christe ijko opvced'ng der kindeer? ook maar met estt vinger aangeraakt. Maar wel hebben de Duitsche'ts getracht en vandaar de tweede moeilijke kwestie de Fransche taal zoo veel mogelijk te vervangen door de Duitsr'ne en het valt niet to ontkennen, dat zij in die 50 jaren veel op dit gebied bereikt hebben. Naast het Elzasser dialect is Duatsch ex meer gangbaar dan het Fransch en enkele t'ental'en van jaren zullen er nog wel noodig zijn, voordat het Fransch er de algemeen gangbare spreek taal zal zijn. Meer een kwestie van voor zichtig, diplomatiek beleid en ge'.eide'ijke opvoeding der jongere gereraties, dan van bruuske voortvarendheid, heeft de onvoor zichtige ijver van sommige Fransche amb tenaren narst de geloofskwestie een n et zoo gevaarlijke, mrar toch zeer delicate taa!kwest:e ocgewekt. Cnmidde'lijk na de ministerïee'e verkla ring van Herrict in 1924 vereenigde zich de E'zasser bevolking rondom haar geeste lijkheid en b sschoppen. In een groote mee ting te Strassburg gehouden onder voor zitterschap van den onverdacht-vader- lonc'slievenden Mgr. Ruch werd geprotes teerd tegen de plannen der regeering, in- druistfhend tegen de p'echtige beloften aan den Elzas gedaan toen zegevierend de Fransche trcepen dat oude stuk van Frankrijk binnentrokken. Maar gelukkig behoefde aan de bedreiging tot aan het uiterste weerstand te zullen b eden, gean gevolg te worden gegeven: na enke'e we ken reeds viel het radicale-socialistische ministerie. Toen kwam eindelijk in 192S Poincaré aan bet bewind en bekwaam polit cus als hij is plechtig herhaalde hij de be loften aan den Elzas gedaan niet te zullen raken aan de godsdienstige ove-tuiging van de E'zassers. Het kalmeerde de gemoede ren; men had vertrouwen in de eerlijkheid en op'echtheid van Poincaré. Maar naast hem zaten er in het nrnisterie vier radi calen en onder hen Herrict! En cfschoon Poincaré verklaard had in naam van a! zijn collega's te spreken, bij sommigen bleef een kleine onrust smeulen: zou Poincaré wel absoluut zeker zijn van zijn radicale collega's? Onrustige elementen, propagan, disten, ongetwijfeld betaald met pan-Ger. maoïstische marken, hielden het vuurtje brandend, bliezen het aan, tot e'ndelijfc goed-georganiseerd en rijk-gefinancierd de autonomisten met hun tweedrachtsci pagne beginnen konden. Verblind door dubbelzinnige of valsche voorste'lingen, dagelijks onder diverse vormen herhaald, sleten velen zich bij hen aan; alle ontevre. denen, die zich plotseling al hun grieven en grïefjes op administratief en economisch gebied herinnerden, vereenigden zich on der hun vaandel En toen zij, voornamelijk op hel platteland e-snige geestelijken voor hun ideeën hadden weten te winnen, was het een kie ne moeite de geloovige bevol. king dier parochies en dorpen, voor wie de overtuiging van haar herder heilig is, mede onder hun aanhang te scharen. Een merk- waardig verschünsel, dat niet-volkomen verblinde Kathclieken de oogen had moe- ten openen, deed zich toen voor. Bij de ge ruchtmakende, autoncm'sten-processen van verleden jaar te Colmar werd de hulp in- geroepen van communistische advocaten! Een werke'ijk monsterverbond kwam tot stand tusschen Katholieken en communis- ten; tricmphaal werd de communistische advocaat en afgevaardigde Berthen het proces gehuldigd. De bisschop •Strassburg Mgr. Ruch, waarschuwde een rondschrijven tegen het drijven der autonomisten, verbond zijn onderhoorjge geestelükhe'd hen te steunen; kort daarop werd zijn houding door een schrijven van Kardinaal Gasparri goedgekeurd. Maar het kwaad had reeds dien wortel gescho ten en sterker en onge'ocflijker nog werd de samenwerking tusschen Rocmsch e rood bij de vlak daarop gehouden verkil zingen; met behu'o der <*cmmun:sten vaar digden de Katholieke Elzassers vi.if auto nomisten af naar de 2e Kemer.( waaronder twee pas-vercordee'^en uit het Colmar- proces. De eerst stille, later brutaal-ooen propaganda bracht we! onverwacht rijken oogst! Geheel. Fraukrük schr-.k veront waardigd op: een du'delijkc explicatie tus schen het mcele.-land cn de we~rba~stig6 provincies werd absoluut noodig. Wel drceg de instelling van aoart staatssecreta riaat voor den Elzas met den Katholieken E'zasser Cberkireh aan het hoofd en hei patriottisch werken van Mgr. Ruch er toe bij de gemoederen eanigszins te kalmee- ren; een n'euw-opgerichte Katholieke par tij: „l'Actou populaire Nationale" begon met een actieve tegenpropaganda, waar van eenige weken ge'eden het eerste suc ces reeds zichtbaar werd: bij de tusschen- tjjdsche verkiezing om te voorzien in de vacature van den van zijn burgerrechten vervallen vérklaarde autonomist Rosse werd haar eandidaat de abbé Hauser wel niet gekozen, maar de anti-nat'onale auto nomistische en communistische partijen verloren enkel in dat eene kiesdistrict meer dan 2000 stemmen. Maar deze enke'e symptomen van betei inzicht zijn niet voldoende, daar het hoog ste gezag in den lande, door regeer'ng en kamer meest de E'zas gerustgesteld wor den, verzekerd, dat zijn aloude, plechtig .gegarandeerde rechten niet zouden wordei aangetast. En daarom was het groote de bat in de Kamer, waarin publiek en val alle kanten de kwestie belicht zou worden! zoo absoluut noodzakelijk. Wat een opl®® luchting zou het gebracht hebben, indieJgp; eenparig de Kamer zich geschaard hadfËliS achter de regeering om met wettelijke yü(jr sanct'es de vrijheid van geloof, school er taal in den Elzas te bekrachtigen. KI aai en categorisch heeft- Poincaré het verze *00r kerd: .De godsdienstige Elzasser school J,^3e die sinds 78 jaren bestaat, zullen wij eer biedigen1'. En ze'fs Herriot. die, zooals men .weet, sinds eenigen tijd met zijn rad'cale par tijgen ooten uit het regeeringsverbandgevr- is getreden, verzekerde uit naam velen 30S< zijner vrienden zoover mogelijk op dit ge aan bied te willen gaan. Waarom moest dan^ dit debat, dat aanvankelijk zoo breed op gezet was begonnen, ten slctte eindige! 'evrc met kle'ngeest'ge partijruzietjes? Zoo hel der en duidelijk is het gebleken, dat dfj'^q^ over, overgroote meerderheid van hel. Fransche volk alle waarborgen aan dec Qe- Elzas wil geven en hoe spoedig zouden dat niet alle goedmeenenden het funeste drij jopd ven der anti-nationale elementen hebbel ^AN ingezienMaar de eeuwige kleinziel gi *etr partijruzies hebben opnieuw verhinderd>81!J het groote eendrachtige verzoeningswerk tct stand te brengen; in plaats van mei'evr' open armen den E'zas in het groote fami^ lieverband op te nemen, heeft de Karne s'echts esn koud, onpersoonlijk v sitekaar Jg2i t;e gepousseerd als bij een nieuwen onbe kenden buurman, die toevallig ook in de Tei zelfde straat is komen wonen. En het ge volg? Dat de onruststokers dóór zullei >ii E gaan met hun werk dat zij den Elza 'ro|K steer's het schrikbeeld voor oogen zullei u houden dat na een goed-willenden Poin care misschien een radicaal-socia'istisc! p m nisterie aan het bewind zal komen, da ,jc( alle gedane beloften weer te niet zal doec Jrvor Als resultaat van drie weken vergadere: [>814 is het wel pover! Parijs, Febr. '29. J. W. KOLKMAS Ceï staan— tct beter inzicht kernen. Daarom meet de mogelijkheid geschapen worden, dat de minister van Justitie gehoord den aalmoezenier en wie er verder bij te pas moeten komen overplaatsing naar •de katholieke gevangenis kan gelasten of toestaan. Van den anderen kant dient evenwel deze mogelijkhe'd ook te bestaan ten aan zien <ler verp'eegden in de katho'ieke ge vangenis Indien er daarbij mochten wor den aangetroffen, die den goeden gang van zake» verstoren en de katholieke sfeer benadeelen, moet de minister gehoord- wederom den aalmoeziener enz. zijn verwijdering uit die omgeving kunnen ge lasten. Uiteraard zal tr-t dit laatste slechts bij uiterste noodzakelijkheid worden geadvi seerd. maar dan behoeft men er ook niet voor to sc-hromen, wijl immers de veroor deelde ook in de gemengde -gevangenis wederom een aalmoezenier gaarne bere.d INGEZONDEN MEDEDEELING. Ge\ k. joed nder Biei net vindt om hem ten goede te leiden Er-n aangelegenheid van groote beteekCvci,, nis voimt in de katholieke gevangenis oo oud* de keuze van het personeel. Van hoog t< laag, we zeiden dit reeds boven, moet d metterdaad R. K. wezen, wil n» A van een geheel katholieke omgev'ng ku: nen spreken. Hiermede roeren we even»1 een zóó delicate quaestie aan dat we ei nader onder 't oog zien daarvan lietj overiaten aan degenen, die mettertijd e derwe katholieke gevangenis mochten hebben1 *°or organiseeren, A 2^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1929 | | pagina 6