UIT HET VATICAAN
LIED VAN DEZEN TIJD
door PROF. ANDREAS RASETSCHNIG (Rome).
ROME, 3 Februari 1929.
Ieder jaar in den namiddag van den
feestig van Maria Lichtmis begeeft zich
de H. Vader naar de Consistoriezaal, om
daar op den troon de offer-kaarsen in ont
vangst te nemen. De kapittels der verschil
lende Romeinschc kerken, de orden cn
congregaties zenden dan hun vertegen
woordigers, om aan den Paus de sierlijk
beschilderde kaarsen met de gebruikelijke
liturgische ceremoniën aan te bieden. Ook
do rectoren der verschillende Italiaansche
seminaries en buitenlandschc colleges ko
men, ieder vergezeld van tweo seminaris
ten als afgevaardigden, naar deze plech
tigheid, waarbij ook dit jaar de bloedver
wanten des Pausen, de Pauselijke hofstoet
en de commandanten der Pauselijke lijf
wacht, het diplomatieke corps, de Romein-
sche adel en talrijke genoodigden tegen
woordig waren.
De H. Vader sprak tot allen eenige
vriendelijke woorden en gaf zijn grooto
blijdschap te kennen, omdat er zooveel
Oostersche seminaristen aanwezig waren.
Dezer dagen heeft Z. H. de Paus een
bezoek gebracht aan een tentoonstelling
van kerkgewaden, kelken, remonstransen,
kandelaars, wierookvaten, altaarlinnen onz.'
enz. die door de Congregatie van de Zus
ters van het H. Hart ten bate van de Mis
sie waB georganiseerd.
De H. Vader werd rondgeleid door de
algemeene overste, waarbij Z. H. herhaal
delijk blijk gaf van zijn groote voldoening
voor hetgeen hem hierbij werd aangeboden.
Nadat de Paus de lange rijen van Zus
ters en kinderen was voorbijgeschreden en
hen allen tot den handkus had toegelaten,
nam hij plaats op zijn troon, om een toe
spraak te houden tot de aanwezigen. Het
was voor den H. Vader ëen moeilijke taak
om de Zusters en kinderen zijn dank te be
tuigen voor al hetgeen zij voor do Missies
hadden bijeengebracht. Vooi'al was de Paus
diep ontroerd bij de bezichtiging van de af
zonderlijke kleine tentoonstelling van aller
lei nuttige en mooie geschenken, die door
de kinderen van het klooster Trinita dei
Monti te Rome door versterving en onthou
ding van snoeperijen waren bijeengespaard.
Het meest dankbaar echter was de H.
Vader voor de geestelijke geschenken en
aalmoezen voor de missie, in den vorm van
gebeden en Apostolische H. Communiëu,
die door de Zusters en de kinderen waren
opgedragen.
Nadat Z. H. zijn bijzonderen zegen gege
ven had, keerde de H. Vader weer terug
naar zijn particuliere vertrekken, terwijl
de aanwezigen allen diep onder den indruk
waren van 's Pausen ontroeringwekkende
woorden.
Z. H. de Paus ontving in plechtige
audiëntie de Professoren der Gregoriaan-
sche Universiteit, die den H. Vader bij mon
de van hun Rector Magnificus, Dr. Gian-
franceschi, hun hulde kwamen aanbieden
bij het begin van het Pauselijk jubeljaar,
waarbij zij tevens een geschenk aan Z. H.
aanboden, bestaande in alle werken, die
door de professoren onder hetpontificaat
van Pius XI geschreven waren.
Het was een prachtige verzameling boe
ken, alle afzonderlijk gebonden in wit lee-
ren prachtband, met gouden opdruk van
het Pauselijk wapen.
De Rector hield 'n geestdriftige toe
spraak, waarin hij de aandacht vestigde op
het heerlijk verleden van do Gregoriaansche
Universiteit, die zich gelukkig rekende, ook
eenmaal do thans regeerende Paus onder
hare studenten te mogen hebben gerekend,
terwijl nog onlangs de H. Vader, door een
bijzonder Motu Proprio de Universiteit
een belangrijke uitbreiding had doen on
dergaan.
De H. Vader gaf zijn groote vreugde te
kennen over het feit, dat Zijne kinderen bij
Hem waren in het huis van den gemocn-
schappelijken Vader, het huis van alle kin
deren der groote katholieke familie, maar
vooral ook, omdat thans zooveel bevoor
rechte kinderen Hem omringden, die zich
voorbereidden, om later leidefs en leeraars
der volkeren te zijn en als het moest ook
apostelen en martelaren voor do goede
zaak.
De H. Vader, die een groot boekenlief
hebber is, was buitengewoon dankbaar
voor het prachtige geschenk, maar nog meer
voor hunne beloofde gebeden.
Z. H. beëindigde Zijn toespraak met aan
allen over hun persoon en hun werk den
Apostolischen Zegen te spreiden. In ver
band met de grocte volkstoeloop, die ver
wacht wordt om do plechtige Pausmis bij
te wonen bij gelegenheid van den verjaar
dag van de kroning van den H. Vader, zal
deze H. Mis dit jaar worden opgedragen
in den Sint Pieter in plaats van in de Six-
tijnsche kapel.
De koning van Zweden die thans voor
gcruimen tijd in de Eeuwige Stad vertoeft,
en die door den H. Vader reeds in parti
culiere audiëntie ontvangen is, waarbij Zijne
Majesteit Z. H. gelukwenschte met zijn
gouden Priesterjubileum, heeft den wensch
te kennen gegeven om de plechtige Paus
mis in den Sint Pieter bij te wonen. Op de
tribune der vorsten zijn voor de koninklijke
familie van Zweden reeds plaatsen gereser
veerd.
lederen dag komen er bij het Comiló
voor de regeling der feesten van 's Pausen
gouden jubileum berichten binnen uit bij
na alle landen der wereld, dat er bedevaar
ten in aantocht zijn om deel te nemen aan
de algemeene huldiging van den H. Vader.
Uit Frankrijk wordt gemeld, dat er in de
eerste dagen van April 50.000 leden der
Katholieke Jeugdorganisatie naar de Eeuwi
ge Stad zullen optrekken, om hun oprechte
gelukwenschen en bewijzen van kinderlijke
toegenegenheid aan Z. H. aan te bieden en
om tevens deelachtig te worden aan de
geestelijke gunsten van het Heilig Jaar.
Men verwacht thans ook algemeen dat
in dit jaar de vrede zal gesloten worden
tusschen den H. Stoel en het Quirinaal,
waaruit duidelijk blijken zal dat de vrij
metselarij in Italië een verpletterende ne
derlaag geleden heeft.
De generale Raad van het Pauselijk Lief
dewerk tot Voortplanting des Geloofs, heeft
het volgende rondschrijven uitgevaardigd,
dat door Mgr. Luigo Drago ondertee
kend is:
De algemeene Raad der Opera Pontifi-
cia della Propagazione della Tide heeft met
groote vreugde kennis genomen van de
boodschap van den H. Vader, waarin deze
heeft te kennen gegeven, dat de aalmoes,
die de geloovigen zullen offeren bij gele
genheid van het verdienen van den Jubi
leumaflaat, bestemd zal worden voor de
beide werken tot verbreiding en bevesti
ging van het Geloof. Uit dit bewijs van
Vaderlijke zorgzaamheid blijkt weer, dat Z.
H. vurig verlangt, dat geloovigen en on-
geloovigen zullen vereenigd worden in den
eenen waren schaapstal, waarvan Jesus
Christus de Goddèlijke Herder is.
De geloovigen zullen er zeker overal
naar streven, om gehoor te geven aan het
verlangen van den gemeenschappelijken
Vader en hun gaven op de meest vrijgevige
wijze offeren voor de uitbreiding van Chris
tus' Rijk.
Wij achten het nuttig er op te wijzen
dat de Pauselijke Constitutie waarin het
jubeljaar beschreven is, niet bedoelt eenig
missiewerk naar persoonlijk goeddunken
te steunen, maar speciaal het Pauselijk
Liefdewerk van do Voortplanting des Ge
loofs. Kardinaal van Rossum heeft ook te
kennen gegeven dat men niet kan volstaan
met de jaarlijksche bijdrage, die men ge
woon is te storten, maar dat hier een bui
tengewone gift aan het liefdewerk noo-
dig is.
VERGEELDE BLADEN
BRIEVEN VAN EEN WANDELAAR.
LX1X.
Wanneer deze brief zoo pas aan de gon
zende pers in ontkomen on in de handeD
van de lezers belandt, dan juicht een groot
aantal kinderen in het Sint Antonius-
Patronaat en waart de blijde feestvreugde
in het rond. Gelijk hiermede is dan inge
luid de feestviering van den Bond voor
Groote Gezinnen, die met ut kinderfeest
aanvangt in zijn tweede lustrum.
Als wij bet programma inzien, dan
volgt Zondag algemeene H. Communie, een
Hoogmis met predicatie in de Hartebrugs-
kerk en Maandagavond een groote feest-
vergadering in de foyer van do Stadszaal,
met Mr. Dr. Deckers als feestredenaar
en zang en muziek onder leiding van kape
laan Nieveen van Dijkum.
Een driedaagsch feest, dat er mag zijn
en dat duidelijk naar buiten doet treden,
dat men in dezen Bond bovenmate prac-
tisch is en aan de feestviering weet te
verbinden een groote propagandistische
openbaarheid van zijn werken en streven.
Wij behoeven het ons heusch niet te
ontveinzen, dat er in de huidige kringen
van de Katholieke gemeenschap ook wel
een en ander te kort komt. Het is heusch
geen geheim meer, dat ook onder de on
zen zich een mentaliteit gaat ontwikke
len, die voert naar het beleven van den
zoo verderfelijken geest van beperking,
niet van de lusten, doch van de lasten!
Wereld, ik zou u kunnen haten,
En in toornen, vloeken gaan.
Waar gij randt uw eigen volkskraoht
En het kiemend leven aan.
Als men in de feestgids ziet de bij
dragen, door geestelijken en leeken daarin
geplaatst, dan spreekt daaruit groote be
zorgdheid om het feit, dat onder onze
menschen worden losgelaten de theoriën
van den niotsontzienden tijdgeest, welko
een voorstelling van de dingen geeft, in
strijd met allo waarheid en gezonde mo
raal.
De tijden baren ernstige zorg en de
plicht is, voortdurend de massa te belich
ten met den afglans van» onze ware begin
selen, voortspruitend uit een levendig ge
loof en een trouw beleven van wat plicht
en goddelijke wet gebiedt. En juist daar
voor heeft de Bond voor Groote Gezinnen
gedurende tien lange jaren gestreden.
Daar huldigt men het gezonde ideaal van
wat het huwelijk biedt en aanvaardt men
wat nog wordt beschouwd als een zegen
des Heeren.
Het gezin, waar aan den wijnstok
Bloeien vruchten, blozend teer,
Waar in blijde plichtsvervulling,
Men niet ziet op ééntje meer.
Waar elk kindje wordt ingehaald met
een zelfde liefde, i»et een zelfde zorgzaam
heid als de voorafgaande spruit.
En al dat schoone randt de wereld aan,
op al dat heerlijke zet de boosheid haar
vertrappenden voet.
Noodig is het, om paal en perk te stel
len aan dit steed3 voortwoekerend kwaad:
om den mensch voor te houden, dat er
hoogere idealen zijn dan bloot stoffelijke
en zinnestreelende genietingen. Een dam
moet worden opgeworpen tegen den steeds
voortwoekerenden stroom van zedelijk be
derf. En er dient een strijdbaar instituut
te zijn, dat met moed en volharding op
komt voor de groote en respectabele be
langen van het gezin, van het kinderrijke
UIT DE „LEYDSE COURANT" VAN 1729
14 January.
ITALIëN.
Milaan, den 22 December. Zaturdag
namiddag ontfingen de Graaf Charles Bo-
tomeus, Plenipotentiaris van den Keyzer
in Itaüën en de Generaal Stampa tijding,
da-t do Graaf van Novellore die met de
M&rquizinno van Tanara stond te trouwen,
te Massa de Carrara zonder successie
overleden waa.
Florence den 25 December. De
Groot-Hertog heeft aan den Paus gezon
den het gewoone Prezent van drooge Con-
fituuren, waarmeede zijn H. de Kardinaa-
len in de Kers-nagt onthaald.
Zijn K H. hoeft geordonneerd, dat bet
Hof den Rouw wegens den overleeden
Bisschop van Osnabrugge tot den 6 Janu
ary zouw aannemen. Maandag voormid
dag :s de Groot-Prior Fra Giufro Ginori
hier in den ouderdom van 84 jaaren over
leeden.
Venetiën den eersten January. Voor-
leeden Zondag Feest van St. Stephanus,
heeft den Doge, na gewoonte verzeld, het
Lichaam van gemelde Heylig en cerate
Martelaar in de Kerk van St. George Ma
jor weezen bezichtigen. Vervolgens gaf
zijn Doorl. het. ordinaire Koninglyke Fes-
tyn, by welke occasie de Karnaval geopend
wierd.
NEDERLANDEN.
Js Gravenhage den 13 January. De
Heeren Staaien van Holland en West-
Fr esland zyn heden na gehoudene Besoig-
nes weder vergaderd en de Heeren Ge
committeerde Raden van het Zuyder- en
Noorderquartier te samen in Besoignet
geweest De Heer Lewe Heere van Hoog
kerk, heeft ter Vergadering van de Heeren
Staaten Generaal Zitting genomen zynde
aldaar geïntroduceert door den Graaf van
Regteren. Eenige uytheemsche Ministers
zyn by Haar Hoog Mog. President geweest;
en de Groot-Brittannise extraordinar's
Ambassadeur Graaf van Chesterfield, die
een Expretse van zyn Hof heeft ontvan
gen. met Leeden van Staat in gesprek.
Twee Pinkjes zyn met Passagiers uyt Zee
land te Scheveningen te rug gekomen.
De besognes der Hoogmogende Heeren
Ministers en Regeerders schenen toen ook
al in praten te bestaan.
Amsterdam den 19 January. Dc Cours
van de Wissel is heeden op Madrid 83 en
5 agtste Bilboa 83 en 1 half. Kadix 103
en 5 agtste. Sevihen 102. Lisbon 45 en 1
vierde. Venetien 83 en 1 vierde. Livorno
88. Genua 93 en 3 vierde. Londen 33 sch.
10. Parys 55 en 1 agtste. Boud. 54 en 7
agtste.
Francfort cour 28 en 1 vierde. Breslau
36 en 5 zest. Dantzig 286. Hamburg 32 en
15 zest. Gent 2 en 3 vierde. Antw. 3 a 2
en 3 v erde. Brussel 3 en 1 vierde. Zeeland
1 half. Rott. 3 agtste.
De koersen van Lutjebroek en Tie-
tjerksteradeel had de redactie waarschijn
lijk niet tijdig genoeg ontvangen.
ADVERTENTIES.
Daniel Adr. Beukelaar en Egidius Beu
kelaar Makelaars, zullen op Woensdag
den 26 January, te Amsterdam in de Kal-
verstraat m de Keyzers Kroon, verkopen
een nette en zindelyke Inboel, een party
curieuse gemaakte Lywaaten, nevens een
party extra oude Kraak- en andere Por-
celynen, een party gemaakte Juweel en,
Goud- en Zilverwerk, waaronder 6 Koning
lyke zilvere Armblakers, uytmuntend ge-
dreeven. 2 d'to Koelvaten, en een fraay
Zilver Tolet etc., een Borst-JuweeJ met 50
Diamanten, een Caskant van Paarlen,
twee paar Orlietfcen ieder met 7 Diaman
ten, een Ring met 7 dito en 5 dito met 9
dito en 2 dito met 11 dito, een Kruys met
17 Diamanten. 2 extra fraaye Snoeren
Paarlen, een dito dubbeld Snoer, een uyt-
neemend fraay goud Zak-Horologie met
zyn Haak, omzet met 121 Diamanten, een
d'to goud Repetitie, en diverse Zilvere
dito. een fraaye Rotting met een goude
Knop, als meede eenige antique goude en
kopere, en moderne goude zilvere en ko-
pêïè Medailjes, eenige uytmuntende anti
que Beelden, een fraaye Clavecimbaal, zyn
de een Staartstuk van Andries Rukkers,
met lang Clavier en 3 Registers, 2 Fluyt-
Does, 2 Fioolen, eenige Rar teyten, Hoo-
rens en Schulpen, en een Kabinet Schilde
ryen van voorname Meesters, a-iles volgens
Catalogue; mitsgaders Koopmanschappen;
breeder volgens de aangeslagen Biljetten.
Het Btaat dus historisch vast, dat de
heer Andries Rukkers wiens naam. zoover
ons bekend verder niet in de Vaderlaml-
sche historie wordt genoemd, zich heeft
verheugd in 't bezit van een zeer uitge
breid staartstuk.
Te Amsterdam by S. Schoonwald, Boek
verkoper in de Kalverstraat by de Ossen-
gluys en te Rotterdam by Ary Haexwant
in de lange Baarstraat naast de dubbelde
Kruywaagen word in Commissie verkogt
een Remedie Souvrein togen Winter
handen, hoe zeer ook gezwollen en hoe
d'ep en pynelyk de barsten, klooven en
gaaten zyn, en alschoon men daaglyks koud
Water blyft behandelen, voor 12 Stuyvers:
Ook is het een Souvrein Preservatief,
In r Hage by Antony Stevens in 't Ja
gertje, op den hoek van 't Maliestraatje:
te Rotterdam bij Motes Haasverberg in
't Koffyhuys; te Amsterdam by Stoffel
Beek in 't Hol, het vyfde Huys van den
Nieuwendyken by Anna van Schaak iu
de Stomme Klok op de Regeliers Breede-
straat. word verkogt een expert en on
feilbaar middel tegen de Kies- Tand- en
Hoofdpyn, neemende dit onwaardeerlyk
middel, hce verouderd zy mogten weezen,
dezelve in een oogenblik weg en de we
derkomst en de bederving der Tanden be
lettende; bet Pakje van dit nuttig mid
del kost 8 Stuyvers: A's ook een weerga-
looze Salf voor de zelve Gebreeben nee-
mende dit, terstond weg: het Tonnetje 8
Stuyvers. Als meede de opregte Engelse
Elixir Salutis wonderlyk tegen de kwaade
Maagen. pynen des Buyks, Hardlyvigheden
alle soorten van Koortsen en ook wonder
lyk tegen alle Soode of Zuur in de Maag,
als ook om eie graag te maken.
Als wij het goed begrijpen gaat het
in de laatste alinea dus over een Engel-
sche Elixir Salut's, d.i. Elixer des keds,
wat een uitstekend middel schijnt te zijn
tegen buikpijn en hardlijvigheid en tevens
om eieren op smakelijke wijze te be
reden.
't Is mogelijk. U zoudt het kunnen pro-
boeren met- eieren gebakken in Haarlem-
merolie of Abdijsiroop.
gezin vooral; dat de huwelijksmoraal hoog
houdt en vrijmoedig durft dragen langs de
rijen van de met moderne inzichten be
smette massa.
Die verheven taak i6 weggelegd voor
den Bond van Groote Gezinnen.
Zeker, het is geen gemakkei ijko taak,
doch daar ziet men in die kringen niet
tegen op; dat is men zich bewust en juist
dat bewust-zijn verlevendigt den moed,
doet steeds naar nieuwe strijdmiddelen
zoeken en geeft de gave der volharding.
Tien jaren lang is er reeds gewerkt;
niet alleen en bovenal voor de geestelijke
belangen, doch ook aan de stoffelijke be
langen werd groote zorg besteed. Veelzij
dig waren de middelen, die werden benut,
en boven alles stak uit de strijd tegen het
Nieuw Malthusianisme een kanker, die ons
volk naar den afgrond sleept in steedB
afnemende kracht en getal.
Dat dit werk verheven is, behoeft nau-
welijk betoog; dat daarmede groote belan
gen worden gediend, staat onomstootelijk
vast, ook dat die arbeid eerbied en Bteun
afdwingt.
Dat laatste moge blijken bij dit tweede
lustrum. Mogen velen zich goroepe.n ge
voelen in de rijen van het strijderstal te
treden,-het ledental te versterken.
Het kan niet worden weersproken, dat
deze Bond geheel in het kader van den
tijd past niet alleen, doch een onmisbaar
lichaam is, dat een taak heeft te vervul
len, welke de belangstelling vraagt van
allen, die het lichaamsrecht van het groote
gezin erkennen. Dan zal dit tweede lus-
1 trum rijke vruchten voor de toekomst
kunnen brengen en den moed en de werk
lust verstevigen van hen, die aan dit
schoone werk hun krachten wijden.
Als de viertijd is beëindigd,
Als het lustrum is voorbij,
Gaat men weer den strijd aanvaarden
Opgewekt, verfrischt en blij.
Kamp geeft men dan weer een wereld,
Die met kinderen spot en lacht,
Arbeidt men weer aan verheffing
Van 't gezin, der volkeren kracht.
WANDELAAR.
Ook wat gij verzuimt-, kan iemand doen
lijden.
Denk er om: het eerste en meeste recht
op uw liefde en toewijding hebben uw eigen
huisgenoot-en.
Wie iets goeds wil doen, zal ook den weg
vinden om het te doen.
Verlies aan bezit is heel vaak winst aan
kennis en kunnen.
Er zijn menschen, die men op slot van
zaken toch nog engelen zou noemen, wan
neer zij hun vleugels maar gebruikten
omweg te vliegen.
Het woord „collega" omvat de grootste
potpourri van gevoelens.
WEEK-END
DICHTERHULDE.
Het was deze week twee honderd vijftig
jaar geleden, dat Vondel stierf en de
vorst der Nederlandsche dichters is bij die
gelegenheid weer eens opnieuw voor het
voetlicht geplaatst.
Geen krant of Vondel is in haar kolom
men herdacht in lange artikelen en zijn pa
triarchaal conterfeitsel stond in zeven hon
derd zes en negentig tijdschriften, dag- en
weekbladen afgedrukt.
Dat is een verblijdend verschijnsel en
een hoop voor de toekomst van onze hui
dige dichters, die evenals Vondel slechts in
gebonden stijl hun hart en ziel uitstorten,
hoewel zij als kunstenaars als nogal onge
bonden to boek staan.
Over zulke dingen praat ik altijd met
onze keukenprinses en toen zij in mijn ka
mer stof kwam afnemen vroeg ik haar:
Zoo, Jeannetje en wat zeg je ervan dat ze
de sterfdag van Vondel gaan herdenken?
„Och, guns, is-tie dan dood, zei ze, 'k
heb geeneens gehoord, dat-ie ziek geweest
is."
„Ik zal je dat eens uitleggen, zei ik haar.
Vondel is onze grootste dichter geweest,
die wij ooit gehad hebben, de man, die ons
heeft verrijkt met de mooiste geestespro
ducten, die ooit een dichter ons schonk.
Zijn roem i6 gegaan tot ver over de gren
zen en zijn verzen zullen nog voortleven,
zoolang er een Nederlandsche taal zal
die versies, zei
Jeanne toen, net als die Troubadour, die
altijd die versjes maakt in de Leidsche
Courant. Is dat zóó'n snuiter en gane ze
die nou huldigen?"
„Ja, antwoordde ik met een eerbiedige
intonatie in mijn stem, omdat hij twee hon
derd vijftig jaar geleden gestorven is".
„Benne ze dan zoo blij, dat-ie nou dood
is", vroeg Jeannetje niet onlogisch, „en als
ze nou niet blij zijn, dat-ie dood is, waar
om hebbe ze dan twee honderd en vijftig
jaar gewacht, voordat ze hem gaan huldi
gen".
„Gaat dat nou met de andere dichters
ook zoo?", vroeg ze.
„Dan mot dus, ging ze in één adem ver
der, zonder dat ik gelegenheid kreeg mijn
les iii de Nederlandsche letterkunde te ver
volgen, dan mot dus die Troubadour eerst
twee honderd vijftig jaar met 'n paar stijve
beene onder de kluite gelegen hebbe, voor-
datte ze de mensche nou es gaan vertelle,
dat die Troubadour versies maakte voor de
Leidsche Courant.
En dan gane ze hem huidige, als dei-
niks meer dan een paar kluifies van hem
over benne, wat heb die man dan an e>en
huldiging?
Heb-ie niks au!
As-t-ie gehuldigd mot worre, huldig hem
dan nou, zet-em in de blommetjes en geef
hem een envelop met wat erin, waar die
wat an heb.
Zal hem een zorg weze, as-tie over twee
honderd vijftig jaar wordt gehuldigd".
Zij werd beslist vurig en van mijn les in
de Nederlandsche Letterkunde over Von
del zag ik intusschen maar af.
„Nou is-ter een Vondelpark en een Von
delstraat, maar toen ie leefde hebbe ze
hem honger late lije, dat-ie scheel zag,
hebbe ze me verteld en nou zou je toch
zegge, as ze d'r eige ééu keer iu der vin
gers hebben gesneje, dat ze dan voor de
tweede keer wel zalle oppasse.
Maar niks hoor! 't Gaat weer precies
eender. Eerst mot je dood en begrave weze
en dan gane ze je huidige en daar ben ik
nou es effetief tege.
Late ze nou de Bouwelouwesteeg of de
Halvemaansteeg is omdoopo in Trouba-
dourst-raat, dat noem ik tenminste iemand
hulde brenge.
Maar uwes zal zien, !t gaat met Trouba
dour weer net- eender as met Vondel en
later hebbe ze der spijt van
DANIëL.
IN DE VERF
Er was eens een heel mooi jong meisje
Het was in dees eeuw, zoo verlicht,-
Zij had een paar blozendo wangen
En de blos van de jeugd op 't gezicht.
Zij was dus heel lief en bekoorlijk
Een beeld van de rijkste natuur,
Maar twee ronde blozende wangen
Verveelden haar tooh op den duur.
Zij vond het niet netjes, niet deftig
Zoo rond en zoo blozend te zijn
Zij volgde veel liever de mode
Van de vel-over-been slanke lijn.
Zij kreeg op den zesden December
Zoo'n heel klein rond doosje cadeau,
Daarin zat van binnen een spiegel
En rouge en poeder en zoo.
Toen is zij aan 't verven geslagen.
Haar wangen voorheen blozend rood,
Die zette zij eerst in de grondverf
Zij kregen de kleur van den dood.
Toen werden zij heel dik gepoederd
En deed zij de rouge er op
En toen die bewerking geschied was
Toen leek zij op een wassen pop.
Toen ging zij haar wenkbrauwen vervel)
Zij trok dan een mooi ronde boog,
Want schilderen kon zij zoo
praohtig
Heel keurigjes boven het oog.
Daarna kregen ook met een stiftje
Haar lippen ten slotte een beurt,
Zij werden heel fijntjes geteekend,
Heel klein, en dan kersrood gekleurd.
Dat deed zij zoo enkele jaren,
Zij veifde er lustig op los,
Haar schoonheid was spoedig
verdwenen,
En spoedig verwelkte haar blos.
En heel die natuurlijke schoonheid
Kwam eind lijk heel droef aan haar end
Zij kreeg toen veel rimpels en plooien
Toen werd haar gezicht: perkament.
TROUBADOUR.
